Εδώ και καιρό έβλεπα ότι γίνόταν πολύς λόγος για αυτόν τον τίτλο στον ειδικό τύπο του εξωτερικού και αποφάσισα να ρίξω μια ματιά. Τα review και ειδικά άρθρα μιλούσαν με πολύ κολακευτικά σχόλια για το παιχνίδι και οι βαθμολογίες ήταν αρκετά υψηλές και για αυτό ψήθηκα έχοντας πειστεί ότι πρόκειται για άλλο ένα indie διαμαντάκι. Έχοντας παίξει και ενθουσιαστεί με το to the moon πίστεψα ότι έχουμε να κάνουμε με ένα ακόμα αριστούργημα της indie σκηνής, ξέρετε, από αυτά που σου μένουν αξέχαστα. Τα 19 ευρώ που κοστίζει στο steam με αποθάρρυναν αλλά παρόλα αυτά περίμενα sale. Όταν υπήρξε αυτό το sale το τσίμπησα δίνοντας τρία ευρώ και το ξεκίνησα επιτόπου.
Το παιχνίδι είναι πρώτου προσώπου και ελέγχουμε μία φοιτήτρια που γυρνάει στο πατρικό της το οποίο βρίσκει εντελώς άδειο καθώς όλοι έχουν εξαφανιστεί. Έτσι, ψάχνουμε όλο το (πολύ μεγάλο σπίτι) και προσπαθούμε εξετάζοντας σημειώσεις, ημερολόγια, μηνύματα στον τηλεφωνητή και άλλα τέτοια στοιχεία να μάθουμε τι συνέβη στην οικογένειά της. Δεν υπάρχει καθόλου διάλογος και cutscenes, απλά εξερεύνηση, παρατήρηση του περιβάλλοντος και νάγνωση βιβλίων και σημειώσεων. Η ατμόσφαιρα είναι πολύ πετυχημένη και το κλίμα ενός τυπικού σπιτιού στην αμερική αποδίδεται εξαιρετικά. Υπάρχουν πολλές αναφορές στην δεκαετία του 90 όπως αναφορές σε συγκροτήματα, γνωστά videogames, ταινίες και τηλεοπτικές σειρές και σίγουρα θα προκαλέσει ένα χαμόγελο σε όποιον μεγάλωσε με αυτά. Η πλοκή δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο, παρόλο ότι ξεκινάει δυνατά και έχεις αγωνία να μάθεις τι συνέβη η αποκάλυψη στο τέλος μοιάζει με κακόγουστη φάρσα καθώς περίμενες να δεις δυνατή πλοκή και τελικά το παιχνίδι δεν έχει να δώσει τίποτα. Στα θετικά του η πολύ δυνατή ατμόσφαιρα και η αρκετά καλή σκιαγράφηση της έφηβης αδελφής της πρωταγωνιστριας αλλά το παιχνίδι με το που δείξει το τέλος του ξεχνιέται επιτόπου. Είναι κλασσική περίπτωση artgame παιχνιδιού που διαρκεί 3 ώρες, τέσσερις βαριά βαριά αν κάποιος κάτσει και παρατηρήσει ώρα το περιβάλλον και τις διάφορες σημειώσεις/βιβλία, είναι απίστευτα υπερτιμημένο και στην τελικά δεν έχει να δώσει τίποτα πέρα από καλή ατμόσφαιρα και κάποια cameos/ αναφορές στην δεκαετία του 90. Εάν το παιχνίδι κόστιζε έως 5 ευρώ θα έλεγα οκ, πάει και έρχεται, αλλά τα 19 (!!!!) ευρώ που κοστίζει είναι απλά κοροιδία και προσβάλλει την νοημοσύνη του καταναλωτή. Πρόκειται για απίστευτα υπερεκτιμημένο τίτλο, κατά την γνώμη μου αξίζει πολύ λιγότερα από το 8 που έχει λάβει ως μέσο όρο από τον ειδικό τύπο. Αξίζει μόνο με μεγάλη πτώση τιμής.
Το παιχνίδι είναι πρώτου προσώπου και ελέγχουμε μία φοιτήτρια που γυρνάει στο πατρικό της το οποίο βρίσκει εντελώς άδειο καθώς όλοι έχουν εξαφανιστεί. Έτσι, ψάχνουμε όλο το (πολύ μεγάλο σπίτι) και προσπαθούμε εξετάζοντας σημειώσεις, ημερολόγια, μηνύματα στον τηλεφωνητή και άλλα τέτοια στοιχεία να μάθουμε τι συνέβη στην οικογένειά της. Δεν υπάρχει καθόλου διάλογος και cutscenes, απλά εξερεύνηση, παρατήρηση του περιβάλλοντος και νάγνωση βιβλίων και σημειώσεων. Η ατμόσφαιρα είναι πολύ πετυχημένη και το κλίμα ενός τυπικού σπιτιού στην αμερική αποδίδεται εξαιρετικά. Υπάρχουν πολλές αναφορές στην δεκαετία του 90 όπως αναφορές σε συγκροτήματα, γνωστά videogames, ταινίες και τηλεοπτικές σειρές και σίγουρα θα προκαλέσει ένα χαμόγελο σε όποιον μεγάλωσε με αυτά. Η πλοκή δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο, παρόλο ότι ξεκινάει δυνατά και έχεις αγωνία να μάθεις τι συνέβη η αποκάλυψη στο τέλος μοιάζει με κακόγουστη φάρσα καθώς περίμενες να δεις δυνατή πλοκή και τελικά το παιχνίδι δεν έχει να δώσει τίποτα. Στα θετικά του η πολύ δυνατή ατμόσφαιρα και η αρκετά καλή σκιαγράφηση της έφηβης αδελφής της πρωταγωνιστριας αλλά το παιχνίδι με το που δείξει το τέλος του ξεχνιέται επιτόπου. Είναι κλασσική περίπτωση artgame παιχνιδιού που διαρκεί 3 ώρες, τέσσερις βαριά βαριά αν κάποιος κάτσει και παρατηρήσει ώρα το περιβάλλον και τις διάφορες σημειώσεις/βιβλία, είναι απίστευτα υπερτιμημένο και στην τελικά δεν έχει να δώσει τίποτα πέρα από καλή ατμόσφαιρα και κάποια cameos/ αναφορές στην δεκαετία του 90. Εάν το παιχνίδι κόστιζε έως 5 ευρώ θα έλεγα οκ, πάει και έρχεται, αλλά τα 19 (!!!!) ευρώ που κοστίζει είναι απλά κοροιδία και προσβάλλει την νοημοσύνη του καταναλωτή. Πρόκειται για απίστευτα υπερεκτιμημένο τίτλο, κατά την γνώμη μου αξίζει πολύ λιγότερα από το 8 που έχει λάβει ως μέσο όρο από τον ειδικό τύπο. Αξίζει μόνο με μεγάλη πτώση τιμής.
Comment