Announcement

Collapse
No announcement yet.

Xenosaga Trilogy

Collapse
X
 
  • Filter
  • Time
  • Show
Clear All
new posts

  • #76
    Straier το Xenosaga ανοίγει πλήρως (βασικά κατά 80% τουλάχιστον ) στο τελευταίο 1/3 του 3ου επεισοδίου, οπότε κάνε υπομονή και προσπάθησε απλώς να θυμάσαι σκηνικά, να μπεις στη λογική της πολιτικής μεταξύ εταιρειών, κυβερνήσεων κτλ.

    Συγκριτικά με το Gears τι να πρωτοπεί κανείς. Ας αρκεστώ σε αυτό που είπες, περί έκπληξης. Το Xenosaga παίρνει την elite της κοινωνίας ενώ το Gears όχι, όλα τα άλλα είναι επόμενα.

    Περιμένουμε συνολικές εντυπώσεις .

    Comment


    • #77
      Αν δέχεσαι μια παρατήρηση, βγάλε εντελώς εκτός το Xenogears απ'την εξίσωση και προσπάθησε να εκτιμήσεις το Xenosaga για αυτά που το ίδιο προσφέρει αν και καταλαβαίνω πως μοιραία γίνονται συγκρίσεις. Προσωπικά περιμένω εντυπώσεις σου και από το 2ο επεισόδειο.


       
      Κανένα πρόβλημα, παρατηρήσεις καλοδεχούμενες.
      Το παιχνίδι το παίζω όντως γι'αυτό που είναι αλλά όπως είπες για διάφορους λόγους γίνονται μοιραία συγκρίσεις. Ειδικά από τη στιγμή που σου πετάει τη Σοφία/Έλλη/Νέφιλιμ από την αρχή σχεδόν του παιχνιδιού και στο τέλος σου δείχνει ένα παιδάκι που μοιάζει με τον Φέη(χάος;). Δε ξέρω σε ποιο βαθμό πρόκειται για τις ίδιες οντότητες (και σε παρακαλώ να ΜΗΝ μου πεις τίποτα πάνω σε αυτό το θέμα ) αλλά οι ομοιότητες είναι παραπάνω από εμφανείς δεδομένου ότι έπαιξα το Xenogears ένα χρόνο πριν.
      Originally posted by Squall Leonhart
      I used to be a SeeD like you, then I took an icicle in the chest
      Originally posted by 丹野
      Ο sub_zero είναι αυτός ο ψηλός με τα γυαλιά, ενώ ο Παίχτης είναι ο κούκλος αθλητικός τυπάς. Ο LMS δεν ξέρω ποιος είναι, αλλά who cares...
      Originally posted by Ryu_gr
      υπάρχουν τα games που τα "γεμίζουν" με επαναλαμβανόμενα tasks για να δείξουν απλώς ότι έχεις πράγματα να κάνεις (και όταν πας να ασχοληθείς απλά βαριέσαι) και υπάρχει και το Mario Galaxy.

      Comment


      • #78
        Σχετικά με αυτά στο spoiler tag και επειδή δεν πρόκειται για κάποιο spoiler καθώς και για να μην σου δημιουργηθούν λάθος προσδοκίες (κυρίως), το Xenosaga δεν έχει καμία σχέση με το Xenogears όσον αφορά πρόσωπα και καταστάσεις. Το έχουμε γράψει επανειλλημένως κατα περιόδους αυτό σε θέματα που αφορούν το Xenosaga. Το γεγονός ότι κάποιες φάτσες και ονόματα φέρνουν σε Xenogears έχει να κάνει με το ότι ο Takahashi ήθελε απλά να χρησιμοποιήσει ιδέες από το υλικό αυτό σε μια εντελώς νέα ιστορία. Λεγόμενα δικά του είναι επομένως δεν πρόκειται για κάποιο spoiler. Άρα καλύτερα να μην σπας το κεφάλι σου προσπαθώντας να συνδέσεις την εμφάνιση του Abel με τον Fei, αυτό βασικά εννοούσα λέγοντας να βγάλεις το Xenogears απ'τη εξίσωση ^^
        sigpic

        Comment


        • #79
          καλο κουραγιο straier στο δευτερο μερος παντως γιατι θα το χρειαστεις στο gameplay, και μη το βαλεις κατω θα αποζημιωθεις με το νο.3 σε ολα τα επιπεδα και θα παρεις σχεδον σε ολα απαντησεις, damn δεν θυμαμαι και πολλα μονο τα πολυ βασικα για να συμμετασχω σε μια κουβεντα

          Comment


          • #80
            Εγω το 2 το παρατησα και μετα απο 2+ χρονια βρηκα το κουραγιο να δω τα cutscenes και να διαβασω και τη Wikipedia για να καλυψω το κενο. Το 3 παλι ουτε που καταλαβα ποτε αρχισε και ποτε τελειωσε, δε μπορουσα να σταματησω. Θα σε αποζημιωσει σιγουρα και με το παραπανω.

            Προσωπικα συμφωνω με το οτι καποια πραγματα ειναι υπερβολικα τραβηγμενα/επιτηδευμενα και τα συναφη, αλλα οκ θα προσπαθησω να αποφυγω τη συγκριση με το Xenogears επειτα απο αυτο που ειπε και ο d0pe .

            Comment


            • #81
              Straier, όπως είπαν τα παιδιά. Καλό κουράγιο. Στο 2ο το μόνο που αξίζει είναι η σχεδίαση των χαρακτήρων. Οι μάχες εκεί είναι κουραστικές, γιατί πάνε πολύ αργά. Τα γραφικά είναι λίγο ότι να ναι. Πιστεύω θα τα κατάλαβες όλα.

              Άντε όταν φτάσεις στο τέλος, πες μας τις εντυπώσεις σου.

              Παιδιά, επειδή έχω και πονοκέφαλο τώρα από τους αγώνες κάτω, θα σας πω μόνο αυτό. Θα τα διαβάσω όλα(Wikipedia + Database), όταν ηρεμήσει το κεφάλι μου. Έχω κι άλλα παιχνίδια να προλάβω να τελειώσω(κάτι που θέλω να χαρώ πολύ).
              sigpic

              Comment


              • #82
                Πάει και το δεύτερο επεισόδιο εκτός από αυτά που ανοίγουν μετά τον τερματισμό αλλά από ότι άκουσα δεν προσθέτουν τίποτα στην ιστορία οπότε είναι μάλλον άσκοπο να ασχοληθώ και θα πάω κατευθείαν στο 3.

                Οι χαρακτήρες πολύ διαφορετικοί από το 1. Θα έλεγα πως μου αρέσουν πιο πολύ στο 2 (ειδικά η Σίον και ο χάος) αλλά η low-polygon version είναι αρκετά άσχημη. Τα περιβάλλοντα είναι σαφώς βελτιωμένα.

                Οι αλλαγές στις φωνές δε με πείραξαν καθόλου (ίσως με ξένισαν λίγο στην αρχή), του χάους ειδικά μεγάλη βελτίωση ΙΜΟ.

                Στο θέμα της μουσικής τώρα... Δεν κατάπινα τη γλώσσα μου όταν έλεγα για την έλλειψη μουσικής στο πρώτο επεισόδιο; Πλέον το παιχνίδι έχει παντού μουσική επιπέδου Phantasy Star 4. Ειδικά στις πόλεις δεν υποφέρεται. Στα dungeons και στις μάχες παλεύεται κάπως καλύτερα αλλά χωρίς να εντυπωσιάζει. Στα cutscenes υπάρχουν πολύ καλύτερα κομμάτια (άλλη συνθέτης) αλλά είναι αρκετά πιο χαμηλών τόνων από τα αντίστοιχα του 1.

                Το σύστημα μάχης είναι εξαιρετικό. Δε μπορείς παρά να θαυμάσεις το φωτεινό μυαλό που σκέφτηκε πως θα είναι διασκεδαστικό στην αρχή κάθε μα ΚΑΘΕ μάχης να μην κάνεις τίποτα για τους πρώτους 3-4 γύρους. Το παιχνίδι καταφέρνει το ακατόρθωτο. Να σε έχει συνεχώς στην τσίτα (δεν είναι και δύσκολο να σε σκοτώσουν ακόμα και απλοί εχθροί με κάποιο φτηνό τρόπο) και συγχρόνως να είναι απίστευτα βαρετό. Στην αρχή δεν είχα καταλάβει γιατί τόσο μίσος για το παιχνίδι αφού μου φάνηκε παρόμοιο με το 1 αλλά όσο προχώραγε το παιχνίδι οι μάχες (ευτυχώς όχι πολλές) γίνονταν όλο και πιο χρονοβόρες, όλο και πιο ανούσιες, όλο και πιο βαρετές. Οποιαδήποτε στρατηγική δεν έχει επίσης κανένα νόημα αφού το μόνο σημαντικό είναι να κάνεις boost, stock, άντε και κάνα elemental chain όπου είναι εφικτό. Μετά την τελευταία μάχη του πρώτου σιντί που μου πήρε περίπου 1.5 ώρα αποφάσισα να ξοδέψω κάποιες ώρες να κάνω grinding σε ένα μέρος που πρότεινε ένας οδηγός που κοιτούσα και δεν το μετάνιωσα καθόλου αφού τουλάχιστον οι μάχες γίνονται κάπως πιο βατές. Thumbs up επίσης που οι reserve χαρακτήρες δεν παίρνουν skill points (και για το σύστημα με τα skills γενικότερα) βάζοντας σε σε δίλημμα αν αξίζει να χρησιμοποιήσεις τον πιο κατάλληλο χαρακτήρα σε κάποια μάχη που όμως δεν έχει μάθει healing spells...
                Οι μάχες με τα mech είναι κάπως πιο γρήγορες αλλά και πάλι βαρετές και εκνευριστικές αφού δεν υπάρχει ποικιλία στις διαθέσιμες κινήσεις και δε λείπουν και εδώ εχθροί με φτηνές επιθέσεις.

                Το νέα σύστημα με τα fetch quests είναι μια ακόμα ενδιαφέρουσα προσθήκη. Πέρα από το γεγονός ότι δεν ταιριάζει στον στυλ του παιχνιδιού (δεν είναι Zelda ούτε παραδοσιακό RPG με light ιστορία), είναι σε κάποιο βαθμό υποχρεωτικό για να ξεκλειδωθούν ορισμένα σημαντικά skills. Και φυσικά είναι πολύ διασκεδαστικό να πηγαίνεις 20 φορές πέρα δώθε μεταξύ των 2 πόλεων για κάποιον ανούσιο λόγο.

                Η ιστορία παραμένει καλή (χωρίς να με έχει εντυπωσιάσει ακόμη) αν και το παιχνίδι μου φάνηκε κάπως μικρότερο από το πρώτο. Τα ερωτηματικά ακόμα πολλά (μάλλον πιο πολλά από πριν) αλλά μου άρεσε που έμαθα κάποια πράγματα για τα URTV και τη Sakura.

                Πάμε και στο 3ο επεισόδιο σιγά σιγά που κατά τα φαινόμενα είναι βελτιωμένο σε όλους τους τομείς. Για να δούμε...
                Originally posted by Squall Leonhart
                I used to be a SeeD like you, then I took an icicle in the chest
                Originally posted by 丹野
                Ο sub_zero είναι αυτός ο ψηλός με τα γυαλιά, ενώ ο Παίχτης είναι ο κούκλος αθλητικός τυπάς. Ο LMS δεν ξέρω ποιος είναι, αλλά who cares...
                Originally posted by Ryu_gr
                υπάρχουν τα games που τα "γεμίζουν" με επαναλαμβανόμενα tasks για να δείξουν απλώς ότι έχεις πράγματα να κάνεις (και όταν πας να ασχοληθείς απλά βαριέσαι) και υπάρχει και το Mario Galaxy.

                Comment


                • #83
                  Τέρμα και το τρίτο επεισόδιο.

                  Σίγουρα το καλύτερο μέρος της τριλογίας και ίσως σε μέγεθος να είναι όσο τα δύο πρώτα μαζί. Πολύ πιο γραμμικό, ειδικά σε σχέση με το 2 αλλά ταιριάζει γάντι στο στυλ της σειράς.

                  Τα γραφικά πολύ βελτιωμένα. Οι χαρακτήρες επιτέλους καταστάλλαξαν σχεδιαστικά, ο χάος φόρεσε μακρυά παντελόνια, και ο Τζούνιορ έμαθε πως πράσινα και κίτρινα παντελόνια δεν είναι καλόγουστη επιλογή. Μόνο παράπονο τα ρούχα της Shion. Τα περιβάλλοντα πολύ πιο όμορφα και ποικίλα. Τα cutscenes πάρα πολύ καλοφτιαγμένα αν και με χάλασε κάπως πως μεγάλο μέρος της ιστορίας γινόταν μέσω "απλών διαλόγων" αλλά ήταν τέτοιος ο όγκος που δικαιολογείται.

                  Το soundtrack είναι το καλύτερο της σειράς, μακράν. Αν και το πρώτο παιχνίδι είχε μάλλον καλύτερες συνθέσεις, η χρήση της μουσικής είναι πολύ καλύτερη εδώ. Ευτυχώς, ο Hosoe δεν ακούμπησε το τρίτο παιχνίδι και η Kajiura παρουσιάσε κάτι πολύ αξιοπρεπές.

                  Μετά το φιάσκο του δεύτερου παιχνιδιού, το τρίτο έχει πολύ καλύτερο gameplay. Οι μάχες είναι πολύ πιο βατές αν και τις βρήκα, γενικά, πιο δύσκολες από τα άλλα δύο παιχνίδια. Όλα τα skills είναι πλέον χρήσιμα, οι χαρακτήρες έχουν σημαντικές διαφορές μεταξύ τους και οι μάχες είναι σε γενικές γραμμές γρήγορες. Όση ώρα έπαιρνε να φορτώσει όλους τους εχθρούς στο 2 κάνω να τελειώσω μια απλή μάχη στο 3. Το μόνο που δε μου άρεσε είναι που δε μπορείς να αγοράσεις Ether Packs αλλά ακόμα και αυτό συνδυάζεται με τη λογική του παιχνιδιού αφού σε αποτρέπει από το να κάνεις σπαμ πολύ δυνατές επιθέσεις (τα μαγικά επιτέλους είναι χρήσιμα). Αν και οι μάχες με mechs δε μου αρέσουν συνήθως (ούτε στα Xenosaga ούτε στο Xenogears) εδώ τις έκαναν πολύ διασκεδαστικές, με αρκετή ποικιλία, γρήγορες και εντούτοις πολύ διαφορετικές από τις μάχες με χαρακτήρες. Η δυνατότητα να κάνεις heal με τόση άνεση και να μη σε νοιάζει αν έχεις καύσιμα είναι πολύ σημαντική. Σα δομή είναι επίσης πολύ βελτιωμένο, με φοβερό ρυθμό, γραμμικότητα και λίγα και γρήγορα subquests που ταιριάζουν απόλυτα με το ύφος του παιχνιδιού και αναδεικνύουν το σημαντικότερο στοιχείο που είναι η ιστορία.


                  Στα της ιστορίας τώρα. Για ευκολία θα τα βάλω όλα μέσα σε spoiler tags γιατί ακολουθούν τεράστια spoilers και όποιος σκοπεύει να ασχοληθεί με τον τίτλο καλύτερα να μην τα αγγίξει.

                   
                  Πρώτα από όλα το παιχνίδι κερδίζει awesomeness points μόνο και μόνο έχοντας τον Ιησού (βέβαια μπορεί να μην είναι ο κανονικός δεδομένου ότι στο παρελθόν βλέπει κάποιον να διδάσκει) ως playable χαρακτήρα (χωρίς να λέγεται Mormon Happy Family ή κάτι αντίστοιχο τελοσπάντων). Από την αρχή ήταν ο αγαπημένος μου και σχεδόν πάντα μέλος της ομάδας μου. Βέβαια σεναριακά δεν εξηγείται πώς δε φαίνονταν περίεργα τα διάφορα που έκανε. Επίσης δεν κατάλαβα αν είχε επίγνωση του eternal recurrence ή όχι (όπως επίσης και ο Άβελ).

                  Θεωρώ πως το τελικό κομμάτι του παιχνιδιού δεν ειπώθηκε καλά. Προσωπικά δεν κατάλαβα σε τι ακριβώς διαφωνούσε η Σίον με το Γουλιέλμο παρά μόνο αφού διάβασα το database μετά τον τερματισμό του παιχνιδιού. Επιπλέον, οι Γνώσεις, το Ζοχάδι και ο Γουιλιέλμος νομίζω πως εν τέλει δεν εξηγούνται σχεδόν καθόλου. Γιατί κάλεσε η Σίον τους Γνώσεις, τι είναι στην πραγματικότητα, γιατί μεταμορφώνονται οι άνθρωποι, γιατί αντιδρούν στο Ζόχαρ, τι είναι στην ουσία το Ζόχαρ πέρα από ΠΟΛΥ ενέργεια, γιατί εμφανίστηκε στη γη, ποια είναι η ουσία του Γουιλιέλμου, τι ακριβώς είναι οι Testaments και γιατί κάποιοι μπορούν να γίνουν και άλλοι όχι, γιατί ο Θεός-U-DO έχει τη μορφή του Άβελ κλπ.

                  Επίσης δεν ξέρουμε τι γίνεται με τον υπόλοιπο κόσμο ειδικά από τη στιγμή που εξαφανίζονται τα UMN columns. Πεθαίνουν; Γίνονται Γνώσεις;
                  Θέλω και λίγο να εξετάσω και τη χρονολογία των γεγονότων γιατί είναι τόσα πολλά που έχουν γίνει αχταρμάς στο κεφάλι μου αν και μετά τα γεγονότα στο τέλος έχουν λιγότερη σημασία.

                  Σε γενικές γραμμές μου άρεσε πολύ αλλά η εμπειρία ήταν πολύ πιο χλιαρή σε σχέση με το πολύ πιο συμπαγές και δυνατό από πολλές απόψεις. Παρόλο που ειδικά στο τρίτο επεισόδιο ήμουν κολλημένος στην οθόνη με τις εξελίξεις που υπήρχαν (αν και οι "ανατροπές" για Red Testament και Weinlein δεν ήταν τόσο ανατροπές γιατί είχα ήδη μυριστεί ποιοι είναι από το τέλος του προηγούμενου παιχνιδιού), δε συγκρίνεται με το σοκ, την ατμόσφαιρα και τα αισθήματα που μου προκάλεσε το δεύτερο CD του Xenogears. Στο Xenogears πραγμαντικά ένιωθες τον πόνο και την τραγικότητα των απλών ανθρώπων παρόλο που ο Φέης και η Έλλη ήταν πραγματικά σε άλλο επίπεδο σημαντικότητας. Στο Xenosaga εξαφανίζονται γαλαξίες ολόκληροι και δε σου καίγεται καρφί. Το στοιχείο της έκπληξης ήταν επίσης πολύ πιο περιορισμένο αφού οι διάφορες ονομασίες σε προετοιμάζουν (και κάνουν το παιχνίδι πολύ πιο επιτηδευμένο). Οι κεντρικοί χαρακτήρες αν και πάρα πολύ καλοί μου φάνηκαν επίσης κατώτεροι του Xenogears, ειδικά η Σίον κάποιες φορές παρά ήταν κλαψιάρα. Δικαιολογημένο σε κάποιο βαθμό αλλά ώρες ώρες ήταν εκνευριστικό. Ο Άλλεν από την άλλη εξελίχθηκε σε πολύ ενδιαφέροντα χαρακτήρα.

                  Αυτά θυμάμαι τώρα. Αν υπάρχει ενδιαφέρον για συζήτηση θα γράψω κι άλλα.
                  Originally posted by Squall Leonhart
                  I used to be a SeeD like you, then I took an icicle in the chest
                  Originally posted by 丹野
                  Ο sub_zero είναι αυτός ο ψηλός με τα γυαλιά, ενώ ο Παίχτης είναι ο κούκλος αθλητικός τυπάς. Ο LMS δεν ξέρω ποιος είναι, αλλά who cares...
                  Originally posted by Ryu_gr
                  υπάρχουν τα games που τα "γεμίζουν" με επαναλαμβανόμενα tasks για να δείξουν απλώς ότι έχεις πράγματα να κάνεις (και όταν πας να ασχοληθείς απλά βαριέσαι) και υπάρχει και το Mario Galaxy.

                  Comment


                  • #84
                     
                    Σε τιι ακριβώς διαφωνούσε η Σίον με το Γουλιέλμο παρά μόνο αφού διάβασα το database μετά τον τερματισμό του παιχνιδιού.
                    Γιατί κάλεσε η Σίον τους Γνώσεις, τι είναι στην πραγματικότητα, γιατί μεταμορφώνονται οι άνθρωποι, γιατί αντιδρούν στο Ζόχαρ, τι είναι στην ουσία το Ζόχαρ πέρα από ΠΟΛΥ ενέργεια, γιατί εμφανίστηκε στη γη, ποια είναι η ουσία του Γουιλιέλμου, τι ακριβώς είναι οι Testaments και γιατί κάποιοι μπορούν να γίνουν και άλλοι όχι, γιατί ο Θεός-U-DO έχει τη μορφή του Άβελ κλπ.


                     
                    Κάποιες από τις ερωτήσεις μπορώ να στις απαντήσω. Για τα υπόλοιπα δεν μπορώ να εκφράσω γνώμη, γιατί ακόμα να διαβάσω το database.

                    Η Shion διαφωνούσε με τον Willheim για την εισβολή των Γνώσεων και το τέλος του Σύμπαντος(με λίγα λόγια, το Τέλος του Κόσμου). Το γιατί τα κάλεσε, ήταν μάλλον πολύ μικρή για να καταλάβει ότι αυτή ήταν το Κλειδί για το Τέλος του Κόσμου και τότε δεν γνώριζε ότι ήταν εξωγήινα όντα από άλλη διάσταση. Το Zohar δεν το γνωρίζω ούτε κι εγώ, αλλά κατά την γνώμη μου, αυτό ήταν η πηγή των Γνώσεων και των τεράστιων mecha, των οποίων κάποτε ήταν άνθρωποι στα χρονικά του Ιησού Χριστού και της Μαρίας Μαγδαλήνης(KOS-MOS). Τα Testaments, θα έλεγα ότι είναι κάτι σαν τους Απόστολους του Θεού. Το πως έγιναν έτσι, είναι εξαιτίας του παρελθόντος τους που έχουν και κάποιες μετάνοιες που δεν μπορούν να ξεχαστούν και να απαλύνουν τους ψυχικούς πόνους τους.

                    Για το περιβάλλον γύρω από τον Willheim, δεν μπορώ να γνωρίζω ειλικρινά, γιατί ήταν μυστήριος άνθρωπος.
                    sigpic

                    Comment


                    • #85
                      Tano στα έχουμε ξεναπεί,δεν έχεις καταλάβει τίποτα από το σενάριο του παιχνιδιού.Συγνώμη αν γίνομαι εριστικός αλλά έτσι είναι.

                      Θα απαντήσω σε κάποιες ερωτήσεις σας,από τα λίγα που θυμάμαι γιατί έχουν περάσει και κάποια χρόνια που έπαιξα τα παιχνίδια.

                       
                      Πρώτον,ο Θεός ΔΕΝ είναι ο abel.Τόσο ο abel όσο και το abels ark είναι τα μάτια του θεού μέσω των οποίων παρακολουθεί τι γίνεται στο domain που διαδραματίζεται η ιστορία του xenosaga.Ο Wilhelm ενδιαφέρονταν τόσο πολύ για το abels ark γιατί φοβόταν τυχόν παρέμβαση του θεού.

                      Δεύτερον,το zohar δεν είναι αντικείμενο αλλά μια πύλη.Μια πύλη προς το ανώτερο domain στο οποίο βρίσκεται ο θεός,για αυτό και είναι πηγή δύναμης.Δεν εμφανίστηκε για κάποιον λόγο ούτε δημιουργήθηκε από κάποιον,απλά πρόκειται για κάτι το οποίο είναι αιώνιο και υπήρχε,υπάρχει και θα υπάρχει,όπως ακριβώς συμβαίνει και με τον θεό.Όταν κάποιος ενεργοποιεί το ζοχαρ στην ουσία δημιουργεί μία δίοδο προς το ανώτερο domain στο οποίο εδρεύει ο θεός,ο οποίος δεν επεμβαίνει σχεδόν καθόλου στην ιστορία.Απλώς υπάρχει και παρατηρεί.

                      Το τι είναι τα γνοσις είναι ένα από τα πιο δύσκολα να εξηγηθούν ερωτήματα.Στην ουσία είναι άνθρωποι οι οποίοι μετά τον θάνατό τους απορρίπτουν το συλλογικό ασυνείδητο(collective subconscious)και έτσι αντί να ενωθούν με αυτό μετατρέπονται σε γνοσις.Τα γνοσις δεν έχουν ΚΑΜΙΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΣΧΕΣΗ με εξωγήινους,είναι άνθρωποι.Το γεγονός ότι το collective subconscious καταρρέι είναι και ο λόγος που καταστρέφεται σταδιακά το σύμπαν στο οποίο εξελίσσεται το παιχνίδι.Με την συρρίκνωση του δημιουργείται μια αλυσιδωτή αντίδραση η οποία συμπαρασσύρεει και τα υπόλοιπα domains και έτσι θα έχουμε το τέλος η τον αρμαγεδδων αν προτιμάτε.

                      Για το domains και collective subconsious δες τα λινκ που παραθέτω παρακάτω.

                      Ο wilhelm είναι στην ουσία ο προστάτης του lower domain,η αν προτιμάτε,του domain στο οποίο εξελίσσεται η ιστορία μας.Ο στόχος του ήταν να προστατέψει το σύμπαν από την καταστροφή η οποία προκαλούνταν από την συρρίκνωση του collective subconsious.Ο δρόμος που διάλεξε για να το καταφέρει αυτό ήταν το eternal reccurence,κάνοντας έτσι ένα reset στα πάντα.Στην ουσία δεν υπάρχει αυτό που λέμε απόλυτος κακός στο παιχνίδι,αφού ο wilhelm δεν είναι κακός με την πραγματική έννοια ης λέξης,απλά είναι ένα ανώτερο ον το οποίο ενδιαφέρεται να επιτύχει τον στόχο του.Αξίζει να σημειωθεί ότι είναι άγνωστο το πόσες φορές έγινε reset στο συμπαν.

                      Κλείνοντας περί γουλιελμου,κάποιοι υποστηρίζουν ότι ο πραγματικός του στόχος του ήταν η επανάληψη της ιστορίας μέχρι οι συνειδήσεις των ανθρώπων(shion κτλ)να απαναστατήσουν ενάντια στον απόλυτο έλεγχο του wilhelm και να αναλάβουν ταυτοί την πορεία του κόσμου,όπως και έγινε τελικά στο τέλος του τρίτου επεισοδίου.


                      Πάνω κάτω αυτά θυμάμαι να σου πω.Το ξέρω ότι κάποια πράγματα δεν σου τα εξήγησα,αλλά δεν θυμάμαι τα πάντα αρκετά καλά.Παραθέτω 2 λινκς τα οποία απαντάνε σε όλα τα ερωτήματα που μπορεί να έχεις.

                      Εδώ είναι στην ουσία μία πολύ καλή σύνοψη της ιστορίας των παιχνιδιών η οποία απαντάει και εξηγεί τα περισσότερα ερωτήματα που έχεις.



                      Εδώ παραθέτω μετάφραση του perfect guide.Πρόκειται για μετάφραση ΒΙΒΛΙΟΥ το οποίο κυκλοφόρησε στην Ιαπωνία και εξηγεί με ανατριχιαστική λεπτομέρεια τα πάντα.Είναι αρκετά πιο μεγάλο από το πρώτο λινκ που σου έδωσα αλλά και πολύ πιο επεξηγηματικό.Αν δεν έχεις σκοπό να το διαβάσεις όλο(κάτι το οποίο θα σου πρότεινα γιατί έχει πολύ ενδιαφέρον και διαβάζεται ευχάριστα)δες οπωσδήποτε τις πρώτες καταχωρήσεις γιατί εξηγούν τι παίζει με τα διάφορα domains.Αν καταλάβεις τι ακριβώς τρέχει με αυτά τότε έχεις κατανοήσει σε μεγάλο βαθμό την ιστορία του παιχνιδιού.



                      Έχεις δίκιο όταν λες πως κάποια βασικά πράγματα εξηγούνται πολύ επιφανειακά,αυτό μάλλον γίνεται λόγω της προβληματικής ανάπτυξης των επεισοδίων 2 και 3 και του ότι η ομάδα αναγκάστηκε να δώσει ένα τέλος στην σειρά στο τρίτο επεισόδιο και έται έπρεπε να χώσει όσο το δυνατόν περισσότερη πληροφορία στο επεισόδιο 3 με αποτέλεσμα κάποια βασικά πράγματα να εξηγούνται τελείως επιδερμικά.

                      Αυτά πάνω κάτω.Ελπίζω να σε βοήθησα καθόλου με το ποστ μου.Άντε περιμένω εντυπώσεις αφού διαβάσεις τα λινκ που έδωσα.


                      Tidy!

                      Do not blame me.Blame yourself or God.
                      In Matsuno we trust.

                      Comment

                      Working...
                      X