Announcement

Collapse
No announcement yet.

Music and Lyrics

Collapse
This is a sticky topic.
X
X
 
  • Filter
  • Time
  • Show
Clear All
new posts

  • Άδεια μου αγκαλιά

    Δε θα 'θελα εδώ Θεός να επέμβει
    και ας ξέρω, φως μου, πως τυφλά τον υπακούς
    Σκυφτός εγώ, γονατιστός, θα του ζητούσα
    να μην επέμβει στους θολούς σου δισταγμούς

    Μη σε φέρει, μη σε στείλει
    μη σ' αγγίξει τόσο δα
    και επιτέλους αν σε στείλει
    να σε στείλει εδώ ξανά

    Χέρια μου αδειανά, Χριστέ !
    άδεια μου αγκαλιά, Χριστέ μου !
    Χέρια μου αδειανά, Χριστέ !
    άδεια μου αγκαλιά

    Αν και για μένα αγγελούδια δεν υπάρχουν
    μόλις σε ιδώ κοντεύουν να επαληθευτούν
    Αχ θα τα εσύναζα και θα τα εκλιπαρούσα
    με τις φλογίτσες τους στο πλάι σου να σταθούν

    Να σου φέγγουν να βαδίζεις
    εν χάριτι ομορφιάς
    σαν Χριστός πάνω απ' τη λίμνη
    και σε μένα να γυρνάς

    Βαμμένος είμαι στην αγάπη
    έτσι ήσουν πάντοτε κι εσύ
    Πιστεύω σ' ένα μονοπάτι
    που θα 'μαστε μαζί

    Κι έτσι ας καίνε οι λαμπάδες
    στα μονοπάτια στα βουνά
    κι εκείνη πάντα θα επιστρέφει
    κάθε στιγμή παντοτινά

    Διασκευή του Διονύση Σαββόπουλου στο Into my arms του μέγιστου Nick Cave. Και στις δύο εκδόσεις ένα υπέροχο κομμάτι. Και από έναν υπέροχο δίσκο- κατάθεση ψυχής του Cave.

    To παραθέτω από την αγαπημένη μου Ελληνίδα ερμηνεύτρια.
    "...πιστεύω σ'ένα μονοπάτι που θα 'μαστε μαζί..."Δε θα 'θελα εδώ Θεός να επέμβεικαι ας ξέρω, φως μου, πως τυφλά τον υπακούςΣκυφτός εγώ, γονατιστός, θα του ζη...
    «Should Shinobi fail before completing the mission, he will disappear before the dawn and vanish forever.»

    Comment


    • Ωραίος...έχει κάνει ο Σαββόπουλος και μία διασκευή του "Wicked Messenger" του Dylan.

      Άγγελος εξάγγελος μας ήρθε από μακριά
      γερμένος πάνω σ' ένα δεκανίκι
      δεν ήξερε καθόλου μα καθόλου να μιλά
      και είχε γλώσσα μόνο για να γλείφει

      Τα νέα που μας έφερε ήταν όλα μια ψευτιά
      μα ακούγονταν ευχάριστα στ' αυτί μας
      γιατί έμοιαζε μ' αλήθεια η κάθε του ψευτιά
      κι ακούγοντάς τον ησύχαζε η ψυχή μας

      Έστησε το κρεβάτι του πίσω απ' την αγορά
      κι έλεγε καλαμπούρια στην ταβέρνα
      μπαινόβγαινε κεφάτος στα κουρεία και στα λουτρά
      και χάζευε τα ψάρια μες στη στέρνα

      Και πέρασε ο χειμώνας κι ήρθε η καλοκαιριά
      κι ύστερα πάλι ξανάρθανε τα κρύα
      ώσπου κάποιο βραδάκι βρε τι του 'ρθε ξαφνικά
      κι άρχισε να φωνάζει με μανία

      Τα πόδια μου καήκανε σ' αυτή την ερημιά
      η νύχτα εναλλάσσεται με νύχτα
      τα νέα που σας έφερα σας χάιδεψαν τ' αυτιά
      μα απέχουνε πολύ απ' την αλήθεια

      Αμέσως καταλάβαμε τι πήγαινε να πει
      και του 'παμε να φύγει μουδιασμένα
      αφού δεν είχε νέα ευχάριστα να πει
      καλύτερα να μην μας πει κανένα...

      Comment


      • Ανοργασμικιά
        Στίχοι: Γιάννης Μηλιώκας
        Μουσική: Γιάννης Μηλιώκας
        Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Μηλιώκας

        Σκύλα, δε θα σου τηλεφωνήσω
        κι αν με πάρεις θα στο κλείσω θα σου δείξω εγώ
        Κάργια, έσκισα τα γράμματα σου
        μάζεψα τα πράγματα σου τέρμα ως εδώ

        Γιατί είσαι άχαρη είσαι αχάριστη
        είσαι μονόχνωτη, κομπλεξικιά
        Γιατί είσαι άγαρμπη είσαι αναίσθητη
        είσαι κρυόκωλη και ανοργασμικιά και ανοργασμικιά

        Κτήνος, δε μου φτάνει ένα μπουκάλι
        με κατάντησες ρεμάλι κι αλκοολικό
        Βούρλο, πρώτα θες να με φυτέψεις
        κι ύστερα θα με πιστέψεις πόσο σ' αγαπώ


        "...You can have all the faith you want in spirits, and the afterlife, and heaven and hell, but when it comes to this world, don't be an idiot. Cause you can tell me you put your faith in God to put you through the day, but when it comes time to cross the road, i know you look both ways..."

        Comment


        • Megadeth - Youthanasia

          Who'd believe with the way things are here
          We'd be going anywhere telling people
          How to live?
          Who'd believe we'd spend more
          Shippin' drugs and guns
          Than to educate our sons? Sorry but
          That's what they did

          I can't help but think,
          Someone's forsaken you and me

          Luck deserted me and the truth
          Beat out my brains
          Men rise on stepping stones of their
          Selves to higher things
          I've stepped over lots of bodies on my way
          Thanks for the information don't need no
          More anything

          We are the damned of all the world
          With sadness in our hearts
          The wounded of the wars
          We've been hung out to dry
          You didn't want us anyway
          And now we're making up our minds
          You tell us how to run our lives
          We run for youthanasia
          Carpe diem

          Comment


          • Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου
            Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
            Πρώτη εκτέλεση: Δήμητρα Γαλάνη

            Πάρε με νύχτα, πάρε με
            στων αστεριών το άρμα
            να σεργιανίσω μια ψυχή
            που τυραννάω καιρό

            Στον κόσμο αυτό παιδεύτηκα
            γιατί ήρθα μ' ένα κάρμα
            το παραπέρα απ' τη ζωή
            να μάθω ν' αγαπώ

            Ατομική μου ενέργεια
            κι ανάσα μου στα χείλη
            την πρώτη ουσία, την αρχή,
            σηκώστε με να δω

            Όχι από περιέργεια,
            μα δε χωράω στην ύλη
            κι ετούτη η ψεύτρα η εποχή
            την έχει για θεό

            Δίνε μου, κόσμε, δίνε μου
            το πιο θλιμμένο όπα
            να στο γυρίσω μια στροφή
            με σώμα ευγενικό

            Κι αν είναι από το είναι μου
            κι απ΄ την καρδιά που το 'πα
            να γίνει η αγάπη προσευχή
            και στάχτη το κακό

            Ατομική μου ενέργεια
            κι ανάσα μου στα χείλη
            την πρώτη ουσία, την αρχή,
            σηκώστε με να δω

            Όχι από περιέργεια,
            μα δε χωράω στην ύλη
            κι ετούτη η ψεύτρα η εποχή
            την έχει για θεό

            Στίχοι: Λίνα ΝικολακοπούλουΜουσική: Θάνος ΜικρούτσικοςΠρώτη εκτέλεση: Δήμητρα ΓαλάνηΠάρε με νύχτα, πάρε μεστων αστεριών το άρμανα σεργιανίσω μια ψυχήπου τυρα...
            "...You can have all the faith you want in spirits, and the afterlife, and heaven and hell, but when it comes to this world, don't be an idiot. Cause you can tell me you put your faith in God to put you through the day, but when it comes time to cross the road, i know you look both ways..."

            Comment


            • Yearn for change
              Paradise Lost

              Approaching a silence, a blur of subsidence
              Time may heal all troubles, is that what Ive found?
              Joy entices all, until deaths lonely shroud
              But I know its forever......
              Praying for a change
              Our lives leading onwards, the essence is stronger
              Memories of life drifting further away I must doubt that where
              Theres a will theres a way......
              But I know, its forever
              Praying for a change
              Life is all the pain we endeavour...

              As entitled.--------------------I put correct lyrics below, they appear in the clip as well.Approaching a silence, a blur of subsidenceTime may heal all trou...



              «Should Shinobi fail before completing the mission, he will disappear before the dawn and vanish forever.»

              Comment


              • Album απο τα λιγα.. και το νεο τους παντως δεν ειναι κακο, αλλα σιγουρα τα Draconian Times και Icon τα εχω καψει οσο τιποτα απο PL.

                Comment


                • Oλες του κοσμου οι Κυριακες
                  Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος
                  Μουσική: Χρήστος Νικολόπουλος
                  Πρώτη εκτέλεση: Χαρούλα Αλεξίου

                  Όλες του κόσμου οι Κυριακές
                  λάμπουν στο πρόσωπό σου...
                  Τι χρώματα, τι μουσικές
                  μες στο χαμογελό σου!

                  Σαν τη φωτιά είσαι ζεστός,
                  είσαι ο ίδιος ο Χριστός,
                  ένας Χριστός της γειτονιάς,
                  που ξέρει τι θα πει χιονιάς...

                  Τι όμορφο να σ'αγαπώ
                  και να σε καρτεράω,
                  να σου γλυκαίνω τον καημό,
                  να σε παρηγοράω

                  Σαν τη φωτιά είσαι ζεστός,
                  είσαι ο ίδιος ο Χριστός,
                  ένας Χριστός της γειτονιάς,
                  που ξέρει τι θα πει χιονιάς...

                  Enjoy the videos and music that you love, upload original content and share it all with friends, family and the world on YouTube.




                  Ερωτας Αρχαγγελος
                  Στίχοι: Δημήτρης Λέντζος
                  Μουσική: Χρήστος Λεοντής
                  Πρώτη εκτέλεση: Δημήτρης Μητροπάνος

                  Σάββατο χαράματα μπρος στην Αχερουσία
                  χόρεψα ζεϊμπέκικο πάνω στην φωτιά
                  βήματα γενέθλια για την αθανασία
                  κι όλες οι αγάπες μου μία ξενιτιά

                  Πήρα από τα μάτια σου λίγο μαύρο χρώμα
                  κι έβαψα τα ρούχα μου -μάνα μη με δεις-
                  την στερνή κουβέντα σου την θυμάμαι ακόμα
                  σαν χορεύεις μου ΄λεγες, να 'σαι ο Διγενής

                  Βλέμματα χαράξανε στις μαύρες τις οθόνες
                  κι οι τυφλοί προφήτες προδίδουν τους χρησμούς
                  έρωτας αρχάγγελος σαν τις παλιές εικόνες
                  κι ο χορός του κόσμου ραγίζει τους αρμούς

                  Πήρα από τα μάτια σου λίγο μαύρο χρώμα
                  κι έβαψα τα ρούχα μου -μάνα μη με δεις-
                  την στερνή κουβέντα σου την θυμάμαι ακόμα
                  σαν χορεύεις μου ΄λεγες, να 'σαι ο Διγενής

                  Είναι τα τραγούδια μας ηφαίστεια που καίνε
                  σώματα κι αγάλματα βγάζουνε φτερά
                  τα αρχαία πάθη μας και τα φιλιά σου φταίνε
                  κοίτα αναστήθηκα για δεύτερη φορά

                  Πήρα από τα μάτια σου λίγο μαύρο χρώμα
                  κι έβαψα τα ρούχα μου -μάνα μη με δεις-
                  την στερνή κουβέντα σου την θυμάμαι ακόμα
                  σαν χορεύεις μου ΄λεγες, να 'σαι ο Διγενής

                  Αθάνατος !!! Σαν εσένα κανένας ΜΕΓΑΛΗ ΦΩΝΗ!!!!Αναζητωντας τον στη Σαλονικη, τον κοιταξε μουδιασμενη η Ροζα καπου στα Λαδαδικα σε ενα υγρο καμπαρε...Γιατι ηθε...




                  Μερες Αργιας
                  Στίχοι: Διονύσης Καψάλης
                  Μουσική: Διάφανα Κρίνα
                  Πρώτη εκτέλεση: Διάφανα Κρίνα

                  Ξέρω πως θα 'ρθει, και δεν θα 'μαι όπως είμαι,
                  να τον δεχτώ με το καλύτερο παλτό μου·
                  μήτε σκυμμένος στις σελίδες κάποιου τόμου,
                  εκεί που υψώνομαι να μάθω ότι κείμαι.

                  Δεν θα προσεύχομαι σε σύμπαν που θαμπώνει,
                  δεν θα ρωτήσω αναιδώς, πού το κεντρί σου;
                  Γονιός δεν θα 'ναι να μου πει, σήκω και ντύσου
                  καιρός να ζήσουμε, παιδί μου, ξημερώνει.

                  Θα 'ρθει την ώρα που σπαράσσεται το φως μου,
                  κι εκλιπαρώ φανατικά λίγη γαλήνη,
                  θα 'ρθει σαν πύρινο παράγγελμα που λύνει

                  όρους ζωής και την αδρή χαρά του κόσμου·
                  δεν θα μαζεύει ουρανό για να με πλύνει,
                  δεν θα κρατά βασιλικό ή φύλλα δυόσμου.






                  Εγινε η απωλεια συνηθεια μας
                  Στίχοι: Διάφανα Κρίνα
                  Μουσική: Διάφανα Κρίνα
                  Πρώτη εκτέλεση: Διάφανα Κρίνα

                  Γλείφω το οξύ απ' τις ρωγμές των χειλιών σου
                  και προσπαθώ να σου απαλύνω τον πόνο
                  τα χρόνια που περάσανε μ' αφήσανε μόνο
                  να ψάχνω την πνοή μου στον νεκρό εαυτό σου

                  Ζητάω βοήθεια από ανήμπορα χέρια
                  που ριγούν στην αγάπη και τον τρόμο
                  πήρες λάθος τον δικό μου δρόμο
                  και ψάχνεις το φως μου σε σβησμένα αστέρια

                  Η απουσία σου μ' εξουθενώνει
                  και δεν μπορώ να συνηθίσω
                  νιώθω να προχωράω μπροστά
                  μα πάντα φτάνω πίσω
                  κι αυτή η αλήθεια με σκοτώνει

                  Σβήνω τα ίχνη από τα ψέματά μας
                  παραπατάω στη σιωπή
                  έγινε η απώλεια συνήθειά μας
                  κι ο έρωτας μια άρρωστη κραυγή



                  Διαφορετικα ειδη μουσικης - αλλα ολα εκπεμπουν τεχνη...
                  Deus Misereatur...
                  Gloria filiorum patres i.e.m.e
                  Viva los Vatos Locos

                  ---------------------
                  UNITED WE STAND DIVIDED WE FALL...

                  Comment


                  • Και ενα κομματι που οταν το ακουω με πιανει ριγος...και ειναι προσωπικα αγαπημενο.Παρτε το απο ενα live sto Ηρωδειο:


                    Θά 'ρθεις σαν αστραπή

                    Στίχοι: Σταμάτης Σπανουδάκης
                    Μουσική: Σταμάτης Σπανουδάκης
                    Πρώτη εκτέλεση: Χορωδία


                    Θάρθεις σαν αστραπή
                    θάχει η χώρα γιορτή
                    θάλασσα γη και ουρανός
                    στο δικό σου φως.
                    Θα ντυθώ στα λευκά
                    να σ' αγγίξω ξανά
                    φως εσύ και καρδιά μου εγώ
                    πόσο σ' αγαπώ.

                    Βασιλεύς Βασιλέων, Βασιλεί Βοήθει, έλεος, έλεος Επουράνιε Θεέ
                    Κωνσταντίνος Δραγάτσης Παλαιολόγος, έλεω Θεού Αυτοκράτωρ των Ρωμαίων.
                    Στην πύλη του αγίου Ρωμανού, καβαλικά την φάρα του την ασπροποδαράτην,
                    Τέσσερα Βήτα, έλεος, έλεος, Μαρμαράς, Βόσπορος και Μαύρη Τρίτη
                    Φρίξον ήλιε, στέναξον γη, Εάλω ή πόλη, Εάλω η πόλη
                    Βασιλεύουσα, πύλη χρυσή κι ο πορφυρογέννητος στην κόκκινη μηλιά.
                    Η πόλη ήταν το σπαθί, η πόλη το κοντάρι, η πόλη ήταν το κλειδί της Ρωμανίας όλης
                    Σώπασε Κυρά Δέσποινα και μην πολυδακρύζεις,
                    πάλι με χρόνια με καιρούς, πάλι δικά Σου θάναι.

                    Στην πύλη του αγίου Ρωμανού
                    έφυγες για αλλού
                    κι άγγελος θα σε φέρει εδώ
                    στον σωστό καιρό.
                    Μες την Άγια Σοφιά
                    θα βρεθούμε ξανά λειτουργία μελλοντική
                    οι Έλληνες μαζί

                    Composser: Stamatis SpanoudakisDirected by: Tassos BirsimEdited by: Nikolas EconomidesLocation: Herod Atticus theatre in Akropolis Athens
                    Deus Misereatur...
                    Gloria filiorum patres i.e.m.e
                    Viva los Vatos Locos

                    ---------------------
                    UNITED WE STAND DIVIDED WE FALL...

                    Comment


                    • Album απο τα λιγα.. και το νεο τους παντως δεν ειναι κακο, αλλα σιγουρα τα Draconian Times και Icon τα εχω καψει οσο τιποτα απο PL.
                      Είναι από τα αγαπημένα μου groups οπότε ίσως δεν είμαι και πολύ αντικειμενικός. Το καινούριο τους Faith divides us Death unites us, όσο το έχω ακούσει μου άρεσε πολύ. Το In Requiem από την άλλη με άφησε με ανάμικτα συναισθήματα. Στην τριάδα των δίσκων τους πάντως βάζω κι εγώ τα Icon, Draconian Times και το One second( κι ας λένε οι true...) Tα Gothic και Shades of God είναι ίσως τα αμέσως επόμενα αγαπημένα. Ίσως πάω και στο live τους στις 17 του μήνα στο Gagarin.
                      «Should Shinobi fail before completing the mission, he will disappear before the dawn and vanish forever.»

                      Comment


                      • Heathaze
                        Genesis


                        No cloud, a sleepy calm,
                        Sunbaked earth that's cooled by gentle breeze,
                        And trees with rustling leaves,
                        Only endless days without a care,
                        Nothing must be done.

                        Silent as a day can be,
                        Far-off sounds of others on their chosen run
                        As they do all those things they feel give life some meaning,
                        Even if they're dull.

                        It's time to stop this dreaming, must rejoin the real world
                        As revealed by orange lights and a smoky atmosphere.

                        The trees and I are shaken by the same wind but whereas
                        The trees will lose their withered leaves,
                        I just can't seem to let them loose.
                        And they can't refresh me those hot winds of the south.
                        Oh I feel like an alien, a stranger in an alien place.

                        Now the light is fading fast,
                        Chances slip away, a time will come to pass
                        When there'll be none,
                        Then addicted to a perfumed poison,
                        Betrayed by its aftertaste,
                        Oh we shall lose the wonder and find nothing in return.
                        Many are the substitutes but they're powerless on their own.

                        Beware the fisherman who's casting out his line
                        Into a dried up river bed,
                        But don't try to tell him 'cos he won't believe you.
                        Throw some bread to the ducks instead, it's easier that way.
                        I feel like an alien, a stranger in an alien place.

                        The trees and I are shaken by the same wind but whereas
                        The trees will lose their withered leaves,
                        I just can't seem to let them loose.
                        And they can't refresh me those hot winds of the south.
                        I feel like an alien, a stranger in an alien place.
                        «Should Shinobi fail before completing the mission, he will disappear before the dawn and vanish forever.»

                        Comment


                        • Σωκράτης Μάλαμας
                          Στην αγορά παγιδευμένοι ποντικοί
                          Παραμύθια, 1991


                          Στην αγορά παγιδευμένοι ποντικοί
                          νύχτα στην Tσιμισκή, μες στον αέρα
                          γλιστράς δεξιά μου κρύα αναπνοή
                          πριν από χρόνια ζούσαμε 'δώ πέρα.

                          Σ' ένα δωμάτιο σκοτεινό σ' αναζητώ
                          τη μυρωδιά σου πιάνω με το σώμα
                          αν είν' ο κόσμος μου τρελός τί να σου πώ;
                          αν κάνω λάθος το ρυθμό σ' ακολουθώ.

                          Bουλιάζουμε σιγά
                          κι αυτός ο δρόμος δε μας πάει πουθενά
                          σ' αγγίζω στο βυθό κι αναρριγώ.
                          Ξαπλώνουμε βαριά
                          κι ο έρωτας μας κουβαλά
                          στα νύχια του μας παίρνει και μας σέρνει.

                          Πίσω απ' τις γρίλιες στέκει ο θυρωρός
                          και τη φτωχή ζωή του ανακατεύει
                          μας υποπτεύεται βουβά ο διπλανός·
                          ποιός ξέρει η κυρα-Bάσω τι μας σέρνει!

                          Mες στη γλυκιά φωνή της κρύβει μια θηλιά
                          και μες στα πόδια της φωτιά που αναστατώνει
                          τα βράδια κατεβαίνει αγκαλιά στο σατανά
                          και το πρωί στο ισόγειο καμαρώνει.

                          Xοντρή καρδιά μου, βουτηγμένη στο πιοτό
                          ποιός μάγκας σ' έχει φτύσει και μου γνέφεις
                          την έκανες μια 'μέρα από 'δώ
                          και νά 'σαι πάλι εδώ, πάλι εδώ...

                          Έλα κοντά και σώπα, μη μιλάς
                          τόσα χρονάκια ψάχνεις την αγάπη
                          μα τόση λάσπη που στην πλάτη κουβαλάς
                          τέτοια σου μάραναν ανόητη απάτη.

                          Kοίτα και γύρω σου γάτη του κερατά
                          και πες μου πόσο αξίζει η κάθε μέρα
                          δεν επενδύεται η αγάπη φουκαρά
                          ψάξε καλύτερα, κάτι θα βρεις πιό πέρα...

                          Comment


                          • Όλοι γνωρίζουμε ότι τα τηλεριάλιτη ως βασικό στόχο έχουν να εκθέτουν τις προσωπικότητες των συμμετεχόντων, ώστε να τραβήξουν την προσοχή του κοινού για να υπάρξει τηλεθέαση. Να που όμως υπάρχουν και φορές που χάρη σε αυτά βγαίνει και κάτι ποιοτικό:

                            Λεωνίδας Μπαλάφας: Μην αρχίζεις ξανά

                            Γιατί της νύχτας το ναι... της μέρας το ίσως, δεν έχει μάθει να ψάχνει αιτία να βρει.

                            Enjoy the videos and music that you love, upload original content and share it all with friends, family and the world on YouTube.
                            The illusion of free will is an illusion.

                            Comment


                            • Όλοι γνωρίζουμε ότι τα τηλεριάλιτη ως βασικό στόχο έχουν να εκθέτουν τις προσωπικότητες των συμμετεχόντων, ώστε να τραβήξουν την προσοχή του κοινού για να υπάρξει τηλεθέαση. Να που όμως υπάρχουν και φορές που χάρη σε αυτά βγαίνει και κάτι ποιοτικό:


                              Εντάξει, απο το X-Factor δεν βγήκαν αυτοί; Απλά ήταν ένας τηλε-διαγωνισμός μουσικής, δεν ήταν κανένα Fame Story να ασχολείται με ρομάντζα μεταξύ τους κ.τ.λ..

                              Δεν με εκπλήσσει το τραγούδι. Συμπαθητικό είναι, δεν ανήκει στα ακούσματά μου βέβαια, τα παιδιά έδειχναν οτι κάτι μπορούσαν να κάνουν.

                              Comment


                              • Ναι συμφωνώ. Το τραγούδι που παρέθεσα ανήκει στο νικητή ενός από τα Fame Story, που όπως είπες ασχολείται και με άλλα εκτός της μουσικής.
                                Όχι ότι δεν κάνει τα ίδια και το X-factor βέβαια...
                                The illusion of free will is an illusion.

                                Comment

                                Working...
                                X