Συγχωρέστε με αν κατάλαβα κάτι λάθος, απλά ήταν και καλό παράδειγμα για να εξηγήσω καλύτερα τι εννοούσα με το σχόλιό μου πιο πάνω.
Συνεχίζοντας, όντως ο Evans έχει δίκιο, αλλά κατ' εμέ όχι απόλυτο. Η χρήση όρων όπως "κουλτούρα", "δήθεν", "light" και λοιπά, εξυπηρετεί και μάλιστα πολύ όταν γίνεται συμβιβαστικά και με σκοπό να προσδιορίσει το που κινείται το εκάστοτε έργο.
Ξέρετε πολλά παιδιά που να βλέπουν "κουλτουριάρικες" ταινίες; Εγώ κανένα. Ίσως εκ των πραγμάτων είναι αδύνατον ένα μικρό παιδί να απολαύσει μια "βαριά" ταινία, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων. Αυτό δεν δίνει κάποιο νόημα στον διαχωρισμό; Όχι ότι υπάρχει κάποια σαφής γραμμή, βέβαια...[/b]
Συνεχίζοντας, όντως ο Evans έχει δίκιο, αλλά κατ' εμέ όχι απόλυτο. Η χρήση όρων όπως "κουλτούρα", "δήθεν", "light" και λοιπά, εξυπηρετεί και μάλιστα πολύ όταν γίνεται συμβιβαστικά και με σκοπό να προσδιορίσει το που κινείται το εκάστοτε έργο.
Ξέρετε πολλά παιδιά που να βλέπουν "κουλτουριάρικες" ταινίες; Εγώ κανένα. Ίσως εκ των πραγμάτων είναι αδύνατον ένα μικρό παιδί να απολαύσει μια "βαριά" ταινία, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων. Αυτό δεν δίνει κάποιο νόημα στον διαχωρισμό; Όχι ότι υπάρχει κάποια σαφής γραμμή, βέβαια...[/b]

Τα πράγματα είναι τόσο υποκειμενικά που θα μπορούσαν εύκολα να δημιουργηθούν παρεξηγήσεις. Για παράδειγμα, οι περισσότερες ταινίες που αναφέρθηκαν μου έκαναν κλικ πριν από δύο χρόνια, τις έβλεπα και έλιωνα, ενώ τώρα δε μου προκαλούν σχεδόν τίποτα. Casablanca, V for Vendetta, π, Ο κύκλος των χαμένων ποιητών (κάποτε, μάλιστα, αναφερόμουν σε αυτήν ως "η αγαπημένη μου ταινία"). Μου αρέσουν ακόμα και τώρα, θα τις έβλεπα και θα τις απολάμβανα, αλλά δε θα με έκαναν να σκεφτώ μετά από το τέλος της ταινίας. Από την άλλη, η Οδύσσεια του διαστήματος, το Κουρδιστό Πορτοκάλι και το Broken Flowers (Haneke αν δεν κάνω λάθος), μου άρεσαν πολύ περισσότερο και πραγματικά αισθάνθηκα ότι κάτι σου έλεγε ο σκηνοθέτης με αυτά του τα έργα.
Οι ταινίες που αγγίζουν εμένα είναι αυτές που ντύνουν το σενάριο με μία αισθητική και σου περνάνε όσα θέλουν να σου περάσουν με έμμεσο τρόπο, που δε σου δίνουν τα πάντα "έτοιμα στο πιάτο". Τα "list wars" πραγματικά δεν έχουν νόημα, γιατί περί list wars πρόκειται αυτό που γίνεται τώρα. Ο καθένας ξέρει πολύ καλά τι βλέπει, αλλά, δυστυχώς, συνηθίζεται να μην ξέρει ούτε καν ότι υπάρχει και κάτι εναλλακτικό και αυτός είναι ο λόγος που όταν βλέπει αυτό το κάτι εναλλακτικό το θεωρεί σκουπήδι.
Comment