Announcement

Collapse
No announcement yet.

Red Dead Redemption II (aka the IHNE thread :P)

Collapse
X
 
  • Filter
  • Time
  • Show
Clear All
new posts

  • #46
    Πουλα το οσο ειναι καιρος και παρε ποκεμονς
    Do a barrel roll!

    Comment


    • #47
      Τέλος το παιχνίδι. Όχι δεν το τερμάτισα, απλά το παραταω. Βαρέθηκα, βαρέθηκα τα πάντα. Βαρέθηκα τα άχρηστα controls, βαρέθηκα τις αργές κινήσεις, βαρέθηκα την ακαταπαυστη φλυαρια πάνω στα άλογα, βαρέθηκα τις χειρότερες missions που έχω δει σε AAA παιχνίδι ever, βαρέθηκα να εξερευνω για να βρίσκω απλά άδειες καλύβες να κάνω loot, βαρέθηκα το ίδιο το loot που είναι παντελώς άχρηστο μιας και το game είναι γελοίο, βαρέθηκα να ακούω για immersion και φοβερους χαρακτήρες και να μην μιλάει κανείς για αυτό το άτιμο το gameplay.
      Απλά η μεγαλύτερη απογοήτευση στα 30 χρόνια που παίζω videogames.

      Comment


      • #48
        Δεν ξέρω που έχεις φτάσει αλλά όλοι λένε πως μέχρι το τρίτο κεφάλαιο είναι τα ζόρια. Από το τέταρτο και μετά ανεβαίνει πολύ λένε. Οπότε αν είσαι κοντά στο τέλος του τρίτου κεφαλαίου,δώστου μια ευκαιρία ακόμα.
        Εγώ εμπειρία δεν έχω,μόνο το πρώτο κεφάλαιο έχω βγάλει.
        Carpe diem

        Comment


        • #49
          Ειμαι chapter 4 και αυτο που λες ισχυει καπως η ιστορια γινεται ενδιαφέρουσα αλλα το παιχνιδι εχει τη μοναδικη ικανοτητα να "φρεναρει" απότομα το οποιο investment εχεις κανει μεχρι στιγμης και φυσικα τη δραση κανοντας ολα αυτα που περιγραφει ο enpsty.

          Εγω θα γραψω αναλυτικα μολις το τελειωσω (το οποιο ελπιζω να καταφερω να κανω )
          Last edited by i Have no Equal; 20-11-2018, 02:23 PM.

          Comment


          • #50
            Άντε θα το συνεχίσω (με το ζόρι) να μην πάνε χαμένα και τα λεφτά που σκάσαμε.
            Αλλά για τερματισμό δεν το βλέπω με τίποτα.

            Comment


            • #51
              Εγω απο την αλλη εκει που εκανα περιπου ενα mission τη μερα τωρα το ανοιγω και το κλεινω σε 10 λεπτα, εχω pokemons/the room/talos expansion/destiny 2/spooderman ακομα και hollow knight που πρεπει να τελειώσω καποια στιγμη και με ολα τα παραπάνω διασκεδάζω πολύ περισσότερο.

              Comment


              • #52
                Ok, είμαι πλέον στο Chapter 4 οπότε μπορώ να πω ότι έχω μια αρκετά καλή εικόνα για το παιχνίδι.

                Θα ξεκινήσω ανάποδα, και θα αναφέρω ένα Minus του τίτλου που αφορά το main story. Ένα main story που πλησιάζοντας προς το τέλος ανεβάζει απότομα και εντυπωσιακά στροφές τόσο σκηνοθετικά όσο και σε επίπεδο consistency σε ύφος και πλοκή. Και εδώ εντοπίζω το πρόβλημα κάνοντας νοητικά ένα backtracking στα πρώϊμα στάδια του παιχνιδιού και ειδικότερα στις κυρίως αποστολές που χαρακτηρίζονται απο σκαμπανεβάσματα που τις κάνει να μοιάζουν λίγο ασύνδετες και εκτός ρυθμού ενώ υπάρχουν και αυτές που κάλλιστα θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως side παρότι φέρουν τον χρωματισμό και τον αντίκτυπο μιας main αποστολής.Με λίγα λόγια, το story μοιάζει σαν ένα rollercoaster. Ξεκινάει αργά, ακούς τις τροχαλίες και περιμένεις την επιτάχυνση η οποία όμως δεν έρχεται στο σημείο που την περιμένεις παρα πολύ αργότερα και απότομα.

                Φυσικά, όλο αυτό ενισχύεται και απο έναν πανέμορφο, αδιανόητα λεπτομερή και διαδραστικό κόσμο που απορροφά τον παίκτη με καλαμάκι για τυρρανόσαυρο, κάτι που άθελα του μπορεί να γίνει ζημιογόνο για τα main objectives καθώς το free roaming του RDR2 είναι ένα παιχνίδι μέσα στο παιχνίδι. Αν ο παίκτης δηλαδή αποφασίσει να αφιερώσει να αφήσει στην άκρη για λίγο τα main missions και αφιερωθεί στο free roaming με όλα του τα παρελκόμενα (side quests,treasure hunt,legendary animal hunt,robbing missions,bounty hunts etc) είναι δεδομένο ότι με το που θα εκκινήσει την επόμενη κυρίως αποστολή θα του πάρει λίγο χρόνο να συγχρονιστεί και πάλι με την κυρίως υπόθεση.

                Αυτό, είναι και το μοναδικό μελανό σημείο ενός καταπληκτικού τίτλου. Και το λέω χωρίς περιστροφές και με απόλυτη σιγουριά και αυτοπεποίθηση. Το παιχνίδι είναι ένα διαμάντι. Είναι αυτό που περιμένει κανείς απο έναν τίτλο 8ης γενιάς. Δεν έχω συναντήσει ξανά κανέναν τίτλο (εκτός του Witcher ίσως) με τόσο ζωντανό και κυρίως με αιτία κόσμο απο NPC's. Κάθε npc στον κόσμο του RDR2 υπάρχει κάπου και εκτελεί έναν συγκεκριμένο σκοπό πάνω στον οποίο έρχεται σε διάδραση με τον παίκτη. Τίποτα δεν συμβαίνει στην τύχη, και η ανακύκλωση των activities είναι τόσο μικρή για μιας τέτοιας κλίμακας χώρο που θα την χαρακτήριζα αμελητέα. Όπως είπα και σε προηγούμενο post, ένα ταξίδι from point A to point B είναι πάντα μια καινούρια εμπειρία, ακόμα και μετά απο 50 ώρες gameplay πάνω κάτω, μαθαίνω και ανακαλύπτω καινούρια πράγματα. Κάθε setting, έχει την δικιά του μικρή ιστορία, είτε αφορά τους βάλτους των Nightfolks (έκλασα μαλλί την πρώτη φορά που μου την πέσανε) είτε κάποιους αυτοανακυρηγμένους ιδιοκτήτες ενός δάσους κοντά σε μια λίμνη που με διώξανε κακήν κακώς όταν πηγα να κατασκηνώσω στο λημέρι τους, είτε τον ινδιάνικο καταυλισμό στα βόρεια του χάρτη, είτε μια τρελή γριά σε μια καλύβα στο βουνό και πόσα άλλα μπορώ να πω που θα μας πάρει 2 μέρες να τα γράφω. Είναι μακράν ο απολαυστικότερος και πιο dense open world χάρτης μαζί με αυτόν του Witcher που έχω συναντήσει ποτέ.

                Πάμε τώρα στο σκηνοθετικό κομμάτι, και κυρίως στην μαεστρία με την οποία η Rockstar τοποθετεί τον πρωταγωνιστή ακριβώς εκεί που πρέπει με βάση την ιεραρχία της συμμορίας στην οποία ανήκει. Και εδώ συναντάω κάτι που στο παρελθόν είχα συναντήσει μόνο στο MGS2, δηλαδή ο πρωταγωνιστής να βρίσκεται επι της ουσίας σε 2ο ρόλο δίνοντας έτσι έμφαση στο πρόσωπο που ουσιαστικά περιστρέφονται τόσο ο ίδιος αλλά και οι υπόλοιποι γύρω του, διατηρώντας όμως ταυτόχρονα τις αρμοδιότητες και τον "βαθμό" του εμφανή και διακριτό απο τους υπόλοιπους αρχηγού απόντος. Σε επίπεδο δε "καθημερινότητας" στο camp, οι διάλογοι και οι θεματικές που ανοιγονται αναμεταξύ των μελών, δίνει ακόμα περισσότερο βάθος και πειστικότητα τόσο στην ύπαρξη και το δέσιμο της συμμορίας όσο και στον ιστορικό χρόνο που εξελίσσονται τα γεγονότα. Κάθε NPC εντός της συμμορίας έχει να μοιραστεί ανα περιόδους και να συζητήσει ένα μεγάλο εύρος απο ζητήματα που αφορούν τόσο την επιβίωση τους ως συμμορία στο εδώ και στο τώρα της ιστορίας του RDR2, όσο και στην δυνητικής τους εξέλιξη σε έναν κόσμο που αλλάζει και αστικοποιείται με ταχύτατους ρυθμούς. Τα γρανάζια της βιομηχανικής επανάστασης άλλωστε δεν ενώνουν τις φωνές και την "μουσική" τους με αυτή των revolver και της ζωής ενός outlaw. Άλλωστε το παιχνίδι φροντιζει να το καταστήσει σαφές, δημιουργόντας σημεία-φάρους πολιτισμού και εξέλιξης μέσα σε ένα τοπίο που ως επι τω πλείστον παραμένει Άγριο και αφιλόξενο.
                 
                Φυσικά δεν χρειάζεται καν να αναφέρω,΄ότι με την πάροδο του χρόνου τα γεγονότα του παιχνιδιού ρίχνουν γροθιά στο στομάχι του παίκτη που θα αφιερώσει έναν λογικό χρόνο στο να ανακαλύψει περισσότερα πράγματα για τον in game σκοπό και ύπαρξη του πρωταγωνιστή και του περιβάλλοντος μέσα στο οποίο δρα.


                Όσον αφορά το gameplay, και κυρίως το κομμάτι του χειρισμού εξακολουθώ να μην το βρίσκω τόσο unresponsive όσο γράφεται, και θα έλεγα ότι ενώ δεδομένα δεν είναι τέλειο, με την παρόδο του χρόνου αφομειώνεται και ρολάρει πολύ καλύτερα με τα αρνητικά του σημεία (έλλειψη αμεσότητας,βαρύ movement) να παραμένουν αλλά και να παρακάμπτονται με λίγη επιμέλεια και προετοιμασία, αλλά και με καλύτερη γνώση των do's and dont's που νομοτελειακά κάποιος μαθαίνει μετά απο κάποιες ώρες gameplay και ισχύουν σε όλα τα παιχνίδια ανεξαιρέτως. Όπως και να'χει, πριν κάποιος βάλει την ουρά στα σκέλια και τρέξει τρομαγμένος μακριά απο την αρένα του τίτλου, πολυ΄καλά θα κάνει να δώσει λίγο χρόνο στον εαυτό του και στο παιχνίδι και θα δει σύντομα ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο μαύρα και άραχνα. Το σίγουρο πάντως είναι ότι το πιστό του αλογάκι δεν είναι ΤΟ συμπαθέστατο αλλά broken μέχρι το μεδούλι Roach, ούτε το magnetized on earth άλογο των AC και προσφέρει μακράν την καλύτερη και πιο αληθοφανή εμπειρία ίππευσης σε game. Το shooting, παρότι δεν χαρακτηρίζεται απο κάποιον innovative μηχανισμό είναι σε αρκετά καλά επίπεδα και ανταποκρίνεται ρεαλιστικά στα σημεία του σώματος που κάνει register το hit. Φτάνει μόνο να αναφέρω ότι ρίχνοντας ένα βέλος στα καπούλια ένος ελαφιού αυτό απομακρύνθηκε τρέχοντας μόνο και μόνο για να το ακούσω λίγο αργότερα να σφαδάζει απο πόνους κουτσαίνοντας κάποια μέτρα παρακάτω μέχρι να ξαπλώσει εν τέλει στο έδαφος παραμένοντας ζωντανό για το τελειωτικό χτύπημα.Σε καταστάσεις που ο παίκτης θα έρθει αντιμέτωπος με αρκετούς εχθρούς, το auto aiming λειτουργεί σωστά και με λίγο twiching στον δεξί μοχλό προσφέρεται για γρήγορα και accurate θανάσιμα hits επιτυγχάνοντας έτσι μια ισσοροπία ανάμεσα στον ρεαλισμό και την gaming ουσία που είναι να διασκεδάσεις με την υπερβολή.

                Συνοπτικά, και επειδή θα επανέλθω με την τελική ετυμηγορία όταν και αφου΄τερματίσω τον τίτλο, δηλώνω απερίφραστα εντυπωσιασμένος και θα έλεγα κιολας ότι μαζί με το Witcher είναι για μένα το παιχνίδι της γενιάς ως τώρα, και δεδομένα το καλύτερο του 18. Πραγματικά λέω σε όλα τα παιδιά που δεν έχουν παίξει ακόμα το παιχνίδι, να μην το χάσουν και να μην στερήσουν εαυτους απο αυτό το απίστευτο έπος της Άγριας Δύσης. Στο σημείο αυτό θέλω να ξαναπώ - διότι θεωρώ εξόχως σημαντικό να το αναφέρω - ότι ΔΕΝ δίνω τρύπια δεκάρα για τους διθυράμβους των reviewers, και δεν έχω ασχοληθεί ποτέ στην ζωή μου με κάνενα game που επαινει ο εκάστοτε "ειδικός". Ανεπηρρέαστα μεταφέρω την εμπειρία μου απο τον τίτλο ΑΚΡΙΒΩΣ όπως την αντιλαμβάνομαι και αισθάνομαι.

                Comment


                • #53
                  Δεν έχω παίξει ο ίδιος, και όπως συνηθίζω δεν έχω δει καν βίντεο, αλλά διάβασα πράγματα και πράγματα, και έχω αποκτήσει την αίσθηση πως το πνεύμα του παιχνιδιού απλώς δεν τους κατέκτησε όλους, ούτε όλοι μπορούν να ανεχτούν τις ιδιοτροπίες ενός παιχνιδιού που θέτει αυστηρούς κανόνες προκειμένου να πει την ιστορία του όπως θέλει αυτό. Δεν μπορώ να εξηγήσω αλλιώς γιατί άλλες παλιές καραβάνες το εξυμνούν και άλλες το κατακρημνίζουν.

                  Comment


                  • #54
                    Δεν υπάρχει gameplay στο mission κομμάτι του παιχνιδιού. Είναι απλά cutscenes με την ψευδαίσθηση interaction από τον παίχτη για να περνάει σαν "gameplay".
                    Δεν είναι υπερβολή. Οι missions δεν είναι καν scripted, είναι on rails. Δεν υπάρχει ούτε ίχνος player agency. Είναι ένα τεράστιο, βαρύγδουπο Τ-Ι-Π-Ο-Τ-Α.
                    Δεν είναι τυχαίο ότι όλοι όσοι εξυμνούν το παιχνίδι το gameplay το περνάνε σε δεύτερη μοίρα.
                    Προσπάθησα να το συνεχίσω, αλλά παίζοντας 2-3 missions ακόμα το βγαλα και ηρέμησα.

                    Τώρα έπιασα το Spider-Man που πραγματικά μπροστά στο RDR2 μοιάζει previous gen (και στα γραφικά και στον κόσμο και στους npc), αλλά παίζει σαν ένα videogame.

                    Comment


                    • #55
                      Cd project: Σκοπεύουμε με το Cyberpunk να φτάσουμε τα πρότυπα που έθεσε το RDR 2.



                      Να πάρουν θέση οι IHNE και Enpsty.


                      Tidy!

                      Do not blame me.Blame yourself or God.
                      In Matsuno we trust.

                      Comment


                      • #56
                        Aυτο τώρα τι ειναι; καλο η κακό;
                        Star Citizen videos Star Citizen gallery

                        Comment


                        • #57
                          Το online του ειναι οτι χειρότερο εχω παιξει ποτε.. Τα κατάφεραν ακομα και εκει..

                          Comment


                          • #58
                            Elaborate!!

                            Comment


                            • #59
                              Ειναι υπερβολικα p2w, δεν μπορεις να αγορασεις σχεδον τιποτα, αυτο για αρχη.

                              Comment


                              • #60
                                Καλά πάμε.

                                Comment

                                Working...
                                X