Θα ήθελα καταρχήν να πω ότι το Mega Drive είναι ίσως η κλασικότερη περίπτωση κονσόλας στην οποία οι ποιοτικότεροι τίτλοι της δε συμβαδίζουν απαραίτητα με τους δημοφιλέστερους. Σε όλες τις κονσόλες, σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό, τα σημαντικά και ποιοτικά παιχνίδια έχουν φτιάξει ένα άνομα. Στο Mega Drive αυτό συμβαίνει σε πολύ μικρότερο βαθμό. Θα έλεγα ότι αυτό είναι απόρροια, κυρίως, τριών παραγόντων.
1: Της πολιτικής της SEGA στη Δύση εκείνη την εποχή ως απόρροια του γενικότερου προφίλ που ήθελε να κτίσει στην κονσόλα. Όλη η επικοινωνιακή πολιτική και το marketing της SEGA είχαν προσαρμοστεί στο να καταφέρει να πλασάρει το Mega Drive ως τη κονσόλα με τη βιβλιοθήκη που αποτελείται από "mature" και αθλητικούς τίτλους. Τα κριτήρια για το τι θα προωθηθεί και τι όχι δεν ήταν τόσο ποιοτικά όσο επικοινωνιακά.
Κάθε μέτρια "mature" κυκλοφορία που συνέβαλε στο προφίλ της κονσόλας προωθούνταν, σε αντίθεση με ποιοτικούς τίτλους οι οποίοι ξέφευγαν από τη συγκεκριμένη γραμμή και έμεναν στην αφάνεια.
Κλασικότερα θύματα αυτής της λογικής είναι δυο από τους καλύτερους τίτλους, τόσο του Mega Drive όσο και της γενιάς γενικότερα, το Ristar και το Rocket Knight Adventures. Τίτλοι εξαιρετικοί οι οποίοι κι έμειναν στην αφάνεια κυρίως επειδή δε τηρούσαν τις επικοινωνιακές προϋποθέσεις της SEGA για να προωθηθούν. Πάλι καλά που με τη γιγάντωση του internet τα τελευταία χρόνια απονέμεται ένα είδος «δικαιοσύνης», αν μπορούμε να το πούμε έτσι.
2: Ο δεύτερος λόγος έχει να κάνει με το ότι ένας σημαντικός αριθμός ποιοτικών τίτλων της κονσόλας κυκλοφόρησε στο τέλος της ζωής του Mega Drive. Η SEGA, από πολύ νωρίς, εστίασε στη προώθηση του Saturn αφήνοντας στη μοίρα τους ένα σωρό αριστουργήματα της εποχής. Τότε δεν υπήρχε internet να μάθεις για το κάθε Okami που έβγαινε στο τέλος του lifecycle μιας κονσόλας. Κλασικότερο θύμα αυτής της περίπτωσης είναι το Alien Soldier της Treasure, για πολλούς ανώτερο ακόμα και του Gunstar Heroes.
3: Ο τρίτος λόγος έχει να κάνει με την απόφαση της SEGA να μη φέρει σημαντικούς τίτλους της κονσόλας από την Ιαπωνία. Ακόμα και τα Gunstar Heroes και Dynamite Headdy (το οποίο ναι, κάλλιστα θα μπορούσε να είναι μέσα) ήρθαν με τα χίλια ζόρια, ενώ άλλα δεν ήρθαν ποτέ. Ακόμα και το τελευταίο Wonder Boy (Monster World IV), μια σειρά που είχε κτίσει όνομα στη Δύση κυρίως μέσω του Master System, η κυκλοφορία του οποίου και δεν αποτελούσε μεγάλο ρίσκο, δεν ήρθε ποτέ.
Κλείνοντας θέλω να πω ότι επηρεάστηκα αρκετά από το feedback των προηγούμενων videos, σε βαθμό τέτοιο που να μη βγάλω τη λίστα όπως ακριβώς θα ήθελα (πάντα βάσει των κριτηρίων με τα οποία επιχειρώ να τις βγάλω). Ως αποτέλεσμα, διαφωνώ σε σημεία τόσο με τη σειρά, όσο και με τις επιλογές. Το M.U.S.H.A. πχ, καθαρά ποιοτικά, δε μπορεί να λείπει από την εικοσάδα.
Γνωρίζω ότι Θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω περισσότερους κλασσικούς τίτλους έτσι ώστε να είναι πιο οικείο το video. Έμειναν έξω σημαντικές περιπτώσεις και είναι θέμα χρόνου μέχρι με ρωτήσει κανείς που είναι το LandStalker, το Dynamitte Headdy, το Mega Turrican, το Vectorman και ένα σωρό άλλα.
Τέλος πάντων, όπως είπα και για το video του Super Nintendo:
Αυτά.
Μετά χιλίων κόπων και βασάνων λοιπόν, το τελευταίο tribute από την εποχή των sprites:
Υ.Γ. Όποιος βρει από που είναι το δεύτερο remix είναι άπειρος μάγκας και ατελείωτη παιχτούρα. Αν πόνταρα κάπου, θα πόνταρα σε Somari, Deus και Phantom.
1: Της πολιτικής της SEGA στη Δύση εκείνη την εποχή ως απόρροια του γενικότερου προφίλ που ήθελε να κτίσει στην κονσόλα. Όλη η επικοινωνιακή πολιτική και το marketing της SEGA είχαν προσαρμοστεί στο να καταφέρει να πλασάρει το Mega Drive ως τη κονσόλα με τη βιβλιοθήκη που αποτελείται από "mature" και αθλητικούς τίτλους. Τα κριτήρια για το τι θα προωθηθεί και τι όχι δεν ήταν τόσο ποιοτικά όσο επικοινωνιακά.
Κάθε μέτρια "mature" κυκλοφορία που συνέβαλε στο προφίλ της κονσόλας προωθούνταν, σε αντίθεση με ποιοτικούς τίτλους οι οποίοι ξέφευγαν από τη συγκεκριμένη γραμμή και έμεναν στην αφάνεια.
Κλασικότερα θύματα αυτής της λογικής είναι δυο από τους καλύτερους τίτλους, τόσο του Mega Drive όσο και της γενιάς γενικότερα, το Ristar και το Rocket Knight Adventures. Τίτλοι εξαιρετικοί οι οποίοι κι έμειναν στην αφάνεια κυρίως επειδή δε τηρούσαν τις επικοινωνιακές προϋποθέσεις της SEGA για να προωθηθούν. Πάλι καλά που με τη γιγάντωση του internet τα τελευταία χρόνια απονέμεται ένα είδος «δικαιοσύνης», αν μπορούμε να το πούμε έτσι.
2: Ο δεύτερος λόγος έχει να κάνει με το ότι ένας σημαντικός αριθμός ποιοτικών τίτλων της κονσόλας κυκλοφόρησε στο τέλος της ζωής του Mega Drive. Η SEGA, από πολύ νωρίς, εστίασε στη προώθηση του Saturn αφήνοντας στη μοίρα τους ένα σωρό αριστουργήματα της εποχής. Τότε δεν υπήρχε internet να μάθεις για το κάθε Okami που έβγαινε στο τέλος του lifecycle μιας κονσόλας. Κλασικότερο θύμα αυτής της περίπτωσης είναι το Alien Soldier της Treasure, για πολλούς ανώτερο ακόμα και του Gunstar Heroes.
3: Ο τρίτος λόγος έχει να κάνει με την απόφαση της SEGA να μη φέρει σημαντικούς τίτλους της κονσόλας από την Ιαπωνία. Ακόμα και τα Gunstar Heroes και Dynamite Headdy (το οποίο ναι, κάλλιστα θα μπορούσε να είναι μέσα) ήρθαν με τα χίλια ζόρια, ενώ άλλα δεν ήρθαν ποτέ. Ακόμα και το τελευταίο Wonder Boy (Monster World IV), μια σειρά που είχε κτίσει όνομα στη Δύση κυρίως μέσω του Master System, η κυκλοφορία του οποίου και δεν αποτελούσε μεγάλο ρίσκο, δεν ήρθε ποτέ.
Κλείνοντας θέλω να πω ότι επηρεάστηκα αρκετά από το feedback των προηγούμενων videos, σε βαθμό τέτοιο που να μη βγάλω τη λίστα όπως ακριβώς θα ήθελα (πάντα βάσει των κριτηρίων με τα οποία επιχειρώ να τις βγάλω). Ως αποτέλεσμα, διαφωνώ σε σημεία τόσο με τη σειρά, όσο και με τις επιλογές. Το M.U.S.H.A. πχ, καθαρά ποιοτικά, δε μπορεί να λείπει από την εικοσάδα.
Γνωρίζω ότι Θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω περισσότερους κλασσικούς τίτλους έτσι ώστε να είναι πιο οικείο το video. Έμειναν έξω σημαντικές περιπτώσεις και είναι θέμα χρόνου μέχρι με ρωτήσει κανείς που είναι το LandStalker, το Dynamitte Headdy, το Mega Turrican, το Vectorman και ένα σωρό άλλα.
Τέλος πάντων, όπως είπα και για το video του Super Nintendo:
Originally posted by Loggo
View Post
Μετά χιλίων κόπων και βασάνων λοιπόν, το τελευταίο tribute από την εποχή των sprites:
Υ.Γ. Όποιος βρει από που είναι το δεύτερο remix είναι άπειρος μάγκας και ατελείωτη παιχτούρα. Αν πόνταρα κάπου, θα πόνταρα σε Somari, Deus και Phantom.
Comment