Alundra

[Phantom Duck]

The Adventures Of Alundra, μιλάμε για ένα 2D Action - Adventure RPG σε Platform περιβάλλον, ή αλλιώς αν προτιμάτε ένα Zelda clone/spinoff . Το Alundra δημιουργήθηκε το 1997 από την Matrix Software, εταιρία η οποία κατά καιρούς έχει συνεργαστεί με εταιρίες τέρατα όπως τη Square για τα Remake των Final Fantasy III και IV για DS, κάποια Dragon Quest κλπ.

Το Alundra όντας 2D δίνει την αίσθηση πως έπρεπε να είχε δημιουργηθεί για το SNES, μαζί με όλα τα υπόλοιπα RPGs του είδους που βγήκαν εκείνη την περίοδο. Ίσως αυτός να είναι και ο λόγος που δεν έγινε τόσο γνωστό όσο άλλα παιχνίδια. Αν υπολογίσουμε και το γεγονός πως το 1997 βγήκε και το FF VII το οποίο τράβηξε όλο το ενδιαφέρον πάνω του, καταλαβαίνουμε που πάει η κατάσταση. Άσε που με το 3D hype που επικρατούσε, τα 2D και δη στο Playstation, δεν έκαναν και μεγάλη αίσθηση.
Αυτός ήταν και ο λόγος που η SONY παρ' όλο που ανέλαβε τον διαμοιρασμό στην Ιαπωνία, αρνήθηκε να το προωθήσει εκτός Ιαπωνίας. Τελικά οι Ευρωπαίοι είχαμε την τύχη να το αναλάβει η Psygnosis, ενώ στην Αμερική ανέλαβε η Working Designs, η ίδια εταιρία που έκανε distribution και των δύο Lunar.

Όσον αφορά την υπόθεση. Το παιχνίδι ξεκινάει με τον Alundra, ένα ξωτικό, ο οποίος ταξιδεύει στον κόσμο του παιχνιδιού με ένα καράβι. Όταν πέφτει για ύπνο βλέπει ένα όνειρο στο οποίο του εμφανίζονται δύο μυστηριώδεις τύποι. Ο ένας (ο Lars, στα αριστερά) λέει στον Alundra πως είναι ένας φύλακας wizard, ή αλλιώς ένας "Releaser". Στην πόλη της Inoa υπάρχει ένας δαίμονας ο οποίος είχε εξαφανιστεί για 1.000 χρόνια, όμως δυστυχώς ξαναεμφανίστηκε. Χρειάζονται τη βοήθειά του ώστε να τον κατατροπώσουν. Στη συνέχεια εμφανίζεται ο κακός της υπόθεσης (ο Melzas, στα δεξιά) ο οποίος αναφέρει τα κλασικά (κανένας δεν έχει τη δύναμη να τον νικήσει, ειδικά ένας άνθρωπος σαν τον Alundra κλπ κλπ).
Αφού οι μυστηριώδεις τύποι εξαφανίζονται, ο Alundra ξυπνάει και συνειδητοποιεί πως έχει πιάσει μια τρομερή καταιγίδα. Το καράβι διαλύεται, ο Alundra ναυαγεί, και εν τέλει εμφανίζεται αναίσθητος σε μία παραλία, στην παραλία της πόλης της Inoa (εντελώς τυχαία). Από αυτό το σημείο ξεκινάει το παιχνίδι.

Οκ, μέχρι εδώ θα πείτε πως είναι τίγκα στα κλισέ του στυλ "Είμαστε αβοήθητοι, είσαι η τελευταία μας ελπίδα, μόνο εσύ μπορείς να μας σώσεις, εντελώς τυχαία ο πρωταγωνιστής εμφανίζεται στην πόλη που έπρεπε να πάει κλπ". Μέχρι και το setting κάνει μπαμ πως είναι κλεμμένο από τα Zelda. Τι το κάνει λοιπόν τόσο ξεχωριστό ? Να σας πω την αλήθεια δεν έχω καταλάβει ακόμα, όμως το παιχνίδι είναι πολύ εθιστικό. Προς το παρόν ας αναφερθούμε λίγο ακόμα στην υπόθεση του παιχνιδιού, η οποία ξεγελάει στην αρχή, και μπορεί ναι μεν να μην είναι φοβερή, όμως παραμένει πολύ ενδιαφέρουσα.

Αφού ο Alundra περιμαζευτεί από τους ντόπιους, βλέπει πως στην πόλη επικρατεί μία περίεργη κατάσταση. Διάφορα άτομα υποφέρουν από διάφορους εφιάλτες στον ύπνο τους. Στη συνέχεια ο Alundra μαθαίνει πως είναι Dreamwalker, δηλαδή έχει τη δυνατότητα να εισβάλλει στα όνειρα των ανθρώπων και να τους βοηθάει. Αναπόφευκτα μαθαίνει πως αυτός είναι ο "Releaser", για τον οποίο είχε γίνει λόγος στο αρχικό όνειρό του. Με τη βοήθεια της Dreamwalking ιδιότητάς του, μπορεί να ταξιδέψει στα όνειρα των ανθρώπων και να τους απελευθερώσει από τους εφιάλτες του Melzas, οι οποίοι δεν είναι τόσο αθώοι όσο φαίνονται. Οι εφιάλτες εγκλωβίζουν ένα άτομο μέσα στον κόσμο των ονείρων με αποτέλεσμα να μην μπορεί να ξεφύγει, και αρκετές φορές να πεθαίνουν άτομα, πράγμα που δεν θυμάμαι να έχω ξαναδεί σε παιχνίδι τέτοιου τύπου.

Αυτά για την υπόθεση ως μια πρώτη επαφή. Στα του παιχνιδιού τώρα. Ο Alundra ξεκινάει με ένα short sword ως εξοπλισμό. Αφού ταξιδεύει, παλεύει bosses και προχωράει την ιστορία, παίρνει διαφορετικά όπλα και spells τα οποία μπορεί να χρησιμοποιήσει ώστε να εξερευνήσει περιοχές που πριν δεν μπορούσε. Τα Dungeons μπορεί να είναι είτε περιοχές γύρω από την πόλη της Inoa, είτε εφιάλτες διάφορων ατόμων. Είναι περιττό να αναφέρω πως τα αντικείμενα που βρίσκεις στα Dungeons του κόσμου των ονείρων τα βρίσκεις μόνο μία φορά, επομένως αν χάσεις κάτι, πάει...

Το δυνατό χαρτί όμως του παιχνιδιού είναι οι γρίφοι του. Από μια γύρα που έκανα στο νετ μιλάμε ίσως για μερικές από τις πιο δύσκολες προκλήσεις του PSone στον συγκεκριμένο τομέα (αν και κρατάω μερικές επιφυλάξεις αλλά τέσπα). Πρέπει να έχετε πολύ φαντασία για να αντιμετωπίσετε μερικές καταστάσεις. Προσωπικά έχω χρησιμοποιήσει walkthrouh, κάτι που δεν θυμάμαι να έχω κάνει σε άλλο παιχνίδι, πλην ίσως του τελευταίου Dungeon του FF VIII. Όχι τόσο γιατί δεν μπορώ να βρω τις λύσεις, αλλά επειδή δεν έχω τον χρόνο και τον ενθουσιασμό πλέον ώστε να αφοσιωθώ. Γενικά όμως οι γρίφοι είναι ένα τεράστιο συν του παιχνιδιού.

Αξίζει να αναφέρουμε πως η μουσική είναι πάρα πολύ ταιριαστή με το παιχνίδι. Στον κόσμο των εφιαλτών ακούγονται κραυγές αγωνίας, στα Dungeons το soundtrack είναι επιβλητικό, και γενικά ακολουθεί το ρυθμό του παιχνιδιού όπως πρέπει. Ακόμα ένα συν. Ιδού και η εισαγωγή ώστε να πάρετε μια πρώτη γεύση.

Είχα αγοράσει το παιχνίδι πριν 5-6 χρόνια, όταν το είχα βρει σε τιμή ευκαιρίας (~10 € original με τον χάρτη της περιοχής που περιλαμβάνεται και δεν συμμαζεύεται) όμως συνεχώς το ανέβαλα. Παρ' όλο που ήξερα πως θα μου αρέσει, πάντα κάτι τύχαινε και το παρατούσα στις αρχές, πριν προλάβω να καταλάβω πλήρως τι παίζει. Τελικά ήταν όπως ακριβώς το περίμενα, και το παιχνίδι αξίζει τις ώρες που ξοδεύεις σε αυτό. Εν ολίγοις, όσοι θέλετε να παίξετε ένα 2D Zelda-like με απλό και ωραίο battle system, αξιόλογη υπόθεση και άπειρους γρίφους, βρήκατε το παιχνίδι σας. Όσοι δεν ψάχνατε κάτι τέτοιο, και πάλι ρίξτε του μια ματιά επειδή καλύπτει ευρύ φάσμα γούστων και μου φαίνεται ολίγον απίθανο να μην αρέσει σε κάποιον

[deus_d0pe]

Kαλά τα σπασε η παρουσίαση! Έχω να ασχοληθώ με το Alundra από Psone και ελάχιστα το θυμάμαι.... Και το Alundra 2 ήταν ωραίο παιχνίδι. Xαρακτηριστικά μου έχουν μείνει η δυσκολία του πρώτου και το χιούμορ του δεύτερου. Το πρώτο ευχαρίστως θα το ξανάρχιζα, είμαι λίγο αρρωστάκι με zelda-like games, το 2ο όμως για κανένα λόγο τα 3d γραφικά του πλέον δεν αντέχονται.

[Xeno]

Εξαιρετικο ποστ, πολυ καλη δουλεια πραγματικα.
Δεν εχω πολλα να πω για το παιχνιδι βεβαια. Του δωσα μια ευκαιρια προ 1-2 ετων στο PSP (πρωτη επαφη), αλλα κατι με χαλασε στο setting και το αφησα για να δοκιμασω αλλα rpgs.

Παρολαυτα ολοι λενε καλα λογια γι' αυτο. Μακαρι καποτε να του δωσω αλλη μια ευκαιρια, αλλωστε το challenge που υπαρχει ακουγεται ιδιαιτερα ελκυστικο.

Για το 2 παλι οσοι μιλανε, συνηθως δεν εχουν να πουν και τα καλυτερα λογια.

[Phantom Duck]

Ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια. Για το Alundra 2 όντως δεν μπορώ να πω κι εγώ πως έχω ακούσει καλά λόγια. Για την ακρίβεια έχω ακούσει μόνο άσχημα σχόλια από όσους το έχουν παίξει. Δεν νομίζω να ασχοληθώ μαζί του, μιας και αφ' ενός δεν δεν έχει κάποια σύνδεση με το αρχικό παιχνίδι, αφ' εταίρου επειδή τα "πρώιμα" 3D γραφικά του δεν παλεύονται πλέον όπως είπε ο deus dope
Πάντως θυμάμαι ένα άρθρο που είχα διαβάσει παλιά σε κάποιο περιοδικό (παίζει να ήταν και Gamepro ) όταν είχε πρωτοβγεί το παιχνίδι στην Ιαπωνία και ανέφερε πως έκανε πάρα πολύ καλές πωλήσεις. Φαίνεται ήταν λογικό επακόλουθο του 1ου παιχνιδιού, όμως δεν ξέρω πως συνέχισε η κατάσταση.

[Loggo]

Εξαιρετικό op post Phantom Duck.
Το Alundra ήταν όντως πολύ ποιοτικός τίτλος, σίγουρα το καλύτερο 2D Zelda clone που έχει ποτέ κυκλοφορήσει, αλλά κι ένα από τα καλύτερα Action/Adventure αυτού του ύφους imo. Μερικά σημεία ήταν πραγματικά υπερβολικά ζόρικα και γενικά σαν τίτλος ήταν κατά πολύ δυσκολότερος του μέσου 2D Zelda. Παίζει κάποια στιγμή να κάνω ένα replay στο PSP, μιας και το έχω τελειώσει μονάχα μια φορά.

[Ground_zero]

Wraio review! Poly kalh douleia
To Video ths eisagwghs einai epiko, sthn mp3 list mou yparxei akoma to soundtrack tou paixnidiou.

Kala to Alundra exw pei poles fores pw einai megalh mou agaph, proswpika pistevw pws einai kalytero opoioudhpote Zelda epeidh pantrevei to poly kalo gameplay twn Zelda me ena eksisou kalo senario pragma pou panta leipei apo ta ypoloipa (xwris na ypovivazw ws paixnidia ta Zelda).

H dyskolia tou einai legendary among fans, alla oxi toso poly logw skill, oi grifoi tou einai afto pou se kollaei me tis wres...
Anarwtiemai giati den to exei paiksei olo to forum akomh

To Alundra 2 me apogohtefse poly giati den exei kamia sxesh me to Alundra gia mia arxh... ta grafika einai o defteros logos pou den mou arese to paixnidi opote kai apo mena mono arnhtika sxolia tha akousete.
H dyskolia tou defterou Alundra einai epishs epikh, para polla puzzles.

[Scatman]

Ετσι κι αλλιως το Alundra δημιουργηθηκε για Zelda clone. Η φιλοσοφια του παραπεμπει στο Link to The Past Οπως και...ο ηρωας. Αυτο αμεσως του κοβει ποντους απτην αυθεντικοτητα.

Σαν συνολικη εμπειρια, κι εγω πιστευω οτι ειναι ανωτερο απο καθε 2D Zelda.

Με θλιβει ιδιαιτερα που ακουγονται αρνητικα σχολια για το Alundra 2.

Kατα τη γνωμη μου ειναι ενα απτα πιο αδικημενα RPGs του PSX, το καλυτερο action-RPG της κονσολας κι εν τελει πολυ καλο σαν ποιοτητα, ανωτερο του 1. Δυστυχως, οι περισσοτεροι το κρινουν βιαστικα βασιζομενοι σε λιγα λεπτα παιχνιδιου ή Gameplay videoz ή ισως επειδη προσδοκουσαν να δουν παλι κατι παρομοιο, δε ξερω.
Ειμαι σιγουρος πως οσοι ασχοληθηκαν σοβαρα με τον τιτλο, οπως και ο τυπος της εποχης καθως και τα διαφορα RPG sites, δεν αναφερονται υποτιμητικα στο παιχνιδι.

Καταρχας, εχει απτα πιο διασκεδαστικα dungeons σε rpgs (που εμενα η λεξη και μονο με κουραζει) γιατι ειναι απτα λιγα παιχνιδια που διδει υποσταση στον ορο Puzzle. Χρειαστηκα ουκ ολιγες φορες να χρησιμοποιησω σημειωσεις για να καταλαβω τη λογικη των γριφων. Επισης, διακρινεται και για το εξαιρετικο χιουμορ του!

Ενας μυθος που υπαρχει για το Α2, αφορα τα γραφικα του..οκ...δεν ειναι state of art αλλη σιγουρα καλυτερα απο αλλους τιτλους (λεγε με Threads of Fate - Square Soft). Χρησιμοποιει μονο 3D γραφικα και εαν δειτε παρακατω τα videoz που εχω ποσταρει, ειναι αρκετα καλης ποιοτητας για τα δεδομενα του PSX/ Το συνολικο αποτελεσμα, βαζοντας και την κινηση μαζι, ειναι ικανοποιητικο.

O αλλος μυθος αφορα τη σχεση του 2 με 1 (καμια σχεση), αρα ειναι κακο παιχνιδι (προκαταληψη). Θα αναφερω οτι υπευθυνη για την παραγωγη του δεν ηταν η Matrix Software. Το παιχνιδι δημιουργηθηκε εξολοκληρου απο παραρτημα της σΟΝΥ εξου και η διαφορετικοτητα. Δυστυχως, το αρθρο της Wiki ειναι εξαιρετικα ελλειπες. Επιπλεον, δεν ειναι το μονο παιχνιδι που το κανει αυτο ...εχμ.. FF...

Οποιος αποβαλει την προκαταληψη (που εχει εμποδισει πολλους να δουν πολλα υπεροχα παιχνιδια), θα χαρει ενα ξεχωριστο παιχνιδι απο καθε εννοια/αποψη.

Εφοσον καποιος θεωρει ανωτερο το 1 , παρακαλω ας εξηγησει τη θεση του. Με ενδιαφερει να τη διαβασω

ΥΣ - Kαποιος φιλος, ειχε την...ALundra 2 suckz... χωρις προσωπικη εμπειρια, βασιζομενος απλα στις διαδωσεις του..ιντερνετ. Εν τελει, δειχνοντας του μερικα Videoz που εχω ανεβασει, ξετρελαθηκε. Αποτελουν ενα πολυ καλο κινητρο γιαυτον/ους που θελουν να ξεκινησουν με το game.

Video 1

Video 2

Video 3

ΥΣ 2 - Ασχοληθηκα πρωτα με το 1 και μετα το 2.

YΣ 3 - ΟΙ Ocarina of Time Fans θα το εκτιμησουν αρκετα.

[sOLiD SNAKE]

Εμενα παντως και το 2 μου αρεσε εξισου
το μονο που του καταλογιζω ειναι το ονομα Alundra 2 που πραγματικα δεν καταλαβα ποτε γιατι το ονομασαν ετσι
ισως με ενα αλλο ονομα να ειχε και καλυτερη αντιμετωπιση

[Ground_zero]

Proswpika teleiwsa kai ta 2 kai to Alundra 2 den mou arese katholou, paradexomai oti afto ofeiletai se megalo vathmo sto oti dene xei kamia entelws sxesh me to Alundra 1, alla aki apo standalone paixnidi na to paroume, pali den einai tou goustou mou, den xreiazetai na epektathw poly, aplws den mou aresan oi grifoi tou, oi xarakthres kai olo to style tou paixnidou genikotera.

To Alundra 1 einai anwtero.

[alexislooney]

ρε παιδια ξερεις κανεις που μπορω να αγορασω το alundra??????

[straier]

Τερμάτισα το Alundra στο PSV. Έκανα σχεδόν τα πάντα εκτός από το Spirit Wand και τα μίνι παιχνίδια.
Πολύ χορταστικό σε μέγεθος, θα έλεγα σχεδόν διπλάσιο σε μέγεθος από ένα τυπικό Ζέλντα αφού συνολικά έχει καμιά εικοσαριά dungeons. Αρκετή ποικιλία και καλοί γρίφοι.
Τα γραφικά όμορφα, η μουσική συμπαθητική, η ιστορία σχετικά ενδιαφέρουσα και αρκετά σκοτεινή (οι μισοί χαρακτήρες που συναντάς πεθαίνουν κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού) αλλά πάσχει σημαντικά στην εκτέλεση αφού ποτέ δε δένεσαι ιδιαίτερα με κανέναν.
Δυστυχώς έχει και κάποια προβλήματα και ατέλειες. Τα βασικότερα προβλήματα του παιχνιδιού είναι η προοπτική, ο χειρισμός και ο συνδυασμός των δύο. Το παιχνίδι απαιτεί μεγάλη ακρίβεια στις κινήσεις του χαρακτήρα σε όλες τις κατευθύνσεις και κυρίως στα άλματα αλλά το παιχνίδι υποστηρίζει μόνο το σταυρό (αρχές PS1 μάλλον). Το πρόβλημα οξύνεται από το γεγονός ότι η προοπτική του παιχνιδιού είναι κάπως περίεργη. Δεν είναι ακριβώς από πάνω όπως στα Ζέλντα είναι ψευτοισομετρική και αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μην είναι σαφές το που βρίσκεται ο χαρακτήρας, ποιες οι αποστάσεις, τα ύψη κλπ. Και το γεγονός ότι κάποιες φορές πρέπει να κάνεις μια σειρά από άλματα ακριβείας σε περιορισμένο χρόνο δε βοηθάει. Υπήρχαν φορές που κόλλησα για καμία ώρα σε δωμάτια με πανεύκολους γρίφους λόγω του προβληματικού platforming. Και ώρες ώρες η ακρίβεια που απαιτεί το παιχνίδι είναι εξωφρενική. Είναι ένα σημείο που πρέπει να ανάψεις κάτι πυρσούς που πραγματικά με έκανε να νομίζω ότι δεν πέρασε ποτέ από playtesting. Τεράστια απογοήτευση επίσης που δεν υπάρχει αντικείμενο που σου επιτρέπει να πηδάς πιο ψηλά. Όταν ξεκίνησα το παιχνίδι ήμουν πεπεισμένος πως θα υπάρχει κάτι τέτοιο κάποια στιγμή...
Κάτι άλλο που δε μου άρεσε ιδιαίτερα είναι πως απλοί εχθροί παίρνουν περισσότερη ώρα από όση πρέπει για να νικηθούν ενώ τα bosses είναι ψιλοαδιάφορα. Παρόλο που συμφωνώ με αρκετούς εδώ μέσα πως η λογική των Zelda bosses όπου πρέπει να χρησιμοποιείς το όπλο που βρήκες στο τάδε μπουντρούμι για να τα νικήσεις έχει παλιώσει κάπως εν τέλει το προτιμώ από το Alundra που το μόνο που κάνεις είναι να βαράς τον εχθρό μέχρι να πεθάνει. Επίσης δε μου πολυαρέσει το γεγονός ότι σε αρκετά bosses είναι πρακτικά αδύνατο να μην φας ζημιά (και πάλι βέβαια δεν είναι φοβερά δύσκολο παρόλο που μπορεί να διαρκέσουν πολύ, σε όλο το παιχνίδι έφαγα 3-4 game overs μόνο).
Θα ήθελα να έχει και περισσότερα όπλα/εργαλεία. Αν και ξεκινάει καλά δίνοντάς σου καινούργια αντικείμενα σχεδόν σε κάθε dungeon, στη μέση κάνει κοιλιά μέχρι να σου δώσει τα τελευταία αντικείμενα μαζεμένα στο τέλος. Αυτό έχει επίπτωση και στην εξερεύνηση του χάρτη που ενώ ξεκινάει πολύ καλά (μου θύμισε Link's Awakening) δίνοντας σου λίγο λίγο πρόσβαση σε όλο και μεγαλύτερο μέρος του χάρτη, πολύ γρήγορα σταματάει γιατί δεν έχεις πρόσβαση σε νέα όπλα και εργαλεία. Η έλλειψη χάρτη αναφοράς είναι επίσης ένα πρόβλημα αν και η αλήθεια είναι πως ο κόσμος του παιχνιδιού είναι αρκετά μικρός οπότε δεν επηρεάζει το παιχνίδι ιδιαίτερα. Πάντως χίλιες φορές καλύτερο από τις gimmickies με πλοία και τρένα σε αυτόν τον τομέα.
Α ναι, απεχθάνομαι τα missables και η πλειοψηφία των dungeons του παιχνιδιού δεν είναι προσβάσιμα αφού τα τελειώσεις...

Εν κατακλείδι, πολύ χορταστικό παιχνίδι, το ευχαριστήθηκα όπως και κάθε δισδιάστατο Ζέλντα, αν είχε και λίγο μεγαλύτερη προσοχή σε κάποιους τομείς θα μπορούσε να είναι το καλύτερο δισδιάστατο Ζέλντα. Το Link's Awakening διατηρεί το θρόνο του.