Final Fantasy XII The Zodiac Age

[nooto]

Πολυ ωραιο post, το παιχνιδι το τσιμπησα και εγω προσφατα στο Switch, θελω να το πιασω συντομα (το παιξα στην εποχη του και δεν το εχω ξαναδει απο τοτε) αλλα παιζω και Bravely Default που επισης ειναι μεγαλο και δεν ξερω πως θα ειναι η διαθεση μου οταν τελειωσω. Θα δουμε αναλογα με τα κεφια.

Σε γενικες γραμμες νομιζω καταλαβαινω απολυτα το post, και εγω στο σημερα ενα αντιστοιχο feeling εχω για το παιχνιδι οταν σκεφτομαι πως θα μου φανει οταν ξαναγυρισω να το δω. Τοτε βεβαια ηταν τελειως αλλη υποθεση γιατι πραγματα που βλεπεις εδω εισηχθησαν εδω και δεν υπηρχαν στο ειδος μεχρι τοτε. Σε οτι αφορα την πλοκη, νομιζω οτι δεν θα ερθει καποιο σημειο που θα σου αλλαξει τελειως την αποψη, υπαρχουν ωστοσο καποιες δυνατες στιγμες μεσα στα πλαισια αυτου του σεναριου. Επισης χαρακτηρες οπως ο Balthier θα σου βγαλουν εντονα καποια Matsuno vibes στην πορεια. Ο Alexander O. Smith με το υλικο που ειχε νομιζω οτι εχει κανει καταπληκτικη δουλεια και εδω και το ΧΙΙ ειναι απο τα λιγα ιαπωνικα rpg που θελω να παιξω ξανα με το αγγλικο dub. Για το gameplay-κοσμο, θα πω απλα οτι θελω και εγω να δω πως θα μου φανουν μετα τα VIIR και XV αντιστοιχως. Το συστημα με τα gambits ηταν απιστευτο την εποχη του και νομιζω δεν υπαρχει καποιος αλλος τιτλος που να βασιζεται σε αυτη την ιδεα και παρεχει τετοια υλοποιηση, το παιχνιδι εχει αρκετες μαχες στο optional υλικο που θα σε κανουν να κατσεις και να σκεφτεις πως θα πρεπει να στησεις του χαρακτηρες, το προβλημα ειναι οτι στο main game θα υπαρξουν πολλα σημεια (λογω ευκολιας οπως σημειωνεις) που το παιχνιδι μπορει να παιζει μονο του χωρις να ακουμπας το χειριστηριο (ειδικα αν γινεις op μεσω του side content). Τελος για τη μουσικη συμφωνω απολυτα και το ειχα αναφερει ξανα και παλιοτερα, υπαρχουν βεβαια και καποια κομματια που ειναι εξαιρεσεις. Δεν ξερω αν εχεις φτασει στο Eruyt Village, αλλα η ατμοσφαιρα μαζι με το κομματι που παιζει θα ελεγα οτι φωναζουν Matsuno (και σκετα να το ακουσεις, εμενα μου ερχονται εικονες απο Vagrant Story και FFT στο μυαλο κατευθειαν).

Αυτα, οταν με το καλο το πιασω θα ενημερωσω και εγω για το πως πηγαινει.

[Xeno]

Nooto θα απαντησω μια και καλη νομιζω οταν το τελειωσω. Νομιζω πως ειμαι ενα βημα πριν μπω στο τελευταιο κομματι του παιχνιδιου (Pharos).
Θα παρω μια ανασα οπως και να χει γιατι νιωθω πως οι τελευταιες ωρες ηταν κουραστικες, με λιγο story και πολλη ωρα σε dungeons (δεν ξερω ποιος σκεφτηκε το Great Crystal maze, ελπιζω να μην ξαναδουλεψε ποτε σε FF παντως).

Η μουσικη δεν ειναι χαλια, οποτε θα την πω ως επι το πλειστον αδιαφορη. Δικιο εχεις πως υπαρχουν καποια καλα κομματια, παντως να πω την αληθεια ακομα και στις υπολοιπες δουλειες του Matsuno οπως διαπιστωνω εν τελει απλα δε μου εκανε κλικ η ολη προσεγγιση στο εν λογω θεμα και οπως φαινεται ουτε το FF XII καταφερε να το αλλαξει αυτο.

[straier]

Η πλάκα είναι πως από τη μία, αντικειμενικά, δε διαφωνώ σε κάτι με αυτά που λέει ο Xeno αλλά, από την άλλη, είχα τελείως διαφορετική εμπειρία.

Η μουσική όντως δεν είναι στο ίδιο επίπεδο με Uematsu, αλλά ούτως ή άλλως ο Sakimoto δε μου αρέσει στον ίδιο βαθμό σε κανένα παιχνίδι που έχει κάνει. Σπάνια θα ακούσω μουσική από FFT ή Vagrant Story (που ΙΜΗΟ είναι η καλύτερη δουλειά του Sakimoto, λόγω και του setting), και όταν ακούσω θα είναι 2-3 επιλεγμένα κομμάτια. Από την άλλη, σαν χαλί των τοποθεσιών ή των γεγονότων που συμβαίνουν θεωρώ πως κάνει πολύ καλή δουλειά.

Σε σχέση με την πλοκή όντως το παιχνίδι σε κανένα σημείο του δεν κάνει κάτι φοβερό, είναι πάντα απλά ΟΚ. Είχε προοπτικές για κάτι καλύτερο που δεν έρχεται ποτέ. Αυτό που έχει όμως είναι ρυθμό και διάνθιση της γραμμικής ιστορίας με side content σε όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού.

Στα του συστήματος μάχης θα διαφωνήσω πιο έντονα. Τα gambits προσωπικά μου άρεσαν πάρα πολύ και θα ήθελα να τα δω σε περισσότερα παιχνίδια. Ουσιαστικά σου δίνει και απόλυτο έλεγχο του party σε ένα seamless turn-based σύστημα και σε απελευθερώνει από το να επιλέγεις attack ξανά και ξανά σε απλές μάχες. Αυτοματοποιεί αυτό που θα έκανες ουσιαστικά. Και μπορεί να είναι περίπατος το main game ακόμα και χωρίς να γίνεις overpowered απο το side-content αλλά το side-content είναι γεμάτο από προκλητικές μάχες οι οποίες θέλουν πολύ πιο συχνό input από τον παίκτη ή αλλαγή των gambits. Δεν ξέρω σε ποιο βαθμό έχουν αλλάξει τα πράγματα στη Zodiac έκδοση, υποθέτω λόγω της άρσης του damage limit και του ελέγχου των Esper έχει γίνει πιο εύκολο από το vanilla παιχνίδι, αλλά δε μπορώ να φανταστώ πως θα είναι τελείως διαφορετική εμπειρία. Το κυριότερο για μένα είναι πως έχει ένα σωρό προκλητικές μάχες οι οποίες μάλιστα παίζουν με τελείως διαφορετικό τρόπο μεταξύ τους. Προσωπικά, από τις πιο memorable μάχες σε FF τις οποίες ακόμα θυμάμαι να τις βγάζω με την ψυχή στο στόμα και το μισό πάρτι πεθαμένο για το μεγαλύτερο μέρος της μάχης. Σε σύγκριση με άλλα νεότερα παιχνίδια, το FFXV ουσιαστικά δεν είχε καμία καλή μάχη γιατί το σύστημα μάχης ήταν για τα σκουπίδια ενώ στο FFXIII ήταν καλύτερο από το FFXV αλλά εν τέλει κατέληγε one-trick-pony αφού από ένα σημείο και μετά σε όλες τις δύσκολες μάχες έκανες ουσιαστικά το ίδιο πράγμα.
Θεωρώ πως θα πρέπει να ασχοληθείς με το side content αν το παιχνίδι και το σύστημα μάχης δε σου έχουν κάνει κλικ ως τώρα; Μάλλον όχι, δεν αξίζει τον κόπο. Αλλά, τουλάχιστον από τη δική μου οπτική, το σύστημα μάχης και το πώς εφαρμόζεται στις μάχες είναι ένα διαμαντάκι και από τα κορυφαία που έχουν υπάρξει.

[Xeno]

Θα ηθελα να γραψω κατι παραπανω αλλα τα οσα εγραψα προηγουμενως δεν αλλαξαν ως το τελος. Απεναντιας το παιχνιδι κουρασε λιγο παραπανω με αχρειαστα μεγαλα dungeons και ακομα λιγοτερο story ενδιαμεσα. Αναγνωριζω πως η ομαδα εκανε κατι πολυ τολμηρο για τα δεδομενα της εποχης και πως καπου εκει αποφασισαν να αλλαξουν την κλασικη φορμουλα της σειρας, κατι που ηταν αναγκαιο και μπραβο τους γιατι καθε FF απο το 12 και μετα δοκιμαζε αρκετα νεα πραγματα, κατι που δεν ισχυει για τα παλιοτερα παιχνιδια της σειρας.

Παρολαυτα, για εμενα παντα, νομιζω πως δε με αγγιξε σαν εμπειρια σχεδον σε κανενα επιπεδο. Ισως να ειχα αλλη γνωμη αν το ειχα παιξει 15 χρονια πριν, αλλα it is what it is οποτε τι να λεμε.

Straier καταλαβαινω τι θες να πεις και πιστευω πως εχεις και δικιο, απλα ενα εξυπνο και fun concept, στα δικα μου ματια δε μετατραπηκε σε fun εμπειρια. Ισχυει πως ισως να ειχα αλλη γνωμη αν επιανα το post-game content, αλλα ειναι κατι που δε μπορω να κανω διοτι το main game δε με ιντριγκαρε αρκετα για να εχω καποιο εφαλτηριο ωστε να παω ενα βημα πιο περα. Κλεινω εδω αυτο το κεφαλαιο λοιπον και πλεον αν ποτε με πιασει καποια φαγουρα για FF που μαλλον δε θα μου αρεσει, τοτε ευτυχως υπαρχει ακομα και το XIII που δεν εχω παιξει.

[nooto]

Αναγνωριζω πως η ομαδα εκανε κατι πολυ τολμηρο για τα δεδομενα της εποχης και πως καπου εκει αποφασισαν να αλλαξουν την κλασικη φορμουλα της σειρας, κατι που ηταν αναγκαιο και μπραβο τους γιατι καθε FF απο το 12 και μετα δοκιμαζε αρκετα νεα πραγματα, κατι που δεν ισχυει για τα παλιοτερα παιχνιδια της σειρας.

Το ξεκινησα και εγω χθες οποτε θα γραψω εντυπωσεις εν καιρω, κριμα που δεν υπηρχε καποιο overlap στο ποτε το πιασαμε ρε γαμωτο. Παιζω την εκδοση του Switch και γενικα μεχρι στιγμης μου φαινεται οτι εχει γινει πολυ καλη δουλεια στο remaster. Θα γραψω περισσοτερα στην πορεια πανω σε αυτο, που θα εχω και καλυτερη εικονα. Γενικα δεν θυμαμαι σχεδον τιποτα απο το story του παιχνιδιου και το εχω καπως αχνα στο μυαλο μου, οποτε υπαρχει ενα καποιος ενθουσιασμος, παρ'οτι το παιζω για δευτερη φορα (η πρωτη ηταν στην εποχη του, οταν κυκλοφρησε).

Παντως ενα αλλο πραγμα που ηθελα να πω, και που το βλεπω τωρα καπως καλυτερα με το που μπηκα στην Rabanastre, ειναι οτι τοτε το προηγουμενο iteration της σειρας ηταν το X και αυτος ηταν ο σχεδιασμος που θα ελεγα οτι εγω τουλαχιστον ειχα στο μυαλο μου για τα JRPG. Παραλληλα εκεινη την εποχη λογω του XBOX οι console gamers ειχαν αρχισει να ερχονται σε επαφη με καποια WRPG και να βλεπουν πιο ανοιχτους κοσμους, περισσοτερη ελευθερια, και γενικοτερα το μοντελο που εχει καθιερωθει κατα μια εννοια και σημερα. Ηταν η εποχη που και εγω ειχα αρχισει να θεωρω οτι οι Ιαπωνες εχουν μεινει καπως πισω και η ολη λογικη FFX ειχε αρχισει να φαινεται παρωχημένη. Το ΧΙΙ περα απο τα οσα εκανε μηχανικα, ηταν και ο πρωτος τιτλος, της σειρας τουλαχιστον, που εδωσε και κατι σε πιο οpen world. Η Rabanastre για παραδειγμα σε μεγεθος και ζωη ειναι ασυναγωνιστη ακομα και σημερα απο την πλειονοτητα των ιαπωνικων RPG. Το μονο που σου θυμιζει λιγο οτι το παιχνιδι ειναι δεν ειναι σημερινο ειναι οτι ο κοσμος αυτος σπαει απο transition screens και δεν ειναι 100% ενιαίος (αυτο ειναι που ανεπτυξαν με τα τα Xenoblade, παροτι οι πολεις τους ας πουμε δεν ειναι τοσο μεγαλες ή τοσο πιστικες). Παρ'ολα αυτα και για να το κλεισω, θυμηθηκα καπως αυτο που ειχα αισθανθει τοτε με το που ανοιξει το παιχνιδι (μετα το εισαγωγικο κομματι) που το σοκ ηταν τεραστιο, ειδικα για μας που παιζαμε κατα κυριο λογο JRPGs. Γενικα πολυ φιλοδοξο project σχεδον σε ολα του.

Αυτα, περισσοτερα οπως ειπα στην πορεια!

[Xeno]

Κριμα για το timing, αλλα ειμαι σιγουρος πως θα ασχοληθεις σε πολυ μεγαλυτερο βαθος και (ελπιζω) με μεγαλυτερη ορεξη απο εμενα.
Ειμαι περιεργος πώς θα σου φανει εν ετει 2020 και εχοντας ηδη παιξει και το αρχικο παιχνιδι. Σιγουρα τα QoL improvements ειναι τεραστια σε σημειο που καποιος πιστευω θα απορησει για το πώς καταφερε να παιξει το πρωτοτυπο, αλλα περαν αυτου θελω να δω πώς θα σχολιασεις ολο το υπολοιπο πακετο. Καλη απολαυση οπως και να χει.

[nooto]

Δεν θα γραψω κατι ακομα, ειμαι κοντα στις 30 ωρες και θελω να δω καποια πραγματα ακομα πριν κανω ενα πρωτο post. Θελω ομως να αναφερω το ποσο εξαιρετικη ειναι η δουλεια στην σκηνοθεσια, στο voice acting, και στο voice direction.

3:30-5:40 το comparison αναμεσα στα jap voice overs και english dub για την Fran. Και οι 2 ομαδες εβαλαν γυναικες που εχουν σχετικα πιο βαρια φωνη προκειμενου οι Viera να βγαζουν την ηλικια τους παροτι εμφανισιακα δειχνουν νεες. Το ιαπωνικο acting ειναι εξαιρετικο, αλλα ειναι απο τις λιγες φορες που το αγγλικο dub ειναι απλα απο αλλο πλανητη. Σε αυτα ας προσθεσει κανεις το εξαιρετικο κειμενο του A.O. Smith και την πιο λογοτεχνικη χροια που προσδιδει, μαζι με τα facial expressions των χαρακτηρων (το μικρο flicker πχ στα ματια της Fran την ωρα που λεει Goodbye-Sayonara) τα οποια ηταν αδιανοητα για την εποχη.

Το παιχνιδι ειναι τιγμα στη λεπτομερεια και σε πραγματα που δεν ειχα προσεξει τοτε, ειδικα σε οτι αφορα το κειμενο και το acting. Anyway, θα κανω συντομα ενα post εντυπωσεων απλα ηθελα να τα γραψω καπου αυτα γιατι μου κανει πολυ εντυπωση η προσοχη που υπαρχει στην λεπτομερια και στον χαρακτηρα του παιχνιδιου, πραγματα που την πρωτη φορα δεν τα ειχα προσεξει τοσο πολυ.

[Roronoa]

Εχω ξεκινησει το παιχνιδι εδω και 2-3 εβδομαδες, δεν το εχω τελειωσει και ειμαι κοντα στις 30-35 ωρες (σαν τον nooto ).

Δεν θελω να βγαλω αποψη για το παιχνιδι ακομα αλλα μερικες εντυπωσεις,

Καταρχας μου αρεσει το συστημα μαχης, ειναι γρηγορο και απλο με τα gambits, ειναι σαν auto battles αλλα ενταξει JRPG ειναι, τα boss fights που θελουν λιγο μανατζαρισμα εχουν ενδιαφερων. Μου αρεσει πολυ και το zodiac system με τα licence board, πολυ βαθυ για jrpg θα ελεγα, πολλα combination και σε βαζει σε σκεψεις.
Γενικα ειναι ωραιο σαν παιχνιδι, εχει ανοιχτους χαρτες και πραγματα να κανεις και γενικα εχει ωραιο exploration και μερικα quest οπως το να μιλας με NPC's να σπανε την μονοτονια, γενικα για την εποχη του ηταν μπροστα θα ελεγα.

Το προβλημα που εχω με το παιχνιδι ειναι και το σημαντικοτερο για ενα JRPG θα ελεγα. H ιστορια ειναι αδιαφορη και σχετικα βαρετη αλλα ακομα χειροτερα και οι χαρακτηρες ειναι τελειως αδιαφοροι και δεν θα ελεγα πως ειμαι πολυ μακρια απο το τελος. Καταλαβαινω πως πηγαν σε μια πιο down to earth πλοκη αλλα παραειναι βαρετη. Και οι χαρακτηρες εχουν πολυ μικρο development και δεν βοηθαει που πρακτικα δεν υπαρχει πρωταγωνιστης, ο vaan ειναι οτι χειροτερο σαν ιδεα, comedic relief χαρακτηρας που εχει την θεση του ατυπου πρωταγωνιστη για την αρχη οπου στην συνεχεια μπαινει τελειως στην ακρη σαν παρεισακτος. Και γενικα σαν cast δεν εχουν καμια συνοχη, μονο ο vaan με την penelo μια φορα στο 5ωρο ξερω γω. Πραγματικα wtf?

Γενικα παρολο που ο κορμος σαν gameplay ειναι πολυ καλος στο story ειναι σκετη απογοητευση και μερικες φορες με το ζορι σαν να προσπαθω να παιξω για να μην το παρατησω. Κριμα γιατι μου εκανε παρα πολυ καλη εντυπωση στην αρχη.

Μακαρι να αλλαξει λιγο μεχρι το τελος..

[Deus]

Ωραίος Roronoa.

Κοίτα, δεν έχεις άδικο σε όλα όσα λες. Η αλήθεια είναι πως το Final Fantasy XII είναι μια περίεργη περίπτωση. Ο βασικός δημιουργός του είναι ο Yasumi Matsuno και όχι ο Hironobu Sakaguchi, ο οποίος ήταν ο βασικός δημιουργός των Final Fantasy μέχρι και το X. Η βασική διαφορά του είναι ότι τα παιχνίδια που έχει φτιάξει είναι πολύ πιο προσγειωμένα και το fantasy στοιχείο, παρόλο που υπάρχει, έχει μικρότερη σημασία. Αντιθέτως, οι πολιτικές σχέσεις και ίντριγκες έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο. Για να καταλάβεις περί τίνος πρόκειται, τα προηγούμενα παιχνίδια του Matsuno είναι τα Final Fantasy Tactics, Vagrant Story, Tactics Ogre series.

Το πράγμα όμως μπλέκεται και άλλο.

Η ιστορία του παιχνιδιού δεν σε έχει συνεπάρει και υπάρχει πολύ καλός λόγος για αυτό. Δυστυχώς ο Matsuno αποχώρησε από τη Squarenix προτού ολοκληρωθεί το παιχνίδι και αυτό επηρέασε αρνητικά το τελικό προιόν όπως παρατηρείς και εσύ καθώς η ιστορία έχει τα θέματά της, φαίνεται να μην εστιάζει πουθενά, αλλού φαίνεται να το πάει και τελικά έχει διαφορετική κατάληξη από αυτή που περιμένεις. Επίσης, υπήρξαν παρεμβάσεις και από τους υψηλά ιστάμενους της εταιρείας καθώς δεν τους άρεσε η τροπή που έπαιρνε το παιχνίδι. Ένα θα σου πω, ο Vaan, μια που τον αναφέρεις, δεν επρόκειτο να είναι ο κεντρικός ήρωας. Ο Balthier θα έπαιζε αυτόν τον ρόλο. Αν το καλοσκεφτείς έχει μια λογική, είναι πολύ πιο καλογραμμένος χαρακτήρας από τον Vaan ο οποίος είναι ούτε λίγο ούτε πολύ ο ορισμός του πουθενά. Αυτός είναι ο λόγος που το σενάριο σου φαίνεται αδιάφορο, όχι το ότι επέλεξαν να το κάνουν πιο προσγειωμένο.

Πάντως πιο μετά λίιιιγο το σώζει, υπάρχει ένα καλούτσικο plot twist και η τελική τροπή που παίρνει η πλοκή αξίζει τον κόπο κατά τη γνώμη μου. Οπότε θα σου έλεγα να του δώσεις μια ευκαιρία. Επίσης το παιχνίδι εξελίσσεται σε ένα σύμπαν που έχει εξαιρετικό lore το οποίο αναπτύσσεται μέσω των κειμένων που ξεκλειδώνονται στο bestiary αν έχεις προσέξει. Έχει αρκετό ενδιαφέρον και αν έχεις παίξει το Final Fantasy Tactics θα συνειδητοποιήσεις ότι σεναριακά έχει μια τεράστια έκπληξη το παιχνίδι η οποία με άφησε με ανοιχτό το στόμα όταν κατάλαβα τι ακριβώς παίζει. Με άλλα λόγια το παιχνίδι εξελίσσεται σε ένα setting το οποίο έχει πολύ βάθος σεναριακά αλλά αυτό θα το εκτιμήσει μόνο όποιος ψαχτεί.

Αλήθεια που το έχεις φτάσει;

Τέλος να σου πω πως αξίζει να ασχοληθείς και με όλα τα hunts, είναι όλα πολύ καλές μάχες και όσο πάει γίνονται όλο και πιο περίπλοκες. Το endgame επίσης είναι από τα καλύτερα που έχω δει σε παιχνίδι, θα εκτιμήσεις πολύ περισσότερο το combat system, μια που σου άρεσε μέχρι τώρα η μάχη θα σου έλεγα να μην το αφήσεις.