Vangelis

[Enpsty]

Σε όποιο forum και να είμαι ανοίγω πάντα ένα θέμα για τον Βαγγέλη Παπαθανασίου γνωστός και ως ο καλύτερος μουσικός που γεννήθηκε ποτέ.
Πραγματικά δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψουν την μουσική αυτού του τιτανοτεράστιου καλλιτέχνη αν και αυτό που μου έκανε πάντα εντύπωση είναι το πόσο χαμηλών τόνων είναι αν σκεφτείς πως μιλάμε για έναν μουσικό με εκατομμύρια θαυμαστές, δημιουργό κάποιων από τα καλύτερα soundtracks ever (μεταξύ αυτών ΤΟ καλύτερο Blade Runner) και πασίγνωστων μελωδιών. Σπάνιες συνεντεύξεις, σπάνιες τηλεοπτικές εμφανίσεις, σχεδόν τίποτα δεν ξέρουμε για την προσωπική του ζωή. Καλλιτέχνης με Κάπα κεφαλαίο.

Παραθέτω μερικά αριστουργήματα λιγότερα γνωστά από τα Chariots Of Fire και 1492.

και φυσικά...

[Somari]

Ω ναι.

Ω. ΝΑΙ.

Από το Οceanic όμως μου αρέσει πολύ περισσότερο το Aquatic Dance
Επίσης απορώ που δεν έβαλες κάτι από 1492, aka most atmospheric album of all time

To τραγικο ειναι που οι περισσοτεροι αναγνωριζουν μονο το Chariots of Fire, κατ'εμε μενα απο τα πιο μετρια κομματια του...

Επισης:

Βαγγελης + Carl Sagan = WIN

EDIT: A τωρα ειδα οτι δεν ηθελες να ποσταρεις γνωστα

[Somari]

Ξεχωριστο ποστ για τους Aphrodites Child... όταν η μελωδία του Βαγγέλη συνδυαστηκε με την ΞΕΧΩΡΙΣΤΗ φωνή του Demi:

Kαι φυσικά η πιο τιμια ελληνική προσπάθεια για prograssive / πειραματική ροκ:

[Enpsty]

Καλά ότι και να βάλεις απ'τον Βαγγέλα τέλειο είναι.

[Somari]

[Altair]

Σ'ευχαριστώ.
Ωραίο θέμα,θα τσεκάρω και τα υπόλοιπα,εγώ τα μόνα που ήξερα ήταν τα Mythodea & Chariots of Fire,αλλά το συγκεκριμένο κομμάτι Enpsty το λάτρεψα με το που το άκουσα.

[Somari]

Σ'ευχαριστώ.
Ωραίο θέμα,θα τσεκάρω και τα υπόλοιπα,εγώ τα μόνα που ήξερα ήταν τα Mythodea & Chariots of Fire,αλλά το συγκεκριμένο κομμάτι Enpsty το λάτρεψα με το που το άκουσα.

[sOLiD SNAKE]

Εντάξει, δεν νομίζω ότι είναι μέτριο το Chariots of Fire, άπλα είναι το πιο πιασάρικο και χιλιοακουσμένο μέχρι αηδίας.

Την Μυθωδια θυμάμαι την είχα δει στην τηλεόραση, νομίζω το 2004 στα πλαίσια της ολυμπιάδας, και είχα καθηλωθεί καθ' όλη τη διάρκεια της.

Το δεύτερο πιο γνωστό του είναι το conquest of paradise. Το βάζω γιατί μου αρέσει πολύ και το videoclip.

Σε συνεργασία με Vanessa Mae.

Μια random επιλογή πουν μου αρέσει .

Και cover του Last of the Mohicans, imo πιο ατμοσφαιρικό και από το original.

[Somari]

Eίσαι σίγουρος πως το κάβερ των Μοικανών είναι του Βαγγέλη και όχι μια ακόμα παράφραση των ιντερνετς; (όπως οι SOTD και το Zelda?)

[sOLiD SNAKE]

Η αλήθεια είναι ότι δεν το ξέρω αυτό, άπλα είχα κατεβάσει κάποια στιγμή ένα Torrent με μουσική του, και το είχε μέσα.

[Somari]

Τελικά στον τομέα της ατμοσφαιρας ρε γαμωτο electronic music > all

Όσοι είστε φαν γενικότερα του genre, ρίχτε μια ματιά στις συλλογές του CDC όπως Inspirations, Illusions, Ιmpressions

Α! Και ότι βρείτε από Preisner (αν και πιο ορχηστρικος)...

Θέλουμε 3d Donkey Kong με pacing MArio Galaxy και μουσική από Βαγγέλη.
τωρα.

[KimahriRonso]

Καλοί ήταν οι Aphrodite's Child, αλλά και για εμετό η μετάλλαξη του Ρούσσου αλλά η καλύτερη prog rock ελληνική προσπάθεια, ήταν ο Aκρίτας...

[Somari]

και για εμετό η μετάλλαξη του Ρούσσου

διαφωνώ... το οτι το γύρισε σε genre που δε σου αρέσει δε παει να πει οτι δε το έκανε καλά αυτό που έκανε... (πόσο μάλλον για "εμετικές" δηλώσεις)

[TheCursed]

Το "καλύτερος μουσικός που γεννήθηκε ποτέ" είναι τόσο γραφικό που δεν κατάφερα να μη γελάσω (καλοπροαίρετα πάντα)... Αλλά ναι, είναι καλός - και ειδικά δεδομένου του ότι είναι Έλληνας και ξεχωρίζει άνετα ανάμεσα στους τόνους σκουπιδαριού που βγάζει αυτή η χώρα.

Για το Ρούσσο, μιας και συζητήθηκε, νομίζω πως η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση. Τα περί εμετού είναι υπερβολικά, αλλά αναμφισβήτητα αυτό που έκανε από ένα σημείο και μετά (όσο κι αν μ' αρέσει) υπάγεται στη σφαίρα του γλυκανάλατου και συχνά του κιτς.

[Enpsty]

Το "καλύτερος μουσικός που γεννήθηκε ποτέ" είναι τόσο γραφικό που δεν κατάφερα να μη γελάσω (καλοπροαίρετα πάντα)... Αλλά ναι, είναι καλός - και ειδικά δεδομένου του ότι είναι Έλληνας και ξεχωρίζει άνετα ανάμεσα στους τόνους σκουπιδαριού που βγάζει αυτή η χώρα.

Για το Ρούσσο, μιας και συζητήθηκε, νομίζω πως η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση. Τα περί εμετού είναι υπερβολικά, αλλά αναμφισβήτητα αυτό που έκανε από ένα σημείο και μετά (όσο κι αν μ' αρέσει) υπάγεται στη σφαίρα του γλυκανάλατου και συχνά του κιτς.

Το είπα χωρίς καμία δόση υπερβολής και όχι γιατί είναι Έλληνας. Είναι ο μεγαλύτερος μουσικός που γεννήθηκε ποτέ.