Δεν ξέρω αν το έχεις παίξεις κανείς και τι ανταπόκριση μπορεί να έχει αλλά ανοίγω το τόπικ γιατί ο τίτλος μου έκανε απίστευτη εντύπωση. Γενικά την άποψη μου την γράφω στο review http://www.gamers-odyssey.com/index....parable-review αλλά υπάρχει αρκετό πράγμα αν το ψάξει κανείς, που όμως δεν είναι να γραφτεί εκεί λόγω spoilers. Κάνω λοιπόν την αρχή.
Announcement
Collapse
No announcement yet.
The Stanley Parable
Collapse
X
-
Μου έκανε απίστευτη εντύπωση.
Είναι η πρώτη φορά που ανατριχιάζω σε Game επειδή νιώθω οτι με ελέγχουνε. Ιδιοφυές το script.
Συνειδητοποιώ οτι δεν μπορώ να πω κάτι χωρίς να spoilάρω το Game.
Παίχτε το, είναι πραγματικά one of a kind εμπειρία.
(Άμα θέλετε να καταλάβετε περί τίνος πρόκειται μπορείται να διαβάσετε αυτό το καταπληκτικό άρθρο, αλλά θα σας πρότεινα απλά να παίξετε το Game χωρίς να περιμένετε τίποτα. http://www.eurogamer.net/articles/20...tanley-parable )
-
Πάει καιρός που ονειρευόμουν κάποιο σενάριο στο οποίο ο πρωταγωνιστής έρχεται σε ρήξη με τον αφηγητή - άλλωστε η μετααφήγηση δεν έχει εξερευνηθεί πλήρως στα vgames. Το The Stanley Parable κάνει περίπου αυτό το πράγμα με έναν πιο εγκεφαλικό τρόπο απ' όσο περίμενα, θέτοντας στη πορεία αφηρημένα πλην ουσιαστικά ερωτήματα για το ίδιο το medium, μα μέχρι και για τη καθημερινότητά μας.
Νομίζω είναι προφανές πως το Stanley Parable είναι το καλύτερο παιδί του Portal, γέννημα-θρέμμα μιας κορεσμένης εποχής. Δεν είναι και πολύ interactive, μα αυτό που προσφέρει δεν θα μπορούσε να το δώσει εάν δεν ήταν videogame, και αυτό που προσφέρει είναι μοναδικό.
Comment
-
!SPOILER!
Νομίζω βρήκα όλα τα endings, και επιπλέον είδα στο youtube τα easter-eggs (τα endings δηλαδή που πρέπει να ξέρεις τί να κάνεις για να ξεκλειδώσεις).
Ο τίτλος καλλιτεχνικά είναι αφηρημένος. Είναι ανοιχτός δηλαδή σε ευρύ φάσμα υποθέσεων και θεωριών. Όχι όμως με τον θολοκουλτουριάρικο τρόπο που ιστορίες αφήνουν υπονοούμενα και "σηκώνουν συζήτηση", όπως π.χ η σεναριακή πατάτα της δεκαετίας, το Lost (δεν μου έρχεται τόσο πετυχημένο παράδειγμα σε videogame αυτή τη στιγμή).
Μιλάμε για σκόπιμα open-ended ιστορία, επιτηδευμένα δίχως διευκρινίσεις και επεξηγήσεις, που ακριβώς η μετααφηγητική της ιδιότητα επιτρέψει να προκύψουν ουσιώδη ερωτήματα, που απαντώνται με την χρήση της μαιευτικής μεθόδου, θα τολμούσα να πω. Με άλλα λόγια, ο τίτλος δημιουργεί προβληματισμούς (για τη φύση του medium, για τη φύση της ελευθερίας, αλλά και συγκεκριμένα για το ίδιο το lore του τίτλου) οι οποίοι απαντώνται απο τον παίκτη για τον παίκτη.
Ο τίτλος μεταμορφώνεται κατά βούληση: σχεδόν σε κάθε διαφορετικό ending, η αλληλεπίδραση του πρωταγωνιστή με τον αφηγητή αλλάζει. Ο αφηγητής μπορεί να γίνει σύμμαχος, εχθρός, εξουσιαστής και εξουσιαζόμενος. Απο τη μία αφήνει την αιχμή πως πρόκειται για φωνή του game-designer, αρχιτέκτονας δηλαδή και Θεός του game world, και απ' την άλλη ο παίκτης θα ταυτιστεί τόσο πολύ μαζί του σαν ήρωα και αντιήρωα ταυτόχρονα, παρακολουθώντας τις εναλλαγές στο ύφος της φωνής του και στα συναισθήματα του, που ο αφηγητής πια λαμβάνει το ρόλο του πρωταγωνιστή.
Χωρίς να ξεχνάμε βεβαίως το αγνό και γάργαρο χιούμορ που διέπει τον τίτλο απ' την αρχή έως το τέλος και σε κάθε μια γωνία του. Δε γνωρίζω εάν σκόπιμα συνετέθη όλη μαζί αυτή η πετυχημένη φόρμουλα ή βοήθησαν οι συγκυρίες για το αποτέλεσμα αυτό, αλλά πρώτη φορά όσα χρόνια παίζω μου δημιουργούνται τέτοιου είδους συναισθήματα. Εάν, όσοι τον έχετε τελειώσει, έχετε όρεξη, μπορεί να αρχίσει μεγάλη κουβέντα.
Comment
-
Originally posted by ChrisTop View PostThe Stanley Parable hype is ON. Evans, Deus, Nooto κτλ. επιβάλετε να το παίξετε. Το game βρωμάει gamers-odyseyίλα, για μας το φτιάξανε.
Tidy!
Do not blame me.Blame yourself or God.
In Matsuno we trust.
Comment
-
Διάβασε το Review του zub_zero ή το κειμενάκι που έβαλα σε παραπάνω post για να καταλάβεις περί τίνος πρόκειται.
Minor SPOILER (δεν θα χάσεις κάτι αν το διαβάσεις, αλλά προτείνω να το παίξεις χωρίς να περιμένεις και να ξέρεις τίποτα)
Δεν ανήκει σε κάποιο (γνωστό) είδος και το κατά πόσο πρέπει να θεωρείται Game παίζεται. Για μένα είναι ένα Interactive Thriller με προβληματισμούς επιπέδου το οποίο χρησιμοποιεί μηχανισμούς First-Person και γιαυτό κατηγοριοποιείται και σαν Game.
Είναι τέχνη που χρησιμοποιεί σαν medium έκφρασης το Gaming.
(O Evans κάπου εδώ θα έπρεπε να τρέχει)
Comment
Comment