Mass Effect 2

[Altair]

Μόλις τελείωσα το Lair of the Shadow Broker και το Arrival.

Γενικές εντυπώσεις και για τα δύο μαζί. Γραμμικότατα fillers κόντρα στο πνεύμα του κανονικού παιχνιδιού σε πάρα πολλά σημεία, αλλά με ενδιαφέρουσες σεναριακές ιδέες. Απογοητεύτηκα πολύ από την έλλειψη επιλογών και paragon / renegade actions, ακόμα και σε σημεία που φώναζαν από μακριά πως κάτι (θα'πρεπε να) γίνεται. Το άκρον άωτον ήταν στο Arrival, όπου ο Shepard έχει επιλογή να ειδοποιήσει μια αποικία ή να μιλήσει με το Joker αλλά η κατάληξη είναι...ακριβώς η ίδια. Και τα δύο DLC είχαν την ίδια δομή, με μια ανατροπή στη μέση τους.

Για το καθένα ξεχωριστά. Το Lair of the Shadow Broker σώζεται από τις δύο boss fights του,που είναι αρκετά ενδιαφέρουσες, και κυρίως το φινάλε του, τις πληροφορίες που έβρισκε ο παίκτης για ένα σωρό κόσμο (από το ότι η Miranda δε μπορεί να κάνει παιδί μέχρι τον online gaming account του Legion, πολύ πλάκα) και το ότι είχε λίγα πράγματα να κάνεις και μετά τον τερματισμό του. Η φάση με την καταδίωξη είχε επίσης πλάκα, θυμίζοντας 5ο στοιχείο ή Crazy Taxi στο διάστημα. Αυτό που με παραξένεψε ήταν ο πιο χύμα Shepard, που πετάει σαρκαστικές ατάκες, κάνει πλάκα και είναι πιο badass απ'όσο τον ξέραμε αλλά με ένα περίεργο τρόπο, σα να παίζει σε αμερικάνικη b-movie. Και εδώ απουσίαζαν οι επιλογές, με το σενάριο να είναι γραμμικότατο, αλλά σώζεται από τα παραπάνω. Τα ψιλοαξίζει τα λεφτά του.

Το Arrival ήταν φόλα. Βάζει το Shepard σε μια πολύ στριμόκωλη κατάσταση και τον αναγκάζει να κάνει ένα πράγμα μόνο μέχρι το τέλος, χωρίς καμία εναλλακτική. Λείπουν πολλά πράγματα που χαρακτηρίζουν τα Mass Effect και το τέλος είναι πολύ συζητήσιμο. Μάλλον γράφτηκε στο πόδι για να συνδέσει το 2 με το 3, αλλά αποτυγχάνει.

Μόλις τα τελείωσα κι εγώ αμφότερα και συμφωνώ με τα λεγόμενά σου.Η μόνη μου ένσταση στηρίζεται στο φινάλε του Arrival που πιστεύω μπορεί να δώσει πολύ ωραία πράγματα στη συνέχεια,είτε στο 3,δεν ξέρω τι γίνεται εκεί βέβαια,είτε σε κάποιο άλλο πιθανό σήκουελ.Το Lair το έπαιξα στο Hardcore btw και μου φάνηκ πολύ εύκολο,πιο εύκολο κι από τη μάχη στο ΜΕ1 με την Matriarch Benezia στο normal.Απόδειξη,ότι δεν παίζει ρόλο πάντα το επίπεδο δυσκολίας,αλλά και ο σωστός σχεδιασμός.Κάνω ένα μικρό διάλλειμα και πάω για ΜΕ3.

[nooto]

Μερικα σχολια που ηθελα να κανω τωρα που παιζω το δευτερο παιχνιδι καπακια μετα το πρωτο:

1) Ημουν παρα πολυ λαθος σε οτι αφορα τα σχολια-παραπονα που ειχα κανει πανω στο σχεδιασμο... Εχοντας το playthrough του πρωτου παιχνιδιου τοσο κοντα θεωρω τελικα παρα πολυ καλη επιλογη τον μινιμαλιστικο τροπο που αποδοθηκαν οι πολεις για παραδειγμα. Ειχα κραξει παρα πολυ την αποδοση της Cidatel σε αυτο το παιχνιδι αλλα η αληθεια ειναι οτι δεδομενου του πρωτου παιχνιδιου αποδοθηκε τελεια (καθως θα ηταν ανουσιο το για αλλη μια φορα αεναο exploration) και συμφωνω απολυτα με το σχεδιαστικο γιατι και τον τροπο που το ειδατε οι περισσοτεροι (τα ελεγε ο evans καποτε). Ειμαστε στον δευτερο τιτλο οποτε δεν χωρα εξαρχης εισαγωγη πραγματων οπως το 1, κατω απο αυτο το πρισμα τοσο η γραμμικοτητα οσο και το σφιχτοδεμενο και τελεια ενορχηστρωμενο pacing ηταν οτι καλυτερο για το παιχνιδι (το θεμα ειναι οτι οταν το πρωτοεπαιξα ειχα μια αποσταση 3 χρονων απο το 1 και κατα συνεπεια το αντιμετωπιζα περισσοτερο ως single τιτλο παρα ως κομματι μιας τριλογιας).

2) Το οπτικο leap απο το 1 στο 2 ειναι τρελο (btw εχοντας πλεον δει ολες τις εκδοσεις τοσο του 2 οσο και του 3, μπορω να πω οτι αυτες του ps3 ειναι μακραν οι χειροτερες κυριως λογω πολυ κακου frame rate και μεγαλων loading times, αν εχετε επιλογη κρατηθειτε μακρια).

3) Τωρα που παιζω το παιχνιδι με import και εχω και προσφατο το 1 μπορω να πω οτι το επιπεδο της λεπτομεριας ειναι παραγματικα αφταστο... 2οι-3οι-4οι χαρακτηρες απο κεντρικες και side quests δινουν παρον με αναφορες στα γεγονοτα του 1, συνεχιζουν τις ζωες τους και παραλληλα δινουν νεο υλικο με επιπλεον mini quests που σχετιζονται με τα events του πρωτου παιχνιδιου. Ειναι μια πραγματικα φανταστικη προσθηκη και ενωποιει με φοβερο τροπο τους 3 τιτλους.

4) Το insane ειναι οντως insane και γουσταρω παρα πολυ. Btw υποθετω οτι με κλασεις οπως ο infiltrator, η δυσκολια δεν θα ειναι τοσο υψηλη αλλα και παλι οι μαχες ειναι πολυ ζωντανες και με ωραιο επιπεδο προκλησης. Παντως ενω στην αρχη πιστευα οτι ο adept μου δεν θα τα βγαλει περα, μετα απο αρκετες ωρες παιχνιδιου θεωρω οτι ειναι god like class τοσο σε οτι αφορα το αποτελεσμα οσο και στο εικαστικο του πραγματος (σε crouded καταστασεις εισαι πραγματικα god με me heavy singularity και warp).

Γουσταρω το παιχνιδι πολυ περισσοτερο απο την πρωτη φορα. Θα γραψω τελικες εντυπωσεις οταν τελειωσω!!

[Titus]

Εν τω μεταξύ η Bioware χρησιμοποίησε τη μεγάλη πλειοψηφία των animations του Mass Effect 2 και στο Dragon Age 2, με αποτέλεσμα τα δύο παιχνίδια να μοιάζουν αλλόκοτα όμοια. Έχοντας παίξει DA 2 με μεγάλη απόσταση από το ME 2 μου φαινόταν ως και ενοχλητικό.

Μου φαίνεται επίσης πως το εμετικό φινάλε του ME 3 έχει ξεθωριάσει αρκετά από τη μνήμη μου για να τελειώσω το δεύτερο playthrough με τη female Shepard μου και επιτέλους να δω το Extended Cut και το Citadel DLC (το fan service εν πάσει περιπτώσει).