Η χρονιά που πέρασε: 2019

[Chief]

Ανοίγω αυτό το θέμα για να γράψει, όποιος θέλει, για τα παιχνίδια που του έμειναν στο μυαλό από τη χρονιά που πέρασε.
Το 2019 για εμένα ήταν η χρονιά της ενεργούς επιστροφής μου στο σύγχρονο gaming. Από τον Σεπτέμβρη, που απέκτησα Switch, κι έπειτα, ήταν ένας πραγματικά πυκνός χρόνος gaming όπου μπόρεσα να βγάλω απωθημένα χρόνων και να παίξω τίτλους που, μέχρι πριν λίγα έτη δεν θα μπορούσα να φανταστώ πως θα έπαιζα.

Με κόκκινο τα φετινά παιχνίδια.

Crash Bandicoot N-Sane Trilogy: Το εναρκτήριο λάκτισμα στο Switch, μια από τις πολύ αγαπημένες μου σειρές. Εξάντλησα το 1ο στο 100% και σύντομα θα ακολουθήσουν και τα υπόλοιπα.

Okami: Πώς γίνεται να φτιάξεις ένα παιχνίδι εντελώς επηρεασμένο από μια άλλη σειρά (Zelda) χωρίς ποτέ να πέσεις στην παγίδα της αντιγραφής. Επικό παιχνίδι, ωραίο ταξίδι, πολύ καλό πορτ.

Link's Awakening: Δεν θέλω να μαστε ούτε φίλοι, ούτε εχθροί. Θέλω να μη θυμάμαι.

Hollow Knight: Με κούρασε λίγο αλλά το αγάπησα. Πρωτότυπο και με δικό του χαρακτήρα. Μέσα στο '20 περιμένουμε το Silksong.

Super Mario Odyssey: Φαντασία και καθαρή διασκέδαση. Ο βασιλιάς των πλατφόρμερ με μόνιμη κατοικία στα τρία άλφα.

Stardew Valley: Δεν ξέρω αν κάποιος απο 'δω το έχει τσεκάρει. Αν όχι δείτε το, αξίζει. Τιμιότατη indie δημιουργία, παιχνίδι τόσο τσιλ που γίνεται θεραπευτικό, ένα μεγάλο σαξές στόρι με συνεχή και δωρεάν υποστήριξη - πρόσφατα κυκλοφόρησε η 1.4 για όλες τις πλατφόρμες με ένα changelog να.

Breath of the Wild: Ο τίτλος που με έκανε να γυρίσω στο gaming και να αγοράσω δύο κονσόλες για να το έχω προσβάσιμο. Το αγαπημένο παιχνίδι της ζωής μου. Δεν γίνεται να είμαι αντικειμενικός.

Akane: Ένα μικρό και άγνωστο παιχνίδι, τιμητική αναφορά σε αυτή τη λίστα ως ευκαιρία να το ξαναπροτείνω. Skill-based top-down shooter/slasher, καλοφτιαγμένο αν και λούπα. Δε γνωρίζω αν υπάρχει κάτι παρόμοιο και πιο ολοκληρωμένο σαν πρόταση - αν υπάρχει πείτε το μου.

Εσάς τι σας έχει μείνει από το 2019;

[Ramparter]

Παμε σε φετινές αγορές αρχικά:

Super Mario Maker 2: Θα μπορούσα να ζήσω και χωρίς αυτό. Ευτυχώς που ειχε αρκετα official levels στο "story" και με κράτησε.

Fire Emblem Three Houses: Εθιστικό, έκαψα πάνω από 80 ώρες αλλά στη προσπάθεια να εμπλουτίσουν τη φόρμουλα κάναν ενα παιχνιδι unbalanced, έπαιζα στο hard κι οι περισσότερες μάχες δεν είχαν πρόκληση.

Link's Awakening: Μια όαση. Είχα μικρό καλάθι, λίγο πριν βγει έλεγα να μη το πάρω γιατί δεν απολαμβάνω πλέον retro games. Όμως νομίζω ότι το συγκεκριμένο έδειξε ότι τα παλιά παιχνίδια χρειάζονται έναν μικρό εκσυγχρονισμό. Το παιχνίδι μπορεί να παρέμεινε το ίδιο αλλά η νέα μηχανή ήταν αρκετή για να το απολαύσω και αυτό θεωρώ ότι οφείλεται στη ρευστότητα του νέου χειρισμού περισσότερο και λιγότερο στα νέα γραφικά. Επίσης πολύ ατμοσφαιρικό και μελαγχολικό.

Ring Fit Adventure: Απ το πουθενά ένα παιχνίδι που έχω ρίξει ήδη πάνω από 25 ώρες και όποτε νιώθω μουχλιασμένη βιοχλαπάτσα απ' την ακινησία το ανοίγω να ξεπιαστώ. Θεωρώ ότι με συνεπές πρόγραμμα μπορεί άνετα να αντικαταστήσει το γυμναστηριο για τους περισσότερους - εννοώντας δλδ αυτούς που πάνε 2-4 φορές τη βδομάδα και κάνουν λίγο απ΄ολα για να διατηρούν φόρμα.

Yooka Laylee Impossible Lair: Το πήρα απο σπόντα - επαιξα δυο levels, δε με ενθουσίασε όπως άλλους που το συγκριναν με Tropical Freeze, σιγουρα ομως ήταν αρχή και έχει πιο πολλά να δώσει.

Outer Worlds: Ξεκίνησε δυνατά και γρήγορα - εκτιμώ πολύ τα παιχνιδίια που ξεκιναν έτσι και σ αφηνουν να τα μάθεις και σιχαίνομαι το hand holding και την ιδέα ότι ένα παιχνίδι πρέπει να σου ζαλίσει δυο ώρες τα συκώτια πριν παίξεις - ωστόσο κάπου στη πορεία ξεφούσκωσε. Έχει πολύ ωραίο γράψιμο, ενδιαφέροντες χαρακτήρες με προσωπικότητα αλλα στο gameplay είναι πολύ χυμα, με λίγοι εξερύνηση βρίσκεις άπειρο loot & ammo σε βαθμό που πράγματα για τα οποία θα πρέπε να χαίρεσαι δε σου δημιουργούν ενθουσιασμό και τελικά καθαρίζει μια περιοχή απλά για να πεις οτι δεν αφησες κατι κι όχι για το rewarding.

Age of Empires II Definitive Edition: WHAT YEAR IS IT? "Γιατι να το παρεις;" "Εχεις το 2013 HD, το ιδιο game ειναι σχεδον" "Σιγα μη το παιξεις πάνω απο δυο ωρες" ηταν πολλές απ τις σκέψεις μου. Αλλα νταξει μωρε λεω θα το κατεβασω να δω πως ειναι, Steam είναι, το κάνω refund αν δε το θέλω τελικά. Και να που είμαι ηδη στις 20 ώρες έχοντας ολοκληρώσει 2 Campaigns (Bari, Montezuma) και ειμαι στα μισά της τρίτης.

Και περνάμε στα του backlog:

Assassins Creed Odyssey: Το παιχνίδι που έκαψα τις περτισσότερες ώρες, δεν ειναι Skyrim αλλά φτάνει πολύ κοντα στο να μου ικανοποιήσει αυτή την ανάγκη για open world χωρίς συγκεκριμένο σκοπό. Με έβαλε στο τρυπάκι να ασχολήθω περισσότερο με τη σειρά αν και γνωρίζω ότι τα παλιά είχα αλλη φιλοσοφία. Πήρα και το season pass πρόσφατα. Αν δεν ήταν αυτό, το Xbox θα τρωγε τη περισσότερη χρονιά σκόνη και δε θα μπαινα στη διαδικασία να πάω σε Χ.

Pokemon Let's Go Eevee: Το πήρα day one το λιωσα κανα δυο βδομάδες και το παρατησα. Κι οπως ξαφνικα το παρατησα ετσι ξαφνικά το ξαναπιασα αλλά αυτη τη φορά αγνόησα το main game κι ασχολήθηκα να μαζέψω όλα τα Pokemon. Έφτασα κοντά, πάνω από 130. Και μετά το άφησα πάλι. Ηταν αρκτο ομως να μου καλύψει τη δίψα για Pokemon κι έτσι κατάφερα να μείνω μακριά από Sword / Shield.

Smash Ultimate: Το ξαναπιασα της περασμένη βδομαδα που χα παέι στον αδερφό μου και παίζαμε παρέα και ξεκλείδωσα όσους χαρακτήρες μου είχαν απομείνει. Επίσης επαιξα επιτέλους και με Banjo Kazooie

[ChrisTop]

Τα τελευταία 7 χρόνια της ζωής μου έχω αρκετά ενοχική σχέση με το Gaming και αυτή που μας πέρασε δεν ήταν εξαίρεση. Θα ήταν ένα πολύ καλό τόπικ γιατί το 'χουμε περάσει σίγουρα αρκετοί αυτό που λέω, αλλά για να είμαι εντός θέματος:

Τερμάτησα 2 games για τα οποία έχω γράψει εντυπώσεις, αλλά θα τα γεάψω και (ακόμα ) πιο συνοπτικά εδώ:

Assasins Creed: Odyssey: Έτυχε να παρακολουθήσω έναν φίλο μου να τερμαίζει το Black Flag τον τελευταίο μήνα και σε συνδυασμό με το AC 2 που είχα παίξει για ένα ~4ωρο πριν από ποιός ξέρει πόσα χρόνια έχω αποκτήσει μια παραπάνω εκτίμηση για μια σειρά που ποτέ δεν μου άρεσε. Το Odyssey είναι ανώτερο στα πάντα, εκτός ίσως από το coolness factor, από τα προηγούμενα και από μόνο του ένα χορταστικό, καλοδουμένο και πάνω από όλα FUN παιχνίδι. Το μόνο μεγάλο μελανό σημείο του τίτλου είναι η γραφή του, τόσο ρηχή που με πέταγε έξω από το immersion. Έχω γίνει αρκετά παπάρας και ευαίσθητος στο πόσο immersive πρέπει να είναι ένα game για να ασχοληθώ όμως που δεν πιστεύω αντικειμενικά το ρίχνει τόσο όσο το 'ριξε για μένα. Του βάζω 8/10 πλέον και μάλιστα θα παίξω και το Vikings όταν βγει.

GTA V: Είμαι τεράστιος fan των GTA, θεωρώ το San Andreas το καλύτερο παιχνίδι της PS2 era, οπότε το είχα κατεβάσει και σχεδόν τερματήσει όταν είχε βγει. Είχε τύχει να πέσω σε ένα glitch τότε και σε συνδυασμό με την αδύναμη κάρτα γραφικών και του οτι δεν με είχε τρελάνει το είχα αφήσει. Κάτι το RDR 2 που είχα πιάσει στην αρχή της χρονιάς αλλά κυρίως η έκρηξη στο GTA Online PR με έκανε να το ξαναπιάσω (με καινούργια κάρτα γραφικών ).
Είναι ξεκάθαρο οτι έχουν προσπαθήσει να μεταφέρουν το πνεύμα του San Andreas στο 2013 (σαν χρονολογία μέσα στο game, αλλά και σαν τεχνολογία που χτίζεται αυτό) και ενώ μιλάμε για αψεγάδιαστο προϊόν με τρελά production values και εκνευριστική προσοχή στην λεπτομέρεια κατ' εμέ είναι λιγότερο fun, με χειρότερη ιστορία, και η προσπάθεια να γίνουν τα mechanics από "arcade" πιο ρεαλιστικά ενώ είναι η σωστή επιλογή (και η προφανής) κάνει το γκέιμ να χάνει σαν feeling στο χειριστήριο σε σχέση με τα πιο παλιά.
Χωρίς να έχω παίξει το online πιστεύω οτι θα είναι ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΗ εμπειρία και οτί χωρίς να το θέλουν (τότε) το game έχει φτιαχτεί γιαυτό.
Νομίζω οτι το RDR2 είναι αυτό που είναι σήμερα λόγω του GTA Online.

Κάτα τα άλλα πολλά LoLάκι με φίλους, πήγαμε και πλάτινουμ στο TFT αλλά βαρεθήκαμε, και ξαναπαίξαμε και λίγο CSGO. Λίγα πράματα φέτος.

[nooto]

Το καλυτερο παιχνιδι που επαιξα φετος ηταν με διαφορα το Dragon Quest XI για το οποιο εχω γραψει αναλυτικες εντυπωσεις στο αντιστοιχο θεμα. Παρα πολυ καλος τιτλος με απολαυστικοτατο gameplay και μια απο τις πιο δυνατες ιστοριες που προσωπικα εχω δει σε παιχνιδι του ειδους.

Resident Evil 2, παρα πολυ δυνατο remake που αλλαζει και τη σημασια του ορου, φανταστικη εμπειρια συνολικα και ισως το καλυτερο παιχνιδι του ειδους μηχανικα. Το μονο μου παραπονο ηταν το πως διαχειριστηκαν τα διαφορετικα σεναρια τα οποια δεν ηταν τοσο δεμενα οσο στο original, ουτε ειχαν τοσες διαφορες μεταξυ τους.

Devil May Cry 5, απλα ο βασιλιας του ειδους, η επιστροφη της Capcom και οτι πιο κοντα στο τελειο sequel. Το μονο μου παραπονο εχει να κανει με τη γραμμικοτητα των levels (θα ηθελα λιγο παραπανω exploration Astal Chain Style) αλλα κατα τα αλλα ενας πραγματικα pure fan και τελεια υλοποιημενος τιτλος.

Xenoblade Chronicles 2, επισης παρα πολυ καλο jrpg, με πολυ ωραιους χαρακτηρες, φανταστικο gameplay αλλα και με διαφορα προβληματα που επισης εχω αναλυσει στο αντιστοιχο θεμα.

Curse of the Moon + Ritual of the Night, και τα 2 παιχνιδια τα ευχαριστηθηκα παρα πολυ, φοβερο art, φοβερο gameplay και γενικα οτι πρεπει για καποιον που αγαπα την σειρα castlevania. Πολλα μπραβο στον IGA και μακαρι να συνεχισει σαν σειρα.

Assassins Creed Odyssey, γενικα μου αρεσε παρα πολυ, υπαρχουν καποια θεματα κυριως σε οτι αφορα το κατα ποσο καποιος βρισκει τη βασικη ιστορια ενδιαφερουσα (και νομιζω οτι εκει ειναι που πρεπει να δουλεψει περισσοτερο η Ubisoft), αλλα μιλαμε για ενα παιχνιδι με πολυ solid gameplay και με απιστευτη κλιμακα και καταπληκτικη αποδοση.

Shenmue, δεν ειχα ασχοληθει με τα παιχνιδια καθολου και παιζοντας το rerelease καταλαβα επιτελους γιατι ειχε γινει ολος αυτος ο χαμος τοτε. Πολυ δυνατη εμπειρια και ανυπομονω να πιασω τα επομενα σειρας.

Γενικα ειδα αρκετους τιτλους ακομα απλα αυτα μου ερχονται αυτη τη στιγμη ως τα πιο σημαντικα. Θα ξαναγραψω αν μου ερθει κατι ακομα

[Altair]

Από φετινά παιχνίδια,τελείωσα μόνο 4.


1)Bloodstained Ritual of the Night: Ήταν ακριβώς αυτό που ήθελα και αυτό που ήλπιζα πως θα είναι.Εξερεύνηση,όπλα,εχθροί,μουσική όλα ήταν όπως έπρεπε να είναι κι όπως περιμέναμε από τον IGA.Έχω ακόμα να πάω για το true ending αλλά δεν ξέρω αν και πότε.


2)The Legend Of Zelda Link's Awakening:Το δεύτερο παιχνίδι της σειράς που τελειώνω,άλλο ένα που δεν έχει μέσα Zelda,Hyrule,Ganon,Triforce.Μου άρεσε πάρα πολύ αν και να πω την αλήθεια προς το τέλος με κούρασε κάπως.Θα ήθελα να δω κι άλλα παλιότερα παιχνίδια της σειράς σε αυτό το στυλ,πχ τα Oracle.


3)Concrete Genie:Short and sweet με ωραία ιστορία και νοήματα ενώ έχει και πρωτότυπους μηχανισμούς.Η μάχη και η εξερεύνηση πάντως,έχουν vibes από Infamous.


4)Mortal Kombat 11: Πολύ ωραίο campaign καλύτερο από του Χ.Κατά τ'άλλα κλασσικά πράγματα.


Άλλα παιχνίδια που τελείωσα φέτος:


1)Astro Bot Rescue Mission:To VR είναι επανάσταση when done right.Εξαιρετικό 3d platformer με στυλ και φινέτσα.Το λάτρεψα.
2)Call of Duty Infinite Warfare: Πολύ ωραίο campaign με 7 main mission και πολλά μικρά missions,μου έφερε στη μνήμη Mass Effect & Halo κι ας μην τα αγγίζει καν σε ποιότητα.
3)Rime:Εξαιρετικό.art direction,μουσική,εξερεύνηση όλα υπέροχα.Η ιστορία στην αρχή δε βγάζει πολύ νόημα,αλλά στο τέλος καταλαβαίνεις τα πάντα και μένεις με το στόμα ανοικτό.Ακόμα και τα collectibles έχουν να κάνουν με την ιστορία.
4)Spyro The Dragon:Έχοντας δει λίγο και τα επόμενα,το πρώτο θα το χαρακτήριζα εντελώς bare bone σε σχέση με τα επόμενα,αλλά θέτει γερές βάσεις για το τι θα ακολουθήσει.
5) Kingdom Hearts Dream Drop Distance & 0.2 A Fragmentary Passage:Μου άρεσαν αρκετά,τα έχετε γράψει ήδη καλύτερα όσοι έχετε ασχοληθεί. Να δω τώρα πότε θα βρω χρόνο για το KH3.


Πέρα από τα παραπάνω,τελείωσα κι άλλα παιχνίδια από το backlog μου καθώς και dlc.
Call of Duty Black Ops:1+2,Modern Warfare 3,Ghosts,Advanced Warfare,2,World War 2
DLC: Assassin's Creed Origins The Hidden Ones,Batman Arkham Knight Season of Infamy & Arkham Episodes,Little Nightmares Secrets of the Maw,Gears of War 2 Road to Ruin dlc
Indies:Type Rider, Burly Men At Sea, Fullblast, Bloodstained Curse of the Moon
Asura's Wrath,Uncharted Lost Legacy (crushing replay),Kirby Planet Robobot,Kirby Star Allies,Captain Toad Treasure Tracker (Switch replay),Gears of War Judgement,Gears of War 4,Halo 5 Guardians,Star Fox 64 3D,Broken Sword 5,Ryse Son Of Rome.


Παιχνίδια που ξεκίνησα και δεν τελείωσα ακόμαays Gone,Hey Pikmin,Devil May Cry 5 και τέλος το Red Dead Redemption 2 που είμαι λίγο πριν το τέλος και απλά κάθομαι και κόβω βόλτες κάνοντας side quests.

[Ramparter]

Θα προσθεσω ενα που μπηκε στις καθυστερησεις το σκ:

Cities: Skylines
Το ειδα free στο gamepass κι ειπα why not. Sim City τυπου το παιχνιδι, φτιαχνεις πολεις. Δεν εχω να πω πολλα, το λατρεψα. Αφου στην αρχη (ελλειψει καθοδηγησης απ το παιχνιδι) σπαταλησα τα χρηματα κανοντας οτι να ναι και βρεθηκα να εχω μια πολη που οι πρωτοι κατοικοι την εγκατελειψαν και ελλειματικο ταμειο, καταφερα να φερω νεο κοσμο, να συνδεσω επιτελους το αποχτευτεεικο συστημα (οχι στο βυζαντιο) και να υπαρχει μια ικανοποιηση. Εκει πετυχα το πρωτο milestone, νομιζω 320 κατοικοι, που εφερε ενα καλο bonus $$ κι απο κει αρχισα να κανω καποιες επενδυσεις να επεκτεινω δρομους κλπ, αγορασα και αλλη εκταση και μετα απο 7-8 ωρες καψιματος εχω φτασει να εχω 12.000 κατοικος και να πρεπει πλεον να δω τι θα κανω με το κυκλοφοριακο.

Για κατι τετοια αγαπω το pass, δε νομιζω οτι θα αγοραζα ποτε αυτο το παιχνιδι, μια πολη θα φτιαξω, θα τη παω μεχρι να βαρεθω κι αυτο ηταν. Αλλα το καψιμο καψιμο, θυμηθηκα εποχες που τρωγα 10ωρα παιζοντας rollercoaster tycoon, pharaoh και grand prix world.

[Altair]

Κι εγώ ξέχασα να αναφέρω το Yooka Laylee and the Impossible Lair το οποίο οκ καλό είναι αλλά δεν με τρελαίνει.Τέλος το Ring Fit Adventure που έχω παίξει μόνο την εισαγωγή κι από κει και πέρα κάθομαι και παίζω συνέχεια mini games,sets κλπ.

[Deus]

Η χρονιά που πέρασε ήταν μιια από τις πιο "παραγωγικές" των τελευταίων ετών. Μετά το πέρας του μεταπτυχιακού είχα αρκετά απωθημένα να βγάλω, κάτι το οποίο και πραγματοποίησα μπορώ να πω. Λοιπόν, έχουμε και λέμε.

-Kingdom Hearts 3.

Παραέχουν βγει πολλά KH. Η ιστορία είναι πλέον τρανηγμένη από τα μαλλιά αλλά παρόλα αυτά το καταχάρηκα σαν παιχνίδι. Έχει τους καλύτερους κόσμους της σειράς, πολύ διασκεδαστική μάχη και την ψυχή που έχει κάθε KH game αλλά ταλανίζεται από τα ίδια προβλήματα που είχε το δεύτερη KH, δηλαδή υπερβολικά εύκολο και με ανεπαρκές περιεχόμενο. Έχει όμως προστεθεί με δωρεάν update ένας μεγάλος βαθμός δυσκολίας που διορθώνει το ένα πρόβλημα ενώ στα τέλη Ιανουαρίου θα λυθεί και το δεύτερο με την κυκλοφορία του dlc το οποίο υπόσχεται πολύ περιεχόμενο. Αναμένουμε. 8/10

-Final FantasY XV

Δεν θα πω πολλά, έχω γράψει ολόκληρα σεντόνια στο αντίστοιχο θέμα. θα αρκεστώ μόνο να επαναλάβω πως παρόλο που έχει τα προβλήματά του έχει μερικές συγκλονιστικές σκηνές που το καθιστούν must play για ff fan. Κρίμα όμως γιατί θα μπορούσε να είναι ένα από τα καλύτερα της σειράς ΑΝΕΤΑ. Το lore πάντως είναι από τα καλύτερα που έχω δει.

8/10

-Resident Evil 2 remake

Απλά εξαιρετικό. Το χάρηκα όσο δεν πάει, ένα από τα καλύτερα remakes που έχω παίξει και ίσως το καλύτερο survival horror που έχω δει. Τολμώ να πω πως είναι καλύτερο από το πρωτότυπο re2.

9/10

- Ring Fit Adventure. Απλά έχει γίνει μέρος της καθημερινότητάς μου. Πολύ διασκεδαστικό και όμορφο παιχνίδι το οποίο κάνει την γυμναστική ευχάριστη. Σχεδόν κάθε μέρα θα το βάλω έστω και λίγο. Έχω αρχίσει να βλέπω αλλαγή στο σώμα μου από τον πρώτο μήνα.

9/10

- Yakuza 0

Απλά αριστούργημα. Φοβερό σενάριο και γεμάτο ανατροπές με αξιομνημόνευτους χαρακτήρες και με έναν σκασμό περιεχόμενο που μπορείς να παίζεις για χρόνο και βάλε. Δεν έχει ξαναυπάρξει παιχνίδι με τόσα πολλά minigames. Από τα καλύτερα παιχνίδια της γενιάς άνετα.

9/10

- God of War

Το έπαιξα καθυστερημένα. Μου άρεσε όμως πάρα πάρα πολύ. Επιτέλους ένα σοβαρό GOW παιχνίδι με αξιοπρεπή μάχη, εξερεύνηση, side quests, gear system και σενάριο που έχει νόημα. Από τα must play της γενιάς.

9/10

-Nier Automata

...Ειλικρινά δεν ξέρω τι να πρωτοπω. Αριστούργημα απλά. Έχει μάλλον το καλύτερο soundtrack που έχω ακούσει τα τελευταία χρόνια και σενάριο που απλά σε καθηλώνει. Ίσως το πιο καταθλιπτικό παιχνίδι που έχω παίξει αλλά είναι πολύ καλογραμμένο και δεν ενοχλεί καθόλου, δεν έχει καμία σχέση με μελο. Η μάχη αρκετά καλή, κάνει τη δουλειά της μια χαρά παρόλο που δεν με τρέλανε.

9/10

[Ramparter]

Κι εγώ ξέχασα να αναφέρω το Yooka Laylee and the Impossible Lair το οποίο οκ καλό είναι αλλά δεν με τρελαίνει.Τέλος το Ring Fit Adventure που έχω παίξει μόνο την εισαγωγή κι από κει και πέρα κάθομαι και παίζω συνέχεια mini games,sets κλπ.

Δυο πιστες επαιξα και βρηκα υπερβολη την οποια συγκριση με το Tropical Freeze. Οκ δυο πιστες μονο δεν ειναι αρκετες αλλα εξαρχης προσεξα οτι εχουν βαλει πολλα και υπερβολικα κοντινα τσεκ ποιντς το οποιο εμενα μου δειχνει αμεσως μια προχειροτητα στο level design και ενας ευκολος τροπος να μπαλωσουν το balance δυσκολιας.

[Altair]

Μπράβο Deus για το Yakuza 0.

Ramparter όσο προχωράει το παιχνίδι παίρνεις κάποια tonics εκ των οποίων ένα από αυτά σου δίνει πιο συχνά checkpoints.Δεν ξέρω,κι εγώ το περίμενα σαν τρελός,αλλά για κάποιο λόγο δεν μου έχει κάνει κλικ ακόμα.Έχω παίξει 6-8 πίστες δε θυμάμαι.Θέλω να πιστεύω πως αυτό οφείλεται στο ότι είναι αρχή ακόμα κι ελπίζω μετά να πάρει μπρος.Θα δούμε.

[Roronoa]

Καλα εγω δεν ειμαι σιγουρος αν επαιξα κανενα παιχνιδι που κυκλοφορησε το 2019, περισσοτερο παλια, αλλα ας αναφερω απο αυτα ποια ξεχωρισα περισσοτερο.

La Mulana

Ευκολα το καλυτερο παιχνιδι που επαιξα. Πολυ ξεχωριστο και ιδιαιτερη προκληση. Συνδυαζει πολλα απο αυτα που μου αρεσουν, οπως side scroling platforming, exploration κτλ. Παιχνιδι με χαρακτηρα, χιουμορ και πολυ hardcore challenge.


The Banner Saga

Δεν εχω παιξει και πολλα western turn based strategy αλλα το συγκεκριμενο ειναι απο τα κορυφαια που εχω παιξει. Οι μαχες δεν ειναι ιδιαιτερα πολυπλοκες και γενικα το παιχνιδι δεν εχει το βαθος ενος Tactics ogre ή ακομα και Xcom, αλλα ειναι καλοφτιαγμενο με πολυ γαματο art. Το "choose your own adventure" gameplay το κανει πολυ ευχαριστο και συνδιαζεται αψογα με την ιστορια του.

Celeste

Μαλλον το καλυτερο "δυσκολο" platform που εχω παιξει. Δεν μου αρεσε που ειχε τοσο ιστορια tbh αλλα το gameplay ειναι τοπ.

Dead Cells

Εκει που με ειχαν κουρασει τα roguelikes μου ετυχε να παιξω αυτο. Εθιστικο και μαχες/platforming και αψογο flow.

Slay the Spire

Δεν περιμενα να με κρατησει ενα single player card game αλλα το συγκεκριμενο ηταν πολυ καλοσχεδιασμενο και απολαυστικο. Ειναι και roguelike που ενω στην αρχη περιμενα να ειναι εκνευριστικο στην πραγματικοτητα το κανει ακομα καλυτερο, who knew :O

Klonoa door to Phantomile

Επαιξα καμποσα retro games, το συγκεκριμενο μου ειχε ξεφυγει τοσα χρονια αλλα ηταν απο αυτα που ξεχωρισα. Παρολο που στην οψη φαινεται πολυ "παιδικο" ηταν ενα παρα πολυ αξιολογο Platformer με ψιλο dark ιστορια μαλιστα. Αμα ηταν λιγο πιο δυσκολο και λιγο μεγαλυτερης διαρκειας θα ηταν απλα αριστουργημα. Απο τα πιο ευχαριστα παιχνιδια που επαιξα.

[Deus]

Άψογος Ρορονοα για το Celeste, το καταχάρηκα σαν παιχνίδι και μου άρεσε και πάρα πολύ η ιστορία του. Επίσης, το Banner Saga πόσο σου πήρε να το ολοκληρώσεις;

Σχετικά με το La Mulana, είναι τόσο απάλευτο όσο λένε, δηλαδή μπορείς να το βγάλεις χωρίς να δεις οδηγούς; Οι περισσότεροι λένε ότι έχει τόσο κουφούς γρίφους που δεν μπορείς να βρεις την λύση με τίποτα και χρειάζεται οδηγός αλλά εγώ βρίσκω υπερβολικές αυτές τις απόψεις.

Έτσι για την ιστορία, βγαίνει τον Μάρτιο μια πολύ ωραία συλλεκτική με τα δύο La Mulana που θα έχει artbook και άλλα καλούδια.

[i Have no Equal]

Sekiro: Θα ξεκινησω με το προσωπικο μου και οχι μονο GOTY του 2019, καθε νεα κυκλοφορια της FROM πλεον ειναι αγορα με κλειστα ματια για εμενα. Το συγκεκριμενο ξεφευγει αρκετα απο τη φορμουλα των Soulsborne αλλα παρα τις ανησυχιες των fans η συνταγη πετυχε και μας εδωσε ενα καταπληκτικό παιχνιδι. Tο gameplay του ειναι σε αλλο επιπεδο πραγματικα, καθε μαχη ειναι σαν καταπληκτικα σκηνοθετημενη χορογραφία, αν και single player και γενικα με λιγοτερο content απο τα souls το απιστευτα smooth και εθιστικο gameplay σε ωθεί να κανεις αρκετα playthroughs. Δεν εχω να πω πολλα Miyazaki is a genious ετσι απλα.

9.2/10

Death Stranding: Το παιχνιδι που εγινε meme και χλευάστηκε ισως οσο κανενα αλλο μεσα στο '19, το αγορασα υποψιαζομενος οτι δεν θα μου αρεσει αλλα ως μια διαφορετικη εμπειρια στο gaming αποφασισα οτι θα ηθελα να την εχω. Το αποτελεσμα ειναι να κλεινω 6ωρα σερι μεχρι να το τερματισω σε περιπου 50 ωρες. Σιγουρα δεν ειναι για ολους ουτε απο αποψη gameplay ουτε απο αποψη ιστοριας παρ'ολα αυτα θα ελεγα σε οσους μπορουν να το παιξουν και να το κανουν με ανοιχτο μυαλο χωρις να επηρεαζονται απο τα delivery simulator memes. Ολα βγαζουν νοημα στο παιχνιδι οταν το τερματισεις και imo εχει ενα απο τα πιο δυνατα finale που εχω δει τα τελευταια χρονια. Το highlight απο αποψη gameplay ειναι τα asynchronous multiplayer features, ο τροπος που κανεις interact με αλλους παιχτες ειναι μοναδικος και αυτη ειναι η πραγματικη εμπειρια που ηθελε να δωσει το παιχνιδι, μια συνεργασια μεταξυ παιχτων χωρις να βλεπει ο ενας τον αλλο με σκοπο να ξαναφτιαξεις τον κοσμο και κατα συνεπεια να γινει το traversing ευκολοτερο. Αν και δεν ακουω τετοια μουσικη θα ελεγα οτι το OST ειναι καταπληκτικο με καποια πολυ δυνατα κομματια. Το runner-up μου για goty 2019 αν δεν υπηρχε το Sekiro

9/10

Link's Awakening: Δεν θα γραψω σχεδον τιποτα για το παιχνιδι, το περιμενα αρκετα ως ενα ΑΑΑ release και τελικα αυτο που ειδα ηταν ενα βιαστικο remake/remaster δεν ξερω καν που να το καταταξω με τρομερα προβληματα στον τεχνικο τομεα και με προβληματικα effects (DoF πανω και κατω). Κριμα γιατι το περιμενα πολυ καλυτερο, απλα ισως τα topdown zelda δεν ειναι για εμενα. Πονεσαν τα ματια μου και εκτος των αλλων και σαν παιχνιδι δεν με κρατησε καθολου.

/null/10

Fire emblem: three houses: Η πρωτη μου επαφη με το franchise, ξοδεψα περιπου 70-80h και μπορω να πω οτι λιγες στιγμες βαρεθηκα, ισως προς το τελος οπου τραβανε την ιστορια λιγο παραπανω απο οσο επρεπε imo. Επισης η δυσκολια του δεν θεωρω οτι ειναι balanced απο ενα σημειο και μετα και στο hard να παιζεις οι μαχες γινονται trivial και ασχολεισαι περισσοτερο με το να μιλας με NPC στο μοναστηρι. Το πιο εθιστικο κομματι του τιτλου ειναι το recruit χαρακτηρων ετσι ωστε να εχεις το optimal setup αν και μπορεις να το τερματισεις ανετα με το starting crew, αυτο εμενα μου εδωσε ενα "gotta catch em all" feeling και κολλησα. Επισης να πω οτι εχει ενα απο τα καλυτερα NG+ modes που εχω δει ποτε σε οποιοδήποτε παιχνιδι.

7.5/10

Borderlands 3: Παρα το controversy όντας epic game store exclusive και το τραγικο performance το παιχνιδι καταφερνει να κανει deliver αυτο που περιμεναν οι περισσοτεροι, loot n shoot στα καλυτερα του, το gameplay ειναι καταπληκτικο το loot εθιστικο και αν εχετε και παρεα γινεται πολυ πολυ καλυτερο. Δεν εχω να πω πολλα δεν ειναι ενα παιχνιδι που ενδιαφερει τους περισσοτερους νομιζω.

8/10

Remnant: from the ashes: Dark Souls with guns οπως λενε, για εμενα αλλος ενας τιτλος που θελει να πατησει στην ομολογουμενως εθιστικη soulslike formula, νομιζω για low budget παραγωγη ειναι τιμια και λογο weapons feel καταφερνει να δωσει μια γενικα καλη εμπειρια. Ειχα γραψει ενα μεγαλο post εντυπωσεων οποτε δεν θα επεκταθω ιδιαιτερα μονο θα πω οτι ενα απο τα παραπονα μου δηλαδη το reroll μιας συγκεκριμενης περιοχης και οχι ολου του campaign προστεθηκε με patch. Super fun οταν εχετε παρεα οριακα βαρετο αν παιζετε μονο solo.

6/10

The Surge 2: Τι περιεργο αλλο ενα soulslike, επισης εχω κανει εκτενες post οποτε δεν θα γραψω πολλα. Γενικα μου αρεσε αλλα ειχε προβληματα, συγκεκριμένα με το απλοικο scaling των εχθρων και τα περιορισμένα viable builds. Αξιζει σιγουρα ενα playthrough αν το βρειτε σε sale.

6/10

Bloodstained: Ritual of the Night: SotN 2? SotN remake? Ετσι το εχουν αποκαλεσει οσοι το επαιξαν και θα συμφωνησω απολυτα, το παιχνιδι περασε απο τρελο devhell και αργησε παρα πολυ να βγει ομως το αποτελεσμα αποζημιώνει και με το παραπανω. Τα controls ειναι fluid τα mechanics επισης καθως και το level design ειναι σε υψηλά επιπεδα. Το μονο που με χαλασε λιγο ειναι καποια 3d sprites τα οποια imo χαλουσαν την αισθητικη, νιωθω οπως και αρκετοι αλλοι οτι το παιχνιδι θα ηταν καλυτερο σε strictly 2d περιβαλλον αλλα δεν ειναι κατι που θα με αποτρεψει απο το να το βαλω πολυ ψηλα στη λιστα των παιχνιδιων που επαιξα φετος. Fans των igavania προφανως να το παιξουν χτες, ακομα και σε switch πλεον ειναι playable.

8.6/10

Blasphemous: Συνεχίζουμε με metroidvania τωρα, το παιχνιδι εχει παρα πολυ ωραια ατμοσφαιρα και pixel art αλλα ολη η ιστορια ειναι πρακτικα μια κοπια του DS, τα controls γενικα ειναι tight στο combat με εξαιρεση το platforming (εφτιαξε καπως με patch), γενικα θα ελεγα οτι ειναι ενα ευχαριστο παιχνιδι αλλα ειναι μετριο σε ολα και δεν κανει κατι παρα πολυ καλα, προσωπικα και ειναι καθαρα δικο μου θεμα απολαυσα πολυ περισσοτερο το death's gambit σε αυτο το υφος και artstyle.

6.5/10

Hollow Knight: Τα βάρια οπλα τωρα, το metroidvania που για πολλους "τελειωνει" ολα τα αλλα metroidvania και σε κανει τοσο spoiled ετσι ωστε να μην μπορεις να ευχαριστηθεις κανενα αλλο στη ζωη σου (ναι εχουν γραφτει τετοιες υπερβολες). Τον συγκεκριμενο παιχνδι πρεπει αν το εχω πιασει και να το εχω αφησει πανω απο 4-5 φορες, ο λογος ηταν το μουντο artstyle και το πολυπλοκο map system. Το τερματισα κυριολεκτικα λιγες ωρες πριν το '20 σε φαση semi speed-run γιατι απλα επρεπε. Ειναι ενα παιχνιδι που ειμαι διχασμενος και δεν νομιζω οτι εχω παρει 100% την εμπειρια που θα ηθελα, σιγουρα ειδα τα περισσοτερα απο οσα εχει να δωσει αλλα δεν ειχα το χρονο μου να το παιξω οπως θα ηθελα ισως γινει στο μελλον με το Silksong.

Στα θετικα του τιτλου τωρα τα καταπληκτικα controls, το platforming και τα bosses. Προκειται για το παιχνιδι που εχει ισως τα πιο smooth controls που εχω δει στο ειδος, θελει καλο reaction time σε αρκετες μαχες κατι που προσωπικα μιλωντας γενικα με χαλαει γιατι προτιμω μια πιο strategy focused/pattern προσέγγιση, στο HK βρηκα τον εαυτο μου απλα να αποφευγει enemy attacks χωρις να εχω βρει καποιο pattern αλλα παρ'ολα αυτα να δουλευει μια χαρα. Στον τομεα του platforming τον οποιο βρηκα εξαιρετικο λογο controls θα ελεγα σε ολους να δοκιμασουν το white palace (το λεγομενο και path of pain) φαινεται σαν ενα tribute στο super meat boy και εμενα προσωπικα μου φανηκε εξαιρετικα δυσκολο. Πρεπει να μου πηρε 5 ωρες τουλαχιστον και αυτο βλεποντας ταυτοχρονα guides και χρησιμοποιοντας καποια (μικρα πλεον) skips. Ισως το καλυτερο σημειο ολου του παιχνιδιου imo.

To progression ειναι παρα πολυ καλο και κλασσικο metroidvania, καθε ability που παιρνεις ανοιγει το χαρτη ολο και περισσοτερο το προβλημα που ειχα ηταν με το κακο map implementation το οποιο για εμενα σου ζηταει πρακτικα να θυμασαι περισσοτερο που ειναι το καθε τι παρα να βασίζεσαι στον χαρτη και μονο σε αντιθεση με αλλα metroidvania, θεωρω ιδανικο το map system του sotn/bloodstained και δεν ειναι τυχαιο οτι τα περισσοτερα τον αντιγραφουν. Το παιχνιδι ειναι καλο για μεγαλα sessions, τις 3 τελευταιες μερες που το ελωσα πριν το τερματισω το απολαυσα αρκετα γιατι θυμομουν σχετικα καλα το layout και αυτο βοηθησε παρα πολυ.

Στα αρνητικα τωρα αν και τα εχω αναφερει γενικα θα πω επιγραμματικά οτι με χαλασε η μουντη χρωματικη παλετα το ασκοπο backtracking σε καποιες περιπτωσεις σε συνδυασμό με τον κακο χαρτη ολα αυτα υποκειμενικά.

8/10

Hades: Ενα καταπληκτικο roguelike απο την supergiant το οποιο οι fans του ειδους πρεπει να παιξουν οπωσδηποτε, καταπλητικα controls, ωραιο και χιουμοριστικο implementation της Ελληνικης μυθολογιας και γενικα ενα παρα πολυ αρτιο παιχνιδι αν και σε early access ακομα.Προσθετουν συνεχως περιεχομενο και ισως δεν επρεπε να το συμπεριλαβω στο '19 γιατι πρακτικα δεν εχει γινει release ακομα αλλα w/e παρτε το και παιξτε το ειναι καταπληκτικο.

8.5/10

Αυτα ειναι τα περισσοτερα που μου εμειναν απο το '19, αν εχω ξεχασει κανενα βαρβατο θα το προσθεσω αργοτερα προς το παρον θα ελεγα οτι ηταν μια αρκετα γεματη χρονια με παρα πολυ καλα παιχνιδια.

Edit για spelling κλπ αργοτερα το εγραψα αρκετα βιαστικά.

[Cpl_Shephard]

Τερματισα μονο 3 παιχνιδια περσι ( πρεπει να ντρεπομαι το ξερω xD )
Mario Odyssey και Breath of the Wild τα εχουμε anal-υσει 100φορες εδω μεσα για το ποσο τιτανοτεραστιες παιχνιδαρες ειναι οποτε δεν θα γραψω κατι παραπανω,
η μονη κυκλοφορια του '19 που εκατσα και τελειωσα μεσα στο '19 ητανε το Shakedown Hawaii

η ολη φαση κρατησε καπου 25 ωρες , προκειται για εναν κλωνο του GTA ( το παλιο το ορθοδοξο οχι αυτες οι casual-ιες που βγαζει η pornstar απο το 3 και μετα ... ) ο οποιος δειχνει με τον τροπο του το μεσαιο δαχτυλο στην σημερινη καταντια της βιομηχανιας των games και γενικοτερα στο ποσο εχει αλλαξει η ζωη του average Joe στις "ανεπτυγμενες χωρες" προς το χειροτερο, ειναι αρκετα ευκολο δεν εχει ζωες ουτε αναγκαζεσαι να κανεις replay μεγαλα κομματια σε περιπτωση που σκοτωθεις καπου, τελειωσα το main story και το παρατησα στο 89% progress αλλα βλεπω τωρα πως εχει μπει εξτρα περιεχομενο με τα τελευταια updates οποτε ισως παιξω λιγο ακομα, στα 10 αντε 15 ευρω ειναι μια τιμια αγορα αρκει να ειστε και λιγο old schoοl, διαβαζα το αλλο το αμουστακο να γκρινιαζει οτι δεν εχει voice acting και τραβαγα τα μαλλια που δεν εχω ... σε λιγο θα γκρινιαζουνε που βγηκε το OoT στο switch και δεν εχει κουμπι για jump