Announcement

Collapse
No announcement yet.

I just finished

Collapse
This is a sticky topic.
X
X
 
  • Filter
  • Time
  • Show
Clear All
new posts

  • Τελος το Bayonetta 2 στο Hard μετα απο περιπου 23 ωρες. Το παιχνιδι ειναι αρκετα μικροτερο αλλα γενικα γυρναγα πισω στα προηγουμενα κεφαλαια για καλυτερες βαθμολογιες, secrets και επειδη μου αρεσε πολυ το battle system. Overall σε καμια περιπτωση δεν εκανα τα παντα, μενει ακομα παρα πολυ πραγμα αλλα εριξα ενα αρκετα ολοκληρωμενο playthrough. Συνολικα πολυ δυνατο game, με φοβερο pacing και πολυ καλα production values, μουσικη, στησιμο, γραφικα-performance. Σε οτι αφορα το τελευταιο, ειναι απλα πανεμορφο σαν game διοτι τρεχει και σε native αναλυση (που τελικα ειναι παρα πολυ σημαντικο λογω του ποσο crystal clear δειχνει το παιχνιδι) ενω παραλληλα τρεχει και στα 60 frames. Στα του gameplay το συστημα μαχης ηταν παρα πολυ καλο αν και δεν ξερω κατα ποσο υπηρχαν σημαντικες νεες προσθηκες σε σχεση με το πρωτο (βασικα δεν θυμαμαι το πρωτο καθολου διοτι πανε πολλα χρονια, ισως το παιξω ξανα στο switch μιας και υπαρχει και αυτο μεσα στο πακετο). Γενικα το ευχαριστηθηκα παρα πολυ. Παμε τωρα λιγο στα αρνητικα.

    1) Κατι το οποιο δεν φαινοταν στο πρωτο Bayonetta αλλα ειναι εμφανες μετα απο τοσα παιχνιδια ειναι οτι γενικα το βασικο στοιχειο στο gameplay ειναι το dodge->witch time->small combo-> wait for the next attack and repeat. Γενικα θα ελεγα οτι δεν παιζει ρολο το να μαθεις το battle system του παιχνιδιου, αυτο που παιζει ρολο ειναι να μπορεις να κανεις το dodge οταν πρεπει και μετα και ασχετος να εισαι μπορεις να βγαλεις την καθε μαχη και με πολυ καλη βαθμολογια. Προσωπικα θεωρω οτι σε εναν βαθμο το dodge-> witch time ειναι broken mechanic, τρομερα op που εν δυναμει αφαιρει βαθος απο το παιχνιδι. Υπο αυτη την εννοια θεωρω οτι σαν τιτλος ειναι αρκετα σκαλια πιο κατω απο το DMCV οπου και υπηρχε το απολυτο balance και δεν μπορουσες να βασιστεις σε μια συγκεκριμενη κινηση και να βγαλεις το παιχνιδι. Αν επαιζες απο Hard και πανω επρεπε να μαθεις να παιζεις και το παιχνιδι σου εδινε και τα incentives για να το κανεις.

    2) Ολο το moveset ειναι ανοικτο απο την αρχη και τα techniques που αγοραζεις στην πορεια προσωπικα θεωρω οτι ειναι αχρηστα και δεν τα χρησιμοποιησα σχεδον ποτε. Αυτο οδηγει το παιχνιδι στο να μην εξελισσεται καθως προχωρας, ναι μεν μπορει να παιζεις καλυτερα καθως μαθαινεις τα combos αλλα απο την αλλη καπου στην μεση πανω κατω εχεις μια εικονα και το gameplay παραμενει στασιμο απο κει και επειτα. Αποκτας καποια νεα οπλα βεβαια αλλα για να πω την αληθεια δεν θεωρω οτι ρποσφερουν και ιδιαιτερα ή οτι ειναι αρκετα διαφορετικα (σε moveset ή στις επιλογες που σου ανοιγουν) σε σχεση με το πρωτο οπλο που παιρνεις.

    3)Το παιχνδι οπως και το DMCV ειναι αρκετα γραμμικο (στο level design του), δεν θυμαμαι αν το πρωτο ηταν ετσι (ή αν εμοιαζε περισσοτερο στο πρωτο DMC) αλλα θα προτιμουσα η αληθεια ειναι κατι πιο action adventure που να εχει και λιγο περισσοτερο exploration.

    Αυτα πανω κατω, γενικα παρολα τα παραπονα πιστευω οτι ειναι πολυ δυνατος τιτλος, θα τον εβαζα ωστοσο κατω απο το DMCV που πιστευω οτι ειναι ο βασιλιας του ειδους αυτη τη στιγμη.
    Last edited by nooto; 26-03-2021, 01:26 PM.

    Comment


    • Είχα τελειώσει το Corpse Party Blood Drive και το βρήκα ψιλομαπα. Δεν είχε καθόλου από την ατμόσφαιρα των προηγούμενων παιχνιδιών και η μετάβαση σε 3d ήταν χάλια. Απλά και μόνο το κάναν να τελειώνει η ιστορία. Είχε ακολουθήσει η παρωδία hysteric birthday, που αν και VN τα πήγε αρκετά καλά και είχε και χιούμορ. Νομίζω ηταν ο καλύτερος τρόπος να τελειώσει η σειρά.

      Έπαιξα και το Corpse Party 2: Dead Patient. Κριμα που μόνο ένα επεισόδιο βγαλαν μόνο. Παρά πολύ ατμοσφαιρικό και επιτέλους κάνει τις αλλαγές που χρειάζονταν μεταφεροντας το παιχνίδι σε νοσοκομείο αντί σε σχολείο. Συγκρίνεται άνετα με το τελευταίο κεφάλαιο του πρώτου παιχνιδιού.

      Comment


      • Teleiwsa to Octopath.
        Paixnidara, krima pou den vgainoun tetoia games pleon.
        Exw liga parapona, alla einai ola leptomeries kai ta perissotera exoun na kanoun me to interface kai kapoies efkolies.
        9/10 great game
        "Time fades even legend and the origin of Soul Reaver has been lost long ago.
        But its purpose remains; to feed on the souls of any creature it strikes.
        Kindred, this blade and I.
        "

        "ΔΕΝ είναι θέμα Νιντέντο πλέον..."
        Greek Gaming Videos
        Greek Final Fantasy Forum

        Comment


        • Paixnidara, krima pou den vgainoun tetoia games pleon.
          Προπέρσινο είναι.

          Comment


          • Originally posted by Raf View Post
            Προπέρσινο είναι.
            Περσινο βασικα.
            Do a barrel roll!

            Comment


            • Giati ti shmasia exei to pote vghke?
              Shmasia exei pou einai mono 2 h 3 mesa se 15+ xronia, afto enow otan lew oti den vgainoun pleon.
              Genika ta kala jrpg einai sxedon anyparkta.
              "Time fades even legend and the origin of Soul Reaver has been lost long ago.
              But its purpose remains; to feed on the souls of any creature it strikes.
              Kindred, this blade and I.
              "

              "ΔΕΝ είναι θέμα Νιντέντο πλέον..."
              Greek Gaming Videos
              Greek Final Fantasy Forum

              Comment


              • Hollow Knight. Είναι η πρώτη φορά που γκρινιάζω για το μάκρος ενός τίτλου, κι όταν επιτέλους βλέπω τίτλους τέλους συνεχίζω να παίζω γιατί αισθάνομαι πως έχει ακόμα πράγμα να γίνει.

                Comment


                • Originally posted by Raf View Post
                  Hollow Knight. Είναι η πρώτη φορά που γκρινιάζω για το μάκρος ενός τίτλου, κι όταν επιτέλους βλέπω τίτλους τέλους συνεχίζω να παίζω γιατί αισθάνομαι πως έχει ακόμα πράγμα να γίνει.
                  Την ίδια αίσθηση έχω κι εγώ. Δεν σκοπεύω να το συνεχίσω, γιατί δεν έχω όρεξη καν. Έχω προχωρήσει σε άλλο παιχνίδι. Antiquia Lost. Έχω να γελάσω καιρό από τότε με το Lunar.
                  sigpic

                  Comment


                  • Platinum sto Bloodborne. Meta apo 100+ wres gameplay, ng+++,kai level kovta sto 250. Monadikn empeiria. Isws apo ta kalutera PvE twv teleutaiwv xrovwv.

                    Comment


                    • Ωραίος ο Αστραπόγιαννος.

                      Το Bloodborne είναι το αγαπημένο μου PS4 game και το αγαπημένο μου soulsborne ταυτόχρονα. Μου αρέσει τόσο πολύ που μπορώ να το βάλω όποτε ναναι να του ρίξω ένα playthough, τα άλλα Dark Souls, παρόλο που μου αρέσουν πάρα πολύ, δεν έχω την υπομονή να τα παίξω ξανά με την καμία.
                      Last edited by Deus; 14-11-2019, 12:38 AM.


                      Tidy!

                      Do not blame me.Blame yourself or God.
                      In Matsuno we trust.

                      Comment


                      • Originally posted by Ground_zero View Post
                        Giati ti shmasia exei to pote vghke?
                        Shmasia exei pou einai mono 2 h 3 mesa se 15+ xronia, afto enow otan lew oti den vgainoun pleon.
                        Genika ta kala jrpg einai sxedon anyparkta.
                        Γενικά έχεις δίκιο, τα πολύ καλά jrpgs σπανίζουν στις μέρες μας.

                        Θα σου πρότεινα βέβαια να δεις τα Legend of Heroes, λίγο που δοκίμασα το πρώτο Trails in the Sky μου άφησε πάρα πολύ καλές εντυπώσεις. Τα Trails of Cold Steel επίσης έχουν αποσπάσει εξαιρετικά υψηλές βαθμολογίες.

                        Επίσης, αξιοπρεπή είναι και τα Tales of, αν δεν έχεις βαρεθεί το κλασσικό anime στυλακι της σειράς. Το Tales of Berseria λένε ότι είναι καταπληκτικό.

                        Γενικά όμως έχεις δίκιο, κυριαρχούν τα σαχλά και ανούσια jpop rpgs που απευθύνονται στον καμμένο anime fan και όχι σε αυτόν που θέλει ένα πολύ καλό video game του είδους.


                        Tidy!

                        Do not blame me.Blame yourself or God.
                        In Matsuno we trust.

                        Comment


                        • Astral Chain μετα απο 35+ ωρες. Σε αντιθεση με τα περισσοτερα παιχνιδια της Platinum, ο συγκεκριμενος τιτλος ειναι πιο action adventure (ακριβως οτι ζηταγα δηλαδη), κατι το οποιο σημαινει οτι εχει μεγαλυτερο μεγεθος + μιλαμε για κατι του τυπου 50% exploration, 50% battles. Οποτε γενικα θα ελεγα οτι σαν παιχνιδι βρισκεται αναμεσα στο Bayonetta και στο Nier Automata σε οτι αφορα τη δομη του. Ο τιτλος χωριζεται σε 11 μεγαλα κεφαλαια και ο κοσμος του δεν ειναι εννιαιος αλλα καθε κεφαλαιο σε βαζει να εξερευνεις ενα συγκεκριμενο κομματι του χαρτη, αρα αποτελειται απο mini sand boxes τα οποια ομως δεν συνδεονται μεταξυ τους.

                          Το setting ειναι fufturistic post apocalyptic, αυτο που συμβαινει ειναι οτι καποια εξωγηινη μορφη ζωης επιτεθηκε καποια στιγμη στη γη και την κατεστρεψε καθως οι ανθρωποι δεν μπορουσαν να αμυνθουν κυριως επειδη οι εξωγηινοι ειναι αορατοι στο ανθρωπινο ματι. Καποια στιγμη οι ανθρωποι χτιζουν μια καινουργια πολη που ειναι προστατευμενη απο τους εξωγηινους και επισης γενιουνται ανθρωποι που για καποιο λογο μπορουν να δουν τους εξωγηινους. Οποτε φτιαχνεται ενα καινουργιο προγραμμα με αυτους στο κεντρο και η συγκεκριμενη ομαδα πιανοντας εξωγηινους μαθαινει πραγματα για την τεχνολογια τους αλλα ταυτοχρονα μπορει να τους κανει tame και να τους χρησιμοποιησει σαν companions στη μαχη (κατι σαν pokemon δηλαδη ). O χαρακτηρας του παικτη ειναι μερος αυτης της ομαδας και καθε κεφαλαιο εχει τη δομη εξερευνηση και side quests -> dungeon και μαχες. Το ενδιαφερον εδω που δεν εχω ξαναδει καπου σε τετοια μορφη ειναι οτι ο παικτης χειριζεται τον χαρακτηρα του αλλα και τα legions (η ονομασια για τους tamed εξωγηινους) ταυτοχρονα σε real time. Καποιος μπορει να το σκεφτει σαν το V gameplay απο το DMC5 αλλα με πολυ πιο ελευθερο ελεγχο στους companions και με απιστευτα περισσοτερες επιλογες. Σαν συστημα εχει απιστευτο βαθος και ειναι πολυ δυσκολο ταυτοχρονα να το κανεις master. Παραλληλα υπαρχει το κλασσικο evade των παιχνιδιων της Platinum αλλα αυτη τη φορα ειναι πολυ πιο δυσκολο να το πετυχεις και παροτι σου δινει καποια bonuses (special counters αν εισαι perfect στo timing), no witch time this time, το οποιο ειναι imo πολυ θετικο. Τα legions btw παιζουν σημαντικο ρολο στα πολυαριθμα puzzles που εχει το παιχνιδι, platforming sections κλπ. Τελος θα ελεγα οτι ο τιτλος εχει αρκετα σοβαρο τονο και απουσιαζουν οι ποζεριες-cool χαρακτηρες των υπολοιπων παιχνιδιων της εταιρειας. Αυτο ταιριαζει αρκετα με το σεναριο και την ιστορια που εχουν επιλεξει να πουν εδω, η οποια ειναι αρκετα decent χωρις ομως να ειναι κατι το ιδιαιτερο (το game γενικα ειναι λιγο σαν εισαγωγη στο ολο συμπαν, υποθετω οτι θα υπαρξουν sequels κλπ). Κλεινοντας, presenation-wise, soundtrack, art κλπ, εμενα μου αρεσε παρα πολυ και γενικα προκειται για ενα πολυ ομορφο παιχνιδι.

                          Σαν παραπονο θα εβαζα μαλλον μονο τον χειρισμο και το lurning curve, δεδομενου οτι χειριζεσαι 2 χαρακτηρες ταυτοχρονα, παιρνει στο παικτη πολυ χρονο να μαθει να παιζει. Απο την αλλη βεβαια οταν το καταφερει θα εχει μπροστα του ενα πολυ δυνατο συστημα μαχης. Αυτα, γενικα πολυ ιδιατερος τιτλος και πολυ καλη αποκλειστικοτητα για το switch, το προτεινω φυσικα σε ολους οσους ψαχνουν για ενα καλο action-adventure με πολυ φρεσκες ιδεες και rewarding gameplay.
                          Last edited by nooto; 26-03-2021, 01:27 PM.

                          Comment


                          • Πάει λίγος καιρός από τότε αλλά τελείωσα με ότι ήθελα να κάνω στο Dark Souls 3 στο NG+3. Πλέον έχω όλα τα όπλα, πανοπλίες, αντικείμενο, ξόρκια από τουλάχιστον μία φορά και τα stats για να χρησιμοποιήσω ό,τι θέλω.
                            Το παιχνίδι είναι σίγουρα καλύτερο από το 2 και στο level design και στα bosses αν και μάλλον όχι από το 1. Ο τρόπος που αντιμετώπισαν τη μαγεία σε αυτό το παιχνίδι θεωρώ πως είναι και ο καλύτερος από τα 3 παιχνίδια αν και όχι εντελώς ιδανικός, ασχέτως αν φαίνεται να nerfάρουν τη μαγεία σε κάθε επόμενο installment. Το κλείσιμο της τριλογίας καθώς και οι αναφορές στο πρώτο παιχνίδι (και λιγότερο στο δεύτερο, π.χ. Earthen Peak Ruins) ήταν αρκετά επιτυχημένα.
                            Αγαπημένα ξόρκια το Great Soul Dregs, το φθηνότερο και καλύτερο από θέμα animation final spell από τα 4, το Hidden Body που σε συνδυασμό με το Slumbering Ring σε κάνει πραγματικά αόρατο καθώς και το Pestilent Mist που λιώνει ογκώδη bosses με πολλά HP.
                            Από εδώ και πέρα θα κάνω μια αναφορά στον τερματισμό και στα bosses οπότε θα τα βάλω σε spoiler tags για καλό και για κακό.
                             
                            Τα bosses ήταν μακράν καλύτερα από το 2 αν και ακόμα θεωρώ πως το DS1 και ακόμα περισσότερο το DeS είχαν μεγαλύτερη ποικιλία. Υπάρχουν ακόμα αρκετοί "τύποι με σπαθί" αλλά σχεδιαστικά και μηχανικά παρουσιάζουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον.
                            Ακόμα και bosses με πάνω από 1 άτομο (Abyss Watchers, Deacons, Demon Prince) είναι υλοποιημένα αρκετά καλά ώστε να παραμένουν διασκεδαστικά.
                            Μεγαλύτερη παραφωνία το τελικό boss που σχεδιαστικά δε μου άρεσε καθόλου (ψηλόλιγνος τύπος με πανοπλία και σπαθί). Καταλαβαίνω τι ήθελαν να κάνουν, ένα αμάλγαμα από χαρακτήρες προηγούμενων παιχνιδιών (γι'αυτό και μοιάζει σαν ένα παραμορφωμένο Knight Armor) και λίγο από Gwyn και έχει και κάποιο νόημα η αλλαγή moveset στο πρώτο μισό της μάχης αλλά την κάνει να φαίνεται πως δεν έχει χαρακτήρα...
                            Αντίθετα ο Gael είναι από τις αγαπημένες μου μάχες σε όλη τη σειρά. Σίγουρα υπάρχουν δυσκολότερα bosses αλλά η αρένα, η μουσική και το animation του Gael (αγαπώ τον τρόπο που κινείται η μπέρτα μαζί με τις επιθέσεις του στη δεύτερη φάση). Ο τρόπος που κάνει telegraph τις κινήσεις του για να κάνεις evade είναι πολύ ευχάριστος και στην καρδιά μου αυτός είναι το final boss.
                            Χαίρομαι που υπήρχαν puzzle bosses (ειδικά το Ancient Wyrm μου θύμισε πάρα πολύ τη μάχη με τον Tower Knight στο DeS) που δίνουν και μεγαλύτερη ποικιλία στο παιχνίδι. Εξαίρεση ο Wolnir που μου φάνηκε και κάπως ξεκάρφωτος. Ο Yhorm ήταν επίσης ωραία αναφορά στον Storm King αλλά μου σκότωσε τον Siegward στο NG με το που μπήκα στην αρένα και πριν προλάβω να καταλάβω πως λειτουργεί ο Stormruler οπότε τρέφω ένα μίσος γι’αυτον...
                            Ειδική μνεία θα κάνω και στη Friede που παρόλο που μου φάνηκε πολύ δύσκολη στο NG (πιθανώς το δυσκολότερο boss του NG για μένα) στα μετέπειτα playthrough όπου πλέον είχα αρχίσει να ανεβάζω HP και Stamina καθώς είχα και καλύτερο οπλοστάσιο, έπεφτε πανεύκολα...
                            Ο Midir είναι μάλλον η αντικειμενικά πιο δύσκολη μάχη του παιχνιδιού αλλά δυστυχώς δεν είναι πολύ ωραία υλοποιημένη τελικά. Ο συνδυασμός του όγκου με την ταχύτητά του δε λειτουργεί πολύ καλά με αποτέλεσμα αφενός να μην έχω καλή εικόνα του τι κάνει εκείνη τη στιγμή, αφετέρου να τρέχω συνεχώς να βρω το κεφάλι του. Το 90% της μάχης ένιωθα πως έκανα evade προληπτικά γιατί ήμουν πολύ κοντά του ή έτρεχα να τον προλάβω γιατί πέταξε μακριά μου. Επίσης το γεγονός ότι έχει περισσότερα HP από οποιοδήποτε άλλο boss (με εξαίρεση το Yhorm) και έχει τρελά defenses κάνει τη μάχη αρκετά κουραστική. Παρόλο που δοκίμασα με άλλους τρόπους τελικά το Pestilent Mist με μερικά Crystal Soul Spears πού και πού ήταν η πιο αποτελεσματική στρατηγική. Οι Kalameet και Sinh μου άρεσαν τελικά πολύ περισσότερο σα μάχες (και στο σχεδιασμό του δράκου). Η πλάκα είναι πως ο Nameless King που προκάλεσε πονοκέφαλο σε τόσο κόσμο μου φάνηκε σχεδόν αστείος.
                            Οι Twin Princes είναι επίσης άλλη μία μάχη που μου έμεινε και μία από τις λίγες που παραμένει αρκετά προκλητική σε μετέπειτα NG κύκλους ιδίως αν αποφασίσεις να έχεις μαζί σου NPC phantoms. To teleport κατά τη διάρκεια του combo μπορεί να αποβεί μοιραίο και σε κάνει να μην αισθάνεσαι ποτέ ασφαλής.
                            Από τους τερματισμούς ο σφετερισμός της φωτιάς είναι ίσως αυτός που που έχει το περισσότερο νόημα ώστε να πάρουν οι άνθρωποι την εξουσία στα χέρια τους και να μη συνεχιστεί ο κύκλος (αφού έχει φανεί πλέον πως αν δεν ανάψεις τη φωτιά κάποιος άλλος θα βρεθεί να το κάνει). Ο παράλληλος τερματισμός στο τέλος του χρόνου (έχετε παρατηρήσει πως το Dreg Heap φαίνεται από το Kiln;) με την εξάλειψη των προδοτών ανθρώπων-pygmy lords κλείνει ακόμα το τελευταίο κεφάλαιο της εξουσίας του Gwyn ενώ ο Painted World ξαναβάφεται στα χρώματα του Dark Soul, των ανθρώπων δηλαδή.

                            Επόμενο παιχνίδι της σειρά που θα παίξω θα είναι το Bloodborne αλλά όχι άμεσα.
                            Originally posted by Squall Leonhart
                            I used to be a SeeD like you, then I took an icicle in the chest
                            Originally posted by 丹野
                            Ο sub_zero είναι αυτός ο ψηλός με τα γυαλιά, ενώ ο Παίχτης είναι ο κούκλος αθλητικός τυπάς. Ο LMS δεν ξέρω ποιος είναι, αλλά who cares...
                            Originally posted by Ryu_gr
                            υπάρχουν τα games που τα "γεμίζουν" με επαναλαμβανόμενα tasks για να δείξουν απλώς ότι έχεις πράγματα να κάνεις (και όταν πας να ασχοληθείς απλά βαριέσαι) και υπάρχει και το Mario Galaxy.

                            Comment


                            • Bury me, my love

                              Μικρό visual novel που παρακολουθεί μέσω μιας συνομιλίας τσατ την πορεία μιας πρόσφυγας απ' τη Συρία τον Μάρτη του '16. Δίνει την επιλογή για διαφορετικές απαντήσεις που καθορίζουν ανάλογα και τη διαδρομή. Καλογραμμένο και πληροφορητικό, παρόλο που δεν καταφέρνει να διατηρήσει το ίδιο ενδιαφέρον καθόλη τη διάρκειά του. Βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα.
                              Attached Files

                              Comment


                              • Platinum στο Concrete Genie.Εξαιρετικός τίτλος,short and sweet με ωραίες ιδέες και ωραία ιστορία.
                                Carpe diem

                                Comment

                                Working...
                                X