Δε θυμάμαι να υπάρχει κάποιο ανάλογο θέμα και έριξα μια ματιά στις πίσω σελίδες, οπότε ας δοκιμάσουμε. Από καφετέριες και μπαράκια μέχρι underground events όπου ο Ζινοβάγκραντ χορεύει darkwave ντυμένος αγελάδα :blink: :blink: :blink: , εδώ μπορούμε να χαρτογραφήσουμε τη ζωή και το ρυθμό της πόλης. Κριτική, μέρη που αξίζει να πάμε, μέρη που πρέπει να αποφύγουμε, μέρη που άλλαξαν όνομα, μέρη που πας για να εντυπωσιάσεις, μέρη με θέα, κόσμος που παίζει, ευκολία πρόσβασης, εστιατόρια, μαγέρικα, βρώμικα, παγωτατζίδικα, περιοχές, τα πάντα έχουν θέση εδώ. Και μην ξεχνάτε, το καλοκαίρι έρχεται και η παραλία δεν είναι μόνο για μεγάλα κλαμπ με 15χρονα.
Λοιπόν, αρχίζω!
Κέντρο: 1) Στη Σκουφά αριστερά προς Εξάρχεια (ναι, το κομμάτι που λέγεται Ναυαρίνου), ένα δυο τετράγωνα πριν το Παιδαγωγικό (ή τη βιβλιοθήκη του Οικονομικού της Νομικής αν προτιμάτε, ΔΟΞΑ ΚΑΙ ΤΙΜΗ!!!), βρίσκεται το Circus, ένα εξαιρετικό cocktail bar με urban (αλλά όχι space) διακόσμηση, και μερικά από τα καλύτερα κοκτέιλ της πόλης. Apple mojito κανείς? ;) Το τελευταίο μεσημεράκι που πήγα το είχε ρίξει σε φανκ και ρέγγε, αλλά το βράδυ αλλάζει στυλ
2) Στον ίδιο δρόμο αλλά προς τη μεριά του Κολωνακίου (μη στραβομουτσουνιάζετε, όπως ξέρετε πολύ καλά η κίνηση του κέντρου από Ψυρρή - τελεία - έχει σπάσει στα δύο, σε Γκάζι και Κολωνάκι, και στο δεύτερο έχουν ανοίξει εξαιρετικά μαγαζιά) βρίσκεται το Πασπαρτού, περίπου στο ύψος της εκκλησίας. Μπαρόκλαμπο από τα λίγα, με πολύ καλή μουσική με soul, funk, jazz και ασφαλώς κάποια ροκάκια και ποπάκια τελευταίας εσοδείας ανάλογα με τα κέφια του DJ, και κάποιοι από τον καλύτερο κόσμο της πόλης σε ηλικίες εικοσικάτι.
Γκάζι: Καμία έκπληξη εδώ προς το παρόν. Το καλοκαιρινό "45 μοίρες" προβλέπεται να ξαναγίνει στέκι (για όσους δεν ξέρουν, ταράτσα με θέα στην Ακρόπολη και γενικά ό,τι φαίνεται και ασφαλώς το φεγγαράκι), από μουσική ροκ, ποπ και καμιά μεταλλιά για να ανάβουν τα αίματα), το "Tapas" παραμένει το αγαπημένο μου μαγαζί από αυτά του στενού, ενώ πάντα η Αβραμιώτου και τα 4 διασημότερα underground μπαράκια της πόλης με τον πιο σαλταρισμένο διάκοσμο και κόσμο της πόλης είναι μια στάση με το Μετρό. Ψηφίζουμε δαγκωτό "Urban".
Παραλία: Είπα παραλία, όχι Γλυφάδα. "Skipper" λοιπόν για ποτάκι δίπλα στα κότερα και βολτούλα στη μαρίνα και δίπλα στη θάλασσα, κλασσικά "Vive Mar" και "Νότος" για κοκτέιλ ΠΑΝΩ στο κύμα και καφέδεν, ενώ κάποια στιγμή θα κατέβω και στην καφετέρια του "Balux" να δω τι σκατά λέει και γιατί μου λένε όλοι να πάω - εγώ για κλαμπόνι το ήξερα, ρε δε με παρατάτε?
Καφέδες: Πετρούπολη, Terra Petra ή "Deseo", όπως αναγράφεται στα καρτελάκια του μαγαζιού. Μάλλον άλλαξε όνομα. Ένα τριόρωφο δίπλα στο Θέατρο Πέτρας εκεί στα νταμάρια, με εστιατόριο στον κάτω όροφο και την καφετέρια με θέα ΟΛΗ την πόλη. Ναι ΟΛΗ. Δεν έχει άλλη. Στα πολύ συν το λίτρο μπύρας που μπορείς να παραγγείλεις. Όπως είπε κι ένας φίλος μου, γιατί να χορτάσεις τη θέα, αφού μπορείς απλά να ξανάρθεις?
Η μπάλα σε σας!!!
Λοιπόν, αρχίζω!
Κέντρο: 1) Στη Σκουφά αριστερά προς Εξάρχεια (ναι, το κομμάτι που λέγεται Ναυαρίνου), ένα δυο τετράγωνα πριν το Παιδαγωγικό (ή τη βιβλιοθήκη του Οικονομικού της Νομικής αν προτιμάτε, ΔΟΞΑ ΚΑΙ ΤΙΜΗ!!!), βρίσκεται το Circus, ένα εξαιρετικό cocktail bar με urban (αλλά όχι space) διακόσμηση, και μερικά από τα καλύτερα κοκτέιλ της πόλης. Apple mojito κανείς? ;) Το τελευταίο μεσημεράκι που πήγα το είχε ρίξει σε φανκ και ρέγγε, αλλά το βράδυ αλλάζει στυλ
2) Στον ίδιο δρόμο αλλά προς τη μεριά του Κολωνακίου (μη στραβομουτσουνιάζετε, όπως ξέρετε πολύ καλά η κίνηση του κέντρου από Ψυρρή - τελεία - έχει σπάσει στα δύο, σε Γκάζι και Κολωνάκι, και στο δεύτερο έχουν ανοίξει εξαιρετικά μαγαζιά) βρίσκεται το Πασπαρτού, περίπου στο ύψος της εκκλησίας. Μπαρόκλαμπο από τα λίγα, με πολύ καλή μουσική με soul, funk, jazz και ασφαλώς κάποια ροκάκια και ποπάκια τελευταίας εσοδείας ανάλογα με τα κέφια του DJ, και κάποιοι από τον καλύτερο κόσμο της πόλης σε ηλικίες εικοσικάτι.
Γκάζι: Καμία έκπληξη εδώ προς το παρόν. Το καλοκαιρινό "45 μοίρες" προβλέπεται να ξαναγίνει στέκι (για όσους δεν ξέρουν, ταράτσα με θέα στην Ακρόπολη και γενικά ό,τι φαίνεται και ασφαλώς το φεγγαράκι), από μουσική ροκ, ποπ και καμιά μεταλλιά για να ανάβουν τα αίματα), το "Tapas" παραμένει το αγαπημένο μου μαγαζί από αυτά του στενού, ενώ πάντα η Αβραμιώτου και τα 4 διασημότερα underground μπαράκια της πόλης με τον πιο σαλταρισμένο διάκοσμο και κόσμο της πόλης είναι μια στάση με το Μετρό. Ψηφίζουμε δαγκωτό "Urban".
Παραλία: Είπα παραλία, όχι Γλυφάδα. "Skipper" λοιπόν για ποτάκι δίπλα στα κότερα και βολτούλα στη μαρίνα και δίπλα στη θάλασσα, κλασσικά "Vive Mar" και "Νότος" για κοκτέιλ ΠΑΝΩ στο κύμα και καφέδεν, ενώ κάποια στιγμή θα κατέβω και στην καφετέρια του "Balux" να δω τι σκατά λέει και γιατί μου λένε όλοι να πάω - εγώ για κλαμπόνι το ήξερα, ρε δε με παρατάτε?
Καφέδες: Πετρούπολη, Terra Petra ή "Deseo", όπως αναγράφεται στα καρτελάκια του μαγαζιού. Μάλλον άλλαξε όνομα. Ένα τριόρωφο δίπλα στο Θέατρο Πέτρας εκεί στα νταμάρια, με εστιατόριο στον κάτω όροφο και την καφετέρια με θέα ΟΛΗ την πόλη. Ναι ΟΛΗ. Δεν έχει άλλη. Στα πολύ συν το λίτρο μπύρας που μπορείς να παραγγείλεις. Όπως είπε κι ένας φίλος μου, γιατί να χορτάσεις τη θέα, αφού μπορείς απλά να ξανάρθεις?
Η μπάλα σε σας!!!
Comment