Στο μακρινό φανταστικό κόσμο υπάρχουν 10 βασίλεια, στα οποία το καθένα έχει τον δικό του Μαρκήσιο. Στο Βασίλειο του Athlum ζει ο νεαρός 19χρονος Μαρκήσιος David Nassau, ο οποίος συνάντησε τυχαία τον νεαρό Rush Sykes. O ίδιος ο Rush καθώς κυνηγάει τους απαγωγείς της όμορφης μικρής του αδερφής, Irina Sykes, δεν γνωρίζει ότι μπλέχτηκε σε έναν πολιτικό πόλεμο που όχι μόνο αφορά τα 10 Βασίλεια, αλλά και την ίδια την αδερφή του. Στην συνωμοσία αυτή ανακατεύεται και ένας μυστηριώδης ξανθός άντρας με τα κόκκινα ρούχα. Ποίος είναι αυτός πραγματικά και όλοι τον αποκαλούν "Αυτοκράτορα" ? Τι θέλει από την Irina και από τον ίδιο ιδιαίτερα τον Rush ?


Το σενάριο όλο είναι δανεισμένο από το Final Fantasy 12. Το ίδιο και οι χαρακτήρες αυτοί. Αυτό ήταν το μειονέκτημα του συγκεκριμένου παιχνιδιού αυτού. Έχουν αντιγράψει κάπως το σενάριο αυτό από το Final Fantasy 12, αλλά με νέα στοιχεία και αυτή τη φορά πίσω από τα Remnants. Remnants είναι γιγάντιαια χρυσά πλάσματα, τα οποία βλέπουμε στις πόλεις αυτές και από τα οποία δεν είναι πραγματικά από αυτόν τον κόσμο. Θα έλεγε κανείς ότι προέρχονται από τον Παράδεισο και την Κόλαση. Δυστυχώς η Square Enix για άλλη μία φορά κατόρθωσε να δώσει ένα παιχνίδι εξαίσιο, αλλά αντίγραφο του Final Fantasy που για άλλη μία φορά έδωσε και άλλο πολιτικό πόλεμο, από τον οποίο η συνωμοσία δεν είχε όρια. Πίσω από όλα αυτά έρχονται απαγωγή, δολοφονίες και διχόνοια ανάμεσα στα 10 Βασίλεια και ιδιαιτέρως και πάνω από όλα στο Βασίλειο του Elysion.


Η Αγγλική ομιλία ήταν από τις καλύτερες στο παιχνίδι αυτό. Ως και οι χαρακτήρες κινήθηκαν σύμφωνα με τις ομιλίες αυτές, λες και βλέπαμε την ταινία Final Fantasy: Spirits Within μέσα του. Το ίδιο και ο ατμοσφαιρικός τους ήχος που ήταν τέλειος και ταιρίαζε και με την ομιλία και τη μουσική.


Άλλο ένα διαμάντι εξαίσιο από την Square Enix και παραγωγός ο Tsuyoshi Sekito με την Σύγχρονη ορχήστρα. Για πρώτη φορά στην ιστορία των Videogames δημιουργήθηκε ένα πολυάριθμο soundtrack με πάνω από 30 μουσικά κομμάτια, από το ένα ξεχωριστά για κάθε πίστα ως και για τις Boss μάχες. Ένα μεγάλο μπράβο στην Square Enix για την μουσική υπόκρουση τους. Περιέχει μέσα και Dark και happy στοιχεία ανάλογα το σενάριο του παιχνιδιού αυτού.


Άλλο ένα μειονέκτημα που θα αναγκαστώ να πω εδώ δυστυχώς και με μεγάλη λύπη. Όπως όλοι περιμέναμε, η Square Enix δεν έκατσε να διορθώσει τα bugs μέσα στο παιχνίδι, από το οποίο φέρει ένα μεγάλο πλην σε όλο αυτό το παιχνίδι ως και το πόσο άκυρα πράγματα πετυχαίνει κανείς. Δυστυχώς μέσα στο παιχνίδι για πρώτη φορά υπάρχει και κάτι που δεν αρέσει στον καθένα μας. Η αυτόματη αναβάθμιση είτε των μαγικών είτε των όπλων είτε και των τεχνικών κινήσεων και το ότι δεν υπήρχε βάσιμος τρόπος να δώσεις τα πιο δυνατά όπλα στους φίλους σου, λες και σε κάνανε εγωιστή, παρά μόνο να περιμένεις να τα ζητήσουν οι ίδιοι. Το μόνο που ξεχώρισε για πρώτη φορά στο κόσμο των videogames μέσα ήταν η ομαδική ανά πεντάδα μάχη. Η μάχη ήταν συνδυασμένη από το Final Fantasy 12 και το Final Fantasy 10. Από το Final Fantasy 12 ήταν η 5άδα ομάδα, ενώ από το Final Fantasy 10 ήταν το γνώριμο "Select battle mode". Συνδυάζοντας το έφερε αποτέλεσμα να δημιουργηθεί η μάχη με 5 ομάδες από 5 άτομα ξεχωριστά. Στην αρχή ο χειρισμός είναι λίγο δύσκολος και κουραστικός, αλλά με το καιρό το συνηθίζεις. Δεν έλειψε καθόλου και το να καλείς τα Remnants τα ίδια, όπως και στο Final Fantasy 12. Αυτό που έδωσε μεγάλο ενδιαφέρον στην μάχη αυτή ήταν η τύχη. Υπήρχαν και τέρατα που ήταν ισάξια με όλη την ομάδα αυτή που μπορούσαν να σε σκοτώσουν στην στιγμή, τόσο που έφερε το αποτέλεσμα να ποντάρεις 50-50 την ζωή σου αν θα νικήσεις ή θα χάσεις. Και το άλλο μειονέκτημα ήταν ότι δεν έλειψαν τα loadings, τα οποία ήταν τελείως σπαστικά. Εξαιτίας των loadings, το παιχνίδι κατέληξε να γίνεται τεράστιο και να περιμένεις να το τερματίσεις. Το καλό μέσα σε αυτό ήταν οι επικές μάχες γενικά σε όλο το παιχνίδι.


Όπως πάντα το καπέλο τους βγάζω για την ηχητική και μουσική υπόκρουση, αλλά και για το ξεχώριστο είδος μάχης. Το σενάριο βλέπεται, αλλά δίνει σε όλη την κεντρική ιστορία, αλλά και στην εναλλακτική με τα σπάνια τέρατα και δαίμονες, επικές μάχες που σε καθηλώνουν. Δυστυχώς κατά την γνώμη μου η Square Enix δεν το έκανε και καλά με αποτέλεσμα να είναι ο τίτλος μέτριος προς το καλό. Αν διόρθωναν το σενάριο και δεν το δάνειζαν από το Final Fantasy 12 και αν διόρθωναν και τα bugs, το παιχνίδι θα ήταν από τα καλύτερα J-RPG στον κόσμο των Videogames. Οπότε για όλα αυτά του δίνω 8/10 ως βαθμολογία.