Ένα θέμα που σκέφτηκα κατά τη διάρκεια μιας συζήτησης περί μουσικής και εξόδων σε μαγαζιά που είχα με ένα φίλο μου. Μιλώντας για τη μουσική που ήταν νεωτεριστική για κάθε περίοδο, αλλά παράλληλα και τη μουσική που ήταν ταυτισμένη με το mainstream ή χαρακτηρηστικό της κάθε περιόδου - π.χ. το grunge και stadium rock για τα γυμνασιακά μας χρόνια και τα μέσα - τέλη του '90, τα μπιτάκια στα κλαμπ τέλη του '90, την εμετική κυριαρχία του lounge/ μπάσταρδου hip hop /r'n'b στις αρχές και μέσα τη1 τρέχουσας δεκαετίας, την είσοδο στο mainstream του indie rock με ό,τι μπορεί να μπει κάτω από αυτή την ταμπέλα, προσπαθήσαμε να βρούμε το επόμενο μουσικό ρεύμα που θα χαρακτηρίσει τα αμέσως επόμενα χρόνια. Με άλλα λόγια, τη μουσική - σημείο αναφοράς της επόμενης εποχής, τόσο στο κομμάτι της εξόδου/ διασκέδασης όσο και στο θέμα της μουσικής εξέλιξης. Το συμπέρασμα ήταν κοινό. Ο ήχος, γενικά, έχει σκληρύνει, τόσο στα κλαμπάκια όσο και στη γενικότερη μουσική, με περισσότερες παραμορφώσεις στις κιθάρες και γενικά περισσότερο θόρυβο (τηρουμένων των αναλογιών πάντα). Εγώ το πήγα ένα βήμα παραπέρα και, θεωρώντας πως η indie rock σκηνή έχει δείξει τα πρώτα δείγματα καθόδου καθώς μου θυμίζει την κατάσταση του grunge την εποχή της κυκλοφορίας του Nevermind (υπερπροβολή, πολύς νέος κόσμος που ακολουθεί για τη μόδα, γενικότερος μουσικός κορεσμός και πρώτα δείγματα αναμάσησης, τα μεγάλα και καλύτερα γκρουπ έχουν ήδη 3 - 4 δίσκους στην πλάτη τους, σχετικά λιγότερα νέα ονόματα και γενικά μειωμένες προσδοκίες για το μέλλον, με τη λογική πως όταν μια σκηνή είναι σε ανοδική φάση τα πάντα απαραίτητα νέα πράγματα πετάγονται σαν τα μανιτάρια και επεκτείνουν τους ορίζοντες του κοινού) είπα πως το επόμενο μεγάλο μπαμ θα έρθει από το χώρο του metal. Εντάξει, οι Slipknot, οι System of a Down, οι Soulfly και άλλα συναφή συγκροτήματα είναι παλιά νέα, ο Manson έχει κόψει πέρα, οι Faith no more επανενώθηκαν, το metal γενικότερα το έχει ρίξει στην ομφαλοσκόπηση με το progressive τμήμα του να δίνει τα καλύτερα δείγματα και να ακολουθεί ΚΑΠΩΣ το folk metal και το instrumental/ gothic μέρος του που δεν παρακολουθώ ιδιαίτερα, αλλά από την άλλη η emo σκηνή (κι εγώ τη σιχαίνομαι) έχει φέρει το κοινό πιο κοντά σε μια πιο...μαύρη αισθητική. Δε λέμε πως πρέπει να αρχίσουμε να ακούμε τους αηδιαστικούς My Chemical Romance, Tokio Hotel ή άλλους ψιλορόκ ψιλομέταλ τύπους, αλλά από τις παρυφές του καθαρού μέταλ περιμένω να προκύψει κάτι καλό. Δεύτερος επιλαχών η electro - instrumental σκηνή που έχει αρχίσει να ανεβαίνει αρκετά τα τελευταία χρόνια, με πολύ καλές κυκλοφορίες από μεγάλα ονόματα (που παρεπιπτόντως έχουν σκληρύνει τον ήχο τους), με το μειονέκτημα ότι δεν έχει τα φόντα να γίνει mainstream. Από house κλπ δεν περιμένω απολύτως τίποτα, και από πιο ποπ καταστάσεις περιμένω τα ίδια. Μια (πάντα επιθυμητή) επιστροφή των '80s δε με χαλάει καθόλου, αλλά δεν περιμένω κάτι τέτοιο. Το ροκ γενικότερα ευνοείται και από την όλη συγκυρία. Πάντα σε καιρούς προβληματισμού και κρίσης ήταν από τα πολύ ενεργά κομμάτια της μουσικής, όπως τα τέλη του '60, το '80 στην Αγγλία της Θάτσερ και των Sex Pistols, το '90 του πολέμου του Κόλπου, των πετυχημένων γιάπηδων της Wall Street και των εργατουπόλεων του Σηάτλ...Κάτι μου λέει πως something wicked this way comes!
Η μπάλα σε σας λοιπόν! Ξέρω ότι υπάρχουν αρκετοί μουσικόφιλοι ανάμεσά μας και αρκετοί που δεν παίζουν παιχνίδια σε ΟΛΟ τον ελεύθερο χρόνο τους, οπότε είναι ένα θέμα αφιερωμένο στις εξόδους μας. Μπορείτε να βγάλετε χολή για την τάδε μουσική του τάδε μαγαζιού ή εποχής, να πείτε τι σας αρέσει και τι θα θέλατε να ακούσετε, και ασφαλώς τι περιμένετε να ανέβει.
Η μπάλα σε σας λοιπόν! Ξέρω ότι υπάρχουν αρκετοί μουσικόφιλοι ανάμεσά μας και αρκετοί που δεν παίζουν παιχνίδια σε ΟΛΟ τον ελεύθερο χρόνο τους, οπότε είναι ένα θέμα αφιερωμένο στις εξόδους μας. Μπορείτε να βγάλετε χολή για την τάδε μουσική του τάδε μαγαζιού ή εποχής, να πείτε τι σας αρέσει και τι θα θέλατε να ακούσετε, και ασφαλώς τι περιμένετε να ανέβει.
Comment