Τι dvd/ταινία είδατε σήμερα?

[Doppelganger]

Το Get Smart το λατρεψα Βεβαια ημουν με φιλους και με καναδυο αλλα ατομα στην αιθουσα και γινοταν ο χαμος απο γελια και μλκιες. Γενικα οταν εισαι με φιλους γελας περισσοτερο.

Το Street Kings τι λεει Sith? Δλδ, ο Hugh πως επαιζε;

[Shadow]

και συνεχιζουμε σταθερα με το 2.

[Altair]

έτσι μπράβο shadow.τώρα γίνεσαι άντρας

[Shadow]

το καναμε τριπλετα. και συνεχιζουμε...

[Altair]

καλά το πας.όταν τα τελειώσεις γράψε και κάνα σχόλιο με τις ενυπώσεις σου.

[Shadow]

τι να γραψω, δεν ειμαι reviewer. γενικα γουσταρω τον χαρακτηρα Pinhead γι'αυτο θελω να τις δω ολες τις ταινιες και τις παιρνω τωρα με τη σειρα. τα δυο πρωτα πανε πακετο, το πρωτο βεβαια το βρηκα πιο βιαιο απο το δευτερο, και καπως πιο ολοκληρωμενο σεναριακα. στο δευτερο ανακαλυπτουμε ποιος ηταν ο Pinhead πριν γινει αυτο που ειναι, κι εχουμε και τον γιατρουδακο σαν αντιπαλο, και γενικα το 2 ειχε πιο πολλα εφε πιστευω. το 3 παλι προχωραει παρακατω την ιστορια, χωρις να υπαρχει κανενας απο τους προηγουμενους χαρακτηρες. και μ'αρεσε που εμφανιστηκαν νεα cenobytes (ή οπως διαολο λεγονται αυτα), πχ αυτο που πετουσε cds ειχε πολυ πλακα! τα επομενα αφου τα δω πρωτα ισως γραψω παλι κατι οπωτε δε βαριεμαι...

[Evans]

Αν και είδα αρκετές ταινίες τον τελευταίο καιρό, ας αναφέρω μόνο μία...

The Lower Depths (Akira Kurosawa - 1957 - Japan)

Ουσιαστικά αποτελεί διασκευή του ομώνυμου (κλασσικού) θεατρικού του Μαξίμ Γόρκι "Ο βυθός" (ελληνικός τίτλος), το οποίο μάλιστα ανέβηκε από την Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου πριν λίγο καιρό και στην Αθήνα (διασκευή και σκηνοθεσία Ρούλας Πατεράκη). Ήθελα τότε να πάω να το δω αλλά δεν τα κατάφερα (αν και είχα κατέβει εκείνες τις μέρες Αθήνα), παρόλα αυτά κατάφερα να δω την ταινία του Kurosawa ώστε να πάρω μία γεύση του τι πρόκειται.

Το πρωτότυπο έργο έχει να κάνει με την ζωή μίας μερίδας ανθρώπων της κατώτερης κοινωνικής τάξης στη Ρωσία του σοσιαλισμού. Έμφαση δίνεται στην εξαθλίωση μέσα στην οποία ζούνε οι άνθρωποι αυτών των κοινωνικών τάξεων, στην παρανομία, στον πάτο στον οποίο έχουν φτάσει. Γενικά από όσα έχω διαβάσει και από όσα μου έχουν πει πρόκειται για ένα έργο που παρουσιάζει πολύ έντονα την παρακμή τέτοιων κοινωνικών ομάδων, ενώ όλοι οι πρωταγωνιστές είναι πότες, κλέφτες, δολοφόνοι, πόρνες και γενικότερα άτομα που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα ( ).

Επειδή όμως δεν έχω δει (δυστυχώς......) το θεατρικό, περνάω στην ταινία του Kurosawa. Το setting μεταφέρεται από τη Ρωσία στην Ιαπωνία στην περίοδο Edo και συγκεκριμένα στην ιδιοκτησία ενός σπιτονοικοκύρη που ενοικίαζε εξαθλιωμένα κρεβάτια (ουσιαστικά μεγάλους χώρους) σε μία πληθώρα ατόμων. Τα άτομα αυτά αποτελούν και τους πρωταγωνιστές της ταινίας, στα οποία και βρίσκουμε τις φιγούρες του πρωτότυπου έργου του Γκόρκι: πόρνες, κλέφτες, μεθύστακες και δολοφόνους. Αποτελούν τον ξεπεσμό της κοινωνίας, άτομα που κάποτε είχαν ένα κύρος και κάποια δύναμη και κατέληξαν στο να είναι κομμάτι της κατώτερης κοινωνικής τάξης. Όλη μέρα πίνουν sake και παίζουν χαρτιά ή τραγουδάνε μετά το μεθύσι.

Μέσα σε αυτήν την κατάσταση αρχίζει σιγά σιγά και ξεδιπλώνεται η ιστορία του κάθε ήρωα, ενώ εμφανίζεται και ένας γεράκος (με πιθανότατα σκοτεινό παρελθόν) ο οποίος και προσπαθεί να βάλει σε ένα σωστό δρόμο όλους τους άλλους. Κεντρική ιστορία της ταινίας είναι η σχέση που έχει ένας κλέφτης με τη γυναίκα του σπιτονοικοκύρη και πώς αυτή τον εξαπατά προς όφελός της.

Αν και παρουσιάζεται έντονη παρακμή, δένεσαι με τους χαρακτήρες που καταλήγουν όλοι να φανούν στα μάτια σου ως τραγικές προσωπικότητες, που τις έχει χτυπήσει η μοίρα και που πλέον αναγκάζονται να ζουν τελείως συγκαταβατικά, δίχως όνειρα και ελπίδες. Δυνατές σκηνές που δείχνουν πώς μία σκληρή κοινωνία πλακώνει αυτούς που δεν έχουν τη δύναμη να ορθοποδήσουν. Ο γεροντάκος, που σπέρνει ελπίδα στις καρδιές των ανθρώπων, δεν αναλύεται αλλά αφήνεται να εννοηθεί το σκοτεινό του παρελθόν και στην κρισιμότερη στιγμή της ταινίας εξαφανίζεται, ενώ θα μπορούσε να σώσει κάποιον άλλον.

Αυτό που με εντυπωσίασε είναι τα σκηνικά. Όλη η ταινία διαδραμματίζεται σε τρεις χώρους, το οίκημα, την αυλή και ένα πολύ μικρό κομμάτι πίσω της αυλής (σκηνή 10 δευτερολέπτων ). Φαίνεται σα θεατρικό, όπως ακριβώς και το πρωτότυπο έργο.

Αν και σχετικά μεγάλη και κουραστική (2 ώρες και 15 λεπτά), η ταινία μου άρεσε πολύ. Έχει κάποιες πολύ δυνατές σκηνές ενώ η αίσθηση που σου αφήνει είναι φοβερή. Δεν ξέρω αν βρίσκεται εύκολα σε dvd, αν κάποιος τη θέλει μπορώ να του τη δώσω.

[Bartman]

Thx for the info evans

Έριξα μια ματιά στις ταινίες που παίζονται αυτόν τον καιρό στα θερινά της Αθήνας και είναι όλες αρκετά καλές (από ότι διάβασα), οι ταινίες είναι οι εξής :

Γυναίκα στους αμμόλοφους (Suna no Onna)
Σιωπιλός μάρτυρας (Rear Window)
Ο κυρίαρχος (Τhe Warlords)

Βλέπω άνετα το Rear Window του μέγιστου Χίτσκοκ...

Τις υπόλοιπες όσοι τις έχετε δει τις πρωτείνετε ;

[Evans]

O μάρτυρας παίζεται σε έναν κινηματογράφο στο Θησείο; Έχω περάσει πολλές φορές έξω από αυτό και πάντα ήθελα να μπω μέσα και να δω ταινία. Φαίνεται τέλειο .

[Bartman]

Ναι , ο μάρτυρας παίζεται και στο Θησείο

[Shadow]

και συνεχιζουμε αργα και χαλαρα... B)

[Altair]

όπως θα είδες από το inferno κι έπειτα αρχίζει το downfall.

[Evans]

Μόλις είδα την 25η ώρα του Spike Lee. Τα τελευταία δέκα λεπτά ήταν απίστευτα...

Η ταινία ουσιαστικά διηγείται την ιστορία ενός εμπόρου ναρκωτικών που κάποια στιγμή τον πιάνουν και πρόκειται να τον βάλουν φυλακή. Το σενάριο επικεντρώνεται στις τελευταίες 25 ώρες που είναι έξω από τη φυλακή, δείχνοντας τις σκέψεις που κάνει ο πρωταγωνιστής (Έντουαρτ Νόρτον) προτού μπει μέσα και αφιερώσει 7 χρόνια της ζωής του. Τις ώρες αυτές θα έρθει σε σύγκρουση με τους μοναδικούς του φίλους ενώ ταυτόχρονα θα έρθει πάρα πολύ κοντά μαζί τους, θα χρεώσει στην κοπέλα του την προδοσία, μέχρις ότου καταλάβει τον παραλογισμό που τον διαπέρασε αυτές τις ώρες και συμφιλιωθεί μαζί τους μέσα στο μυαλό του, χωρίς να έχει έρθει άμεσα σε ρήξη μαζί τους. Θα περάσουν από μπροστά του όλες οι σκέψεις για τον κόσμο που τον περιβάλλει, για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες έζησε και θα καταλήξει να αρνηθεί όλα όσα στο τέλος θα αποδεχτεί.

Το τέλος είνα τέλειο... αυτά τα 10 λεπτά πραγματικά θα μου μείνουν αξέχαστα. Δείτε την, δεν υπάρχει περίπτωση να μη σας αρέσει.......

[Shadow]

όπως θα είδες από το inferno κι έπειτα αρχίζει το downfall.
[/b]

βασικα απο το Hell On Earth και μετα αρχιζει το downfall, με εξαιρεση οντως το Ιnferno που δωσαν πολυ σημασια στο σεναριο και τις λεπτομεριες, αν κι ελαχιστα συμμετεχει ο Pinhead. θα μπορουσε να ειναι εντελως αλλη ταινια αμα ειχε διαφορετικο κακο. και το κουτι ελαχιστα παιζει ρολο στη τροπη της ιστοριας...

[Altair]

διαφωνώ.το σφαξίδι δίνει και παίρνει στα 3&4 καθώς και όλη αυτή η αρρώστια και η παράνοια.

πάντως όπως το είπες.από το 5 και μετά αν δεν υπήρχε ο pinhead θα μιλούσαμε για άλλες ταινίες.