Τί παίζετε αυτό τον καιρό;

[Gintama]

Εγω παλι είμαι στα handhelds.
Disgaea Afternoon of darkness στο psp και puzzle quest στο ds.
Και σκεφτομαι να ξεκινήσω το God Hand.

[Titus]

Δέρνω Κινέζους. Περισσότερα μόλις τους δείρω όλους.

(Jade Empire)

[Ramparter]

Team Fortress 2, πρωτη φορα καιγομαι τοσο πολυ online. Αφου δεν εχω αγγιξει αλλο παιχνιδι απ'το orange box ακομη.

[Wii_Master_Link]

τελειωσα το nanostray και ξεκινησα το geometry wars galaxies.
μα ποσο πιο εθιστικο πια? ακομα δεν περασα ουτε εναν γαλαξια αφου ολη την ωρα παιζω τους ιδιους πλανητες ξανα και ξανα για καλυτερο score. asap να αγορασω και την Wii version.

παρα την χαλασμενη οθονη μου, το παιχνιδι παιζει αρκετα καλα με καποια προβληματακια αλλα το παλευω και σιγουρα ειναι ο καλυτερος χειρισμος που μπορεις να εχεις. να πυροβολας μεσω touch screen και να κινεισαι μεσω d-pad.

απο την αλλη το nanostray δεν νομιζω να ασχοληθω με τα challenges αφου παιζω, παιζω και ξανα παιζω και τα καταραμενα τα score's που θελει να κανεις, δεν τα πλησιαζω με τιποτα :S

στο contra εφτασα στα 26/40 challenges.

ζηταω να μου πειτε καποιο rpg για να παιξω στο DS.

[Altair]

συνεχίζω το oddworld stranger's wrath.για μένα με αυτά που έχω δει ως τώρα το κατατάσσω με παιχνίδια κατηγορίας halo (ουστ βλάσφημε!!!)τώρα βρίσκομαι στη μάχη του last legs και μετά πάω για το φράγμα (the dam).κρίμα που δεν πήγε καλά.του άξιζε καλύτερη τύχη...
μία από τις αγαπημένες μου σκηνές εκεί που είμαι στο σκάφος και βγαίνω από μία πανέμορφη σπηλιά.δεν ξέρω αλλά εκεί ένιωσα πολύ όμορφα.
άλλες σκηνές που γούσταρα ως τώρα ήταν στην αρχή του last legs που μου θύμισε saving private ryan την αρχή μόνο που ήταν στα χιόνια καθώς επίσης και το σκηνικό που είμαι χωρίς όπλα και όλοι με κυνηγάνε.
ΤΙ ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΠΑΙΧΝΙΔΑΡΑ!!!

τα όποια spoilers δεν τα κρύβω γιατί δεν νομίζω ότι θα κάτσει κανείς να ασχοληθεί,δυστυχώς.όσοι έχετε xbox το προτείνω ανεπιφύλακτα.

[Evans]

τα όποια spoilers δεν τα κρύβω γιατί δεν νομίζω ότι θα κάτσει κανείς να ασχοληθεί,δυστυχώς.όσοι έχετε xbox το προτείνω ανεπιφύλακτα.
[/b]

Ευτυχώς που διαβάζω πρώτα το τέλος ενός post και μετά την αρχή . Εγώ πάντως θέλω, αλλά δεν έχω ΧΒΟΧ και το 360 την πίνει.

[Altair]

είναι απλές σκηνές βέβαια δεν αποκαλύπτω πράγματα από την ιστορία.

[OneWingedAngel]

Ευτυχώς που διαβάζω πρώτα το τέλος ενός post και μετά την αρχή . Εγώ πάντως θέλω, αλλά δεν έχω ΧΒΟΧ και το 360 την πίνει.
[/b]

Άσε Evans με τη Σκατο-MS Panzer Dragoon Ortaaaaaaaaaaaa

[utsutsu]

Άσε Evans με τη Σκατο-MS Panzer Dragoon Ortaaaaaaaaaaaa
[/b]

Kai Otogi 1 kai 2 ;)

[Gintama]

Ανάμεσα σε όλα τα άλλα, ξεκίνησα το God Hand.

Ball blasting;
Αν το'ξερα οτι θα'χε τετοιες καφρίλες θα το παιζα νωρίτερα. Έπος απλά!

[FiOth]

To Panzer Dragoon Orta υποτειθεται πως εχει drivers ομως μετα την τριτη αποστολη ο emulator crushαρει και γενικα παρατηρειται πτωση του frame rate και διαφορα αλλα προβληματα.

[Raf]

Μετά το ηλίθιο bug στο Sands of Time, αναγκάστηκα να το παρατήσω. Επίσης έπειτα απο κάποιες δυσκολίες στο God of War, το υποβάθμισα στο Easy και ξενέρωσα αφού πέρασα το δύσκολο σημείο, με αποτέλεσμα να έχω μέρες να το πιάσω. Το Okami προβλέπεται επικό αλλά και αυτό το έχω αφήσει στην άκρη για την ώρα.

Θα μπορούσα να πω πως ασχολούμαι με δύο παιχνίδια. Το πρώτο είναι το Shadow of the Colossus, παιχνίδι σημαντικής καλλιτεχνικής επίτευξης, με πανέμορφα αλλά περιορισμένης παλέτας χρωμάτων γραφικά, μία πρωτότυπη ιδέα gameplay, μία απλή ιστορία που απλά σε τοποθετεί "έτσι", ένας μουγκός ήρωας, ένα μουγκό αν μη τι άλλο άλογο, μία μουγκή ξαπλωμένη κορασίς, ένα μουγκό παιχνίδι. Όχι οτι δεν ακούγεται φωνή, απλά τα περιβάλλοντα και οι χαρακτήρες, οι όποιοι, σου δίνουν την εντύπωση του άδειου, του εγκαταλελειμμένου.
Είναι ενδιαφέρον να παραλληρίσουμε τις μάχες με τους κολοσσούς ως τους εσωτερικούς γίγαντες που θα πρέπει να νικήσει ο άνδρας για την αναγέννηση μίας αγάπης ή για την ωρίμανση αν προτιμάτε. Ο Wander είναι ένα παιδί και αυτό φαίνεται στις κινήσεις του περισσότερο. Ο τρόπος που τρέχει με το σπαθί στο χέρι ή πηδά ή προσπαθεί να κρατηθεί απο τον κάθε κολοσσό...μαρτυρά έναν έφηβο, ένα παιδί που δεν έχει ακόμα μεστώσει. Επειδή το character development με τη συμβατική έννοια είναι σχεδόν ανύπαρκτο, ο χαρακτήρας του πρωταγωνιστεί διαχέεται σιγά σιγά με τον γνωστό μουγκό τρόπο του παιχνιδιού. Θέλω άλλους τρεις γίγαντες για να τελειώσω.

Το δεύτερο είναι το Symphony of the Night στο PSP. Όπως και το Sands of Time, έτσι και το Symphony είχα αποπειραθεί αρκετές φορές στο παρελθόν να το προχωρήσω. Τώρα όμως ασχολήθηκα σοβαρά. Μπορώ να καταλάβω γιατί αποθεώθηκε. Ήταν ίσως το πιο ώριμο 2D gameplay που είχε υπάρξει, το πιο γεμάτο. Δεν έχει κάτι παραπάνω απο το Aria of Sorrow όσον αφορά το gameplay αλλά το ένα βγήκε 1997, το άλλο πολλά χρόνια μετά. Προτιμώ χίλιες φορές περισσότερο το RPG σύστημα του Symphony και την ελεύθερη επιλογή όπλων παρά το "δύσκαμπτο" (σχετικά) στυλ των περισσότερων Castlevania. Τα περισσότερα voice-overs είναι άθλια όπως και οι διάλογοι αλλά η μουσική ποικίλει και ευχαριστεί. Το artwork τα σπάει κλασσικά, το sprite του Alucard το ίδιο, μου την σπάει όμως το ghosting που γίνεται όταν προχωράει. Είμαι ο μόνος;

[Psycomaniac]

Κυρίως Minesweeper. Άντε και καμιά Solitaire... Με την εξεταστική δε προλαβαίνω να επενδύσω χρόνο σε κάποιο game. Όταν με το καλό τελειώσει θα συνεχίσω το Baldur's Gate 2. Μπορεί να εγκαταστήσω και το Neverwinder Nights...

[Neltharion]

Μιας και είμαι ακόμα με το "παλιό άθλιο που δεν παίζει και πολλά πράγματα" PC και το Ps3 μου οδεύει αυτή τη σιτγμή προς Αθήνα για αντικατάσταση(μου βγηκε προβληματικό...)είπα να ξεκινήσω κάποια απ'τα Icewind Dale,Baldur's Gate ή Diablo II.Τελικά κατέληξα στο Baldur's Gate II μιας και θεωρώ ότι είναι αυτό που ταιριάζει περισσότερο τώρα,στην κατάσταση που βρίσκομαι και θα το χαρώ πιο πολύ από οποιοδήποτε άλλο.

Εντάξει δεν έχω να πω και πολλά.Απίστευτες αναμνήσεις ξαναγίνονται πραγματικότητα,μέσα από ένα παιχνίδι που έως τώρα δεν μπορώ να βρω άξιο του(δεν έχω παίξει,δυστυχώς,το Planescape Torment).Αυτή τη φορά είχα σκοπό να ξεκινήσω το παιχνίδι με Evil Character,αλλά τελικά έκανα έναν Neutral Good Priest of Lathander(δεν είναι στο αίμα μου να είμαι "κακούλης" )

[Ren_of_Heavens]

Χμ τελικά δεν έχω τις αντοχές να συνεχίσω το Eternal Sonata για πολύ στο δεύτερο playthough.Ο τίτλος καταντάει απελπιστικά κουραστικός και τίποτα το ιδιαίτερο πια.Η αισθητική του παιχνιδιού έχει γίνει δεύτερη φύση και δεν φαντάζει τόσο γοητευτική όσο πριν και μόνο κάποια ενδιαφέροντα στιγμιότυπα που αφορούν αυστήρα πτυχές της ζωής και των έργων του μεγάλου πιανίστα το ανεβάζουν ελάχιστα πάνω από την μετριότητα.Είναι από τις φορές που πρέπει να έχεις βιώσει καλά ένα παιχνίδι για να βγάλεις ασφαλή και τελικά συμπεράσματα.

Ολοκληρώνω το Tomb Raider: Legend το οποίο το θεωρώ ένα απλά καλούτσικο παιχνίδι και αναμένω το Blue Dragon αύριο ή μεθαύριο.Τέλος πάντων,λόγω εξεταστικής και όχι της καλύτερης δυνατής διάθεσης επικρατεί λειψυδρία στο gaming absorption.



Και ο Master Chief ακόμα ρεπό έχει...

Τέλος, το Simon the sorcerer 4:Chaos happens δείχνει ενδιαφέρον αλλά την Γερμανική γλώσσα ποτέ δεν την συμπάθησα.Basbuhten... <_<


Για κάποιο λόγο μoυ λείπει πολύ το Shenmue...