Games made in hell...

[MarVell]

Το τελευταίο αφεντικό στο Eternal Champions στο MegaDrive έκλεβε λες και δεν υπήρχε αύριο

Επίσης η τελευταία μάχη στο Parasite Eve II στο PS ήταν παλούκι, ποτέ δεν κατάφερα να δω το τέλος του παιχνιδιού

[deus_d0pe]

Eμένα ακόμα με στοιχειώνει το Riven. Πήγα για αποτοξίνωση μετά.

[hideo.]

Εντάξει το R-type classic δεν είναι τόσο δύσκολο.[/b]

Εκεινη την εποχη στο master system μου ειχε φανει πολυ δυσκολο.Τωρα ισως να το εβγαζα ευκολα

[Pilgrim]

Σχετικά με το commandos θα συμφωνήσω με τον Titus. To συγκεκριμένο παιχνίδι όφειλε να είναι δύσκολο!! Ειδικά το 2 ήταν παλούκι αλλά ένιωθες απίστευτη ικάνοποίηση οταν τελείωνες μια αποστολή. Οι στιγμές δε που απαιτούσαν άμεση αλλάγη σχεδίου μπας και καταφέρεις να σώσεις κυρίως τον έρμο τον green beret ήταν απλά ανεκτίμητες (ειδικά οταν τα κατάφερνες )
Τώρα σαν ποιό δυσκολο παιχνιδι θα έλεγα με άνεση το εξωφρενικά δύσκολο BattleToads! Αν και το έχω ξαναπεί είναι άνετα ο τίτλος που έχω ρίξει τα περισσότερα μπινελίκια και έχω φάει τις περισσότερες φάπες (απο την μάνα μου επειδή έβριζα) ενώ η σκέψη του να βγάλω το cartridge απο το Snes και να το σουτάρω στον τοίχο είχε περάσει άπειρες φορές απο το μυαλό μου!!
Το μοναδικό παιχνίδι που ασχολήθηκα σοβαρά και δεν κατάφερα να το τερματίσω! Α ρε ρουφιάνα Rare

[Altair]

Hardest game ever:SHADOW OF THE BEAST.

Για αρχή είχες μόνο μια ζωή.Αν την έχανες ξανά από την αρχή.Η υγεία σου περιοριζόταν στο 12.Αν έχανες υγεία ξανάβρισκες βέβαια αλλά πολύ σπάνια και με προσπάθεια.Άσε που υπήρχαν σημεία στα οποία αντί να πάρεις ζωή σου αφαιρούσε.Απελπιστικά αργή η ανταπόκριση στο χειρισμό με αποτέλεσμα αναρίθμητα μπινελίκια.Αυτά....

Το τερμάτισα σε megadrive emulator με άπειρη χρήση save/load.

[OniBocho]

Zork... Όλα τα Zork...

Ποτέ δεν μου άρεσαν τα Myst Clones, αλλά μετά κι από αυτό, τα μίσησα...

[Hipster Luffy]

Omicron Nomad Soul?

Αν και ήταν απίστευτο παιχνιδάκι, έχανες το μπούσουλα?

[Titus]

Επ!!! Διαφωνώ για τα Ζορκ!

Αν και δεν είχαν διαλόγους, δε θα τα χαρακτήριζα Myst Clones λόγω της έλλειψης Puzzles. Οι γρίφοι τους ήταν λογικοί και βασισμένοι στο χιούμορ και την εσωτερική δομή του κόσμου, ενώ η αλληλεπίδραση με το περιβάλλον, οι χαρακτήρες, οι ήχοι κλπ έδιναν μια όμορφη ζωντάνια. Στα Myst με το ζόρι έβλεπες άνθρωπο ζωντανό. Και εν πάσει περιπτώσει τα θεωρώ και πολύ καλά παιχνίδια, ειδικά το Grand Inquisitor.

[Tipsy Russell]

Ενα απο τα πιο απλα αλλα και δυσκολα σημεία σε ενα κατα τα άλλα normal επιπέδου δυσκολίας παιχνίδι ήτανε η πιστα ραγκμπυ στο asterix & obelix (snes). Ετρεχες με τη μπάλα κι έρχονταν απο τα δεξιά αντίπαλοι είτε ευθεία κατα πάνω σου είτε πηδώντας. Στην πρώτη περίπτωση έπρεπε να πηδηξεις, στη 2η να συνεχίσεις ευθεία, οκ ξέρω ακούγεται απλό. Ο χρόνος αντίδρασης όμως ήτανε τόσο μικρός που καταφερα να περάσω την πίστα μόνο πατωντας pause κάθε φορά που'βγαινε αντίπαλος ωστε να δω πρώτα αν πρέπει να πηδήξω/τρέξω και να πράξω ανάλογα. Το συγκεκριμένο σημείο γινόταν ακόμα πιο γελοιωδως δυσκολο αν έπαιζες co-op που έπρεπε να συνεργαστεις και με καποιον άλλο

[Jedah]

Εγώ θα διαλέξω μια πολύ διάσημη και εξαιρετική σειρά παιχνιδιών, τα Ghosts 'n' Goblims (MakaiMura). Είναι υπέροχα αλλά σαδιστικά δύσκολα και άδικα. Pain...

[utsutsu]

me prolave o Jedah. Simfono apolita. To game se odigi sto dafni me ti mia!!!

[Shadow]

τα Doom και γενικα παιχνιδια shoot'em up.

[McSolid]

Δε θα ελεγα οτι τα DOOM ηταν δυσκολα, μαλλον ηταν σημειο εκεινων των καιρων καθως ο gamer τοτε δεν ηταν συνηθισμενος σε τετοια παιχνιδια. Τωρα ολοι μας μπορουμε ανετοτατα να παιξουμε ενα καλο FPS και να το τερματισουμε, τοτε υπηρχαν ακομα παιδια τα οποια ζαλιζονταν με το DOOM!!!

Το 3 ηταν παντως αρκετα ευκολο, αλλα δε θυμαμαι πολλα παιχνιδια να τα απολαυσα οσο το DOOM 3... Jedah knows exactly what I am talking 'bout...

[Scatman]

Οποτε προσπαθω να παιξω Doom 1 & 2 ζαλιζομαι γιατρε.
Δεν κανω πλακα...μονο με αυτα τα 2 το παθαινω.

[Somari]

Εμένα το μόνο παιχνίδι που με ζαλίζει είναι το F0