Dragon Quest XI: Echoes of an Elusive Age

[nooto]

Metascore: 91% (Switch version)

https://www.metacritic.com/game/switch/dragon-quest-xi-s-echoes-of-an-elusive-age---definitive-edition

Ανοιγω το θεμα μιας και ξεκινησα το παιχνιδι στο switch και θα ηθελα να γραφω στην πορεια, παροτι μαλλον δεν θα υπαρξει ιδιαιτερη συμμετοχη . To ΟP αναφερεται στην εκδοση για το switch επειδη ειναι η πιο προσφατη και εχει και διαφορες αλλαγες σε σχεση με την vanilla αλλα φυσικα το topic ειναι για τον τιτλο συνολικοτερα ανεξαρτητου εκδοσης. Βαζω παντως εδω και την switch αναλυση του DF για οποιον ενδιαφερεται.

Απο τη μια ωρα που εχω παιξει το παιχνιδι δειχνει μαγικα πανεμορφο (αν και η αναλυση δεν ειναι native φορητα, αλλα παρολα αυτα το συνολικο αποτελεσμα αποζημειωνει) και για αλλη μια φορα θα πω οτι υπαρχουν παιχνιδια που δειχνουν οτι τα standards απαιτησεων που μπορει να εχει κανεις απο το switch ειναι μαλλον αλλα απο αυτα που νομιζουμε. Η συγκεκριμενη εκδοση εχει διαφορα qol improvements μαζι με ost απο ορχηστρα (το οποια πραγματικα ειναι απιστευτο και δινει αλλη αισθηση στον τιτλο) και το 2d mode την 8-16bit δηλαδη εκδοχη του παιχνιδιου. Το τελευταιο δεν το εχω δοκιμασει ακομα αλλα θα το σχολιασω στην πορεια οταν με το καλο το δω. Το συστημα μαχης μου μοιαζει με αυτο του VIII αλλα η διαφορα ειναι οτι δεν υπαρχουν random encounters και οταν η μαχη γινεται trigger, εχεις free movement του χαρακτηρα παροτι υπαρχουν turns (μπορεις να τον κινεις real time και να του αλλαξεις θεση). Το τελευταιο δεν εχω καταλαβει ακομα αν εχει καποια χρησιμοτητα (πχ αν μπορεις να αυξησεις το evade probability αναλογα με τη θεση που εχεις) αλλα θα τα δουμε αυτα στην πορεια. Τελος να πω οτι αυτη την πρωτη ωρα το παιχνιδι ειναι γενικα γραμμικο αλλα υποθετω οτι θα ανοιξει στην πορεια, οπως γινεται και με το VIII.

Παντως ναι να ξαναπω οτι το παιχνιδι φαινεται πανεμορφο και παρα πολυ συγχρονο, με καταπληκτικο soundtrack (τουλαχιστον στην υλοποιηση) και ανυπομονω να δω πως θα παει. Το μονο αλλο παιχνιδι της σειρας που εχω παιξει ειναι το VIII, το οποιο μου αρεσε παρα πολυ αλλα γενικα οι περισσοτεροι λενε οτι ισως το ΧΙ να ειναι το καλυτερο της σειρας. Το ξεκινημα ειναι πολυ δυνατο (και με ωραια εισαγωγη) οποτε για να δουμε. Περισσοτερα εν καιρω.

[thunderjohn]

Ti sumbainei edw? Dev exw asxoln8ei ka8olou me ta Dragon Quest. 9/10 reviewers to protivouv ws to jrpg thisgen. Exoume feedback?

[i Have no Equal]

Το επαιξα στο steam αλλά δεν με κράτησε, δεν μπορω να πω οτι εχει κατι ασχημο βέβαια εκτος απο καποια αναχρονιστικά mechanics.

[nooto]

Dev exw asxoln8ei ka8olou me ta Dragon Quest. 9/10 reviewers to protivouv ws to jrpg thisgen. Exoume feedback?

Τα Dragon Quest ειναι πολυ ιδιαιτερα παιχνιδια και ειναι δυσκολο να πεις οτι καποιο απο αυτα ειναι jrpg of whatever. Η ιδιαιτεροτητα τους εχει να κανει με το οτι σε αντιθεση με τα Final Fantasy που επαναπροσδιοριζονται με καθε τιτλο, τα Dragon Quest ειναι επι τουτου πιστα στις θεμελιωδης δομες που εχει το genre απο την απαρχη του. Με αυτον το τροπο η S-E εχει 2 βασικες σειρες που καθεμια βρισκεται σε ενα απο τα 2 extremes. Αυτο δεν σημαινει οτι σαν παιχνιδια ειναι τιτλοι του 80 reskinned με σημερινα γραφικα, πιο πολυ μπορεις να τα φανταστεις σαν παιχνιδια που κρατανε τις παλιες δομες αλλα απο την μια τις pushαρουν στο σημερα, απο την αλλη εχουν παρα πολλα στοιχεια που βασιζονται στα standards που εχουν θεσει οι σημερινοι τιτλοι του ειδους. Γενικα τωρα, αν δεν εχεις καθολου ιδεα περι τινος προκειται, καθε παιχνιδι της σειρας εχει πανομοιοτυπο setting (μεσαιωνικο και παραμυθενιο), ο πρωταγωνιστης ειναι παντα σιωπηλος, εχει ενα πεπρωμενο και καταληγει να ειναι ο ηρωας της ιστοριας, τα συστηματα μαχης ειναι turn based και τελος η σειρα ακολουθει το art του Akira Toriyama (Dragonball). Ο τελευταιος μεγαλος τιτλος της σειρας απο πλευρας παραγωγης ηταν το DQ VIII στο ps2. To XI κατα συνεπεια ειναι το πρωτο μετα απο τοσα χρονια entry που μπορεις να πεις οτι ειναι ΑΑΑ.

Στα του παιχνιδιου τωρα, ειμαι κοντα στις 30 ωρες και νομιζω οτι εχω παρει ολα τα party members (τουλαχιστον αυτα που ειναι στο εξωφυλλο ). O τιτλος εχει ανοιχτο κοσμο με free roam αλλα δεν ειναι open world. Με αυτο εννοω οτι υπαρχουν μεγαλες ανοιχτες περιοχες οι οποιες ομως εχουν boundaries και επισης συνδεονται μεταξυ τους με loading screens (2-3 δεπτερολεπτων). Ειναι σαν τον ανοιχτο κοσμο του FF XII αν καποιος θελει ενα παραδειγμα. Το συστημα οπως εγραψα ειναι turn based οπου μπορεις να μετακινεις τους χαρακτηρες σου την ωρα της μαχης (αν και αυτο εχει καθαρα αισθητικο ρολο, ωστοσο προσθετει γιατι δινει μια αλλη δυναμικοτητα στην μαχη, σου δινει τη δυνατοτητα να βλεπεις τα διαφορα animations των χαρακτηρων κλπ), καθε χαρακτηρας εχει προσβαση σε συγκεκριμενες κλασεις απο οπλα και εξοπλισμο αλλα και συγκεκριμενο job που ειναι προκαθορισμενο και το αναπτυσσεις. Επισης υπαρχουν καποια micro gambits οπου μπορεις να τα βαλεις στους χαρακτηρες και η μαχη να παιζει χωρις να τους ελεγχεις (ειναι flexible πχ μπορεις να το κανεις μονο σε καποιους και τους αλλους να τους ελεγχεις εσυ ή σε ολους κλπ) και ειναι εκει υποθετω για να speedαρουν τις μαχες ακομα περισσοτερο σε περιπτωση που θες να κανεις γρηγορο grinding. Σε οτι αφορα το τελευταιο, το παιχνιδι μεχρι στιγμης εχει ενα αψογο balance αναμεσα στον αριθμο μαχων που κανεις, στην διαρκεια τους και των exp points που παιρνεις και δεν εχω αισθανθει καμια στιγμη οτι χρειαζεται να κανω παραπανω μαχες απο οσες θελω. Επιπλεον δεν υπαρχουν random encounters (πλην της περιπτωσης που κυκλοφορεις στον χαρτη με το πλοιο) και ολοι οι εχθροι ειναι visible καθως παιζεις. Τελος υπαρχουν mounts για γρηγορο traversal και καποια απο αυτα ειναι τερατα που σκοτωνεις και τα οποια εχουν επιπλεον ικανοτητες και δινουν προσβαση σε μερη που δεν εχεις κανονικα.

Δομικα το παιχνιδι εχει κλασσικη ιαπωνικη δομη 90s, με τεραστιες πολεις που μπορεις να μιλησεις με ενα σωρο npcs και οι οποιοι εχουν παντα κατι ενδιαφερον να πουν (απο αυτους μαθαινεις το lore του κοσμου) ενω παραλληλα μετα απο καποιο main event αλλαζουν και οι διαλογοι τους (οποτε υπαρχει αρκετο κειμενο και πολυ προσοχη στη λεπτομερεια). Οι πολεις btw ειναι πανεμορφες, μεγαλες, γεματες ζωη και παραλληλα υπαρχει τεραστια ποικιλια σε αρχιτεκτονικες, χρωματα και σχεδιασμο. Side quests υπαρχουν και σε γενικες γραμμες παροτι δεν εχουν ιδιαιτερο ενδιαφερον σεναριακα, ειναι παρα πολυ μικρες, εχουν ποικιλια και δινουν καλα rewards οποτε θα ελεγα οτι μου αρεσουν αρκετα σαν συμπληρωματικο υλικο. Κατι που εχει επισης ενδιαφερον ειναι οτι καποιες απο αυτες εξελισσονται στο παρελθον (δεν θα πω κατι παραπανω) και γυρνωντας στο παρελθον το παιχνιδι γινεται 16bit top down σε απεικονιση (κατι που ειναι παρα πολυ ωραιο σαν ιδεα και επισης προσφερει στην ποικιλια) γυρνωντας ετσι στο παρελθον του ιδιου του genre. Ο κοσμος εξω απο τις πολεις ειναι επισης πολυ ωραια σχεδιασμενος και γενικα ξαναγραφω οτι φαινεται να εχει πεσει παρα πολυ δουλεια στο design του τιτλου.

Σεναριο και cast μου αρεσουν παρα πολυ, το παιχνιδι αν και αργει να παρει μπροστα εχει μερικες παρα πολυ δυνατες στιγμες (καποιες απο τις οποιες παρουσιαζονται και αρκετα νωρις) και με πολυ καλη σκηνοθεσια. Ειναι το πρωτο παιχνιδι της σειρας που εχει συγχρονη σκηνοθεσια με voice overs κλπ και αυτο του προσφερει πολυ. Περισσοτερα θα πω στην πορεια αλλα γενικα ειμαι παρα πολυ ευχαριστημενος. Τελος ξαναγραφω οτι το παιχνιδι δειχνει πανεμορφο στο switch, δεν θα ξαναρχισω το καθημερινο μου rant εδω για τους in house τιτλους της Nintendo, και το soundtrack επισης πολυ καλο και ευχαριστο.

Τωρα για το αναχρονιστικο που λεει ο Ihne, μμμ δεν ξερω κατα ποσο συμφωνω, ξαναλεω οτι το παιχνιδι ειναι παραδοσιακο μεν αλλα απο την αλλη ειναι ταυτοχρονα και συγχρονο και δεν εχει τα κακα των παιχνιδιων του 90. Για μενα αυτο με το traditional που ελεγαν απο το VIII ακομα ηταν απο τοτε debatable με την εννοια οτι οκ ναι μεν το παιχνιδι ηταν turn based αλλα ειχε free roaming σε open world και free camera, πραγματα που δεν ηταν καθολου δεδομενα για τα jrpgs της εποχης. Οποτε ναι μεν ειχε παραδοσιακο στησιμο, απο την αλλη ειχε δομες που ηταν πολυ συγχρονες ειδικα για το ιαπωνικο gaming του τοτε.

Anyway, αυτα μεχρι στιγμης, περισσοτερα εν καιρω!

[nooto]

Μερικες ακομα πληροφοριες συνεχιζοντας το προσωπικο ανθολογιο . Ειμαι κοντα στις 50 ωρες και τελειωσα με το act 1 (το παιχνιδι εχει 3 acts συνολο απ'οτι διαβασα). Γενικα το κλεισιμο του act 1 ηταν φανταστικο και συνολικα θα ελεγα οτι το σεναριο του παιχνιδιου ειναι παρα πολυ καλο. Ο τιτλος ξεκιναει με την γεννηση του ηρωα οπου οι γονεις του σκοτωνονται σε ενα event και στη συνεχεια τον βλεπουμε σε adult φαση να ζει σε ενα μικρο χωριο με μια θετη οικογενεια. Εκει μαθαινουμε οτι πριν πολλα χρονια ο κοσμος καταστραφηκε απο εναν dark lord ωστοσο καποιος καταφερε να τoν εξοντωσει και μετα απο ενα epic battle να φερει το balance στον κοσμο. Αυτος ο ανθρωπος εγινε γνωστος ως Luminary. O ηρωας μας τωρα απο τη γεννηση του εχει ενα σημαδι στο σωμα του που δειχνει οτι ειναι η μετενσαρκωση του Luminary. Η θετη του οικογενεια του αναφερει το πεπρωμενο του και ο ηρωας ξεκιναει να βρει τον τωρινο βασιλια προκειμενου να του κανει γνωστο και το ποιος ειναι αλλα και το γεγονος οτι μαλλον ο Dark Lord εχει επισης επιστρεψει (αφου υπαρχει ο Luminary υπαρχει και ο Dark Lord). Αυτο εχουμε ως αφετηρια αλλα οσο κλισε και αν ακουγεται υπαρχουν παρα πολλες ανατροπες κατα τη διαρκεια του πρωτου act που εχω δει εγω, ενα πολυ ενδιαφερον cast απο χαρακτηρες και ενας κοσμος με πολυ ομορφο lore. Θα ελεγα επισης οτι ανετα το XI ειναι πανω απο VIII σχεδον σε ολους του τομεις. Παραλληλα θεωρω οτι ειναι ωραιος ο τροπος με τον οποιο χειριζονται τον σιωπηλο ηρωα, σε αντιθεση με παιχνιδια οπως το Botw που σου εβγαζε οτι ο ηρωας επρεπε να μιλαει.

Σε σχεση με το στησιμο του παιχνιδιου μιλαμε για κλασσικη jrpg δομη, overworld -> πολη -> συλλογη πληροφοριων στην πολη μιλωντας με τους npcs -> καποιο event -> dungeon -> τελος τους event -> repeat. Αυτο που κανει εντυπωση ειναι το ποσο ωραια ειναι αυτη η ακολουθια σημερα, ειδικα απο τη στιγμη που υλοποιειται με ολα τα qol improvements που μπορει κανεις φανταστει. Επιπλεον εντυπωση κανει η μεγαλη ευκολια με την οποια το παιχνιδι πεταει ενα σωρο πολεις και περιβαλλοντα που βασιζονται σε διαφορετικα settings δομωντας ετσι ενα συνολο με πραγματικα τεραστια ποικιλια.

Στο act 2 τωρα σπαει καπως η ακολουθια η οποια αναφερω και το παιχνιδι παιρνει μια διαφορετικη τροπη οποτε και θελω να δω πολυ πως θα εξελιχθει. Σε οτι αφορα το συστημα μαχης κλπ θα γραψω πιθανον σε επομενα posts, σε αυτη τη φαση ηθελα να δωσω περισσοτερο ενα overview μιας και μαλλον εχω δει ενα καλο ποσοστο του ολου κοσμου. Αυτα μεχρι στιγμης και συνεχιζουμε!

[thunderjohn]

Wraios o nooto. Telika me epsises kai to tsakosa gia PS4.

[nooto]

Ωραιος Thunderjohn, περιμενω εντυπωσεις οταν με το καλο το πιασεις! Γενικα προσπαθησε να του δωσεις καποιο χρονο στην αρχη καθως οι αρχικες ωρες δεν ειναι ενδεικτικες του πως θα παει το παιχνιδι, ωστοσο γρηγορα θα διαπιστωσεις οτι υπαρχει σταδιακη κλιμακωση καθως προχωρας.

Στα δικα μου, εχω μπει για τα καλα Act 2 και αν και ειναι παρακινδυνευμενο γιατι ειναι σχετικα νωρις ακομα, θα ελεγα πως προκειται για τα καλυτερα jrpgs που εχω παιξει ever και μια απο τις καλυτερες δουλειες της S-E που επισης δειχνει οτι εχει παρει για τα καλα μπρος. Ενω νομιζεις οτι στο Act 1 εχεις δει πανω κατω τον κοσμο, το παιχνιδι συνεχιζει και προσθετει νεες τοποθεσιες και ανοιγει το σχεδιασμο του ακομα περισσοτερο, σεναριακα δε γινεται πολυ πιο tight. Αρχικα φοβομουν οτι το pacing θα ειναι οπως αυτο του VIII που στην ουσια μιλαμε για μια σχετικα ευθεια γραμμη με μικρα spikes αλλα αντιθετα το ΧΙ ενω ξεκιναει ετσι ανεβαζει το pacing με σταθερο τροπο και καπου στο Act 2 το παιχνιδι γινεται πραγματικα υπεροχο και σε βομβαρδιζει σεναριακα. Το story αλλα και το stοry telling ειναι ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΑ και η αληθεια ειναι πως δεν περιμενα ποτε να το πω αυτο για καποιο παιχνιδι της σειρας. Ταυτοχρονα θεωρω πως ειναι πολυ θετικο και ξεχωριστο το οτι δεν υπαρχει χαρουμενος τονος αλλα ο τιτλος, λογω της ιστοριας που προσπαθει να πει για τον πρωταγωνιστη, φερει μια μελαγχολια (χωρις απο την αλλη να απουσιαζει το χιουμορ). Για να το κλεισω και να μην πω παραπανω πραγματα παντως, σε οτι αφορα το σεναριο θα σημειωσω οτι μιλαμε για το FF VI των Dragon Quest. Κριμα που δεν το εχει παιξει κανενας απο εδω γιατι θα ηθελα πολυ να το συζητησω και να ακουσω γνωμες.

Συνεχιζουμε, παντως ναι η S-E ακομα το εχει και ακομα (ευτυχως!).

[Raf]

Έχω παίξει το ντέμο, που είναι από μόνο του αρκετά μεγάλο και δεν το έχω τελειώσει (το παιζα πρώτες μέρες που πήρα Switch και είχα πολύ πράμα να παίξω). Αλλά ένα τεσσάρι ώρες το ριξα.

Μου κανε τρομερή εντύπωση πόσο ομορφος και ζωηρός είναι ο κόσμος του, και πόσο λεπτομερή μοιάζουν το χωριό κι η πόλη. Τα χάλκινα στο σάουντρακ απίστευτα, ό,τι καλύτερο μουσικά έχω ακούσει, κι αυτό από μόνο του πρέπει να υψώνει αρκετά την έκδοση για Switch, αν οι άλλες κονσόλες έχουν όντως MIDI όπως διάβασα.

Με τα jrpg έχω επιλεκτική σχέση. Αυτός είναι τίτλος που θα διάλεγα, γιατί φαίνεται πως ενσωματώνει εγκυκλοπαιδικά, ας πούμε, τα καλύτερα στοιχεία του είδους, με τον καλύτερο τρόπο. Αν έχω ένα παράπονο είναι για το σύστημα μάχης, πολύ απλό, θες κάποιον μηχανισμό να το κάνει fun, φοβάμαι πως στον μακρύ χρόνο μπορεί να κουράσει.

[nooto]

Τα χάλκινα στο σάουντρακ απίστευτα, ό,τι καλύτερο μουσικά έχω ακούσει, κι αυτό από μόνο του πρέπει να υψώνει αρκετά την έκδοση για Switch, αν οι άλλες κονσόλες έχουν όντως MIDI όπως διάβασα.

Ναι και για μενα το soundtrack καθως και τα jap voice overs (τα οποια δεν ηταν διαθεσιμα ουτε στην ιαπωνικη εκδοση του original παιχνιδιου) ειναι τα σημαντικοτερα additions (μαζι βεβαια με τον extra playble character και καποιο επιπλεον story playble υλικο στην αρχη του act 2 κλπ). Εκπληκτικη μουσικη και καταπληκτικο acting που ταιριαζει παρα πολυ και στο στυλ του παιχνιδιου. Btw βαζω εδω και ενα link με ολες τις προσθηκες που υπαρχουν σε αυτη την εκδοση για οποιον ενδιαφερεται.
https://gematsu.com/2019/06/dragon-q...-more-detailed

Αν έχω ένα παράπονο είναι για το σύστημα μάχης, πολύ απλό

Το παιχνιδι τις πρωτες ωρες του ειναι παρα πολυ ευκολο και το συστημα μαχης οντως πολυ basic. Οπως εγραψα ομως δεν ειναι ενδεικτικο του τι ακολουθει και γενικα πρεπει να του δωσεις καποιο χρονο (αν αποφασισεις να ασχοληθεις). Στην πορεια ανεβαινει αρκετα η δυσκολια (χωρις να συμβαινει ωστοσο αυτο που υπηρχε στο VIII που επρεπε να κανεις grind) και το συστημα μαχης ανοιγει παρα παρα πολυ. Σε καμια περιπτωση δεν φτανει παιχνιδια οπως το Octopath Traveler βεβαια που πιστευω οτι ειναι το state of the art για τετοιου ειδους συστηματα, ομως παραμενει παρα πολυ καλο και με αρκετο βαθος και θεωρω οτι δεν θα μεινει καποιος δυσαρεστημενος. Θα γραψω καποια πραγματα και στην πορεια. Παντως για μενα αυτη τη στιγμη το highlight ειναι το στησιμο του κοσμου και το story-story telling που τα βρισκω ανελπιστα καλα, μακαρι να συνεχισει ετσι.

[nooto]

Τελος μετα απο 85 ωρες και level 53. Οπως εγραψα βεβαια το παιχνιδι εχει 3 parts και το τελος του παιχνιδιου (εκει που πεφτουν τα credits) ειναι το part 2, το πραγματικο τελος ομως και το part 3 της ιστοριας απ'οτι καταλαβα βρισκεται στο post game (οταν κλεινει το παιχνιδι σου λεει to be continued και συνεχιζει την ιστορια αμεσως μετα το κλεισιμο). Δεν εχω διαβασει κατι παραπανω διοτι δεν θελω να φαω spoilers παρα μονο οτι εχει περιπου αλλες 10-20 ωρες επιπλεον περιεχομενο (ιστορια-νεες περιοχες κλπ). Καπως ετσι ηταν και το DQ VIII στο πως χειριζοταν το post game ωστοσο εκει πιο πολυ σου εξηγουσε το background του ηρωα περισσοτερο με την ιστορια να εχει κλεισει πανω κατω. Οπως και να εχει θα το παω μεχρι το τελος και θα κανω ακομα ενα post τελικων εντυπωσεων οταν δω και το real ending.

Για το παιχνιδι ως αυτο το σημειο εχω να πω οτι ειναι οντως απο τα καλυτερα jrpg που εχω παιξει, με παρα πολυ καλο gameplay, φανταστικη μουσικη, πολυ καλο σχεδιασμο κοσμου (που ακολουθει τη λογικη του FF XII και συνδιαζει το overwold με το open world) και τελος μια πραγματικα ΕΠΙΚΗ (και συγκινητική) ιστορια με βασίλεια, ιντρικες, ερωτα, θανατο (πολυ θανατο) κοκ. Σε οτι αφορα δε τη δομη της ιστοριας, αυτο με τα parts που αναφερω ειναι κυριολεκτικο και θεωρητικα το παιχνιδι ειναι μια τριλογια κατω απο τον ιδιο τιτλο δομικα (θα καταλαβεται τι εννοω οταν το παιξετε). Γενικα ειναι τιτλος που τον προτεινω σε ολους οσους αγαπουν το ειδος και οποιος το φοβαται λογω του legacy της σειρας και της συγκεκριμενης της ταυτοτητας, του λεω να προχωρησει αφοβα μιας και οπως εγραψα ναι μεν κραταει τα βασικα στοιχεια του franchise, ομως παρουσιαζεται μεσα απο ενα συγχρονο πρισμα και με τοσα qol improvements που απαλασσεται τελειως απο οποια δυστροπια πιθανον ειχαν τα προηγουμενα παιχνιδια της σειρας. Αν εξαιρεσει κανεις τις πρωτες ωρες που το παιχνιδι ειναι οντως Dragon Quest στον ρυθμο του, ο υπολοιπος τιτλος κυριολεκτικα απογειωνεται και δινει ενα απο τα καλυτερα παιχνιδια του genre (και το λεω σημειωνοντας πως προσωπικα δεν ειμαι και κανενας τεραστιος fan της σειρας).

Θα γραψω περισσοτερα μετα το τελος.

[straier]

Το πρόβλημα που έχω με τα Dragon Quest είναι πάντα αυτές οι πρώτες ώρες. Αυτό το ξεκινάω στο χωριό μου και δε γίνεται τίποτα συνταρακτικό το βρίσκω πολύ βαρετό και κουραστικό γι'αυτό και δεν έχω ασχοληθεί με κανένα Dragon Quest ως τώρα...

[Deus]

Πολύ ωραία osts Nooto, παρόλο που ήμουν στο demi τώρα το ψήνω να το δοκιμάσω μετά από τα post εντυπώσεών σου. Μια ερώτηση θα θέσω μόνο, το έχεις παίξει στο Switch ή στο PlayStation 4; Ποια από τις 2 εκδόσεις θα πρότεινες; Για να πω την αλήθεια ψήνομαι να δοκιμάσω του Switch, το επιπλέον περιεχόμενο και η ορχηστρική μουσική αυτής της έκδοσης με ελκύουν περισσότερο από τα καλύτερα γραφικά.

[nooto]

Μια ερώτηση θα θέσω μόνο, το έχεις παίξει στο Switch ή στο PlayStation 4;

Το παιχνιδι το παιζω στο Switch.Το προφανες πλεονεκτημα της εκδοσης για ps4 (ή ακομα καλυτερα steam) ειναι οι υψηλοτερες αναλυσεις και η μεγαλυτερη λεπτομέρεια στα γραφικα. Η εκδοση για switch τρεχει καποια κλικ πιο κατω συνηθως (dynamic resolution), εχει shimmering και pop in αναλογα με το ποσο ''βαρια'' ειναι η περιοχη και τελος καποια απο τα textures ειναι low quality σε σχεση με το τι βλεπουμε σε αυτη τη γενια. Σε frame rate τρεχουν και τα 2 στα 30 και ειναι σε γενικες γραμμες αψογα 30 χωρις drops. Ολα αυτα φορητα μιας και δεν το εχω δοκιμασει docked. Παρολα αυτα το παιχνιδι συνεχιζει και ειναι παρα πολυ ομορφο και απο τους εντυπωσιακοτερους τιτλους της κονσολας, διπλα και μαζι με το BotW. Πιο αναλυτικα εχω βαλει και την αναλυση του DF στο OP.

Η εκδοση του Switch τωρα, περα απο επιπλεον περιεχομενο (νεα story segments, 2d mode κλπ), την ορχηστρικη μουσικη και το ιαπωνικο dub (που ειναι αποκλειστικο εδω και δεν υπηρχε ουτε στην ιαπωνικη εκδοση του original παιχνιδιου), εχει ως προσθηκες διαφορες μικρολεπτομερειες που κανουν την διαφορα, ας δωσω μερικα παραδειγματα:
1) Το παιχνιδι εχει crafting, στην original εκδοση μπορεις να κανεις craft μονο σε camps, τωρα μπορεις να κανεις παντου.
2) Στο crafting χρειαζεσαι αντικειμενα που μαζευεις απο looting και απο farming, στην εκδοση του switch αν πας να φτιαξεις κατι και δεν εχεις τα υλικα μπορεις επι τοπου να τα αγορασεις χωρις να ψαχνεις 100 ωρες για αυτο που σου λείπει.
3) Καποιες απο τις πανοπλιες που φτιαχνεις- αγοραζεις αλλαζουν την εμφανιση των χαρακτηρων. Στην αρχικη εκδοση αν βγαλεις την πανοπλια γυριζεις πισω στην original εμφανιση, στην εκδοση για switch με το που ξεκλειδωσεις την πανοπλια ξεκλειδωνεις και την εμφανιση ως 2 ξεχωριστα πραγματα. Κατα συνεπεια μπορεις να εχεις οτι εμφανιση θες ανεξαρητα απο το τι φορας. Αυτο εχει το πλεονεκτημα οτι δεν χρειαζεται να φορας εναν κακο εξοπλισμο μονο και μονο επειδη σου αρεσουν τα looks.
4) Στην αρχικη εκδοση εβλεπες μονο τον κεντρικο χαρακτηρα κατα τη διαρκεια του roaming στον κοσμο, τωρα βλεπεις ολο το party.
5) +++

Μια λιστα με ολες τις αλλαγες υπαρχει σε link ενος post που εκανα πιο πανω. Γενικα ακουγονται μικροπραγματα ολα αυτα αλλα αν τα συνδυάσεις ολα μαζι απαλλάσσουν το παιχνιδι απο οτιδηποτε εχει σχεση με farming, searching στα menu ή tedious tasks. Κανουν την ζωη του παικτη πιο ευκολη και φυσικα σε κανουν να ασχολείσαι με οτι εχει ουσια και οχι με τις διαφορες παραξενιες του παιχνιδιου (βλεπε Xenoblade Chronicles 2). Σε αυτα να προσθεσω οτι το παιχνιδι ως εχει αυτη τη στιγμη εχει ισως το καλυτερο UI που εχω δει ποτε, μπορεις να βρεις τα παντα ανα πασα στιγμη (πχ με ενα κλικ μπορεις να δεις ολες τις υποαποστολες σου, με περιγραφη και τοποθεσια χωρις να ψαχνεσαι για ωρες).

Απο κει και περα παντως ειναι το τι προτιμας και εσυ ως παικτης και το τι εχει μεγαλυτερη σημασια για σενα. Παντως οποια εκδοση και να διαλεξεις θεωρω οτι θα σου αρεσει παρα πολυ, ειναι πραγματικο διαμαντι.

Αυτό το ξεκινάω στο χωριό μου και δε γίνεται τίποτα συνταρακτικό το βρίσκω πολύ βαρετό και κουραστικό γι'αυτό και δεν έχω ασχοληθεί με κανένα Dragon Quest ως τώρα...

Στο συγκεκριμενο Dragon Quest υπαρχει ενα γερο twist αρκετα νωρις (παροτι οντως ξεκινας παλι απο το χωριο ). Αλλα ναι οι πρωτες ωρες εχουν πιο αργο ρυθμο + το παιχνιδι στην αρχη φαινεται πολυ ευκολο και το συστημα μαχης αρκετα basic. Το καλο απο την αλλη ειναι οτι υπαρχει σταδιακη κλιμακωση και ο τιτλος δεν εχει spikes με τον ρυθμο να ανεβαινει και μετα να πεφτει. Απο την αρχη μεχρι το τελος η πορεια ειναι ανοδική και κατα συνεπεια απο ενα σημειο και μετα δεν μπορεις να το αφησεις.

[nooto]

Ειμαι για τα καλα μεσα στο act 3 και στο post game και συνεχιζω, θα προσπαθησω να το παω 100% μιας και μου αρεσει παρα πολυ το πως το πηγαινει. Γενικα μετα το τελος του παιχνιδιου σου δινεται η επιλογη να συνεχισεις ή οχι την ιστορια με μια αποφαση τυπου παμε για ολα ή τιποτα. Αν και ενταξει θεωρειται προφανες οτι πρεπει να διαλεξεις το πρωτο για να δεις τι κρυβεται πισω απο ολα, το πλαισιο ηταν τετοιο που για να πω την αληθεια ηταν απο τις πιο δυσκολες επιλογες που εχω συναντησει σε game και για αυτο κρατησα και εναν δευτερο save φακελο και συνεχιζω τον τιτλο στον πρωτο. Σε οτι αφορα το πως συνεχιζει τωρα το παιχνιδι, εχουμε την συνεχεια της ιστοριας οπου μαθαινεις πολλα πραγματα για το παρελθον (και για τον πρωτο Luminary) καθως και το τι πραγματικα συμβαινει στην ιστορια του παιχνιδιου αλλα ταυτοχρονα η δομη περναει σε post game με την εννοια οτι ανοιγουν ολες οι περιοχες, ο χαρτης γεμιζει με δυσκολοτερα τερατα και super bosses και ξεκλειδωνουν μια σειρα απο quests που σου δινουν τον super εξοπλισμο για τους χαρακτηρες. Μπορεις προφανως να ακολουθησεις μονο τα stοry events αλλα προς το παρον προσπαθω να κανω και οτι υπολοιπο υπαρχει μιας και τα νεα quests εχουν μερικες παρα πολυ ωραιες μαχες + θελω τα godlike items πριν παω για την τελικη αναμετρηση.

Θα κανω ενα τελικο post οταν το τερματισω, παντως οτι και να πω ειναι λιγο, ξεκινησα και εγω να το βλεπω ως το sequel του VIII αλλα εδω που εχω φτασει πιστευω πως οντως ισως ειναι το jrpg of this gen. Πολλα μπραβο στην S-E.

Edit: Ακυρο αλλα μιας και γυρισα αθηνα συνεχιζω το παιχνιδι στο dock. Ειναι η πρωτη φορα που συνεδεσα την κονσολα με την τηλεοραση και το αποτελεσμα μου φαινεται παρα πολυ καλο και μαλλον το προτιμω συνολικα απο αυτο που εχω δει στο φορητο. Κριμα που ολα τα παιχνιδια τα εχω δει φορητα, ισως ξαναβαλω λιγο και Zelda, Mario, Xenoblade (ειδικα αυτο) κλπ να δω πως δειχνουν στην τηλεοραση. Το χειριστηριο επισης μου αρεσει (αν και δεν ξερω αν θα δουλευει για fps ή fighting τιτλους για παραδειγμα) με μονο αρνητικο να ειναι το resolution στο dashboard που ειναι 720p (βασικα περιεργη επιλογη, δεν μπορεις να το ανεβασεις?).

[nooto]

Τελος μετα απο 120 ωρες και level 80+ σε ολη την ομαδα. Σε οτι αφορα το leveling και το jump που εκανα τις τελευταιες ωρες, το παιχνιδι δεν εχει grinding και υπαρχει μια συγκεκριμενη στρατηγικη για να αποκτησεις γρηγορα levels (κατι αντιστοιχο με αυτο που ειχαν και στο Octopath Traveler) και που σου δινει κοντα στα 5 levels σε καθε προσπαθεια ενω αν εισαι τυχαιρος μπορει να καταφερεις να φτασεις ακομα και σε μια ωρα σε level 99 για ολο το team. Απο κει και περα και για να κλεισω με το completion, το παιχνιδι εχει γυρω στις 90 side quests (η ps4-steam εκδοση εχει κοντα στι 60 νομιζω) και μπολικο side υλικο, εγω εκαναν κοντα στις 60 μιας και απο ενα σημειο και μετα δεν ειχαν νοημα τα rewards και παραλληλα απεκτησα ολα τα final weapons και ολες τις final πανοπλιες για ολα τα μελη της ομαδας, κανοντας παραλληλα και οτι story quest υπηρχε, οποτε συνολικα ειδα πανω κατω οτι εχει να προσφερει το παιχνιδι. Το post game σαν post game νομιζω ειναι οτι καλυτερο υπαρχει εκει εξω, με ενα σωρο νεα story quests που εξηγουν τα παντα στο story και για να το ξεκαθαρισω, δεν υπαρχουν καθολου chore στοιχεια με farming-grinding, προκειται για το τριτο και τελικο μερος της ιστοριας με δομη οπως το υπολοιπο παιχνιδι. Ο μονος λογος που ειναι post game και οχι μεσα στο βασικο παιχνιδι εχει να κανει με το σεναριο και σαν επιλογη ειναι φανταστικη.

Για την δομη τωρα, το παιχνιδι οπως εγραψα ειναι μια τριλογια στην πραξη οπου στο πρωτο μερος

 

εχουμε την ανοδο του ηρωα μεχρι και την τελικη του αποτυχια να σωσει τον κοσμο, ναι ο κοσμος καταστρεφεται στο πρωτο μερος

και στο δευτερο μερος

 

ο ηρωας ξαναμαζευει το team και καταφερνει να νικησει τελικα και να επαναφερει το φως στον κοσμο

Ο λογος που υπαρχει το τριτο μερος ειναι οτι

 

το τελος του τιτλου δεν ειναι happy, παροτι το team νικαει ο κοσμος ειναι κατεστραμενος και πολλοί απο τους βασικους χαρακτηρες εχουν πεθανει, μεσα σε αυτους και ενα party member (σε μια σκηνη πραγματικα απο τις πιο δυνατες του παιχνιδιου). Οποτε σου δινεται η επιλογη να γυρισεις το χρονο πισω, πριν το τελος του πρωτου μερους, και να τα διορθωσεις ολα. Ο λογος που εγραψα οτι αυτο ειναι μια απο τις πιο δυσκολες επιλογες που εχω δει σε παιχνιδι ειναι οτι το ταξιδι μπορει να το κανει μονο ο ηρωας και πηγαινοντας πισω στο παρελθον θα δημιουργησει ενα νεο παραλληλο universe ενω το τωρινο θα συνεχισει να υπαρχει. Κατα συνεπεια ο ηρωας καλειται να αφησει πισω τους πιο κοντινους του ανθρωπους, την γυναικα που ειναι ερωτευμενη μαζι του, την οικογενεια του κοκ (και αυτο ειναι αμφιδρομο και για οσους μενουν πισω), πονταροντας στην πιθανοτητα οτι μπορει να αποτρεψει τα οσα εγιναν χτιζοντας μια αλλη πραγματικοτητα, παραλληλη σε αυτη του βασικου παιχνιδιου. Το γεγονος οτι τα 2 συμπαντα θα συνυπαρχουν και η κακη πραγματικοτητα δεν θα σβηστεί, αλλα μπορει να γινει ακομα χειροτερη με το ταξιδι του ηρωα (μιας και αυτος δεν θα εκει πλεον αν κατι συμβει) με εκανε προσωπικα να μπω πραγματικα στο ρολο του Luminary (και γι'αυτο ειπα οτι εδω για παραδειγμα βλεπεις μια υλοποιηση του χαρακτηρα χωρις φωνη που δουλευει, σε αντιθεση με αυτη των Zelda). Αν ηταν να παρω προσωπικα την αποφαση δεν θα το εκανα και αυτος ηταν ο λογος που κρατησα το save σε ξεχωριστο φακελο.

Ο λογος δε που η γραφη και το βαρος αυτης της αποφασης εχουν δωθει με εξαιρετικο τροπο ειναι οτι

 

γυριζοντας πισω ολες οι σχεσεις που εχτισες εχουν σβηστει και η ομαδα με την οποια συνεχιζεις, σου κανει εμφανες οτι δεν ειναι οι ιδιοι ανθρωποι με αυτους που αφησες, δεν σε γνωριζουν τοσο καλα, δεν εχουν ολα αυτα τα βιωματα μαζι σου.

Απο κει και περα

 

ξαναγυριζοντας πισω καταφερνεις οντως να τα αλλαξεις ολα, να αποτρεψεις την καταστροφη, να μαθεις περισσοτερα για τον κοσμο, την ιστορια του παιχνιδιου και το τι κρυβεται πραγματικα πισω απο ολα και εν τελει να βγεις νικητης. Παρ'ολα αυτα μετα τι κλεισιμο αυτη η γλυκοπικρη γευση συνεχιζει να υπαρχει.

Το story του συγκεκριμενου παιχνιδιου ειναι ισως το καλυτερο που εχω δει σε παιχνιδι του ειδους την τελευταια 10ετια (μαζι με αυτο του FF XV ισως και το ισως παει στο οτι αυτο του DQ ειναι πιο δεμενο και καλυτερα δουλεμενο) και σιγουρα μεσα στα καλυτερα που εχω δει συνολικα. Η ιστορια ξεκιναει με απλο τροπο και ποτε δεν γινεται πολυπλοκη, ωστοσο καταφεραν να αποδειξουν οτι ακομα και αν η βαση ειναι απλη μπορεις να χτισεις κατι πραγματικα πολυ δυνατο και βαθύ (ειδικα αν μελετησει κανεις τι προσπαθησαν να κανουν εδω σε οτι αφορα την σχεση μεταξυ των χαρακτηρων) αν το διαχειριστεις σωστα. Και το διαχειριστηκαν με απιστευτο τροπο, παρουσιασαν ενα αξιομνημονευτο cast, με εκαναν πραγματικα να αγαπησω το team και να νιοαστω για τους χαρακτηρες, με εκαναν να συγκινηθω και με εκαναν να πιστεψω οτι η βασικη αποφαση που κληθηκα να παρω ειχε περισσοτερο βαρος απο οποιαδηποτε πηρα ποτε σε καποιο δυτικο rpg. Η ιστορια του παιχνιδιου ειναι 1000 φορες πιο απλη απο αυτη του Xenoblade Chronicles 2 και ταυτοχρονα 1000 φορες καλυτερη.

Το game σαν game προσωπικα το ευχαριστηθηκα παρα πολυ, εχει εναν φανταστικο κοσμο, πολυ καλο gameplay και συνολικα λατρεψα την καθε στιγμη χωρις να εχω να του προσαψω τιποτα ή να πω οτι κατι δεν μου αρεσε. Για τα δεδομενα δε του Switch ειναι πραγματικα απο τους ομορφοττερους και πιο εντυπωσιακους τιτλους της κονσολας και πραγματικα το χαιρεσαι και χαιρεσαι και την κονσολα.

Οταν ξεκινησε αυτο το ταξιδι εγραψα οτι ειναι δυσκολο να πεις οτι ενα DQ ειναι το jrpg of the whatever διοτι η σειρα ακολουθει μια πολυ συγκεκριμενη δομη και δεν μπορει να συγκριθει τοσο ευκολα με αλλους συγχρονους τιτλους. Τωρα που τελειωσε αυτο το ταξιδι εχω να πω οτι το DQ XI ειναι το καλυτερο jrpg που επαιξα σε αυτη τη γενια και ενα απο τα καλυτερα παιχνιδια ολων των εποχων.Οσοι ειστε φιλοι του ειδους καντε μια χαρη στον εαυτο σαν και μπειτε σε αυτο το πλοιο και πιστεψτε με, το ταξιδι θα ειναι πραγματικα μαγικο. Αυτα απο μενα.