Τί παίζετε αυτό τον καιρό;

[Chief]

Elliot Quest

Το είχα πάρει σε πολύ φθηνή τιμή πριν από κάποιο διάστημα, είχα παίξει λίγο και μου είχε φανεί καλό, όποτε το ξεκίνησα σήμερα. Μοιάζει αρκετά με το Zelda II. Είναι side-scroller με rpg στοιχεία, καρδούλες-εξοπλισμό αλά Ζέλντα και overworld. Προς το παρόν είναι καλό σε όλα του. Το μόνο που σκέφτομαι είναι μη γίνει πολύ cryptic bullshit η κατάσταση αργότερα.

[i Have no Equal]

Προστεθηκε και το YS VIII: Lacrimosa of Dana στα παιχνιδια που παιζω (και δεν τερματιζω α λα ραμπαρτερ)

[hideo]

Dreams VR και κανα talos principle.

[sain't]

Saint είναι όντως πιο playable to 2; Από όλους ακούω ότι δεν παίζεται με τίποτα εξαιτίας του framerate. Πάντως το 1 ήταν απλά εμπειρία, όπως έχω ξαναγράψει δεν υπάρχει άλλο game σαν αυτό.

Για μένα μια χαρά playable είναι. Αφενός έχει ήδη κυκλοφορήσει ένα πατσάκι που το βελτιώνει λίγο, αφετέρου αν αρχίσει να πέφτει σε μονά ψηφία το frame rate θέλει απλά ένα reboot το παιχνίδι (συνήθως συμβαίνει όταν δεν το κλείνεις ποτέ και απλά συνεχίζεις από sleep)

Σαν το πρώτο δεν είναι όπως είπα (το πρώτο παραμένει μοναδικό σε αυτό που κάνει) αλλά και αυτό αξίζει ακόμα και έτσι όπως είναι τώρα

[Deus]

Saint είναι όντως πιο playable to 2; Από όλους ακούω ότι δεν παίζεται με τίποτα εξαιτίας του framerate. Πάντως το 1 ήταν απλά εμπειρία, όπως έχω ξαναγράψει δεν υπάρχει άλλο game σαν αυτό.

Παίζω:
Dragon Quest XI (Switch)
Dark Souls III (Playstation 4). Ναι, έπειτα από πρόταση του ΙΗΝΕ να μην το αφήσω το έβαλα λίγο και κόλλησα. Παιχνιδάρα. Θα γράψω περισσότερα στο θέμα του παιχνιδιού.
Vagrant Story, δεύτερο playthrough για 100%

Θα γράψω πιο πολλά στο αντίστοιχο τοπικ για κάθε game.

[i Have no Equal]

ACNH
Xenoblade chronicles
Trials of mana
tetris 99
puyo puyo tetris

Δεν εχω τερματισει τιποτα απο ολα αυτα αν και εγω τερματιζω παιχνιδια.

[Ramparter]

Μπορει να μη τερματιζω παιχνιδια αλλα παιζω πολλα. Τις τελευταιες μερες εχω παιξει:

Switch:
Overcooked
Kingdom Rush
Railway Empire
Paper Mario The Origami King
Pokemon Shield
Ring Fit Adventure
Aqua Moto Racing Utopia

Xbox:
Assassin's Creed Origins*
Tekken 7
Soul Calibur 6

Ps: Origins οχι Odyssey

[thunderjohn]

Ω θεε μου αυτο το avatar, ηρθαν ολες οι αναμνησεις

[Ramparter]

Ω θεε μου αυτο το avatar, ηρθαν ολες οι αναμνησεις

[sain't]

Μόλις τερμάτισα το Deadly Premonition 2. Πιο standard affair από ότι το πρώτο και μάλλον rushed αλλά παρόλα αυτά άξιο sequel και το ευχαριστήθηκα. Το τελείωσα στις 30 ώρες αφηνοντας πολύ side quest content. Θα το ξαναπαιζα. Για όποιον ενδιαφέρεται και δεν έχει παίξει κανενα dp ακομα θα πρότεινα και πάλι το πρώτο. Αφενος το sequel πατάει πολύ στην πλοκή του πρώτου και αφετέρου το πρωτο είναι ακομα πιο περιεργο, πιο "ωμό" και ξεχωριστό αν και το 2ο παίζεται πολύ πιο εύκολα.

[thunderjohn]

Einai epos. 10/10.

[ChrisTop]

Εγώ άρχισα το Fire Emblem: Awakening του 3DS. Btw, για όσους ενδιαφέρονται για παιχνίδια 3DS το Citra Emulator έβγαλε επίσημη έκδοση στο Play Store και τρέχει σχεδόν άψογα σε κινητά με Spapdragon 845 και πάνω.

Μάλλον το καλύτερο FE που ΄χω παίξει, έχει μαζέψει τα καλύτερα στοιχεία από όλα τα προηγούμενα μαζί και έχει προσθέσει καινούργια που βγάζουν νόημα και προσθέτουν στο παιχνίδι ουσιαστικά. Το class system από ό,τι έχω τσεκάρει δίνει υπερβολικά καλές επιλογές οπότε φαντάζομαι οτι μετά το 3ο reclass θα είναι λίγο περίπατος το Game, αλλά για την ώρα κάνω από 1 εως 5 restarts σε κάθε major μάχη κάτι που δεν θυμάμαι να γινόταν τόσο έντονα στα προηγούμενα παιχνίδια.

Έχω αρχίσει να έχω διαφορετικό mindset σε τέτοια games πάντως. Άρχισα Hard-Classic και αντί να κάνω το κλασικό maxάρισμα σε συνδυασμό χαρακτήρων που 'χει νόημα απλά παίζω όποιον μου φαίνεται πιο ωραίο τυπάκι. Τον Frederick ας πούμε που τρώει τσάμπα XP αντί να τον πετάξω απτην ομάδα τον έχω αφήσει μέσα γιατί είναι ωραίος τύπος. Όλους τους μάγους τους έχω αφήσει γιατί μου φαίνονται αδιάφοροι και ο μόνος με magic είναι ο αρκετά μέτριος για την ώρα Robin που είναι jack of all. Παίζω 2 healers, 2 pegasus knights (περιέργως μου 'χουν βγει op), 2 myrmidons (κλασικά op), Frederick και τον Donnel τον κλασικό χωριάτη που γίνεται τέρας ενώ είναι σκουπδί. Λιγότερη ποικιλία δεν θα μπορούσα να 'χω αλλά δεν με νοιάζει μία και ας μου το κάνει δύσκολο αρκετές φορές.

Κατά τα άλλα έχουν σκάσει και πολυ καλα cinematics και η ιστορία είναι κλασική παπάτζα που της λείπει για την ώρα το Teen Edginess που είχαν άλλα FE και έχει την πλάκα της η φάση.

[Chief]

Castlevania: Order of Ecclesia στο DS. Πρώτη φορά που παίζω vania εδώ χρόνια (αγαπημένο παιχνίδι όταν είχε βγει) Άλλου επιπέδου δουλειά στα γραφικά, στο design, σε όλα του. Το βρίσκω λίγο δύσκολο, στην αρχή τουλάχιστον

[Titus]

Πολύ ευχαρίστως!

Τα Banner Saga συνιστώνται αναμφισβήτητα. Καταπληκτική αισθητική, μουσική και ατμόσφαιρα, έχει υλοποιηθεί πολύ όμορφα το στοιχείο του απρόσμενου και οι gaming συμβάσεις δεν τηρούνται (π.χ. δεν "πρέπει" να ζήσουν όλοι οι χαρακτήρες, ο καθένας μπορεί να χαθεί ανά πάσα στιγμή) και δεν είναι εύκολο να αναγνωρίσεις την καλύτερη πορεία, πολύ όμορφοι χαρακτήρες, αξιομνημόνευτες στιγμές, μελαγχολία, απελπισία, γενικά ό,τι πρέπει από πλευράς αίσθησης και βάρους, ενώ μου άρεσε ιδιαίτερα η ανθρωπιά και το έντονο συναίσθημα καθώς και το πόσο βαραίνουν οι επιλογές. Σε αρπάζει από την αρχή και δε σε αφήνει. Από πλευράς gameplay ειδικά το πρώτο έχει την καλύτερη ισορροπία ανάμεσα σε απλούς μηχανισμούς που συνδυάζονται σε κάτι περίπλοκο. Με δεδομένο το μέγεθος της ομάδας είναι επίτευγμα και το αποτέλεσμα είναι πολύ καλό όχι μόνο σχετικά, αλλά για το είδος. Το αδύνατο σημείο είναι το σενάριο, όπου κάποια ευρήματα επαναλαμβάνονται και κάποια πράγματα μοιάζουν...τραβηγμένα από τα μαλλιά? Σα να μην είχαν καλύτερες ιδέες?. Το 1 εξελίσσεται εξαιρετικά, το 2 αλλάζει προοπτική και είναι στα ίδια επίπεδα αν και διαφορετικό, το 3 θυμίζει υπερβολικά Lord of the Rings και προς το τέλος μου έγινε αδιάφορο. Υποθέτω κάπου το σενάριο δεν έγινε του γούστου μου, άρχισα να βρίσκω κάποιους χαρακτήρες αδιάφορους, το "δεύτερο" καστ παραπάχυνε. Θα έλεγα "ουκ εν τω πολλά το ευ", κάπου το παράκαναν για τα μέτρα μου. Έκαναν σαφή προσπάθεια, και στο 2 επιτυχημένη, να αυξήσουν το βάθος και τις τακτικές επιλογές στη μάχη, αλλά πχ στο κομμάτι 2 η μια ομάδα ήταν σχεδόν σταθερή και η άλλη τεράστια, στο 3 το mechanic με το Willpower των αντιπάλων ήταν πολύ περίεργο ενώ δεν είχες και το χρόνο να μελετήσεις κάποιους ενδιαφέροντες χαρακτήρες. Πάντως ακόμα και τώρα το προτείνω ανεπιφύλακτα για αγορά, έχοντας παίξει την τριλογία δύο φορές σερί, τη μία στο Hard.

Το Tyrrany, από την άλλη, είναι πονεμένη ιστορία. Είναι αδύνατο να δω το παιχνίδι αντικειμενικά, και αντικειμενικά δεν το λες κακό. Υποκειμενικά, ελάχιστες φορές έχω εκνευριστεί και απογοητευτεί τόσο. Καταπληκτικές ιδέες, παιχνίδι σχεδιασμένο εξ αρχής για τέσσερα ριζικά διαφορετικά playthroughs και μάλιστα με σωστό τρόπο, μοναδική ιδέα και επιβλητικός κόσμος, ό,τι έχει να κάνει με το βασικό σενάριο είναι πολύ καλά δουλεμένο και καταφέρνει να σε κάνει να σιχαθείς όποια πλευρά και αν διαλέξεις. Ο,τι έχει να κάνει με role playing είναι εξαιρετικό, βγάζει έντονο συναίσθημα, οι επιλογές έχουν βαρύτητα και δεν είναι εύκολες, αλλά βασικότατα πράγματα δε γίνονται σωστά. Ουσιαστικά δεν υπάρχει επίλογος (το τελευταίο act λείπει, απλά, λες και η Paradox ήθελε να το δώσει DLC), οι side quests είναι της πλάκας, η αφήγηση είναι ώρες ώρες ασύνδετη, η μάχη ήταν κάτω του μετρίου, το παιχνίδι φωνάζει από χιλιόμετρα ότι ήθελε περισσότερο υλικό για να αναδείξει τις ιδέες και το character building του, ορισμένα πράγματα ήταν σα να τα έχεις πάρει από κόμικ (οι Scarlet Chorus που πήγα ήταν τελείως επιδερμικοί) και γενικά ένα παιχνίδι τρομερά άνισο. Σίγουρα θα το ξαναπαίξω, θα το πρότεινα για αγορά σε έκπτωση, αλλά σε καμία περίπτωση δεν το λες διαμάντι και έχει σημαντικά ελαττώματα που δε μας έχει συνηθίσει η Obsidian. Μια απογοητευτική χαμένη ευκαιρία για κάτι μνημειώδες, αν και το παιχνίδι ακόμα έχει αξιομνημόνευτες αρετές και το προτείνω σε όσους θέλουν κάτι διαφορετικό.

[Deus]

Καλώς τον Τίτο!

Θα με ενδιέφερε να ακούσω την άποψή σου για τα Banner Saga, Tyranny.