Announcement

Collapse
No announcement yet.

A Gamer's Diary

Collapse
X
 
  • Filter
  • Time
  • Show
Clear All
new posts

  • #31
    Originally posted by Xeno View Post
    10. God Hand (PS2)


    ...

    Best beat ‘em up to date (2d και 3d). Απλα βρειτε τροπο να το παιξετε, τα λογια ειναι περιττα.

    S tier
    Κόψε κάτι μάστορα! Είναι πάρα πολύ καλό, must play, αλλά για καλύτερο δεν ξέρω. Πρέπει να το συγκρίνουμε διεξοδικά με τα καλύτερα του είδους. Συμφωνώ ότι είναι από τα καλύτερα παιχνίδια στο PS2, once you get it. Εμένα προσωπικά μου αρέσει πολύ το context του, ο κόσμος και τα ένστικτα που σου βγάζει. Ξύλο, γκόμενες, τζόγος, λεφτά, πάλι ξύλο, κ.λ.π. Αρχέγονα πράγματα
    Insert Coin

    Comment


    • #32
      [MENTION=408]thunderjohn[/MENTION]

      Οντως τα παιχνιδια που αναφερεις βγαζουν κατι που ακομα και για τοτε ηταν εκτος εποχης τροπον τινα με την καλη εννοια. Απιστευτα arcade, απιστευτα challenging και απιστευτα γαματα.

      Για το SMB τι να πεις, σαδιστικο παιχνιδι το λιγοτερο. Εκει που φαινεται αθωο εκ πρωτης, θα λεγα πως ειναι διαβολικο και βαλε. Εξυπνο gameplay και απιστευτα ακριβης χειρισμος χαρη στον αναλογικο του gamecube. Τα καλα multiplayer modes του δινουν πολλους επιπλεον ποντους σιγουρα. Δυστυχως με εβαλε κατω και το 1 και το 2, οποτε εμεινα με το παραπονο εκει.

      Για το F-Zero μπορω να γραψω ολοκληρο κατεβατο αν εχουμε ορεξη για κουβεντα. Ειναι το αγαπημενο μου racing game EVER. Εχω χρονια να το παιξω και δυσκολα θα γυρνουσα πισω σε κατι τετοιο, αλλα το λατρεψα οσο τιποτα. Απιστευτο στα ολα του. Ταχυτητα, πιστες, χειρισμος, προκληση. Ειχα κανει τα παντα σε καθε cup (σε καθε δυσκολια) και εβγαλα το πολυ δυσκολο story mode στο normal. Για hard ουτε λογος.
      Το παιχνιδι μου ειχε αλλαξει τα φωτα αλλα δεν το εβαλα κατω γιατι γουσταρα και οπως μου τα λες καταλαβαινεις το συναισθημα, οποτε τα λογια ειναι περιττα.
      Ωραιες εποχες που μαλλον δε γυρνανε, αλλα ετσι πρεπει να ειναι αυτα, you had to be there που λενε.



      [MENTION=88]Jedah[/MENTION]

      Τη γνωμη μου λεω προφανως και δεν περιμενω να συμφωνουν ολοι, απλα δινω εμφαση στο ποσο μου αρεσε το παιχνιδι θέλοντας να δω και τι έχει να προσθέσει οποίος άλλος το έπαιξε (καθως και τι εχει να αντιπαραθεσει). Το επαιξες μεχρι τελους;

      Στην τελικη πες μου τι θεωρεις καλυτερο να γινεται κουβεντα. Σε 3d games δε μπορω να σκεφτω κατι που πλησιαζει στο ελαχιστο το βαθος του God Hand, αλλα προφανως ολο και κατι μπορει να μου ξεφευγει. Καποια 2d beat 'em ups ειναι αρκετα τεχνικα (η πλειοψηφια δεν ειναι) και εχω παραδειγματα στο μυαλο μου που θα αφησω για επομενα posts αλλα αν εχεις να δωσεις καποιο παραδειγμα καντο και συγκρινουμε ο,τι θες.
      Last edited by Xeno; 10-01-2018, 08:31 PM.

      Comment


      • #33
        Το ότι σε κούρασε το Okami επειδή ήταν μεγάλο δεν καταλαβαίνω γιατί είναι αρνητικό.Μπορούσες απλά να το αφήσεις και να πεις ότι δεν είναι για σένα.Πέρασα 63 πολύ ευχάριστες ώρες μαζί του κάνοντας τα πάντα.Μου άρεσε πάρα πολύ το όλο immersion όπου πραγματικά ένιωθες σαν θεός.Άλλαζες τη μέρα σε νύχτα και το ανάποδο,έδινες ζωή και την αφαιρούσες κατά βούληση.Oι μάχες σου δίνανε απλά χρήματα και αντικείμενα δηλαδή μόνο υλικά αγαθά και μόνο κάνοντας καλές πράξεις έπαιρνες faith,γενικά είχε ωραία μηνύματα.Συμφωνώ για την αργή αρχή με τους πολλούς διαλόγους,αλλά αυτό είναι μόνο στην αρχή.Και εντάξει σε ένα παιχνίδι 60+ ωρών δεν το θεωρώ πρόβλημα.Είναι σα να παίζεις ένα rpg και να παραπονιέσαι που αργεί να ξεκινήσει το μακελειό.Δεν μιλάμε για ένα παιχνίδι των 6-8 ωρών όπως το Asura's Wrath πχ.
        Τον Μάρτιο έπαιζα το Yakuza 0.Ένα παιχνίδι που ειδικά στις 4 πρώτες ώρες είχε πάρα πολύ κείμενο,πολλούς διαλόγους και ελάχιστη δράση.Αλλά μετά από λίγο που ανοίγει ο τίτλος έχεις μεγάλη ελευθερία κινήσεων και αρκετή δράση.Έτσι είναι και στο Okami.

        Γενικά όμως keep it up με τα ποστ εντυπώσεων.
        Carpe diem

        Comment


        • #34
          Καλωστον, η απαντηση Altair σε κουβεντα περι Okami εδινε συντελεστη 1.05 .
          Προσεξε, αυτο που ειπα δεν ειναι πως ειναι πολυ μεγαλο αρα αυτο ειναι κακο, δεν ειναι αυτος ο ενδοιασμος μου αλλιως δε θα γραφα για Dark/Demons Souls ουτε για αλλα RPGs των 50 ωρων που θα παρουν σειρα. Καποια παιχνιδια ειναι εκτενη και σεβονται ας πουμε το χρονο του παικτη δινοντας του συνεχεια νεο υλικο.

          Θεωρω πως το Okami δεν το κανει αυτο σε επαρκη βαθμο γιατι οπως ειπα το γενικοτερο challenge (μαχες και dungeons) του τιτλου ειναι χαμηλο καθ'ολη τη διαρκεια του παιχνιδιου και θεωρω και πως τα gameplay elements/mechanisms επαναλαμβανονται αρκετα. Κοινως ενιωσα σαν να μεινε η μηχανη απο καυσιμα στα μισα της διαδρομης και γι' αυτο και πιστευω πως θα ηταν καλυτερα να προσεφεραν μια πιο συμπυκνωμενη και ουσιαστικη εμπειρια.

          Αν το παιζα 10 χρονια πριν μπορει να το εβλεπα αλλιως, αλλα οσο παιζεις περισσοτερα παιχνιδια τοσο πιο απαιτητικος γινεσαι.

          Η αρχη του παιχνιδιου παντως δεν ειναι σε καμια περιπτωση καταστροφικη, απλα την ανεφερα γιατι αποτελει ενα βολικο παραδειγμα του ποσο πλατιαζει ο τιτλος. Οπως και να χει οντως πιστευω πως κανενα παιχνιδι δεν πρεπει να ξεκιναει τοσο αργα και αυτο ισχυει και για αλλα παρεμφερη παιχνιδια, Skyward Sword καλη ωρα.

          Comment


          • #35
            Μάλλον δεν το έθεσα σωστά,απλά θεωρώ πως η διάρκεια του Okami είναι όση πρέπει.Τουλάχιστον τότε που δεν με κυνηγούσε το Backlog Monster γιατί τώρα σκέφτομαι πόσο πολύ θέλω να ρίξω replay και τρομάζω στην ιδέα ότι πρέπει να ρίξω 60 ώρες πάλι.
            Κατά τ'άλλα,όπως έγραψα και πιο πάνω,όσον αφορά την εισαγωγή που πλατειάζει,δεν ξέρω,τότε δεν με πείραζε σε τόσο μεγάλα παιχνίδια και πριν μερικούς μήνες που συνάντησα το ίδιο στο Υ0 μου φάνηκε και κάπως ρομαντικό το όλο σκηνικό.
            Στα περί δυσκολίας δεν μπορώ να πω κάτι διότι αφενός δεν την θυμάμαι σε τι επίπεδο βρίσκεται.αφετέρου δεν είχα ποτέ πρόβλημα με το αν ένα παιχνίδι είναι εύκολο.Οκ εκτός κι αν ήταν υπερβολικό (πχ MGS2 στο easiest.Ακόμα μουτζώνω τον εαυτό μου που το έβαλα τόσο χαμηλά και ήταν γελοίο).

            Anyway keep it up!
            Carpe diem

            Comment


            • #36
              Originally posted by Xeno View Post
              [MENTION=88]Jedah[/MENTION]

              Τη γνωμη μου λεω προφανως και δεν περιμενω να συμφωνουν ολοι, απλα δινω εμφαση στο ποσο μου αρεσε το παιχνιδι θέλοντας να δω και τι έχει να προσθέσει οποίος άλλος το έπαιξε (καθως και τι εχει να αντιπαραθεσει). Το επαιξες μεχρι τελους;

              Στην τελικη πες μου τι θεωρεις καλυτερο να γινεται κουβεντα. Σε 3d games δε μπορω να σκεφτω κατι που πλησιαζει στο ελαχιστο το βαθος του God Hand, αλλα προφανως ολο και κατι μπορει να μου ξεφευγει. Καποια 2d beat 'em ups ειναι αρκετα τεχνικα (η πλειοψηφια δεν ειναι) και εχω παραδειγματα στο μυαλο μου που θα αφησω για επομενα posts αλλα αν εχεις να δωσεις καποιο παραδειγμα καντο και συγκρινουμε ο,τι θες.
              Πρέπει να μου πείς τι θεωρείς ως παιχνίδι του είδους σε 3D. Είναι τα Ninja Gaiden για σένα στο ίδιο είδος; Γιατί αν είναι, το Ninja Gaiden στο original Xbox είναι παιχνίδι με περισσότερα πράγματα να κάνεις από το God Hand σαν game system, χώρια την διαφορά στην παρουσίαση. Αν συγκρίνεις το God Hand με τα Dynamite Cop του Saturn/Dreamcase, ναι το God Hand είναι πιο καλό και πολύπλοκο game system. Στο God Hand σου δίνονται μεγάλος αριθμός κινήσεων, σπουδαία πρόκληση για να τις κατακτήσεις και μεγάλος αριθμός εχθρών, που όμως πολλές φορές είναι palette swaps με περισσότερο health κ.λ.π. Τα bosses είναι στο γνωστό επίπεδο της Capcom, πάρα πολύ καλά, αλλά σύγκρινε ένα από τα ΜΕΤΡΙΑ bosses του ΝG:



              Πιστεύω ότι το God Hand κάνει κλικ καλύτερα σε όσους παίζουν fighting games. Είναι all time classic αλλά δεν θα το πρότεινα σε όλους. Ανάλυση:

              Bob Sez: Something I forgot to mention that I love about this game is a random enemy in one level who bursts through a door, and states in a very matter of f...


              Στα 2D είναι γνωστό το είδος με τα Double Dragon/Final Fight να κάνουν την αρχή και τα Knights of Valour να κλείνουν τον κύκλο κάπου στα 2000s. Top games are:

              Battle Circuit
              Dungeons and Dragons: Shadows over Mystara (and Tower of Doom)
              Aliens vs Predator
              Cadillacs and Dinosaurs
              Knights of Valour 1.05

              και πολλά άλλα. Η αλήθεια είναι ότι το Post σου με έβαλε σε Mood να το ξαναβάλω στο PS2 και να δώ που το είχα αφήσει. Δεν το είχα τελειώσει αλλά δεν βλέπω πώς θα γινόταν ακόμα καλύτερο στα λίγα Levels που είχαν μείνει. Πρέπει να το ξαναδώ σίγουρα.
              Last edited by Jedah; 11-01-2018, 01:22 PM.
              Insert Coin

              Comment


              • #37
                [MENTION=62]Altair[/MENTION]

                Οπως τα λες αν το παιζεις τελειως ξεγνοιαστος νομιζω πως ειναι σιγουρα πιο ευχαριστο γιατι το σχετικα αργο pacing απο μονο του δε με χαλασε τοσο γιατι ο κοσμος ηταν υπεροχος και μου αρεσε να χαζευω τις φοβερες τοποθεσιες απο περιοχη σε περιοχη. Για το Yakuza 0 θα τα πουμε αλλη φορα (το εχω στο 2018 roadmap).

                [MENTION=88]Jedah[/MENTION]

                Το Νinja Gaiden δεν το βαζω στο ιδιο τσουβαλι γιατι το θεωρω καθαρο action game, συγκρισιμο με DMC/Bayonetta κτλ.
                Το God Hand το βαζω στην κατηγορια beat 'em up, οποτε το συγκρινω (θεωρητικα) με double dragon / streets of rage κτλ και καπου εκει αναρωτιεμαι αν αλλα παιχνιδια προσπαθησαν να μας δωσουν κατι σε αυτη τη φιλοσοφια και σε 3d περιβαλλον. Δυσκολευομαι να σκεφτω καποιο καλο παραδειγμα, αλλα καθε προταση ευπροσδεκτη.

                Κραταω τις αναφορες σου σε 2d beat 'em ups για μελλοντικα posts, γιατι θα φτασουμε και εκει σε καποια στιγμη, οποτε κανε υπομονη και θα το αναλυσουμε κι αυτο γιατι εχει ενδιαφερον η κουβεντα.

                EDIT: To God Hand ισως και να μη γινει καλυτερο, αν το ξαναπαιξεις, απλα για να δεις ενα μερος που δεν ειδες εκ πρωτης (εκτος αν δεν ησουν εστω στα μισα του παιχνιδιου). Η γνωμη μου ειναι πως αν εστω κραταει 15 ωρες, τοτε καπου στις 5 πρωτες ωρες προσπαθεις να καταλαβεις τι γινεται, αλλα απο εκει και μετα τα πραγματα κανουν κλικ σταδαιακα και μπορεις να κατανοησεις αν πραγματι σε γοητευει ή οχι η φυση του τιτλου. Εμενα μου αρεσε τοσο το gameplay, οσο και η παραλογα οσο να ναι υψηλη δυσκολια, γιατι περασα απο αρκετα σημεια που ηταν rage-quit worthy, αλλα ακομα κι αυτο στο τελος εκανε την ολη εμπειρια πιο γλυκια.
                Last edited by Xeno; 11-01-2018, 02:24 PM.

                Comment


                • #38
                  Το να γράψω για το πόσο ενδιαφέρουσες είναι οι απόψεις και τα ποστ του Xeno είναι σαν να λέω πως ο ήλιος το πρωί βγαίνει από την ανατολή

                  Τώρα επειδή είδα το bat signal των beus είπα να πω κι εγώ την ταπεινή μου άποψη...

                  Προσωπικά μιλώντας, θεωρώ μετεξέλιξη του είδους( με το οποίο έχω λιώσει μαζί με τον αδερφό μου από τα ουφάδικα μέχρι τις κονσόλες μας, από τίτλους όπως το φοβερό Golden Axe μέχρι το ελεεινό Fighting Force που μάλιστα το θέλανε και sequel των SoR πριν η Core το βγάλει για PSone- ευτυχώς) τους Warriors τίτλους της Κoei... Υπάρχουν σίγουρα άπειροι από αυτούς, μάλιστα αρκετοί είναι πολύ κάτω του μετρίου ωστόσο τίτλοι όπως το πρώτο Hokuto No Ken, Gundam Warriors 2 αλλά πλέον η κορωνίδα κατ'εμέ Hyrule Warriors αποτελούν τη συνέχεια του είδους... Φυσικά το God Hand παραμένει πολύ καλός τίτλος, τον οποίο πιθανώς έφαγε το χαμηλό budget που ανέθεσε η Capcom.
                  Ωστοσο θεωρώ πως τίτλοι όπως τα Ninja Gaiden είναι πολύ ανώτεροι από οτιδήποτε είχε να προσφέρει το genre προηγουμένως, μόνο και μόνο σε επίπεδο εκτέλεσης( άλλωστε μιλάμε για ένα από τα κορυφαία action games ever)

                  Απλώς να πω πως κατά την ταπεινή μου άποψη, στην λίστα που παρέθεσε ο Jedah( το Knights of Valour δεν το είχα ακουστά ομολογώ), θα πρόσθετα σχεδόν κάθε τίτλο της Konami στα early to mid 90s( από το X-men arcade game, Metamorphic Force μέχρι το Batman Returns και Turtles in Time), το Punisher της Capcom( αν κι εδώ λιγο πολύ όλα τα beus της ήταν σεμιναριακά εκτός από το Final Fight 2 και 3 για το SNES imho που δεν ήταν τόσο καλά), αλλά και το πιο side scrolling αλλα με απίστευτο βάθος Ninjawarriors again της Natsume. Τέλος, έτσι για την ιστορία, να πω, πως κορυφαίος τίτλος για μένα παραμένει το Streets of Rage 2 αλλά και το 3( η jap έκδοση για ευνότους λόγους), με το Golden Axe 2 Revenge of Death Adder να ακολουθεί κατά πόδας.( πραγματικά απορώ γιατί η Sega δεν του έδωσε μια ευκαιρία στο Saturn, κι αντί αυτού κυκλοφόρησε ένα αχρείαστο fighting game)

                  Το μόνο αρνητικό που βρίσκω σε όλες τις προσπάθειες που έχουν γίνει για εξέλιξη του είδους είναι η αποτυχία προσθήκης επιτυχώς coop, κάτι που ήταν ζωτικής σημασίας σε όλους τους τίτλους του παρελθόντος( με εξαίρεση τα Ninjawarriors Again, Batman Returns γιἀυτό και θεωρώ πως είναι ένα κλικ πιο κάτω) Οι Warriors τίτλοι το έχουν επιχειρήσει αλλά με ανάμικτα αποτελέσματα...
                  Θα είχε ενδιαφέρον αν βλέπαμε τελικά τι είχε στο μυαλό της η SEGA με το prototype του SoR για το Dreamcast με τα MMO στοιχεια, που δυστυχώς( ή ευτυχώς) δεν προχώρησε ποτέ...


                  EDIT:
                  thumbs up για την αναφορά των Dynamite Deka και Cop( το πρώτο σαν Die Hard Arcade), τα οποία ήταν πολύ καλά δείγματα γραφής για την εποχή τους και νομίζω πως κρατάνε ακόμη. Ειδικά τα QTE στο πρώτο θυμάμαι να με πιάνουν αδιάβαστο όταν το είχα πρωτοπαίξει σε ουφάδικο

                  Επισης να αναφέρω πως αρκετά ποιοτικός τίτλος, κατά την ταπεινή μου άποψη, είναι και το Double Dragon Neon της WayForward. Βασικά πρόκειται μαζί με τον τίτλο του NES για το αγαπημένο μου από τη σειρά( με το Super DD να ακολουθεί κατά πόδας)και έχω περάσει πολλές ώρες με τον bro παίζοντας ξανά και ξανά.

                  EDIT 2:
                  Εννοώ το δεύτερο Double Dragon για NES πιο πάνω. Το πρώτο έχει κι αυτό, λόγω νοσταλγίας, μια αξιομνημόνευτη θέση, όπως και για τα rpg στοιχεία( πρόοδος με exp και σταδιακό ξεκλείδωμα των κινήσεων) σλλά τα platforming sections ήταν σε σημεια υπερβολικά, όπως και τo σημείο που έπρεπε να περιπλανηθείς επιτυχώς μέσα στις σπηλιές( ο ορισμός του άσχημα υλοποιημένου trial and error), όπως και το πρωτόγονο 2 player vs fighting mode...
                  Βέβαια και ο δεύτερος τίτλος στο NES είχε platforming σημεια που λόγω χειρισμού εκνεύριζαν πολύ, ωστόσο η διασκέδαση ή οι καρπαιζιές που πέφτανε με αδερφό είναι αξιομνημόνευτες ( μάλλον η διασκέδαση από τις καρπαζιές )
                  Last edited by Sinclair; 12-01-2018, 11:42 PM.
                  «Should Shinobi fail before completing the mission, he will disappear before the dawn and vanish forever.»

                  Comment


                  • #39
                    Thanks Sinclair, οσο να ναι ανοιξα αυτο το θεμα εχοντας ατομα σαν εσενα στο μυαλο μου (οσο να ναι πιστευω εχουμε κοινα γουστα και πολλα απο αυτα τα παιχνιδια ειμαι σιγουρος πως τα εκτιμας αρκετα). Συνεχισε λοιπον για να παιζεται σωστη μπαλιτσα, εχουμε αρκετα να πουμε πιστευω απο δω κι απο κει.

                    Ελεγα πως θα το αφησω για μετα αυτο το σχολιο, αλλα επειδη μπορει να παρει 1 μηνα μεχρι να φτασω εκει θα το πω τωρα, ναι λοιπον, το Streets of Rage 2 ειναι το πιο ωραιο 2d BEU που ειδα ως τωρα και με εξεπληξηε ΠΟΛΥ ευχαριστα, αλλα ας αφησω την αναλυση για αλλη στιγμη. To gameplay ειχε απιστευτο βαθος, κατι π.χ. που δεν εχει νομιζω το Cadillacs and Dinosaurs που ανεφερε ο Jedah και γ' αυτο προσωπικα εστω δεν το θεωρω κατι ιδιαιτερο.

                    Γενικα το SoR2 ηταν πολυ μπροστα απο την εποχη του, φανταστικη δουλεια απλα.
                    Τελος για το Ninja Gaiden να πω πως δεν το βαζω στο μυαλο μου στην ιδια κατηγορια με το God Hand. Το God Hand ειναι για μενα η 3d εκδοχη ενος SoR π.χ. , οταν το Ninja Gaiden (XBOX) ειναι η 3d εκδοχη του Shinobi ας πουμε ή και του original Ninja Gaiden (duh).

                    Εν τω μεταξυ το παιχνιδι που θα παιρνε σειρα στη λιστα ηξερα εξαρχης ποιο θα ειναι, οποτε παμε να γραψουμε το επομενο ποστ τωρα που μαστε τερμα on topic..

                    Comment


                    • #40
                      Ελεγα πως θα το αφησω για μετα αυτο το σχολιο, αλλα επειδη μπορει να παρει 1 μηνα μεχρι να φτασω εκει θα το πω τωρα, ναι λοιπον, το Streets of Rage 2 ειναι το πιο ωραιο 2d BEU που ειδα ως τωρα και με εξεπληξηε ΠΟΛΥ ευχαριστα, αλλα ας αφησω την αναλυση για αλλη στιγμη. To gameplay ειχε απιστευτο βαθος, κατι π.χ. που δεν εχει νομιζω το Cadillacs and Dinosaurs που ανεφερε ο Jedah και γ' αυτο προσωπικα εστω δεν το θεωρω κατι ιδιαιτερο
                      Συμφωνώ σχετικά με το Ninja Gaiden, κι εγώ περισσότερο το ανέφερα γιατί ανήκει σε genre που έχει δανειστεί στοιχεία από τα beus αλλά, αδιαμφισβήτητα τα έχει εξελίξει πολύ περισσότερο...
                      Σε 3D μετά το God Hand, οι τίτλοι που ακολουθούν παρόμοια λογική με τα 2d beat em ups είναι οι διάφορες εκδοχές των Warriors series( άντε και το Saint Seiya Sanctuary Battle που είναι και ο μόνος τίτλος της σειράς που αξίζει αναφοράς λόγω gameplay )αλλα και πάλι μιλάμε για απλούς εχθρούς που αποτελούν cannon fodder, ωστόσο υπάρχουν mini bosses και bosses που απαιτούν στρατηγική( μιλαω για τους αξιόλογους τίτλους της σειράς; ή οποία σειρά ωστόσο κακά τα ψέμματα ακόμη και στα καλύτερά της όπως το Hyrule Warrios, Dragon Quest Heroes καταντάει μονότονη από ένα σημείο και μετά)

                      Το SoR 2 είναι και για μένα που το έπαιξα πολύ αργότερα από την εποχή του, ο καλύτερος αντιπρόσωπος του είδους και ίσως το καλύτερο game- κοινώς αν ερχόταν κάποιος να με ρωτήσει σε μια δεκαετία τι σημαίνουν τα beus θα του πρότεινα να παίξει το SoR 2- τόσο απλά. Τεχνικό σύστημα μάχης( το throw cancel ήταν όπως και να το κάνουμε κάτι αρκετά μπροστά από την εποχή του για το genre αν δεν κάνω λάθος), top αισθητική( ήταν τελείως συγχρονισμένο με την τότε εποχή), αλλά και ένα καταπληκτικό soundtrack του Koshiro-ίσως ένα από τα καλύτερα και πιο αξιομνηνμονευτα gaming OSTs ever( το 3 είναι πολύ πιο πειραματικό και προσωπικά δεν μπόρεσα ποτέ να το χωνέψω αν και είχε σίγουρα ενδιαφέρον)

                      Τα beus της Capcom ακολουθούν αρκετά τη λογική του πρώτου Final Fight, πάνω και στην οποία έχτισαν αρκετά.( και εν αντιθέσει με αυτά της Κοnami υπάρχει αρκετά η λογική του coin op) Ωστόσο κι εγώ από τα beus της Capcom, προτιμούσα άλλα από το Cadillacs and Dinosaurs, παρότι κι εμείς το παίζαμε σε arcades αρκετά( πχ προτιμω ακομη Knights of the Round, King of Dragons, Punisher)

                      Δεν ανέφερα και το εξαιρετικό Dragon's Crown που αποτελεί επι της ουσίας spiritual successor των King of Dragons και Dungeons and Dragons τίτλων της Capcom.
                      Last edited by Sinclair; 13-01-2018, 12:06 AM.
                      «Should Shinobi fail before completing the mission, he will disappear before the dawn and vanish forever.»

                      Comment


                      • #41
                        12. Ninja Gaiden Black (XBOX)

                        Αφησα για το τελος αυτης της «ενοτητας» (PS2-GC-XBOX gen) το αντιπαλο δεος των DMC. Αν αναλογιστουμε βεβαια το οτι το παιχνιδι βγηκε το 2004, μεταξυ DMC2 και 3, το αποτελεσμα ειναι τουλαχιστον εντυπωσιακο γιατι οσο να ναι το NG εκοψε πρωτο το νημα για το καλυτερο action game της γενιας.

                        Το πρωτο πραγμα που προκαλει εντυπωση ακομα και για καποιον που το παιζει 10+ χρονια μετα ειναι η αισθητικη του. Τα γραφικα ειναι πανεμορφα και πολυ καθαρα. Δε χρησιμοποιω αυτη τη λεξη συχνα για κατι τετοιο, αλλα η αισθητικη του τιτλου ειναι τετοια που με εκανε να καταλαβω πως η Capcom δε θα μπορουσε ποτε να δωσει κατι τετοιο και πως η Team Ninja μου εδωσε κατι που ηταν απλα aesthetically pleasing. Το XBOX σιγουρα ανεβαζει το τελικο αποτελεσμα παρα πολυ και η Team Ninja οντως δικαωθηκε που προτιμησε την κονσολα με την μεγαλυτερη ιπποδυναμη. Ιδιως οταν βγηκε πρεπει να εμοιαζε σαν ενα παιχνιδι που ηταν εστω μιση γενια μπροστα.

                        Το αλλο που με κερδισε ειναι το setting. Το παιχνιδι αρχιζει σε ενα παραδοσιακα ιαπωνικο περιβαλλον, οπως θα περιμενε κανεις ισως απο τη φυση του τιτλου. Οσο προχωραει το παιχνιδι βεβαια το setting εχει πολλες εναλλαγες, αλλα ολα αυτα με εκαναν να νιωθω πως ειμαστε στα early arcade 90s και στην εποχη του Shinobi.

                        Απο σπηλιες περναμε στις πολεις και απο τις πολεις σε αεροπλανα και στρατιωτικες βασεις και το ολο συνολο αν και θεωρητικα δε θα επρεπε να δενει, στην πραξη τουλαχιστον σε κραταει σε ενδιαφερον γιατι σου θυμιζει πως παιζεις ενα arcade game στο οποιο τα παντα επιτρεπονται because why not.

                        To gameplay βεβαια ειναι και το σημαντικοτερο στοιχειο του τιτλου. Ειπα πως το God Hand ηταν το πιο δυσκολο παιχνιδι που τελειωσα, αλλα και το Ninja Gaiden νομιζω κυμαινεται σε αντιστοιχο επιπεδο δυσκολιας. Ηξερα πως ειναι δυσκολο, αλλα νομιζω πως ηταν 90s hard, οχι 2004 hard.

                        Η βασικη διαφορα σε σχεση με τη σχολη Itsuno/Kamiya για μενα ειναι πως το παιχνιδι ειναι λιγοτερο φλυαρο. Το battle system ειναι λιγοτερο φορτωμενο με combos/weapons/styles. Το οπλοστασιο σου ειναι πιο περιορισμενο, αλλα αυτο ειναι καλο νομιζω γιατι καθε εργαλειο που σου δινεται αποκτα μεγαλυτερη αξια. Ειχα την αισθηση πως το καθε τι ειχε λογο υπαρξης και πως το gameplay ηταν πιο easy to understand αλλα hard to master.

                        Καθε λαθος ειχε κοστος. Πολυ μεγαλο κοστος και το ενιωσα για τα καλα. Ευτυχως δεν ενιωσα καπου το παιχνιδι να ειναι cheap και εκει ειναι και η γοητεια του. Αφου εφαγα την πρωτη κρυαδα καπου μετα το 1ο boss, μετα πηρα τα πανω μου και το περισσοτερο μερος του παιχνιδιου κυλησε με πιο φυσιολογικους ρυθμους, με εξαιρεση κατι ακυρα difficulty spikes (ναι, cliché or not, fuck Alma). Οι προφανεις υπερβολες με Rachel δε χρειαζονταν, αλλα τι να πεις, Itagaki ειναι αυτος.

                        Το τελικο πακετο ειναι υπερπληρες και ειναι λογικο που το NG θεωρειται ενα απο τα παιχνιδια-σταθμους αυτης της γενιας, αλλα και αυτου του ειδους γενικοτερα. Εν τελει τη σειρα την πηρε ο διαολος μετα το ΝG2 και “εμπορικα” (οσο εμπορικα μπορουν να ναι αυτα τα παιχνιδια) ο Kamiya ειναι ο μεγαλος νικητης, αλλα η ποιοτητα του NG ειναι πολυ υψηλη και αυτα που καταφερε ο τιτλος εχουν ακομα μεγαλυτερη σημασια αν σκεφτουμε το ποτε βγηκε. Το αν ειναι καλυτερο το NG ή το DMC3 ή το Bayo1 μικρη σημασια εχει. Νομιζω πως και οι 3 απαντησεις μπορουν να θεωρηθουν σωστες αναλογα και με το τι ψαχνει ο καθενας.

                        TL;DR Το NG πιανει καλυτερα σχεδον απο καθε αλλο παιχνιδι τον παλμο των 2d action games και τον μετατρεπει ιδανικα σε ενα απο τα καλυτερα 3d action games που εχουν βγει.

                        A tier

                        Comment


                        • #42
                          [MENTION=9]Sinclair[/MENTION]:

                          Τι εχεις να προτεινεις απο BEUs "πρωτης γραμμης" (90s αλλα και καποιο ενδιαφερον νεο παιχνιδι, αν βγηκε κατι καλο πανω στο retro κλιμα της εποχης);
                          Το SOR2 ανεβασε τον πηχη παρα πολυ, αλλα οτιδηποτε παρεμφερες ειναι ευπροσδεκτο. Final Fight μιας και τα ανεφερες ας πουμε τα βρηκα πολυ κατωτερα και γενικα ναι συμφωνω, απο αποψης gameplay ο,τι εχω παιξει απο Capcom δε με εντυπωσιασε, αλλα ολο και κατι καλο θα μου ξεφυγε. Αλλο παραδειγμα cult classic που δε μου αρεσε ειναι το TMNT. Αυτο που θελω να πω ειναι πως δε με νοιαζει το γενικοτερο fun factor, το μονο που θελω ειναι gameplay depth.

                          Στο SOR2 με εντυπωσιασε το βαθος του battle system του. Δεν ηξερα τι να περιμενω και γι' αυτο και μου προκαλεσε τετοια εκπληξη. Γι' αυτο λοιπον δε θα λεγα οχι σε οτιδηποτε κινειται σε παρομοια μηκη κυματος.

                          Oσο για 3d games, ολα τα warriors τα απορριπτω ας πουμε γιατι ειναι ο ορισμος των παιχνιδιων που δε μου προσφερουν κατι και γενικοτερα δε μου κανουν κλικ με τιποτα.
                          Τελος ακομα και το D&D που αναφερεις το ειχα βρει σχετικα ρηχο. Το Dragon's Crown πώς τα παει απο gameplay συγκριτικα;

                          Comment


                          • #43
                            Θα είμαι λίγο ισοπεδωτικός, αλλά δεν θα βρεις κάτι εφάμιλλο τoυ δεύτερου SoR... Ακόμη και το Dragon;s Crown όσο καλό κι αν είναι, καταντάει μονότονο από ένα σημείο και μετά και θέλει multiplayer για να γινει διασκεδαστικο( βασικά σε local multi όλοι αυτοί οι τίτλοι απογειώνονται) Βασικά ξεχνάς οτιδήποτε έχει να κάνει με pattern learning etc Πρόκειται από ένα σημείο και μετά για loot based game που παίζεις ξανά και ξανά τις ίδιες πίστες αναβαθμίζοντας τον χαρακτήρα σου( τσσέκαρε και το θέμα του game κάπου είχαμε γράψει καποια πράγματα όταν είχαμε σχοληθεί)

                            Το Turtles in Time, λογικο να μην σου αρέσει, όπως και αρκετοί από τους υπόλοιπους τίτλους, καθότι το μισό fun είναι το local co op( να καλύπτει τρύπες και στο gameplay, εν αντιθέσει με το SoR II, που όσο κι αν ακούγεται μονότονο, ναι τα πάει καλύτερα και εκεί) Επίσης το ότι κατατάσσεται πολύ ψηλά σε λίστες με τοπ 10 κτλ αλλά και το ότι είναι τόσο ακριβό, βασίζεται στο nostalgia factor και στο ότι αποτελεί ένα πραγματικά καλό game με τα χελωνονιντζάκια που μια γενιά( κι εγώ μαζί) αγάπγσε

                            Τίτλοι που προσωπικά μου άρεσαν περισσότερο κι εξακολουθώ να παίζω single αλλά και multi, είναι, πέραν του προφανούς, το Punisher, το πρώτο Golden Axe, το Golden Axe 2( ΜΑΜΕ όχι το άλλο του Mega Drive που οκ καλό είναι αλλά ως εκεί), το DD Neon και το Ninja Warriors Again( ειδικά αυτό είναι πολύ καλός τίτλος και νομίζω θα σου αρέσει αρκετά γιατί σου δίνεται ένα σχετικά ευρύ moveset ενώ και οι τρεις χαρακτήρες έχουν σαφείς δαιφορές μεταξύ τους) Πάντως γενικά στο genre το βασικο μειονέκτημα, από το οποίο λίγο πολύ πάσχουν όλοι οι τίτλοι είναι η μονοτονία μετά από ένα σημείο( γι αυτό είναι λογικό το γιατί δεν αρέσουν σε πολλούς οι Warriors τίτλοι) Επίσης θα σου έλεγα να τσεκάρεις για το fun factor και την καλτίλα και το Alien Storm στο Megs Drive ή το Mame.

                            Επίσης, αν ξεπεράσεις τον τεχνικό τομέα, το Die Hard Arcade παραμένει πολύ καλός τίτλος.

                            ΕDIT:
                            Βλακωδώς ξέχασα να αναφέρω και το ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ αλλά πολύ απαιτητικό Guardian Heroes της Treasure... Νομίζω αν κανείς ασχοληθεί εις βάθος( κάτι που δεν έχω κάνει-δύο playthroughs έχω ολοκληρώσει και αυτά με πολύ ξύλο), μπορεί να αποδειχθεί και το κορυφαίο beu ever. Πιθανώς ο Loggo θα έχει πιο εμπεριστατωμένη άποψη, ή και ο Jedah...

                            EDIT 2:
                            Επισης θωρώ πολύ καλό τίτλο το Batman Returns στο SNES, καθως έχεις πάντα εργαλεία προκειμένου να κάνεις counter κινήσεις των bosses, ενώ αποτελεί πολύ καλό adaptation της ταινίας του Tim Burton... Το ζήτημα είναι πως θέλει λίγη προσπάθεια για να μάθεις ακριβώς πότε πρέπει να κάνεις τι( το desperation move ας πούμε είναι ζωτικής σημασίας, όπως και το stun με το batarang), ωστόσο έχεις ένα σχετικά εκτεντές moveset( ακόμη και άμυνα η οποία μάλιστα χρησιμεύει πολύ) Το είχα τερματίσει στο Mania level( προφανώς κάνοντας χρήση όλων των διαθέσιμων credits)αλλά πιστεύω πως αν ειχα ασχοληθεί λίγο ακόμη θα το είχα βγάλει και με ένα.
                            Το καλό επίσης είναι πως έχει ενδιαφέροντα και σύντομα σχετικά sections με το Batmobile, αλλά και κάποια συντομα side scrolling beu που σπάνε τη μονοτονία.

                            EDIT 3:
                            Υπάρχουν και κάποιοι καλτ τίτλοι όπως το Undercover Cops της Irem, ή η τριλογία των Rushing Beat της Jaleco αν θυμάμαι καλά, αλλά δεν ασχολήθηκα ποτέ εκτενώς... Τα δεύτερα τα θεωρούσα φτηνή κόπια των μεγάλων τίτλων. Το Undercover Cops από την άλλη το είχα παίξει ελάχιστα σε emulator...

                            EDIT 4:
                            Ξέχασα να αναφέρω πως λατρεύω το Metamorphic Force, κυρίως λόγω νοσταλγίας. Θα σου έλεγα να το δοκομάσεις στο MAME αλλά να ξέρεις πως υπάρχει διάχυτη η λογική του coin op, με αποτέλεσμα σε πολλά σημεία να αισθάνεσαι πως σε αδικεί το game, με αποκορύφωμα ένα boss gauntlet... Δεν νομίζω πως είχα βρει άνθρωπο να το έχει ολοκληρώσει με 1 credit( εν αντιθέσει με το Golden Axe που ήταν τελείως εφικτό αν έκανες master τους μηχανισμούς του game, και δε μιλάμε καν για το AI explioit στο Arcade που μπορούσες να κάνεις στην έκδοση για Mega Drive)

                            Πάντως μετά από όλο αυτό το κατεβατό/ μονόλογο καταλήγω κι εγώ πως ο κορυφαιος τίτλος, που έχω παίξει είναι το SoR 2...
                            Last edited by Sinclair; 13-01-2018, 01:29 AM.
                            «Should Shinobi fail before completing the mission, he will disappear before the dawn and vanish forever.»

                            Comment


                            • #44
                              Συμφωνώ μέχρι και στις τελείες με τις εντυπώσεις σου απ’ το Okami. Είχα ακριβώς την ίδια εμπειρία παρότι το είχα παίξει στην εποχή του (οπότε και νωρίτερα να το έπαιζες δε νομίζω ότι θα άλλαζε κάτι). Η μόνη μου "διαφωνία" είναι ότι, σε σύγκριση με τα Zelda, προσωπικά θα το έβαζα σίγουρα πάνω απ’ τα Skyward Sword και Wind Waker.

                              Originally posted by Xeno View Post
                              Η βασικη διαφορα σε σχεση με τη σχολη Itsuno/Kamiya για μενα ειναι πως το παιχνιδι ειναι λιγοτερο φλυαρο. Το battle system ειναι λιγοτερο φορτωμενο με combos/weapons/styles. Το οπλοστασιο σου ειναι πιο περιορισμενο, αλλα αυτο ειναι καλο νομιζω γιατι καθε εργαλειο που σου δινεται αποκτα μεγαλυτερη αξια. Ειχα την αισθηση πως το καθε τι ειχε λογο υπαρξης και πως το gameplay ηταν πιο easy to understand αλλα hard to master.
                              Έτσι ακριβώς.

                              Και αυτός είναι ο βασικός λόγος που, για τα δικά μου γούστα τουλάχιστον, το Ninja Gaiden Black μπαίνει πάνω απ’ το Bayonetta και όλα τα Devil May Cry. Γενικά, όπως πολύ σωστά λες, το NGB είναι στην ουσία η πιο πιστή μεταφορά του 2D Action σε 3D. Κρίμα που δεν υπάρχουν περισσότεροι τίτλοι που να ακολουθούν αυτή τη λογική.

                              Originally posted by Sinclair View Post
                              Επίσης, αν ξεπεράσεις τον τεχνικό τομέα, το Die Hard Arcade παραμένει πολύ καλός τίτλος.
                              Πλάκα πλάκα, μέχρι σήμερα, τα Dynamite Cop παραμένουν τα μόνα 3D BEU τα οποία βρήκα συμπαθητικά (αλλά εγώ δεν έχω παίξει God Hand).

                              Τώρα για 2D BEU, δε νομίζω ότι υπάρχει τίτλος με το τεχνικό βάθος του Streets of Rage 2, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τα κλασικά, δεν ξέρω αν έχει βγει κάποιο σύγχρονο indie πχ. Αυτό που είναι πιο κοντά είναι το Streets of Rage 3. Το Guardian Heroes είναι ωραίος τίτλος, και εμένα προσωπικά μου άρεσε αρκετά σαν λογική, αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι το "τεχνικό" BEU που ψάχνει ο Xeno. Προσωπική μου αδυναμία, πάντως, όπως και του Burai, είναι το Ninja Warriors και από arcade Alien vs Predator.
                              There are two types of people who will tell you that you cannot change the world:
                              Those who are afraid to try, and those who are afraid that you will succeed.

                              Comment


                              • #45
                                Ομορφα κατεβατα, wikipedia το κανατε με τετοιες αναλυσεις. Ειδα βιντεο σχεδον απο καθε παιχνιδι που αναφερατε και λογω αισθητικης και σχολιων κραταω για αρχη το Ninja Warriors, ισως και το Punisher.
                                Το Alien vs Predator παιζει να ναι το μονο απο τα παιχνιδια που αναφερατε στα 2 τελευταια posts που εχω παιξει και τελειωσει και θυμαμαι μου αρεσε αρκετα. Δεν ημουν fan του ειδους ποτε και γι' αυτο μαλλον φταιει η coin-op λογικη που σωστα ανεφερε ο Sinclair. Ευτυχως καποια παιχνιδια με εκαναν να αναθεωρησω, οποτε εστω και στα γεραματα ειπα να κανω μια αναζητηση μηπως μου ξεφυγε κανα αλλο διαμαντακι.
                                To Guardian Heroes παροτι εχει πολλα καλα, οντως δεν ειναι αυτο που ψαχνω. Θυμαμαι να τελειωνω το Advance Guardian Heroes (που αν δεν απατωμαι περα απο poor framerate κτλ, δεν αρεσε ουτως ή αλλως πολυ σαν παιχνιδι), αλλα το πρωτοτυπο δεν το επαιξα ποτε (οταν βγηκε στο 360 παιζει να χα ηδη "σουταρει" την κονσολα).

                                Μιας και εγινε αναφορα και στο Okami χαιρομαι που συμφωνουμε πανω κατω Loggo. Εν τω μεταξυ αρχισα να γραφω πως το Zelda WW εχει τα χειροτερα dungeons σε 3d game της σειρας και μετα αρχισα να παταω backspace, σκεπτομενος και το BOTW που δυστυχως νομιζω το κοντραρει επαξια στο συγκεκριμενο τομεα (για την ακριβεια ειναι χειροτερο αν κρατησουμε μονο τα 4 dungeons και οχι τα shrines, αν και αυτο δεν ξερω κατα ποσο ειναι "συνετο").

                                Το SS παλι θετει υποψηφιοτητα για καλυτερα dungeons (χωρις να ειναι απαραιτητα το καλυτερο, αλλα σιγουρα ειναι upper tier στη χειροτερη), αλλα εχει παραλληλα και το χειροτερο overworld απο καθε συγχρονο Zelda. Το Okami τα κερδιζει και τα 2 νομιζω σε overworld, απλα τα αρνητικα που ηδη ανεφερα τα θεωρω πολυ σημαντικα και καλως ή κακως η formula των Zelda οσον αφορα το dungeon design, ειναι τοσο καλη που ακομα και στα χειροτερα της μπορει να μας δωσει ενα αποτλεσμα κλασεις ανωτερο απο αυτο που θα μπορουσαν να πετυχουν τα περισσοτερα studios της βιομηχανιας.
                                Last edited by Xeno; 13-01-2018, 03:37 AM.

                                Comment

                                Working...
                                X