Προσωπικά πάντως, δηλώνω ανοικτά υπέρ των remakes γενικά. Δεν πρόκειται λοιπόν να αντιμετωπίσω διαφορετικά το Final Fantasy VII. Εφόσον ένας τίτλος πληροί τις προϋποθέσεις για να γίνει remake, τότε δηλώνω κάθετα υπέρ αυτού.
Θεωρώ ότι το Final Fantasy VII, όπως και πολλοί άλλοι τίτλοι της ίδιας περιόδου, πληρούν τις προϋποθέσεις για την επαναδημιουργία αυτών σαν remakes. Επιπρόσθετα, θεωρώ ότι τα remakes κάλο θα ήταν να μην περιορίζονται μονάχα στα αριστουργήματα της εκάστοτε εποχής, αλλά ίσως, πολύ περισσότερο, σε τίτλους οι οποίοι δε κατάφεραν στην εποχή τους να είναι ακριβώς αυτό που επιδίωξαν. Με άλλα λόγια, αν το Final Fantasy VII σηκώνει μια φορά remake, το Nomad Soul σηκώνει δέκα.
Η δημιουργία επίσης ενός remake έχει πολλές διαστάσεις, διαστάσεις οι οποίες και δεν εξαντλούνται στη δυνατότητα που προσφέρεται σε κόσμο ο οποίος, για x-y λόγους, δεν ήρθε σε επαφή με τον τίτλο στην εποχή του, να τον γνωρίσει τώρα. Αυτό είναι μια μονάχα διάσταση ενός remake. Υπάρχει ταυτόχρονα η διάσταση της, εν δυνάμει, προϋπόθεσης του να μπορεί ο κόσμος να βιώσει μια εμπειρία με τις ίδιες, πάνω κάτω, προϋποθέσεις που το έκανε χρόνια πριν. Αλλά και αυτή του ενδιαφέροντος που παρουσιάζει η επεξεργασία μιας κλασικής δημιουργίας, αναφορικά με το αποτέλεσμα, βάσει των σύγχρονων μέσων που κάνουν την εμφάνισή τους σήμερα. Πως θα μπορούσε μια κλασική δημιουργία να επωφεληθεί από τα νέα δεδομένα κλπ.
Το ζήτημα, για οποιονδήποτε τίτλο, είναι για τι είδους remake κάνουμε λόγο. Μιλάμε για την εύκολη, πρόχειρη, μα δυστυχώς επικρατούσα, λογική του τεχνικού remake; Ή, αντίθετα, για τη πιο πολύπλοκη διαδικασία ενός ολικού remake; Έχει σημασία για ποια remake λογική μιλάμε, καθώς κάθε τίτλος (genre περισσότερο) έχει τα δικά του χαρακτηριστικά, ωριμάζοντας διαφορετικά στη πάροδο των χρόνων. Εάν στη περίπτωση του Final Fantasy VII όμως, κάνουμε λόγο για ένα απλό τεχνικό ρετουσάρισμα, τότε όχι μόνο δεν είμαι ζεστός, αλλά δηλώνω κάθετα αντίθετος. Αν όμως μιλάμε για το πάρσιμο του Final Fantasy VII σαν βάση και την ολική επαναδημιουργία αυτού, βάσει των σημερινών δεδομένων, τότε ναι, δηλώνω 100% υπέρ.
Δε κρύβω πάντως ότι πολλούς τίτλους θα ήθελα να τους δω να γίνονται remake, συμπεριλαμβανόμενων των Ocarina of Time, Super Mario 64, Panzer Dragoon Saga, Nomad Soul, GoldenEye, Perfect Dark, Metal Gear Solid, Resident Evil και ένα σωρό ακόμα κλασικούς, και μη, τίτλους. Και πριν μου πει κανείς ότι τα Metal Gear και Resident Evil έγιναν remake στο GameCube, δεν κάνω λόγο για τεχνικά remake πάνω σε ετεροχρονισμένη δομή, αλλά για ολικά remakes των εν λόγο τίτλων. Έκτος του Mario 64 που, λόγω ιδιαιτεροτήτων, δε χρειάζεται κάτι παραπάνω από ένα απλό τεχνικό ρετουσάρισμα, οι υπόλοιποι τίτλοι είναι δώρο άδωρο χωρίς ολικό remake. Γενικά εκείνη τη πολύ δυνατή τελευταία τριετία των 90’s, πολύ θα ήθελα να τη δω ξανά υπό ένα σύγχρονο πρίσμα.
Θεωρώ ότι το Final Fantasy VII, όπως και πολλοί άλλοι τίτλοι της ίδιας περιόδου, πληρούν τις προϋποθέσεις για την επαναδημιουργία αυτών σαν remakes. Επιπρόσθετα, θεωρώ ότι τα remakes κάλο θα ήταν να μην περιορίζονται μονάχα στα αριστουργήματα της εκάστοτε εποχής, αλλά ίσως, πολύ περισσότερο, σε τίτλους οι οποίοι δε κατάφεραν στην εποχή τους να είναι ακριβώς αυτό που επιδίωξαν. Με άλλα λόγια, αν το Final Fantasy VII σηκώνει μια φορά remake, το Nomad Soul σηκώνει δέκα.
Η δημιουργία επίσης ενός remake έχει πολλές διαστάσεις, διαστάσεις οι οποίες και δεν εξαντλούνται στη δυνατότητα που προσφέρεται σε κόσμο ο οποίος, για x-y λόγους, δεν ήρθε σε επαφή με τον τίτλο στην εποχή του, να τον γνωρίσει τώρα. Αυτό είναι μια μονάχα διάσταση ενός remake. Υπάρχει ταυτόχρονα η διάσταση της, εν δυνάμει, προϋπόθεσης του να μπορεί ο κόσμος να βιώσει μια εμπειρία με τις ίδιες, πάνω κάτω, προϋποθέσεις που το έκανε χρόνια πριν. Αλλά και αυτή του ενδιαφέροντος που παρουσιάζει η επεξεργασία μιας κλασικής δημιουργίας, αναφορικά με το αποτέλεσμα, βάσει των σύγχρονων μέσων που κάνουν την εμφάνισή τους σήμερα. Πως θα μπορούσε μια κλασική δημιουργία να επωφεληθεί από τα νέα δεδομένα κλπ.
Το ζήτημα, για οποιονδήποτε τίτλο, είναι για τι είδους remake κάνουμε λόγο. Μιλάμε για την εύκολη, πρόχειρη, μα δυστυχώς επικρατούσα, λογική του τεχνικού remake; Ή, αντίθετα, για τη πιο πολύπλοκη διαδικασία ενός ολικού remake; Έχει σημασία για ποια remake λογική μιλάμε, καθώς κάθε τίτλος (genre περισσότερο) έχει τα δικά του χαρακτηριστικά, ωριμάζοντας διαφορετικά στη πάροδο των χρόνων. Εάν στη περίπτωση του Final Fantasy VII όμως, κάνουμε λόγο για ένα απλό τεχνικό ρετουσάρισμα, τότε όχι μόνο δεν είμαι ζεστός, αλλά δηλώνω κάθετα αντίθετος. Αν όμως μιλάμε για το πάρσιμο του Final Fantasy VII σαν βάση και την ολική επαναδημιουργία αυτού, βάσει των σημερινών δεδομένων, τότε ναι, δηλώνω 100% υπέρ.
Δε κρύβω πάντως ότι πολλούς τίτλους θα ήθελα να τους δω να γίνονται remake, συμπεριλαμβανόμενων των Ocarina of Time, Super Mario 64, Panzer Dragoon Saga, Nomad Soul, GoldenEye, Perfect Dark, Metal Gear Solid, Resident Evil και ένα σωρό ακόμα κλασικούς, και μη, τίτλους. Και πριν μου πει κανείς ότι τα Metal Gear και Resident Evil έγιναν remake στο GameCube, δεν κάνω λόγο για τεχνικά remake πάνω σε ετεροχρονισμένη δομή, αλλά για ολικά remakes των εν λόγο τίτλων. Έκτος του Mario 64 που, λόγω ιδιαιτεροτήτων, δε χρειάζεται κάτι παραπάνω από ένα απλό τεχνικό ρετουσάρισμα, οι υπόλοιποι τίτλοι είναι δώρο άδωρο χωρίς ολικό remake. Γενικά εκείνη τη πολύ δυνατή τελευταία τριετία των 90’s, πολύ θα ήθελα να τη δω ξανά υπό ένα σύγχρονο πρίσμα.
Comment