Metroid: Samus Returns

[nooto]

Εχω ξεικινησει το παιχνιδι, προς το παρον μου αρεσει παρα πολυ, δεν εχω προχωρησει ιδιαιτερα οποτε δεν μπορω να εκφερω ολοκληρωμενη αποψη αλλα μεχρι στιγμης θα ελεγα οτι βρισκω φανταστικο το level design και τη πληθωρα των μηχανισμων που αρχιζουν και ανοιγουν απο πολυ νωρις και συνεχιζουν να ξεκλειδωνουν με σταθερο ρυθμο. Δεν εχω παιξει κανεναν αλλο τιτλο της σειρας οποτε δεν εχω καποιο μετρο συγκρισης αλλα γενικα βρισκεται σε αρκετα υψηλα επιπεδα συγκριτικα τουλαχιστον με παιχνιδια οπως τα castlevania ή guacamelee που βασιζονται σε δομες που εθεσε η σειρα. Btw η counter επιθεση για την οποια εγινε και αρκετος λογος ως προσθηκη, βρισκω οτι λειτουργει εξαιρετικα δεδομενου του ολου στησιματος. Τελος το παιχνιδι ειναι πολυ ομορφο, ειδικα το πως φαινεται στην οθονη του 3ds (στα βιντεο χανει αρκετα θα ελεγα) ενω παρα πολυ καλη και tο the point ειναι και η μουσικη με ambient ηχους που ανεβαζουν αρκετα την ολη ατμοσφαιρα. Περισσοτερα στο μελλον, δεν ξερω αν το εχει δοκιμασει καποιος αλλος εδω αλλα γενικα θα ελεγα πως η mercurysteam κανει δυνατο come back με αυτον τον τιτλο.

[Ramparter]

Μπραβο για το θεμα, σκεφτηκα αρκετες φορες να κανω κι εγω!

Το χω ξεκινησει κι εγω, το παιζω αρκετα αργα, συνηθως κανα 20 λεπτο το πρωι πριν φυγω για τη δουλεια. Εχω μολις παρει τη Light Armor.

Θα συμφωνησω για το counter σου λυνει τα χερια, οπως επισης και η δυνατοτητα να σημαδεις οπου θες κρατωντας το L.

[nooto]

Λοιπον πρεπει να ειμαι κοτα στο τελος, εχω φτασει στο Area 7 και εχω ξεκλειδωσει ολα τα abilities (εκτος απο ενα λογικα μιας και υπαρχουν ακομα μερη που δεν μπορω να παω) και τωρα εχω ξεκινησει λιγο back tracking στις περιοχες για να μαζεψω upgrades που εχουν ξεφυγει. Γενικα θα ελεγα οτι μεχρι στιγμης ειναι το καλυτερο παιχνιδι που εχω παιξει στο 3ds, πολυ απολαυστικο με πλουσιο και ευρηματικο level design, ενα σωρο abilities που σε γενικες γραμμες το στησιμο του παιχνιδιου και των επιπεδων ευνοει την χρηση τους και με εναν πολυ καλο χειρισμο και gameplay με highlights τα πραγματα που σημειωνει και ο ramp, το parry mechanic (που αρχικα φαινεται πολυ op αλλα στην πορεια το παιχνιδι καταφερνει και θετει challenges ωστε να μην βασιζεσαι εξ ολοκληρου εκει) αλλα και το 360 aiming που ειναι αψογα υλοποιημενο. Πολυ ομορφα και εξυπνα ειναι επισης και τα puzzles προκειμενου να παρεις επιπλεον upgrades τα οποια στηριζονται στα mechanics του παιχνιδιου και στα abilities που σιγα σιγα ξεκλειδωνεις. Οπτικα οπως ανεφερα ο τιτλος εινναι παρα πολυ ομορφος και το ενδιαφερον ειναι οτι παροτι δεν υπαρχει ουτε μια γραμμη ιστοριας (εκτος καποιων πραγματων που μαθαινεις στην αρχη) το παιχνιδι καταφερνει και εχει αφηγηση τυπου Half Life και Dark Souls η οποια οριοθετει πολυ ομορφα και το ολο ταξιδι αλλα και το progression της ηρωιδας. Σε αυτο βοηθουν πολυ και τα backrounds τα οποια που ανα δημεια δεν ειναι στατικα και σε αρκετα σημεια περιεχου αρκετη πληροφορια για να κατσει κανεις και να χαζεψει.

Στα αρνητικα θα εβαζα οτι οι μαχες με τα metroids απο ενα σημειο και μετα ειναι καπως επαναλλαμβανομενες (υπαρχουν 6-7 ειδη αλλα πολεμας καθε ειδος αρκετες φορες) ενω θα ηθελα περισσοτερο αριθμο απο bosses (εχω πολεμησει 2 μεχρι στιγμης και στη ουσια αυτες ειναι μονες 2 μαχες που εχουν και διαφορετικη ας το πουμε λογικη απο ολους τους υπολοιπους εχθρους και τα metroids).

θα γραψω επιπλεον πραγματα μολις το τελειωσω, σαν τιτλος ειναι αρκετα μεγαλος (πρεπει να εχω παιξει κοντα στις 16 ωρες και υπολογιζω οτι θα φτασω ανετα τις 20) και θα τον προτεινα φυσικα σε ολους οσους αγαπουν το ειδος. Δεν εχω ασχοληθει με αλλα παιχνιδια της σειρας προκειμενου να μπορω να κανω συγκρισεις αλλα τα standards σε σχεση με αλλα παιχνιδια του ειδους ειναι πολυ υψηλα και γενικα εχει πεσει πολυ δουλεια. Btw ποτε δεν καταλβα ποια ειναι η χρηση της δευτερης οθονης στις κονσολες της nintendo, συνηθως αυτο που βλεπεις ειναι να δουλευει ως virtual pad και χαρτης, ωστοσο εδω θεωρω οτι ειναι πολυ κομβικης σημασιας η παρουσιας της (παροτι τετοιου τυπου ειναι η χρηση παλι) και βοηθαει πολυ τοσο στην εργονομια οσο και στο immersion του τιτλου.

[nooto]

Λοιπον το τελειωσα εδω και καποιες μερες, δεν εχω να πω πολλα πραγματα παραπανω οσο οτι γενικα αξιζε παρα πολυ. Προς το τελος το παιχνιδι εχει εν τελει αρκετα επιπλεον bosses ενω η πορεια για το 100% ηταν περα για περα απολαυστικη καθως οπως εγραψα και στο προηγουμενο post αφορα στη συλλογη upgrades και για να τα παρεις πρεπει να λυσεις καποιο platform puzzle που που παταει σε ενα ή περισσοτερα απο τα abilities της Samus.

Το μονο που θα ηθελα να συμπληρωσω ειναι οτι στην πραγατικοτητα παροτι o τιτλος εχει πολυ εξυπνο level design και τα mazes που δομουν τις 9 συνολικα περιοχες ειναι αρκετα πολυπλοκα, στην πραγματικοτητα θα ελεγα οτι παιχνιδι ειναι μαλλον γραμμικο. Σε καθε περιοχη υπαρχει ενας αριθμος απο metroids, πρεπει να τα εξολοθρευσεις και μολις το κανεις ανοιγει η επομενη περιοχη. Rinse και repeat μεχρι να φτασεις στην τελευταια. Δεν απαιτειται backtracking προκειμενου να φτασεις σε μια νεα τοποθεσια τωρα που εχεις την ταδε καινουργια ικανοτητα (που ειναι κλασσικο δομικο στοιχειο τετοιων παιχνιδιων) αλλα το backtracking περιοριζεται στο να παρεις καποιο απο upgrades που ειναι κλειδωμενα μεσα στα ''ability based puzzles'' που βρισκονται διασπαρτα στους χαρτες (κατι το οποιο μπορεις να το κανεις και στο τελος αφου εχεις ανοιξει ολες τις περιοχες αν θες ή και καθολου, κατι που σημαινει 0 back n forth).

Κατα αλλα προσωπικα το προτεινω σε ολους οσους θελουν ενα καλο 3ds παιχνιδι αυτο τον καιρο.

[Jedah]

Μέσα στα 5 καλύτερα games του 3DS.

[Xeno]

Τι παιχτηκε, λειψαμε μερικα χρονια και ο Nooto το ριξε στα της Nintendo, καλη φαση .
Συνηθως δε μιλαω πριν τελειωσω ενα παιχνιδι και εδω που τα λεμε θα το ειχα τελειωσει, αλλα πηρα Switch και μεταξυ BOTW / SMO το 3DS εμεινε στα αζητητα. Το πλανο μου ηταν να παιξω το Metroid και μετα να "αποσυρω" την κονσολα την οποια ποτε δε συμπαθησα τοσο πολυ περιεργως και κατα καποιον τροπο χαιρομαι που η Nintendo αλλαξε μονοπατι. Στο 3DS τα τελευταια χρονια περασα αρκετες ωρες βεβαια αλλα περισσοτερο σε VC / Roms και remasters παλιων τιτλων παρα σε original titles (συντριπτικη διαφορα για την ακριβεια).

Τα Metroid παντα ηταν απο τα αγαπημενα μου franchises και το καλο ειναι πως εχουν τετοια φορμουλα και ποιοτητα συνηθως που στη χειροτερη ειναι απλως καλα. Ετσι και με το Samus Returns περιμενα ενα στη χειροτερη ευχαριστο 8-10ωρο για να δω τι λεει (ποτε δεν τελειωσα το original του GB και δε δοκιμασα το AM2R που φαινεται ενδιαφερον).

Το SR αισθητικα δε μου αρεσει τρελα και αυτο δε θα αλλαξει. Προτιμω 1000 φορες αισθητικα το ακρως ατμοσφαιρικο Super, αλλα και το πανεμορφο Zero Mission.
Η κυρια μου ενσταση και ο λογος που αφησα το παιχνιδι για να δωσω βαρος στο Switch ειναι το reimagining του action κομματιου.

Καταλαβαινω την προθεση για αλλαγη της φορμουλας, αλλα οπως λενε και στο χωριο μου if it ain't broken don't fix it.
Τα Metroid ηταν παντα εξερευνηση 80%, bosses 15% και οι απλοι εχθροι ενα 5% επιεικως. Εδω το παιχνιδι γινεται τοσο φλυαρο με το parry και με το ολο combat system που νομιζω χανεται το πιο βασικο συστατικο μιας δοκιμασμενης συνταγης σε βαθος 30 ετων. Η αισθηση που αποκομισα οσο επαιξα (λογικα καπου στο 1/3 ειμαι) ειναι πως η ροη του παιιχνιδιου δεν ειναι οσο ομαλη οσο θα ηθελα. Χανεται το smoothness/fluidity στο οποιο με εχει συνηθισει η σειρα και ειλικρινα ακομα και αν το τελειωσω δεν ξερω ποσο θα αλλαξει η γνωμη μου.

Οπως ειπα αυτο ειναι μια πρωτη εντυπωση και καλυτερα να μιλησω μετα βεβαιοτητας σε δευτερο χρονο, αλλα ειπα να γραψω 2 λογια να γινει και λιγη κουβεντα για να ανεβαινουμε.

[nooto]

Σε οτι αφορα το 3ds σαν κονσολα, η αληθεια ειναι οτι και εγω χαιρομαι που η N αλλαξε λιγο φιλοσοφια με το switch. Θεωρητικα θα μπορουσε να εχει δωσει κατι πιο κοντα στο vita με το 3ds καθως δεν ειναι οτι δεν εδωσε πορους στο development. 3d οθονη και δευτερη οθονη καπακια στο μηχανημα υποθετω οτι εχει costs αλλα την επιμονη σε τετοια πραγματα ειλικρινα δεν την καταλαβαινω (κατι αντιστοιχο θεωρω και για το Wii U που επισης αντιστοιχα κοστη στην παραγωγη του). Στα παιχνιδια που εχω παιξει η δευτερη οθονη συνηθως ειναι χαρτης ή δεν χρησιμοποιειται και καθολου ενω αντι του 3d πιστευω θα μετραγε πολυ περισσοτερο απλα μια υψηλοτερη αναλυση. Υπαρχουν παιχνιδια οπως το SR που οντως ο χαρτης βελτιωνει πολυ την εμπειρια οπως εγραψα και πιο πανω αλλα οκ, πιστευω θα ημουν πιο ευχαριστημενος αν η κονσολα πεταγε αυτα τα gimmics (που στην πλειοψηφια δεν χρησιμοποιουνται κιολας) και εδινε λιγο καλυτερα specs. Το αστειο ειναι οτι με αυτα τα μηχανηματα τσιμπησε πολυ ο κοσμος (για features τα οποια ειναι αχρηστα και μη εργονομικα -βλεπε stylus για ελεγχο της touch screen- στην πραγματικοτητα). Οπως και να εχει απο την αλλη ειναι οτι πρεπει σαν μηχανημα για ανθρωπους που εχουν να ασχοληθουν με nintendo απο την εποχη του Νωε οπως εγω. Απο κει και περα ξαναλεω οτι στο σημερα και απο τη στιγμη που εχουμε επιτελους μια κονσολα οπως το switch, προσωπικα ειμαι πολυ χαρουμενος (και εν καιρω θα επενδυσω).

Στα του παιχνιδιου προσωπικα επειδη δεν εχω εμπειρια με τη σειρα δεν μπορω να κανω συγκριση. Αισθητικα το παιχνιδι το βρηκα παρα πολυ καλο παντως, ακρως ατμοσφαιρικο τοσο οπτικα οσο και ακουστικα. Επισης τα mechanics με το parry τα βρηκα πολυ ωραια, ειναι αληθεια οτι υπαρχουν πολλες μαχες στο παιχνιδι αλλα το bs ειναι ετσι στημενο που απλα ειναι εκει για να σου κρατουν την ενταση (μιας και μιλαμε για rythm battles στην πραξη) κατα τη διαρκεια της περιηγησης. Αυτο που υποθετω οτι μπορει να χαλασει τους οπαδους ωστοσο (και εμενα σε καποιο βαθμο) ειναι η δομη αυτη της περιηγησης καθως το παιχνιδι οπως εγραψα, παροτι το μασκαρευει, ειναι στην πραγματικοτητα πολυ γραμμικο και η ολη εξερευνηση αφορα στο 90% αριθμητικα upgrades των abilities που στην τελικη δεν χρησιμευουν και τοσο (τουλαχιστον το να παει καποιος στο 100%). Θα προτιμουσα η περιηγηση να εχει περισσοτερη ουσια και να υπαρχουν πχ νεα levels που μπορεις να βρεις μεσω του backtracking ή καποιο secret τουλαχιστον απο πλευρας εξοπλισμου. Απο την αλλη και ετσι ως εχει βρηκα πολυ ενδιαφερον το γεγονος οτι για να παρεις τα, κατα τα αλλα ανουσια, upgrades επρεπε να λυσεις καποια puzzles τα οποια ειχαν μια γευση ευρηματικοτητας σε οτι αφορα τη χρηση των abilities της Samus.

Περιμενω βεβαι να ακουσω και τις αποψεις σου μετα το τελος, οπως και να εχει για μενα ηταν ενας τιτλος που μου αφησε πολυ θετικες εντυπωσεις και so far ειναι το καλυτερο παιχνιδι που εχω παιξει στην κονσολα.

[Xeno]

Επανερχομαι με αναλυτικοτερες εντυπωσεις μιας και πηρα την αποφαση να το τελειωσω μεσα στις γιορτες και σιγα σιγα να στειλω το 3DS στο "νεκροταφειο" μιας και μαλλον εκλεισε ο κυκλος του.

Καταρχας το Samus Returns ηταν αν μη τι αλλο χορταστικο. Ειναι με μεγαλη διαφορα το εκτενεστερο (16 ωρες μου πηρε) και πιο content-packed 2d game της σειρας. Η Mercury Steam το επιασε το νοημα για τα καλα και θα της αξιζε και 2η ευκαιρια για το 2d μελλον της σειρας.

Οπτικα οντως δε με ξετρελανε, αλλα σιγουρα δεν ειναι και ασχημο σαν παιχνιδι. Η μουσικη που αναφερεις nooto, στα καλα της εστω μιλαμε για κομματια απο παλιοτερα Metroid ως επι το πλειστον, πραγμα που μου αρεσε οσο να ναι γιατι ακουσα καποια απο τα αγαπημενα μου themes (lower brinstar, magmoor caverns, sr388, super metroid theme). Γενικα η σειρα ειχε ανεκαθεν καποια πολυ καλα κομματια.

Περναμε στα πιο ουσιαστικα επι του παιχνιδιου... Ναι το παιχνιδι ειναι αναποφευκτα γραμμικο με τη χρηση των areas. Nooto αν παιξεις αλλα παιχνιδια της σειρας (περαν του fusion εστω) δε νομιζω να το νιωσεις αυτο στον ιδιο βαθμο. Λογω της εκτασης του κοσμου του SR βεβαια, δε φαινεται σαν κατι τρελα αρνητικο, απλα οσο να ναι ειναι ξεκαθαρο το ποτε πρεπει να προχωρησεις στην επομενη περιοχη και ξερεις πως το backtracking ειναι απλα για ο,τι δε μπορεις να παρεις μεχρι να μαζεψεις τα απαραιτητα power-ups.

Το παιχνιδι ειναι γεματο suit/weapon upgrades συν τα κλασικα energy tank / missile / bomb expansions συν τα aeon powers που ειναι αλλη μια νεα προσθηκη η οποια δεν ηταν κακη.
Γενικα εχεις μια συνεχη αισθηση progression γιατι συνεχεια παιρνεις power-ups και πολεμας bosses.

Ναι το παιχνιδι εχει παρα πολλα bosses οντως και ειναι και επαναλαμβανομενα τα περισσοτερα, πραγμα που ισως να παρεβλεπα ξεροντας τη φυση του πρωτοτυπου Metroid II. Περαν των bosses το παιχνιδι ειναι πολυ action heavy, πιο πολυ απο καθε αλλο 2d metroid. Οντως ειχα γκρινιαξει για το parry γιατι χαλουσε λιγο το pacing του παιχνιδιου, αλλα απο ενα σημειο και μετα λογω συγκεκριμενων power-ups πηγαινα σε γνωριμους ρυθμους Metroid οποτε εκει σταματησε η γκρινια.

Το παιχνιδι πιστευω πως εχει ενα ισως λιγο τραβημενο difficulty spike (χωρις να ειναι ποτε πολυ δυσκολο) γυρω στο area 3 αντε και στο 4 και καπου εκει ειχα μπουχτισει λιγο γιατι ενιωθα πως η εξερευνηση δεν ειχε πλακα. Απο ενα σημειο και μετα το ξεπερνας αυτο βεβαια οταν παιρνεις plasma beam και φυσικα screw attack που εκει νομιζεις πως δε σε σταματαει τιποτα.

Αυτο που δεν εκανε ποτε στον ιδιο βαθμο η σειρα στα 2d games της ειναι τα environmental puzzles. Πολλα power-ups στην ουσια εχουν ολοκληρο puzzle μεχρι να βρεις πώς να τα παρεις, πραγμα αρκετα διασκεδαστικο με τον τροπο του εστω. Τα απειρα upgrades της Samus επιτρεπουν την υπαρξη τοσων διαφορετικων puzzles (grapple beam, spider ball, time-slow down aeon κτλ), κατι που οσο να ναι δεν ειχαμε δει καπου περαν των Metroid Prime.

Επισης να πω πως το dual screen setup ειναι τελειο για τετοια παιχνιδια λογω του χαρτη προφανως και επισης το να βαζεις markets στο χαρτη ειναι ενα QoL improvement που με καλομαθε οσο να ναι.

Εν κατακλειδι βλεπω πολλα κοινα του Samus Returns με το Metroid Prime 2: Echoes. Αμφοτερα παιρνουν μια δοκιμασμενη συνταγη και τη φορτωνουν μεχρι πανω με εξτρα περιεχομενο. Περισσοτερα bosses, power-ups, puzzles, οπλα, suit upgrades, περιοχες αλλα και μια πολυπλοκοτητα που ισως να αφαιρει και καποιους ποντους εν τελει απο την ολη εμπειρια.
Το τελικο προσημο ειναι σιγουρα θετικο, αλλα το παιχνιδι πλατιαζει αρκετα και θα λεγα πως αποκλειεται να το ξαναπαιξω.

Nooto θα ηθελα καποτε να παιξεις το Super Metroid και να γραψεις εντυπωσεις και μακαρι καποτε να δεις και τα Prime, μιλαμε για εμπειρια που ακομα και τωρα θα σε αφησει πιστευω με το στομα ανοικτο.

[Jedah]

Εγώ νομίζω ότι αν βγάζανε σήμερα παιχνίδι α) χωρίς χάρτη και β) να κολλάς και να πρέπει να βρείς μόνος σου τι πρέπει να κάνεις, οι millenials που κάνουν review και οι υποψήφιοι αγοραστές θα το θάβανε. Για μένα αν δώσεις σήμερα κάτι σαν το Super Metroid ή το Metroid II, οι περισσότεροι θα το προσπεράσουν ώς "Non-friendly". Όταν έβγαιναν παλιά τα Metroid δεν ενοχλούσε κανένα να ψάχνει για μήνες πώς να προχωρήσει. Σήμερα το παιχνίδι θα παρατηθεί και θα μπεί και ο μπούλης Online για να το θάψει. Οπότε πήρανε την μοντέρνα οδό και το κάνανε πιο γραμμικό. Sad but true. Έχω παρατηρήσει με λύπη ότι όταν το παιχνίδι απαιτεί από τον παίκτη, έχει πολλές φορές χειρότερη αντιμετώπιση από τους reviewers. Ξεθάψτε παλιά περιοδικά και θα δείτε ότι τα έυκολα παιχνίδια ήταν αυτά που θεωρούταν κατώτερα, γιατί δεν σε κρατάγανε, δεν άξιζαν την τιμή τους. Σήμερα που βγαίνουν 1000 τον μήνα και ο καταναλωτής παίρνει καμιά 20αριά το τρίμηνο και βάλε, έχει γίνει συνήθεια και υποχρέωση η συντριπτική πλειοψηφία να μπορεί να τελειώσει το παιχνίδι ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ.

Κάτι που πολλές φορές επίσης δεν καταλαβαίνουμε, είναι ότι αυτό που φαίνεται σε εμάς λογικό και έυκολο και γραμμικό, ένας άπειρος πιτσιρικάς το βρίσκει δύσκολο και επειδή είναι και κακομαθημένος, το βρίσκει και αρνητικό. Το παιχνίδι σίγουρα δεν είναι στο επίπεδο των προηγούμενων 2D αλλά χωρίς τριλογία Castlevanias ή έστω ένα Axiom Verge, το 3DS χρειαζόταν ένα παιχνίδι του είδους. Αν το Super Metroid είναι 5/5 αυτό είναι 3/5 αλλά στην πλατφόρμα που τρέχει κερδίζει πόντους λόγω έλλειψης ανταγωνισμού.

[Xeno]

To να βγει χωρις χαρτη δε θα ηταν και λογικο βεβαια, μιλαμε για κατι που θεωρειται αυτονοητο εδω και 20+ χρονια και αν το βγαζαν χωρις χαρτη καλα θα καναν κιολας αν το εκραζαν. O χαρτης ειναι αναποσπαστο κομματι του ειδους και αν αρχικα δεν υπηρχε αυτο ειχε να κανει με αλλους περιορισμους, αλλα και με τη λογικη των devlopers που ηταν διαφορετικη. To Metroid II αν καποιος μου πει πως πλεον ειναι σχεδον unplayable δε θα τον κατηγορησω... οσο να ναι δεν ειμαστε ακομα στο 1992.

Το οτι τα παιχνιδια γινονται ευκολοτερα και ειτε πιο γραμμικα, ειτε δινουν βαση στο hand holding ειναι κατι που το βλεπουμε αρκετα και σιγουρα ειναι κατι που δεν ταιριαζει σε ολους και αυτο ειναι κατανοητο.
Προφανως ουτε σε εμενα αρεσει αλλα στα παιχνιδια του ειδους νομιζω πως κατι τετοιο ευτυχως δεν αποτελει τον κανονα.
Παντως ακρως γραμμικο ηταν και το Fusion και μιλαμε για παιχνιδι του 2002, οποτε για δεδομενα 2017 νομιζω πως το Samus Returns ισορροπει πολυ καλα τα πραγματα. Με την τελευταια σου προταση συμφωνω, πανω κατω καπως ετσι τα βλεπω και εγω.

Το ειδος παντως ακομα εχει ψωμι και επιπεδο, μεταξυ Guacamelee και Axiom Verge ή του καταπληκτικου Ori and the Blind Forest και του Hollow Knight που θελω πολυ να δω και θα παιξω σχετικα συντομα πιστευω (εχει αποσπασει εξαιρετικα σχολια), οσο να ναι υπαρχει πληθωρα τιτλων και κατι τετοιο δεν ισχυε καποια χρονια πριν, οποτε μονο χαρουμενος μπορω να νιωσω για αυτο.

[Jedah]

To Metroid II αν καποιος μου πει πως πλεον ειναι σχεδον unplayable δε θα τον κατηγορησω... οσο να ναι δεν ειμαστε ακομα στο 1992.

Θα γινόταν απελπιστικά εύκολο με χάρτη, η μαγεία του ήταν ότι έπρεπε να θυμάσαι στο μυαλό σου πώς είναι ο πλανήτης. Totally doable, δεν είναι τόσο μεγάλος ο κόσμος του.

[straier]

Το τελείωσα κι εγώ.
Κατ'αρχάς, δε νομίζω πως θα είχε κανένα νόημα να μην έχει χάρτη στο Samus Returns και σίγουρα δεν ήταν καν θέμα συζήτησης κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης του τίτλου το αν θα έχει χάρτη. Για να έχουν βάλει χάρτη από το Super Metroid ήδη κάτι θα ήξεραν. Επίσης, αν και γραμμικό είναι το μεγαλύτερο 2D Metroid, ο κόσμος του έχει αλλάξει δραστικά σε σχέση με το αρχικό Metroid II. Αν θέλει βέβαια κάποιος μπορεί απλά να μην κοιτάει το χάρτη ή να καλύψει τη δεύτερη οθόνη για μια πιο αυθεντική εμπειρία...

Στα των εντυπώσεών μου τώρα.
Τα γραφικά είναι τελικά πιο ωραία από ότι φαίνεται στα video και τις εικόνες και το 3D αλλάζει εντελώς τον τρόπο που φαίνονται τα περιβάλλοντα (είναι αστείο αλλά το πιο όμορφο 3D στο 3DS το έχω δει σε αυτό και το Mirror of Fate που είναι side-scrolling παιχνίδια). Πάντως το Super Metroid μου φαίνεται εν τέλει ομορφότερο και με μεγαλύτερη ποικιλία στα περιβάλλοντα (και το Screw Attack στο Samus Retruns δεν έχει το impact που είχε στο Super). Η μουσική καλή αν και νομίζω πως σχεδόν όλα τα κομμάτια είναι από Super Metroid.
Τα bosses είναι όντως επαναλαμβανόμενα αλλά τελικά δε με ενόχλησε τόσο όσο περίμενα. Προσπαθούν να προσθέσουν ποικιλία με μικρές αλλαγές των movesets και των αρενών που τα πολεμάς που εν μέρει βοηθάει ενώ έχει και την πλάκα του όταν πλέον έχεις μάθει τα movesets τους και έχεις καλύτερο εξοπλισμό και μπορείς να τα αντιμετωπίσεις πολύ καλύτερα. Τα checkpoints έξω από τα boss rooms βοηθάνε στην εκμάθηση των patterns χωρίς να γίνεται ποτέ φοβερά εκνευριστικό το παιχνίδι δεδομένου πως τα bosses έχουν αρκετά διαφορετική λογική σε σχέση με προηγούμενα Metroids. Πάντως προς το τέλος οι μάχες με πολλές φάσεις με κούρασαν λίγο. Στα γενικά της μάχης θα συμφωνήσω με Xeno. Η προσθήκη του counter και του free aim κάνει το παιχνίδι αρκετά πιο action-heavy που έχει θετικά και αρνητικά. Τα Aeon abilities εν μέρει αντικαθιστούν powerups προηγούμενων Metroids (X-ray visor, speed booster) και εν μέρει λειτουργούν ως εργαλεία μάχης που έχει το μειονέκτημα πως αν σου τελειώσει το Aeon ενώ το χρειάζεσαι για γρίφο θα πρέπει να πας να ξαναγεμίσεις.
Στα του κόσμου τώρα. Όπως είπαμε, μάλλον πρόκειται για το μεγαλύτερο 2D Metroid και η χαρά όταν ξεκίνησα να το παίζω ήταν μεγάλη (είχα καιρό να ασχοληθώ με Metroidvania). Όσο προχωρούσα όμως η γραμμικότητα άρχισε να με κουράζει (όπως και στο Fusion). Το backtracking είναι ουσιαστικά αποκομμένο από την υπόλοιπη εμπειρία του παιχνιδιού και σου προσφέρει μόνο power-ups υπαρχόντων δυνάμεων. Από ένα σημείο και μετά δεν έχει νόημα να πηγαίνεις σε προηγούμενες περιοχές παρά μόνο αφού πάρεις και τις τελευταίες δυνάμεις ώστε να μην πας τζάμπα. Επιπλέον, προς το τέλος, αφού πάρεις την τελευταία ικανότητα, το παιχνίδι κάνει μια τεράστια, κοιλιά με τις 2 τελευταίες περιοχές να μου φαίνονται ως fillers. Καταλαβαίνω πως όλα αυτά έχουν σχέση με το πως ήταν δομημένο τα αρχικό παιχνίδι αλλά νομίζω πως μπορούσε να είχε γίνει καλύτερη δουλειά σε κάποια σημεία.
Ωραία σε γενικές γραμμές η προσθήκη της έξτρα τελικής μάχης αν και νομίζω ότι χαλάει κάπως το impact που είχε η τελική μάχη στο Super Metroid.

Εν κατακλείδι, καλές εντυπώσεις αν και με κούρασε λίγο προς το τέλος. Δυστυχώς, όπως όλα τα 2D Metroids συγκρίνεται με το Super και χάνει στα σημεία. Έχει μεν να κάνει και με νοσταλγία αλλά νομίζω πως όντως είναι η καλύτερη υλοποίηση της φόρμουλας και ένα από τα καλύτερα παιχνίδια όλων των εποχών που παίζεται άνετα και σήμερα.


Υ.Γ. Μόνο εγώ κόλλησα στην τρίτη φάση της μάχης με το ρομπότ; Νιώθω πως ήταν μεγάλη αστοχία του παιχνιδιού που δεν σε "μάθαινε" με κάποιο τρόπο πως κάτι τέτοιο θα ήταν εφικτό (βλ. Super Metroid με τα πλάσματα που σου έδειχναν κινήσεις).
Έχει παίξει κανείς το fan remake του Metroid II να τα συγκρίνει;