Announcement

Collapse
No announcement yet.

Περί βιβλίων και άλλων δαιμονίων

Collapse
This is a sticky topic.
X
X
 
  • Filter
  • Time
  • Show
Clear All
new posts

  • #76
    Αν θες να διαβάσεις κατι που θα σε ενθουσιάσει (ειδικά εσένα) διάβασε το "Ζωγράφο των μαχών" του Αρτούρο Πέρεθ Ρεβέρτε. Το έχω αναφέρει και παλιότερα και, πίστεψέ με δε θα το μετανιώσεις.
    Τι βλέπεις όταν έχεις πράσινα μάτια?

    Στο Βιλαμπάχο ακόμα τρίβουν...

    Η μόνη διαφορά ανάμεσα σε μένα και σε ένα τρελό είναι πως εγώ δεν είμαι τρελός - Σαλβαδόρ Νταλί

    Comment


    • #77
      Originally posted by _Lloyd (a long, long time ago)
      Πριν 2-3 βδομάδες τελείωσα το μ.Χ. Όμορφο ιστορικό μυθιστόρημα του Βασίλη Αλεξάκη για εμάς τους πολύ πιστούς , με τον συγγραφέα σε ρόλο πρωταγωνιστή (aka αφήγηση πρώτου προσώπου), άμεσο, το οποίο διαπραγματεύεται την ιστορία του Άγιου Όρους (ένα μέρος τόσο δημοφιλές, για το οποίο όμως ήξερα τόσο λίγα). Τέλος, επειδή η παραπάνω περιγραφή θα προδιέθετε αρνητικά πολλούς, αξίζει να σημειωθεί ότι δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση συνομωσιολογική περιπέτεια με ακραία και εξωφρενικά στοιχεία (βλ. Κώδικαα Da Vinci).
      This.
      "All art is at once the surface and symbol. Those who go beneath the surface do so at their peril."

      Comment


      • #78
        Ok thanks παιδιά, η επόμενη φορά που θα μπω σε βιβλιοπωλείο θα είναι για την αγορά αυτών των δύο βιβλίων .

        Comment


        • #79
          Με έχει πιάσει κάτι να διαβάσω τουρκική λογοτεχνία και ψήθηκα για το "Η νέα ζωή"του ορχαν παμουκ.Το έχει διαβάσει κανείς;


          Tidy!

          Do not blame me.Blame yourself or God.
          In Matsuno we trust.

          Comment


          • #80
            Τίτε, τσέκαρες The Corrections;

            Comment


            • #81
              Δεν ξέρω "The Corrections", διαφώτισέ με. Το τελευταίο αγγλοσαξονικό που διάβασα πάντως ήταν το "Η θάλασσα" του Τζον Μπάνβιλ, εξαιρετικό σε σημεία και πολύ καλό γενικότερα, με πολύ ξεχωριστή πρόζα. Σκοπεύω να διαβάσω επίσης κάτι παραπάνω από Τζόναθαν Κόου και αύριο μεθαύριο αγοράζω το "Η μυστική γραφή" του Σεμπάστιαν Μπάρυ.
              Τι βλέπεις όταν έχεις πράσινα μάτια?

              Στο Βιλαμπάχο ακόμα τρίβουν...

              Η μόνη διαφορά ανάμεσα σε μένα και σε ένα τρελό είναι πως εγώ δεν είμαι τρελός - Σαλβαδόρ Νταλί

              Comment


              • #82
                Δε διαβάζω συγχρόνων, δεν τα'χει κρίνει ο χρόνος γαρ, αλλά άκουσα τόσα που είπα να κάνω μια εξαίρεση, αμερικανική μεσοαστική αμερικανική οικογένεια μπλαμπλα, σύνηθες στήσιμο, αλλά σε χτυπάει στη μούρη, κλινική κατάθλιψη, στήθη, παρακμή, υποκρισία, κυνισμός, δεν το τέλειωσα ακόμα, αλλά κυλάει τρομερά καλά, διάβαζα ντίκενς πριν το ξεκινήσω κι ενώ με το ζόρι τον διάβαζα για να τον τελειώσω, αυτό ρέει σαν εμετός, είπα πως θα το είχε πάρει το μάτι σου, δες το, Jonathan Franzen

                Comment


                • #83
                  To Τζόναθαν Φράνζεν τον έχω ακουστά αλλά Αμερικάνο και ζωντανό πολύ δύσκολα θα ιαβάσω, με εξαίρεση το Τζόν Μπαρθ και κανά αστυνομικό (ούτε καν Φίλιπ Ροθ δεν έχω διαβάσει). Ρίξε πάντως μια ματιά στους συγγραφείς που ανέφερα πάνω, καθώς και σε ένα βιβλίο που λέγεται "Londonistan" κα δε θυμάμαι ποιός το έγραψε. Ο Ντίκενς που διάβαζες εξαρτάται από το έργο, είναι λίγο φλύαρος αλλά η πρόζα του τσακίζει κόκκαλα στις καλές του στιγμές.

                  Κι εγώ πάντως πιστεύω πως ζωντανός συγγραφέας δεν αξίζει, εκτός αν είναι Λατινοαμερικάνος. Θάνατος στους γραφιάδες.
                  Τι βλέπεις όταν έχεις πράσινα μάτια?

                  Στο Βιλαμπάχο ακόμα τρίβουν...

                  Η μόνη διαφορά ανάμεσα σε μένα και σε ένα τρελό είναι πως εγώ δεν είμαι τρελός - Σαλβαδόρ Νταλί

                  Comment


                  • #84
                    Έχω διαβάσει Book of Evidence από Μπάνβιλ, πολύ καλό ψυχογραφικά και σκοτεινό και καλύτερο από the Sea έχω ακούσει, πήρα τη βιογραφία του Ναπολέοντα από Frank Mclynn χθες, διαβάζεται ευχάριστα, αν σου αρέσουν τα βιογραφικά-ιστορικά

                    Comment


                    • #85
                      Διαβάζω τους Αθλίους αυτή την εποχή. Ήθελα απο καιρό να το πιάσω γιατί είχα ακούσει πολύ καλά λόγια και μέχρι τώρα αυτά που είχα ακούσει επιβεβαιώνονται.
                      Είμαι στην φάση με την Φαντίνα τώρα και έχει μαυρίσει η ψυχή μου, πολύ δυνατή εικόνα...

                      Comment


                      • #86
                        ΩΠ!!!!

                        Chris σε τι μετάφραση το διαβάζεις? Σε ρωτάω επειδή η μόνη πλήρης που ξέρω είναι η τεράστια δίτομη δερματόδετη από το Ζαχαρόπουλο, που είναι 2000+ σελίδες.

                        Από μέρους μου είναι ο μόνος μεγάλος λογοτέχνης που δεν αντέχω. Εξαιρετικός στοχαστής, προοδευτικός, με ουσιαστικό λόγο και άποψη, ψυχαναλυτής και κοινωνιολόγος, αλλά σχεδόν δεν τον θεωρώ λογοτέχνη - με εκνευρίζει ΑΦΑΝΤΑΣΤΑ ο τρόπος που γράφει και δεν κατάφερα ποτέ να τελειώσω τους Άθλιους, σταμάτησα στο 13ο από τα 25 κεφάλαια με τις καλόγριες. Έχω διαβάσει άλλα του βιβλία όμως που βρήκα τα ίδια σημεία που δε μου άρεσαν.

                        Από την άλλη, ποιός είμαι εγώ που θα κρίνω τον Ουγκώ?
                        Τι βλέπεις όταν έχεις πράσινα μάτια?

                        Στο Βιλαμπάχο ακόμα τρίβουν...

                        Η μόνη διαφορά ανάμεσα σε μένα και σε ένα τρελό είναι πως εγώ δεν είμαι τρελός - Σαλβαδόρ Νταλί

                        Comment


                        • #87
                          Αυτό το καιρό διαβάζω το "The Hero with A Throusand Faces" του Joseph Campbell. Μου το έστειλαν ως ψηφιακό αντίτυπο. Πολύ ενδιαφέρον βιβλίο. Ανακατεύονται σ' αυτό όλων των κόσμων οι μυθολογίες, ανάμεσα τους και η Ελληνική.
                          sigpic

                          Comment


                          • #88
                            Originally posted by Titus View Post
                            ΩΠ!!!!

                            Chris σε τι μετάφραση το διαβάζεις? Σε ρωτάω επειδή η μόνη πλήρης που ξέρω είναι η τεράστια δίτομη δερματόδετη από το Ζαχαρόπουλο, που είναι 2000+ σελίδες.

                            Από μέρους μου είναι ο μόνος μεγάλος λογοτέχνης που δεν αντέχω. Εξαιρετικός στοχαστής, προοδευτικός, με ουσιαστικό λόγο και άποψη, ψυχαναλυτής και κοινωνιολόγος, αλλά σχεδόν δεν τον θεωρώ λογοτέχνη - με εκνευρίζει ΑΦΑΝΤΑΣΤΑ ο τρόπος που γράφει και δεν κατάφερα ποτέ να τελειώσω τους Άθλιους, σταμάτησα στο 13ο από τα 25 κεφάλαια με τις καλόγριες. Έχω διαβάσει άλλα του βιβλία όμως που βρήκα τα ίδια σημεία που δε μου άρεσαν.

                            Από την άλλη, ποιός είμαι εγώ που θα κρίνω τον Ουγκώ?
                            Δίτομη επίσης δερματόδετη, μετάφραση Μάρκου Αυγέρη. Είναι και σε πολυτονικό.
                            Η φάση είναι οτι πράγματι δεν είναι και απο τους καλύτερους συγγραφείς όσον αφορά τον τρόπο γραφής, αλλά το περιεχόμενο των Αθλίων εύκολα το κατατάσσει ως 2ο Ευαγγέλιο.

                            Comment


                            • #89
                              Την ίδια έχουμε

                              Από εκεί και πέρα καλό κουράγιο, θα το χρειαστείς! Η περιγραφή του Βατερλώ είναι επιπέδου στρατιωτικής σχολής.
                              Τι βλέπεις όταν έχεις πράσινα μάτια?

                              Στο Βιλαμπάχο ακόμα τρίβουν...

                              Η μόνη διαφορά ανάμεσα σε μένα και σε ένα τρελό είναι πως εγώ δεν είμαι τρελός - Σαλβαδόρ Νταλί

                              Comment


                              • #90
                                Γενικά έχω ακούσει οτι οι αναλύσεις μέσα στο βιβλίο ξεφεύγουν λίγο. Αυτός που μου έδωσε το βιβλίο μου είπε οτι σε κάποια φάση έχει 30 σελίδες ανάλυση του αποχετευτικού συστήματος του Παρισιού. Θα το τελειώσω όλο πάντως, αυτό είναι σίγουρο, απλά θα το κάνω αργά (εξεταστική+καλοκαίρι γαρ).

                                Comment

                                Working...
                                X