Hollow Knight

[Xeno]

Βρισκομαστε σε μια φαση που το ενα Metroidvania βγαινει μετα το αλλο, αλλα ακομα και μεσα στο χαμο το HK ειναι απο τα ονοματα που εχουν συζητηθει περισσοτερο απο οτιδηποτε αλλο και λογικα δικαιως.

Περυσι βγηκε στο PC, φετος στο Switch και εντος του μηνα ερχεται και σε PS4/XB1. Δεδομενης της τιμης του (10-15ε) και της διαρκειας του (20-30+ ωρες) μιλαμε για insane value for money.

Εν συντομια μιλαμε για ενα παιχνιδι με πολυ ομορφο art (αν και ωρες ωρες φαινεται επαναλαμβανομενο στο ματι) με πολυ smooth/responsive θελω να πιστευω controls. Ο κοσμος του ειναι τεραστιος και εμπεριεχει πολυ backtracking, µεγαλες αποστασεις, λιγα save points, λιγοτερα fast travel points. Γενικα οι developers θελουν να σε κανουν να κουραστεις λιγακι και ισως να κουρασει οντως αυτο, αλλα δε θα λεγα πως το τραβηξαν τελειως στα ακρα οποτε οκ ολα καλα.

Το παιχνιδι δε σε καθοδηγει καθολου και σχεδον ποτε δεν εχεις ιδεα που να πας. Ακομα χειροτερα, σε καθε περιοχη δεν εχεις ιδεα που εισαι μεχρι να βρεις και να αγορασεις το χαρτη της εκαστοτε περιοχης. Ο χαρτης γινεται update καθε φορα που κανεις save, οποτε προτου εξερευνησεις και κανεις rest δε βλεπεις τιποτα. Οπως ειπαμε, ναι, οι devs ειχαν ορεξη να παιδεψουν τον παικτη.

Tα bosses ειναι δυσκολουτσικα χωρις κατι ακραιο. Απλα το παιχνιδι δεν ειναι περιπατος.
Με αυτα που ειχα διαβασει περιμενα κατι ακραιο, αλλα το βρηκα οκ και ποτε δεν ενιωσα πως το παιχνιδι ειναι cheap.

Ο χαρακτηρας αποκτα skills οσο προχωραει (κλασικα πραγματα τυπου dash, wall jump κτλ). Οπως καποιος εγραφε σε αλλο φορουμ "λολ, πηρα το wall jump μετα απο 10 ωρες". Οντως ειναι για λολ η φαση αλλα τι να κανουμε.
Περαν των skills υπαρχει και gear (charms) που γινονται equip βασει των available slots (notches). Διαφορετικος εξοπλισμος εξυπηρετει διαφορετικη στρατηγικη που ταιριαζει αναλογα και με την περισταση (builds για εξερευνηση, για bosses, για αμυντικο/επιθετικο gampeplay etc). Το ολο συστημα προσθετει ενα βαθος που ειναι ενα-δυο κλικς πιο πανω απο τα περισσοτερα παιχνιδια του ειδους.

Μυστικα κλασικα υπαρχουν απειρα αλλα οσοι εχουν λιγη εμπειρια δε θα ζοριστουν τρελα (advanced tactics τυπου βαραω οποιον τοιχο βρω μπροστα μου κτλ).

Η δουλεια που εχει γινει ειναι εξαιρετικη και ειναι απιστευτο πως ενα μικρο studio εβγαλε με τη μια κατι τοσο καλο. Μονο και μονο γι αυτο τους αξιζουν πολλα μπραβο. Το παιχνιδι δεν ειναι για ολους, αλλα γενικα αρεσε πολυ και δικαιωματικα ειναι contender για καλυτερο metroidvania των τελευταιων καμποσων ετων. Αν ηταν μικροτερο δε νομιζω να υπηρχε κανενα παραπονο, αλλα και το απειρο content ειναι κατι που τα παιχνιδια του ειδους ποτε δεν ειχαν, οποτε αρκετοι θα βρουν αυτο που εψαχναν.

Απ' οσα ειδα τα τελευταια αυτα χρονια ξεχωριζω αυτο και το Ori, παιχνιδια αρκετα διαφορετικα εν τελει. Το ori ηταν πιο ομορφο καλλιτεχνικα και πιο ξεκουραστο. To HK ειχε κατι πιο βαρυ και βαθυ ισως πανω του, αλλα και τα 2 παιχνιδια τα βρισκω πολυ καλα και το καθενα αξιζει για διαφορετικους λογους.

[i Have no Equal]

Δεν θα πω πολλα γιατι ειμαι σχετικα νωρις (ειμαι στον soul master μετα τους mantis lords), το παιχνιδι σαν art/mechanics/production values/gameplay ειναι καταπληκτικό αλλα δεν ξερω κατι με χαλαει και με κανει να παιζω πολυ μικρα sessions ενω αντιστοιχα με το πολυ κατωτερο death's gambit ειχα κολλησει για τα καλα. Το αποδίδω περισσότερο στον χαρτη και ισως στα checkpoints, νιωθω συνεχεια χαμενος, οτι πρεπει να αγορασω το map να εξερευνησω και μετα να κατσω σε checkpoint για να γινει updated. To progression απο αποψη skills/upgrades το βρισκω επισης περιεργο, πχ πρεπει να βρω τον nailmaster η οπως αλλιως λεγεται για να κανω upgrade το nail η για να αγορασω charms πρεπει να παω σε εντελως διαφορετικο σημειο του χαρτη, ενα κεντρικο hub οπου θα μαζευες τους NPC θα ηταν πολυ καλυτερο imo γιατι εχεις ηδη αρκετο backtracking να κανεις.

Αυτα σαν πρωτες εντυπώσεις.

[Phantom Duck]

Το σημείο του χάρτη που λες, είναι όντως το μελανό του σημείο. Έχω πει τις απόψεις μου εδώ πέρα για το τι παιχνιδάρα είναι. Αν είχαν αφήσει τον χάρτη κανονικό και δεν είχαν βάλει handicap μέχρι και εκεί, θα ήταν 10/10 για εμένα :Ρ

[Deus]

Το τελείωσα πριν λίγες εβδομάδες.

Σε γενικές γραμμές το θεωρώ εξαιρετικό παιχνίδι και ένα από τα καλύτερα του είδους. Έχει αρκετό backtracking βέβαια αλλά εμένα αυτό δεν με ενόχλησε, με διασκέδαζε πάντα η διαδικασία του να ξαναψάχνω τις περιοχές κάνοντας χρήση μιας νέας ικανότητας για να μαζέψω/ ανακαλύψω ότι γίνεται διαθέσιμο. Έχει άφθονο περιεχόμενο και πάρα πολλά μυστικά για να βρεις, παρόλο που μου γράφει 104% ολοκλήρωση μου ξέφυγαν αρκετά πράγματα. Το κερασάκι στην τούρτα είναι τα εναλλακτικά τέλη και τα δωρεάν dlc. Το τελευταίο μάλιστα λένε ότι πρόσθεσε ακόμα ένα τέλος...

IHNE όσο το προχωράς και αποκτάς και άλλες ικανότητες θα γίνεται πιο βατό, για την ώρα σου λείπουν αρκετές ικανότητες περιήγησης. Θα σου πρότεινα να επιστρέφεις σε περιοχές που φαίνεται από τον χάρτη ότι έχουν μέρη στα οποία δεν επισκέφτηκες, έτσι εγώ ξεκολλούσα πάντα. Επίσης, καλό θα ήταν να χρησιμοποιείς markers που αγοράζεις από το map shop για να σημαδεύεις μέρη που έχουν κάποιο σημείο ενδιαφέροντος, θα σε βοηθήσει πολύ μετά.

Δώστου λίγο χρόνο πάντως, το πιθανότερο είναι ότι θα σε κερδίσει με τον καιρό. Πιο μετά, όταν θα έχεις αποκτήσει και άλλα charms και θα έχουν ανοίξει περισσότερες ικανότητες το παιχνίδι απογειώνεται.

[nooto]

Very late to the party, ειδικα για ενα παιχνιδι που εχει παρει τετοιες κριτικες και ταυτοχρονα βρισκεται και μεσα σε ενα απο τα αγαπημενα μου genres. Ομως πρωτον περιμενα να βγει η retail edition, δευτερον να τη βρω καποια στιγμη σε λογικη τιμη. Ε αυτο εγινε πριν 2 εβδομαδες.

20200416_132117.jpg

Το αστειο ειναι οτι τα indie παιχνιδια καταληγουν να κυκλοφορουν σε πακετα με booklets ενω κανονικα παιχνιδια ειναι τελειως αδεια. Στο κασεταικι επισης υπαρχει μεσα η τελευταια εκδοση του παιχνιδιου μαζι με ολα τα patches και ολα τα dlcs.

Δεν εχω παιξει ακομα παρα πολυ αλλα οσο εχω δει ειναι για μενα το dream game σε 2d, φανταστικος οπτικοακουστικος τομεας, φοβερη αισθητικη, πολυ ωραιο gameplay και metroidvania σχεδιασμος. Δεν θα πω τιποτα αλλο προς το παρον, περισσοτερα οταν με το καλο προχωρησω!

[nooto]

Τελος μετα απο 57 ωρες, 102% completion και 2 απο τα 4 (?) τελη. Μενουν καποια πραγματα ακομα τα οποια δεν τα εχω δοκιμασει (trial of fool, pantheon κλπ), επισης δεν ασχολήθηκα μετα dlc ιδιαιτερα, αλλα νομιζω καπου εδω θα αφησω το παιχνιδι προς το παρον αφου ο κυριος μου στοχος ηταν το 100% και να βγαλω την Radiance.

Γενικα θα του εβαζα 10/10, και μαλλον ειναι το μονο παιχνιδι indie που εχω παιξει και θα ελεγα οτι ειναι απολυτα ολοκληρωμενο (ποιοτητα και ποσοτητα content) και οτι θα μπορουσε να κυκλοφορησει full price και να το αξιζει με αυτα που προσφερει. Οπτικα, ηχητικα, αισθητικα μιλαμε για κατι απολυτα αρτιο, το gameplay του ειναι πλουσιο, με μπολικο ποιοτικο platforming, πολυ ωραιο συστημα μαχης και φανταστικη περιηγηση και αισθηση του progression. Ο σχεδιασμος των επιπεδων ηταν καταπληκτικος, η ποικιλια στη σχεδιαση των εχθρων τεραστια και τα boss fights παρα πολυ καλο-σχεδιασμενα, απολαυστικα και rewarding. Ειναι τιτλος που προσφερει πολλα πραγματα, συνδιαζει πολλα ειδη gamplay και δεν εχω παιξει αλλο παιχνιδι metroidvania που πρωτον, να κανει ολα αυτα, δευτερον, τα κανει ολα τοσο καλα (συνηθως καποιος απο τους παραπανω τομεις καπου μπαζει).

Να σημειωσω παραλληλα οτι μιλαμε για απειρο content, χωρις filler υλικο, και που παραμενει τεραστιο ακομα και αν αφαιρεσεις το backtracking κομματι. Ολα αυτα με πολυ καλο pacing και με εναν πραγματικα open σχεδιασμο. Σε οτι αφορα το τελευταιο, θα ηθελα να πω οτι τα περισσοτερα metroidvania παιχνιδια που προσωπικα τουλαχιστον εχω παιξει ειναι κατα βαση γραμμικα συγκριτικα με το hollow knight. Ναι υπαρχει το backtracking οταν αποκτας καινουργιες ικανοτητες και μπορεις να επιστρεψεις σε παλιες περιοχες και να ανοιξεις καινουργια κομματια του χαρτη, ομως αυτα τα κομματια ειναι μικρα συνηθως και ειναι εκει για να επιβραβευσουν τον παικτη που θα επιστρεψει. Παντα ωστοσο αν θες να προχωρησεις το παιχνιδι η κατευθυνση ειναι μια, ανεξαρτητα απο το αν θα επιστρεψεις σε παλιοτερες περιοχες ή οχι. Εδω δεν ισχυει ακριβως αυτο, οι νεες ικανοτητες ανοιγουν ολοκληρα επιπεδα και μαλιστα καπως παραλληλα με συνεπεια να εχεις την ελευθερια να αποφασισεις πως θα προχωρησεις κατα βαση. Πολλα απο αυτα δε μπορει να μην βρεις και ποτε και γενικοτερα το καλυτερο παραδειγμα για να καταλαβει κανεις την σχεδιαστικη λογικη που ακολουθειται και εδω, ειναι αυτο του Dark Souls.

Και παμε τωρα στο τελευταιο, και το βασικο κομματι που κανει αυτα τα 2 παιχνιδια να μοιαζουν, τον χαρτη . Ειχα διαβασει πολλα αρνητικα σχολια για την υλοποιηση του χαρτη αλλα μπορω να πω οτι για μενα τουλαχιστον ηταν μεσα στα δυνατα σημεια του παιχνιδιου και αυτο που το ξεχωριζει απο ολα τα υπολοιπα metroidvania. Πως λειτουργει τωρα ο χαρτης, οταν μπαινεις σε μια καινουργια περιοχη δεν εχει καν χαρτη, πρεπει να βρεις τον χαρτογραφο, να αγορασεις τον χαρτη, αλλα το πραγμα δεν τελειωνει εκει. Σε εκεινο το σημειο βλεπεις μονο κομματι που εχεις εξερευνησει ενω το οτι εξερευνεις απο κει και περα δεν γινεται update μεχρι να κατσεις σε ενα bonfire . Τελος ακομα και οταν ανοιξεις τον χαρτη μιας περιοχης 100%, ο σχεδιασμος του δεν ειναι λεπτομερης, σου δινει απλα μια εικονα του πως ειναι το επιπεδο χωρις τις λεπτομέρειες που υπαρχουν σε αλλα παιχνδια (που υπαρχει ακριβεια σε blocks). Για μενα αυτο λειτουργησε παρα πολυ θετικα διοτι πρωτον σου δημιουργουταν η αισθηση του αγνωστου πριν μπεις σε καθε περιοχη (οπως και στο Dark Souls) και σιγα σιγα αρχιζες να την χαρτογραφεις μονος σου μεσα απο το exploration που κανεις (επισης οπως στο Dark Souls μονο που εκει γινεται νοητα). Αυτο συνεισφέρει στο feeling του αγνωστου που υπαρχει συνεχεια καθως και στο exploration αλλα και στην μη γραμμικοτητα του τιτλου. Αντιθετα, στα metroivania καταληγεις να κανεις explore περισσοτερο το map και λιγοτερο το ιδιο το level. Κοιτωντας το map μπορεις να καταλαβεις που ειναι τα μυστικά, ποσα μυστικα σου λειπουν, που πρεπει να πας, τι πρεπει να κανεις. Στο hollow knight πρεπει να δωσεις βαση περισσοτερο στο level πολυ απλα διοτι το map δεν εναι λεπτομερες. Δεν ξερω αν αυτο θα ηθελα για ολα τα παιχνιδια του ειδους (υπαρχουν και εδω drawbacks) αλλα πιστευω οτι στην προκειμενη περιπτωση η ολη υλοποιηση προσεφερε θετικα στον τιτλο και ηταν κομματι της μαγειας του.

Τελος στα της δυσκολιας, προσωπικα θεωρω οτι το παιχνιδι ηταν οσο πρεπει δυσκολο ωστε να ειναι ευχαριστο και ταυτοχρονα να νιωθεις και ενα καποιο accomplishment. Ειχα ακουσει και εδω διαφορα αλλα προσωπικα θεωρω οτι τελικα υπηρχε απολυτη ισορροπια. Ακομα και το White Palace που ειναι διαβοητο απ'οτι καταλαβα, δεν συγκρινεται με τον σαδισμο ενος super meet boy και μπορει να γινει trivial με καταλληλο εξοπλισμο απο charms. To μονο σημειο στο οποιο πρεπει να εχασα απειρες φορες ηταν η Radiance, αν και η αληθεια ειναι πως το d-pad του switch καθως και η μικρη οθονη δεν βοηθαγαν ιδιαιτερα (γενικα δεν ειχα θεμα πουθενα αλλου στο game αλλα εδω φανηκε οτι αν το παιχνιδι ειναι λιγο απαιτητικο με αυτο το d-pad δεν πας πουθενα ).

Αυτα γενικα, 10/10 οπως ειπα, ενα πραγματικα εξαιρετικο game που η αληθεια ειναι δεν εχω κατι αρνητικο να του προσαψω. Κανει παρα πολλα πραγματα και τα κανει ολα αριστα κατα τη γνωμη μου. Το καλυτερο παιχνιδι του ειδους για μενα και ισως με σχετικη ανεση (απο τους τιτλους που εχω δει τουλαχιστον). Αυτα!

[Chief]

Ωραία, το HK με είχε κουράσει σε κάποια πράγματα, κυρίως όταν έδειχνε πως δεν σεβόταν τον χρόνο μου μη δίνοντας αρκετές φορές παγκάκι δίπλα σε έναν δύσκολο εχθρό. Επίσης μπορεί να συζητηθεί κατά πόσο θα ήταν ωφέλιμη μια μικρότερη διάρκεια. Κατά τ' άλλα συμφωνώ, είναι τοπ τίτλος και πολύ απλά βάζει μαζί αριστοτεχνικά στοιχεία μάχης, αισθητικής, εξερεύνησης, lore, και πάει το genre του μπροστά, κι αυτό από βασική ομάδα τριών ατόμων με τιμολόγηση στα 15€...

Από τις πιο αξιομνημόνευτες εμπειρίες από τα μπόλικα παιχνίδια που εχω παίξει τον τελευταίο χρόνο, σίγουρα το καλύτερο metroidvania, και το σίκουελ είναι μετά το BotW2 το πιο αναμενόμενο παιχνίδι για εμένα.

[nooto]

Ωραία, το HK με είχε κουράσει σε κάποια πράγματα, κυρίως όταν έδειχνε πως δεν σεβόταν τον χρόνο μου μη δίνοντας αρκετές φορές παγκάκι δίπλα σε έναν δύσκολο εχθρό.

Κοιτα σε οτι αφορα τη σχεδιαστικη λογικη, επειδη εχω ασχοληθει αρκετα με Dark Souls και super meat boy, δεν μου φανηκε κατι ξενο ως προς την προσεγγιση. Μαλιστα θα ελεγα οτι ειναι αρκετα toned down σε σχεση με αυτα τα 2 παιχνιδια και δεν προσπαθει να ειναι δυσκολο με cheap τροπο. Υπαρχει τρομερη αριστοτεχνια στον σχεδιασμο αν κατσεις και το μελετησεις, πχ οταν μετακινησε καθετα και προς τα κατω, υπαρχουν levels που σου βαζουν καρφια καθως πεφτεις προκειμενου να χασεις. Στα αρχικα σημεια του τιτλου αν πατησεις down στο dpad παντα μπορεις να δεις τι γινεται απο κατω σου και να το αποφυγεις, σε μετεπειτα επιπεδα που ξεκλειδωνουν αφου εχεις παρει τα dashes και double jumps, το παιχνιδι εισαγει κομματια οπου δεν μπορεις να δεις τι γινεται απο κατω σου αλλα σε περιπτωση που υπαρχει καποια παγιδα, ειναι τοποθετημενη με τετοιο τροπο ωστε να μπορεις να την αποφυγεις με καποια απο τις παραπανω ικανοτητες. Γενικα θελω να πω οτι υπαρχει μεγαλη προσοχη στο πως ειναι σχεδισμενο το παιχνιδι και θα ελεγα οτι ειναι πολυ fair με τον παικτη. Ισως το μονο σημειο που με εκνευρισε ηταν η αποστολη του να παω το λουλουδι στον ταφο στα queen gardens που επρεπε να κανεις traverse το 50% του χαρτη οριζοντια χωρις να παθεις damage. Η διαδρομη ειναι ευκολη αν την κανεις back n forth και σκοτωσεις ολους του αντιπαλους αλλα εκει προς το τελος εχει το σημειο με τα αγκαθια που ευκολα μπορει να κανεις το λαθος (και οντως εχει μπει επιτηδες ετσι για να ειναι σπαστικο ).

Επίσης μπορεί να συζητηθεί κατά πόσο θα ήταν ωφέλιμη μια μικρότερη διάρκεια.

Αυτο το ειχα ακουσει αρκετα αλλα δεν ξερω κατα ποσο συμφωνω δεδομενου του ποσο ανοιχτα σχεδιασμενος ειναι ο τιτλος. Το παιχνιδι μπορεις να το τερματισεις αν θες παρα πολυ νωρις (υπαρχει ο στοχος των 3 dreamers και μπορεις να στοχευσεις μονο εκει), δεν σου επιβαλλει να περασεις απο ολα τα επιπεδα, το αφηνει πανω σου. Απο την αλλη το επιπλεον υλικο ειναι εκει για οποιον θελει το κατι παραπανω. Η αναφορα μου στο Dark Souls (και αναφερομαι στο πρωτο μιας και ολοι αλλοι τιτλοι της σειρας, μαζι και τα bloodborne και Demon Souls, ειναι πιο γραμμικα) δεν ειναι τυχαια, και εκει πρεπει να κανεις κατι αντιστοιχο με το να σκοτωσεις τους 3 dreamers προκειμενου να ανοιξει το final boss, απο κει και περα το πως θα φτασεις εκει, το ποσα πραγματα θα δεις, το ποσο θες να εξερευνησεις ειναι δικο σου θεμα. Το αλλο που συμβαινει ειναι οτι και στα 2 αυτα παιχνιδια μπορω να σου πω που εχω φτασει-σε ποιο επιπεδο ειμαι, και εσυ να μην καταλαβεις αν βρισκομαι στην αρχη, τη μεση ή το τελος του παιχνιδιου. Εχουν και τα 2 μη linear progression και το που βρισκεσαι δεν μαρτυρά παντα το τι ποσοστο του παιχνιδιου εχεις δει.

Να πω κατι που ξεχασα, ισως το μονο πραγμα που θα εβαζα σαν παραπανω επιλογη ειναι το teleportation στο παγκακι που καθησες τελευταια. Σαν mechanic υπαρχει ατυπα γιατι αν κανεις reset και reload εκει μεταφέρεσαι, και η αληθεια ειναι οτι το χρησιμοποιησα αρκετες φορες ειδικα οταν βαριομουν να παω πισω ολη την διαδρομη πχ. Οποτε θα ηθελα να υπαρχει και σαν κανονικο mechanic, τουλαχιστον στην αρχη μιας και απο ενα σημειο και μετα μπορεις να ταξιδευεις οπου θες μεσω των dreamgates.

[Chief]

Συγκεκριμένα με είχε εκνευρίσει και η περίπτωση του Hive Knight, ενός όχι τόσο εύκολου boss που βρισκόταν στην άλλη μεριά της περιοχής από το κοντινότερο παγκάκι. Ως εκ τούτου για να ξαναπροσπαθήσεις έπρεπε να περάσεις σχεδόν ολόκληρο το Hive, που ήταν φορτωμένο επίσης με όχι τόσο εύκολους εχθρούς. Κατά τ' άλλα προσυπογράφω με τα δυο χέρια, το παιχνίδι είναι ζόρικο αλλά ποτέ άδικο αφού ο σχεδιασμός του πάντα επιτρέπει την ασφαλή περιήγηση, αν δώσεις προσοχή. Επιλογές που κάποιος μπορεί να πει πως είναι αδυναμίες και έλλειψη qol, όπως τα δυσεύρετα παγκάκια στις παρυφές του χάρτη, ειδικά ανατολικά, δεν με ενόχλησαν γιατί νομίζω πως βοηθούσαν στην αίσθηση του αφιλόξενου και ενός κόσμου με μεταβαλλόμενες δυναμικές ανάλογα με τη φυσιογνωμία της κάθε περιοχής.
Την αποστολή με το λουλούδι έπρεπε να την επαναλάβω κάποιες φορές, αλλά εν τέλει την ευχαριστήθηκα γιατί μου έδωσε την αίσθηση ενός μεγάλου ταξιδιού όπου περνάς από διαφορετικές περιοχές, όλες γεμάτες κινδύνους.
Επίσης να αναφέρω, νομίζω θα συμφωνήσεις, την πολύ καλή γραφή και τους διαλόγους. Το lore του παιχνιδιού έχει ξεχωριστή φυσιογνωμία και οι χαρακτήρες που συναντάς στον κόσμο έχουν βάθος.

[Phantom Duck]

Χαίρομαι που το λάτρεψες το παιχνιδάκι Nooto. Ειδικά με τα Super Meat Boy skillz που έχεις αναπτύξει, τα δυσκολότερα κατ' εμέ κομμάτια (white palace & λουλούδι) πρέπει να βγήκαν νεράκι. . Τώρα που έχει κατακαθίσει το πράμα, έχω πολύ καλές αναμνήσεις από το Hollow Knight, όμως δεν νομίζω πως θα το ξαναπαίξω λόγω του χάρτη. Πλέον έχω κουραστεί, θέλω πιο straight forward πράματα. Φυσικά αυτό δεν είναι λάθος του παιχνιδού, απλώς είναι διαφορετική προσέγγιση τύπου Dark Souls, το έχουμε αναφέρει κι άλλες φορές. Εξ άλλου ταιριάζει με την όλη δομή του παινχιδιού, που σε πετάει σε μία άβυσσο και πρέπει να ανακαλύψεις τα πάντα χωρίς βοήθεια. Απλώς δεν κάνει για εμένα τόσο πολύ πλέον. Δεν ξέρω αν έχει ανακοινωθεί συνέχεια, όμως αν βγει, σίγουρα θα τιμηθεί κάποια στιγμή στο μέλλον.

[nooto]

Ειδικά με τα Super Meat Boy skillz που έχεις αναπτύξει, τα δυσκολότερα κατ' εμέ κομμάτια (white palace & λουλούδι) πρέπει να βγήκαν νεράκι. .

Ναι και εγω ειμαι λιγο της αποψης οτι οποιος εχει ασχοληθει με το smb, ειδικα για το 100%, βλεπει το white palace και γελαει. Τα skills μου η αληθεια ειναι εχουν σκουριασει γιατι δεν εχω ασοληθει με το παιχνιδι εδω και πολυ καιρο, ουτε με κατι αντιστοιχο, αλλα τουλαχιστον με το που μπαινεις στο white palace αναγνωριζεις κατευθειαν τη σχεδιαστικη λογικη και ξερεις τι πρεπει να κανεις (επανερχονται οι μνημες ).

Συνεχεια εχει ανακοινωθει απ'οσο ξερω (το silk song), στην αρχη το πηγαιναν για dlc αν εχω διαβασει σωστα αλλα το δουλεψαν περισσοτερο και το ετοιμαζουν για seperate release. Αν δεν κανω λαθος επισης το παιχνιδι θα δωθει δωρεαν σε οσους υποστηριξαν το αρχικο kickstarter (ας με διορθωσει καποιος αν αυτο δεν ισχυει).

Συγκεκριμένα με είχε εκνευρίσει και η περίπτωση του Hive Knight, ενός όχι τόσο εύκολου boss που βρισκόταν στην άλλη μεριά της περιοχής από το κοντινότερο παγκάκι.

Ναι εχεις δικιο, το ειχα ξεχασει αυτο το σημειο διοτι εβγαλα το boss με τη δευτερη προσπαθεια (βασικα πηγα στο hive πολυ late game) οποτε δεν με ενοχλησε ιδιαιτερα η διαδρομη μεχρι εκει. Ισχυει ομως. Ανοιγεις ενα shotcut αν δεν κανω λαθος αλλα διαδρομη παραμενει σχετικα μεγαλη.

Σε οτι αφορα το lore και το story, επισης συμφωνω με τα οσα αναφερεις. Υπαρχει παρα πολυ καλη γραφη και μια πολυ ωραια ιστορια. Ο εξιστορηση επισης ακολουθει τα Souls με το lore να ειναι εξαιρετικο και να δινεται στον παιχτη με πιο πλαγιο τροπο. Ειναι ωστοσο εκει για οποιον θελει να ασχοληθει. Σε γενικες γραμμες το βασικο plot το επιασα και δινεται θα ελεγα αρκετα ωραια, απο χθες τωρα διαβαζω λιγο αναλυσεις (οπως κανω και στα Souls) για λεπτομερειες, σημαντικα points που εχασα κλπ. Παντως εξαιρετικη και η αρχιτεκτονικη της πολης, που συνεισφερει στο lore και στην ολη αποδοση της ιστοριας.

Γενικα ξαναλεω, εξαιρετικα προσεγμενος τιτλος σε ολα του και με κανεναν τομεα που να μπαζει απο καπου. ΕΙναι πραγματικα αποριας αξιο πως μια ομαδα 3 ατομων καταφερε να φτιαξει ενα απο τα καλυτερα 2d games ολων των εποχων...

[Deus]

Ωραία ποστ παιδιά.

Άψογος Νοοτο για άλλη μια φορά. Εγώ δεν έχω να πω πολλά, θα δηλώσω ξανά πως για εμένα είναι το τέλειο παράδειγμα του πως πρέπει να φτιάχνονται τα metroidvania. Το είδος κινδυνεύει να κορεστεί πλέον, υπάρχουν πάρα πολλά games που προωθούνται ως τέτοια όμως θα έλεγα πως λίγα είναι αυτά που αξίζουν πραγματικά. Το Hollow Knight είναι από τα καλύτερα για εμένα και τολμώ να πω πως μόνο τα κλασσικά πλέον Metroid είναι ανώτερά του.

Μια που μιλάτε για τα δυσκολότερα bosses του παιχνιδιού, Nooto, Raf έχετε νικήσει τον Nightmare King Grimm; Για εμένα είναι άνετα το δυσκολότερο boss του παιχνιδιού, ναι, ξεπερνάει και το Radiance κατά πολύ. Δεν μπορείς να πάρεις ανάσα, ουσιαστικά έχει λογική super boss, είναι για το Hollow Knight ότι είναι τα Penance, Omega Weapon,Emerald Weapon για το Final Fantasy.

[Chief]

Έχω φτάσει ως εκεί αλλά δεν τον έχω περάσει. Πριν το Silksong θα ασχοληθώ άλλη μια να κάνω κάποια τελευταία πράγματα, όπως τον NKG, το Trial of the Fool και το Path of Pain (το έχω ολοκληρώσει βασικά αλλά έχασα στη μάχη στο τέλος με τους δυο guardians...). Με Pantheon δεν θα ασχοληθώ, δεν είμαι παλαβός.

[nooto]

Εγω δεν ασχοληθηκα να πω την αληθεια καθολου με τα dlc (προσπαθησα να ασχοληθω 100% με το main game), ισως στο μελλον και πριν το silksong. Την μαχη με Nightmare Knight Grimm την ειδα λιγο στο youtube, πρεπει να το παιξω για να αποφανθω αν ειναι πιο δυσκολη απο Radiance αν και ετσι φαινεται στο video. Παντως δεν νομιζω να υπαρχει στο παιχνιδι πιο δυσκολη μαχη απο αυτη (modded εκδοχη της absolute version, ωραια πραγματα )

Την ειδα πολλες φορες και πιστευω οτι ακομα και αν βγαλει κανεις τις 4 πρωτες φασεις, ε η 5η ειναι αδιανοητα δυσκολη . Στην normal version το boss θελει απλα ενα χτυπημα στην 5η φαση, εδω απ'οτι την αλλη ειναι το σημειο που ξεκιναει ο πραγματικος πονος (οχι οτι οι προηγουμενες 4 ειναι ευκολες φυσικα ).

Και καπου εδω θα βγει κανενας τρελος Phantom και θα πει εγω την εχω βγαλει .

[Deus]

Νοοτο αυτό το βίντεο το έχω δει, υπόψιν δεν υπάρχει στο παιχνίδι αυτή η μάχη, είναι απλά modded το boss fight με την Radiance.

To Nightmare King Grimm είναι θα έλεγα με διαφορά η πιο δύσκολη μάχη του παιχνιδιού. Αυτό που την κάνει πιο δύσκολη είναι ότι είσαι συνέχεια στην τσίτα, έχεις πάρα πολύ λίγο χρόνο κάθε φορά για να θεραπευτείς και να τον χτυπήσεις ενώ το radiance μπορείς να του ρίξεις αρκετά χτυπήματα συνεχόμενα. Νιώθω περήφανος που τον έβγαλα.