Περί βιβλίων και άλλων δαιμονίων

[Raf]

Δηλαδή το παράνομο κατέβασμα της ταινίας Gone with the Wind τώρα είναι νόμιμο; Και θα χρειαστεί να περιμένει κάποιος έως το 2079 να κατεβάσει παράνομα-νόμιμα το Avatar;;;

Δύσκολοι καιροί για πειρατές.

[Koul]

Koul κορυφαίο κατ εμε μυθιστορημα του lovecraft ήταν "Η Ονειρικη αναζήτηση της Αγνωστης Κανταθ" Ξεκινα με αυτό και αν σου αρέσει συνεχίζεις.

Ευχαριστώ, θα το πάρω την δευτέρα να έχω να διαβάζω στον στρατό.

[Sinclair]

Προς Τίτο- έτερο μεγάλο Conan fan
Σκέφτομαι να πάρω το παρακάτω βιβλίο- τόμο που έχει συγκεντρωμένες όλες τι ιστορίες του howard. Πιστεύεις πως αξίζει? Ή να προτιμήσω κάποια από τις ελληνικές εκδόσεις? Απλά η τιμή είναι αρκετά δελεαστική...

http://www.amazon.co.uk/complete-chronicles-Conan-Centenary/dp/0575077662/ref=sr_1_1?ie=UTF8&s=books&qid=1274007396&sr=1-1

[Titus]

Το έχω ήδη εδώ και αρκετό καιρό και είναι εξαιρετικής ποιότητας. Οι ιστορίες είναι ολόκληρες και, επίσης, μπορείς να δεις την αυθεντική γραφή του Χάουαρντ χωρίς να έχει υποφέρει από τις μετριότατες μεταφράσεις που κυκλοφορούν. Τυφλή αγορά!

[Sinclair]

Ωωωωω... Δεν περίμενα τόσο γρήγορη απάντηση. Άψογα. Thanks, σου είμαι υπόχρεος

[Demonas]

εμενα μου κανανε ενα βιβλιο δωρο το οποιο ηταν το κινητρο μου τελικα για να αρχιζω να διαβαζω βιβλια... το βιβλιο λεγεται το Κουρδιστο Πουλι του Χαρουκι Μουρακαμι... ειναι φανταστικο στορυ και αναφερει μεσα πολλα πραγματα τα οποια βιωνει ενας μεσος ανθρωπος. και εχει καταφερει να προσθεσει και την πινελια του ψηλο φανταστικου και βουαλα, ενα υπεροχο βιβλιο!

[Titus]

Από τη στήλη "Διαστάσεις" στα "Νέα" της 26 Μαϊου. Η υπογράμμιση δική μου, και το αφιερώνω σε όποιον αγαπά τη λογοτεχνία, τη γραφή και σε όποιον αναρωτιέται τι σχέση με τη ζωή και τι αξία έχουν όλα αυτά τα μάτσα χαρτί στα ράφια κάτι βαρεμένων.
Γιατί έφυγε η Χάννα

«Είµαι 24 ετών και η γυναίκα µου, έγκυος στον τρίτο µήνα, µόλις µε εγκατέλειψε, παίρνοντας αποκλειστικά µαζί της µια βαλίτσα µε τα προσωπικά της είδη».

Ετσι άρχιζε µια χειρόγραφη επι στολή που έλαβε κάποτε ο γάλ λος συγγραφέας Υβ Σιµόν. Ο άγνωστος επιστολογράφος εξηγού σε ότι η γυναίκα του, µια Γερµανίδα από το Βερολίνο ονόµατι Χάννα, έφυγε από το σπίτι χωρίς να δώσει καµιά εξήγηση και χωρίς να έχει προηγηθεί κάποιος σοβαρός καβγάς. Εκείνος, διχασµένος ανάµεσα στην οργή και τη θλίψη, άρχισε να ψάχνει όλο το σπίτι για ένα σηµάδι, ένα αντικείµενο, µια εξήγηση τέλος πάντων γι’ αυτή την ξαφνική φυγή. Ωσπου έπεσε πάνω στο βιβλίο που διάβαζε εκείνη τις τελευταίες ηµέρες. Ηταν του Σιµόν, εί χε τίτλο Ωκεανοί, και µιλούσε για έναν άνδρα ονόµατι Λεό-Πολ Κόφσκι που παντρεύτηκε µια Γερµανίδα ονόµατι Εύα και υποσχέθηκαν ότι αν κάνουν κορίτσι θα το βγάλουν Μάγια – ώστε το πλήρες όνοµά της να είναι Μαγιακόφσκι.

Ως εδώ, τίποτα το εντυπωσιακό.

Μόνο που το βιβλίο τελειώνει µε την Εύα, έγκυο, να εγκαταλείπει το σπίτι της και να επιστρέφει στη Γερµανία!

«Συγχωρήστε µε που το λέω ωµά», σηµείωνε ο επιστολογράφος, «αλλά είµαι πεισµένος ότι η γυναίκα µου, ονειροπόλα, ευφάνταστη και επιδεκτική σε επιρροές, έφυγε εξαιτίας του µυθιστορήµατός σας. Εσείς, γράφοντας αυτό το βιβλίο, την κάνατε να µε αφήσει!».

Οσο ο συγγραφέας διάβαζε την επιστολή τόσο µεγαλύτερη έκπληξη ένιωθε. Οπως γράφει στη Μοντ, αισθανόταν ταυτόχρονα συντετριµµένος από την κατηγορία που είχε απευθυνθεί εναντίον του και υπερήφανος για τη δύναµη που ξαφνικά είχε αποκτήσει. Σε τελευταία ανάλυση, το ανοµολόγητο όνειρο κάθε συγγραφέα δεν είναι οι λέξεις του να φτάνουν στην καρδιά του άγνωστου αναγνώ στη και να µεταµορφώνουν τη ζωή του; Οι εκπλήξεις, όµως, δεν είχαν τελειώσει. Γιατί εκτός από κατηγορία, η επιστολή περιείχε κι ένα αίτη µα, ή µάλλον απαίτηση, την απαίτη ση ενός πληγωµένου ανθρώπου που πιάνεται από µια τελευταία, τρελή ελπίδα: «Αφού καταφέρατε να µε εγκαταλείψει η γυναίκα που αγαπώ, γράψτε, σας παρακαλώ, το µυθιστό ρηµα που θα την κάνει να επιστρέψει!».

Στην αρχή, ο Σιµόν σκέφτηκε να στείλει µια απάντηση όπου θα εξηγούσε στον νεαρό ερωτευµένο ότι αδυνατούσε να ικανοποιήσει το αίτηµά του. Αλλά δίστασε. Σκέφτηκε πως ίσως άξιζε να προσπαθήσει. Εγραψε µερικές αρά δες, ένα κεφάλαιο, δύο κεφάλαια.

Αλλά το εγχείρηµα ήταν καταδικασµένο σε αποτυχία. Ηττηµένος, αποκαρδιωµένος, τα παράτησε. Πέρασαν είκοσι χρόνια. Η απελπισµένη εκείνη επιστολή έρχεται κάθε τόσο να στοιχειώσει τα όνειρά του. Και να του θυµίσει ότι δεν είναι τόσο ισχυρός όσο νόµιζε, για την ακρίβεια είναι εντελώς ανίσχυρος, αφού δεν µπόρεσε να γιατρέψει, να παρηγορήσει έστω, ένα νέο άνθρωπο που αρρώστησε από θλίψη.

[Raf]

Πολύ όμορφο. Κρίμα που οι συζητήσεις στο forum είναι μηδαμινές.

[Sinclair]

Wow...Υπέροχο απλά. Με έκανε να σκεφτώ, συνειρμικά αν και δε διακρίνεται κάποια εμφανής σχέση, το πόσο αντίθετος είμαι στην ψηφιοποίηση των βιβλίων...

Σε διαβολική σύμπτωση εδώ και δυο εβδομάδες έχω αγοράσει το Norwegian Wood του Murakami. Το αστείο είναι πως για κάποιο λόγο η ελληνική απόδοση του τίτλου είναι νορβηγικό δάσος... Φυσικά, όπως εύκολα διαπιστώνει κανείς διαβάζοντας τις πρώτες σελίδες, δεν υπάρχει κάποιο νορβηγικό δάσος... Ο τίτλος αναφέρεται στο κομμάτι των Beatles. Το οποίο κομμάτι με τη σειρά του αναφέρεται σε έπιπλο που είναι φτιαγμένο από νορβηγικό ξύλο. Τι να πω για τις ελληνικές εκδόσεις πραγματικά...

Έχω στην άκρη και τον Άνθρωπο αντίγραφο και το Κατά Ιησούν Ευαγγέλιο του Ζοσέ Σαραμάγκου.

[Titus]

Θα σου έλεγα να άφηνες στην άκρη τα δάση και να έπιανες το "Ευαγγέλιο", είναι αριστουργηματικό και το καλύτερο βιβλίο του Σαραμάγκου.

Now reading το Manhattan Transfer του ντος Πάσος. Σα να βλέπεις ταινία του Αϊζενστάιν...Οι χαρακτήρες περιγράφονται εξωτερικά ή το πολύ μέσα από τις σκέψεις τους και όχι από μακροσκελείς περιγραφές ή συναισθήματα σε τρίτο πρόσωπο, αυτό που κυριαρχεί είναι η κίνηση των μαζών, και μου δίνει μονίμως την εντύπωση ότι οι χαρακτήρες του βιβλίου, αν και έχουν διακριτά χαρακτηρηστικά, παραμένουν απρόσωποι, σκιές (κατά την πλατωνική έννοια), ή καλύτερα μέλη ενός μεγαλύτερου πλήθους και μικρά κομματάκια μιας απείρως μεγαλύτερης εικόνας και εποχής.

[Raf]

Σε διαβολική σύμπτωση εδώ και δυο εβδομάδες έχω αγοράσει το Norwegian Wood του Murakami. Το αστείο είναι πως για κάποιο λόγο η ελληνική απόδοση του τίτλου είναι νορβηγικό δάσος... Φυσικά, όπως εύκολα διαπιστώνει κανείς διαβάζοντας τις πρώτες σελίδες, δεν υπάρχει κάποιο νορβηγικό δάσος... Ο τίτλος αναφέρεται στο κομμάτι των Beatles. Το οποίο κομμάτι με τη σειρά του αναφέρεται σε έπιπλο που είναι φτιαγμένο από νορβηγικό ξύλο. Τι να πω για τις ελληνικές εκδόσεις πραγματικά...

Μα καλά ο μεταφραστής δε διάβασε το βιβλίο;;

Παίζει να μετάφρασε πρώτα το τίτλο, μετά να διάβασε το βιβλίο και να ξέχασε να κάνει τη διόρθωση.

[Titus]

Υπάρχουν γυναίκες που τις θυμάσαι,
υπάρχουν κι αυτές που δε λησμονιούνται.
Αυτές είναι οι χειρότερες.

Alejandro Zendejas (όπως το θυμάται ο συγγραφέας)

Εισαγωγή του δευτέρου κεφαλαίου του "Όνειρα συνόρων" του Paco Ignacio Taibo II.

Yeah...

[Evans]

Έχει διαβάσει κανένας σας βιβλία του Βασίλη Αλεξάκη; Έχετε να μου προτείνετε κάποιο;

[Titus]

Έχω ακούσει πολύ καλά λόγια για το "μ.Χ.". Πραγματεύεται την είσκεψη ενός ελληνιστή στο Άγιο Όρος και έχει πάρει εξαιρετικές διεθνείς κριτικές. Το έχω στη βιβλιοθήκη μου εδώ και καιρό αλλά δυστυχώς δεν το έχω διαβάσει ακόμα. Πάντως πρέπει να είναι από τις περιπτώσεις που η επιδοκιμασία των κριτικών έχει νόημα.

[Evans]

Και μένα μου κέντρισε το ενδιαφέρον. Για την ακρίβεια, πρώτα διάβασα περιγραφή και κριτικές και μετά έκανα το post. Ήθελα όμως να πάρω κάποια γνώμη πριν το αγοράσω και με τη μία σκέφτηκα αυτό το topic. Αυτή τη στιγμή έχω δύο βιβλία στα τελειώματα, αμέσως μετά θα το αγοράσω.. Αν το διαβάσεις πες τίποτα .