Announcement

Collapse
No announcement yet.

[Feature] Αφιέρωμα Max Payne

Collapse
X
 
  • Filter
  • Time
  • Show
Clear All
new posts

  • [Feature] Αφιέρωμα Max Payne

    “I am Max Payne. My wife and my baby girl were murdered.”



    Ο Max δεν είναι και ο καλύτερος άνθρωπος. Εθισμένος στα παυσίπονά του, προσπαθεί σαν δεύτερος “Punisher” να εκδικηθεί τον θάνατο της οικογένειάς του απο τη μαφία. Στο διάβα του εξοντώνει οποιοδήποτε χλωμό πρεζόνι, σκυλάκι των μεγαλοεμπόρων, του σταθεί εμπόδιο και δεν κοιτάει πουθενά αλλού παρά μόνο τον επόμενο στόχο του, είτε αυτός είναι ένας ρώσσος επιχειρηματίας που τον μαχαιρώνει πισώπλατα, είτε ένας θρασύδειλος μαφιόζος με φετίχ στον παιδικό ήρωα Baseball-Bat Boy, είτε μία γυναικεία παρουσία που νόμιζε για νεκρή και που την κυνηγάει μέσα σε ματωμένους διαδρόμους στους εφιάλτες του, η φωνή της να ακούγεται σαν να προσπαθεί να του σπάσει το μυαλό.
    Ο Max γεννήθηκε στο μυαλό των φινλανδών δημιουργών του τα τέλη του περασμένου αιώνα. Ο Sam Lake, μέλος της φινλανδικής Remedy, δάνεισε τη φάτσα του στον ήρωα, μια φάτσα που επρόκειτο να γίνει μετέπειτα διάσημη για τη σκληράδα και τον σιωπηλό σάρκασμο που προσέδιδε. Ακόμα και οι ορκισμένοι εχθροί του αναρωτιούνται. Γιατί δεν σταματάει; Γιατί προσπαθεί όλο να συνεχίζει; Γιατί δεν γλυτώνει τον εαυτό του απο τη μίζερη ζωή του, και τους άλλους απο τον εαυτό του;



    “They were all dead. The final gunshot was an exclamation mark to everything that had led to this point. I released my finger from the trigger. And then it was all over.”


    Το Max Payne κυκλοφόρησε το 2001 για PC για να γίνει μια μεγάλη επιτυχία. Ο Max, ένας αστυνομικός με γυναίκα και κόρη, ζώντας μια ήσυχη και χαρούμενη ζωή, ξυπνάει απο το αμερικάνικο όνειρο όταν μια μέρα βρίσκει τη γυναίκα και το παιδί του νεκρές. Έκτοτε προσπαθεί να ξεμπλέξει το κουβάρι και κάνοντάς το βρίσκεται σε μία μεγάλη πλεκτάνη.
    Το 3rd person action gameplay ξεχώρισε απο πολλά παρόμοια του είδους για το λόγο του οτι υπήρχε το λεγόμενο bullet-time, μια κατάσταση στην οποία μπορεί μα μπει ο Max όταν έχει καθαρίσει αρκετούς εχθρούς και στην οποία ο χρόνος κυλά πιο αργά για τον Max αλλά ακόμα πιο αργά για τους εχθρούς, δίνοντάς του ένα προβάδισμα, το οποίο μπορεί να εκμεταλλευτεί για να εξοντώσει και άλλους ώστε η ταχύτητά του να αυξηθεί, δίνοντας την εντύπωση πως για τους άλλους ο χρόνος έχει σταματήσει. Αυτό το απλό τέχνασμα χάριζε πρωτότυπη δράση στον παίκτη και δόξα στο παιχνίδι.
    Αλλά βέβαια δεν ήταν μόνο αυτό. Η ιστορία ήταν ένα καλογραμμένη αστυνομικό θρίλλερ στο οποίο η σαπισμένη κοινωνία της Νέας Υόρκης, η άπληστη μαφία και το οργανωμένο έγκλημα γύρναγαν γύρω απο έναν ζαλισμένο Max που δεν μπορούσε –και δεν έπρεπε- να εμπιστευτεί κανέναν εκτός απο τον εαυτό του. Η ιστορία προχωρούσε κυρίως με graphic-novels σκηνές που περιείχαν ηχογραφημένο διάλογο. Ο διάλογος του παιχνιδιού και η ηθοποιεία ξεπέρασαν κάθε στάνταρ αφού κατάφεραν εξαιρετικά να χρωματίσουν με γκρι και μαύρο την τέλεια νουάρ αισθητική που ήθελε να δώσει η ομάδα ανάπτυξης. Αξίζει να αναφερθεί πως η φωνή του Max και οι αττάκες του φτιάχνουν μία ολόκληρη ιστορία απο μόνες τους και τη στιγμή που γράφω, ακόμα μου προκαλούν ρίγος.
    Καθώς το παιχνίδι προχωράει,η πλοκή εκτυλίσσεται και ο στόχος του Max φαίνεται να είναι στα ψηλά κλιμάκια της κοινωνίας. Τα περιβάλλοντα, αμιγώς αστικά, αποτελούν άλλο ένα highlight του όλου πακέτου, πιστά στην δυστοπία και στην παρακμή που οραματίστηκε η Remedy, γεμάτα ουσιαστικές ή και ανούσιες –χυδαίες κατα περίπτωση- λεπτομέρειες.




    “The things that I want by Max Payne. A smoke. An whisky. For the sun to shine. My wife and baby girl back. Unlimited ammo and a license to kill. But right then, more than anything, I wanted her.”

    Στη συνέχεια του παιχνιδιού, το Max Payne 2: The Fall of Max Payne του 2003, ο Max παρουσιάζεται πιο γερασμένος, πιο κουρασμένος, ίσως πιο σοφός και πιο αδύναμος, όχι όμως απο τα χρόνια αλλά απο μία μεγαλύτερη δύναμη –τον έρωτα. Οι κακοί της υπόθεσης –και αυτό είναι το πιο θλιβερό- δεν λένε να τον αφήσουν ήσυχο απο το παρελθόν του όταν μια νύχτα, μια υπόθεση ρουτίνας, μια κραυγή, πυροβολισμοί και η συνάντηση με μια γυναίκα που νόμιζε νεκρή, τον φέρνουν πάλι στα παλιά.
    Όσον αφορά το gameplay δεν άλλαξαν πολλά, παρα μόνο κάποιες μικροαλλαγές στο σύστημα του bullet-time, και αυτό είναι το κύριο σημείο αρνητικής κριτικής του τίτλου. Για κάποιον όμως που αγάπησε τον κόσμο του αυτοκαταστροφικού μπάτσου, αυτά είναι μάλλον λεπτομέρειες.
    Η ιστορία είναι γεμάτη αλλόκοτους χαρακτήρες, γεμάτη διαφθορά, σαπίλα και θλίψη. Οι ανατροπές δεν λείπουν καθώς υπάρχουν απρόσμενες συμμαχίες και έχθρες. Κύριο σημείο του MP2 είναι η παρουσία της Mona Sax, μίας αινιγματικής γυναίκας που σημαίνει πολλά για τον Max ενώ οι προθέσεις της δεν θα γίνουν ξεκάθαρες παρα μόνο προς το τέλος του παιχνιδιού. Αυτή είναι στους εφιάλτες του Max, άλλοτε σωτήρας και άλλοτε φάντασμα, αυτή τον κυνηγάει ενώ εκείνος κυνηγά αυτή, όλα αυτή...



    "Einstein was right. Time is relative to the observer. When you're looking down the barrel of a gun, time slows down. Your whole life flashes by, heartbreak and scars. Stay with it, and you can live a lifetime in that split second."

    Το Max Payne 3 κυκλοφορεί το Μάρτη του 2010 σε ανάπτυξη απο ομάδα της Rockstar. Ο Max γέρασε, έχασε το μαλλί του και μετακόμισε στη Βραζιλία. Ενώ η ομάδα ισχυρίζεται πως θα δώσει βάση σε θεαματικό gun-ballet gameplay, είναι σαφές πως το μυστήριο και το noir του τίτλου έχει κάνει περίπατο παρέα με τη Remedy. Χωρίς να θέλουμε να προδικάσουμε, ίσως θα πρέπει να ψάξουμε το πραγματικό διάδοχο στο επερχόμενο Alan Wake.


    “I had a dream of my wife. She was dead. But it was all right.”


  • #2
    Μπράβο Raph! Το είδα στα κλεφτά, θα το διαβάσω κάποια στιγμή όλο!
    Βάλε και την ατάκα i want to sleep to forget γιατί τα σπάει. Κάπου ανάμεσα στις ατάκες που έβαλες είναι, προφανώς και την ξέρεις, απλά σου ξέφυγε.
    The illusion of free will is an illusion.

    Comment


    • #3
      το παιχνιδι ποιο ωραιο απο την ταινιας αλλα η ταινια ειχε την ιδεολογια του παιχνιδιου, θυμαμαι κατι παιδια που για το μαξ το 1 ειχαν κανει μεταφραση ελληνικων σε πατς... ενιγουει... πολυ ωραιο αρθρο!

      Comment

      Working...
      X