Tweet
Developers: Mistwalker, Artoon
Designer: Hironobu Sakaguchi
Artist: Akira Toriyama
Composer: Nobuo Uematsu
Platform: Xbox 360
Genre: Japanese Role Playing Game
Χρόνια και χρόνια περίμεναν οι fans των κλασικότερων στη Δύση παιχνιδιών ρόλων, των Final Fantasy, ένα νέο τίτλο από το δημιουργό αυτής της θρυλικής σειράς. Όταν η απουσία αυτού (Hironobu Sakaguchi) και του μουσικοσυνθέτη Nobuo Uematsu άρχισε να γίνεται αισθητή, μία ενδιαφέρουσα είδηση έκανε την εμφάνιση της: όχι ένα, αλλά τρία παιχνίδια ρόλων βρισκόταν στα σκαριά από το νέο στούντιο του Sakaguchi, το οποίο έφερε το όνομα «Mist Walker». Ενώ όλα φαινόταν πολλά υποσχόμενα, οι λάτρεις των δημιουργών αυτών άρχισαν να συγκεντρώνουν το ενδιαφέρον και την προσοχή τους γύρω από κάθε είδηση για τους επερχόμενους τίτλους. Ο πρώτος αυτών των τίτλων είναι το Blue Dragon, το οποίο και κυκλοφόρησε για το Xbox360.
Σε έναν κόσμο αρκετά σκοτεινό, όπου οι φυσικές καταστροφές έχουν ρημάξει τα χωριά και τις πόλεις, οι άνθρωποι κάθε περιοχής προσπαθούν να επιβιώσουν από τις συμφορές που πλήττουν τον τόπο τους. Η ιστορία ξεκινάει σε ένα πολύ μικρό χωριουδάκι, από το οποίο κατάγονται και οι ήρωες της ιστορίας. Ο εχθρός του χωριού αυτού είναι ένα τέρας που ζει κάτω από το έδαφος του και περιοδικά επιτίθεται σε αυτό, καταστρέφοντάς σπίτια και περιουσίες και στερώντας τη ζωή από πολλούς κατοίκους. Ο φόβος για το επικείμενο κακό έκανε τους κατοίκους να αναπτύξουν ένα αίσθημα έντονης επιβίωσης που τους ανάγκασε να συμβιβαστούν με τη συμφορά τους και να συνυπάρξουν με την περιοδική αυτή επίθεση. Παρόλα αυτά, μία ομάδα μικρών παιδιών, μην αντέχοντας την «υποδούλωση» σε ένα τέρας, αποφασίζουν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους και να το εξολοθρεύσουν. Πάνω στην προσπάθεια τους όμως, παρασύρονται από το ίδιο το τέρας στα έγκατα της γης, όπου έρχονται σε επαφή με απομεινάρια ενός αρχαίου και πλέον ξεχασμένου πολιτισμού, όπου η τεχνολογία κυριαρχούσε. Ανακαλύπτουν ότι η πηγή όλων των κακών που ταλανίζουν τον κόσμο είναι κοινή και προέρχεται από μία περίεργη φιγούρα με το όνομα Nene. Εκείνο είναι και το κομβικό σημείο της ζωής τους, όπου αποφασίζουν να πολεμήσουν αυτό το κακό, έχοντας αποκτήσει μυστηριωδώς υπερφυσικές δυνάμεις που υλοποιούνται μέσω της εσωτερικής τους δύναμης και αποκαλύπτονται με τη μορφή που αποκτάει η σκιά τους! Το ταξίδι που ξεκινάει θα οδηγήσει τους ήρωες στις άκρες του κόσμου, δίνοντας τους την ευκαιρία να γνωρίσουν νέους πολιτισμούς και πόλεις, να έρθουν σε επαφή με βασίλεια και βασιλιάδες και να παλέψουν πλάι σε στρατούς για τον κοινό σκοπό της εξόντωσης του Nene. Πολλά μυστικά για την προϊστορία του τώρα θα αποκαλυφθούν και όλα αυτά θα συνθέσουν μία συνολική εικόνα για τον κόσμο που τους περιβάλλει.
Στην ουσία του, το Blue Dragon δεν καταφέρνει να ξεφύγει από τα πολλά στερεότυπα που τόσα χρόνια έστηναν ασταμάτητα τα ανατολικά παιχνίδια ρόλων. Το σενάριο ακολουθεί, τόσο από άποψη ροής και αφήγησης, όσο και επί της ουσίας του, πολύ κλισέ οδούς αφήνοντας ελάχιστα έως μηδαμινά περιθώρια για την ανάπτυξη των χαρακτήρων, για ανατροπές και για ευχάριστες εκπλήξεις, χωρίς φυσικά να μην έχει και τις δικές του ιδιαίτερα (και ανέλπιστα) δυνατές σκηνές. Πέραν του σεναρίου, η ροή του gameplay και το σύστημα μάχης και εξέλιξης των χαρακτήρων πατάει πάνω σε παλιότερες φόρμουλες που είδαμε τόσο από το δημιουργό του, όσο και από άλλα ονόματα του χώρου.
Παρόλη όμως την τυπικότητα του, ο τίτλος αυτός καταφέρνει να εντυπωσιάσει, κάτι που εκ πρώτης όψεως φαντάζει σχεδόν αδύνατο. Η παιδική αισθητική του επικαλύπτεται από την πολύ ενδιαφέρουσα σύνθεση του κόσμου, ο οποίος δεν παρουσιάζεται ως η ευτυχισμένη γη των άλλων Role Playing Games, αλλά ως ένα σύνολο τελείως διαφορετικών περιοχών, όπου όλες καταρρακώνονται από αλλεπάλληλες απειλές. Ο κόσμος, λοιπόν, βρίσκεται στο χείλος της καταστροφής, στην άκρη του γκρεμού και οι ήρωες είναι αυτοί που μπορούν να το σώσουν. Σε συνδυασμό με αυτή την ομολογουμένως ενδιαφέρουσα παρουσίαση του κόσμου, έρχονται τα απομεινάρια του αρχαίου πολιτισμού, τα οποία βρίσκονται σε πλήρη αντίθεση με το σχεδόν μεσαιωνικό κλίμα που επικρατεί στις περιοχές του τώρα. Φυσικά η μουσική επένδυση εξυψώνει την αίσθηση που σου προκαλούν όλα τα παραπάνω, προσφέροντας στον παίχτη την απόλυτη αίσθηση της εγκατάλειψης σε ορισμένες περιοχές και της αγωνίας σε κάποιες άλλες, χωρίς να λείπουν και οι χαρούμενες μελωδίες που ντύνουν τις ανάλογες περιοχές. Το γνώριμο ύφος του Nobuo Uematsu δηλώνει την παρουσία του, καθώς και η σκηνοθεσία που γνωρίζει πολύ καλά ο Sakaguchi (και που ποτέ δεν πρόκειται να σταματήσουν να την αγαπάνε οι fans του). Με το συνδυασμό αυτών των δύο στοιχείων, το παιχνίδι καταφέρνει να κάνει τους παίχτες να το αγαπήσουν, έστω και αν το όλο στήσιμο είναι μία συνταγή αρκετά παλιά.
Εκεί που σταματάει το σενάριο και το στήσιμο εμφανίζεται το gameplay, το οποίο απειλεί τη συνολική εικόνα. Τα φαινόμενα όμως απατούν για μία ακόμα φορά, αφού το gameplay μέσα στην απλοϊκή και τη στερεοτυπική προσέγγιση του, καταφέρνει να δώσει κάποια στοιχεία τα οποία, ενώ δεν αποτελούν κάτι νέο ή φρέσκο, διασκεδάζουν και απομακρύνουν τον κορεσμό. Ουσιαστικά στον παίχτη δίνεται ένα σύνολο από κλάσεις (σαν τα κλασικά jobs των παλιότερων Final Fantasy) οι οποίες φέρουν τις δικές τους ικανότητες και στατιστικά και μπορούν να ανατεθούν σε διαφορετικούς χαρακτήρες. Με το σύνολο των 9 κλάσεων (που αποτελούν διαφοροποιημένες μορφές των σκιών-δυνάμεων του κάθε χαρακτήρα), δίνεται στον παίχτη η δυνατότητα δημιουργίας μία ομάδας των πέντε ατόμων με τελείως διαφορετικό προσανατολισμό στο καθένα. Επίσης, ο συνδυασμός ικανοτήτων από την κάθε κλάση αυξάνει ιδιαίτερα την πληθώρα των στρατηγικών που μπορεί να επιλέξει ο παίχτης. Ενώ αυτό αποτελεί τη βάση του συστήματος μάχης, η δυνατότητα να ορίσεις την ισχύ της κάθε επίθεσης εις βάρος του χρόνου εκτέλεσης αυτής και η ικανοποιητική πρόκληση από τη μεριά των εχθρών (ειδικά σε ανώτερα επίπεδα δυσκολίας) αναδεικνύουν την ενασχόληση και τον πειραματισμό ως την καλύτερη τακτική για τον τερματισμό του παιχνιδιού. Τέλος, στον παίχτη δίνονται κάποιες ενδιαφέρουσες επιλογές και εναλλακτικές ως προς τη βασική ροή του παιχνιδιού. Οι εχθροί είναι ορατοί στο πεδίο περιπλάνησης, ενώ ταυτόχρονα είναι δυνατή η επιλογή μάχης με ένα group εχθρών, παρά με μεμονωμένες μονάδες αυτών. Τα πολλά μυστικά και οι προαιρετικές αποστολές επίσης, αυξάνουν αρκετά το χρόνο που μπορεί να αφιερώσει ο παίχτης.
Αυτό που τελικά προσφέρει στο σύνολο του το Blue Dragon είναι μία αρτιότατη και ιδιαίτερα προσεγμένη εμπειρία, κάτι που οι λάτρεις του είδους έχουν δει πολλές φορές και θα το δεχθούν με ανοιχτές αγκάλες, αλλά και κάτι που θα βοηθήσει πολλούς νέους στο χώρο να μπουν ομαλά και ευχάριστα. Ως μόνο ατόπημα των δημιουργών θα μπορούσε κάποιος να καταλογίσει τα κλισέ που θα συναντήσει κάποιος - κλισέ που ξεφεύγουν από τα όρια του συστήματος μάχης και αγγίζουν την ανάπτυξη των χαρακτήρων και το σενάριο, ενώ μπορούν να φανούν και σε άλλα, μη Role Playing, παιχνίδια. Αν όμως παραμερίσει κάποιος αυτά τα αρνητικά, θα έχει στα χέρια του έναν καλοδουλεμένο τίτλο, ο οποίος υποστηρίχθηκε από πολύ δυνατά ονόματα και κατάφερε να δώσει μία πνοή φρεσκάδας σε μία κονσόλα που δεν είχε τότε ιδιαίτερα αξιόλογους τίτλους ανατολικών παιχνιδιών ρόλων.
7/10
