Announcement

Collapse
No announcement yet.

I just finished

Collapse
This is a sticky topic.
X
X
 
  • Filter
  • Time
  • Show
Clear All
new posts

  • Τελείωσα ήδη τα Metal Slug 4,5,6,X τα οποία τα καταευχαριστήθηκα.Επίσης κατάλαβα γιατί έτρωγα τόσο ξύλο στο 1,που υποτίθεται το ήξερα.Το έπαιζα στο normal ενώ μικρός σίγουρα το έβαζα easy όπως όλα.Πάντως το 6 αν και το τελείωσα στο Hard (δεν είχε normal,μόνο easy),χρησιμοποίησα λιγότερα continues από το 3,σχεδόν τα μισά.ΙΜΟ,το 3 είναι το χειρότερο κι αυτό λόγω πολλών μη συμβατικών εχθρών.
    Κατά τ'άλλα τελείωσα το Inside.Τρομερή ατμόσφαιρα,και χωρίς ανακύκλωση ιδεών.Σε όλο το 5ωρο που μου πήρε δε θυμάμαι να έκανα το ίδιο πράγμα 2η φορά σε κάποιο γρίφο πχ.Επίσης καταπληκτικό animation,λιτή ιστορία με μηνύματα που ο καθένας αποδέχεται με διαφορετικό τρόπο,κι ένα τελικό μισάωρο απίστευτο,όπου σου αλλάζει τα πάντα.Δε λέω τίποτε άλλο γιατί οτιδήποτε πω,μπορεί να είναι spoiler.
    Carpe diem

    Comment


    • Τελείωσα το Firewatch.Indie game σχετικά γνωστό,θα μπορούσες να το χαρακτηρίσεις και walking sim,αλλά,χωρίς να έχω παίξει άλλα,θεωρώ πως ο συγκεκριμένος χαρακτηρισμός το υποβιβάζει.
      Έχει έναν πολύ καλό τεχνικό τομέα,με μη ρεαλιστική απεικόνιση,αλλά πολύ όμορφα σκηνικά.Ο πρωταγωνιστής είναι ένας δασοφύλακας,που αναλαμβάνει να φέρει σε πέρας τις καθημερινές του υποχρεώσεις στη δουλειά.Η μόνη του επαφή με τον έξω κόσμο,είναι με την προϊσταμένη του,μέσω ενός walkie talkie μέσω του οποίου χτίζεται μια βαθιά σχέση.Το πόσο βαθιά εξαρτάται από τις επιλογές μας στους διαλόγους που συνοδεύουν το παιχνίδι.Δε θα πω περισσότερα για την ιστορία και τους χαρακτήρες να μην το χαλάσω σε όποιους ενδιαφέρονται.Για τις 6 ώρες που κράτησε ήταν μια πολύ όμορφη εμπειρία.Το προτείνω ανεπιφύλακτα.
      Last edited by Altair; 21-01-2017, 12:11 AM.
      Carpe diem

      Comment


      • Το παίζω κι εγώ τώρα και με έχει καθηλώσει.

        Comment


        • Περιμένω εντυπώσεις όταν το τελειώσεις.Για κάποιο λόγο,όσο το έπαιζα σκεφτόμουν ότι σίγουρα θα σου αρέσει.
          Carpe diem

          Comment


          • Το τελείωσα.

            Παρόλο που μου άρεσε αρκετά σαν εμπειρία, θεωρώ ότι τελείωσε γρήγορα κι ότι δεν κατάφερε να χτίσει πολύ πάνω στη σχέση των χαρακτήρων. Αισθάνθηκα ότι το δέσιμο μεταξύ τους έμεινε στην επιφάνεια, με την πρώτη αναφορά

             

            στο ερωτικό κομμάτι να κόβεται και μετά η αφήγηση να παίρνει ένα πολύ διαφορετικό μονοπάτι. Επίσης δε με γέμισε η τροπή που πήρε το σενάριο, με τον Ned να κρυβόταν πίσω από όλα και ουσιαστικά η όλη παρακολούθηση να ήταν ένα μέρος του γελοίου πλάνου του για το πώς θα τη βγάλει καθαρή.

            Πιστεύω ότι το setting ήταν ιδανικό για να μας ανοιχθεί ακόμα περισσότερο η Delilah και για να υπάρξουν ψυχολογικά παιχνίδια μεταξύ των δύο πρωταγωνιστών. Δεσίματα, παρεξηγήσεις, προδοσίες, πισώπλατα μαχαιρώματα, αυτοκτονίες, θα μπορούσαν να εξερευνήσουν τόσα πολλά πράγματα, αλλά το παιχνίδι δεν καταφέρνει ποτέ - στα μάτια μου τουλάχιστον - να αναπτύξει τις ιδέες του και να μας παρουσιάσει κάτι πραγματικά δυνατό.


            Κάτι άλλο που με χάλασε είναι το pacing. Υπάρχουν 2-3 κορυφώσεις στο μυστήριο, αλλά η αφήγηση πέφτει πολύ απότομα όλες αυτές τις φορές και με το ζόρι καταφέρνει να επανέλθει στα προηγούμενα επίπεδα.

            All and all πολύ καλή εμπειρία, αλλά με τίποτα δε φτάνει το εκπληκτικό Gone Home, το οποίο κατά την άποψή μου είναι ένα από τα σημαντικότερο video games που έχουν φτιαχτεί ποτέ.

            Comment


            • Τελείωσα Resident Evil 7.

              Το βρήκα απλά άριστο. Δεν παίρνει κανένα στοιχείο από 4-5-6 και εύκολα αποτελεί τον καλύτερο HORROR (το τονίζω) τίτλο που έχουμε δει τον τελευταίο καιρό. Στην ουσία θεωρώ πως η first person camera είναι η αντίστοιχη horror τις εποχής μας, όπως ήταν τότε η fixed. Μπαούλο που αποθηκεύεις αντικείμενα, άπειρο τρέξιμο και μικρός αριθμός από προμήθειες, ενώ το Madhouse (Hard Mode) έχει ολόκληρη επανατοποθέτηση εχθρών, αντικειμένων και χρειάζεται αναλώσιμα για save.

              Η περιήγηση στο σπίτι ήταν απλά το κάτι άλλο. Ήμουν με την ψυχή στο στόμα μη πεταχτεί από το πουθενά ο κύριος ή η κυρία Baker και μου κόψουν το αίμα. Ωραίο ήταν επίσης που για πάνω από το μισό παιχνίδι, είσαι ένας ξέμπαρκος που προσπαθεί να σώσει τη γυναίκα του, χωρίς ομπρέλες και ιστορίες από πίσω.

              Από διάρκεια μου πήρε μόλις 9 ώρες και η κλασσική capcom θα μας βομβαρδίσει με DLC... αλλά είμαι σε φάση "im not even mad". Επίσης, τα γραφικά στο περιβάλλον μου φάνηκαν λίγο μέτρια και γέλαγα με το lip sync όταν με απειλούσε η κυρία Baker .

              9/10

              Comment


              • Άρχισα και τελιώσα σήμερα το Gone Home.

                Γιατί πιστεύεις οτι είναι εκπληκτικό και τόσο σημαντικό?
                Το setting και το storytelling ήταν αρκετά καλά και η ίδια η ιστορία είχε τα συγκινητικά κομμάτια της (ειδικά της Sam), αλλά η γραφή δεν ξεπέρναγε σε επίπεδο κλασικό coming-of-age drama και το challenge και η διάρκεια ήταν πολύ μικρά για να σε ρουφήξει.

                Comment


                • Τελείωσα Resident Evil 7.

                  Το βρήκα απλά άριστο. Δεν παίρνει κανένα στοιχείο από 4-5-6 και εύκολα αποτελεί τον καλύτερο HORROR (το τονίζω) τίτλο που έχουμε δει τον τελευταίο καιρό. Στην ουσία θεωρώ πως η first person camera είναι η αντίστοιχη horror τις εποχής μας, όπως ήταν τότε η fixed. Μπαούλο που αποθηκεύεις αντικείμενα, άπειρο τρέξιμο και μικρός αριθμός από προμήθειες, ενώ το Madhouse (Hard Mode) έχει ολόκληρη επανατοποθέτηση εχθρών, αντικειμένων και χρειάζεται αναλώσιμα για save.

                  Η περιήγηση στο σπίτι ήταν απλά το κάτι άλλο. Ήμουν με την ψυχή στο στόμα μη πεταχτεί από το πουθενά ο κύριος ή η κυρία Baker και μου κόψουν το αίμα. Ωραίο ήταν επίσης που για πάνω από το μισό παιχνίδι, είσαι ένας ξέμπαρκος που προσπαθεί να σώσει τη γυναίκα του, χωρίς ομπρέλες και ιστορίες από πίσω.

                  Από διάρκεια μου πήρε μόλις 9 ώρες και η κλασσική capcom θα μας βομβαρδίσει με DLC... αλλά είμαι σε φάση "im not even mad". Επίσης, τα γραφικά στο περιβάλλον μου φάνηκαν λίγο μέτρια και γέλαγα με το lip sync όταν με απειλούσε η κυρία Baker .

                  9/10
                  Nice, γενικα να πω οτι το παιχνιδι εχει παρει και πολυ κριτικες γενικοτερα και μαζι με το post σου χαιρομαι ακομα περισσοτερο. PP, FFXV, Last Guardian και REVII δειχνουν οτι η ιαπωνικη πλευρα εχει αρχισει και παιρνει επιτελους τα πανω της και να τονισω εδω οτι εκτος Phantom Pain κανενα απο τα υπολοιπα παιχνιδια δεν περιμενα να ειναι καλα τελικα. Αντε να δουμε τωρα ποτε θα το τσιμπησω, btw εχει καθολου συνδεση με τα προηγουμενα? Το λεω γιατι το setting μου φαινεται παρα πολυ διαφορετικο. Η ιδεα παντως με family members που καθενα εχει δικη του ιστορια, αλλη αντιμεπωπιση κλπ ειναι φανταστικη και αποτι φαινεται υλοποιειται και ωραια. Το μονο αρνητικο μου φαινεται η διαρκεια και γι'αυτο κρατιεμαι και δεν το εχω αγορασει ακομα, αν και υποθετω οιτ θα εχει μεγαλο replay value.

                  Comment


                  • Thumbs up για τις εντυπώσεις Grimm! Από horror στοιχείο πως θα το έκρινες σε σχέση πχ με το P.T. demo? To 2o ήταν πραγματικά πολύ ψυχοφθόρο σαν εμπειρία για να το τελειώσω( δεν άντεξα τελικά ), ενώ τα ίδια τράβηξα και με το Maiden of Black water που σε κάποια σημεία ήταν ο ορισμός της κατάθλιψης και με έκανε να αισθανθώ άβολα σε ορισμένα σημεία( σαν να ακούω το Cry of Mankind στο ατελείωτο repeat ή το Apokatastasis Panton fan video στο youtube) Βέβαια να σημειώσω προς υπεράσπισή μου πως both παίχτηκαν- όσο άντεξα- σε συνθήκες συσκότισης με headset Στα παλιά Resident Evil δεν έχω τρομάξει ποτέ, εκτός από μια σκηνή που πεταγόντουσαν κάτι σκυλιά από έναν καθρέφτη στο δύο- περισσότερο ξάφνιασμα δλδ Άντε και στο 3 λίγο άγχος όταν σε κυνηγούσε ο Nemesis.( αυτά τα δύο συναισθήματα μου τα καλύπτουν τα Souls πλέον, ενώ το Bloodborne σαν tribure και στον Lovecraft παίζει μπάλα μόνο του)

                    Το Silent Hill 2 και το Project Zero 2 από την άλλη μου κατέστρεψαν την ψυχολογία.
                    Last edited by Sinclair; 27-01-2017, 04:31 PM.
                    «Should Shinobi fail before completing the mission, he will disappear before the dawn and vanish forever.»

                    Comment


                    • Originally posted by ChrisTop View Post
                      Άρχισα και τελιώσα σήμερα το Gone Home.

                      Γιατί πιστεύεις οτι είναι εκπληκτικό και τόσο σημαντικό?
                      Το setting και το storytelling ήταν αρκετά καλά και η ίδια η ιστορία είχε τα συγκινητικά κομμάτια της (ειδικά της Sam), αλλά η γραφή δεν ξεπέρναγε σε επίπεδο κλασικό coming-of-age drama και το challenge και η διάρκεια ήταν πολύ μικρά για να σε ρουφήξει.
                       

                      Συμφωνώ, σαν παιχνίδι δεν είναι τόσο ιδιαίτερο, εκεί όμως που πραγματικά κερδίζει είναι στο ότι καταφέρνει να αποδώσει με φοβερά ωραίο και πιστεύω ακριβή τρόπο το τι περνάει ένας gay μέχρι να αποδεχθεί την σεξουαλικότητά του και να την επικοινωνήσει στους άλλους. Σκέψου ότι το παιχνίδι κυκλοφόρησε λίγα χρόνια μετά το gamer gate scandal, που είναι ένα από τα πιο μελανά σημεία της ιστορίας του χώρου κι επηρεάζει ακόμα και σήμερα την εικόνα του medium προς τα έξω.

                      Σκέψου τώρα ότι η αγγλική αργκό για την αποδοχή της σεξουαλικότητας των gay είναι "come out of the closet" και σε όλο το παιχνίδι βρίσκεις σημειώματα σε closets. Η κλιμάκωση είναι καταπληκτική και οι δημιουργοί παίζουν εξαιρετικά με τα είδη. Χρησιμοποιούν tropes των horror games και καταφέρνουν να πουν μία ιστορία τόσο ανθρώπινη κι επίκαιρη. Εκεί που σου δημιουργείται η αίσθηση ότι θα συμβεί κάτι μεταφυσικό, ή έστω το ότι έχει υπάρξει κάποια δολοφονία, ή κάποιο έγκλημα τέλος πάντων, το παιχνίδι σιγά σιγά σε οδηγεί προς το μυστικό της μικρής σου αδελφής και σου παρουσιάζει πτυχές του συναισθηματικού της κόσμου.

                      Ας αναλογιστούμε μάλιστα σε τι σημείο βρισκόμαστε ιστορικά, με το αδιαλαξία την ξενοφοβία και την ομοφοβία να αποκτούνε όλο και μεγαλύτερη δύναμη. Το ότι έχουμε ένα παιχνίδι που μιλάει με τόσο ιδιαίτερο τρόπο για αυτά τα θέματα κι έχει μία απόλυτη και ξεκάθαρη πολιτική στάση απέναντι στην ομοφυλοφιλία/ διαφορετικότητα θεωρώ ότι είναι τεράστιο επίτευγμα και βοηθάει το medium ολόκληρο στο να πάει μπροστά.
                      Last edited by Evans; 27-01-2017, 05:41 PM.

                      Comment


                      • Χμμμμμ μ' αρέσει η λογική σου. Βασικά μ'αρέσει που το βλέπεις από ενός Gamer standpoint ενώ εγώ το σύγκρινα απευθείας με πολύ πιο ώριμα μέσα ψυχαγωγίας. Και τώρα που το σκέφτομαι έχω πολύ καιρό να παίξω κάποιο game που δίνει βάση στο σενάριο για να δω σε τι κατάσταση βρίσκεται η γραφή στην μοντέρνη πραγματικότητα του μέσου.

                        Πάντως έχουμε ιδιοφυής δείγματα γραφής που ξεπερνάνε για πλάκα το Gone Home όπως Braid, Witchers, Grand Theft Autos (σε ακόμα πιο ιδιαίτερη λογική τα Portal και Stanley Parable) και γουστάρω ρε γαμώτο γιατί δεν είναι εύκολο το Gaming. Δεν είναι βάζω ταινία/σειρά αράζω στον καναπέ και όλα εξαρτώνται απ'την παραγωγή και την διαθεσή μου να συγκινηθώ. Πρέπει να γίνεις ενεργός συμμέτοχος για να δεις την ιστορία και αν έχουν βοηθήσει σε κάτι οι αυθημένες γραφικές ικανότητες είναι σε πιο ρεαλιστικό storytelling. Θέμα χρόνου το Breaking Bad του gaming και γιατί όχι και τα The Wire και ίσως και ο δεκάλογος κάποτε.

                        Comment


                        • Nooto και Sinclair θα προσπαθήσω να σας καλύψω τις απορίες όσο μπορώ.

                          Στο μεγαλύτερο μέρος του παιχνιδιού δεν συνδέει απολύτως τίποτα με προηγούμενους τίτλους. Ο κεντρικός χαρακτήρας βρίσκεται στο σκοτάδι κυριολεκτικά και μεταφορικά. Όταν πλέον γίνεται η σύνδεση, το παιχνίδι έχει φτάσει στην τελική ευθεία, αλλά ακόμα και τότε δεν έχει σημασία, αφού η ιστορία του 7 μεμονωμένη είναι για εμένα αριστουργηματική. Η φάση με τα family members, είναι ότι έχουν ο καθένας μια διαφορετική θεματολογία σε στυλ ταινίας τρόμου. Στο θέμα της διάρκειας έχω τις ενστάσεις μου.

                          Ενώ πήγαινα δειλά δειλά κατάφερα και το τελείωσα σχετικά γρήγορα. Υπάρχουν διάφορα challenges στο παιχνίδι όπως να το τελειώσεις σε λιγότερο από 4 ώρες ή να μη χρησιμοποιήσεις πάνω από 3 healing items, που εκτός από trophy έχουν και unlocks για το επόμενο playthrough. Ειδικά η τελευταία δυσκολία πρέπει να είναι υπέροχο challenge.

                          Για να απαντήσω και στον Sinclair, ποτέ δεν φοβάμαι σε παιχνίδια που μπορώ να αμυνθώ. Η σειρά Project Zero για εμένα ας πούμε αποτελεί ένα τεράστιο "Nope" . Σίγουρα το RE7 έχει επιρροές από το P.T., αλλά με τα διάφορα μπιχλιμπίδια που κουβαλάς, νιώθεις ότι μπορείς να αντιμετωπίσεις κάπως τον φόβο. Μάταια όμως σε κάποιες στιγμές, αφού βρέθηκα κάποιες φορές και να πετάγομαι με τα χέρια ψηλά και να πατάω pause για να συνέλθω. Η φάση του Nemesis είναι αρκετά χρησιμοποιημένη εδώ και μπορώ να πω ότι έχει γίνει σωστά. First person κάμερα + κοντινά στη μουτσούνα της κυρίας Baker είναι από τα πιο τρομαχτικά πράγματα που έχω ζήσει.

                          Αυτά ελπίζω να σας κάλυψα και τους δύο

                          Comment


                          • Στο μεγαλύτερο μέρος του παιχνιδιού δεν συνδέει απολύτως τίποτα με προηγούμενους τίτλους. Ο κεντρικός χαρακτήρας βρίσκεται στο σκοτάδι κυριολεκτικά και μεταφορικά. Όταν πλέον γίνεται η σύνδεση, το παιχνίδι έχει φτάσει στην τελική ευθεία, αλλά ακόμα και τότε δεν έχει σημασία, αφού η ιστορία του 7 μεμονωμένη είναι για εμένα αριστουργηματική. Η φάση με τα family members, είναι ότι έχουν ο καθένας μια διαφορετική θεματολογία σε στυλ ταινίας τρόμου. Στο θέμα της διάρκειας έχω τις ενστάσεις μου
                            Βασικα αυτο με τα family members οταν το πρωτοδιαβασα μου φανηκε φανταστικη ιδεα και εν τελει χαιρομαι που λες οτι δουλευει οπως πρεπει. Τι να πω πολυ ωραιες εντυπωσεις, πρεπει να κρατηθω να μην δω video reviews για να μην φαω κανα spoiller.

                            Απο horror Project Zero δεν εχω παιξει αλλα Sillent Hill 1-2 με ειχαν ταρακουνησει σε πολυ μεγαλο βαθμο, δεν ξερω αν ηταν η ηλικια αλλα θυμαμαι οτι ειδικα με το 1 υπηρχαν βραδια που δεν ειχα κοιμηθει . Ειναι βεβαια και αλλη θεματολογια που λογω του μεταφυσικου με πιανει καλυτερα. το VII δεν ξερω αν θα με τρομαξει αλλα απο πλευρας ατμοσφαιρας τουλαχιστον φαινεται να ειναι το best thing στη σειρα μετα το REmake.

                            Πάντως έχουμε ιδιοφυής δείγματα γραφής που ξεπερνάνε για πλάκα το Gone Home όπως Braid, Witchers, Grand Theft Autos (σε ακόμα πιο ιδιαίτερη λογική τα Portal και Stanley Parable) και γουστάρω ρε γαμώτο γιατί δεν είναι εύκολο το Gaming. Δεν είναι βάζω ταινία/σειρά αράζω στον καναπέ και όλα εξαρτώνται απ'την παραγωγή και την διαθεσή μου να συγκινηθώ. Πρέπει να γίνεις ενεργός συμμέτοχος για να δεις την ιστορία και αν έχουν βοηθήσει σε κάτι οι αυθημένες γραφικές ικανότητες είναι σε πιο ρεαλιστικό storytelling. Θέμα χρόνου το Breaking Bad του gaming και γιατί όχι και τα The Wire και ίσως και ο δεκάλογος κάποτε.
                            Το ειδα και ηθελα να απαντησω, δεν ξερω αν θα σας φανει περιεργο αλλα για μενα την καλυτερη αφηγηση ever σε video game την εχει το Flower. Το γεγονος οτι μια ιστορια μπορει να ειπωθει με τετοιο τροπο δεν το ειχα φανταστει μεχρι τοτε στη ζωη μου και για να πω την αληθεια τοτε ειναι που αρχισα να κατανοω πληρως οτι το μεσο μπορει να προσφερει τεχνη η αποδοση της οποιας να ειναι πραγματικα ξεχωριστη (συμφωνω επισης για Braid κλπ απλα σε μενα τοτε εγινε το μεγαλο κλικ). Το Gone Home νομιζω το εχω απο το plus οποτε θα το βαλω και εγω στο προγραμμα.

                            Comment


                            • Προσωπικά δε θα έβαζα τα video gamew ούτε κατά διάνοια δίπλα σε ταινίες καλού κινηματογράφου. Το medium έχει παρά πολύ δρόμο για να καταφέρει κάτι πραγματικά grand. Επίσης δε θεωρώ ότι είναι θέμα σύγκρισης: το καθένα προσφέρει κάτι διαφορετικό και το gone home είναι one of a kind σε αυτό που κάνει (στο θέμα που πραγματεύεται εννοώ).

                              Witcher και GTA δε θεωρώ ότι καταφέρνουν κάτι παραπάνω από το να πουν μια καθιερωμένη ιστορία με τους καθιερωμένα δανεισμένα tropes από ταινίες. Braid, fire watch, witness, passage, the path, gone home, dear Esther, that game company, αυτά ναι, είναι avant garde, το nouvelle vague του gaming άμα θέλετε, που κάνουν τον δημιουργό auter και πάνε το medium μπροστά, το αναδεικνύουν ως κάτι νέο, ως ένα είδος τέχνης που είναι ανεξάρτητο από τα αλλά, με δικό του ταυτότητα.

                              Edit:

                              Για να μην παρεξηγηθώ, συμφωνώ μαζί σου Chris, απλώς λειτουργώ με διαφορετικά παραδείγματα. Αν φαίνεται ότι γράφω λίγο απότομα είναι επειδή απαντάω από το κινητό Εν τάχει και προσπαθώ να πω πολλά σε λίγο χρόνο ;) .

                              Nooto θα χαιρόμουν πολύ να διαβάσω τις απόψεις σου για υο παιχνίδι, όπως κι άλλων χρηστών. Ίσως ανοίξω θέμα κάποια στιγμή (από Τετάρτη λογικά, αύριο έχω επίσκεψη πεθερικών και προετοιμάζομαι ψυχολογικά για ένα challenging τετραήμερο ).
                              Last edited by Evans; 28-01-2017, 02:41 AM.

                              Comment


                              • Nooto θα χαιρόμουν πολύ να διαβάσω τις απόψεις σου για υο παιχνίδι, όπως κι άλλων χρηστών. Ίσως ανοίξω θέμα κάποια στιγμή (από Τετάρτη λογικά, αύριο έχω επίσκεψη πεθερικών και προετοιμάζομαι ψυχολογικά για ένα challenging τετραήμερο ).
                                Plot twist-τα πεθερικά είναι μέλη του forum!

                                Μια που αναφέρθηκες στο #gamergate, δεδομένου ότι ασχολείσαι αρκετά με το χώρο θα ήθελες να ανοίξεις ένα νήμα όπου θα αναφέρεις τις σκέψεις σου πάνω στο θέμα; Έχει ενδιαφέρον να το δούμε από τη σκοπιά κάποιου που ασχολείται με τις κοινωνικές προεκτάσεις του gaming.
                                Originally posted by Squall Leonhart
                                I used to be a SeeD like you, then I took an icicle in the chest
                                Originally posted by 丹野
                                Ο sub_zero είναι αυτός ο ψηλός με τα γυαλιά, ενώ ο Παίχτης είναι ο κούκλος αθλητικός τυπάς. Ο LMS δεν ξέρω ποιος είναι, αλλά who cares...
                                Originally posted by Ryu_gr
                                υπάρχουν τα games που τα "γεμίζουν" με επαναλαμβανόμενα tasks για να δείξουν απλώς ότι έχεις πράγματα να κάνεις (και όταν πας να ασχοληθείς απλά βαριέσαι) και υπάρχει και το Mario Galaxy.

                                Comment

                                Working...
                                X