Shadows Die Twice.Το νέο(?) IP της FROM Software

[i Have no Equal]

Αφου τελειωσα και NG++ το εκανα 100% και το αφησα να "καθίσει" κανα δυο μέρες να το σκεφτω καλυτερα θα δωσω rankings για τα παιχνίδια της FROM με γνωμονα τη δυσκολία:


1. Bloodborne - Μερικα bosses με δυσκόλεψαν πολυ περισσότερο απο οτιδήποτε μου πεταξε το sekiro, επισης οι hunters ηταν αρκετα δυσκολοι.
2. Sekiro - Αξια στη δευτερη θεση γιατι εχει καποια αρκετα δύσκολα bosses, γενικα σαν traversing ομως δεν ηταν τοσο δυσκολο και θα τολμησω να πω οτι ειναι πολυ πιο accessible απο τα soulsborne παρ'ολα αυτα θα το βαλω δευτερο.
3. Demon Souls - Γενικα θεωρω οτι ηταν δυσκολότερο απο τα Souls με εξαιρεση ισως το DLC του DSII το οποιο το βάζω πολυ κοντα.
4. DS II DLC - Ενω το vanilla game ηταν πανεύκολο το DLC ηταν αρκετα δυσκολο και με αρκετα δυσκολες περιοχες (Lud and Zallen ακομα εχω εφιάλτες, εκανα ποση ωρα να φτασω για να φαω wipe σε 10 δευτερολεπτα )
5. DS 3 - Δεν το βρισκω τοσο δυσκολο προσωπικα, εκτος απο 1-2 boss fights ειναι αρκετα βατο μπαίνει πριν το DS1 λογο Midir που εσπασε λιγο νευρα.
6. DS 1 - Επειδη επαιξα και το remaster αρκετα το θεωρω το ευκολοτερο παιχνιδι αν και οχι το πιο προσβάσιμο, αν το επαιζα πρωτο ισως με ειχε δυσκολεψει περισσοτερο αλλα μετα απο ~400h DSII δεν μου ειπε τιποτα.
7. DS II vanilla - Μακραν το ευκολοτερο και το πιο προσβάσιμο κατ'εμε game της FROM

Ολα αυτα εννοείται χωρις co-op..

Γενικα παντως ολα τα παιχνιδια της εταιρειας ειναι παρομοιας λογικης, απλα πρεπει να παιξεις αρκετα για να γινεις καλος, τιποτα fancy τιποτα περιεργο οσο περισσότερο παιζεις τοσο καλύτερος γίνεσαι. Στα προσωπικά μου rankings πχ δεν θεωρω οτι υπαρχει τρελη διαφορα μεταξυ του DSII και του BB η του Sekiro, οποιος μπορει να βγαλει solo το πρωτο μπορεί και τα υπόλοιπα ανετα.

[BigBOSS]

Το ξεκίνησα δειλά δειλά χθες. Επαιξα λίγο και το έφθασα έως ένα σημειο όπου βρίσκεται ένα πλάσμα σαν γίγαντας δεμένος σε κάτι ξύλα τα οποία στη συνέχεια σπάει, και φυσικά πρέπει να τον ρίξεις ώστε να ξεκλειδώθεί μια πύλη. Το άφησα εκεί προς το παρόν. Φυσικά ως εκείνο το σημείο έχασα αρκετές φορές. Θα το ξαναπιάσω Παρασκευή.

[nooto]

Τελος και απο μενα, αρκετα καθυστερημενα μιας και ηθελα να παιξω το παιχνιδι σε ps5, αλλα δεδομενου οτι ετσι οπως παει το πραγμα ειναι καπως χλωμο το ποτε θα παρω την κονσολα, ε ειπα να το παιξω σε ps4. For the reference, μου πηρε γυρω στις 60 ωρες, ομως σε γενικες γραμμες θα ελεγα οτι ειναι μικροτερο και μερος αυτων των ωρων εχουν να κανουν με τα απειρα retries που εριξα σε καποια bosses.

Στα τεχνικα, το παιχνιδι ειναι πανεμορφο και πολλα σκαλια πιο πανω απο οτιδηποτε αλλο εχει βγαλει η From, πολλες φορες σου βγαζει οτι ειναι game που το εχει φτιαξει αλλη εταιρεια οπως η Guerilla. Να σημειωσω βεβαια οτι παροτι δεν υπαρχουν fame drops, η εκδοση του ps4 εχει το κλασσικο απαραδεκτο frame pacing. Πιο συγκεκριμενα, επειδη ερχομουν απο παιχνιδια των 60fps, στην αρχη ο τιτλος μου φανηκε unplayable, αν και στην πορεια το συνηθισα. Παντως, και για να κλεισω την παρενθεση, αν δεν το εχετε δει ακομα θα προτεινα να το κανετε σε non-old gen hardware. Το level design εχει πολλα στοιχεια απο From games, με εξυπνες συνδεσεις των περιοχων, απο τη μια περιοχη μπορεις να βλεπεις καποια αλλη που ήσουν παλιοτερα και να κανεις χαρτογραφηση του ολου design, με μυστικες περιοχες, και τελος με πολυ καθετοτητα που την εισπραττεις και καπως πιο αμεσα λογω του grappling hook. Το τελευταιο δημιουργει ενα πολυ ωραιο traversal και φυσικα ενισχυει και τα νεα mechanics που εχει το παιχνιδι, βλεπε stealth ας πουμε οπου και μπορεις να βγαλεις ολοκληρες περιοχες χωρις να πολεμησεις πραγματικα, αν εισαι αρκετα παρατηρητικος και βρεις το καταλληλο μονοπατι. Παρολα αυτα θα ελεγα οτι ειναι αρκετα πιο γραμμικο απο τα υπολοιπα της εταιρειας (χωρις αυτο να ειναι αρνητικο βεβαια ή να σημαινει οτι το level design του μπορει να συγκριθει με τον μεσο τιτλο της κατηγοριας). Τελος πολυ καλο βρηκα και το OST, δεν εχω αυτη τη στιγμη καποιο memorable track στο μυαλο μου, αλλα σιγουρα ταιριαζει πολυ σε αυτο που θελει να βγαλει το παιχνιδι και βοηθα στο να χτιστει η απαραιτητη ατμοσφαιρα.

Στα του συστηματος μαχης, να πω οτι ο τιτλος ειναι παρα πολυ γρηγορος, πολυ πιο γρηγορος απο το Bloodborne, ενω η βασικη ιδεα ειναι οτι χτιζεται γυρω απο τα parry n riposte των Souls. Για να τα παρω λιγο απο την αρχη, δεν υπαρχει stamina bar αλλα posture bar. To τελευταιο ειναι ενας μετρητης ο οποιος αυξανεται οταν ο αντιπαλος, ή εσυ αντιστοιχα, ειτε δεχεται χτυπηματα, ειτε τα μπλοκαρει. Οταν αυτη η μπαρα γεμισει, ακολουθει ενα stagger effect, κατα το οποιο ο αντιπαλος (ή εσυ) μπορει να γινει one shot. Ο γενικος στοχος ειναι παντα να γεμισεις αυτη τη μπαρα του αντιπαλου, μιας και αν πας παραδοσιακα να καταναλωσεις το health bar του, η ζημεια που κανεις ειναι παρα πολυ μικρη συνηθως. Τωρα ο βελτιστος τροπος να γεμισεις το posture bar του αντιπαλου ειναι μεσω των perfect deflects, δηλαδη block τη στιγμη που η επιθεση του ισα ισα που σε ακουμπαει. Παραλληλα επειδη αν απλα κανεις evades η μπαρα αυτη πεφτει, πρεπει να εισαι συνεχεια στην πιεση με ενα συνδιασμο τοσο επιθεσεων οσο και σωστης "perfect" αμυνας. Σε οτι αφορα τη δυσκολια του παιχνιδιου, ο λογος που λεει πολυ κοσμος οτι ειναι πολυ δυσκολο εχει να κανει με αυτη ακριβως τη φυση του, δηλαδη κυνηγωντας τα perfect deflects, αν κανεις λαθος στο timing τρως το damage, και αυτο μπορει να οδηγησει σε παρα πολυ γρηγορους θανατους. Οποτε θελει καποιο mastery το οποιο το αποκτας σιγα σιγα. Σαν παρενθεση να πω οτι το συστημα αναπτυξης του χαρακτηρα δεν εχει leveling αλλα ειναι πιο κοντα σε αυτο παιχνιδιων οπως το Devil may Cry (σε πιο απλοικη μορφη), κατι που σημαινει οτι ο παικτης δεν μπορει να βασιζεται σε ατελειωτο grinding προκειμενου να κανει power his way through.

Αρα συνολικα, θα ελεγα οτι ο παικτης χρειαζεται την επιθετικη προσεγγιση που εχει στο bloodborne, αλλα και την perfect αμυνα του parry των dark souls (με τα παραθυρα βεβαια να ειναι πιο γενναιοδωρα εδω), ενω δεν μπορει να βασιστει σε grinding για να δυναμωσει (και φυσικα δεν υπαρχουν summons κλπ). Σαν τελικο σχολιο, το συστημα το βρηκα σε γενικες γραμμες εξαιρετικο και ολα τα bosses ενα και ενα, με ολες τις μαχες να ειναι πραγματικα memorable. Μιλαμε για εξαιρετικη δουλεια και μια απο πιο intense εμπειριες που μπορει να παρει κανεις απο ενα video game.

Συπληρωματικα τωρα να πω οτι υπαρχουν και αλλα πραγματα που μπορει κανεις να χρησιμοποιησει στην μαχη, οπως tools κλπ, για τα οποια δεν θα μιλησω παραπανω μιας και δεν τα εξερευνησα σε βαθος, ομως ειναι αρκετα ευρηματικα και γενικα απο videos που ειδα μπορουν να επηρεασουν παρα πολυ το ποσο ευκολη μπορει να γινει μια μαχη, αν ο παικτης τα χρησιμοποιησει με εξυπνο τροπο. Τελος να πω οτι υπαρχει και εδω ενα συστημα με souls που παιρνεις απο καθε αντιπαλο που σκοτωνεις, αλλα αν πεθανεις δεν μπορεις να τα κανεις reclaim, ωστοσο υπαρχουν καποια μαξιλαρακια που αν τα φτασεις μπορεις να χασεις τα souls ας πουμε που εχεις απο κει και πανω (και οχι ολα), οσες φορες και αν πεθανεις. Οποτε θα ελεγα οτι αν κανεις καλη διαχειριση ισως το παιχνιδι να ειναι και πιο forgiving απο τα souls στον συγκεκριμενο τομεα.

Καποια αρνητικα τωρα:

1) Η καμερα ειναι η κλασσικη souls, αλλα επειδη εδω το παιχνιδι ειναι πιο γρηγορο και καποιες μαχες ειναι σε κλειστους χωρους, τα προβληματα που ηδη ειχε θα ελεγα οτι μεγενθυνονται σε μεγαλο βαθμο. Δεν καταστρεφει την εμπειρια αλλα θα το παρατηρησετε περισσοτερο αποτι στα Souls-Bloodborne.
2) Το παιχνιδι οπως ειπα ειναι λιγο πιο γραμμικο και επισης καποια απο τα bosses τα πολεμας back to back. Αυτο ειναι πως θα φανει στον καθενα, αλλα ωρες ωρες ο τιτλος (για να κανω quote εδω τον Ihne) θυμιζει το cuphead-boss rush game, κατι το οποιο προσωπικα δεν με τραβαει και τοσο.
3) Το εχει γραψει και o Ihne, το παιχνιδι δεν ειναι τοσο replayable, φυσικα μπορεις να το ξαναπαιξεις για το fan της υποθεσης, απλα δεν μπορεις να δοκιμασεις διαφορετικα builds, weapons κλπ. Ειναι καπως πιο μονοπλευρο και στοχευμενο στο gameplay του.
4) Υπαρχει μια περιοχη που πρεπει να επισκεφθεις 3-4 φορες στο παιχνιδι και η τελευταια φορα που πας ειναι προς το τελος. Αυτο δημιουργει μια κουραση μιας και υπαρχει επαναληψη που ανετα θα μπορουσε να μην ειναι εκει.
5) Υπαρχει ενας κλασσικος obscure μηχανισμος (οπως και στα αλλα παιχνιδια της From) οπου αναλογα με το ποσες φορες πεθαινεις, ο κοσμος αλλαζει (προς το χειροτερο). Η αλλαγη αυτη αν καταλαβα καλα απλα εμποδιζει καποια απο τα side quests να προχωρησουν και τιποτα αλλο. Τα αντικειμενα για να τον επαναφερεις στην αρχικη κατασταση ωστοσο ειναι απειρα σε αριθμο και ετσι δεν θεωρω οτι υπαρχει καποιο νοημα στην εισαγωγη του μηχανισμου in the first place. Την πρωτη φορα ηταν λιγο αγχωτικο, αλλα οταν καταλαβεις τι παιζει και οτι μπορεις να κανεις πανευκολα reverse τα οποια effects, ε ειναι σαν μην υπαρχει.

Αυτα σε γενικες γραμμες. Φανταστικη εμπειρια σε καθε περιπτωση, παρα πολυ memorable (ειδικα τα boss battles), και σιγουρα ενα παιχνιδι που ειναι διαφορετικο απο τα υπολοιπα της εταιρειας (για την ακριβεια πρεπει να ξεμαθεις οτι εχεις μαθει απο τα Souls και να ξεκινησεις απο το 0 μιας και η λογικη ειναι τελειως διαφορετικη). Το προτεινω χωρις επιφυλαξη, ειναι δυσκολο ναι, αλλα ταυτοχρονα τρομερα rewarding. Δευτερο playthrough θα ακολουθησει οταν αποκτησω νεο hardware, για να παιχτει και το game οπως πρεπει.

[thunderjohn]

Δυστυχώς μετά τα Bloodborne και Dark Souls 3, ήρθε ο αναμενόμενος κορεσμός, και έτσι δεν μπόρεσα να του δώσω την κατάλληλη προσοχή. Έχω την αίσθηση όμως ότι σου ζητά πολύ παραπάνω από αυτά που διαθέτει. Ζητά perfect timing σε parry κτλ. με frame drops και inconsistent frame pacing και με πιο απότομο learning curve από τα προηγούμενα. Δύσκολο στην καλύτερη, unplayable στη χειρότερη. Δεν μπορώ να ασχοληθώ με games που απαιτούν 1 frame inputs και έχουν καθυστερήσεις και lag.