Οριστε κι ενα θεμα για το κατα πολλους GOTY 2012. Παροτι δεν ειναι το GOTY μου, ειναι σιγουρα μια αρκετα ξεχωριστη εμπειρια. Κατ' αρχην δεν υπαρχει κατι κοινο με το universe των comics ή της σειρας, οποτε δεν παιζει θεμα με spoilers αν εχετε δει ή διαβασει το WD. To adventure element σε φαση point and click ειναι υποτυπωδες, το παιχνιδι δεν παταει εκει. Ολη η ουσια εχει να κανει με τη ληψη αποφασεων και με καποια QTEs που σε αντιθεση με αλλα παιχνιδια (βλ. Ηeavy Rain) εχουν πολυ πιο ουσιαστικο αντικτυπο στην εξελιξη της ιστοριας. Oι επιλογες ποτε δεν ειναι προφανεις, ερχεσαι αντιμετωπος με αποφασεις που σε φερνουν σε περιεργη φαση γιατι εν τελει κανεις πραγματα που στην αρχη δυσκολα φανταζεσαι πως θα εκανες. Επισης το αισθημα της αγωνιας μεταφερεται πολυ σωστα, κυριαρχει γενικοτερα η αγωνια για την επιβιωση, σε αντιθεση με τη σειρα που το συγκεκριμενο θεμα περναει συγκριτικα απαρατηρητο.
Καποια events δε μπορουν να αλλαξουν ανεξαρτητως αποφασεων, αλλα η πλειοψηφια αλλαζει δραματικα απο playthrough σε playthrough και αυτο επηρεαζει το party με το οποιο θα καταληξεις, τη συμπεριφορα τους απεναντι σου και στην τελικη και ο ιδιος ο πρωταγωνιστης παιρνει καποιες σημαντικες αποφασεις για τον εαυτο του. Το soundtrack ειναι αρκετα διακριτικο, αλλα στις λιγες στιγμες που παιζει καποια μουσικη τα επιλεγμενα κομματια ειναι παρα πολυ καλα. Δεν υπαρχει επι της ουσιας καποιο horror element, αλλα παρολαυτα το παιχνιδι σε βαζει με πολυ καλο τροπο στο αναλογο mood.
Tα episodes 1 και 5 ηταν πιο "προβλεψιμα", ενω τα ενδιαμεσα ειχαν πολλες ανατροπες και στιγμες με καποια συναισθηματικη φορτιση λογω δυσκολων αποφασεων. Το 5ο επεισοδιο νομιζω πως εκλεισε πολυ καλα τον 1ο κυκλο του WD game, αναμενουμε πλεον τη season 2 του χρονου λογικα. Το παιχνιδι δικαιωματικα ξεχωριζει στα διαφορα awards, αν και εγω κλινω υπερ του Journey γιατι μου εδωσε καποια πραγματα που στην παρουσα φαση μπορεσα να εκτιμησω πολυ περισσοτερο. Η Telltale παντως επιτελους μας εδωσε ενα πληρες πακετο που δεν κανει κοιλια σε κανενα σημειο και εκει που ηταν πνιγμενη στη μετριοτητα, μπορεσε οχι απλα να ξαναμπει στο χαρτη, αλλα να σαρωσει τα παντα σε μια χρονια που χωρις να χει και κατι φοβερο μας εδωσε σιγουρα πολλα αλλα παιχνιδια που ξεχωρισαν.
Καποια events δε μπορουν να αλλαξουν ανεξαρτητως αποφασεων, αλλα η πλειοψηφια αλλαζει δραματικα απο playthrough σε playthrough και αυτο επηρεαζει το party με το οποιο θα καταληξεις, τη συμπεριφορα τους απεναντι σου και στην τελικη και ο ιδιος ο πρωταγωνιστης παιρνει καποιες σημαντικες αποφασεις για τον εαυτο του. Το soundtrack ειναι αρκετα διακριτικο, αλλα στις λιγες στιγμες που παιζει καποια μουσικη τα επιλεγμενα κομματια ειναι παρα πολυ καλα. Δεν υπαρχει επι της ουσιας καποιο horror element, αλλα παρολαυτα το παιχνιδι σε βαζει με πολυ καλο τροπο στο αναλογο mood.
Tα episodes 1 και 5 ηταν πιο "προβλεψιμα", ενω τα ενδιαμεσα ειχαν πολλες ανατροπες και στιγμες με καποια συναισθηματικη φορτιση λογω δυσκολων αποφασεων. Το 5ο επεισοδιο νομιζω πως εκλεισε πολυ καλα τον 1ο κυκλο του WD game, αναμενουμε πλεον τη season 2 του χρονου λογικα. Το παιχνιδι δικαιωματικα ξεχωριζει στα διαφορα awards, αν και εγω κλινω υπερ του Journey γιατι μου εδωσε καποια πραγματα που στην παρουσα φαση μπορεσα να εκτιμησω πολυ περισσοτερο. Η Telltale παντως επιτελους μας εδωσε ενα πληρες πακετο που δεν κανει κοιλια σε κανενα σημειο και εκει που ηταν πνιγμενη στη μετριοτητα, μπορεσε οχι απλα να ξαναμπει στο χαρτη, αλλα να σαρωσει τα παντα σε μια χρονια που χωρις να χει και κατι φοβερο μας εδωσε σιγουρα πολλα αλλα παιχνιδια που ξεχωρισαν.
Comment