Announcement

Collapse
No announcement yet.

The Wire

Collapse
X
 
  • Filter
  • Time
  • Show
Clear All
new posts

  • The Wire

    Οριστε λοιπον κι ενα ξεχωριστο θεμα για το περιβοητο The Wire, τη σειρα που προβληθηκε στο HBO μεταξυ 2002 και 2008 (5 seasons, 60 episodes).
    Ο συγγραφεας/δημοσιογραφος David Simon ανελαβε χρεη writer/producer για να δημιουργησει μια απο τις πιο ποιοτικες και ρεαλιστικες σειρες που εχουμε δει ποτε στην τηλεοραση.

    Η σειρα ξεκιναει εξεταζοντας το κυκλωμα ναρκωτικων στη Βαλτιμορη, μια απο τις πιο κακοφημες πολεις των ΗΠΑ. Αρχικα βλεπουμε πώς λειτουργει το κυκλωμα σε street level και τις προσπαθειες που κανει η αστυνομια για να αντιμετωπισει το εν λογω φαινομενο. Οσο προχωραει η σειρα, απο σεζον σε σεζον, υπεισερχονται νεοι παραγοντες στην εξισωση οι οποιοι και κανουν το τελικο αποτελεσμα αρκετα συνθετο. Μετα την 1η σεζον λοιπον βλεπουμε στις υπολοιπες σεζον να εξεταζονται τα ναρκωτικα σε υψηλοτερο επιπεδο (απο τη διανομη απο τους προμηθευτες στους druglords που με τη σειρα τους κανουν τη διανομη στους street dealers), ενω παραλληλα βλεπουμε αλλες πλευρες οπως τα σωματεια εργαζομενων, το δικαστικο και το πολιτικο κυκλωμα και τελος το εκπαιδευτικο και το δημιοσιογραφικο κυκλωμα. Σε καθε τι η λεξη διαφθορα και συμφερον παιζει σημαντικο ρολο, οποτε η σειρα λιγο λιγο χτιζει ενα αρκετα συνθετο "συμπαν" στο οποιο ολα τα προσωπα και ολες οι πλευρες συνδεονται με καποιο τροπο μεταξυ τους.

    Η μαγκια του The Wire ειναι πως καταφερε να αποτυπωσει την κοινωνια της εποχης στην οποια κυκλοφορησε, πραγμα πολυ δυσκολο. Μιλαμε για μια Αμερικη που δεν ειχε ακομα καλα καλα συνελθει απο το χτυπημα του 2001 και η σειρα μας το θυμιζει συνεχεια αυτο με αναφορες σε (αλλα βεβαια) Towers τα οποια απ' οταν επεσαν αλλαξαν τα παντα και περαν αυτου βλεπουμε ξανα και ξανα πως το κρατος τροπον τινα αδιαφορει για την παταξη των ναρκωτικων μιας και ολα τα λεφτα πανε σε αντι-τρομοκρατικες ενεργειες. Οσο για τους χαρακτηρες πολλοι απο αυτους (παρα πολλοι μαλλον) ειναι βασισμενοι σε υπαρκτα προσωπα, οποτε για να εχουμε τετοιο αποτελεσμα προηγηθηκε εκτενης ερευνα απο τους δημιουργους, οπως και κουβεντα με ατομα της κοινωνιας της Βαλτιμορης που ανηκαν στις οποιες κατηγοριες αναφερθηκαν, απο dealers μεχρι δικαστες.

    Αλλο θεμα της σειρας ειναι το βαρος που δινει το κρατος στα στατιστικα, θελοντας δηλαδη να μειωσουν την εγκληματικοτητα αυτο δημιουργει ενα ατελειωτο μπαχαλο μιας και εκει εχουμε μια αναποφευκτη συγκρουση συμφεροντων μεταξυ οσων θελουν να κανουν σωστα τη δουλεια τους και οσοι θελουν να κανουν αυτα που τους λενε να κανουν για να παρουν προαγωγες, αυξησεις κτλ.

    Η σεζον που εξεταζει το εκπαιδευτικο σε ενα σχολειο γεματο μαυρους εχει ιδιαιτερο ενδιαφερον μιας και η σειρα θελει να δειξει πώς καταληγουν καποια παιδια στο δρομο και μπαινουν στο κυκλωμα ναρκωτικων και κυριως ποτε γινεται αυτο, απο τι επηρεαζεται και αν μπορει να αλλαξει μεσω της αντιμετωπισης των παιδιων με διαφορετικο τροπο.

    Η σειρα αυτη κανει πολλα πραγματα σωστα, αλλα κυριως ειναι αληθινη σε σημειο που μου κακοπεφτει τωρα να γυρισω σε αρκετες σειρες τις οποιες εβλεπα. Προβληματιζει για την κοινωνια της εποχης μας, αλλα και μπορει να μας μαθει πολλα πραγματα τα οποια δεν ειχαμε σκεφτει καν. Σε επομενο ποστ θα παραθεσω κανα ενδιαφερον λινκ για να μη γραφω μονο κατεβατα, ως τοτε ας κανουν την καλη οσοι θελουν και ας το δουν γιατι τετοιες σειρες βγαινουν μια φορα στα 10 χρονια και αν.

  • #2
    Χαχα, ωραία!

    Μετά το The Wire...τι? Boston Legal και δε θα χάσεις, εμπιστέψου με.

    Ορίστε τα trivia της σειράς από το IMDB, έχουν αρκετά ενδιαφέροντα πράγματα.



    Για μενα το The Wire είναι πολιτιστική προσφορά, όχι απλά μια τηλεοπτική σειρά, από την άποψη ότι είναι μέρος της σύγχρονης αστικής κουλτούρας μέσα από το κυρίαρχο μέσο της αλλά παρά αυτό πετυχαίνει να σπάσει τις συμβάσεις του είδους και του μέσου και να προσφέρει πολλά παραπάνω. Η ίση έμφαση στους χαρακτήρες και στο κοινωνικό στοιχείο, η ευφυής και εύστοχη κοινωνική κριτική, η θέληση να πάρει θέση απέναντι σε δύσκολα θέματα χωρίς να καταφεύγει σε ευκολίες ή δαιμονοποιήσεις (ο ρόλος του Καρκέτι πχ είναι από τους πιο υποτιμημένους σε όλη τη σειρά) είναι στοιχεία που συχνά θυσιάζονται στο βωμό της ψυχαγωγίας. Το The Wire δεν το έκανε, αντιμετώπισε τον εαυτό του σαν κάτι διαφορετικό και σωστά γιατί ήταν, αγνοήθηκε από τη βιομηχανία και μερίδα του κοινού γιατί ήταν πολύ αληθινό, πολύ άβολο και πολύ αργό, και έχει σαρώσει ό,τι βραβείο υπάρχει ενώ διδάσκεται στο Χάρβαρντ σε ειδικό μάθημα. Δε θα περιόριζα την κριτική του στην πλευρά της διαφθοράς, καθώς ασχολείται με το γενικότερο θέμα κακοδιοίκησης, ανικανότητας, γραφειοκρατίας και ηλιθιότητας που χαρακτηρίζει τη δημόσια διοίκηση ακόμα και όταν υπάρχουν καλές προθέσεις και συγκρούεται με μια διαφορετική πραγματικότητα. Από τεχνική πλευρά, η ύπαρξη μουσικής αποκλειστικά από πηγές μέσα στην κάθε σκηνή και σπάνια απελευθέρωσε την εικόνα και την άφησε να μιλήσει από μόνη της.

    Τι βλέπεις όταν έχεις πράσινα μάτια?

    Στο Βιλαμπάχο ακόμα τρίβουν...

    Η μόνη διαφορά ανάμεσα σε μένα και σε ένα τρελό είναι πως εγώ δεν είμαι τρελός - Σαλβαδόρ Νταλί

    Comment


    • #3
      Καθομαι και ξαναβλεπω διαφορες σκηνες απο χθες, πολλες επικες στιγμες.. Τωρα χαζευα φασεις απο το ολο Avon vs Stringer case. Πολλες δυνατες σκηνες, I bleed red, you bleed green οπως ειπε και ο Avon. Πολυ δυνατο διδυμο, προσεφεραν καποιες απο τις καλυτερες σκηνες της σειρας.
      Προς το τελος και το διδυμο Proposition Joe - Marlo ειχε ενδιαφερον, αν και εκει τα πραγματα ηταν πολυ πιο απλα/ψυχρα λογω Marlo.

      Comment

      Working...
      X