"Δύσκολα" indie games.

[Altair]

Αφορμή για αυτό το θέμα αποτέλεσαν το παρακάτω άρθρο

https://www.enternity.gr/Article/Blogs/%CE%9A%CF%8C%CF%88%CE%B5-%CE%A1%CE%AC%CF%88%CE%B5-%CE%A4%CE%B1-videogames-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%80%CE%B1%CE%B9%CE%B4%CE%B9%CE%AC/41583.html

καθώς και το ποστ του Phantom Duck για το Hollow Knight
http://gamers-odyssey.net/showthread...l=1#post160629 post 4259.

Η αιτία όμως είναι άλλη.Τα πολλά indie games που έχω αγοράσει κατά καιρούς με σκοπό να παίξω κάτι χαλαρωτικό,και τελικά καταλήγω να παίζω κάτι αρκετά δύσκολο το οποίο όχι μόνο δε με χαλαρώνει αλλά με εκνευρίζει κιόλας.

Εννοείται πως δεν πρέπει να είναι όλα εύκολα,όμως δε νομίζετε πως κάποιες φορές το παρακάνουν σε αυτόν τον τομέα;Επιπροσθέτως και έχοντας διαβάσει και το παραπάνω άρθρο,σκεπτόμενος παιδικά παιχνίδια και την έλλειψη αυτών,το μυαλό μου πήγε στα indie games.Μετά συνειδητοποίησα πόσο λάθος είμαι.
Θεωρώ πως πρέπει να βρεθεί η σωστή τομή.Ίσως εγώ το βλέπω λάθος.
Πείτε τη γνώμη σας.

[i Have no Equal]

Με αποτέλεσμα ο μικρός φιλόδοξος gamer να τα βρίσκει γρήγορα σκούρα και να παραιτείται ή να σπάει τα νεύρα του ταλαίπωρου γονιού ο οποίος καλείται να εξηγήσει, να περάσει ή να λύσει το όποιο σημείο δυσκολεύει το βλαστάρι του.

Γελαω απλα..

Δεν υπαρχει αυτο που λενε, τα "παιδια" γινονται αρκετα γρηγορα καλοι στα videogames και το challenge μονο καλο μπορει να ειναι, εδω και 30αρηδες "παλαίμαχοι gamers" δεν μπορουν να παιξουν ds/nioh/bloodborne και τα σχετικα "δυσκολα" games, η ηλικια δεν παιζει ρολο καθολου.

[Chief]

Το Sunless Sea. Permadeath + αργός ρυθμός δεν είναι καλός συνδυασμός, έκανα καριέρα έχτισα πρόοδο, πήγα σε λάθος γωνιά του χάρτη, με στριμώξανε οι εχθρικές γαλέρες και φτου από την αρχή. Δεν είχα κουράγιο να το συνεχίσω να κάνω ξανά τα ίδια. Βέβαια μπόρεσα και πέρασα πράγματα από το ένα playthrough στο άλλο (κάποια λεφτά, ένα σπίτι και κυρίως τον χάρτη), αλλά οι ιστορίες των νησιών μηδενίζονται και τα exploration bonus καπνός επειδή μετέφερα τον παλιό χάρτη. Ενώ είναι παιχνιδάρα, και μ αυτό έκανα τα καλύτερα sessions των τελευταίων χρόνων, το replay είναι επίπονο λόγω του πολύ κειμένου, σαν να πρέπει να διαβάσεις κεφάλαια βιβλίου από την αρχή... Οπωσδήποτε θα το συνεχίσω κάποια στιγμή, με manual save αυτή τη φορά όμως - σου δίνει την επιλογή να γυρίσεις μόνιμα σε αυτό το mode, αλλά εγώ ήθελα να τη δω χάρντκορ, τρομάρα μου.

[Deus]

Αρχικά να πω πως βρίσκω πολύ ωραίο το θέμα.

Στο ψητό τώρα, αρκετά indies προωθούνται από τις εταιρείες ανάπτυξης ως φρέσκα, πρωτότυπα παιχνίδια και πολλές φορές ως δύσκολα. Με άλλα λόγια, το μήνυμα που εκπέμπουν προς τους καταναλωτές είναι "Αγοράστε το παιχνίδι μας γιατί είναι αξιόλογο, πρωτότυπο, φτιαγμένο με μεράκι και, σε αντίθεση με την πλειοψηφία των ΑΑΑ παραγωγών που θέλουν τους τίτλους να είναι βατοί, πολύ προκλητικά. Τα παραδείγματα πολλά, super meat boy, binding of Isaac,ftl, sunless sea κτλ κτλ. Νομίζω πως δεν είναι τυχαίο ότι η άνθηση του roguelike, είδους δηλαδή που είχε εξαφανιστεί, επανήλθε στο προσκήνιο από indie παραγωγούς. Το αξιοσημείωτο είναι πως αυτού του είδους τα παιχνίδια είναι και πολύ επιτυχημένα.

Πάντως υπάρχουν πολλά ndie games που έχουν φυσιολογικό επίπεδο δυσκολίας και που δεν εκνευρίζουν/ κουράζουν, ενδεικτικά θα αναφέρω τα Dust an elysian tail και Quagamelee. Οπότε θεωρώ πως υπάρχουν άφθονες επιλογές indie τίτλων και για αυτούς που θέλουν απίστευτα δύσκολα και hardcore παιχνίδια και για τους gamers που θέλουν πιο βατά παιχνίδια.

Edit: Παρόλο που δεν με χαλάει ο υψηλός βαθμός δυσκολίας να πω πως με έχει κουράσει η αντίληψη που έχουν για το τι θα πει δύσκολο παιχνίδι ορισμένοι developers indie roguelike, εξαιτίας του random στοιχείου που σχεδόν πάντα έχουν αυτά τα παιχνίδια υπάρχουν τόσοι αστάθμητοι παράγοντες ώστε πολλές φορές όσο καλά και να το έχεις μάθει το παιχνίδι είναι πολύ πιθανό απλά να μην μπορέσεις να το ολοκληρώσεις επειδή απλά έτσι αποφάσισε το game, αυτό σε συνδυασμό με το ότι βάζουν ΠΑΝΤΑ permadeath το καθιστά πολύ κουραστικό για εμένα από ένα σημείο και μετά. Δύσκολα είναι και τα dark souls/bloodborne αλλά εκεί ΥΠΑΡΧΕΙ πρόοδος και όταν χάνεις δεν είναι ΠΟΤΕ λόγω τυχαίων παραγόντων γεγονότων.

[Altair]

Για μένα το random σημαίνει βαρεμάρα.Βαρεμάρα από τους developers να κάτσουν να φτιάξουν κάτι με σωστό σχεδιασμό και ισορροπία.Κάποιοι θα πουν πως το κάνουν για να υπάρχει πάντα κάτι φρέσκο όταν παίζεις.Διαφωνώ,θα μπορούσαν να το βάλουν σαν extra mode ή κάτι τέτοιο,για όποιον ενδιαφέρεται.

[Deus]

Κοίτα, εξαρτάται την περίσταση.

Σε ορισμένα παιχνίδια το random λειτουργεί πολύ καλά και προσθέτει κιόλας στο gameplay (diablo). Μπορεί όμως να γίνει εκνευριστικό, τουλάχιστον για τα δικά μου γούστα, όταν συνδυάζεται με permadeath. Επίσης, random δεν είναι μόνο ο σχεδιασμός των επιπέδων αλλά και άλλα πράγματα, πχ μπορεί να χάσεις απλά ένα roll και ένας χαρακτήρας σου να τρελαθεί, να σκοτώσει όλη την υπόλοιπη ομάδα και να αναγκαστείς να ξαναξεκινήσεις το παιχνίδι από την αρχή. Ακόμα και αν έχεις φτιάξει καλή ομάδα, έχεις βρει καλά αντικείμενα/ όπλα και σημειώνεις καλή πρόοδο μια άτυχη στιγμή αρκεί σε τέτοιου είδους παιχνίδια. Ενώ αρχικά παιχνίδια όπως spelunky και binding of Isaac μου είχαν αρέσει πολύ τώρα τα αποφεύγω γιατί νιώθω ότι παίζω, παίζω και δεν έχω πρόοδο σε αντίθεση με, κλασσικά, τα soulsborne. Αυτά τα παιχνίδια έχουν πολλά δυνατά σημεία και καταλαβαίνω τι τους βρίσκουν οι οπαδοί τους αλλά νιώθω ότι πήρα ότι μπορούσα να πάρω από αυτά.

[Ryu_gr]

Don't Starve. Άλλο ένα game που αγόρασα λόγω πολύ καλών κριτικών και τιμής.

Έχει αρκετά στοιχεία που ανακαλύπτεις με τον καιρό, δίχως tutorial και αυτό έχει τη γοητεία του παρελθόντος και φυσικά είναι παλουκάκι.

Σκοπός του random που αναφέρατε (υπάρχει και στο Don't Starve) είναι μεταξύ άλλων να προσφέρει δυναμικό gameplay οπότε το βλέπω θετικά. Υπάρχει ένα άρθρο στη wiki: https://en.wikipedia.org/wiki/Procedural_generation
Νομίζω ο [MENTION=16]Evans[/MENTION] μπορεί να μας πει 2-3 πραγματάκια πραπάνω.

[i Have no Equal]

Dead Cells

Το πηρα στο summer sale και μπορω να πω οτι με εχει κερδίσει παρα πολυ, ειναι rogue-lite metroidvania στυλ rogue legacy on steroids, η μαχη ειναι καταπληκτική, τα controls απο τα καλυτερα και πιο responsive που εχω δοκιμασει στο ειδος και το art style του επισης πολυ καλο. H δυσκολια ειναι αρκετα αυξημένη, δεν ξερω ποσες περιοχες εχει και ποσες θα βαλουν ακομα παντως successful run δεν εχω κανει ακομα, πεθαινω σε ενα boss συνεχεια αλλα ειναι πολυ εθιστικο. Ειναι απο τα κλασσικά παιχνιδια που το παραμικρό λαθος μπορει να κοστισει ενα πολυ υποσχόμενο run και να σε εκνευρισει αρκετα.

[Phantom Duck]

Βλέπω είναι early access, δεν θα κάτσω να μπλέξω. Όταν βγει ολόκληρο θα το ξανασυζητήσουμε, πάντως λίγο που το είδα, φάνηκε πολύ ωραίο. Μπαίνει στην λίστα με τα υπ' όψιν.

[Soldier76]

re seis poso palouki einai auto to Rogue Legacy ? olo xanw , pio einai to noima tou? mou aresei to gameplay alla den katalabainw pws na to paixw

[i Have no Equal]

Πάτα κουμπάκια, σκότωνε, git gud.

[Altair]

Μ'αρέσει που στο πρώτο ποστ κράζω για δυσκολία,και σήμερα τσίμπησα το Salt and Sanctuary.Καλός μαζόχας και του λόγου μου.

[Roronoa]

Τα δυσκολα παιχνιδια εχουν την θεση τους. Οταν οι "ΑΑΑ" developers θελουν να κρατανε τους gamers απο το χερακι για να μην χασουν καμια πωληση και στεναχωρησουν κανεναν καποιος πρεπει να καλυψει το κενο. Δεν ειναι τυχαιο πως ο altair βαζει στον τιτλο δυσκολα indie games. Κανονικα αυτο θα επρεπε να μας προβληματιζει περισσοτερο απο ολα. Δεν χρειαζεται ολα τα παιχνιδια να ειναι σαν να συμετεχεις σε ταινια.

Δεν νομιζω πως το παρακανουν, η προκληση ηταν βασικο συστατικο των games μερικα χρονια πριν και ξαφνικα οταν ενα παιχνιδι ειναι δυσκολο μας φαινεται περιεργο.
Παραδειγμα το n.sane crash trilogy που στα reviews παντου γραφουν πως ειναι δυσκολο, και πολλοι το βαζουν και στα αρνητικα κιολας. Ο normie κοσμος θελει πια να παιζει παιχνιδια που θα τα τελειωσει ευκολα και θα νιωσει καλυτερα με τον εαυτο του, δεν θελει να σπαταλαει χρονο σε προκλησεις. αποψη μου ειναι πως αν ενα παιχνιδι ειναι περιπατος χανεις και το νοημα.

git gud etc

[i Have no Equal]

Ε ναι αλλα αμα εχει συνηθίσει ο άλλος παιχνιδια του στυλ βλεπεις μιση ωρα cut scenes μετα να ανεβαινει ενα κτιριο αλλη μιση ωρα cut scenes το salt and sanctuary(το οποιο δεν ειναι καθολου δυσκολο γιατι εχει leveling btw) και το καθε indie που πρεπει να πατησεις και 2 κουμπακια του φαινεται δυσκολο..

[Roronoa]

Πανω κατω αυτο λεω. Εχει γινει και meme η συγκριση του crash με τα dark souls τωρα (εντωμεταξυ τα dark souls ποτε δεν ηταν πραγματικα δυσκολα).