Η σχέση σας με τα video games

[NickTG]

Πέρα από το αρχικό trailer κάποιου παιχνιδιού δεν βλέπω ποτέ άλλο βίντεο.
Όταν βγει διαβάζω και 1-2 reviews βλέπω και τις βαθμολογίες και αποφασίζω αν θα ψωνίσω ή όχι.

[deus_d0pe]

Eίχα ένα διάστημα φέτος ανομβρίας, από Σεπτέμβρη περίπου μέχρι και Δεκέμβρη που δεν ασχολιόμουν με τίποτα μόνο και μόνο για να πέσω ξανά με τα μούτρα. Δεν κόβεται το ρημάδι. Once a gamer always a gamer, όπως ακριβώς το είπε ο wekser.

Τώρα πως και σε πόσα παιχνίδια είναι άλλο πράγμα. Δεν θα παίξω "το παιχνίδι του μήνα", πόσο μάλλον "το παιχνίδι της εβδομάδας", δεν κυνηγάω τόσο ζεστά τις κυκλοφορίες. Ότι κάτσει και μου κάνει αίσθηση, αναλόγως πάντα τη διάθεση. Το τελευταίο διάστημα περισσότερα "παλιά" παιχνίδια έπαιξα παρά νέες κυκλοφορίες. Ευτυχώς υπάρχει άπειρο υλικό εκεί έξω.

Αυτό το καιρό χαζολογάω στο PSP κυρίως και περιμένω για το Wildstar που έβαλα σκοπό να αρχίσω.

[Ryu_gr]

Με καλύψατε με αυτά που είπατε.

Σε 2 πράγματα στα σταθώ, οι εποχές που μαζευόμασταν πιτσιρίκια σε σπίτια και ξοδεύαμε ώρες για το άθλημα έχουν περάσει θέλοντας και μη. Το βλέπουμε και στο forum, απόλυτα λογικό, όταν έχεις δουλειά, γυναίκα, παιδιά, γάμους, έξοδα κτλ το τελευταία που προλαβαίνεις είναι να παίζεις videogames.

Τώρα, και εγώ ενοχλούμαι από την αντιμετώπιση όταν λέω πάω να αράξω να παίξω κάνα game.

Αλλά τί να κάνεις, γνώμη τους. Μάλλον τα έχουν συνδέσει με το "κάψιμο", δηλαδή αν παίζεις games δεν κάνεις τίποτα άλλο. Κάτι το οποίο έχουμε περάσει λίγο πολύ όλοι, δηλαδή περισσότερο αφιέρωση στα games παρά σε οτιδήποτε άλλο, για τον εαυτό μου τουλάχιστον ισχύει.
Όχι ότι δε συμβαίνει σε άλλα ενδιαφέροντα, απλά με τα games υπάρχει έντονα η αντίληψη αυτή, ίσως και όχι άδικα.

[Ramparter]

Ειμαι μεγαλος πια για να παιζω παιχνιδια :p

Σοβαρα τωρα το χω ριξει στο android μια που η ευκολη και πρακτικη λυση. Το τελευταιο ενάμισι μηνα παιζω Castle Clash.

Υπαρχουν καποιοι τιτλοι που θελω και μαλλον θα με κανουν να στραφω σε 3DS & Wii U καποια στιγμη αλλα το αργω ακομη κι ισως τελικα να μη τους παιξω και ποτε lol

edit
Η ειρωνια ειναι οτι η πρηγουμενη γενια ηταν η μονη στην οποια ειχα 2 home consoles (Wii & 360).

[Vaynard]

κανα μισαωρακι την ημερα παιζω να περασει η ωρα

[Enpsty]

Μήπως εννοείς κανά μισαωράκι την ώρα;

[Vaynard]

ε δε γινεται να απαντηθει σοβαρα ενα τετοιο ερωτημα δηλαδη ελεος, ποιο κλεισε ερωτηση πεθαινει

[Cpl_Shephard]

Η ειρωνια ειναι οτι η πρηγουμενη γενια ηταν η μονη στην οποια ειχα 2 home consoles (Wii & 360).

Το gamecube δεν ειναι ιδια γεννια με το 360 :troll:


Το δικο μου το χαρισα σε φιλο τα χριστουγεννα ! παιζει τα τελευταια 3 χρονια να το ειχα αναψει λιγοτερες απο 10 φορες, πουλησα καμια 15αρια παιχνιδια της πλακας και κρατησα 2 remote + nunchuck + 1 motion plus για την παρτη μου σε περιπτωση που παρω ποτε wii U, ( φοβαμαι μην καταντησει και αυτο διαμοσμητικο στοιχειο για το σαλονι :S ) PC gamer since 1999 bitches !!

[Ryu_gr]

Βάζω και του Spidey που κυκλοφόρησε πρόσφατα. Φαίνεται καλό

Edit: Ooops delete

[Aion]

Γ*μώτο δεν μπορώ να βρω balance μεταξύ social life και video games. Άμα ασχολούμαι με τα video games αλλάζει το σκεπτικό μου, η φιλοσοφία μου. Θέλω να τεμπελιάζω, να τρω Doritos και παγωτά, να παίζω video games να βλέπω ταινίες και γενικά να κάνω καθιστική ζωή. Δεν έχω όρεξη για έξω.

Αντίθετος όταν δεν ασχολούμαι με αυτά γίνομαι περισσότερο active, πάω gym, κάνω εξόδους, βγαίνω με φίλους... Αρχίζω να αποκτώ ζωή.

Η μαλακια είναι ότι δεν μπορώ να τα ισορροπήσω και τα δυο, να τα έχω και τα δυο στην ζωή μου. Ή με το ένα θα καταπιαστώ ή με το άλλο (ποσο μάλλον για να γίνετε σωστά η δουλειά). Είναι και το θέμα ότι gym, parties, social life... με video games φαΐ και σπίτι... είναι εντελώς αντίθετα πράγματα (I guess γιαυτό και δεν βλέπεις πολλούς gamers με six pack heh).

Έτσι τώρα είμαι στην φάση που άρχισα να αποχωρίζομαι την συλλογή μου, δεν πάει άλλο. Ίσος στο μέλλον ξαναρχίσω να ασχολούμαι περισσότερο με το gaming, who knows.

Συμβαίνει σε κάποιον άλλον αυτό το πράμα?

[Evans]

Ε νομίζω σε κάποιο βαθμό είναι φυσιολογικό αυτό που περιγράφεις, δεδομένου ότι μεγάλο κομμάτι της βιομηχανίας αποτελείται από single player εμπειρίες που, καλώς ή κακώς, σε κάνουν μοναχικό. Από την άλλη, το να διαβάζεις βιβλία, το να ακούς μουσική και το να βλέπεις ταινίες είναι το ίδιο μοναχικές διαδικασίες με το να παίζεις παιχνίδια, ειδικά αν αφιερώνεις πολύ χρόνο σε αυτές.

Πολλές φορές κι εγώ αισθάνομαι την ανάγκη να κάτσω μέσα και να παίξω ή να διαβάσω, από το να βγω έξω και να πάω για μπύρες με φίλους, ειδικά εδώ στην Αγγλία που τα ΠΣΚ γίνεται της κακομοίρας. Ανεξάρτητα από αυτό όμως, η ισορροπία δε θεωρώ ότι είναι τόσο δύσκολο να βρεθεί, απλώς μην παίζεις τόσο πολύ, ή γίνε πιο επιλεκτικός. Ένα-δύο shooter το χρόνο πχ είναι υπέρ αρκετά, δεδομένου ότι όλα τα ίδιο είναι πλέον. Μη σου πω ψάξε για το 1 και μοναδικό που ίσως διαφέρει λίγο από τα υπόλοιπα. Αν εφαρμόσεις την ίδια λογική για όλα τα είδη, θα δεις ότι εν τέλει οι επιλογές σου μπορούν να περιοριστούν σε 10-20 τίτλους το χρόνο, οι οποίοι και θα σε γεμίσουν, επειδή θα είναι το κάτι παραπάνω από το αναμασμένο φαγητό που κυκλοφορεί με το τσουβάλι, και θα σου δώσουν την ευκαιρία να βγεις περισσότερο και να αφιερώσεις χρόνο σε άλλους ανθρώπους ή καταστάσεις.

[BigBOSS]

Πάτε σε παραλια που έχει κόσμο, είναι μια μη μοναχικη δραστηριότητα.

Εβανς μην μου πεις πως μεθάς καθε ΠΣΚ και σέρνεσαι στους δρόμους

δεν βλέπεις πολλούς gamers με six pack heh).

κανε μετάφραση στα ελληνικά...

[straier]

Αν εφαρμόσεις την ίδια λογική για όλα τα είδη, θα δεις ότι εν τέλει οι επιλογές σου μπορούν να περιοριστούν σε 10-20 τίτλους το χρόνο, οι οποίοι και θα σε γεμίσουν, επειδή θα είναι το κάτι παραπάνω από το αναμασμένο φαγητό που κυκλοφορεί με το τσουβάλι, και θα σου δώσουν την ευκαιρία να βγεις περισσότερο και να αφιερώσεις χρόνο σε άλλους ανθρώπους ή καταστάσεις.

10-20 παιχνίδια το χρόνο δεν είναι καθόλου λίγα νομίζω. Θυμάσαι ποτέ να έχεις τερματίσει πάνω από 20 παιχνίδια σε έναν χρόνο;

[Evans]

Όντως, μόλις τώρα σκέφτηκα ότι από τότε που ήρθα στην Αγγλία έχω τερματίσει 8 παιχνίδια .

[Aion]

Για μένα είναι πολύ δύσκολο να βρω την ισορροπία που λες Evans. Ίσος να φταίει το ότι έκανα καιρό καθιστική ζωή και επηρεάζομαι εύκολα με το που θα καθίσω λίγο να ασχοληθώ με ένα παιχνίδι. Ίσος να γίνετε και trigger η αγάπη που τους έχω και να με τυφλώνει στο να κάνω οτιδήποτε άλλο. Ίσος ίσος ίσος... Πάντως το σίγουρο είναι ότι πρέπει να σταματήσω να τους δίνω πολύ σημασία. Και 20 games που λες όντως είναι παρα πολλά.

κανε μετάφραση στα ελληνικά...

Πάντως όχι μπίρες.