Announcement

Collapse
No announcement yet.

Half-Life 2

Collapse
X
 
  • Filter
  • Time
  • Show
Clear All
new posts

  • Half-Life 2

    Είμαι σίγουρος πως αρκετοί θα είχατε ασχοληθεί με το συγκεκριμένο παιχνίδι όταν βγήκε για τους υπολογιστές και σίγουρα πριν 4 χρόνια έκανε πολύ μεγαλύτερη αίσθηση από ότι έκανε φέτος με τη κυκλοφορία του The Orange Box...

    Έχοντας ολοκληρώσει το HL2 καθώς και τα 2 επεισόδεια στο Orange Box για Xbox360 έχω να πω πως πρόκειται για μία φοβερή σειρά η οποία δίνει βάθος σε πρόσωπα και γεγονότα αλλά και έναν διαφορετικό τρόπο προσέγγισης του παίχτη προς τον αντίπαλό με το απίστευτο Gravity Gun και φυσικά με τη βοήθεια του περιβάλλοντος , αλλάζει τα δεδομένα...Υπάρχουν αρκετά ''puzzles'' για να μπορέσεις να προχωρήσεις που μόνο με το Gravity Gun μπορείς . Φυσικά ο παίχτης μπορεί να έχει στη κατοχή του εώς και 12 όπλα κάτι το οποίο κάνει το παιχνίδι ποιο ενδιαφέρον.
    Η συνέχεια του HL2 με το 1ο επεισόδειο είναι ικανοποιητική αλλά την ήθελα λίγο μεγαλύτερη σε διάρκεια , το 2ο επειδόδειο πραγματικά πολύ καλό όπου έξω πια από την City17 τα πράγματα γίνονται πολύ ενδιαφέροντα..

    Γενικά έζησα όμορφες εμπειρίες στο παιχνίδι μαζί με την Alyx , πραγματικά υπέροχη
    Αλλά η αγαπημένη μου ήταν αυτή προς το τέλος του HL2 όπου το Gravity Gun γίνεται πανίσχυρο με τρομακτικές δυνάμεις

    Αναμένουμε το Episode 3 με portal gun για να γίνει ο χαμός

    Θα ήθελα να πείτε και εσείς που έχετε παίξει το τίτλο δυο λόγια για να γίνει μια χαλαρή συζήτηση γύρω από διαμάντι της Valve...

    ΥΓ : Αν υπάρχει κάποιος που έχει παίξει το HL 1 θα το εκτιμούσα ιδιαίτερα αν μας έλεγε για τον τότε τίτλο.


  • #2
    δεν έχεις παίξει το πρώτο;Μπάρταλε σε βρίσκω αδικαιολογήτως απών.
    Το πρώτο Half-Life λοιπόν το έπαιξα κάνα εξάμηνο πριν κυκλοφορήσει το halo 2 οπότε δεν το έπαιξα κι εγώ τόσο παλιά.
    θυμάμαι πάντως ότι ήταν μια εμπειρία unlike any other μέχρι τότε και σήμερα ακόμα.ήθελα να το παίξω από το 1998 που κυκλοφόρησεγιατί από τις κριτικές που διάβαζα μου θύμιζε κάτι σαν Resident Evil σε πρώτο πρόσωπο.που να ήξερα ο αδαής νέος ότι είναι πολύ μπροστά σε σχέση με αυτόν τον απλοϊκό χαρακτηρισμό.
    Ο τεχνικός τομέας του τίτλου ακόμα και σήμερα παραμένει εντυπωσιακός ΙΜΗΟ.
    Υπό τον έλεγχο σου είχες τον γνωστό σε όλους μας Gordon Freeman που έχοντας πάρει μέρος σε ένα αποτυχημένο πείραμα απλά προσπαθεί να επιβιώσει στο όλο χάος που δημιουργείται.
    παίζει να ήταν το πρώτο παιχνίδι του είδους που είχε μέσα γρίφους και σπαζοκεφαλιές.
    Η χρήση του λοστού πραγματικά σου έλυνε τα χέρια σε πολλές περιπτώσεις.αυτή τη στιγμή μου έρχονται σκόρπιες μνήμες μόνο.δε θα ξεχάσω ποτέ όμως τα εξής σκηνικά:

    MINOR SPOILERS

    1)τη σκηνή με το τυφλό πλάσμα που πρέπει να προσέχεις πως χρησιμοποιείς τον ήχο για να το εξοντώσεις.
    2)το πλάσμα στην έρημο που πρέπει να βρεις τις σωστές συντεταγμένες σε ένα υπερόπλο για να το διαλύσεις
    3)την πρώτη εμφάνιση των black ops
    4)την πρώτη φορά που επισκέφτηκα τον Xen
    5)τον πολύ εκνευριστικό τελικό του παιχνιδιού.
    6)το εκνευριστικό (για μένα) σημείο με τα τρενάκια που κρατούσε too much.


    επίσης έχω παίξει και τα 2 expansions του παιχνιδιού.


    1)
    Στο πρώτο expansion ονόματι Οpposing Force έχεις υπό τον έλεγχο σου έναν από τους μισθοφόρους που στάλθηκαν για να καλύψουν το σκηνικό και να εξοντώσουν όσους επέζησαν.
    Θυμάμαι ότι ήταν πολύ πιο δύσκολο από το κανονικό παιχνίδι και είχε κάποιες καινούριες κινήσεις καθώς και μια πολύ ωραία τελική μάχη και πιο εύκολη από του πρωτότυπου αν και πιο δύσκολο σαν σύνολο το παιχνίδι.
    δε θα ξεχάσω ποτέ μια ειδική μονάδα,κάτι σαν υπέρ στρατιώτες με τρομερή ευελιξία και αρκετά δύσκολους εχθρούς που δεν υπήρχαν στο πρωτότυπο καθώς και την ύπαρξη καινούριων όπλων.

    2)Το δεύτερο expansion ονόματι Blue Shift είχε ανακοινωθεί αρχικά για την έκδοση του Half-Life στο Dreamcast.Βέβαια με την διακοπή παραγωγής της κονσόλας το παιχνίδι πέρασε κατευθείαν στους προσωπικούς υπολογιστές.
    Υπό τον έλεγχο σου έχεις έναν από τους φύλακες που εργάζοναι στη Black Mesa και σκοπός σου είναι να επιβιώσεις.Πολύ εύκολο,πολύ μικρό,ειλικρινά δε θυμάμαι τίποτα το αξιόλογο.
    Απλά μια ευχάριστη εμπειρία.

    anyway.δε θυμάμαι άλλα τώρα...

    το half-life 2 το ξεκίνησα στο xbox αλλά μετά σκέφτηκα αφού θα πάρω που θα πάρω το Πορτοκαλί Κουτί άστο να το τερματίσω εκεί.Πάντως μέχρι το Ravenholm που είχα φτάσει ήταν πολύ καλό και άξιος συνεχιστής του κλασσικού πρώτου παιχνιδιού.

    σύγκριση των 2 δε μπορώ να κάνω αλλά από αυτά που έχω δει/ακούσει/ξέρω παίζει και να ξεπερνάει το πρώτο αλλά επειδή αυτό είναι βλασφημία για μένα θα πω ότι δεν εκφέρω γνώμη μέχρι να το τελειώσω.αν και πάλι μου φαίνεται ότι μια τέτοια σύγκριση είναι άτοπη και κακώς το άνοιξ ααυτό το κεφάλαιο.ΙΜΗΟ είναι απλά 2 εμπειρίες ζωής που απλά δε συγκρίνονται μεταξύ τους γιατί η κάθεμια προσφέρει κάτι διαφορετικό

    Αυτά...
    Carpe diem

    Comment


    • #3
      Ούτε εγώ το έχω παίξει το πρώτο και βαριέμαι να το κάνω. Ίσως όταν πάρω HDTV και μπορέσω να συνδέσω το PC σε αυτήν. Βαριέμαι να κάθομαι και να παίζω στην πολυθρόνα... lame;

      Τέλος πάντων, θα μιλήσω για το HL2 μια που μόνο αυτό έχω παίξει... Βασικά τι να πω, τα έχω πει πάρα πολλές φορές και βαριέμαι να τα ξαναλέω . Αυτό που με γοήτευσε είναι ο τρόπος προσέγγισης του σεναρίου, τελείως διαφορετικός από τα υπόλοιπα παιχνίδια. Ξεφεύγει από τη διασδιάστατη εξιστόρηση γεγονότων, προσφέρει άπειρα δεδομένα στον παίχτη, ο οποίος με τη σειρά του συνθέτη μία τελείως ρευστή εικόνα για το τι γίνεται γύρω του. Δεν υπάρχουν cut scenes, υπάρχουν μόνο περιβάλλοντα με γκράφιτι των αντιστασιαστών, υπάρχουν κατεστραμένα σπίτια με νεκρούς, υπάρχουν ελάχιστα μέρη που βρίσκεις σήματα άλλων σαν εσένα, υπάρχουν τηλεοράσεις που μεταδίδουν τα προπαγανδιστικά μηνύματα για τη ζωή και το "well-being" της City 17. Όλα αυτά συγκρούονται μεταξύ τους και βοηθούν τον παίχτη να καταλάβει τι γίνεται.

      Πολλοί το έχουν κράξει για το σενάριο και για τον τρόπο που αυτό εξελίσσετια. ΙΜΗΟ πρόκειται για το μεγάλο + του παιχνιδιού. Δε σου λέει τίποτα ξεκάθαρα, μπορεί στην πραγματικότητα το σενάριο να είναι μία άπειρη μούφα. Στην τελική όμως δεν έχει κανένα απολύτως νόημα το αν το σενάριο έχει ωραίο τέλος ή όχι. Το ζήτημα είναι πώς φτάνεις μέχρι το τέλος, τα συναισθήματα που δημιουργούνται στον παίχτη και η πορεία μέχρι το σκοπό (που δεν ξέρεις ποιος είναι). Το ίδιο ισχύει και στο Portal. Παίζεις 2 ώρες για να ανατραπούν όλα τα δεδομένα που γνωρίζεις και σου δίνονται, κατά τις 2 αυτές ώρες, τρεις φορές. Και φτάνεις στο τέλος για να ακούσεις ένα lol τραγουδάκι (τέλειο btw ) και να δεις ότι το cake υπήρχε.

      Για μένα αυτά τα παιχνίδια επαναπροσδιορίζουν την έννοια του σεναρίου στα videogames. Του δίνουν άλλη υπόσταση και το προσεγγίζουν με έναν τόσο διαφορετικό τρόπο που εμένα τουλαχιστον με έκαναν να αναθεωρήσω τις απόψεις μου για τα δυνατά σενάρια. Δεν πιστεύω πλέον ότι ένα σενάριο χρειάζεται απαραίτητα να έχει το απίστευτο βάθος. Το σενάριο του HL2, έτσι όπως το έχω δει ως τώρα, είναι αδιάφορο και χιλιο-ειπωμένο. Αλλά ποτέ δεν έχει ειπωθεί με αυτόν τον τρόπο. Και μούφα να αποδειχθεί, η μετάβαση από την awesome αφετηρία στο lame φινάλε αξίζει και αυτήν κρατάω.

      Εντάξει για το Portal έγραψα και review, δε θέλω να πω κάτι άλλο. Αν τα παιχνίδια ήταν τέχνη θα λεγόταν Portal.- ICO, SotC και τα συναφή απλώς είναι αιώνες πίσω.

      Comment


      • #4
        Θα ακουστει παραξενο, μα το πρωτο Half-Life ολοκληρωσα πριν απο περιπου εναμιση χρονο, σε ενα παλιο laptop που χρησιμοποιουσα προσωρινα.Μου ειχε παρει ενα απογευμα και κατι για να το τελειωσω (ειναι πιο μικρο απο οτι περιμενα για να πω την αληθεια) ομως απο τα πρωτα 30' μπορει κανεις να καταλαβεις γιατι ειναι τετοια η επιρροη του στον χωρο:Real time εξελιξη της ιστοριας, εχθροι με ΑΙ (τοσα χρονια πριν), διαφορετικα περιβαλλοντα, γρηγορη δραση, πολυ καλα γραφικα (ακομα καλυτερα με το high def pack που κυκλοφορησε λιγο αργοτερα) και πολυ καλη ατμοσφαιρα.Ακομα και σημερα στεκεται και παιζεται ανετα, για να μην αναφερω πως θεωρω must να το εχει τελειωσει κανεις για να μπορει να κατανοησει την πορια του FPS genre γενικοτερα.Τι κριμα που στις ταξεις των casual παικτων πιο αισθητη εγινε η παρουσια του αισχρου mod που γεννησε το παιχνιδι.Bart αν βρεις τον χρονο ασχολεισου, ειναι πολυ καλη περιπτωση.
        <div align="center">

        "Strive For Improvement Through Every Day To Become The Best You Can"</div>

        Comment


        • #5
          Το πρώτο Half-Life το έπαιξα το καλοκαίρι του 1999 και πραγματικά ήταν κάτι το διαφορετικά συγκλονιστικό για τότε. Δεν υπήρχε FPS με ανάλογη εμπειρία σεναριακή και σε set-pieces. Το τρελό είναι ότι τότε δεν ήταν το παιχνίδι που έκανε το μπάμ στους έλληνες PC users. Θυμάμαι όταν το τελειώσα έκανα αμάν να πείσω τους φίλους μου να του δώσουν μια ευκαιρία. LOL or what?
          Insert Coin

          Comment


          • #6
            Ε-ε-ε-ε-ερχεται !

            The universe has a weird fondness for improbable coincidences. Name your franchise Half-Life, and it takes half a lifet…

            Comment


            • #7
              Which means σε απλά ελληνικά???
              Nintendo I.D.: paixtis
              3ds friend code: 2664-2347-7128

              Comment

              Working...
              X