Catherine

[Xeno]

Tελος και το Catherine, η "πλοκη" ηταν πραγματικα απαραδεκτη. Το οτι ενα τετοιο setting δενει με ενα puzzle game παει κι ερχεται ελεω πρωτοτυπιας και παροτι τα puzzle κομματια ειναι καλα, ιδιως στο normal (για hard ουτε λογος), αυτο δε νομιζω πως αρκει για να σχηματισεις μια (πολυ) θετικη εντυπωση στο τελος. Παρολαυτα αν εχετε ενα σοβαρο backlog (που ολοι εχουμε πλεον), τοτε προσπεραστε το (οκ 10 ωρες κραταει το πολυ βεβαια). Ακομα και το OST ειναι κακο για τα δεδομενα του Meguro. Αντι να βγαλουν κανα RPG ακομα χαραμιζουν resources σε τετοια projects.. Τελοσπαντων, σε αυτη τη γενια η Persona team της Atlus ειπε να κανει ενα break για τσιγαρο, ελπιζω την επομενη φορα να ανακοινωσουν κατι πιο σοβαρο για home consoles γιατι οκ φτανει και με τα φορητα.

[straier]

Τόσο χάλια η ιστορία; Περίμενα κάτι αρκετά καλύτερο μπορώ να πω, φαινόταν να έχει ζουμί στην αρχή.

[Xeno]

Κι εγω ετσι ελεγα, αλλα ολα κατερρευσαν προς το τελος. Το χειροτερο ειναι πως καποιο 3ο προσωπο σου εξηγει τι συνεβη και τι συμβολιζει το στησιμο και η εξελιξη του σεναριου. Μαλλον νομιζουν πως απευθυνονται σε καθυστερημενους.

[丹野]

Ή σε τόσο μαστουρωμένους και καυλιάρηδες...

[Spahar]

(Δανείζομαι την ατάκα του Enpsty) Τhread resurrection part 2!

Το κατέβασα το παιχνίδι μέσω Plus και το ξεκίνησα το Σάββατο και μόλις πριν λίγο το τελείωσα. Το ρολόι έγραψε 16 ώρες στο normal, μιας και είναι σχετικά δύσκολο και εξαντλούσα επίσης όλες τις συζητήσεις σε bar/landing points κτλ.

Ως σύνολο το παιχνίδι μου άφησε πολύ θετικές εντυπώσεις. Πρώτα απ'όλα το κυρίως gameplay, το puzzle κομμάτι δηλαδή, το βρήκα αρκετά καλό, με αυξανόμενη δυσκολία και με αρκετή πρόκληση. Υπήρχαν σημεία που ένιωθα ότι spamara ένα συγκεκριμένο τρόπο παιξίματος, αλλά υπήρχαν και άλλα που έπρεπε να σπάσεις το κεφάλι σου για να βγάλεις άκρη, ειδικά σε επίπεδα με έντονη πίεση χρόνου. Τα διαλείμματα στο bar με το πιο adventure κομμάτι (συζητήσεις κτλ) ήταν ευχάριστα και λειτουργούσαν καλά για την αφήγηση της ιστορίας.

Σχετικά με την ιστορία, μου άρεσαν αρκετά δύο σημεία. Πρώτον, ότι κατά τη γνώμη μου το concept των ονείρων λειτούργησε πολύ καλά ώστε να δέσει την ιστορία με το puzzle gameplay. Και δεύτερον, βρήκα ευχάριστο το γεγονός ότι στον πυρήνα της η ιστορία είχε μια πιο καθημερινή νότα (ανθρώπινες σχέσεις, κέρατο κτλ), η οποία ντυνόταν με το υπερφυσικό στοιχείο. Μέχρι και τα 2/3 η ιστορία μου άρεσε, ένιωθα σαν να βλέπω ένα slice of life anime και το ευχαριστιόμουν (αν και δεν βλέπω τέτοια anime). Για το τέλος θα συμφωνήσω με τους προλαλήσαντες ότι το παρατράβηξαν και δε το έκλεισαν με ενδιαφέρον τρόπο.

Είναι ένα απλά καλό και κατά τη γνώμη μου δουλεμένο παιχνίδι. Η ιδιαιτερότητα της θεματολογίας του το κάνει να ξεχωρίζει και το καλό puzzle gameplay του δίνει πόντους.