Tweet
Κείμενο : Scatman
Ημερομηνία Κειμένου : 28/05/10
Ημερομηνία Κυκλοφορίας : 22/05/08
Σύστημα : DS
Developer : PAON
Το Glory of Heracles είναι το πιο πρόσφατο μέλος μίας αρκετά παλιάς RPG σειράς που έχει τις ρίζες της στο Nintendo Nes (Famicom). Σαν κυκλοφορία, ο τίτλος της PAON (αποτελείται από μέλη της Data East) παρουσιάζει αρκετές ιδιαιτερότητες που είναι άξιες παρατήρησης. Καταρχάς για πρώτη φορά, παιχνίδι της εν λόγω σειράς εκδίδεται εκτός Ιαπωνίας. Όλες οι προηγούμενες προσπάθειες (NES, GB, SNES), παρέμειναν εντός των συνόρων της χώρας. Έπειτα, προκαλεί έκπληξη το γεγονός πως η Nintendo επέλεξε να "αναστήσει" ένα ξεχασμένο project, αντιεμπορικό με τελευταία επίσημη κυκλοφορία αυτή του 1994, Heracles no Eiko IV: Kamigami kara no Okurimono για Super Famicom/SNES. Βέβαια, η λογική πίσω απ'την απόφαση της εταιρείας δεν είναι και τόσο παράλογη εάν αναλογιστεί κανείς πως τα τελευταία χρόνια κυριαρχεί γενικά η τάση ~στην βιομηχανία~ για επανέκδοσεις (remake) retro παιχνιδιών καθώς και η αναβίωση πολλών ως ports.
Η ιστορία του GοΗ μας τοποθετεί σε έναν εναλλακτικό κόσμο, γεμάτο με Ελληνικές πόλεις. Φυσικά δεν λείπει και το θρησκευτικό κομμάτι με κυρίαρχη πίστη τις 12 θεότητες του Ολύμπου.
Συναντάμε για πρώτη φορά τον κεντρικό ήρωα μας αναίσθητο πάνω στην άμμο. Η πρώτη εντύπωση είναι πως τον ξέβρασε το κύμα μετά από ατύχημα στη θάλασσα. Ισχυρίζεται πως είναι ο μεγάλος Ηρακλής, γιος του Δία και φυσικά αθάνατος. Πολύ γρήγορα σχηματίζεται η 5-μελής κεντρική ομάδα. Όλοι τους φέρουν συγκεκριμένα κοινά χαρακτηριστικά : είναι αθάνατοι κι έχουν αμνησία που δεν τους επιτρέπει να θυμηθούν το παρελθόν τους. Έτσι, ξεκινούν μία ομαδική περιπέτεια προκειμένου να μάθουν την πραγματική τους ταυτότητα αλλά και σκοπό της ύπαρξης τους . Το σενάριο όμως δε σταματά εδώ, πράγμα αναμενόμενο με δεδομένο ότι στη συγγραφή του εμπλέκεται ο K.Nojima. Αργότερα, θα ανακαλύψουν ότι ο κόσμος τους κινδυνεύει απ'την θεότητα Typhoon και μοιραία θα προσπαθήσουν να τον σταματήσουν. Ο δρόμος που ακολουθούν δεν είναι εύκολος και η μοίρα τους επιφυλλάσει πολλές εκπλήξεις.
Σεναριακά, το scripting δεν εντυπωσιάζει αφού αναλώνεται σε "κλισέ" σκοπούς. Ωστόσο, η εξέλιξη του είναι ιδιαίτερα καλή και σε συνδιασμό με τις ανατροπές, προσφέρει μία πολύ καλή συνολική εμπειρία στον παίκτη. Φυσικά, δε λείπουν και τα λεγόμενα "κενά". Πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα, οι gameplay "τεχνικές" που εφαρμόζoνται προκειμένου να επιβραδύνουν την εξέλιξη του π.χ. κατά τη διάρκεια των ταξιδιών όπου πραγματοποιούνται απαραίτητα 3-4 μάχες μέχρι να φτάσετε στον προορισμό σας. Άλλο παράδειγμα, οι επαναλαμβανόμενες ατάκες, κυρίως μετά το τέλος του 1ου μισού του παιχνιδιού όπου υλοποιείται ο αρχικός σκοπός του παιχνιδιού.
Ένα απ'τα πιο ισχυρά "ατού" του GοH είναι οι χαρακτήρες του. Το βασικό ρόστερ αποτελείται από τους :
Heracles (?) - Ο κεντρικός ήρωας. Του δίδετε αργότερα διαφορετική ονομασία. Αυτοαποκαλείται Ηρακλής, είναι όμως ο πραγματικός? Δε γνωρίζει για το παρελθόν του και μέχρι το τέλος παραμένει το ερώτημα για την πραγματική του
ταυτότητα. Έχει "σιωπηλή" του παρουσία καθόλι τη διάρκεια της περιπέτειας.
Heracles (?) - Κι άλλος Ηρακλής για την ομάδα. Δυναμικός, σκληρός και δυνατός που βρίσκει θετική διάθεση ακόμη και στις πιο δύσκολες καταστάσεις.Η συνάντηση μαζί του δίνει νέο νόημα στην ομάδα αφού λίγο η τεράστια δύναμή του λίγο το χιούμορ του, τον κατατάσουν στους πιο ευχάριστους και χρήσιμους χαρακτήρες του παιχνιδιού.
Leucos - Μία κοπέλα που παριστάνει τον άντρα. Η απάντηση για τη συμπεριφορά της κρύβεται στο παρελθόν της ~που τηΝ βασανίζει~. Την απασχολεί ιδιαίτερα η προέλευσή της όπως κι ο σκοπός για τον οποίο υπάρχει. Προς το τέλος του παιχνιδιού την περιμένουν αρκετές εκπλήξεις.
Εris - Η δεύτερη κοπέλα της ομάδας και η πιο απόμακρη από όλους. Ο τρόπος που ενώνεται με την ομάδα προκαλεί ερωτηματικά όπως και το παρελθόν της. Είναι ιδιαίτερα ικανή στις μαγικές επιθέσεις της και δείχνει πολύ ώριμη για τη "μικρή" της ηλικία.
Axios - Αποτελεί ιδιαίτερη περίπτωση αθανάτου που έχει προικιστεί με την ευλογία της ομορφιάς. O Αxios είναι απ'τους πιο ισορροπημένους
χαρακτήρες τόσο σε παρουσίαση όσο και στις μάχες.
Το παιχνίδι επικεντρώνεται ολοκληρωτικά στους παραπάνω χαρακτήρες με αποτέλεσμα η παρουσίαση όλων να είναι εξαιρετική και να μην αφήνει περιθώρια για αρνητικά σχόλια. Κατά την διάρκεια της περιπέτειας, θα ενταχθούν στην ομάδα σας τουλάχιστον 3 χαρακτήρες που όμως δε θα έχετε την πλήρη διαχείριση τους σε θέματα εξοπλισμού και χρόνου ελέγχου.
Ο οπτικός τομέας χαρακτηρίζεται από θετικά αλλά κι αρνητικά στοιχεία. Μεγαλύτερη εντύπωση προκαλεί το animation κατά τις περιηγήσεις μα και στις μάχες. Πρόκειται για μία απ'τις πιο αξιόλογες παραγωγές που έχουν εμφανιστεί στο DS (στο συγκεκριμένο τομέα) κι ενδεχομένως ξεπερνά το αντίστοιχο του Final Fantasy IV. Τα γραφικά του είναι ικανοποιητικά, στα όρια του λειτουργικού. Τα περιβάλλοντα, οι χαρακτήρες και τα αντικείμενα αξιοποιούν ικανοποιητικά τις 3D τεχνικές του DS αλλά το pixel-ιασμα δε λείπει. Τα χαρακτηριστικά των ηρώων δε φαίνονται ξεκάθαρα και η οπτική απεικόνισης που εφαρμόζεται είναι πολύ μακρινή. Επίσης, τα avatars τους είναι πρόχειρα και κακοσχεδιασμένα. Υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός αντικειμένων που όμως η διαφοροποίηση τους είναι μικρή. Το ίδιο ισχύει και για το σχεδιασμό των χώρων,σπιτιών και ναών. Πιο ολοκληρωμένη δουλειά έχει γίνει στα dungeons που η δομή τους προκαλεί το ενδιαφέρον. Ακόμη, αρνητική εντύπωση προκαλεί η έλλειψη anime videos.Πέρα απ'το εισαγωγικό video δεν υπάρχει κάτι ανάλογο στη συνέχεια. Κατά γενική ομολογία το handheld της Nintendo έχει παρουσιάσει καλύτερες παραγωγές.
Για τη μουσική δεν υπάρχουν πολλά που μπορεί να πει κανείς. Dubbing δεν υπάρχει, πολλά ηχητικά εφέ επίσης δεν υπάρχουν, παρότι αρκετές φορές κατά τις μάχες πολλές φορές ακούγονται κραυγές απ'τους αντιπάλους σας (μικρή ποικιλία επίσης) ~αλλά κάτω υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις (πχ όταν εκτελούν το skill, War Cry)~. Όσον αφορά, τις μουσικές μελωδίες, το Glory of Heracles απογοητεύει ξανά. Ενώ η ποιότητα αυτών που ακούγονται είναι καλή, η συνεχόμενη επανάληψή τους και κυρίως ο εξαιρετικά μικρός αριθμός τους, δεν αφήνουν τελικά τις καλύτερες εντυπώσεις.
Όσον αφορά το gameplay, το GoH ανήκει στα τυπικά Ιαπωνικά RPGs, με μακρινή οπτική 3ου προσώπου και turn-based μάχες που η έκβαση τους εξαρτάται απ'το επίπεδο κι εξοπλισμό σας. Ο χειρισμός του δεν παρουσιάζει ιδιαιτερότητες και μάλιστα αξιοποιούνται και οι 2 μέθοδοι που προσφέρει το DS (stylus ή χωρίς). Έπειτα, η δομή του (gameplay) είναι έτσι διαμορφωμένη που καθιστούν τον τίτλο της PAON ένα απ'τα πιο φιλικά προς το χρήστη παιχνίδια. Για κάθε τι που συμβαίνει στην οθόνη από νέες ονομασίες μέχρι κινήσεις, καταχωρούνται στη βάση δεδομένων σας και μπορούν να ανακληθούν ανά πάσα στιγμή απ'την επιλογή Glossary που υπάρχει στο κεντρικό Menu. Μιλώντας για Μenu, οι επιλογές του είναι : Setup, Formation, Glossary, Camp & System. To πρώτο αφορά τη διαχείριση των χαρακτήρων σε θέματα skills, εξοπλισμού, στατιτιστικών. Το Formation σχετίζεται με το στήσιμο στη μάχη (μπροστά ή πίσω). Παρεπιπτόντως, όσοι βρίσκονται πιο πίσω μπορούν να επιτεθούν με Μagic κι όπλα Bow,Spear. To Camp ή Camping μπορεί να αξιοποιηθεί σε συγκεκριμένα σημεία (πχ χάρτης) για να ξεκουράσετε τους χαρακτήρες και να ανακτήσουν την ενέργεια τους. Απαραίτητη προυπόθεση να έχεται το ανάλογο αντικείμενο. Τέλος, το System παρουσιάζει τα saves.
Στις μάχες υπάρχουν συνηθισμένες επιλογές. Ξεχωρίζουν αυτές των Advance και Auto. Με την Advance, ο χαρακτήρας σας αλλάζει θέση, κίνηση που εξυπηρετεί στρατηγικούς στόχους όπως π.χ να αποφύγετε μία ισχυρή επίθεση. Το Auto επιτρέπει την αυτοματοποίηση των μαχών. Πολύ καλή εντύπωση προκαλεί η εκτέλεση των Skills & Magic. Καταρχάς, όλες οι ικανότητες που αποκτάτε σε αυτές τις επιλογές (ΠΟΛΛΕΣ), καθορίζονται απ'τις επισκέψεις σας σε ναούς καθώς επίσης και τα levels που ανεβάζετε (ώστε να μπορέσετε να τα αξιοποιείτε). Κάθε φορά που θα εκτελείτε μία εντολή Magic ή Skills (όχι σε όλα) σας δίδονται 2 επιλογές, Manual & Auto. Η Manual εκτέλεση προσφέρει ένα γρήγορο mini-game (πχ πάτημα αντικειμένων στην οθόνη, την κατάλληλη στιγμή) που εφόσον το ολοκληρώσετε, θα επιφέρει σημαντική ζημιά στον αντίπαλο. Η συγκεκριμένη επιλογή είναι πολύ έξυπνη σαν ιδέα και υλοποίηση αφού ουσιαστικά κάνει απόλυτο ενεργό τον παίκτη στο θέμα της συμμετοχής, μα και χρονοβόρα ταυτόχρονα πόσο μάλλον όταν έχετε να αντιμετωπίσετε πολλούς και ισχυρούς αντιπάλους. Στην Αuto εκτελείται αυτόματα δίχως να υπάρχει η ανάγκη να παίξετε το mini-game. Είναι πιο γρήγορη αλλά και λιγότερο ισχυρή.
Άλλο ένα "έξυπνο" στοιχείο αφορά τη δημιουργία κι εξέλιξη όπλων. Μετά από κάθε μάχη είναι πολύ πιθανό να συγκεντρώσετε ειδικά υλικά που με κατάλληλη επεξεργασία απ'τους blacksmiths πόλεων, είναι δυνατόν να αποκτήσετε νέα όπλα/πανοπλίες, πολλές φορές σπάνια-μοναδικά. Ακόμη, σε περίπτωση που συλλέξετε rusty υλικά, μπορείτε να τα αναβαθμίσετε με παρόμοιο τρόπο.
Σχετικά με τη δομή της δράσης, το Glory of Heracles είναι ένα γραμμικό παιχνίδι. Ακολουθεί μία συγκεκριμένη κατεύθυνση και δε παρεκλείνει από αυτήν. Αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει η παραμικρή πιθανότητα να ξεφύγετε απ΄την πορεία του σεναρίου και οι επισκέψεις σε πόλεις, dungeons που ολοκληρώσετε πριν είναι αδύνατη. Με αυτό το στοιχείο κατά νου, θα περίμενε κανείς ότι είναι πολύ μικρό σε διάρκεια. Η αλήθεια είναι πως η 100% ολοκλήρωσή του με όλα τα αντικείμενα και όπλα απαιτελι τουλάχιστον 40-45 ώρες ενασχόλησης, διάρκεια διαίτερα εντυπωσιακή για παιχνίδι του DS.
Μετά την ολοκλήρωση του, εμφανίζεται η επιλογή Extras που περιέχει τα : New Game, Survival,Records, Collection. Το New Game σας δίδει τη δυνατότητα να "ξεκλειδώσετε" κάποιες επιλογές όπως πχ να λαμβάνετε περισσότερα χρήματα κ.ο.κ. Το Survival Mode είναι μία επιλογή που συναντάμε πρώτη φορά μέσα στο παιχνίδι και δοκιμάζετε τις αντοχές σας στις μάχες. Στο Records παρουσιάζονται τα saves σας ενώ στο Collection, οι συλλογές από όπλα, εξοπλισμούς που συλλέξατε/δημιουργήσατε στο παιχνίδι.
Το Glory of Heracles αποτελεί ένα απ'τα πιο ευχάριστα RPGs που κυκλοφορούν αυτή τη στιγμή στο DS. Απέχει απ'το να χαρακτηριστεί κλασσικό όμως φέρει κάποια χαρακτηριστικά που δε συναντάμε πολύ εύκολα τα τελευταία χρόνια σε παιχνίδια του είδους με κυρίαρχα τους χαρακτήρες και κάποιες καινοτομίες στο gameplay. Είναι δίχως αμφιβολια μία εμπορικά αδικημένη κυκλοφορία που αδικήθηκε ακόμη περισσότερο απ΄την απόφαση της Nintendo να καθυστερήσει την κυκλοφορία του στις ΗΠΑ κατά 2 χρόνια. Καλό θα ήταν οι RPG fans και κάτοχοι του DS να του δώσουν μία ευκαιρία γιατί την αξίζει.
Εάν θα έπρεπε να το βαθμολογήσω, θα του έβαζα 7+
(αναγκάστηκα να μη γράψω πολλά στα ήδη πολλά...)
Ο οπτικός τομέας χαρακτηρίζεται από θετικά αλλά κι αρνητικά στοιχεία. Μεγαλύτερη εντύπωση προκαλεί το animation κατά τις περιηγήσεις μα και στις μάχες. Πρόκειται για μία απ'τις πιο αξιόλογες παραγωγές που έχουν εμφανιστεί στο DS (στο συγκεκριμένο τομέα) κι ενδεχομένως ξεπερνά το αντίστοιχο του Final Fantasy IV. Τα γραφικά του είναι ικανοποιητικά, στα όρια του λειτουργικού. Τα περιβάλλοντα, οι χαρακτήρες και τα αντικείμενα αξιοποιούν ικανοποιητικά τις 3D τεχνικές του DS αλλά το pixel-ιασμα δε λείπει. Τα χαρακτηριστικά των ηρώων δε φαίνονται ξεκάθαρα και η οπτική απεικόνισης που εφαρμόζεται είναι πολύ μακρινή. Επίσης, τα avatars τους είναι πρόχειρα και κακοσχεδιασμένα. Υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός αντικειμένων που όμως η διαφοροποίηση τους είναι μικρή. Το ίδιο ισχύει και για το σχεδιασμό των χώρων,σπιτιών και ναών. Πιο ολοκληρωμένη δουλειά έχει γίνει στα dungeons που η δομή τους προκαλεί το ενδιαφέρον. Ακόμη, αρνητική εντύπωση προκαλεί η έλλειψη anime videos.Πέρα απ'το εισαγωγικό video δεν υπάρχει κάτι ανάλογο στη συνέχεια. Κατά γενική ομολογία το handheld της Nintendo έχει παρουσιάσει καλύτερες παραγωγές.
Για τη μουσική δεν υπάρχουν πολλά που μπορεί να πει κανείς. Dubbing δεν υπάρχει, πολλά ηχητικά εφέ επίσης δεν υπάρχουν, παρότι αρκετές φορές κατά τις μάχες πολλές φορές ακούγονται κραυγές απ'τους αντιπάλους σας (μικρή ποικιλία επίσης) ~αλλά κάτω υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις (πχ όταν εκτελούν το skill, War Cry)~. Όσον αφορά, τις μουσικές μελωδίες, το Glory of Heracles απογοητεύει ξανά. Ενώ η ποιότητα αυτών που ακούγονται είναι καλή, η συνεχόμενη επανάληψή τους και κυρίως ο εξαιρετικά μικρός αριθμός τους, δεν αφήνουν τελικά τις καλύτερες εντυπώσεις.
Όσον αφορά το gameplay, το GoH ανήκει στα τυπικά Ιαπωνικά RPGs, με μακρινή οπτική 3ου προσώπου και turn-based μάχες που η έκβαση τους εξαρτάται απ'το επίπεδο κι εξοπλισμό σας. Ο χειρισμός του δεν παρουσιάζει ιδιαιτερότητες και μάλιστα αξιοποιούνται και οι 2 μέθοδοι που προσφέρει το DS (stylus ή χωρίς). Έπειτα, η δομή του (gameplay) είναι έτσι διαμορφωμένη που καθιστούν τον τίτλο της PAON ένα απ'τα πιο φιλικά προς το χρήστη παιχνίδια. Για κάθε τι που συμβαίνει στην οθόνη από νέες ονομασίες μέχρι κινήσεις, καταχωρούνται στη βάση δεδομένων σας και μπορούν να ανακληθούν ανά πάσα στιγμή απ'την επιλογή Glossary που υπάρχει στο κεντρικό Menu. Μιλώντας για Μenu, οι επιλογές του είναι : Setup, Formation, Glossary, Camp & System. To πρώτο αφορά τη διαχείριση των χαρακτήρων σε θέματα skills, εξοπλισμού, στατιτιστικών. Το Formation σχετίζεται με το στήσιμο στη μάχη (μπροστά ή πίσω). Παρεπιπτόντως, όσοι βρίσκονται πιο πίσω μπορούν να επιτεθούν με Μagic κι όπλα Bow,Spear. To Camp ή Camping μπορεί να αξιοποιηθεί σε συγκεκριμένα σημεία (πχ χάρτης) για να ξεκουράσετε τους χαρακτήρες και να ανακτήσουν την ενέργεια τους. Απαραίτητη προυπόθεση να έχεται το ανάλογο αντικείμενο. Τέλος, το System παρουσιάζει τα saves.
Στις μάχες υπάρχουν συνηθισμένες επιλογές. Ξεχωρίζουν αυτές των Advance και Auto. Με την Advance, ο χαρακτήρας σας αλλάζει θέση, κίνηση που εξυπηρετεί στρατηγικούς στόχους όπως π.χ να αποφύγετε μία ισχυρή επίθεση. Το Auto επιτρέπει την αυτοματοποίηση των μαχών. Πολύ καλή εντύπωση προκαλεί η εκτέλεση των Skills & Magic. Καταρχάς, όλες οι ικανότητες που αποκτάτε σε αυτές τις επιλογές (ΠΟΛΛΕΣ), καθορίζονται απ'τις επισκέψεις σας σε ναούς καθώς επίσης και τα levels που ανεβάζετε (ώστε να μπορέσετε να τα αξιοποιείτε). Κάθε φορά που θα εκτελείτε μία εντολή Magic ή Skills (όχι σε όλα) σας δίδονται 2 επιλογές, Manual & Auto. Η Manual εκτέλεση προσφέρει ένα γρήγορο mini-game (πχ πάτημα αντικειμένων στην οθόνη, την κατάλληλη στιγμή) που εφόσον το ολοκληρώσετε, θα επιφέρει σημαντική ζημιά στον αντίπαλο. Η συγκεκριμένη επιλογή είναι πολύ έξυπνη σαν ιδέα και υλοποίηση αφού ουσιαστικά κάνει απόλυτο ενεργό τον παίκτη στο θέμα της συμμετοχής, μα και χρονοβόρα ταυτόχρονα πόσο μάλλον όταν έχετε να αντιμετωπίσετε πολλούς και ισχυρούς αντιπάλους. Στην Αuto εκτελείται αυτόματα δίχως να υπάρχει η ανάγκη να παίξετε το mini-game. Είναι πιο γρήγορη αλλά και λιγότερο ισχυρή.
Άλλο ένα "έξυπνο" στοιχείο αφορά τη δημιουργία κι εξέλιξη όπλων. Μετά από κάθε μάχη είναι πολύ πιθανό να συγκεντρώσετε ειδικά υλικά που με κατάλληλη επεξεργασία απ'τους blacksmiths πόλεων, είναι δυνατόν να αποκτήσετε νέα όπλα/πανοπλίες, πολλές φορές σπάνια-μοναδικά. Ακόμη, σε περίπτωση που συλλέξετε rusty υλικά, μπορείτε να τα αναβαθμίσετε με παρόμοιο τρόπο.
Σχετικά με τη δομή της δράσης, το Glory of Heracles είναι ένα γραμμικό παιχνίδι. Ακολουθεί μία συγκεκριμένη κατεύθυνση και δε παρεκλείνει από αυτήν. Αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει η παραμικρή πιθανότητα να ξεφύγετε απ΄την πορεία του σεναρίου και οι επισκέψεις σε πόλεις, dungeons που ολοκληρώσετε πριν είναι αδύνατη. Με αυτό το στοιχείο κατά νου, θα περίμενε κανείς ότι είναι πολύ μικρό σε διάρκεια. Η αλήθεια είναι πως η 100% ολοκλήρωσή του με όλα τα αντικείμενα και όπλα απαιτελι τουλάχιστον 40-45 ώρες ενασχόλησης, διάρκεια διαίτερα εντυπωσιακή για παιχνίδι του DS.
Μετά την ολοκλήρωση του, εμφανίζεται η επιλογή Extras που περιέχει τα : New Game, Survival,Records, Collection. Το New Game σας δίδει τη δυνατότητα να "ξεκλειδώσετε" κάποιες επιλογές όπως πχ να λαμβάνετε περισσότερα χρήματα κ.ο.κ. Το Survival Mode είναι μία επιλογή που συναντάμε πρώτη φορά μέσα στο παιχνίδι και δοκιμάζετε τις αντοχές σας στις μάχες. Στο Records παρουσιάζονται τα saves σας ενώ στο Collection, οι συλλογές από όπλα, εξοπλισμούς που συλλέξατε/δημιουργήσατε στο παιχνίδι.
Το Glory of Heracles αποτελεί ένα απ'τα πιο ευχάριστα RPGs που κυκλοφορούν αυτή τη στιγμή στο DS. Απέχει απ'το να χαρακτηριστεί κλασσικό όμως φέρει κάποια χαρακτηριστικά που δε συναντάμε πολύ εύκολα τα τελευταία χρόνια σε παιχνίδια του είδους με κυρίαρχα τους χαρακτήρες και κάποιες καινοτομίες στο gameplay. Είναι δίχως αμφιβολια μία εμπορικά αδικημένη κυκλοφορία που αδικήθηκε ακόμη περισσότερο απ΄την απόφαση της Nintendo να καθυστερήσει την κυκλοφορία του στις ΗΠΑ κατά 2 χρόνια. Καλό θα ήταν οι RPG fans και κάτοχοι του DS να του δώσουν μία ευκαιρία γιατί την αξίζει.
Εάν θα έπρεπε να το βαθμολογήσω, θα του έβαζα 7+
(αναγκάστηκα να μη γράψω πολλά στα ήδη πολλά...)
