Announcement

Collapse
No announcement yet.

I just finished

Collapse
This is a sticky topic.
X
X
 
  • Filter
  • Time
  • Show
Clear All
new posts

  • Originally posted by Ren_of_Heavens View Post
    Μπράβο παικτούρα Deus. Που το ξεφύτρωσες το Holy Ark βρε θηρίο;

    Λολ, δεν περίμενα ότι θα σχολίαζε κανείς το Shining the Holy Ark, respect Ren.


    Η αλήθεια είναι ότι το Sega Saturn είναι η μεγάλη μου αγάπη... Κονσόλα που χάθηκε άδικα και πρόωρα λόγω της καταστροφικής διαχείρισης από μεριάς Sega αλλά με κάποια εξαιρετικά παιχνίδια, κάποια εκ των οποίων δεν τα έχω παίξει. Ένα από αυτά ήταν και το Shining the Holy Ark και έχω σκοπό να συνεχίσω αργότερα με Shining Force III και Dragon Force. Πρέπει, μια που τα έχω και αυθεντικά όλα αυτά.


    Tidy!

    Do not blame me.Blame yourself or God.
    In Matsuno we trust.

    Comment


    • Forager - Solid παιχνιδακι, εχει καποια μειονεκτηματα στο inventory management (τουλαχιστον μεχρι να ξεκλειδώσεις τα vaults) και στο skill tree αλλα γενικά πολυ καλο, το ξεκινησα για κατι χαλαρο και εριξα καπου 35 ωρες. Το προτεινω ανεπιφύλακτα στους φανς του ειδους.

      8/10

      Comment


      • Άλλοτε στο χαλαρό/achievement hunting για να περνάει η ώρα και άλλοτε λόγω ενδιαφέρουσας ιστορίας, gameplay, νοσταλγίας κτλ. ξεπέταξα μερικά games όπως:
        Voodoo Vice remastered
        King's Quest: Complete Edition
        Life is Strange: Before Storm
        Grim Legends
        Sega Vintage: Golden Axe
        Sega Vintage: Virtua Fighter 2
        The Walking Dead Collection
        Dear Esther: Landmark Edition
        Black Mirror
        Telltale Marvel Guardians of the Galaxy
        Telltale Minecraft Story Mode Season 1
        Telltale Batman Enemy Within
        Three Fourths Home
        Lords of the Fallen: Complete Edition
        Telltale Back to the Future Complete Season
        Batman Arkham Asylum
        Batman Arkham City
        The Council: Complete Season (μου λείπουν κάποια achievements)

        Αν και τα παραπάνω games τα πήρα σε χαμηλές τιμές, κάμποσα από αυτά υπάρχουν στο gamepass και μπορείς να τα ολοκληρώσεις εύκολα. Βολεύει η υπηρεσία για κάμποσα πιο light games.
        Last edited by Ren_of_Heavens; 26-06-2019, 09:19 AM.

        Comment


        • Celeste για Nintendo Switch.

          Εκπληκτικό platform, ένα από τα καλύτερα που έχω παίξει ποτέ. Άνοιξα και θέμα για το παιχνίδι, εκεί γράφω περισσότερα.


          Tidy!

          Do not blame me.Blame yourself or God.
          In Matsuno we trust.

          Comment


          • The Legend of Zelda: Minish Cap

            Μάλλον από τα εμβληματικά παιχνίδια της όψιμης gaming ζωής μου, καθώς ήταν απάνω του κάτι μεταμεσονύχτια sessions πριν λίγα χρόνια που συνειδητοποίησα με ευκρίνεια τι αγαπάω σε ένα Ζέλντα. Μετά χάλασε ο υπολογιστής μου, έχασα το save, το βρήκα και το αγόρασα αυθεντικό και τώρα, τέσσερα χρόνια μετά, κάθισα και το έλιωσα, όπως του έπρεπε. Και τώρα αρμόζει νομίζω να κάτσω να γράψω και δυο λόγια.

            Συνήθως δεν μένω στα γραφικά, μα όταν τα γραφικά από μόνα τους αποτελούν τέτοιο asset του παιχνιδιού, τότε πρέπει να σταθούμε. Αν είναι αμφίβολο το αν είναι το καλύτερο 2D Ζέλντα, σίγουρα είναι το πιο όμορφο. Ως παιδί του Wind Waker, η αισθητική εκείνης της εποχής για τη σειρά πάντα με συγκινεί. Η χρωματική παλέτα είναι άριστα δουλεμένη, το περιβάλλον σφύζει από ζωηράδα και λεπτομέρεια, τίποτα δε μαρτυρά στο μάτι πως είναι παιχνίδι του παρελθόντος.

            Το gimmick του τίτλου, τα Minish και η σμίκρυνση, κουμπώνει άψογα στην αισθητική και τις παραδόσεις της σειράς - περπατάς δηλαδή σε έναν δεύτερο, εναλλακτικό κόσμο, όπως είναι καθιερωμένο να γίνεται στα Ζέλντα, αλλά υπό άλλους όρους, που εξυπηρετούν πολλαπλά τον χαρακτήρα και τον σχεδιασμό του παιχνιδιού. Έτσι δίνεται η ευκαιρία, σε μια ιστορία που ήδη αποτελεί (και) αμάλγαμα κλασικών μοτίβων, να ενσωματωθούν εκ νέου δοξασίες και παραμύθια, όπως η ιστορία του τσαγκάρη που τη νύχτα που κοιμάται τον βοηθούν τα καλλικατζαράκια. Σε επίπεδο level design, η ιδέα έχει αξιοποιηθεί εκπληκτικά, τόσο στον overworld όσο και στα dungeons. Είναι απορίας άξιο πως οι Minish δεν έχουν βρει τη θέση τους στο πάνθεον των Ζέλντα, όπως οι Zora, οι Gorons και πολλοί άλλοι χαρακτήρες - είναι γνωστό δε πως η Νιντέντο πειραματίστηκε με αυτή την ιδέα για το BotW, μα στο τέλος έφαγε ψαλίδι. Ας ελπίσουμε το BotW2 να επανορθώσει.

            Το παιχνίδι λοιπόν είναι αρκετά εύκολο, με λίγα όμως cryptic bullshit σημεία. Η κυρίως ιστορία είναι σύντομη, μα ο κόσμος του παιχνιδιού είναι γεμάτος με μυστικά. Ο μηχανισμός των kinstones στην αρχή είναι εξαιρετικός, μα έπειτα χάνει λίγο τις ισορροπίες. Είχα μαζέψει, αρκετά πριν τον τερματισμό, τόσα πολλά kinstones, και είχαν μείνει τόσα πολλά ακόμα σε σεντούκια αντί θησαυρών, που το μισό endgame αφορούσε ουσιαστικά το κυνήγι περιττών αντικειμένων.

            Προτείνω το MC σε οποιονδήποτε αγαπάει τη σειρά, είναι ένα σύγχρονο, πολύ ευχάριστο και πολύ Ζέλντα παιχνίδι που πλέον θα χρειαζόταν μονάχα κάποιες quality of life προσθήκες.

            Comment


            • The Legend of Zelda: Minish Cap

              Μάλλον από τα εμβληματικά παιχνίδια της όψιμης gaming ζωής μου, καθώς ήταν απάνω του κάτι μεταμεσονύχτια sessions πριν λίγα χρόνια που συνειδητοποίησα με ευκρίνεια τι αγαπάω σε ένα Ζέλντα. Μετά χάλασε ο υπολογιστής μου, έχασα το save, το βρήκα και το αγόρασα αυθεντικό και τώρα, τέσσερα χρόνια μετά, κάθισα και το έλιωσα, όπως του έπρεπε. Και τώρα αρμόζει νομίζω να κάτσω να γράψω και δυο λόγια.

              Συνήθως δεν μένω στα γραφικά, μα όταν τα γραφικά από μόνα τους αποτελούν τέτοιο asset του παιχνιδιού, τότε πρέπει να σταθούμε. Αν είναι αμφίβολο το αν είναι το καλύτερο 2D Ζέλντα, σίγουρα είναι το πιο όμορφο. Ως παιδί του Wind Waker, η αισθητική εκείνης της εποχής για τη σειρά πάντα με συγκινεί. Η χρωματική παλέτα είναι άριστα δουλεμένη, το περιβάλλον σφύζει από ζωηράδα και λεπτομέρεια, τίποτα δε μαρτυρά στο μάτι πως είναι παιχνίδι του παρελθόντος.

              Το gimmick του τίτλου, τα Minish και η σμίκρυνση, κουμπώνει άψογα στην αισθητική και τις παραδόσεις της σειράς - περπατάς δηλαδή σε έναν δεύτερο, εναλλακτικό κόσμο, όπως είναι καθιερωμένο να γίνεται στα Ζέλντα, αλλά υπό άλλους όρους, που εξυπηρετούν πολλαπλά τον χαρακτήρα και τον σχεδιασμό του παιχνιδιού. Έτσι δίνεται η ευκαιρία, σε μια ιστορία που ήδη αποτελεί (και) αμάλγαμα κλασικών μοτίβων, να ενσωματωθούν εκ νέου δοξασίες και παραμύθια, όπως η ιστορία του τσαγκάρη που τη νύχτα που κοιμάται τον βοηθούν τα καλλικατζαράκια. Σε επίπεδο level design, η ιδέα έχει αξιοποιηθεί εκπληκτικά, τόσο στον overworld όσο και στα dungeons. Είναι απορίας άξιο πως οι Minish δεν έχουν βρει τη θέση τους στο πάνθεον των Ζέλντα, όπως οι Zora, οι Gorons και πολλοί άλλοι χαρακτήρες - είναι γνωστό δε πως η Νιντέντο πειραματίστηκε με αυτή την ιδέα για το BotW, μα στο τέλος έφαγε ψαλίδι. Ας ελπίσουμε το BotW2 να επανορθώσει.

              Το παιχνίδι λοιπόν είναι αρκετά εύκολο, με λίγα όμως cryptic bullshit σημεία. Η κυρίως ιστορία είναι σύντομη, μα ο κόσμος του παιχνιδιού είναι γεμάτος με μυστικά. Ο μηχανισμός των kinstones στην αρχή είναι εξαιρετικός, μα έπειτα χάνει λίγο τις ισορροπίες. Είχα μαζέψει, αρκετά πριν τον τερματισμό, τόσα πολλά kinstones, και είχαν μείνει τόσα πολλά ακόμα σε σεντούκια αντί θησαυρών, που το μισό endgame αφορούσε ουσιαστικά το κυνήγι περιττών αντικειμένων.

              Προτείνω το MC σε οποιονδήποτε αγαπάει τη σειρά, είναι ένα σύγχρονο, πολύ ευχάριστο και πολύ Ζέλντα παιχνίδι που πλέον θα χρειαζόταν μονάχα κάποιες quality of life προσθήκες.

              Ξεκινώ άμεσα το A Link to the Past.

              Comment


              • Μάζεψες όλα τα figurines;
                Originally posted by Squall Leonhart
                I used to be a SeeD like you, then I took an icicle in the chest
                Originally posted by 丹野
                Ο sub_zero είναι αυτός ο ψηλός με τα γυαλιά, ενώ ο Παίχτης είναι ο κούκλος αθλητικός τυπάς. Ο LMS δεν ξέρω ποιος είναι, αλλά who cares...
                Originally posted by Ryu_gr
                υπάρχουν τα games που τα "γεμίζουν" με επαναλαμβανόμενα tasks για να δείξουν απλώς ότι έχεις πράγματα να κάνεις (και όταν πας να ασχοληθείς απλά βαριέσαι) και υπάρχει και το Mario Galaxy.

                Comment


                • Όχι, παραείναι αγγαρεία. Εδώ ήταν που θα ήθελε qol βελτιώσεις, γιατί παίρνει πολύ χρόνο να τα τραβήξεις ένα-ένα Έχασα και κάποια αντικείμενα γιατί χωρίς να το ξέρω σταματούν να είναι διαθέσιμα από ένα σημείο κι έπειτα, οπότε το πραγματικό 100% έχει κάνει φτερά.

                  Comment


                  • Originally posted by Raf View Post
                    The Legend of Zelda: Minish Cap

                    Μάλλον από τα εμβληματικά παιχνίδια της όψιμης gaming ζωής μου, καθώς ήταν απάνω του κάτι μεταμεσονύχτια sessions πριν λίγα χρόνια που συνειδητοποίησα με ευκρίνεια τι αγαπάω σε ένα Ζέλντα. Μετά χάλασε ο υπολογιστής μου, έχασα το save, το βρήκα και το αγόρασα αυθεντικό και τώρα, τέσσερα χρόνια μετά, κάθισα και το έλιωσα, όπως του έπρεπε. Και τώρα αρμόζει νομίζω να κάτσω να γράψω και δυο λόγια.

                    Συνήθως δεν μένω στα γραφικά, μα όταν τα γραφικά από μόνα τους αποτελούν τέτοιο asset του παιχνιδιού, τότε πρέπει να σταθούμε. Αν είναι αμφίβολο το αν είναι το καλύτερο 2D Ζέλντα, σίγουρα είναι το πιο όμορφο. Ως παιδί του Wind Waker, η αισθητική εκείνης της εποχής για τη σειρά πάντα με συγκινεί. Η χρωματική παλέτα είναι άριστα δουλεμένη, το περιβάλλον σφύζει από ζωηράδα και λεπτομέρεια, τίποτα δε μαρτυρά στο μάτι πως είναι παιχνίδι του παρελθόντος.

                    Το gimmick του τίτλου, τα Minish και η σμίκρυνση, κουμπώνει άψογα στην αισθητική και τις παραδόσεις της σειράς - περπατάς δηλαδή σε έναν δεύτερο, εναλλακτικό κόσμο, όπως είναι καθιερωμένο να γίνεται στα Ζέλντα, αλλά υπό άλλους όρους, που εξυπηρετούν πολλαπλά τον χαρακτήρα και τον σχεδιασμό του παιχνιδιού. Έτσι δίνεται η ευκαιρία, σε μια ιστορία που ήδη αποτελεί (και) αμάλγαμα κλασικών μοτίβων, να ενσωματωθούν εκ νέου δοξασίες και παραμύθια, όπως η ιστορία του τσαγκάρη που τη νύχτα που κοιμάται τον βοηθούν τα καλλικατζαράκια. Σε επίπεδο level design, η ιδέα έχει αξιοποιηθεί εκπληκτικά, τόσο στον overworld όσο και στα dungeons. Είναι απορίας άξιο πως οι Minish δεν έχουν βρει τη θέση τους στο πάνθεον των Ζέλντα, όπως οι Zora, οι Gorons και πολλοί άλλοι χαρακτήρες - είναι γνωστό δε πως η Νιντέντο πειραματίστηκε με αυτή την ιδέα για το BotW, μα στο τέλος έφαγε ψαλίδι. Ας ελπίσουμε το BotW2 να επανορθώσει.

                    Το παιχνίδι λοιπόν είναι αρκετά εύκολο, με λίγα όμως cryptic bullshit σημεία. Η κυρίως ιστορία είναι σύντομη, μα ο κόσμος του παιχνιδιού είναι γεμάτος με μυστικά. Ο μηχανισμός των kinstones στην αρχή είναι εξαιρετικός, μα έπειτα χάνει λίγο τις ισορροπίες. Είχα μαζέψει, αρκετά πριν τον τερματισμό, τόσα πολλά kinstones, και είχαν μείνει τόσα πολλά ακόμα σε σεντούκια αντί θησαυρών, που το μισό endgame αφορούσε ουσιαστικά το κυνήγι περιττών αντικειμένων.

                    Προτείνω το MC σε οποιονδήποτε αγαπάει τη σειρά, είναι ένα σύγχρονο, πολύ ευχάριστο και πολύ Ζέλντα παιχνίδι που πλέον θα χρειαζόταν μονάχα κάποιες quality of life προσθήκες.

                    Ξεκινώ άμεσα το A Link to the Past.

                    Το μοναδικό παιχνίδι της σειράς που έχω τελειώσει,και το λατρεύω.
                    Carpe diem

                    Comment


                    • Λογω retro διαθεσης του τελευταιου καιρου ειπα να ξεκινησω καποιο απο τα παιχνιδια που ειχα αγορασει για pc και εβαλα Half Life. Το πρωτο παιχνιδι (σε αντιθεση με το δευτερο που το εχω τελειωσει πανω απο 10 φορες) παροτι το ειχα παιξει στην εποχη του σχετικα (ισως 2 χρονια μετα την κυκλοφορια του ή κατι τετοιο) δεν ειχα καταφερει να το τελειωσω ποτε και απ'οτι ειδα τωρα δεν πρεπει να το ειχα προχωρησει και ιδιαιτερα πολυ. Στη συνεχεια ειχα αγορασει το port που ειχε γινει στο ps2 αλλα εκει οπως ηταν αναμενομενο δεν μου αρεσε και τοσο και ουτε τοτε το τελειωσα. Οποτε ηρθε επιτελους η στιγμη του.

                      Αρχικα το παιχνιδι το βρηκα πανεμορφο ακομα και σημερα και στο laptop το επαιξα 1080p, ολα τερμα και 200 fps ξερω γω (καλα δεν ειναι και κανενα επιτευγμα αλλα και παλι το καταευχαριστηθηκα). Δεν χρησιμοποιησα mods κλπ γιατι ηθελα να το δω ως εχει αλλα και παλι αν εξαιρεσει κανεις καποια θολα textures και κατι φωτογραφιες για να δειχνουν το σκηνικο στο βαθος, το παιχνιδι μια χαρα στεκεται και σημερα. Σε οτι αφορα τη δομη του, θεωρω οτι ειναι απο τους επαναστατικοτερους τιτλους ολων των εποχων δεδομενου παντα και του πως ηταν τα fps μεχρι τοτε. Εισαγωγη του environmental story telling χωρις cutscenes (και με μια πραγματικα φανταστικη ιστορια μεσω καταπληκτικης και επαναστατικης αφηγησης που θεωρω οτι την τελευταια 10ετια εγινε κατανοητη και χρησιμοποιειται πλεον και απο αλλα παιχνιδια), gameplay που δεν εχει μονο run n gun αλλα αποτελειται απο την τετραδαδα shooting-platforming-puzzles-exploring, δομη που ακολουθησαν πολλοι μεταγενεστεροι τιτλοι και φυσικα πολυ καλο level design που μπορει να στηριξει ολα τα παραπανω. Τελος να σημειωσω και την εκπληκτικη ατμοσφαιρα (στην οποια συνεισφερει και η μουσικη του παιχνιδιου) και τελος παντων να πω οτι σαν συνολο ηταν κατι που (διαβαζοντας και καποια πραγματα σχετικα με το ποιοι τιτλοι ειχαν κυκλοφορησει μεχρι τοτε) δεν υπηρχε κατι αντιστοιχο αλλα πλεον αποτελει την δομικη νορμα για την πλειονοτητα των τιτλων της κατηγοριας (και μη) που κυκλοφορουν. Δεν ειναι υπερβολη να πει κανεις οτι ηταν απο τους τιτλους που αρχισε να πλαθει τα στοιχεια αφηγησης που υπαρχουν αποκλειστικα στο μεσο των video games και κατα συνεπεια προσεφερε πραγματικα στην ιδια την εξελιξη του μεσου.

                      Τα αρνητικα εχουν να κανουν κυριως με τον χειρισμο και το platforming και εχουν τις ριζες τους στην λογικη των παιχνιδιων της τοτε εποχης. Γενικα ο χαρακτηρας εχει αυτο το χαρακτηριστικο τρεξιμο οταν κινειται (σαν formula 1) και αισθανεσαι γενικα οτι γλυστραει πανω στο εδαφος. Παραλληλα υπαρχει platforming (αρκετο κιολας) που θελει ακριβεια και δυστυχως αυτα τα 2 δεν δενουν μεταξυ τους, οποτε υπαρχουν παρα πολλα deaths που προκαλουν εκνευρισμο. Ευτυχως εβαλα λιγο και το 2 και ειδα οτι ενω στο 1 το default ειναι τρεξιμο και shift ειναι για περματημα, εκει εχουν το αναποδο οποτε υποθετω αυτο απο μονο του αλλαζει πολυ την κατασταση. Απο κει και περα υπαρχουν και πολλα σημεια που εχουν λογικη trial and error με την εννοια οτι δεν ειναι λιγες οι φορες που θα πεσεις σε καποια ενεδρα ή σε καποιο σημειο με environmental hazards και δεν θα προλαβεις να αντιδρασεις στην πρωτη σου επαφη και θα αναγκαστεις να το περασεις ξανα και ξανα μεχρι να καταλαβεις τι γινεται. Με λιγα λογια Quick Save και αγιος ο θεος. Απο κει και περα δεν βρηκα κατι αλλο ε και τα παραπανω δεν τα θεωρω και τεραστιες συμβασεις που πρεπει να κανει καποιος που θελει να παιξει το παιχνιδι.

                      Αυτα, θα πιασω κατευθειαν το 2 τωρα που ειμαι ζεστος και θα γραψω ξανα εντυπωσεις.
                      Last edited by nooto; 20-08-2019, 04:56 PM.

                      Comment


                      • Παίξε πρώτα Opposing Force & Blue Shift.Οκ το δεύτερο δεν πολυλέει,αλλά το OF αξίζει με χίλια.Το HL1 είναι ο λόγος που βαριέμαι το HL2.
                        Carpe diem

                        Comment


                        • Δυστυχως δεν εχω τα expansions (πιθανον να τα αγορασω στο μελλον αφου τα προτεινεις) και εχω ηδη ξεκινησει το 2. Για το 2 θα ηθελα να ακουσω την αποψη σου γιατι θυμαμαι απο παλια που ελεγες οτι δεν σε ειχε τρελανει. Imo η αισθηση που ειχα τοτε και που συνεχιζω να εχω τωρα που το ξαναβλεπω ειναι οτι προκειται για οτι κοντινοτερο σε αυτο που λεμε perfect game, θα γραψω πιο αναλυτικα ωστοσο οταν το τελειωσω μαζι με τα Episodes.

                          Παντως αυτο που σιγουρα μπορω να πω ειναι το 2 εχει πραγματικα ετη φωτος καλυτερο χειρισμο απο το πρωτο, που ηταν και το κυριο μου παραπανο. Εχουν ριξει την ταχυτητα και η κινηση εχει πολυ μεγαλυτερη λεπτομερεια αλλα και tightness. Κατα συνεπεια ολα τα gameplay elements (platforming, puzzles κλπ) αποδιδονται πολυ καλυτερα και αυτο συνδραμει και στο pacing καθως δεν κανεις restart καθε 3 και λιγο λογω καποιου cheap death.
                          Last edited by nooto; 25-08-2019, 03:33 AM.

                          Comment


                          • Tο opposing force ισως να ειναι και καλυτερο απο το main game, τουλαχιστον σε gameplay ειναι top. Το blue shift και skip να το κανεις δεν χανεις κατι.

                            Δες και το black mesa που ειναι remake του HL1. Δεν ειναι απο την valve αλλα ειναι τοπ remake, συντομα θα βαλουν και το xen κοματι που θα ειναι νομιζω αρκετα αλλαγμενο (γιατι letf face it, το OG Xen ειναι σκατα).





                            Παντως HL2 > HL1 και το episode 2 ειναι σχεδον perfection
                            Last edited by Roronoa; 24-08-2019, 07:56 PM.

                            Comment


                            • ^

                              https://www.moddb.com/mods/black-mesa/downloads


                              εχει και torrent για τους τζαμπατζηδες :p

                              προτεινω την retail εκδοση ομως σε κανα 50% sale, γιατι αν οντως σε δυσκολεψαν οι μαχες και το platforming στο OG ( l2p, QQ, git gud κλπ :p ) τοτε η εκδοση του 2012 θα σου σπασει τα νευρα με τους πεζοναυτες και το aimbot τους

                              ητανε οντως αρκετα μπροστα απο την εποχη του (βεβαια προλαβε και βγηκε ολοκληρο goldeneye στο ενδιαμεσο )και πρακτικα το πρωτο μου FPS σε Η/Υ, πρεπει να ξερεις ομως οτι επεσε αρκετο κοψε-ραψε μεχρι να κυκλοφορησει ο τιτλος στην αγορα ... αμα δεις πρωιμο footage θα πεις " ω ρε τι μαλακια πηγανε να βγαλουν ? " μπορεις να παρεις μια ιδεα απο αυτο το καναλι, ο τυπος την εχει δει CSI και αναλυει οτι στοιχεια εχει στα χερια του για να παρουσιασει στο κοινο deleted content - easter eggs - μικρα πραγματακια που δεν τα παρατηρεις στο πρωτο playthrough και ισως να μην τα παρατηρουσες ουτε στο 3ο συνεχομενο - ακομα και θεωριες συνωμοσιας



                              πληροφοριακα το παιχνιδι τρεχει απο default με κοφτη στα 72fps και παει μεχρι 100 αμα ανοιξεις την κονσολα με το ~ και γραψεις fps_max 100
                              Last edited by Cpl_Shephard; 24-08-2019, 08:31 PM.

                              Comment


                              • fire emblem three houses:

                                70h μου πηρε περιπου το main story και ξεκινησα καπακι ng+, θα μπορουσε να ηταν λιγο μικροτερο νομιζω στο τελος το τραβηξαν αρκετα. Οπως και να εχει προκειται για ενα απο τα καλυτερα παιχνιδια στο switch atm, το προτεινω πραγματικα σε ολους. Εγω προσωπικα δεν ειχα καμια επαφη με τη σειρα και μου αρεσε παρα πολυ.

                                4/5 ⭐

                                Comment

                                Working...
                                X