Announcement

Collapse
No announcement yet.

Octopath Traveler

Collapse
X
 
  • Filter
  • Time
  • Show
Clear All
new posts

  • #16
    Originally posted by BigBOSS View Post
    Rumour: Octopath Traveler could be coming to PC

    https://www.pcgamer.com/rumour-octop...rFCd6ivsNuYPuU
    *coming exclusive to EPIC Store

    Comment


    • #17
      Σας γλεντάει η PCMR Nintendo fanboys Ένας λιγότερος λόγος αγοράς Switch

      OCTOPATH TRAVELER | The award-winning RPG comes to PC!
      Star Citizen videos Star Citizen gallery

      Comment


      • #18
        Malaka poso gelaw pou den tha xreiastei na agorasw switch gia to monadiko game pou thelw na paiksw ekei.
        Oute kan Emulator.
        We are living in an amazing era.
        "Time fades even legend and the origin of Soul Reaver has been lost long ago.
        But its purpose remains; to feed on the souls of any creature it strikes.
        Kindred, this blade and I.
        "

        "ΔΕΝ είναι θέμα Νιντέντο πλέον..."
        Greek Gaming Videos
        Greek Final Fantasy Forum

        Comment


        • #19
          Λέω να σχολιάσω κι εγώ το παιχνίδι λίγο πιο εκτεταμένα, μιας και είναι αυτό που με απασχολεί αυτό το διάστημα. Επειδή έχω να πω καλά λόγια σύντομα και κακά λόγια σεντονοειδώς, και σε συνδυασμό με το ότι δεν είμαι και κανένας βετεράνος του είδους, θα το κάνω όσο το δυνατόν πιο ταπεινά.

          Αρχικά είχα μια έντονη φαγούρα για jrpg γιατί είχα καιρό να πιάσω ένα, μετά το replay στο Chrono Trigger πρόπερσι. Τσουπ έπεσε το Octopath στα τριάντα και έτσι το τσίμπησα. Επαφή με το παιχνίδι είχα τον Σεπτέμβρη, όταν πήρα Switch, μέσω του τρίωρου πολύ καλού ντέμο. Ένα μπράβο στη S-E παρενθετικά για την πολιτική που κρατάει όσον αφορά τα ντέμο, τα οποία κάποιες φορές διαρκούν σχεδόν τόσο όσο full-priced παιχνίδια. Το παιχνίδι λοιπόν τότε με είχε γοητεύσει κι ήξερα πως κάποια στιγμή έπρεπε να ασχοληθώ.

          Ο αισθητικός τομέας είναι σούπερ ουάου. Τα γραφικά είναι μοναδικά και μπορούν να ανοίξουν σχολή, παρ'όλο που θα ήθελα λίγο περισσότερο χρώμα και λιγότερο vignette. Το σάουντρακ ανεβάζει την εμπειρία πολλά επίπεδα, σε σημείο όπου όταν παίζω με χαμηλή ένταση φαίνεται σαν ένα υποδεέστερο παιχνίδι. Νομίζω λίγες φορές έχω δει τη μουσική ικανή να καθορίζει τόσο τη δυναμική και τον βηματισμό ενός τίτλου, σε σημείο που το sound engineering κάποιες φορές δεν μπορεί να αντεπεξέλθει. Κυρίως όμως η ατμόσφαιρα που ζητούσα είναι εκεί, η επιβραβευτική ηρεμία μετά από μια έντονη μάχη μέσα σε όμορφα χωριά και ο επακόλουθος επαναεξοπλισμός της ομάδας.

          Στις 45 ώρες μου έχει μείνει ένα τελευταίο τρίτο κεφάλαιο και η ομάδα μου κυμαίνεται από 45-35lvl, οπότε έχω δει ένα σημαντικό κομμάτι του παιχνιδιού για να βγάλω κάποια ασφαλή συμπεράσματα. Με ενοχλεί το πόσο επαναλαμβανόμενο είναι το παιχνίδι. Πρώτον στο σενάριο και δεύτερον στο gameplay. Πέρα από ελάχιστες εξαιρέσεις όπου ένιωσα μια υποτυπώδη -ούτε καν εξαιρετική- φαντασία, όπως στο πρώτο κεφάλαιο του Therion ή το τρίτο κεφάλαιο του Alfyn, τα πάντα είναι τόσο προβλέψιμα. Και όσο διαρκεί το παιχνίδι τόσο πιο ανυπόφορη μου είναι αυτή η προβλεψιμότητα. Οι χαρακτήρες είναι φλύαροι και οι διάλογοι κρατούν για ώρα όταν η μόνη τους ουσιαστική λειτουργία είναι να κομίσουν μια απλή μεμονωμένη πληροφορία. Οι χαρακτήρες είναι επίσης μονοδιάστατοι. Μου δίνεται η εντύπωση πως σκιαγραφήθηκαν με ορισμένα διακριτά χαρακτηριστικά (ο γενναίος, ο φιλομαθής, ο αλτρουιστής, η εκδικήτρια..), πάντοτε εμπίπτοντας στα αφόρητα στερεότυπα της τζαπανίλας, και απο κει και πέρα όλη η ιστορία τους συμβαίνει για να τονιστούν και να ξεδιπλωθούν αυτά τα χοντροκομμένα χαρακτηριστικά, χωρίς καμιά διάθεση εξέλιξης, ανατροπής και έκπληξης. Θα μου πείτε, μπορείς να προσπεράσεις τους διαλόγους κι αν σε ενδιαφέρει τσεκάρεις την περίληψη που είναι διαθέσιμη στο μενού. Ε αυτό αρχίζω με δυσαρέσκεια να κάνω σιγά σιγά. Αλλά είναι σωστό αυτό να συμβαίνει σε έναν τίτλο βασισμένο στο κείμενο;

          Θα έλεγα ευθέως πως η ιστορία προσβάλλει τη νοημοσύνη μου, αν δεν υπήρχε ένα σημαντικό αντίβαρο που υποχρεούμαι να αναγνωρίσω: το κείμενο, γλωσσικά, είναι εντυπωσιακά φροντισμένο. Ο κάθε χαρακτήρας χρησιμοποιεί γλώσσα που ταιριάζει στη φυσιογνωμία του και το λεξιλόγιο είναι ευρύ και συχνά σε στέλνει στο λεξικό. Οπότε σε καμιά περίπτωση δεν μπορώ να καταλογίσω ολιγωρία εκ μέρους των δημιουργών. Σε συνδυασμό με το πολύ τίμιο voice-acting, μπορώ να φανταστώ μονάχα σε τι επίπεδα δραματουργίας θα είχε φτάσει ο τίτλος αν ήταν σεναριακά έστω και στοιχειωδώς τολμηρός.

          Ο κάθε χαρακτήρας βρίσκεται κυριολεκτικά στον κόσμο του. Γνωρίζω πως το endgame κρύβει μια κάποια εξήγηση, μα εκτός κι αν αυτή με γυρίσει πίσω και κάπως ανατρέψει τα δεδομένα, δεν νομίζω να είναι κάτι παραπάνω από μια σαλτσούλα. Γιατί η ουσία είναι η πορεία του παιχνιδιού. Ειλικρινά θα μπορούσα να αποδεχτώ, ως tribute στο παρελθόν, τη στερεοτυπικότητα των χαρακτήρων, αν προσπαθούσαν κάπως συνδεθούν ο ένας με τον άλλον. Τα travel-banter έχουν φάση, αλλά δεν είναι μέρος της ιστορίας. Είναι προαιρετικά cut-scenes που λαμβάνουν χώρα σε μαύρο φόντο και εντέλει δεν είναι τίποτα παραπάνω από ανούσιοι διάλογοι μεταξύ του "γενναίου" με τον "φιλομαθή", της "εκδικήτριας" με την "πιστή".

          Όσο προβλέψιμο είναι το σενάριο είναι κι ο βηματισμός. Το κάθε κεφάλαιο, ως τώρα, δείχνει να ακολουθεί μια αυστηρή φόρμα. Περιπλάνηση στην πόλη, ανέμπνευστη χρήση της ιδιότητας του κάθε χαρακτήρα, ενίοτε ενοχλητική (οι βαρετές μάχες της H'aanit) ή ανούσια (απλά πας και κάνεις allure με 100% πιθανότητα με την Primrose) πάντα για να ακολουθηθεί η Αγία Φόρμουλα. Έπειτα περιπλάνηση στο κάθε mini dungeon/δάσος/σπηλιά/έπαυλη που πάντα ακολουθεί το ίδιο level design του κυρίως μονοπατιού με κάποιες διακλαδώσεις που οδηγούν σε σεντούκια. Από τα λίγα jrpg που έχω παίξει έχω δει πολύ καλύτερα πράγματα σε αυτόν τον τομέα.

          Πολύ έκραξα, αλλά για το τέλος θα πω ότι στην ουσία του παραμένει ένα καλό παιχνίδι. Ποια είναι η ουσία του; Οι μάχες βέβαια, η ατμόσφαιρα, και το role-playing. Η κλιμάκωση της δύναμης είναι εκεί, προσφέρει ικανοποίηση και ασφαλώς με τα καλά του σημεία το Octopath Traveler με κρατάει παρ'όλες τις αδυναμίες του. Δεν μπορώ παρά να σκέφτομαι πόσες πεταμένες ευκαιρίες είχε η κεντρική ιδέα του παιχνιδιού. Αυτά, και συγχωρέστε με για την υπερανάλυση.

          Comment


          • #20
            Το 'χα στο νου μου να το παίξω σε κάποια φάση τώρα που υπάρχει και για ΠιΣί, μου αρέσει η αισθητική, υπήρξε αποθέωση εδώ στο φόρουμ και είναι και το αγαπημένο μου είδος, αλλά μου το 'βαλες στο ντουλάπι... Θα το παίξω κάποτε λογικά μιας και έχω πιάσει και παίξει σχεδόν ό,τι υπάρχει σε TRPGs και τα λατρεύω, αλλά έχω γίνει τόσο ελιτιστής με την ιστορία/storytelling τα τελευταία χρόνια που με ξενέρωσες άσχημα με τα σχόλια σου περί αυτής.

            Είμαι περίεργος, όμως, επειδή σε βλέπω και σένα λίγο δύσκολο. Ποιό παιχνίδι έπαιξες στο οποίο σου άρεσε και σου άφησε κάτι αυτό που διάβασες/είδες το τελευταίο καιρό? Καλύτερα όχι Indies και κονσεψουαλοπαιχνίδια, παραδοσιακά Α+ games με καλή γραφή ή/και ενδιαφέρον storytelling.

            ΥΓ: Αυτό που με ενδιαφέρει πρώτο και με διαφορά είναι πάντα το Gameplay, εξάλλου για παιχνίδια μιλάμε, αλλά θέλω καιρό να ανοίξω ένα θέμα να αναρωτηθούμε και να bitchάρουμε λίγο που στην εποχή που η τηλεόραση βγάζει διαμάντια η γραφή στα παιχνίδια αν και σίγουρα βελτιωμένη συνεχίζει να είναι κάτω του μετρίου και γιατί συμβαίνει αυτό. Κρίμα που όσο το σκέφτομαι τόσο πιο βαθιά πάει το θέμα και επειδή είμαι σκουπίδι βαριέμαι να το αναλύσω τόσο.
            Last edited by ChrisTop; 08-04-2020, 11:40 PM.

            Comment


            • #21
              Αν σε ξενερώνει τόσο το μπανάλ σενάριο, ναι καλό θα είναι να μείνεις μακριά από το Octopath. Δεν μπορώ να σε βοηθήσω πάνω σε αυτό που ρωτάς, γιατί απλά πέρα από indies μόνο με 1st party Nintendo έχω ασχοληθεί το τελευταίο διάστημα. Να τσεκάρεις όμως το Disco Elysium*, για το οποίο όλοι συμφωνούν πως έχει καλή γραφή. Δεν το χω παίξει, αλλά ανακοινώθηκε για το Switch προχθές οπότε...

              *απολαυστική η στιγμή στα Game Awards 2019 που η σεναριογράφος δέχεται το βραβείο και ευχαριστεί εκτός των άλλων και "τον Μαρξ για την πολιτική διδασκαλία"

              Comment


              • #22
                Για να απαντησω και εγω στον Chris, το παιχνιδι σε επιπεδο αισθητικης, οπτικου τομεα, μουσικης επενδυσης, και τελος gameplay ειναι state of the art imo. Συγκεκριμενα σε οτι αφορα το gameplay, το συστημα μαχης του παιχνιδιου ειναι απο τα καλυτερα εκει εξω και αποτελει πραγματικη εξελιξη turn-based συστηματων της παλιας κοπης.

                Σε οτι αφορα το σεναριο, παροτι δεν εχω παιξει ακομα το end-game (που οσοι το εχουν δει λενε οτι οντως συνδεει τα πραγματα, την ιστορια και τους ηρωες) θα ελεγα οτι δυστυχως συμφωνω με τον Raf. Δεν ειμαι τοσο αυστηρος οσο ο εκεινος, εμενα στο σημειο που ειναι αυτη τη στιγμη υπηρχαν αρκετες ιστοριες που μου αρεσαν (και νομιζω η κορυφωση σχεδον ολων ειναι το κεφαλαιο 3). δυστυχως ομως το 4ο κεφαλαιο του καθε ηρωα δεν προσφερει κατι ουσιαστικο και ολες οι ιστοριες κλεινουν με αρκετα προβλεψιμο τροπο. Εμενα η θεματικη παντως πολλων εκ των story, πχ Primrose και πορνεια, μου φανηκαν αρκετα φρεσκα για τετοιου ειδους παιχνιδι και ο τροπος με τον οποιον παρουσιαστηκαν μακρια απο ιαπωνικες νορμες. Απο την αλλη βεβαια,οντως καθε χαρακτηρας ειναι βασισμενος σε ενα στερεοτυπο και γενικα δεν αποκλεινει ιδιαιτερα απο αυτο. Τελος να πω οτι υπαρχουν θεματα και με το pacing, αυτο ειναι λιγο situational και αναλογα με το πως διαλεγεις να προχωρησεις το παιχνιδι, αλλα επειδη ο καλυτερος τροπος ειναι να παιξεις το κεφαλαιο x καθε χαρακτηρα πριν πας στο επομενο, σκεψου οτι βλεπεις ενα κομματι της ιστοριας ενος ηρωα και τη συνεχεια θα τη δεις μετα απο 7 αντιστοιχα κομματια για ολους τους υπολοιπους χαρακτηρες.

                Οπως και να εχει αν ψαχνεις κατι με πολυ καλη ιστορια ισως πρεπει να ψαχτεις αλλου (Nier Automata προτεινω εγω ), εδω ειναι απλα passable (αν και εχω μια επιφυλαξη γιατι το end-game δεν το εχω δει ουτε εχω διαβασει τι γινεται). Κατα τα αλλα παντως ειναι πολυ καλο παιχνιδι και οτι πρεπει για φιλους του ειδους.

                Raf ωραιος, αν συνεχισεις γραψε και ενα τελικο post εντυπωσεων (ειδικα αν δεις και end-game).
                Last edited by nooto; 09-04-2020, 12:42 AM.

                Comment


                • #23
                  Τελείωσα με το Octopath Traveler. Έφτασα μέχρι το τελευταίο boss αλλά έχασα, και να είμαι ειλικρινής δεν μου αρέσει τόσο το παιχνίδι για να ξανακάνω ολόκληρη τη διαδρομή και να ξαναδοκιμάσω, αφού βεβαίως και πρέπει να σε ταλαιπωρήσει με το να επαναλάβεις οχτώ μάχες που ηδη έχεις κάνει. Γενικώς ήταν μια εύστοχη αγορά, υπό την άποψη του ότι μου έδωσε την εμπειρία jrpg που ζητούσα, αλλά με κούρασε πάρα πολύ σαν παιχνίδι. Ό,τι είχα πει πριν λίγο καιρό παραμένει, είναι τίτλος που μου άφησε την εντύπωση πως ξεκίνησε πολύ φιλόδοξος αλλά οι κύριες ιδέες του έμειναν ανυλοποίητες. Απ ό,τι κατάλαβα όμως, συνάντησα την "εξήγηση" που δένει όλους τους χαρακτήρες μαζί. Ναι δεν αλλάζει κάτι στην οπτική μου, ακόμα δε βλέπω τίποτα άλλο παρά wasted potential όσον αφορά την πλοκή. Κάποια endgame travelbanters είχαν ενδιαφέρον πρέπει να πω.

                  Nooto διαφωνώ πως η ιστορία της Primrose παρουσιάστηκε με κάποιον πρωτότυπο για τα ιαπωνικά δεδομένα τρόπο. Σίγουρα το θέμα αυτό καθεαυτό δεν είναι σύνηθες για τη σχετική ιαπωνική παραγωγή, που τουλάχιστον έτσι όπως τη γνωρίζω αποφεύγει σχολαστικά τον κάθε προσγειωμένο κοινωνικό σχολιασμό και αλίμονο να ασχοληθεί ουσιαστικά με τη σεξουαλικότητα, μα κατά τ'άλλα, πέρα από το γεγονός πως η Primrose είναι πόρνη, και προς έκπληξη και πολλών αναφέρεται η λέξη (whore) στους διαλόγους, όλο το επίμαχο πρώτο κεφάλαιο δεν είναι παρά μια συρραφή από tropes με βαρετούς χαρακτήρες.

                  Comment


                  • #24
                    Raf δεν νομιζω οτι διαφωνουμε. Η ιστορια της Primrose, στην αρχη της τουλαχιστον, ξεκιναει με ανοιχτες αναφορες στην πορνεια και παρουσιαζει καθαρες σκηνες που δειχνουν ανοιχτα κακοποιηση γυναικων. Αυτο εγραψα οτι ηταν φρεσκο για παιχνιδι του συγκεκριμενου ειδους και οτι η προσεγγιση ειναι μακρια απο ιαπωνικες νορμες. Διαφωνεις με αυτο? Εχεις δει πολλα αλλα jrpg να παρουσιαζουν κατι τετοιο και να το προσεγγιζουν με τετοιο τροπο?

                    Απο κει και περα το αν σου φανηκε ενδιαφερουσα η ιστορια ή το αν οι χαρακτηρες ηταν βαρετοι ειναι τελειως διαφορετικο θεμα. Για την ακριβεια ειπα και εγω οτι ολες οι ιστοριες ξεκινουν αργα και κινουνται σταθερα μεχρι και το κεφαλαιο 3 οπου υπαρχει μια κορυφωση-ανατροπη. Πολλες απο αυτες τις ιστοριες τις βρηκα ενδιαφερουσες μεχρι εκεινο το σημειο σε ενα βαθμο, οχι επειδη ηταν κατι το ιδιαιτερο αλλα επειδη οκ υπηρχε ενα μυστηριο και ηθελα να δω που θα το πανε. Το προβλημα για μενα ηταν περισσοτερο το 4ο κεφαλαιο ολων των ιστοριων που υποτιθεται κανει resolve τα stories αλλα τα κανει με τον πιο κοινοτυπο τροπο. Σαν παραδειγμα η ιστορια του Therion, παροτι ξεκιναει θεωρητικα ως ενα ενδιαφερον story που θα δεις το παρελθον του χαρακτηρα και το γιατι εχει αυτη την οπτικη απεναντι στα πραγματα, ε καταληγει να ειναι η ιστορια καποιου που ψαχνει να βρει τις DragonBalls, ok.

                    Στα υπολοιπα συμφωνω γενικα, και νομιζω οτι ειναι απλα θεμα γουστου, προσωπικα το art, η μουσικη (που για μενα ειναι μεσα στα best soundtracks of all time),αλλα και το gameplay, με το συστημα μαχης να ειναι το state of the art για turn based συστηματα, με εκαναν να δω την εμπειρια ισως πιο θετικα απο εσενα, χωρις αυτο να σημαινει οτι δεν συμφωνω με την κριτικη που κανεις. Btw θα ελεγε πολυ αν γινουν ποτε proper remakes των FFV-VI να βασιστουν σε αυτη την μηχανη για οπτικη απεικονιση, παντρευει με εξαιρετικο τροπο το pixel με το art και θα ελεγα οτι δεν υπαρχει παιχνιδι αυτη τη στιγμη που να χρησιμοποιει 16-bit αισθτητικη και παραλληλα να δειχνει τοσο ομορφο και συγχρονο.
                    Last edited by nooto; 29-04-2020, 03:03 PM.

                    Comment


                    • #25
                      Raf δεν νομιζω οτι διαφωνουμε. Η ιστορια της Primrose, στην αρχη της τουλαχιστον, ξεκιναει με ανοιχτες αναφορες στην πορνεια και παρουσιαζει καθαρες σκηνες που δειχνουν ανοιχτα κακοποιηση γυναικων. Αυτο εγραψα οτι ηταν φρεσκο για παιχνιδι του συγκεκριμενου ειδους και οτι η προσεγγιση ειναι μακρια απο ιαπωνικες νορμες. Διαφωνεις με αυτο? Εχεις δει πολλα αλλα jrpg να παρουσιαζουν κατι τετοιο και να το προσεγγιζουν με τετοιο τροπο?
                      Πάντα σε στενή σύγκριση με τα πολύ συντηρητικά ιαπωνικά δεδομένα και αρκετά γενναιόδωρα, ναι θα μπορούσε κάποιος να πει πως αυτή η ιστορία έχει αυτά τα χαρακτηριστικά. Αλλά και πάλι, με τη λογική πως στους τυφλούς βασιλεύει ο μονόφθαλμος.

                      Btw θα ελεγε πολυ αν γινουν ποτε proper remakes των FFV-VI να βασιστουν σε αυτη την μηχανη για οπτικη απεικονιση,
                      Νομίζω πως αισθητικά το παιχνίδι μπορεί να δημιουργήσει σχολή, η μηχανή του είναι φτιαγμένη για να φιλοξενεί homage τίτλους και θα ήθελα να δω κι άλλα πράγματα. Πάντως θα ενθουσιαστώ με ένα Octopath Traveler 2.
                      Last edited by Raf; 29-04-2020, 04:45 PM.

                      Comment


                      • #26
                        Originally posted by nooto View Post
                        Η ιστορια της Primrose, στην αρχη της τουλαχιστον, ξεκιναει με ανοιχτες αναφορες στην πορνεια και παρουσιαζει καθαρες σκηνες που δειχνουν ανοιχτα κακοποιηση γυναικων. Αυτο εγραψα οτι ηταν φρεσκο για παιχνιδι του συγκεκριμενου ειδους και οτι η προσεγγιση ειναι μακρια απο ιαπωνικες νορμες. Διαφωνεις με αυτο? Εχεις δει πολλα αλλα jrpg να παρουσιαζουν κατι τετοιο και να το προσεγγιζουν με τετοιο τροπο?
                        Να πω μόνο ότι, αν και όχι συνηθισμένο, δεν είναι δα και τελείως σπάνιο. Ενδεικτικά αναφέρω ως παιχνίδια που περιέχουν, σε διαφορετικούς βαθμούς το καθένα, αντίστοιχη θεματολογία τα Persona 2: Innocent Sin, Drakengard 3 και The Legend of Heroes: Trails in the Sky the 3rd.

                        Comment


                        • #27
                          Nice Kleomenis, να πω την αληθεια δεν εχω παιξει κανενα απο τα 3, θα ηθελα καποια στιγμη να πιασω τα Trails παντως για τα οποια εχω ακουσει πολυ καλα λογια.

                          Comment


                          • #28
                            Δεν έχω παίξει το παιχνίδι, θα ήθελα να το κάνω μια που έχω παίξει άλλο παιχνίδι του συγκεκριμένου studio (Bravely Default) το οποίο λάτρεψα. Θα πω πάντως, για να συνεισφέρω στη συζήτηση, πως η βασική κριτική που έχω ακούσει για τον τίτλο είναι ότι οι ιστορίες των 8 πρωταγωνιστών είναι ασύνδετες μεταξύ τους και πως δεν εξηγείται σεναριακά πως έχουν σχηματίσει ομάδα όλοι αυτοί. Aν και λένε πως αν ασχοληθείς πολύ με τον τίτλο θα υπάρξει στιγμή, πολύ μετά στο παιχνίδι, που δίνεται η εξήγηση. Για να πω την αλήθεια, παρόλο που μου φαίνεται αρκετά περίεργη η προσέγγιση μου κινεί την περιέργεια.

                            Τέλος, άλλο παιχνίδι που έχει σαν θέμα στην πορνεία είναι το Χenogears. Εκεί μάλιστα το πήγανε αρκετά επίπεδα πιο πάνω, υπήρχε αντρικός χαρακτήρας που εκδιδόταν.


                            Tidy!

                            Do not blame me.Blame yourself or God.
                            In Matsuno we trust.

                            Comment


                            • #29
                              Το BD δεν το εχω παιξει ακομα αλλα και αυτο λενε οτι εχει πολυ καλο συστημα μαχης και επισης ιδιαιτερη αισθητικη. Θα τιμησω σιγουρα το BD II και ισως και το πρωτο αν το βρω καποια στιγμη σε λογικη τιμη.

                              Για να πω την αλήθεια, παρόλο που μου φαίνεται αρκετά περίεργη η προσέγγιση μου κινεί την περιέργεια.
                              Δεν ειναι κατι το ιδιαιτερο παντως . Ξεκινας με εναν χαρακτηρα ο οποιος εχει τη δικη του ιστορια και στην πορεια βρισκεις του υπολοιπους. Η διαφορα ειναι οτι καθε μια ιστορια εξελισσεται αποκλειστικα και μονο απο την πλευρα του χαρακτηρα που αφορα, δηλαδη οι 8 ποτε δεν ειναι ομαδα. Υπαρχουν καποιες συζητησεις που μπορουν να κανουν οι 8 μεταξυ τους αλλα δεν προσφερουν κατι στο να δεσουν ιδιαιτερα τους χαρακτηρες. Γενικα ειναι 8 ιστοριες, καθε μια αφορα 1 ατομο και σε καθε μια οι υπολοιποι 7 ειναι κομπαρσοι στην πραγματικοτητα. Post-game υποτιθεται οτι οι χαρακτηρες δενουν αλλα οκ αυτο δεν αλλαζει το γεγονος οτι οντως ηταν λιγο χαμενη ευκαιρια το οτι δεν υπαρχει interaction των 8 καθολη τη διαρκεια του παιχνιδιου.


                              Τέλος, άλλο παιχνίδι που έχει σαν θέμα στην πορνεία είναι το Χenogears.
                              Επειδη ισως παρεξηγηθηκαν τα λεγομενα μου, μην περιμενει κανεις να δει καμια ιστορια με τρελη κοινωνικο-πολιτικη αναλυση . Περισσοτερο ηθελα να πω οτι δεν περιμενα απο ενα παιχνιδι τετοιου υφους να εχει αυτο σαν θεματικη. ΕΙναι σαν να σου πω παρε το FFIV και βαλτου μεσα μια γυναικα απο το cast να ειναι πορνη. Αυτο εννοω οτι δεν το περιμενεις + οτι υπαρχουν καποιες σκηνες που τις βρηκα καπως πιο ωμες απ'οτι περιμενα. Εκει πηγαινε το μακρια απο τις ιαπωνικες νορμες. Απο κει και περα οπως εγραψα συμφωνω με τον Raf, η ιστορια σαν ιστορια δεν ειναι κατι το ιδιαιτερο (ετσι οπως εξελισσεται τουλαχιστον) και φυσικα ειμαι σιγουρος οτι υπαρχουν παιχνιδια που θίγουν το συγκεκριμενο ζητημα πολυ πιο σοβαρα και με περισσοτερο βαθος.

                              Comment


                              • #30
                                Είχα όρεξη για ένα rpg και είχα ξεχάσει ότι έχω τον τίτλο και κάθεται στις 15-20 ώρες οπότε αποφάσισα να τον ξαναπιάσω από την αρχή. Εξακολουθώ να πιστεύω ότι τα random encounters ρίχνουν αρκετά τον τίτλο, αλλά θα παίζω με πιο υπομονή πλέον.

                                Αυτό που είχα ξεχάσει είναι το ποσό τέλειο είναι το OST. Πραγματικά για hall of fame all time best.

                                Comment

                                Working...
                                X