The Witcher 3: Wild Hunt

[nooto]

Καποια πραγματα τωρα που εχω προχωρησει καπως. Παιζω στην Death March δυσκολια και πλησιαζω σιγα σιγα τις 30 ωρες. Οπως και στο Witcher 2 που επαιζα στο Dark, ετσι και εδω, προτεινω οποιος το ξεκινησει να παει κατευθειαν στο μεγαλυτερο επιπεδο δυσκολιας μιας και το παιχνιδι ειναι σε γενικες γραμμες φτιαγμενο για να παιζει εκει. Αν καποιος δεν θελει να το παιξει σαν απλο hack n slash αλλα να χρησιμοποιησει τα signs, τα potions, τα oils και τελος παντων να δει το ολο οικοδομημα και τις επιλογες του συστηματος μαχης, να δοκιμασει στρατηγικες προσεγγισεις κλπ, νομιζω οτι το Death March ειναι η κυρια επιλογη. Εδω να σημειωσω οτι το συστημα μαχης ειναι ευτυχως ετη φωτος μπροστα απο αυτο του 2, το flow των μαχων ειναι πολυ πολυ πιο ρευστο, το AI των αντιπαλων εχει προσαρμοστει στο action genre και δεν ακολουθει point n click λογικες που ειναι μη συναφεις με το υπολοιπο στησιμο, ενω γενικοτερα λογω των παραπανω εχει πλεον λογο υπαρξης και το bestiary που σου δινει πληροφοριες για τους αντιπαλους και μπορεις να στησεις το παιξιμο σου γυρω απο αυτες τις πληροφοριες και να δεις σημαντικες διαφορες στα αποτελεσματα. Προβληματα συνεχιζουν και υπαρχουν, ιδιαιτερα με το lock on συστημα, ομως το παιχνιδι θα ελεγα οτι συνολικα παρουσιαζει κατι αρκετα αξιολογο.

Σε οτι αφορα τωρα καποια σχολια που εκανα και στο mgs topic. Συνεχιζω να πιστευω οτι το παιχνιδι δεν κανει κατι επαναστατικο στην υλοποιηση του open world και ουτε θεωρω οτι ο κοσμος αυτος ειναι διαδραστικοτερος απο κλασσικα παιχνιδια του ειδους. Να σχολιασω εδω οτι το ιδιο πιστευω και για κορυφαια παιχνιδια του ειδους, βλεπε gta V (που για να πω την αληθεια δεν μπορω να καταλαβω για ποιο λογο θεωρειται καλυτερο απο τα προηγουμενα της σειρας), ναι οι κοσμοι αυτοι ειναι πολυ πιο ομορφοι, πολυ πιο γεματοι και πολυ πιο ζωντανοι απ'οτι στο παρελθον, ομως συνεχιζουν και στηριζονται πανω στις ιδιες νορμες που υπαρχουν εδω και καμια 20ετια. Για παιχνιδια που κανουν κατι διαφορετικο, θεωρω οτι κανεις μπορει να κοιταξει στα Phantom Pain, Horizon, και ειμαι σιγουρος (παροτι δεν εχω ασχοληθει ακομα) πως σε αυτη την κατηγορια εισαγεται κατα προφανη τροπο και το καινουργιο zelda. Μιλαω για το επιπεδο διαδραστικοτητας.

Τι ειναι αυτο ωστοσο που κατα την προσωπικη μου αποψη κανει το Witcher 3. Παρουσιαζει αυτον τον ανοιχτο κοσμο με τον πληρεστερο δυνατο τροπο. Απο τις πρωτες ωρες βαζει τον παικτη να καταλαβει οτι σε αυτον εδω τον κοσμο θα χαθει, ειναι ο κοσμος που περιγραφουν τα βιβλια και αυτην την φορα ειναι ολοζωντανος και εκει για να τον εξερευνησεις. Οι περιοχες εχουν ρεαλιστικο scale, καθε γωνια εχει lore και γενικα ειναι λες και βρισκεσαι πραγματικα μεσα σε αυτο που περιγραφουν τα βιβλια. Μπορει να μην ακουγεται σαφες, αλλα αυτο που εννοω ειναι οτι τα προηγουμενα παιχνιδια παρουσιαζαν μια περιπετεια που εξελισσοταν στον κοσμο των βιβλιων ή καλυτερα σε μια προσπαθεια αναπαραστασης του, το witcher 3 παρουσιαζει τον κοσμο των βιβλιων. Ολα τα προηγουμενα παιχνιδια αντιστοιχης λογικης προσπαθουν να κανουν κατι αντιστοιχο με αυτο που κανει το W3, το W3 δεν το προσπαθει αλλα το κανει. Υπο αυτη την εννοια αποτελει οντως οροσημο για τα παιχνιδια του ειδους και ειλικρινα δεν ξερω κατα ποσο κανεις θα μπορεσει να γυρισει σε οτιδηποτε ''λιγοτερο'' (βλεπε bethesda ή συγχρονα bioware games) μετα απο τον τιτλο της CD Projekt. Απο κει και περα το μεγαλυτερο πλεονεκτημα του παιχνιδιου ειναι κατι μια εννοια και μειονεκτημα. Ο κοσμος ειναι τοσο πληρης και τεραστιος που μπορει να αποτρεψει πολλους παικτες να ασχοληθουν λογω αυτου του μεγεθους. Κατα την προσωπικη μου αποψη ισως ο παικτης να πρεπει να κλεισει τελειως το hud και να ακολουθησει τον δρομο που εκεινος πιστευει χωρις να κυνηγαει τα απειρα ερωτηματικα στο χαρτη. Αν καποιος καταλαβει οτι αυτα τα πραγματα βρισκονται εκει για πληροτητα και οχι για εξαναγκασμο, θα περασει τις πρωτες δυσκολες ωρες του παιχνιδιου, θα ξεπερασει το σοκ του μεγεθους του υλικου και θα αρχισει πραγματικα να χανεται μεσα στο παιχνιδι.

Στα υπολοιπα, το κειμενο, το lore, τα side quests , οπως ηταν αναμενομενο ειναι ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ, τοσο σε επιπεδο διατηρησης του pacing οσο και σε επιπεδο επιλογων που απο τωρα φαινεται οτι θα εχουν επιδραση στα μελλοντικα γεγονοτα του παιχνιδιου (εχω ηδη παρει αποφασεις οι οποιες ειχαν απροσμενη εξελιξη και φαινεται οτι θα επηρεασουν το μελλον). Συμφωνω εδω με τον naked snake που μιλησε για pacing της ιστορια και οντως το side υλικο δενει τελεια με το τη συνολικη ιστορια που θελει να πει ο τιτλος. Ειδικη αναφορα πρεπει να κανει στα hunts που σε βαζουν στη θεση του witcher καθως εχουν ενα στησιμο που ας πουμε στην αρχη μαζευεις στοιχεια, με βαση τα στοιχεια προετοιμαζεσαι, με βαση την προετοιμασια στηνεις διαφορετικα την στρατηγικη σου για καθε τερας (κατι που ενδυναμωνει και το οικοδομημα του στησιματος μαχης). Να σημειωσω βεβαια οτι δεν ειναι καθε side activity αυτης της λογικης, τα point of interest στο χαρτη εχουν και fetch χαρακτηρα γι'αυτο και εγραψα οτι ο παικτης πρεπει να τα αντιμετωπισει οπως εκεινος νομιζει. Παρολα αυτα σε καθε activity εχει γινει οντως προσπαθεια να ειναι δεμενη με καποιου ειδους story υλικο προκειμενου, παροτι εχουμε open world game, το pacing της αφηγησης να μην σπαει.

Τελος να πω οτι εχω φαει γερο κολλημα με το Gwent. Σαν να μην εφταναν ολα αυτα, η εταιρια εχει βαλει ως mini game ενα πληρες και ολοκληρωμενο card game, το οποιο ειναι απιστευτα διασκεδαστικο και εχει εξαιρετικο βαθος. Θα μπορουσε να ειναι πραγματικο παιχνιδι τυπου DnD (δεν ξερω αν το εχουν ηδη κυκλοφρησει κιολας ). Εχω φαει ακρετες ωρες μονο εκει και δειχνει πραγματικα το ποση αγαπη υπαρχει για καθε τι μεσα στο παιχνιδι.

Αυτα προς το παρον και θα υπαρξει συνεχεια. Οπως και να εχει, δεν ξερω πως ακουγονται αυτα που γραφω ομως η αποψη μου ειναι οτι προκειται για παιχνιδι που καθε gamer πρεπει να βιωσει διοτι παροτι δεν ξεφευγει δομικα, καταφερνει να ξεφυγει εν τελει ως συνολο διοτι κανει πραξη κατι που ολα τα προηγουμενα παιχνιδια του ειδους προσπαθουσαν τοσα χρονια να καταφερουν (και βλεποντας το W3 καταλαβαινεις οτι εμειναν στην προσπαθεια).

[nooto]

Εφτασα το milestone των 100 ωρων και ανοιξε πλεον το isle of mists. Tι παιχνιδαρα ειναι αυτη ρε γαμωτο

Σε οτι αφορα των κοσμο του θελω να ξανατονισω οτι το γεγονος πως αυτος ο κοσμος βασιζεται στα βιβλια ειναι απιστευτα σημαντικο δεδομενης της δουλειας που εχει γινει σε level design, art και αισθητικη. Δεν ξερω αν μπορω να αποτυπωσω την ολη αισθηση αλλα μιλαμε για εναν χαρτη που το καθε δασος, το καθε βουνο, οι βαλτοι, οι ακτες που θα επισκεπτειτε εχουν συγκεκριμενη ταυτοτητα και δεν ειναι απλα random segments ενος open world map. Εχει δωθει προσοχη στη λεπτομερεια σε επιπεδο παιχνιδιων που εχουν ξεχωριστα levels με διαφορετικες θεματικες αλλα εδω το πραγμα πηγαινει σε ενα whole new level μιας και εχουμε κατι ενοποιημενο και παρουσιασμενο σε εναν ανοιχτο κοσμο ΑΠΙΣΤΕΥΤΗΣ κλιμακας. Προσωπικα ειναι η πρωτη φορα που βλεπω κατι τετοιο και πρεπει να παιξει κανεις τον τιτλο για να δει ποση δουλεια εχει πεσει με προσοχη σε μια λογοτεχνικου τυπου λεπτομερεια που αγκαλιαζει τις περιοχες.

Και μιας και ανεφερα την λεξη δουλεια, oh boy, ποση δουλεια εχει πεσει στα quests του παιχνιδιου. Καθε quest εχει τοσο μα τοσο σεναριακο υλικο που θα μπορουσαν να στηθουν 10 τριλογιες mass effect... Αλλα περα απο αυτο, οι αποφασεις σας (απο την πιο μικρη μεχρι την πιο μεγαλη), η ακομα και η σειρα με την οποια διαλαγετε να κανετε το καθε τι (που μπορει να επηρεασει τους διαλογους σε καθε επομενο quest ή ακομα και τη μορφη του) δημιουργει ενα απιστευτα πυκνο πλεγμα διακλαδωσεων για τις πιθανες εκβασεις που ειναι ικανο να προσφερει τελειως διαφορετικη εμπειρια στον καθε παικτη. Κοιτωντας βιντεο στο youtube με διαφορετικες επιλογες εβλεπα οτι το παιχνιδι εχει αλλο τοσο υλικο που εγω δεν το ειδα ποτε.

Εκει στην cd projekt ακολουθησαν την πραγματικα δυσκολη οδο και δεν αφησαν τιποτα να πεσει κατω βαζοντας ωρες υλικου, διαλογων, διαφορετικων εκβασεων, διαφορετικων quests μεσα χωρις να υπολογιζουν αν καποιος θα το δει ή οχι. Και ξανατονιζω οτι η αγαπη απεναντι στον τιτλο και η προσοχη στην λεπτομερεια ειναι παντου. Ενα χαρακτηριστικο παραδειγμα ειναι οτι καποια στιγμη ενας σημαντικος χαρακτηρας καταδικαζεται σε θανατο με το να τον αλυσοδεσουν σε καποιους βραχους και να τον αφησουν να πεθανει απο την πεινα. Η περιοχη που θα τον δεσουν περιγραφεται σε γενικες γραμμες. Ok το σκηνικο εγινε και μετα απο ωρες παιχνιδιου που το ειχα ξεχασει, σε ενα random exploration με την βαρκα, συναντησα καποια νησακια που ειχαν τα χαρακτηριστικα που ελεγε το cut scene, κατεβηκα απο τη βαρκα και αρχισα να εξερευνω τα νησακια και οντως προς μεγαλη μου εκπληξη βρηκα τον χαρακτηρα δεμενο σε κατι βραχους σε μια τοποθεσια που ηταν δομημενη ακριβως οπως την περιεγραφε το cutscene... Ηταν πραγματικα wtf moment για μενα διοτι το παιχνιδι δεν σου λεει που ειναι η τοποθεσια, απλα στην περιγραφει μορφολογικα, και οταν εν τελει φτανεις στο σημειο (πιθανον τυχαια) και θυμασαι τις περιγραφες και τις βλεπεις εν τελει να υλοποιουνται μπροστα σου με level design, art κλπ (αυτο που ελεγα οτι το λογοτεχνικο κειμενο δενει με το σχεδιασμο του ιδιου του επιπεδου), βλεποντας εν τελει και τον npc δεμενο, ε καπου μενεις. Θα μπορουσαν να μην εχουν βαλει καν την περιοχη μεσα στον χαρτη, ή να σου πουν οτι η εκτελεση θα γινει εδω διπλα, ανταυτου σου περιγραψαν κατι μεσω cutscene (κλασσικος τροπος, δανειο απο τον κινηματογραφο) η περιγραφη βασιζοταν σε κειμενο (ταυτοχρονη χρηση λογοτεχνιας) και το υλοποιησαν και μεσα στο παιχνιδι με τροπο που να ειναι αντιληπτο σχεδιαστiκα σε περιπτωση που κανεις exploring (αφηγηση μεσω περιηγησης που ειναι αποκλειστικη στο μεσο των video games) ωστε το impact για αυτον που μπορει να πεσει πανω του ή να ψαξει να ειναι τεραστιο (διοτι λογω των παραπανω περνας απο πολλα levels πληροφοριας απο 3 διαφορετικα μεσα τεχνης ως ληπτης εκεινη την ωρα).

Υπο αυτη την εννοια θα ελεγα οτι διαφωνω με τον evans που ειχε γραψει πως και να μην επαιζε το παιχνιδι δεν θα αισθανοταν οτι εχασε κατι απο την ιστορια του μεσου. Κατα τη γνωμη μου ειναι ο ορισμος του παιχνιδιου που πρεπει να δει ο καθε gamer διοτι πολυ απλα δεν εχει παρουσιαστει ποτε κατι τοσο ολοκληρωμενο, τοσο immersive και τοσο αφηγηματικα διαδραστικο. Και σε σχεση με το τελευταιο, οντως ανασκευαζω αυτα που ελεγα περι κλασσικης υλοποιησης, ημουν τραγικα λαθος... Αυτος ο κοσμος δεν εχει καμια σχεση με τον κοσμο του Skyrim. Επιπλεον ειναι το πρωτο παιχνιδι τετοιου μεγεθους που παιζω που λογω της φανταστικης δομης των interconnected quests του, main-side-contract hunts-treasure hunts εχει μηδενικο θεμα με το pacing του story. Ειναι αδιανοητο το γεγονος οτι πετυχαν κατι τετοιο σε open (titan) world game με διαρκεια που ξεπερναει κατα πολυ τις 100 ωρες (στις 100 ειμαι εγω και δεν εχω τελειωσει το παιχνιδι).

Τελος η τελευταια σταγονα respect ειναι φυσικα η ιδια η goty edition που εχει στο δισκακι ολο το υλικο, dlcs, expansions, patches και δεν χρειαζεται να κατεβασεις τιποτα (με συνεπεια drm free και το υλικο να μην συνδεεται με τον λογαφιασμο σου)... Μιλαμε για πραγματα που ενω θα επρεπε να ειναι η νορμα, γελοιες εταιριες τυπου ΕΑ, Activision, Bungie (που επαιρνες το Taken King και επρεπε να κατεβαζεις 2 μερες τα dlcs) μας εχουν κανει να θεωρουμε το παραλογο, λογικο.

Τι να πω παιδια και η δικη μου αποψη ειναι οτι προκεται για το παιχνιδι των παιχνιδιων και ενα love letter στους gamers γενικοτερα. Θα κανω και αλλα posts στην πορεια μιας και δεν εχω αναφερει τιποτα σχεδον απο τα οσα εχω να πω. Υποθετω οτι εχω ψωμι ακομα και δεν εχω δει και τα expansions (που απ'οσο ξερω επισης αξιζουν επαινους). Τεινω παντως να συμφωνησω περισσοτερο με τον BB που αναφερει για την μετα-witcher εποχη. Μενει να δουμε κατα ποσο η βιομηχανια θα μπορεσει να ακολουθησει στο μελλον βαζοντας τον πηχη εκει. Και ειναι σημαντικο βεβαια που ενα παιχνιδι με τετοιο μεγεθος (τιτανιο απο ολες τις αποψεις), τετοια γραφικα, τετοια μουσικη και τετοια ποιοτητα ερχεται απο μια πολωνικη εταιρεια την στιγμη που γιγαντες της βιομηχανια δεν μπορουν να προσφερουν ουτε το ενα χιλιοστο ενος τετοιου συνολου.

Θελω να απλα σημειωσω οτι το W3 εχει παρα πολυ καλο χιουμορ που δεν το ειχα δει στο 2 και τελος παρουσιαζει μια απο τις πιο δυσκολες αποφασεις στην ιστορια του gaming, αναφερομαι φυσικα στο

 

Triss vs Yenneder

H Yennefer btw παρουσιαζεται παρα πολυ bitch στην αρχη και επειδη εχω αρχισει και ακουω τα βιβλια μεσω audio logs ειδα οτι σε ενα πρωτο επιπεδο ετσι ειναι και εκει, αλλα στην πορεια εχει πραγματικα εξαιρετικο character develpment.

[Ren_of_Heavens]

Να αγιάσει το στόμα σου Nooto. Παιχνιδάρα από τις λίγες. Game of the Year, of the Tear, of the Near, of the Bear όπως θες πες το. Για μένα είναι ΤΟ Game αυτής της γενιάς.

[nooto]

Ειμαι στις 130 ωρες πριν το final preparations και τελειωσα το hearts of stone. Το hearts of stone θα ελεγα οτι καλυτερο ειναι να το παιξει κανεις κατα τη διαρκεια του main παιχνιδιου, ειναι μεν αυτονομη ιστορια αλλα εχει καποιους ξεχωριστους διαλογους που το συνδεουν με το wild hunt αναλογα με τη στιγμη που το παιζει κανεις. Το Blood and Wine διαβασα οτι αποτελει τον επιλογο της ιστοριας οποτε ειναι καλυτερο να παιχτει μετα το τελος του παιχνιδιου, κατα συνεπεια θα το αφησω για το τελος.

Το hearts of stone δεν ανοιγει καποια καινουργια περιοχη (σε αντιθεση με το blood and wine) απλα μεγαλωνει λιγο το χαρτη βορειοανατολικα του Novigrad, εισαγει ενα καινουργιο mechanic το οποιο ομως δεν το εχω δει ακομα διοτι ειναι ακριβο για να ασχοληθεις, προσφερει καποια side quests που ειναι κατα κυριο λογο treasure hunts και τελος ενα main quest που διαρκει γυρω στις 10 με 15 ωρες μονο του. Στο τελευταιο βρισκεται και ολο το ζουμι μιας και συνολικα θα ελεγα οτι προκειται για ενα heavy story driven expansion.

To main quest λοιπον ειναι ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ και ισως οτι καλυτερο εχω δει σε ολο το παιχνιδι. Αποτελει την ιστορια 2 νεων χαρακτηρων, του olgierd von everec και του gaunter o'dimm που ειναι απο τους πιο αξιομνημονευτους σε video game ever και αυτο που κανει ειναι να πει ξανα την ιστορια ενος πολυ γνωστου μυθιστορηματος (δεν θα πω ποιου) πλαισιωμενο ομως στο συμπαν του witcher. Δεν θελω να πω τιποτα παραπανω μιας και φοβαμαι οτι ολο και κατι θα καψω απλα οσοι εχετε παιξει το W3 και δεν το εχετε πιασει ακομα, απλα καντε το, ειναι platinum quality υλικο που σου αφηνει παρα πολλα μετα το τελος του.

Btw ψαχνοντας το συμπαν των βιβλιων καταλαβα οτι ενα βασικο χαρακτηριστικο τους ειναι οτι αναπλαθουν τις ιστοριες πολλων γνωστων παραμυθιων (κατι σαν το shrek σε εναν βαθμο ). Στο W2 δεν ειχα παρατηρησει να γινεται κατι αντιστοιχο (μπορει να ειχα χασει τα references) αλλα στο W3 γινεται χαμος απο τετοια πραγματα (ειδικα στο hearts of stone), ενω η CDPR το πηγαινει ενα βημα παραπερα παρουσιαζοντας πραγματα απο αλλα video games με χαρακτηριστικα παραδειγματα τα zelda, Soulsborne, gta V, Skyrim κλπ. Η ποιοτητα με την οποια εχουν εισαχθει ολα αυτα τα στοιχει μεσα ειναι και ενας απο τους λογους που μιλησα για love letter στους gamers.

Θα κανω πλεον λιγο trophy hunting και πηγαινω προς το τελος, οπου και θα ακολουθησει post εντυπωσεων, αν και τι να λεμε τωρα... ειναι game οροσημο που πρεπει να το δουν ολοι.

[Somari]

Btw ψαχνοντας το συμπαν των βιβλιων καταλαβα οτι ενα βασικο χαρακτηριστικο τους ειναι οτι αναπλαθουν τις ιστοριες πολλων γνωστων παραμυθιων

Που να πιάσεις το Blood and Wine

[nooto]

Platinum μετα απο 145 ωρες και το Hearts of Stone επισης στο 100%. Να πω εδω οτι παροτι εκανα ολα τα trophies δεν θα ελεγα οτι ειμαι κοντα στο 100% completion, το παιχνιδι ειναι αρκετα μεγαλυτερο, Προσωπικα ασχοληθηκα με ολα τα side quests (σιγουρα τα βασικα στο 100% αλλα λογω του στησιματος οτι καποιες εμφανιζονται αναλογα με τις επιλογες σου ή ακομα και random κατα το roaming υποθετω οτι ολο και κατι θα εχασα), εκανα ολα τα hunts, μαζεψα ολο το gwent deck και κερδισα στο πρωταθλημα ( btw ειναι το καλυτερο mini game ever και παρα πολυ καλο card game συνολικα, το τερματισα γενικα). Δεν ασχοληθηκα με τα points of interest επι τουτου αλλα τυχαια (ειδικα στο skellige ειναι ισως η περιοχη που ασχοληθηκα λιγοτερο με τα ερωτηματικα), δεν εκανα ολα τα treasure hunts διοτι απο ενα σημειο και μετα εφτιαξα την wolven gear master crafted και δεν ειχε τοσο νοημα μιας και μεχρι το hearts of stone ειναι ο καλυτερος εξοπλισμος στο παιχνιδι. Ο Geralt μου κατεληξε hybrid fast melee και sign build με level 38. Να σημειωσω οτι ο τιτλος σε ενα πιθανο replay μπορει να προσφερει τελειως διαφορετικες εμπειριες απο τα λιγα που εχω δει σε βιντεο. Εχει τρομερα interconnected υλικο και οι developers προσφερουν διαφορετικο content με βαση τη φαντασια τους για το τι μπορει να κανει ο παικτης (τη σειρα με την οποια θα παει τα quests, τις επιλογες του, το exploration κλπ). Οποτε θελω να τονισω οτι παροτι ειναι γιγαντιο σαν game προσφερει παραλληλα ενα διαφορετικο παιχνιδι σε περιπτωση που καποιος θελει να παει για NG+ κλπ. Επιπλεον για συμπληρωθει το γλυκο το NG+ εχει και νεες πανοπλιες και εξοπλισμους για οποιον θελει να κανει replay προσθετοντας εναλλακτικες και στο gameplay (περα απο το σεναριο).

Απο επιλογες:

 

Σκοτωσα το tree spirit οποτε εφυγε ο baron με τη γυναικα του, εστειλα τους παντες στο Kaer Morhen (μαζι με Letho), εκανα την Cerys ruler of skellige, βοηθησα στη δολοφονια του Radovid, πηρα το μερος του Roche και σκοτωσα τον Dijkstra, εκανα romance τη Yennefer, η Ciri εγινε emperor. Αυτα απο τα βασικα μιας και αν τις εγραφα ολες θα γεμιζα 10 σελιδες .

Στο Hearts of Stone, πηγα με την Shani, πηρα το ροδο απο την Iris, δεν κρατησα τα χαρτια της διαθηκης, εσωσα τον olgierd απο τον ο dimm. Πολυ ωραιο touch οτι αν δεν τον σωσεις και παιξεις το παιχνιδι πριν το isle of mists σου δινει σαν ευχη την δυνατοτητα να ρωτησεις για την Ciri περιγραφοντας σου τι επιλογες πρεπει να κανεις για να φτασεις στο Good Ending. ΕΠισης τελειο το γεγονος οτι το bad endind ειναι οντως bad και πολυ συγκινητικο.

ΤΟ δικο μου τελος ηταν σχετικα γλυκοπικρο μιας και Gerarl και Ciri χωριζονται. ΑΠο την αλλη το βρηκα και το πιο ωραιο γιατι ειχε λιγο απο ολα.

Μερικα αρνητικα θεματα του τιτλου τωρα για να βγουν και απο τη μεση. Υπαρχουν οντως bugs εδω και εκει, τιποτα game breaking και θεωρητικα πολυ πολυ λιγα για παιχνιδι τετοιου μεγεθους, αλλα οκ υπαρχουν. Το roaming με το αλογο εχει καποια θεματα καθως πολλες φορες ο χαρακτηρας κολλαει πανω στην γεωμετρια του εδαφους (που ειναι αρκετα πολυπλοκη) και γενικα η περιηγηση δεν ειναι τοσο ομαλη, τελος αυτο που δεν μου αρεσε και θεωρω οτι ειναι σχεδιαστικο λαθος ειναι οτι το παιχνιδι εχει 2 modes χειρισμου, ενα εντος μαχης και ενα εκτος. Πχ ο κυκλος ειναι το jump στο εκτος μαχης mode και το dodge στο εντος μαχης. Το προβλημα με αυτο ειναι αν μπεις σε μια μαχη σε ενα κομματι του χαρτη που εχει πολυπλοκη γεωμετρια, ο χαρακτηρας μπαινει σε battle mode και στην πραξη κλειδωνει το platforming με αποτελεσμα πολλες φορες να θες να βγεις απο αυτο το κομματι και να μην μπορεις να βγεις. Πχ ειχα πεσει σε ενα pit το οποιο ηταν γεματο με harpies που πεταγαν, δεν μπορουσα να τους κανω ζημεια παρα μονο με το crossbow που δεν κανει damage (ειναι σαν το πιστολι του bloodborne) και δεν μπορουσα να βγω και απο το χαντακι γιατι το jump button ειχε περασει στο dodge, με αποτελεσμα να κανω reset στο τελος. Ειναι εξυπνο συστημα γιατι εχει turn based ellements αλλα πολλες φορες δημιουργει προβληματα λογω της πολυπλοκοτητας της ολης γεωμετριας. Κλεινοντας, παροτι το παιχνιδι δεν εχει loading screens θεωρητικα και οσο παιζεις, παροτι τα screens ειναι μικρα αν πας να κανεις fast travel, σε περιπτωση που χασεις (που συμβαινει στο death march αρκετα) δυστυχως ειναι τεραστια. Αυτο στην ps4 εκδοση που επαιξα εγω (υποθετω οτι στο pc ειναι ανυπαρκτα).

Και κατι που ειναι situational αλλα πιστευω οτι πρεπει να αναφερθει, το καλυτερο hud σχεδιαστικα πιστευω οτι ειναι αυτο των Elder Scrolls που το εχουν εν τελει και αλλα παιχνιδια σαν βαση. Μια απλη γραμμη που σου δειχνει την κατευθυνση. Το Witcher 3 εχει το προβλημα που ειχαν και τα mgs (πριν το V) κατα μια εννοια αλλα και αλλοι τιτλοι οπως τα gta, εχει πολυ λεπτομερες HUD . Το προβλημα με αυτο ειναι οτι θα πιασετε τον εαυτο σας να κοιταει το minimap πολλες φορες και οχι τον ιδιο τον τιτλο (τα mgs ειχαν παρομοιο θεμα οπου μπορουσες να βγαλεις το παιχνιδι κοιτωντας τον χαρτη και τις τελιτσες χωρις να εχεις εικονα του τι γινεται στο game). Δεν ειναι πραγματικο αρνητικο αλλα επιασα πολλες φορες τον εαυτο μου να το κανει για καποιο λογο ειδικα οταν εψαχνα να παω καπου συγκεκριμενα και γενικα αφαιρει απο την εμπειρια. Υπο αυτη την εννοια εχει ενα δικιο ο Ren που εγραφε οτι τελικα το απενεργοποιησε. Στο menu υπαρχουν πολλες επιλογες σχετικα με αυτο οποτε θεωρω καλυτερο ο παικτης αν προσπαθησει να μειωσει οσο γινεται τον θορυβο απο huds και αλλες ενδειξεις αν θεωρησει οτι αφαιρουν απο το παιχνιδι. Αυτα και νομιζω δεν συναντησα κατι αλλο που να με ενοχλησε.

Απο κει και περα στα τεχνικα, το παιχνιδι εχει υπεροχο οπτικο τομεα (ειναι απο αυτα τα παιχνιδια που ειναι μια γενια μπροστα απο την γενια, ειδικα αν αναλογιστει κανεις το μεγεθος και τη γεωμετρια του), καταπληκτικο soundrack, ενω το battle system ειναι πολυ πολυ καλυτερο απο αυτο του 2. Σχετικα με το τελευταιο, δεν θεωρω οτι το εφτασαν στο σημειο που ηθελα, ομως εγινε πολυ προσπαθεια και εφτασαν αρκετα κοντα σε αυτο που νομιζω ειχαμε ολοι στο μυαλο μας. Οι εχθροι εχουν καλυτερο AI, υπαρχει κανονικο lock on, quick dodges που λειτουργουν καλα και απο κει και περα ενα σωρο επιλογες που ειδικα στο death march ο παιχτης θα τις αξιοποιησει και λειτουργουν πολυ καλα στο να αναδειξουν το ολο στησιμο (υπαρχει πολυ καλη ποικιλια απο signs που πλεον εχουν 2 modes, bombs, potions με ποικιλια στις λειτουργιες τους και τελος oils που προσφερουν τα buffs).

Σε επιπεδο γραφης, χαρακτηρων, σεναριου δεν εχω να πω τιποτα αλλο περα οτι μιλαμε για κατι εξαιρετικο. Τα εγραψα και στα πρηγουμενα posts και φυσικα θελω να ξανααναφερω το θεμα με το level design και την ξεχωριστη και λογοτεχνικη προσσεγγιση της καθε τοποθεσιας. Ειδικα το τελευταιο κρατηστε το και οταν παιξετε τον τιτλο οσοι δεν το εχετε κανει θα χαρω πολυ να συζητησουμε. Ειναι κατι πραγματικα μοναδικο.

Το παιχνιδι οπως εγραψα ειναι τιτανιο, ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ και ειναι ο ορισμος το παιχνιδιου που πρεπει να δει κανεις. Συμφωνω με τον evans οτι δεν προσφερει καποιον μηχανικο νεωτερισμο, διαφωνω ομως στο οτι δεν θα χασει καποιος κατι απο την ιστορια του μεσου αν δεν το παιξει. Ο τιτλος ειναι επαναστατικος με το δικο του τροπο, οχι μεσω καποιας καινουργιας ιδεας που αλλαζει τα δεδομενα, αλλα μεσω brute force της συνολικης του ποιοτητας, πυκνοτητας (ειναι 100+ ωρες non filler υλικου), σχεδιαστικης ιδιοφυιας και διαδραστικης αφηγηματικης πολυπλοκοτητας. Ολη η ιστορια του μεσου ειναι μεσα σε αυτο το παιχνιδι. Ειναι ο αρτιοτερος κοσμος που εχει εμφανιστει ποτε, ειναι ενα απιστευτο ταξιδι που θα χασει οποιος αγαπαει τα video games και δεν το κανει.

10/10

Τελος θα ηθελα να πω να μην το φοβαστε οσοι δεν το εχετε παιξει λογω διαρκειας, ειναι μεγαλο παιχνιδι ναι, αλλα θα το ρουφηξετε. Επισης οσοι δεν εχετε παιξει τα προηγουμενα παιχνιδια, ναι θα χασετε καποια πραγματα αλλα το W3 στην πραγματικοτητα δεν ειναι ο επιλογος μιας τριλογιας αλλα το κυριο μερος της. Τα προηγουμενα παιχνιδι πειρισσοτερο σε εισαγουν στον κοσμο αλλα το W3 θα ελεγα οτι ειναι το αμεσο sequel των βιβλιων μιας και εδω εμφανιζονται οι σημαντικοτεροι χαρακτηρες για πρωτη φορα και η ιστορια αφορα στο τι γινεται μετα το τελος του τελικου βιβλιου της σειρας (τα προηγουμενα 2 παιχνιδι θετουν καποιες βασεις για αυτο που θα συμβει αλλα καταπιανονται κατα κυριο λογο με καπως πιο περιφεριακα πραγματα). Α και παιξτε το HoS, θα το λεω και θα το ξαναλεω ειναι ενα επος μεσα στο επος και η ιστορια που δινει ειναι τραγικα καλη...

Αυτα, μενει το BnW, μπορει να το ξεκινησω αμεσως ή μετα απο καποιο διαλειμα, θα δουμε πως θα παει (θελω να κατσει λιγο μεσα μου και το τελος αλλα παραλληλα δεν θελω το ταξιδι να τελειωσει), οποτε εχω σιγουρα ακομα ενα post !

[nooto]

DP αλλα θελω να το πω γιατι θα σκασω, οσοι εχετε παιξει το blood n wine, παιξατε την αποστολη

 

με την τραπεζα και το πιστοποιητικο Α38? απο Asterix και οι 12 αθλοι?

Πρεπει να ειναι το πιο γαματο reference που εχει υπαρξει σε συγχρονο βιντεο game! Δεν το πιστευα πραγματικα + λυθηκα στα γελια

[Somari]

Ω ναι. Αν και δε ξερω αν ειναι τοσο reference ή απλά και τα 2 σατύρισαν το ίδιο κοινωνικό φαινόμενο ώστε να μοιάζουν.
EDIT: Ώπα γράψε λάθος:

 

είναι και ακριβώς το ίδιο πιστοποιητικό που ζητας, οπότε είναι καθαρό reference!! OMG

[nooto]

Χαχαχαχα ναι την ταινια την εχω δει απειρες φορες στα ελληνικα και θυμομουν τον αριθμο, αλλα μετα εκανα και ενα search στο youtube για επαληθευση μιας και μου φανηκε super ψαγμενο. Χαχαχα φοβεροι!

[Soldier76]

https://twitter.com/Marcin360/status/970994926677872640 :O

[nooto]

Btw, δεν ξερω αν ειχατε δει το video A Night to Remember του 2015, εγω το ειδα πρωτη φορα πριν μερικες μερες και νομιζω οτι ειναι οτι καλυτερο εχω δει σε τετοιας μορφης promo υλικου. Φυσικα, απο τη στιγμη που συναντας την Orianna στο BnW (και το τραγουδι παιζει απο πισω) ουτε που μπορω να φανταστω πως θα ενιωσαν οι παικτες που ειχαν ασχοληθει με trailers κλπ.

Στα δικα μου ειμαι ενα βημα πριν το 100% στο BnW (το εχω τελειωσει απλα θελω να δω και τα αλλα τελη οποτε εχω κανει καποια επιπλεον saves) οποτε θα κανω συντομα ενα τελικο post.

[Somari]

Το είχα ποστάρει και παλιότερα

[nooto]

Τελος και το BnW κανοντας τα παντα αυτη τη φορα (μεχρι και τα point of interest) + και τα 3 τελη με διαφορετικα saves. To ρολοι γραφει 200 ωρες και κατι λεπτα. Απο πανοπλιες εφτιαξα την manticore και granmaster wolf (θεωρητικα για το build μου δουλευει πιο πολυ η griffin αλλα δεν μου αρεσε σε εμφανιση + γενικα τα medium witcher gears συνεχισουν και δινουν στα sign builds αν εχεις τα skills απο το griffin school) και απο οπλα κατεληξα με Aerondight και Blave (για steel χρησιμοποιησα και αλλα αλλα περισσοτερο επαιξα με αυτο λογω crit change και crit bonus μαζι με τα sign buffs).

Το BnW ειναι πιο κοντα στο main game σε επιπεδο δομης, αν και θα ελεγα οτι το βρηκα καπως πιο γραμμικο σε οτι αφορα την αφηγηση. Αισθητικα η Toussaint ειναι το κατι αλλο και φυσικα το the land of a thousand fables μου πεταξε τα ματια εξω. Τεραστιο expansion με ενα σωρο νεο υλικο, προσθηκες στο leveling system μεσω των mutagens, νεους εχθρους και και και. Το main quest σεναριακα ηταν αρκετα ενδιαφερον αλλα πιστευω περισσοτερο με κερδισαν τα side activities, τα references σε κλασσικα παραμυθια, οι νεοι χαρακτηρες και γενικοτερα το στησιμο και η ιστορια αυτης της νεας περιοχης. Συνολικα θα ελεγα οτι για μενα το hearts of stone παραμενει ισως η κορυφαια στιγμη του παιχνιδιου story wise και ειναι δυσκολο να ξεπεραστει.

Δεν θα κουρασω αλλο με σεντονια κλπ και θα περιμενω να το πιασουν οσοι δεν το εχουν κανει ακομη ή να ακουσω αποψεις και απο αλλους που το εχουν ηδη τελειωσει, για μενα ειναι απο τις πιο δυνατες gaming εμπειριες ολων των εποχων και ενα ταξιδι που δεν ηθελα να τελειωσει, οποτε απο τη μια χαιρομαι που τελικα καταφερα και το επαιξα οσο πιο ολοκληρωμενα μπορουσα, απο την αλλη τωρα που τελειωσε μετα απο τοσο καιρο στεναχωριεμαι μιας και σου αφηνει αυτη την αισθηση που οκ λες απο δω και περα τι?

Παντως θελω να ξαναπω οτι και εγω προσωπικα δυσκολα παιζω ή μαλλον ξεκιναω παιχνιδια τετοιου μεγεθους και αυτος ειναι ο λογος που δεν το ειχα πιασει τοσο καιρο. Εχει να κανει και με τον χρονο που ειναι σχετικα πιο λιγοστος και φυσικα με την σκεψη οτι αν το πας και με αργους ρυθμους μπορει να παιζεις για μηνες και στην πορεια να θες να δεις καποιον αλλον τιτλο με αποτελεσμα να χασεις την διαθεση σου και να το σταματησεις. Στην προκειμενη περιπτωση και αφου ξεπερασα τις πρωτες 20-30 ωρες το παιχνιδι με ρουφηξε τοσο πολυ που δεν μπορουσε να μου τραβηξει κατι αλλο την προσοχη.

Αυτα απο μενα. Medium defining παιχνιδι σιγουρα και για πολλους λογους.

[straier]

Εσύ είπαμε είχες παίξει τα 2 πρώτα;

[nooto]

Εχω παιξει το 2 δεν εχω παιξει το 1. Απλα να πω ξανα οτι αν το ρωτας για το αν χανει καποιος κατι σεναριακα, τα Witchers δεν ειναι η κλασσικη vg τριλογια βλεπε mass effect, δεν υπαρχει ενας σαφης στοχος που οριζεται στο 1, προχωραει στο 2 και ολοκληρωνεται στο 3. Το 1 και το 2 περισσοτερο κανουν introduce τους χαρακτηρες για οσους δεν εχουν διαβασει τα βιβλια και σεναριακα ασχολουνται περισσοτερο με το state of the world, τον πολεμο που τρεχει αναμεσα στα βασιλεια του βορρα και του νοτου, την περιγραφη των διαφορων δυναμεων που υπαρχουν στο συμπαν κλπ. Για το 2 που μπορω να μιλησω, αυτο δεν σημαινει οτι δεν εχει σημαντικο ή πολυ καλο story ή οτι δεν θα χασει καποιος αν δεν το παιξει. Ομως γενικα το ευρημα ειναι οτι στους 2 πρωτους τιτλους ο gerald εχει χασει την μνημη του και η CDPR τους χρησιμοποιει σαν μεσο προκειμενου να την ξαναβρει. Το 3 ξεκιναει με τον Geralt να εχει επανελθει πληρως και ο στοχος του ειναι να συνεχισει την ιστορια των πρωταγωνιστων μετα το τελος του τελευταιου βιβλιου. Με αλλα λογια το 3 καταπιανεται με το main plot των βιβλιων και υπο αυτη την εννοια ειναι το κυριο μερος και οχι ο επιλογος μιας καλα οριοθετημενης τριλογιας. Και φυσικα λογω μεγεθους οντως μπορει να αποτελεσει το κυριο μερος μιας και η ιστορια που λεει ειναι κατα πολυ μεγαλυτερη απο αυτη των πρωτων 2 παιχνιδιων μαζι. Για να καταλαβει κανεις που δεν εχει ασχοληθει καθολου με το συγκεκριμενο συμπαν, η Yennefer, η Ciri, o Regis κλπ που ειναι οι πρωταγωνιστες στα βιβλια και βασικα προσωπα του main plot εμφανιζονται στο 3 για πρωτη φορα.

Btw οσοι εχετε X1X και το Witcher 2 για X360 δειτε το παρακατω αν ενδιαφερεστε για replay. Πολλα μπραβο στην MS για τη δουλεια που κανει στο BC της κονσολας.