Είπα να ανοίξω topic επειδή υπήρξε κάποιο ενδιαφέρον. Χτες λοιπόν γύρισα από το Λονδίνο, το οποίο και επισκέφτηκα για το Distant Worlds. Η συνολική εμπειρία ήταν αρκετά ιδιαίτερη και σίγουρα θα έχω να τη διηγούμαι για πολύ καιρό.
Η οργάνωση για το ταξίδι ήταν μηδαμινή. Έκλεισα εισιτήρια με ένα λεωφορείο, το οποίο άργησε μία ώρα και προέκυψε ότι σε αφήνει σε ένα σιδηροδρομικό σταθμό στη μέση του πουθενά, από όπου πρέπει να μετεπιβιβαστείς σε τραίνο. Το τραίνο άργησε μία ολόκληρη ώρα, οπότε Λονδίνο έφτασα ακριβώς μία ώρα πριν τη συναυλία (ήταν να φτάσω κοντά δύο). Το καλό είναι ότι ήξερα πώς να κινηθώ και δε χρειάστηκε να χάσω χρόνο στο να ψάχνω χάρτες. Το τραγικό είναι ότι ξενοδοχείο έκλεισα μέσα στο τραίνο .
Με τα πολλά φτάνω στην Cromwell Road και αρχίζω να ανεβαίνω προς το Royal Albert Hall. Στην πορεία πέτυχα έναν Snow, μία Serrah, μία Sephiroth (άσχημη γυναίκα ντυμένη Sephiroth - double fail), μία Lightning, ένα Imp και μία White Mage. Μπαίνω μέσα στο Hall και βλέπω ένα μπούγιο γύρω από τον γκισέ να προσπαθεί να αγοράσει CDs, T-shirts, DVDs κτλ. Από μουσική είχαν τα OSTs από FF VII και ΧΙΙΙ και τα δύο Distant Worlds. Πήρα τα CDs και όρμησα στην αίθουσα, μπήκα μέσα, κάθισα ανάμεσα σε δύο Ιάπωνες και σε δύο λεπτά ξεκίνησε το πρόγραμμα.
(ενδιαφέρον part από εδώ και κάτω)
Μπαίνουν οι μουσικοί, μπαίνει ο μαέστρος και στα καπάκια μπαίνει ο Uematsu. Μακρύ μαλλί, bandana, σαγιονάρα με άσπρη κάλτσα και κάτι μεταξύ μανδύα και πιτζάμας. Υποθέτω ότι αυτή είναι η επίσημη ενδυμασία των Ιαπώνων σε τέτοιες περιστάσεις. Ήταν πάντως λίγο αστείο . Ενθουσιασμός, συγκίνηση και χειροκρότημα. Το θέατρο ήταν γεμάτο φυσικά.
Θα βάλω διάφορα κομμάτια, αν πιστεύετε ότι βαραίνει το post πείτε μου να τα αλλάξω.
Πρώτο κομμάτι που έπαιξαν - αν θυμάμαι καλά - ήταν το Prelude (makes sense) και στη συνέχεια το Liberi Fatali. Εγώ καθόμουν λίγο πιο πάνω από τον τύπο που τραβάει το παρακάτω video:
Μετά από αυτό υπήρξε ένας μικρός λόγος από το μαέστρο, μας παρουσίασε τον Uematsu και έπαιξε το fanfare (έπος):
Μετά ακολούθησε το To Zanarkand, το FF VIII battle theme και διάφορα τραγούδια από όλα τα βασικά FF (I-XIV). Παραδόξως, την τιμητική του δεν την είχε το VII, αλλά το VI. Πέραν των κλασικών Eyes on me, Kiss me goodbye (meh), Aerith's Theme, ακούστηκαν τα Bombing Mission, Jenova (έπος), Dancing Mad, Terra's Theme, Giglamesh Theme (t3h), Chocobo Theme και η όπερα από το VI. Την όπερα δεν την περίμενα με τίποτα και όταν το ανακοίνωσε ο μαέστρος έμεινα λίγο άφωνος . Στο Hall υπάρχει και ένα εκκλησιαστικό όργανο, το οποίο και έπαιξε στο Dancing Mad. Απλά τέλειο .
Το Chocobo's Theme παίχτηκε πριν το διάλειμμα και αποτελούνταν από δύο κομμάτια, το πρώτο είναι το theme του FF XIV ("which is struggling to come out" όπως είπε και ο μαέστρος) και το δεύτερο το κλασικό theme που ξέρουμε:
Όπως βλέπετε υπήρχαν και δύο πανιά στα οποία πρόβαλαν σκηνές από το FF του οποίου τη μουσική έπαιζαν. Προσωπικά δε μου άρεσε σαν ιδέα, κάποιες προβολές όμως ήταν επιτυχημένες.
To encore προφανώς και ήταν το One Winged Angel, το οποίο πλέον δε μου κάνει καμία αίσθηση, αλλά το κομμάτι πριν το encore ήταν το Terra's Theme με τα credits της συναυλίας, κάτι που γενικά ενθουσίασε (απόλυτα λογικό νομίζω ):
Η όπερα:
Ο Nobuo :
One Winged Angel:
Το σημαντικότερο μέσα σε όλα αυτά είναι ότι το Distant Worlds θα έρθει και του χρόνου στο Royal Albery Hall, στις 17 του Νοεμβρίου, οπότε μπορεί όποιος θέλει να προγραμματίσει ένα ταξίδι. Αν δεν κάνω λάθος, τα εισιτήρια θα ανοίξουν από το Δεκέμβριο. Προσωπικά ακόμα Αγγλία θα είμαι, οπότε δεν υπάρχει περίπτωση να μην ξαναπάω. Θα μπορούσαμε να κανονίσουμε κάτι και όλοι μαζί, αν υπάρχει όρεξη, διάθεση και χρήμα. Κάποιοι το συζητούσανε για Ε3, αυτό είναι κάτι πολύ φτηνότερο, πολύ πιο άμεσο και αρκετά πιο σίγουρο .
Λοιπά συμβάντα που με έκαναν να αισθανθώ αρκετά οικεία ήταν οι αναφορές του μαέστρου στην ιστορία της σειράς και στα διάφορα κομμάτια των παιχνιδιών. Όταν ανακοίνωσε τη δεύτερη συναυλία που θα γίνει του χρόνου είπε ότι θέλουν να γιορτάσουν τα 25 χρόνια της σειράς, μια που ο πρώτος τίτλος κυκλοφόρησε στις 18/12/1987. Εκείνη τη στιγμή πετάχτηκε κάποιος και είπε (αν πρόσεξα καλά) ότι πρέπει να γίνει remake το FF VII . Επίσης, στο ξεκίνημα του δεύτερου κομματιού της συναυλίας μας παρουσίασε κάποια μέλη της Square-Enix. Το κοινό δε φάνηκε να ενθουσιάζεται και τόσο πάντως .
Η εμπειρία ήταν μοναδική. Ασχολούμαι με αυτή τη σειρά 12 χρόνια, ουσιαστικά μεγάλωσα με αυτήν (όπως και πολλοί από εδώ μέσα) και τη μουσική της όπως και να το κάνουμε την αγάπησα με το πέρασμα των χρόνων. Όλον αυτόν τον καιρό άκουγα διάφορα ενορχηστρωμένα κομμάτια και πάντα έλεγα στον εαυτό μου πόσο πολύ θα ήθελα να παρακολουθήσω μία συναυλία του Nobuo, να είμαι εκεί όταν θα παίζεται το Dancing Mad και να χειροκροτήσω μαζί με όλον τον υπόλοιπο κόσμο. Χαζά όνειρα, μια που στο τέλος όλα μία ιδέα είναι και όταν το ζήσεις το αντιμετωπίζεις σαν κάτι δεδομένο. Το να είσαι όμως μέσα σε ένα χώρο, με χιλιάδες άλλους fans και να μοιράζεσαι μαζί τους το ίδιο πάθος και την ίδια χαρά είναι κάτι μοναδικό.
Αυτά σε γενικές γραμμές, ελπίζω να μην κούρασα .
ΥΓ: Ποια στο καλό είναι η default γραμματοσειρά ; Αλλάζεις κατά λάθος κάτι και χάνεσαι :xp: .
Comment