Ξεκίνησα να γράψω ποστ εντυπώσεων αλλά τελικά κατέληξα να γράψω review.
Μην πέσετε να με φάτε,πρώτη φορά γράφω review...Eπίσης το δηλώνω προκαταβολικά,δεν είμαι καλός στο να αναλύσω γραφικά και γενικά τεχνικό τομέα.
Πάμε.
Αρχικά για τον τεχνικό τομέα.H μηχανή γραφικών είναι όμοια με του final fantasy 13.Τα περιβάλλοντα είναι πανέμορφα και με πολύ μεγάλη λεπτομέρεια και το animation των χαρακτήρων είναι εξαιρετικό.Σε όλα αυτά προσθέστε και τα πολύ όμορφα και αρκετά εντυπωσιακά cutscenes τα οποία,όπως σε κάθε final fantasy,είναι πολύ ευχάριστα για να τα παρακολουθεί κανείς.Πολύ ωραία πινελιά είναι η όχι μόνο ύπαρξη npcs αλλά και η ζωντάνια που τους διακατέχει:Δεν στέκονται απλώς και περπατάνε αλλά τρέχουν,μιλάνε μεταξύ τους και πολλές φορές αντιδράνε σε συγκεκριμένες καταστάσεις πχ όταν βλέπουν τέρας του επιτίθενται ή όταν τους πλησιάσει ένα chocobo του σφυρίζουν.
Ο ήχος από την άλλη αφήνει ανάμεικτες εντυπώσεις.Από την μια υπάρχουν κάποια πολύ όμορφα μουσικά κομμάτια αλλά από την άλλη πολλές μουσικές είναι εντελώς άσχετες με το ύφος του παιχνιδιού και όχι μόνο δεν είναι ευχάριστα αλλά εκνευρίζουν και τον παίκτη.Ενδεικτικά,υπάρχουν κομμάτια με death metal φωνητικά!
Στα του gameplay τώρα.Πρωταρχικός σκοπός της square ήταν να παραδώσει ένα παιχνίδι που διορθώνει τα κακώς κείμενα του 13 αλλά κρατώντας τα στοιχεία που έδωσαν πόντους στο prequel.Η αλήθεια είναι ότι τα καταφέρνει αλλά όχι εντελώς.Το σύστημα μάχης είναι το ίδιο με του 13,αλλά με κάποιες αλλαγές.Αρχικά,το σύστημα με τα paradigms έγινε πιο ευέλικτο καθώς υπάρχει η δυνατότητα να παραμετροποιηθούν τα paradigms επιτρέποντας έτσι στον παίκτη να καθορίσει αν θα επιτίθεται σε έναν στόχο ή σε πολλούς μαζί.Επίσης άλλαξε εντελώς η λογική των μαχών.Ενώ στο 13 είχαμε περιορισμένες και προκλητικές μάχες με τέρατα που τα βλέπαμε στον χάρτη,τώρα η κατά την προσωπική γνώμη του γράφοντος σωστή προσέγγιση του 14 αλλάζει και έχουμε πολλές random μάχες χαμηλής δυσκολίας.Γνώμη του γράφοντα είναι ότι η νέα σχεδιαστική επιλογή της square αποτελεί οπισθοδρόμηση,αφού ξεκάθαρα γίνεται επιστροφή σε gameplay σχεδιασμούς δεκαετίας και βάλε.Η χαμηλή πρόκληση του τίτλου αποτελεί και ένα από τα μεγαλύτερα μειονεκτήματά του τίτλου.
Καινοτομία του τίτλου αποτελεί και το σύστημα με τα τέρατα.Στο 13-2,υπάρχουν μόνο 2 άνθρωποι player characters,η serah και ο noel και το κενό του τρίτου καλύπτεται από ένα τέρας.Μετά από κάποια μάχη υπάρχει μια πιθανότητα το τέρας που ηττήθηκε να το πάρουμε σαν μέλος της ομάδας μας και να μπορεί να πολεμήσει για εμάς.Υπάρχει μια πολύ μεγάλη ποικιλία αναβαθμίσιμων τεράτων( πάνω από 100),το καθένα με τις δικές του δυνάμεις,αδυναμίες,abilities,role και υπάρχει και η δυνατότητα να θυσιαστεί ένα τέρας για να μεταδώσει τις ικανότητές του σε κάποιο άλλο ενισχύοντας την δύναμή του.Το σύστημα με τα τέρατα κρίνεται ως πολύ καλό και διασκεδαστικό καθώς έχει μεγάλο βάθος και ενθαρρύνει τον πειραματισμό αλλά λόγω του χαμηλού επιπέδου δυσκολίας ο παίκτης δεν νιώθει και τόσο μεγάλη ικανοποίηση όταν δημιουργεί ένα πολύ ισχυρό τέρας.
Σε αντίθεση με το final fantasy 13 το οποίο ήταν ένα πολύ γραμμικό και καθαρά story driven παιχνίδι το 13-2 είναι ένα παιχνίδι μη γραμμικό,με αρκετές περιοχές να είναι διαθέσιμες στον παίκτη ανά πάσα στιγμή προς εξερεύνηση με κάποιες από αυτές να προωθούν την ιστορία και κάποιες άλλες να λειτουργούν σαν side quests/προαιρετικές.Το ενδιαφέρον είναι ότι σχεδόν σε όλες υπάρχουν cutscenes,κάποιο sidestory και άφθονα side quests και για αυτόν τον λόγο η εξερεύνησή τους είναι διασκεδαστική.Από την άλλη βέβαια τα side quests δεν ξεχωρίζουν και είναι τα συνηθισμένα fetch quests ή αποστολές που πρέπει να σκοτώσουμε κάποιο τέρας αλλά παρόλα αυτά είναι αρκετά διασκεδαστικές.Να σημειωθεί ότι δεν λείπουν και τα κλασσικά στα final fantasy super bosses τα οποία απαιτούν σοβαρή προετοιμασία και σύνθετη στρατηγική για να ηττηθούν.Τέλος,υπάρχει μια περιοχή η οποία θυμίζει έντονα τον gold saucer του final fantasy 7,στην οποία υπάρχουν minigames από τα οποία μπορούμε να κερδίσουμε βραβεία.Οι φανατικού του chocobo racing του ff7 θα χαρούν πολύ όταν μάθουν ότι το αγαπημένο τους minigame επιστρέφει.
Περνάμε τώρα στον πιο σημαντικό ίσως χαρακτηριστικό ενός rpg,το σενάριο.Η square είχε υποσχεθεί ότι το 13-2 θα έχει ένα σενάριο άκρως ενδιαφέρον το οποίο θα έχει πολύ μυστήριο και θα είναι σκοτεινό.Η αλήθεια είναι πως όντως η ιστορία του τίτλου είναι σκοτεινή,ενδιαφέρουσα και με μυστήριο αλλά χάνει πολλούς πόντους λόγω κακής απόδοσης.Παράλληλα με την κεντρική ιστορία υπάρχουν και άλλες,μικρότερης διάρκειας και κλίμακας,οι οποίες,παρόλο που είναι ενδιαφέρουσες και παρακολουθούνται ευχάριστα,έχουν ως αποτέλεσμα να αποδυναμώνεται η βασική υπόθεση,της οποίας η κλιμάκωση κρίνεται προβληματική.Έτσι στην αρχή έχουμε ένα πολύ δυνατό ξεκίνημα,έπειτα παρεμβάλλονται τα παράλληλα επεισόδια τα οποία απασχολούν για αρκετές ώρες και έπειτα το παιχνίδι ξαναρίχνει βάρος στην κεντρική υπόθεση η οποία έπειτα από κάποιες ώρες τελειώνει και βλέπουμε τους τίτλους τέλους. Δυστυχώς τα προβλήματα δεν τελειώνουν εδώ.Το σενάριο του τίτλου αποδυναμώνεται ακόμα περισσότερο από τους κακογραμμένους διαλόγους οι οποίοι μαστίζονται από κλισέ και επαναλαμβανόμενες φράσεις.
Οι χαρακτήρες του παιχνιδιού είναι συμπαθητικοί.Η Serah δεν αναπτύσσεται ιδιαίτερα σαν χαρακτήρας και δεν πείθει και πολύ σαν μαχητής,αλλά τουλάχιστον είναι μια χαρακτήρας που δεν ενοχλεί και είναι εύκολο να την συμπαθήσει κανείς.Ο Noel από την άλλη είναι ένας πολύ καλός χαρακτήρας που έχει αρκετά χαρισματική προσωπικότητα και πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία.Ο βασικός κακός του παιχνιδιού από την άλλη είναι ένας από τους καλύτερους κακούς που είδαμε στην σειρά final fantasy.Πολύ ισχυρός,επιβλητικός,με πολύ εντυπωσιακή φωνή(μπράβο στον ηθοποιό που του δανείζει την φωνή του) ο κακός του 13-2 πείθει και είναι πιθανό να μείνει στην συνείδηση των οπαδών της σειράς ως ένας από τους καλύτερους κακούς.
Υπάρχουν επίσης και κάποια λάθη τα οποία μπορεί να μην είναι ιδιαίτερα σημαντικά αλλά δείχνουν απροσεξία και προχειρότητα:Μετά την ολοκλήρωση ενός side quest,ο npc μας ενημερώνει ότι θα μας ανταμοίψει αλλά η ανταμοιβή είναι κάτι το οποίο δεν έχει υλική υπόσταση στον κόσμο του παιχνιδιού ( πχ experience points)Επίσης,ο γράφων έχει ενοχληθεί αρκετά από τον τρόπο που εφαρμόζεται το dlc στο παιχνίδι.Υπάρχει επισκέψιμη περιοχή η οποία είναι εντελώς άδεια και δεν εξυπηρετεί κανέναν απολύτως σκοπό παρά μόνο αν ο παίκτης ξοδέψει χρήματα για να αγοράσει dlc!Σε άλλο σημείο του παιχνιδιού ένας npc μας ενημερώνει ότι θα προστεθούν μέσω dlc minigames…Aσχολίαστο.
Εν κατακλείδι,το final fantasy 13-2 κρίνεται ως ένα αρκετά έως πολύ καλό παιχνίδι,το οποίο όμως θα μπορούσε να είναι εξαιρετικό αν είχαν αποφευχθεί κάποια λάθη.Αν είχε καλύτερο κείμενο και είχε προσεχθεί περισσότερο η κλιμάκωση της ιστορίας και οι μάχες ήταν πιο προκλητικές τότε θα μιλούσαμε για έναν τίτλο του 9.Κάποια από τα προβλήματα που έιχε το prequel του τίτλου λύνονται αλλά δυστυχώς το παιχνίδι μαστίζεται από άλλα.Πρόκειται για αρκετά καλή προσπάθεια από την squareenix αλλά στο επόμενο παιχνίδι της πρέπει να προσπαθήσει περισσότερο αν θέλει να μας προσφέρει ένα πραγματικά καλό και άρτιο rpg.
Αν έπρεπε να το βαθμολογήσω θα έβαζα 7.5/10.Αν ήθελα να ήμουν λίγο πιο επιεικής 8/10
Μην πέσετε να με φάτε,πρώτη φορά γράφω review...Eπίσης το δηλώνω προκαταβολικά,δεν είμαι καλός στο να αναλύσω γραφικά και γενικά τεχνικό τομέα.
Πάμε.
Αρχικά για τον τεχνικό τομέα.H μηχανή γραφικών είναι όμοια με του final fantasy 13.Τα περιβάλλοντα είναι πανέμορφα και με πολύ μεγάλη λεπτομέρεια και το animation των χαρακτήρων είναι εξαιρετικό.Σε όλα αυτά προσθέστε και τα πολύ όμορφα και αρκετά εντυπωσιακά cutscenes τα οποία,όπως σε κάθε final fantasy,είναι πολύ ευχάριστα για να τα παρακολουθεί κανείς.Πολύ ωραία πινελιά είναι η όχι μόνο ύπαρξη npcs αλλά και η ζωντάνια που τους διακατέχει:Δεν στέκονται απλώς και περπατάνε αλλά τρέχουν,μιλάνε μεταξύ τους και πολλές φορές αντιδράνε σε συγκεκριμένες καταστάσεις πχ όταν βλέπουν τέρας του επιτίθενται ή όταν τους πλησιάσει ένα chocobo του σφυρίζουν.
Ο ήχος από την άλλη αφήνει ανάμεικτες εντυπώσεις.Από την μια υπάρχουν κάποια πολύ όμορφα μουσικά κομμάτια αλλά από την άλλη πολλές μουσικές είναι εντελώς άσχετες με το ύφος του παιχνιδιού και όχι μόνο δεν είναι ευχάριστα αλλά εκνευρίζουν και τον παίκτη.Ενδεικτικά,υπάρχουν κομμάτια με death metal φωνητικά!
Στα του gameplay τώρα.Πρωταρχικός σκοπός της square ήταν να παραδώσει ένα παιχνίδι που διορθώνει τα κακώς κείμενα του 13 αλλά κρατώντας τα στοιχεία που έδωσαν πόντους στο prequel.Η αλήθεια είναι ότι τα καταφέρνει αλλά όχι εντελώς.Το σύστημα μάχης είναι το ίδιο με του 13,αλλά με κάποιες αλλαγές.Αρχικά,το σύστημα με τα paradigms έγινε πιο ευέλικτο καθώς υπάρχει η δυνατότητα να παραμετροποιηθούν τα paradigms επιτρέποντας έτσι στον παίκτη να καθορίσει αν θα επιτίθεται σε έναν στόχο ή σε πολλούς μαζί.Επίσης άλλαξε εντελώς η λογική των μαχών.Ενώ στο 13 είχαμε περιορισμένες και προκλητικές μάχες με τέρατα που τα βλέπαμε στον χάρτη,τώρα η κατά την προσωπική γνώμη του γράφοντος σωστή προσέγγιση του 14 αλλάζει και έχουμε πολλές random μάχες χαμηλής δυσκολίας.Γνώμη του γράφοντα είναι ότι η νέα σχεδιαστική επιλογή της square αποτελεί οπισθοδρόμηση,αφού ξεκάθαρα γίνεται επιστροφή σε gameplay σχεδιασμούς δεκαετίας και βάλε.Η χαμηλή πρόκληση του τίτλου αποτελεί και ένα από τα μεγαλύτερα μειονεκτήματά του τίτλου.
Καινοτομία του τίτλου αποτελεί και το σύστημα με τα τέρατα.Στο 13-2,υπάρχουν μόνο 2 άνθρωποι player characters,η serah και ο noel και το κενό του τρίτου καλύπτεται από ένα τέρας.Μετά από κάποια μάχη υπάρχει μια πιθανότητα το τέρας που ηττήθηκε να το πάρουμε σαν μέλος της ομάδας μας και να μπορεί να πολεμήσει για εμάς.Υπάρχει μια πολύ μεγάλη ποικιλία αναβαθμίσιμων τεράτων( πάνω από 100),το καθένα με τις δικές του δυνάμεις,αδυναμίες,abilities,role και υπάρχει και η δυνατότητα να θυσιαστεί ένα τέρας για να μεταδώσει τις ικανότητές του σε κάποιο άλλο ενισχύοντας την δύναμή του.Το σύστημα με τα τέρατα κρίνεται ως πολύ καλό και διασκεδαστικό καθώς έχει μεγάλο βάθος και ενθαρρύνει τον πειραματισμό αλλά λόγω του χαμηλού επιπέδου δυσκολίας ο παίκτης δεν νιώθει και τόσο μεγάλη ικανοποίηση όταν δημιουργεί ένα πολύ ισχυρό τέρας.
Σε αντίθεση με το final fantasy 13 το οποίο ήταν ένα πολύ γραμμικό και καθαρά story driven παιχνίδι το 13-2 είναι ένα παιχνίδι μη γραμμικό,με αρκετές περιοχές να είναι διαθέσιμες στον παίκτη ανά πάσα στιγμή προς εξερεύνηση με κάποιες από αυτές να προωθούν την ιστορία και κάποιες άλλες να λειτουργούν σαν side quests/προαιρετικές.Το ενδιαφέρον είναι ότι σχεδόν σε όλες υπάρχουν cutscenes,κάποιο sidestory και άφθονα side quests και για αυτόν τον λόγο η εξερεύνησή τους είναι διασκεδαστική.Από την άλλη βέβαια τα side quests δεν ξεχωρίζουν και είναι τα συνηθισμένα fetch quests ή αποστολές που πρέπει να σκοτώσουμε κάποιο τέρας αλλά παρόλα αυτά είναι αρκετά διασκεδαστικές.Να σημειωθεί ότι δεν λείπουν και τα κλασσικά στα final fantasy super bosses τα οποία απαιτούν σοβαρή προετοιμασία και σύνθετη στρατηγική για να ηττηθούν.Τέλος,υπάρχει μια περιοχή η οποία θυμίζει έντονα τον gold saucer του final fantasy 7,στην οποία υπάρχουν minigames από τα οποία μπορούμε να κερδίσουμε βραβεία.Οι φανατικού του chocobo racing του ff7 θα χαρούν πολύ όταν μάθουν ότι το αγαπημένο τους minigame επιστρέφει.
Περνάμε τώρα στον πιο σημαντικό ίσως χαρακτηριστικό ενός rpg,το σενάριο.Η square είχε υποσχεθεί ότι το 13-2 θα έχει ένα σενάριο άκρως ενδιαφέρον το οποίο θα έχει πολύ μυστήριο και θα είναι σκοτεινό.Η αλήθεια είναι πως όντως η ιστορία του τίτλου είναι σκοτεινή,ενδιαφέρουσα και με μυστήριο αλλά χάνει πολλούς πόντους λόγω κακής απόδοσης.Παράλληλα με την κεντρική ιστορία υπάρχουν και άλλες,μικρότερης διάρκειας και κλίμακας,οι οποίες,παρόλο που είναι ενδιαφέρουσες και παρακολουθούνται ευχάριστα,έχουν ως αποτέλεσμα να αποδυναμώνεται η βασική υπόθεση,της οποίας η κλιμάκωση κρίνεται προβληματική.Έτσι στην αρχή έχουμε ένα πολύ δυνατό ξεκίνημα,έπειτα παρεμβάλλονται τα παράλληλα επεισόδια τα οποία απασχολούν για αρκετές ώρες και έπειτα το παιχνίδι ξαναρίχνει βάρος στην κεντρική υπόθεση η οποία έπειτα από κάποιες ώρες τελειώνει και βλέπουμε τους τίτλους τέλους. Δυστυχώς τα προβλήματα δεν τελειώνουν εδώ.Το σενάριο του τίτλου αποδυναμώνεται ακόμα περισσότερο από τους κακογραμμένους διαλόγους οι οποίοι μαστίζονται από κλισέ και επαναλαμβανόμενες φράσεις.
Οι χαρακτήρες του παιχνιδιού είναι συμπαθητικοί.Η Serah δεν αναπτύσσεται ιδιαίτερα σαν χαρακτήρας και δεν πείθει και πολύ σαν μαχητής,αλλά τουλάχιστον είναι μια χαρακτήρας που δεν ενοχλεί και είναι εύκολο να την συμπαθήσει κανείς.Ο Noel από την άλλη είναι ένας πολύ καλός χαρακτήρας που έχει αρκετά χαρισματική προσωπικότητα και πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία.Ο βασικός κακός του παιχνιδιού από την άλλη είναι ένας από τους καλύτερους κακούς που είδαμε στην σειρά final fantasy.Πολύ ισχυρός,επιβλητικός,με πολύ εντυπωσιακή φωνή(μπράβο στον ηθοποιό που του δανείζει την φωνή του) ο κακός του 13-2 πείθει και είναι πιθανό να μείνει στην συνείδηση των οπαδών της σειράς ως ένας από τους καλύτερους κακούς.
Υπάρχουν επίσης και κάποια λάθη τα οποία μπορεί να μην είναι ιδιαίτερα σημαντικά αλλά δείχνουν απροσεξία και προχειρότητα:Μετά την ολοκλήρωση ενός side quest,ο npc μας ενημερώνει ότι θα μας ανταμοίψει αλλά η ανταμοιβή είναι κάτι το οποίο δεν έχει υλική υπόσταση στον κόσμο του παιχνιδιού ( πχ experience points)Επίσης,ο γράφων έχει ενοχληθεί αρκετά από τον τρόπο που εφαρμόζεται το dlc στο παιχνίδι.Υπάρχει επισκέψιμη περιοχή η οποία είναι εντελώς άδεια και δεν εξυπηρετεί κανέναν απολύτως σκοπό παρά μόνο αν ο παίκτης ξοδέψει χρήματα για να αγοράσει dlc!Σε άλλο σημείο του παιχνιδιού ένας npc μας ενημερώνει ότι θα προστεθούν μέσω dlc minigames…Aσχολίαστο.
Εν κατακλείδι,το final fantasy 13-2 κρίνεται ως ένα αρκετά έως πολύ καλό παιχνίδι,το οποίο όμως θα μπορούσε να είναι εξαιρετικό αν είχαν αποφευχθεί κάποια λάθη.Αν είχε καλύτερο κείμενο και είχε προσεχθεί περισσότερο η κλιμάκωση της ιστορίας και οι μάχες ήταν πιο προκλητικές τότε θα μιλούσαμε για έναν τίτλο του 9.Κάποια από τα προβλήματα που έιχε το prequel του τίτλου λύνονται αλλά δυστυχώς το παιχνίδι μαστίζεται από άλλα.Πρόκειται για αρκετά καλή προσπάθεια από την squareenix αλλά στο επόμενο παιχνίδι της πρέπει να προσπαθήσει περισσότερο αν θέλει να μας προσφέρει ένα πραγματικά καλό και άρτιο rpg.
Αν έπρεπε να το βαθμολογήσω θα έβαζα 7.5/10.Αν ήθελα να ήμουν λίγο πιο επιεικής 8/10
Comment