Soul Sacrifice (plus Delta)

[nooto]

Εχω ξεκινησει το παιχνιδι.

Γενικα να πω πως η κυρια κριτικη που ασκηθηκε στον τιτλο περι επαναληψης, ισχυει 100% και το παιχνιδι ειναι πολυ ''τιμιο'' ξεκαθαριζοντας το απο την αρχη, οπου και παρουσιαζει το ολο concept πανω στο οποιο ειναι δομημενο. Ουσιαστικα το game εχει full mission structure και η ροη που ακολουθειται ειναι: Σου δινω ενα mission, μπαινεις μεσα σε ενα επιπεδο-αρενα, σκοτωνεις τα τερατα, ολοκληρωνεις το mission, repeat με το επομενο mission. Δεν υπαρχει εξερευνηση, δεν υπαρχει adventuring δεν υπαρχει gameplay υλικο που συνδεει τις αποστολες... ειναι μια ακολουθια απο αρενες που πολεμας τερατα. Για να ολοκληρωσω με τα αρνητικα που μεχρι στιγμης θα ελεγα οτι υπαρχουν, ο οπτικος τομεας imo δεν ειναι καλος. Οχι οτι ο τιτλος δεν καταληγει να ειναι ομορφος (το art direction ας πουμε ειναι κορυφαιο) αλλα ''τεχνικα'' σου δινεται η αισθηση οτι παιζεις refined εκδοχη psp τιτλου σε emulator και οχι game του psvita.

Ωστοσο υπαρχει ενα πολυ εξυπνο ευρημα (αντιστοιχο του Assassins Creed θα ελεγα) που διαρθρωνει ολα τα παραπανω. Ο πρωταγωνιστης ειναι ενας απο τους χιλιαδες φυλακισμενους ενος major Vilain και περιμενει τον θανατο του. Μεσα στο κλουβι του βρισκει ενα βιβλιο το οποιο αποτελει την βιογραφια ενος μαγου. Μεσω του βιβλιου αυτου ο παικτης διαβαζει (με μορφη digital novel που περιεχει και animated scenes και voice acting) την ιστορια και το lore του κοσμου στον οποιο βρισκεται και ανακαλυπτει τη ζωη αυτου του μαγου, μαθαινοντας παραγματα για την πορεια του, τη σχεση του με τον Major Vilain και τελος αναβιωνει (μεσω των missions) τις μαχες που εδωσε κατα τη διαρκεια της ιστοριας. Με λιγα λογια, το παιχνιδι ειναι κατα κυρι λογο ενα digital novel οπου παιρνεις ενεργο ρολο κατα τη διεξαγωγη της εκαστοτε μαχης. Να πω επισης οτι ο κεντρικος χαρακτηρας κερδιζει εμπειριες μεσω του διαβασματος και μπορει να επιλεξει να πολεμησει το final boss (τον τυπο που τον κραταει φυλακισμενο) ακομα και στην αρχη του παιχνιδιου χωρις να ολοκληρωσει το βιβλιο.

Περα απο το ευρημα που μολις ανεφερα και που ειναι κορυφαιο υλοποιημενο, το παιχνιδι εχει εξαιρετικο και πολυ βαθυ συστημα μαχης (θα γραψω καποια πραγματα σε επομενο post που θα εχω προχωρησει παραπανω), πολυ ενδιαφερον concept στο σεναριο και στο setting ενω σε παρα πολυ ψηλα επιπεδα κινουνται η μουσικη και το voice acting.

Προσωπικα η ολη φαση μου αρεσει παρα πολυ διοτι οντως presentation-αποδοση και batlle system εχουν παρα πολυ καλη δομη. Απο κει και περα υπαρχουν τα θεματα που αναφερω και θελω πολυ να δω αν θα με κουρασουν στην πορεια ή οχι. Συνεχιζω και θα ξαναγραψω οταν εχω προχωρησει αρκετα.

Edit: Το μεταφέρω εδώ για να μην γεμιζω το αλλο topic με συνεχομενα δικα μου posts, οποιος μπορει ας σβησει την αρχικη δημοσιευση (psvita thread, post 984). Δεν περιμενω συμμετοχη αλλα ας υπαρχει θεμα καλου κακου.

__________________

[nooto]

Εχω κλεισει πλεον γυρω στις 25 ωρες.

Ειμαι κοντα στο τελος (τουλαχιστον σε οτι αφορα το main quest) και γενικα ο τιτλος μου εχει αφησει πολυ θετικες εντυπωσεις. Η δομη που περιεγραψα και πιο πανω ειναι ακρως εθιστικη και ταιριαζει απολυτα στο φορητο του συστηματος. Το παιχνιδι εχει τη βασικη ιστορια η οποια εχει παρα πολυ ενδιαφερον και ειναι πολυ ωραια δοσμενη (επισης ειναι και σχετικα μικρη και δεν παρουσιαζει στοιχεια επαναληψης για οποιον θελει να ασχοληθει μονο με αυτην), ενα ημι-main quest που αποτελειται απο 5 κεφαλαια και αφορα σε μικρες ιστοριες στις οποιες πρωταγωνιστει ο ηρωας (βοηθαει στο περαιτερω development τοσο του ηρωα οσο και καποιων συμπληρωματικων προσωπων) και απο κει και περα υπαρχουν ενα σωρο side missions, chalenges κλπ που κανεις μπορει να ασχοληθει περιστασιακα και να εμβαθυνει περισσοτερο στο συστημα μαχης.

Το συστημα μαχης ειναι αρκετα απλο αλλα εχει παραλληλα μεγαλο βαθος. Μετα απο καθε μαχη ο ηρωας κερδιζει καινουργιες ικανοτητες και μπορει να κανει equip 6 απο αυτες (υπαρχουν 6 διαθεσιμα slots). Αναλογα με το τι θελει τωρα να κανει ο καθενας και τις αναγκες της καθε μαχης μπορεις να διαλεξει απο μια πληθωρα απο fighting styles (long range, short range, summons, healing powers, support κλπ). Ο χαρακτηρας επισης μπορει να επιλεγει αν θα θυσιαζει ή θα σωζει τους αντιπαλους που νικαει κατι που προσφερει στο offensive και το defensive development αντιστοιχα. Τελος υπαρχουν armor equips που δινουν passive abilities κατα τη διαρκεια της μαχης, ενα fusion συστημα οπου μπορεις να φτιαχνεις νεες ικανοτητες απο ηδη υπαρχουσες και καποια super moves που προκαλουν τρελη ζημεια αλλα απαιτουν θυσια ενος μερους του σωματος σου και επιφερουν penalties. Γενικα μιλαμε για απειρη παραμετροποιηση και πολλα διαφορετικα styles που κανεις μπορει να παιξει.

Το κακο τωρα ειναι ότι απο ενα σημειο και μετα τα challenges κλπ δεν εμπλουτιζονται, δηλαδη το side υλικο ειναι αρκετα επαναλαμβανομενο. Περα απο τα mobs που ειναι καμια 15-αρια σε ολο το παιχνιδι, θα πολεμησετε τα ιδια bosses (με διαφορετικες ωστοσο δυναμεις-αδυναμιες κλπ) παρα πολλες φορες. Το προβλημα επι της ουσιας ειναι οτι ενω το συστημα μαχης παρεχει παρα πολλες δυνατοτητες και το παρεχομενο υλικο ειναι τεραστιο, αργα ή γρηγορα η ποικιλια καπου τελειωνει οπως και να το δει κανεις. Ξαναλεω οτι αν καποιος παιξει μονο το main quest δεν θα προσεξει τα παραπανω τοσο πολυ αλλα απο την αλλη βεβαια δεν θα ανακαλυψει σε μεγαλο βαθμο και το τι προσφερει το παιχνιδι μηχανικα μεσω του battle system (να σημειωσω επιπλεον οτι ισως ειναι δυσκολο να καταφερει καποιος να παιξει μονο τη βασικη ιστορια μιας και δεν θα αναπτυχθει αρκετα).

Να πω εδω οτι αν κανεις ασχοληθει με το side υλικο μεσω multi το πραγμα αλλαζει αρκετα προς το θετικο καθως οι μαχες (εστω και αν τις εχεις παιξει αρκετες φορες) αποκτουν πολυ μεγαλυτερο ενδιαφερον. Γενικα το online του παιχνιδιου ειναι απο τις πολυ καλες στιγμες του και απο τα κορυφαια που εχω παιξει προσωπικα. Τρεχει αψογα, ενω ευτυχως παιζει ακομα πολυ κοσμος και μπορεις να βρεις partners μεσα σε δεπτερολεπτα. Το sacrifice-save συστημα αποκτα αλλη στρατηγικη σημασια (μπορεις να θυσιασεις ενα παικτη που εχει πεσει προκειμενου η ομαδα να πετυχει μια πολυ δυνατη επιθεση ή μπορεις να τον σωσεις προκειμενου να συνεχισετε ολοι μαζι... αν τον θυσιασεις btw εκεινος μπορεις ως phantom πλεον να συνεχισει να βοηθαει στη μαχη επηρεαζοντας τα defences των αντιπαλων κλπ) και γενικα ανεβαζει την ολη εμπειρια σε αλλο επιπεδο (πολλα plus στην κοινοτητα και στον τροπο που εχει υλοποιηθει το chat).

Τελος να ξαναπω οτι η μουσικη αλλα και η ατμοσφαιρα κινουνται σε τρελα επιπεδα. Overall πολυ ιδιαιτερος τιτλος, σχεδον διαμαντι που βεβαια ορισμενες επιλογες τον κανουν ανα στιγμες να πνιγεται σε μια κουταλια νερο. Θα γραψω τελικες εντυπωσεις οταν τελειωσω, παντως οποιος ενδιαφερεται για ενα καλο, ιδιαιτερο και original απο πλευρας ip-ιδεων παιχνιδι για το vita του, προτεινω αβιαστα να ασχοληθει με το soul sacrifice.

[Altair]

Ωραίος nooto πολύ ωραία ανάλυση.Το καλοκαίρι λογικά θα ασχοληθώ.Απλά επειδή δε θα έχω πρόσβαση στο ίντερνετ,πιστεύεις θα χάσω πολλά από την εμπειρία του τίτλου;Επίσης,όταν παίζεις online με άλλους,είναι τα ίδια quests με αυτά που μπορείς να αντιμετωπίσεις μόνος σου ή είναι ξεχωριστά;

[nooto]

Altair καταρχην να πω οτι το online co-op αφορα μονο στα side misssions οποτε απο το core κομματι της ιστοριας και το main quest δεν χανεις απολυτως τιποτα.

Σε περιπτωση τωρα που ασχοληθεις με side, οπως ανεφερα το πραγμα ειναι πολυ πολυ πιο ευχαριστο και δινει στις μαχες μεγαλυτερη ποικιλια ενω τις κανει και πιο δημιουργικες. Παραλληλα κανει πιο ευκολο το να αποκτησεις πραγματα (ξερω γω προχωρημενες δυναμεις που θα επαιρνες πολυ αργοτερα) αν παιζεις με παικτες μεγαλυτερου level (εδω ειναι και το καλο της υλοποιησης, δηλαδη μπορεις να παιζεις με πολυ πιο δυνατους παικτες πιο προχωρημενες αποστολες αλλα ταυτοχρονα σου δινεται η δυνατοτητα να φτιαχνεις builds που βοηθουν την ομαδα ακομα και αν βρισκεσαι σε πολυ μικρα levels... δηλαδη δεν εισαι αχρηστος οτι και να σου κατσει).

Γενικα θα ελεγα οτι δεν χανεις κατι που θα αλλαζε την οπτικη σου πανω στον τιτλο (πχ στο Dark Souls θα σου ελεγα οτι χανεις πολλα), απλα το online ειναι παρα πολυ καλα υλοποιημενο και σε περιπτωση που παζεις side missions, δινει ποντους στο παιχνιδι και προσφερει στην εμπειρια (οπως ειπα η ελλειψη ποικιλιας θα σε κανει αργα ή γρηγορα να βαρεθεις τα side αν παιζεις μονος σου).

Απο οσα εχω δει μεχρι στιγμης οι αποστολες ειναι οι ιδιες σε περιεχομενο ειτε online ειτε single. Παντως αν ασχοληθεις το καλοκαιρι, πρωτον περιμενω εντυπωσεις και δευτερον αν ποτε εχεις προσβαση στο net προτεινω να δοκιμασει εστω και ενα mission σε co-op για να δεις ποσο καλα υλοποιημενο ειναι. Αυτα ;);)

[nooto]

Τελος το Sοul Sacrifice μετα απο 35+ ωρες.

Απο περιεχομενο τελειωσα το Main Story, το Fellow Sorcerers και τα πρωτα 6 κεφαλαια απο το Inside Avalon. Οπως ειπα και πριν αν καποιος παει για ενα πιο συμβατικο playthrough μπορει να βγαλει το παιχνιδι σε πολυ λιγοτερο (γυρω στο 10-15ωρο υπολογιζω) ενω αν θελει να δει τα παντα, ο τιτλος ισως να αγγιζει τις 100.

Πανω κατω εχω αναφερει οσα ηθελα να πω περι αρνητικων και θετικων, το σημαντικο για μενα ειναι ο τιτλος με κρατησε και κατα πασα πιθανοτητα θα συνεχισω να ασχολουμαι αλλα με πιο αργους ρυθμους.

Προσωπικα ξεχωριζω το παιχνιδι διοτι κινειται, τουλαχιστον σε οτι αφορα την αισθητικη, το story και γενικοτερα την αποδοση, σε μονοπατια πολυ διαφορετικα απο τον μεσο ιαπωνικο τιτλο... παραλληλα το gameplay του ειναι ακρως εθιστικο. Στα πολυ θετικα (μιας και δεν το ανεφερα στα προηγουμενα posts) βαζω και την τρελη υποστηριξη που εχει λαβει απο τους developes μεσα στον 1 χρονο που κυκλοφορει (ενα επιπλεον story κεφαλαιο στο Fellow Sorcerers, extra bosses, κοστουμια, black rites) και μαλιστα υπο μορφη δωρεαν υλικου. Η κοινοτητα του ειναι επισης ολοζωντανη και πολυπληθης για οποιον θελει να ασχοληθει και online.

Για οσους ενδιαφερονται, σε καποιες μερες κυκλοφορει και το Delta που φερνει ως προσθηκες αναβαθμισμενη μηχανη γραφικων, επιπλεον υλικο και νεα structures (αν και διατιθεται μονο μεσω PSN αν δεν κανω λαθος). Σε περιπτωση που κυκλοφορησει ολοκληρωμενο sequel παντως θεωρω οτι με καποιες αλλαγες (ποικιλια στον σχεδιασμο των αντιπαλων και των challenges + μια καλυτερη δομη στο main quest- πιθανον με υπαρξη και exploration κλπ) θα μιλαμε για ενα πραγματικο διαμαντι.

Αυτα απο μενα, μια πολυ καλη πρωτη γραφη απο τον Keiji Inafune και τη νεα του στεγη, μακαρι να υπαρξει συνεχεια.

[straier]

Νομίζω πως λίγο πολύ και οι δικές μου απόψεις συμπίπτουν με τις δικές σου.
Μετά το 8 κεφάλαιο (Άβαλον) η δυσκολία δυστυχώς ξεφεύγει πάρα πολύ (το Multi δε βοηθά πάρα πολύ γιατί όσο περισσότεροι παίζουν τόσο αυξάνεται και η δυσκολία) και γενικά το παιχνίδι γίνεται ένα grindfest χωρίς να έχει δυστυχώς την ποικιλία να το υποστηρίξει...
Ατμόσφαιρα, μουσική, ιστορία και lore είναι τα κυριότερα προτερήματα του τίτλου ΙΜΗΟ.

[nooto]

Straier εβγαλα και εγω το 7o κεφαλαιο απο Avalon και μπαινοντας στο 8 θα ελεγα οτι συμφωνω μαζι σου, ειναι ψιλοαπαλευτο σε σολο (βγαινει υποθετω αλλα υπαρχει γερο boost στα HP των αντιπαλων και οι μαχες κρατουν παρα πολυ). Στο online παιζει πολυ ρολο η ομαδα, πχ εχω βγαλει το μισο Κεφαλαιο 9 σε 4 player co-op αλλα παιζαμε παρα πολυ συγκεκριμενα (στησιμο με healers, tanks και long range attackers, ellemental based εξοπλισμος και πολυ καλη χρηση στα Black Rites και Saves-Sacrifices μεσα στα μελη της ομαδας), απο την αλλη το 8ο κεφαλαιο μου φαινεται δυσκολο και online διοτι εχω πεσει σε ομαδες που δεν συνεργαζομαστε καλα και κανει ο καθενας οτι του κατεβει.

Παντως οσο προχωραει παροτι εχει πολλες ιδιες μαχες εισαγει και νεα bosses. Απο τα πιο τρελα πραγματα που εχω δει ειναι στο Forgotten Pacts (εκει και αν γινεται απαλέυτο) μια μαχη με τους Old Gods (ή καπως ετσι) που μας ειχαν one shot... μια που μπαιναμε, 2-3 δεπτερολεπτα παιχνιδιου και ολοι νεκροι με συνοπτικες διαδικασιες .

Σε δικα μου στοιχεια, ειμαι περιπου level 80 και μετα τα τελευταια pacts καταφερα επιτελους να παρω καποια απο τα χρυσα elemental summons.

Ατμόσφαιρα, μουσική, ιστορία και lore είναι τα κυριότερα προτερήματα του τίτλου ΙΜΗΟ.

Ναι συμφωνω απολυτα, ειναι παρα πολυ καλοστημενο σε αυτους τους τομεις.