Announcement

Collapse
No announcement yet.

Πράγματα που έφερε η νέα γενιά

Collapse
X
 
  • Filter
  • Time
  • Show
Clear All
new posts

  • Πράγματα που έφερε η νέα γενιά

    Η νέα, ή μάλλον η τωρινή γενιά κονσολών, εκτός απο υπερυψηλές αναλύσεις γραφικών, ακριβότερα (και για εμάς και για αυτούς) παιχνίδια ή νέους ριζοσπαστικούς υπαρκτοσοσιαλιστικούς τρόπους χειρισμού, έφερε και άλλα πράγματα, καινούργιες νόρμες, λεπτομέρειες που παρατήρησα όταν πήρα 360 απο το καλοκαίρι. Τι εννοώ;
    Κατ'αρχάς παρατήρησα μία άνθιση του κυκλικού μενού. Το είδα πρώτη φορά στο Twilight Princess και μου φάνηκε πολύ βολικό. Απο'κει και πέρα, το ξανασυνάντησα στο Fable II, στο BioShock, στο Prototype, στο Mass Effect. Είναι ένας νέος τρόπος interface που άργησαν να εκμεταλλευτούν οι εταιρίες, ένας χειρισμός που εκμεταλλεύεται επιτέλους τους αναλογικούς μοχλούς (που υπήρχαν τόσα χρόνια πριν). Έχουμε πολλά αντικείμενα σε ένα μενού, είναι πολύ εύκολο πια χωρίς να σπαταλάμε χρόνο να διαλέξουμε εύκολα και γρήγορα αυτό που θέλουμε. Πολύ καλό, λοιπόν, το κρατάμε.
    Το δεύτερο είναι η αυτόματη αναπλήρωση της υγείας μετά απο λίγα δευτερόλεπτα αδράνειας. Κυρίως σε FPS. Το συνάντησα πρώτη φορά στο Halo και μου φάνηκε πολύ καλό σύστημα, αλλά ο Chief είναι ένα cyborg και φοράει ειδική στολή που κάνει ακριβώς αυτό το πράγμα. Μπορεί κάποιος να διαφωνήσει αν συμβαίνει σε παιχνίδια όπως το Call of Duty, το Wolfenstein, το Gears of War και φαντάζομαι και σε άλλα. Τα health packs έχουν αρχίσει λοιπόν να εξαφανίζονται. Περιμένω να ακούσω απόψεις πάνω σε αυτό.
    Κάτι άλλο, και δυστυχώς δε θυμάμαι να δώσω πολύ εύστοχα παραδείγματα, είναι η εξάλειψη του HUD. Όχι ότι το μέλλον των videogames είναι no-HUD, αλλά έχω παρατηρήσει παιχνίδια στα οποία υποτίθεται οτι η HUD παίζει μεγάλο ρόλο, και όμως να μην υπάρχει. Και θα εξηγηθώ. Υπάρχει η τάση, η αναπαράσταση του status του χαρακτήρα να γίνεται όχι με γράμματα ή νούμερα αλλά με γραφικές και ακουστικές παραστάσεις που παραπέμπουν στη ρεαλιστικότητα. Για παράδειγμα, το CoD4 και το ODST χρησιμοποιούν τον ήχο και την εικόνα για να προειδοποιήσουν τον παίχτη πως ο ήρωάς τους πεθαίνει. Και πάλι δε ξέρω αν είναι κάτι καινούργιο ή αν υπήρχε απο παλιότερα μα τώρα το συναντάω. Μα αισθάνομαι πως υπάρχει αυτή η επιθυμία για μία καθαρή οθόνη. Το God of War έκρυβε τη HUD του αν δεν χρησιμοποιείτο.

    Για προσθέστε πράγματα που βρήκατε εσείς.

  • #2
    Το κυκλικο μενου εμφανιστηκε πρωτη φορα στις κονσολες αν δεν απατομαι στο SNES με το Chrono Trigger (δε θυμαμαι αν το ειχε και το secret of evermore, νομιζω παντως οτι το ειχε και αυτο). Επισης ηταν το βασικο interface του Neverwinter Nights στο PC. Αυτα απο οτι μπορω να θυμηθω. Ετσι σε καμια περιπτωση δεν ειναι κατακτηση της τωρινης γενιας κονσολων.

    Η αυτοματη αναπληρωση υγειας ειναι κατι το οποιο οντως αρχιζουμε να το θεωρουμε εκ των ουκ ανευ στα παιχνιδια μας, κατι το οποιο ειναι και λιγο δικοπο μαχαιρι για μενα: οταν εχεις αγνοια κινδυνου ή οταν το παιχνιδι τηνει σαφως υπερ του παικτη σε αυτον τον τομεα, νομιζω οτι μπορει να μειωσει την ενταση και την προσπαθεια κατα το gameplay. Οταν ομως χρησιμοποιηται σωστα, τοτε ειναι μαλλον θετικο.

    Για μενα αυτη η γενια χαρακτηριζεται κυριως απο το online στοιχειο. Οργανωμενες κοινοτητες, ομορφα interfaces, παγκοσμια ταυτοχρονες κυκλοφοριες, achievements (τωρα αυτο δεν ειναι απαραιτητα καλο...) και πολλα αλλα χαρακτηριζουν αυτη την γενια. Σιγουρα τα παιχνιδια δεν αναπτυχθηκαν τοσο οσο τα interfaces και οι υπηρεσιες, κατι το οποιο ειναι λογικο βεβαιως.

    Τωρα ομως εχω ταξιδι και δεν μπορω να αναλυσω περαιτερω!!! Τα λεμε!
    :tanno:Κωστας Χατζαροπουλος:tanno:

    Comment


    • #3
      Eγω θα προσθετα τα κεντρικα μενου των κονσολων οταν αυτες δεν εχουν παιχνιδι! Αν θυμαστε στην εποχη εως και 64μπιτ ηταν ανυπαρκτα ενω στα xbox & PS2 υπηρχε ενα τυπικο μενου οπου μπορουσες να ακουσεις και μουσικουλα, πλεον ομως μπορεις να κανεις απειρα πραγματα διχως να βαλεις καποιο παιχνιδι μεσα, βλεπεις τρεηλερ μιλας με φιλους παιζεις ντεμο και πολλα αλλα καθως βεβαια το προφαιλ σου παιχτη ειναι πλεον τρισδιαστατο και το ντυνεις το στολιζεις κοκ γενικα ολα τηνουν στη δημιουργεια ενος νεου κοσμου οπου θα απολαμβανεις τοσο το παιχνιδι οσο και μια virtual εμπειρια.

      Οσον αφορα τα παιχνιδια θα ελεγα πως περισσοτερο το animation μου κανει αισθηση παρα ολα τα αλλα, κινησε εσυ και ταυτοχρονα και ενας ολοκληρος κοσμοσ γυρω σου και ολα αυτα με απιστευτη ρευστοτητα.

      Comment


      • #4
        Από τη μία υπάρχουν τα achievements που εισήγαγαν την εννοια του "επαγγελματία" gamer, μία έννοια που τη θεωρώ πλήρως ηλίθια. Ανεξάρτητα από το ωραίο της υπόθεσης, εξέφρασα και παλιότερα την άποψη μου πάνω στο θέμα των achievements. Πολλοί πλέον παίζουν για να μαζεύουν gamerscore, ενώ δε λείπει και η μερίδα ανθρώπων που δε θα παίξουν έναν τιτλο επειδή ξέρουν ότι δε θα μαζέψουν πολλά achievements σε αυτόν και θα τους χαλάσει το profile. Τέλος πάντων, πιστεύω ότι χτυπάνε κυρίως στο αίσθημα που έχουν πολλοί ότι η ενασχόληση με τα video games είναι ανούσια. Τα achievements τους δίνουν λόγο ύπαρξης.

        Από εκεί και πέρα, online gaming και υπηρεσίες. Το μόνο κακό που μπορώ να βρω σε αυτό είναι η τάση για προσθήκη multi σε όλα τα παιχνίδια (Condemned 2, Bioshock 2, t3h lol). Κατά τα άλλα μόνο καλά μπορεί να προσφέρει η καλή οργάνωση μίας online υπηρεσίας.

        Το Wii έφερε πολύ νέο κόσμο και αυτό πιστεύω ότι επηρέασε πάρα πολύ τις ομάδες ανάπτυξης και την αγορά γενικότερα. Δεν ξέρω αν μιλάμε για casual ή hardcore κοινό, εγώ απλώς βλέπω ότι η κάθε κονσόλα πλέον έχει διαφορετικό κοινό και τον τελευταίο καιρό και οι τρεις εταιρίες προσπαθούν να χτυπήσουν τους λιγότερο σχετικούς. ΙΜΟ είναι καλό αυτό, εγώ έχω και με το παραπάνω αυτά που θέλω, ενώ τα video games γίνονται όλο και πιο αποδεκτά. Δε με ενδιαφέρει τόσο αν το Wii δεν πληρεί ούτε στο ελάχιστο τις απαιτήσεις μου.

        Unreal Engine. Εδώ τα πράγματα είναι μόνο αρνητικά. Σίγουρα μπορεί κάποιος να τη χρησιμοποιήσει και να φτιάξει κάτι όμορφο και ξεχωριστό (Lost Odyssey), το 99% των περιπτώσεων όμως είναι ακριβώς το ίδιο πράγμα: ίδια χρώματα, ίδια περιβάλλοντα, ίδιοι φωτισμοί.

        Indie. Ο Titus είχε δίκιο, παλιότερα υπήρχε (και υπάρχει ακόμα φυσικά) η mod σκηνή, όπου πειραματιζόταν και έκανε ενδιαφέροντα projects. Τώρα υπάρχει η indie σκηνή, όπου πάνε το πράγμα κάπου αλλού, πειραματίζονται και προσφέρουν κάτι τελείως εναλλακτικό, κατά τη γνώμη μου καλλιτεχνικό. Ανεξάρτητα από όλα αυτά, βασικό είναι ότι έχουν τα μέσα να προωθήσουν τα παιχνίδια τους (Steam, XBLA, PSN, WiiWare ).

        Τριλογίες. Όλα βγαίνουν σε τριλογίες. Μα γιατί;

        Υπάρχουν και άλλα που θα μπορούσα να βρω. Τα περισσότερα όμως καταλήγουν σε μία μόνο κονσόλα, το Xbox 360. Πιστεύω ότι σε πολύ μεγάλο βαθμό η νοοτροπία που επικρατεί στο χώρο καθορίζεται από αυτή την κονσόλα και από τις κινήσεις της Microsoft. Πέραν του ότι έχει μαζέψει πολύ καλό πράγμα και παιχνίδια για όλους, τι προσφέρει ή τι στερεί; Ξεκίνησε ως μία κονσόλα και κατέληξε να είναι ένα μηχάνημα που μαζεύει υπηρεσίες τύπου facebook, tweeter, flickr, ενώ σε λίγο θα σου δίνει πληροφορίες και για το πότε ο άλλος κάνει σεξ ή τρώει. Δε θα επεκταθώ, τα είχα γράψει και παλιότερα.

        Comment


        • #5
          Dj solid κυκλικό μενού είχε το secret of mana και όχι το chrono trigger.

          Στα όσα έγραψαν τα παιδιά,εγώ θα προσθέσω την εμφάνιση του motion sensing(wii) καθώς και την εμφάνιση dlc περιεχομένου και παιχνιδιών για τις κονσόλες.

          Μια ερώτηση πριν συνεχίσω...Μπορούμε σε αυτό το τοπικ να γράψουμε το αν και το κατά πόσο είμαστε ικανοποιημένοι από αυήν την γενιά κονσολών;


          Tidy!

          Do not blame me.Blame yourself or God.
          In Matsuno we trust.

          Comment


          • #6
            Τα downloadable games γενικοτερα θεωρω οτι ειναι δυνατο σημειο της τωρινης γενειας. Επιτρεπουν την δημιουργια απλων, πρωτοτυπων αλλα και old school games. Παιχνιδια που δυσκολα θα εμπαινε μια εταιρεια στο κοπο να δημιουργησει με τη προοπτικη της πωλησης τους σε retail μορφη.

            Η αξιοποιηση του online γενικοτερα περα απο τις αναγκες των ιδιων των games. Εικονες, trailers, gameplay footage ακομη και demos διαθεσιμα μεσα απο την ιδια τη κονσολα. Επισης η υπαρξη των friend lists και η δυνατοτητα παρακολουθησης των δραστηριοτητων των φιλων, η απλη επικοινωνια και η διευκολυνση του online gaming μεσω invitations κλπ.*

            *(Wii owners excluded)
            Do a barrel roll!

            Comment


            • #7
              Το κυκλικο μενου εμφανιστηκε πρωτη φορα στις κονσολες αν δεν απατομαι στο SNES με το Chrono Trigger (δε θυμαμαι αν το ειχε και το secret of evermore, νομιζω παντως οτι το ειχε και αυτο). Επισης ηταν το βασικο interface του Neverwinter Nights στο PC. Αυτα απο οτι μπορω να θυμηθω. Ετσι σε καμια περιπτωση δεν ειναι κατακτηση της τωρινης γενιας κονσολων.


              Ναι, μα εδραιώνεται στη νέα γενιά. Το SNES δεν είχε μοχλό, το Secret of Mana ήταν λογικά μεμονωμένη περίπτωση, τώρα μιλάμε για μία -σχεδόν- νόρμα.

              Μπορούμε σε αυτό το τοπικ να γράψουμε το αν και το κατά πόσο είμαστε ικανοποιημένοι από αυήν την γενιά κονσολών;


              Ναι, γιατί όχι;

              Από τη μία υπάρχουν τα achievements που εισήγαγαν την εννοια του "επαγγελματία" gamer, μία έννοια που τη θεωρώ πλήρως ηλίθια. Ανεξάρτητα από το ωραίο της υπόθεσης, εξέφρασα και παλιότερα την άποψη μου πάνω στο θέμα των achievements. Πολλοί πλέον παίζουν για να μαζεύουν gamerscore, ενώ δε λείπει και η μερίδα ανθρώπων που δε θα παίξουν έναν τιτλο επειδή ξέρουν ότι δε θα μαζέψουν πολλά achievements σε αυτόν και θα τους χαλάσει το profile. Τέλος πάντων, πιστεύω ότι χτυπάνε κυρίως στο αίσθημα που έχουν πολλοί ότι η ενασχόληση με τα video games είναι ανούσια. Τα achievements τους δίνουν λόγο ύπαρξης.


              Δεν θα μπορούσαν να σκεφτούν κάτι καλύτερο για να κρατήσουν το κόσμο στα βιντεοπαιχνίδια τους. Εκμεταλλεύονται τη τελειομανία που σου ερεθίζει ένα τέτοιο σύστημα.

              Comment


              • #8
                Και τη ματαιοδοξία αλλά τέλος πάντων :xp: .

                Comment


                • #9
                  Originally posted by Evans View Post
                  Και τη ματαιοδοξία αλλά τέλος πάντων :xp: .
                  Sad but true.
                  Do a barrel roll!

                  Comment


                  • #10
                    Originally posted by DjSolid View Post
                    Το κυκλικο μενου εμφανιστηκε πρωτη φορα στις κονσολες αν δεν απατομαι στο SNES με το Chrono Trigger (δε θυμαμαι αν το ειχε και το secret of evermore, νομιζω παντως οτι το ειχε και αυτο). Επισης ηταν το βασικο interface του Neverwinter Nights στο PC. Αυτα απο οτι μπορω να θυμηθω. Ετσι σε καμια περιπτωση δεν ειναι κατακτηση της τωρινης γενιας κονσολων.
                    Κυκλικό μενού στο Chrono Trigger? Δε θυμάμαι να υπάρχει κάτι τέτοιο... Παρόλα κι εγώ έχω την εντύπωση ότι δεν είναι κάτι καινούργιο.

                    Για μένα οι σημαντικότερη αλλαγή σε αυτή τη γενιά, πέραν του σωστού online gaming και των αντίστοιχων υπηρεσιών (demos, videos, full games, leaderboards κτλ) είναι η τάση της βιομηχανίας ολόκληρης να ξεφύγει από τα στενά πλαίσια της τεχνολογικής προόδου ή των τεχνικών δυνατοτήτων και να αντιμετωπίζει τα videogames και το σχεδιασμό τους σε πιο διαχρονική βάση.

                    Είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε όλες τις "γενιές" των videogames να συνυπάρχουν σε μια είτε άμεσα (με την παροχή παλιότερων τίτλων μέσω VC, XBLA, PSN) είτε έμμεσα με την παρουσία καινούργιων τίτλων που βασίζονται σε κλασσικές μορφές σχεδιασμού (Megaman 9, Braid, Little Big Planet, Geometry Wars, New Super Mario Bros)

                    Μέχρι και την προηγούμενη γενιά θα ήταν αδιανόητο να περιμέναμε καινούργιο 2D Sonic σε home console από τη στιγμή που υπήρχε η δυνατότητα για 3D περιβάλλον.

                    Επίσης γενικά στην πορεία αυτής της γενιάς άρχισα να βλέπω με πιο θετικό τρόπο την παροχή ολόκληρων παιχνιδιών μέσω online υπηρεσιών. To βρίσκω εξαιρετικά βολικό να αγοράζω παιχνίδια μέσω steam π.χ. χωρίς να δίνω τόσο βάση στο ότι δεν υπάρχει κουτί και manual να το συνοδεύει. Το ίδιο ισχύει και για τις κονσόλες βέβαια, μένει να δούμε όμως πως θα γίνει η μεταβίβαση των παιχνιδιών και των υπηρεσιών από αυτή τη γενιά στην επόμενη.

                    Comment


                    • #11
                      1 – Multiplayer gaming > Single player
                      Αυτή είναι η μεγαλύτερη στροφή της παρούσας γενιάς, σε μια τάση άλλωστε που για πάνω από 10 χρόνια προσπαθούσε να βγει στην επιφάνεια. Η ανάδειξη δηλαδή της multi (online πλέον), έναντι της single εμπειρίας. Από το σοκ και δέος, το ελαφρύ γέλιο απέναντι στο πρώτο αντίκρισμα των 4 υποδοχών του Nintendo 64 και στο multitap του PlayStation, στις online υπηρεσίες του σήμερα. Στο σήμερα που το development ενός τίτλου πολλές φορές προσαρμόζεται στον άξονα, "εστιάζω πρώτα στο multiplayer και μετά στο single". Δε πάει πολύς καιρός από τότε που το multiplayer υπήρχε για να συμπληρώνει το πακέτο ενός τίτλου, σήμερα συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο.

                      Τώρα βέβαια αυτό είναι μεγάλη κουβέντα και σίγουρα σηκώνει πολύ συζήτηση, αλλά, προσωπικά μιλώντας, σε γενικές γραμμές τάσσομαι υπέρ της στροφής αυτής. Απλά όπως και κάθε τι στη ζωή, έτσι και εδώ χρειάζεται ένα μέτρο. Μέχρι στιγμής υπάρχει μια διαφαινόμενη ισορροπία μεταξύ single και online εμπειρίας. Με τη φόρα όμως που έχουν πάρει τα πράγματα, αλλά και σύμφωνα με όσα βγαίνουν από τις τάξεις των, δυτικών κυρίως, σχεδιαστών (οι οποίοι ας μη το κρύβουμε, είναι αυτοί που έχουν το πάνω χέρι σήμερα) δε ξέρω κατά πόσο σε 10 χρόνια από τώρα πχ, θα μπορούμε να κάνουμε λόγο για ισορροπία. Δε θα κρύψω ότι, όσο κι αν είμαι υπέρ της στροφής στο multi, αυτό είναι κάτι που με φοβίζει λιγάκι

                      2 – Η προσπάθεια συγχώνευσης των υπηρεσιών και η στροφή προς τη multimedia τάση. Η προσπάθεια προώθησης των videogames σαν κομμάτι του multimedia φάσματος και όχι σαν αυτοτελής υπηρεσία.

                      «Δες video, άκου μουσική, φτιάξε τα album με τις φωτογραφίες σου, μπες στο facebook, παίξε videogames».

                      Θετική στροφή επίσης θα έλεγα, καθώς σε γενικές γραμμές όλοι κερδισμένοι βγαίνουμε.

                      3 – Η θριαμβευτική πιστοποίηση της, εδώ και μιας 15ετιας, πραγματικότητας, ότι η διαδικασία της δημιουργικότητας / σχεδιασμού, περιορίζεται από την σχεδόν μονόπλευρη εστίαση στη τεχνολογική πρόοδο. Κάτι το οποίο με τη δημιουργία των μονοπωλίων (ή ολιγοπωλίων τέλος πάντων) πλέον, δεν έχει τόση λογική. Την εποχή του PlayStation και του Nintendo 64 (όπου προσωπικά εντοπίζω και το σημείο έναρξης της εν λόγω περιόδου), αλλά ακόμα και στη προηγούμενη γενιά, ο developer έπρεπε να φτιάξει μόνος του τη μηχανή γραφικών, τις φυσικές κλπ από το μηδέν. Και επειδή τέλος πάντων, για αρκετούς λόγους, το περιτύλιγμα έπρεπε να είναι εντυπωσιακό, η δημιουργικότητα στο gameplay περιοριζόταν. Σήμερα που το τεχνικό μέρος είναι σε σημαντικό βαθμό έτοιμο, όπου, κατά κύριο λόγο, χρησιμοποιούνται συγκεκριμένες μηχανές γραφικών, φυσικών κλπ, δε βλέπω να μεταφράζεται και σε ένα κλείσιμο της ψαλίδας.

                      Όχι μόνο αυτό, αλλά αντίθετα, όπως είπε και ο Evans πιο πάνω, πλέον δε βλέπουμε άνθηση της δημιουργικότητας ούτε στο αισθητικό κομμάτι ενός τίτλου. Ίδια μοντέλα, ίδιες αποχρώσεις κλπ, δε πειραματίζονται ούτε καν με τις σταθερές τους.
                      There are two types of people who will tell you that you cannot change the world:
                      Those who are afraid to try, and those who are afraid that you will succeed.

                      Comment


                      • #12
                        Εχει φερει κατι η νεα γενια που δεν υπηρχε πριν? Δε νομιζω.

                        Κι αν εφερε ειναι σχεδον αμελητεο.

                        Ανακυκλωση, τιποτα δεν παει για πεταμα/
                        " You 're saying that you 're just here to add a bit of colour?

                        Authenticity sir, authenticity. "

                        Discworld (1995, PC/Playstation/Sega Saturn)



                        Comment


                        • #13
                          Αναγνώριση κίνησης. Βέβαια δεν την έφερε αυτή η γενιά, αλλά την καθιέρωσε σε κάποιο βαθμό. Δείχνει ότι πιάνει στο Wii και τώρα προσπαθούν και οι ανταγωνιστές για κάτι αντίστοιχο. Χαρακτηριστικά θυμάμαι ένα φίλο που μου είπε: άσε αυτή είναι τελευταία γενιά που παίζουμε videogames σαν άνθρωποι γιατί από την επόμενη θα κάνουμε τις μαϊμούδες μπροστά στην οθόνη! :xp:
                          The illusion of free will is an illusion.

                          Comment


                          • #14
                            Για εμενα επειδη δεν ασχολουμαι με PC gaming εφερε το online multiplayer, το εκανε προσιτο και ευκολο για τον καθενα να δοκιμασει. Επισης το online chat η friend list που εχεις τα achievement για show off ολα αυτα για τη γενια του facebook που θελει να ειναι 24 ωρες online. Tι να κανουν και οι κονσολες ακολουθουν το ρευμα της εποχης...

                            Comment


                            • #15
                              Originally posted by Loggo View Post
                              3 – Η θριαμβευτική πιστοποίηση της, εδώ και μιας 15ετιας, πραγματικότητας, ότι η διαδικασία της δημιουργικότητας / σχεδιασμού, περιορίζεται από την σχεδόν μονόπλευρη εστίαση στη τεχνολογική πρόοδο. Κάτι το οποίο με τη δημιουργία των μονοπωλίων (ή ολιγοπωλίων τέλος πάντων) πλέον, δεν έχει τόση λογική. Την εποχή του PlayStation και του Nintendo 64 (όπου προσωπικά εντοπίζω και το σημείο έναρξης της εν λόγω περιόδου), αλλά ακόμα και στη προηγούμενη γενιά, ο developer έπρεπε να φτιάξει μόνος του τη μηχανή γραφικών, τις φυσικές κλπ από το μηδέν. Και επειδή τέλος πάντων, για αρκετούς λόγους, το περιτύλιγμα έπρεπε να είναι εντυπωσιακό, η δημιουργικότητα στο gameplay περιοριζόταν. Σήμερα που το τεχνικό μέρος είναι σε σημαντικό βαθμό έτοιμο, όπου, κατά κύριο λόγο, χρησιμοποιούνται συγκεκριμένες μηχανές γραφικών, φυσικών κλπ, δε βλέπω να μεταφράζεται και σε ένα κλείσιμο της ψαλίδας.

                              Όχι μόνο αυτό, αλλά αντίθετα, όπως είπε και ο Evans πιο πάνω, πλέον δε βλέπουμε άνθηση της δημιουργικότητας ούτε στο αισθητικό κομμάτι ενός τίτλου. Ίδια μοντέλα, ίδιες αποχρώσεις κλπ, δε πειραματίζονται ούτε καν με τις σταθερές τους.
                              Υπομονη, η indie σκηνη τωρα αρχιζει να συνειδητοποιει τη δυναμη της, δεν εχει ωριμασει ακομη. Ηδη οι προσπαθιες απο "μικρους" που γινονται ειναι πολυ καλα δειγματα. Οσο για τις μηχανες δε θεωρω οτι ειναι τοσο απαραιτητες, ας βγουν πρωτα στην επιφανεια οι ιδεες και η επιτυχια τους θα τραβηξει μεγαλες παραγωγες σε αυτη τη κατευθυνση. Παιχνιδια οπως το World of Goo ή το Braid δειχνουν οτι δε χρειαζεσαι Unreal Engine για να κανεις κατι ποιοτικο. Αυτο που ελειπε τοσα χρονια ηταν η προβολη σε τετοιες προσπαθειες κατι που τα τελευταια χρονια βλεπω να αλλαζει. Οσο ο κοσμος θα βλεπει μικρους developers να επιτυγχανουν, νεοι και ανεξαρτητοι developers θα αρχισουν να βγαινουν απ'τη τρυπα τους και να τολμουν να δειξουν κατι.

                              Απλα αυτα τα πραγματα δε γινονται με το πατημα ενος κουμπιου. Btw ειμαστε ενα forum που αγνοει παντελως την υπαρξη των indie games στο 360. Μη στεκομαστε στο οτι υπηρεσια εχει γεμισει shovelware, ας δουμε το potential πισω απ'αυτο.
                              Do a barrel roll!

                              Comment

                              Working...
                              X