Πολύ από εδώ δεν είχανε σκοπό να παίξουν το game με βάση το ότι έχουν δοκιμάσει το μετριότατο prequel το οποίο ήταν ένα καθαρό zelda ripoff, άντε και κάποια στοιχεία Portal. Το ίδιο είχα σκοπό να κάνω κι εγώ αν δεν το κέρδιζα σε διαγωνισμό και πραγματικά χωρίς να έχω δείξει κανένα απολύτως ενδιαφέρων στον τίτλο το δοκιμάζω και τρελαίνομαι. Το παιχνίδι είχε τόσο τεράστια βελτίωση, κάτι το οποίο έχω να δω από τον καιρό του Assassin's Creed 2.
Καταρχήν να πω ότι από την στιγμή που ξεκίνησε το παιχνίδι στο χιονισμένο δρόμο καλπάζοντας πάνω στον Despair κατάλαβα ότι μιλάμε για έναν τελείως διαφορετικό τίτλο. Τα Zelda ripoff στοιχεία παραμένουν αλλά αυτή την φορά είναι αρκετά ωραία εμπλουτισμένα με καλούς και δύσκολους ταυτόχρονα γρίφους στα dungeon που είναι ικανοί μέχρι και να σε κάνουν να κολλήσεις κάπου και να ψάχνεσαι. Ειδικά με το ability να χωρίζεις την ψυχή σου στα δύο ώστε να χρησιμοποιήσεις περισσότερα βάρη μοχλούς και άλλα καθιστούσε τους γρίφους υψηλού επιπέδου. Δυστυχώς το void walker (portal gun) επιστρέφει αν και αυτή την φορά είπαν να μην βάλουν τα αντίστοιχα χρώματα στα portals, καθώς επίσης πρόσθεσαν και ένα achievement όπου αναφέρεται με υπονοούμε σε αυτό. Είναι το μόνο αντικείμενο που κατά εμένα δεν έπρεπε να ήταν εξαρχής στο παιχνίδι.
Στα νέα στοιχεία τώρα, τα RPG στοιχεία και το Loot System είναι δύο πολύ καλά adds. Δίνουν την ευκαιρία στον παίχτη να εκφράσει το στυλ που του αρέσει χρησιμοποιώντας skill points με κάθε level up πάνω σε κινήσεις δύο κατηγοριών, Harbinger και Necromancer τα οποία αναφέρονται σε close combat και range combat αντίστοιχα και να εμπλουτίσουν τα stats που θέλουν με τα άπειρα equipment που μπορούν να κάνουν loot. Ποιο συγκεκριμένα στο loot υπάρχουν επίπεδα σπανιότητας κάθε αντικειμένου όπως σε πολλά συγχρονία mmo rpg. Τέλος η ιδέα τον upgradable όπλον ήταν αρκετά ενδιαφέρουσα καθώς μπορούσε να φτιάξεις το όπλο σου όπως εσύ θες.
Στα γενικά στοιχεία του παιχνιδιού τώρα. Σαν διάρκεια μιλάμε για έναν πού χορταστικό τίτλο τον 18 ωρών. Αυτό βέβαια αν δεν υπήρχαν καθόλου side quests που στην περίπτωση του Darksiders 2 είναι αρκετά ώστε να προσθέσουν αρκετές ακόμα ώρες στον τίτλο ενώ ταυτόχρονα με τα rewards που δίνουν αξίζει πολύ να ασχοληθεί κάποιος. Σαν gameplay τώρα θυμίζει πολύ Prince of Persia στο travelling on foot ενώ σε combat υπάρχει αρκετά όμορφα ποικιλία σε combos και γενικά σε κίνησης μιας και κάθε όπλο έχει την δική του γκάμα κινήσεων. Αυτό που μου έλειψε ήταν περισσότερες μάχες πάνω στο άλογο πέρα του ενός boss που ήταν έτσι.
Δυστυχώς όπως κάθε παιχνίδι έχει κι αυτό τα προβλήματα του. Κάποιες φορές υπάρχει αργή ανταπόκριση του ήρωα στην μετακίνηση κάτι που μπορεί να καταντήσει απίστευτα σπαστικό ενώ επίσης υπάρχουν περιπτώσεις freezing όταν πολεμάς κάποιους συγκεκριμένους εχθρούς.
Σε θέματα αισθητικής ο τίτλος προσφέρει απίστευτα τοπία ενώ παράλληλα συνοδεύονται με μουσική που είναι λες και έχει βγει από το Lord of the Rings. Σαν ήρωας ο Death είναι κλάσης ανώτερος από τον κλασικό τσαντίλα War, καθώς εκείνος είναι ήρεμος και χρησιμοποιεί χιούμορ σε κάποιες έκφρασής του ενώ δεν πάβει να είναι επιθετικός εκεί που πρέπει. Τέλος το γεγονός ότι το Darksiders 2 διαδραματίζεται παράλληλα με το 1 προσφέρει μια άλλη οπτική πλευρά του πως είναι τα πράγματα κάτι το οποίο είναι πολύ ενδιαφέρων.
Με λίγα λόγια σε όποιον άρεσε έστω και λίγο το πρώτο δεν πρέπει να το σκεφτεί καν πριν το αγοράσει, ενώ σε όποιους πάλι δεν άρεσε, πραγματικά αξίζει να του δώσετε μια ευκαιρία.
Comment