Bravely Default

[Deus]

Το bravely default είναι η τελευταία κυκλοφορία της squareenix για το nintendo 3DS.Eχωντας λάβει εξαιρετικές κριτικές κατά την ιαπωνική κυκλοφορία κυκλοφόρησε στην Ευρώπη τέλη του 2013 και έχει αποσπάσει πολύ καλές βαθμολογίες και από τον εδώ τύπο.Πρόκειται για ένα τυπικό ιαπωνικό rpg, στο στιλ ενός κλασσικού final fantasy που κυκλοφόρησε στο snes, αλλά ταυτόχρονα έχει κάποιες πινελιές που το κάνουν άξιο προσοχής. Το πιο σημαντικό του χαρακτηριστικό είναι το σύστημα μάχης που είναι κλασσικό turn bases αλλά που έχει ξεχωριστή στρατηγική σημασία λόγω των εντολών bravely default.Όταν επιλέγουμε default ο χαρακτήρας μας κάνει defend αλλά αποθηκεύει 1 bravery πόντο τον οποίο μπορεί να χρησιμοποιήσει σε επόμενο γύρο για να κάνει μία επιπλέον κίνηση και μπορεί να αποθηκεύσει μέχρι 3 bravery πόντους.Το bravery από την άλλη μας επιτρέπει να κάνουμε μια επιπλέον κίνηση ξοδεύοντας πόντους.Σε περίπτωση που δεν υπάρχουν αποθηκευμένοι πόντοι τότε απλά θα πρέπει ο συγκεκριμένος χαρακτήρας να μην κάνει τίποτα για τον αντίστοιχο αριθμό γύρων.Είναι ένα απλό σύστημα το οποίο προσφέρει στρατηγική στις μάχες και απαιτεί από τον παίκτη να σκέφτεται από πριν το τι θα κάνει στους επόμενους γύρους.

Οι χαρακτήρες δυναμώνουν μέσω του κλασσικού job system.Για όσους δεν ξέρουν,αναθέτουμε στον κάθε ήρωά μας από μια κλάση , ο αριθμός των οποίων αυξάνεται όσο προχωράει το παιχνίδι και ξεπερνάει τις είκοσι.Όσο πολεμάμε οι κλάσεις ανεβαίνουν σε επίπεδο και ξεκλειδώνουν επιθέσεις και ικανότητες και έτσι μπορούμε συνδυάζοντας ικανότητες από διάφορες κλάσεις να δημιουργήσουμε υβρίδια χαρακτήρων της αρεσκείας μας.Το κλειδί είναι η δημιουργία επιτυχημένων υβριδίων και όχι η χρησιμοποίηση μόνο κάποιων κλάσεων καθώς ο βαθμός δυσκολίας του παιχνιδιού είναι υψηλός ακόμα και στο normal επίπεδο δυσκολίας.Οι μάχες και γενικότερα η ανάπτυξη χαρακτήρων είναι απίστευτα διασκεδεαστικές διαδικασίες.

Για την ιστορία του παιχνιδιού δεν μπορώ να μιλήσω ακόμα καθώς δεν το έχω τελειώσει για να κρίνω.Είναι σχετικά απλή μέχρι την μέση του παιχνιδιού που το έχω φτάσει.Φαίνεται όμως ότι θα υπάρξουν ανατροπές στην πορεία...

Οι χαρακτήρες από την άλλη χωρίζονται σε δύο κατηγορίες.Οι πάρα πολύ καλοί/άγιοι που είναι ικανοί για απίστευτα ηρωικές πράξεις και τα υπέρτατα καθίκια/καθάρματα που πραγματικά δεν το έχουν σε τίποτα στο να σκοτώσουν γυναικόπαιδα για να πετύχουν τον σκοπό τους.Επίσης υπάρχουν και αρκετοί χαρακτήρες που είναι απλά ψυχασθενείς και σκοτώνουν χωρίς λόγο και αιτία.

Δυνατό σημείο του παιχνιδιού είναι ο πολύ καλός οπτικοακουατικός τομέας.Πέρα από την φανταστική μουσική που σε ταξιδεύει το παιχνίδι έχει και μαγευτική αισθητική, πραγματικά η κάθε περιοχή έχει την δική της μαγεία και σε κάνει να την χαζεύεις.Aξίζει να σημειωθεί ότι σχεδιαστής των χαρακτήρων είναι ο πολύς akihiki yoshida.

Αυτά τα ολίγα.Ελπίζω να ασχολείται και κανένας άλλος με το παιχνίδι.Σε αυτήν την περίπτωση ας γράψει.

[Ground_zero]

Dn exw 3DS, pote na perasw na mou to dwseis?

[Sinclair]

Οι χαρακτήρες από την άλλη χωρίζονται σε δύο κατηγορίες.Οι πάρα πολύ καλοί/άγιοι που είναι ικανοί για απίστευτα ηρωικές πράξεις και τα υπέρτατα καθίκια/καθάρματα που πραγματικά δεν το έχουν σε τίποτα στο να σκοτώσουν γυναικόπαιδα για να πετύχουν τον σκοπό τους.Επίσης υπάρχουν και αρκετοί χαρακτήρες που είναι απλά ψυχασθενείς και σκοτώνουν χωρίς λόγο και αιτία.

Δε χρειάζομαι πραγματικά πλέον τπτ παραπάνω από τίτλους του είδους. Κάποιες φορές η πιο πετυχημένη συνταγή είναι η πιο απλή. Καλές και οι τραγικές φιγούρες- ειδικά όταν γράφονται και δίνονται με σωστό τρόπο- αλλά και οι απλές ιστορίε( όχι απλοϊκές) του τύπου Dragon Quest 8(HD remake λέμε...easy money λέμε...)με κερδίζουν.

Αυτή η απλότητα είναι που με έκανε να αφιερώσω τόσες ώρες στο demo. Μακάρι πραγματικά να ήμουν σε φάση διακοπών και να το ξεκινούσα χθες... Deus keep us updated για την πορεία σου.

[Deus]

Ground αν στο δώσω εγώ πως θα παίζω ρε συ;

Αν σκάσεις ποτέ ξανά Θεσνικη με το καλό πάντως κανονίζουμε τίποτα και θα το φέρω να το δεις,ευκαιρία να δεις και το crimson shroud.

Sinclair θα γράφω μια που το θέλει και ο λαός.;)

Κάποια πράγματα που αμέλησα να γράψω στο op.Τα sidequests είναι πολύ έξυπνα, δεν έχουν να κάνουν με fetch/kill quests αλλά με προαιρετικά subplots που συνδέονται με την κεντρική ιστορία και αποκαλύπτουν περισσότερες λεπτομέρειες και καταλήγουν σε πολύ καλές ανταμοιβές. Τι είδους ανταμοιβή δεν θα αποκαλύψω για ευνόητους λόγους.

Επίσης, κάτι που μου έκανε εντύπωση.Στο ντεμο είχε fetch quests του στιλ φέρε μου 5 monster fangs αλλά στο κανονικό παιχνίδι δεν συνάντησα καθόλου τέτοιες.
Δεν με χαλάει καθόλου,το αντίθετο μάλιστα, απλά μου κάνει εντύπωση.

Είμαι στο τέταρτο κεφάλαιο και συνεχίζω.Σύντομα θα κάνω master τις πρώτες μου κλάσεις, ο monk θα είναι η πρώτη κλάση που θα κάνω master και θα ακολουθήσουν οι white ,black mage και thief.Μόλις τελειώσω από αυτές θα βάλω άλλες.Εδώ να πω ότι οι jobs θέλουν πολλή περισσότερη δουλειά για να γίνουν master σε σχέση με το ff5.

[Deus]

Πέμπτο κεφάλαιο με δεκαπέντε jobs mastered και πειραματίζομαι με συνδυασμούς jobs και abilities. Υπάρχει τελικά πολύ μεγάλος αριθμός από jobs και abilities και πολλές πιθανές στρατηγικες και builds, κάτι που κάνει πολύ διασκεδαστικό το παιχνίδι. Η δυσκολία όσο πάει και αυξάνεται, κάτι θετικό αφού έτσι υπάρχει κίνητρο για πειραματισμό. Μόνο θέμα ότι στο πέμπτο κεφάλαιο γίνεται κάτι και η ιστορία παίρνει μια τροπή που πιθανό να ενοχλήσει. Προσωπικά δεν με πείραξε αλλά είναι κομματάκι περίεργο και από ότι βλέπω σε διάφορα φορα αρκετοί εκνευρίστηκαν. Θεωρώ πως είναι υπερβολικοί όμως.

Το παίζει κανένας άλλος εδώ μέσα;

[Ground_zero]

No 3ds no party man.
Makari na mporousa na paiksw einai to mono game pou me endiaferei afthn thn stigmh sthn konsola.

[Deus]

Τελειώνω το έκτο κεφάλαιο,δεν έμεινε πολύ για το τέλος.

Εντυπώσεις μέχρι στιγμής παραπάνω από θετικές. Το παιχνίδι έχει εξαιρετικό βάθος στο σύστημα μάχης του και αφήνει περιθώριο για πάρα πολλές και σύνθετες στρατηγικές.

Το θέμα με το παιχνίδι για το οποίο του έχει ασκηθεί κριτική είναι η επανάληψη. Όλες σχεδόν τις περιοχές στο παιχνίδι τις έχει δει μέχρι το τέταρτο κεφάλαιο και από και μετά απλώς επισκέπτεσαι τα ίδια μέρη συνέχεια, παρακολουθείς events και πολεμάς bosses. Δεν θα αποκαλύψω τι ακριβώς συμβαίνει γιατί αποτελεί τεράστιο spoiler.

Όσον αφορά αυτό που ρώτησες xeno, σχετικά με την ιστορία, είναι πολύ καλή και ενδιαφέρουσα και εξελλίσεται συνέχεια, το παιχνίδι λίγο λίγο σου αποκαλύπτει λεπτομέρειες της πλοκής όσο προχωράς και δεν σε αφήνει ποτέ χωρίς κάποιο καινούριο event, η ροή της ιστορίας είναι καλή και δεν βαλτώνει. Μην περιμένεις την τρελή επική πλοκή των παιχνιδιών του matsuno βέβαια αλλά πιστεύω ότι δεν απογοητεύει.

Αυτό που μου άρεσε πάρα πολύ είναι τα side quests. Παρόλο που είναι προαιρετικά είναι πολύ ουσιώδη, έχουν cutscenes και αποτελούν μέρος της βασικής πλοκής, αν δεν ασχοληθείς πέρα από το ότι χάνεις σημαντικές ανταμοιβές δεν θα έχεις δει μεγάλο κομμάτι της ιστορίας.

Για εμένα είναι ένα game που πρέπει να δουν όλοι οι φανς των ιαπωνικών rpg και ειδικά αυτοί που διασκέδασαν με job system στο παρελθόν καθώς η υλοποίησή του είναι εξαιρετική και από τις καλύτερες που έχουμε δει.

[Altair]

Deus το τελείωσες;Πόσες ώρες σου πήρε;Έκανες τα πάντα;

[Deus]

Είδα το ένα από τα δύο τέλη και είμαι πολύ κοντά στο δεύτερο. Το ρολόι γράφει 120 ώρες αλλά λάβε υπόψιν σου πως το ψείριζα σε απίστευτο βαθμό καθώς πειραματίστηκα πάρα πολύ με διάφορα builds. Κοινώς, βγαίνει και σε αρκετά λιγότερες ώρες. Αξίζει πάρα πολύ σαν τίτλος. Διάβασε προηγούμενα ποστ μου και ρώτησέ με για ότι άλλο θέλεις να μάθεις.

[Altair]

Απλά ψήνομαι μέσα στο καλοκαίρι να το πιάσω,αλλά δεν ξέρω σίγουρα γιατί έχω κι ένα FF5,που είναι ότι πιο κοντά απόσο ξέρω όσον αφορά το στυλ του και θέλω να υπολογίσω το πρόγραμμά μου.Οι μηχανισμοί Bravely,Default φαίνονται άκρως ενδιαφέροντες και πρωτότυποι και αυτός είναι κι ένας από τους βασικότερους λόγους που με καίει τόσο.

[Deus]

Έχει λίγες εβδομάδες που τελείωσα το παιχνίδι με 100%. Level 99 και με όλες τις κλάσεις πλήρως αναβαθμισμένες. Το super boss πολύ ζόρικο αλλά το καταφέραμε. Θα γράψω review για περαιτέρω, αλλά για την ώρα θα πω μόνο πως το παιχνίδι είναι εξαιρετικό και πως οφείλουν να το δουν οι φίλοι του είδους. Άντε ας το ξεκινήσει και κανένας άλλος από εδώ μέσα.

[nooto]

Blast from the past αλλα οπως εγραψα και αλλου εχω πιασει το παιχνιδι εδω κανενα μηνα και γενικα ειμαι πολυ χαρουμενος που καταφερα τελικα να το παιξω μιας και ηταν και ενας απο τους κυριους λογους που αγορασα 3ds in the first place. Σημερα το τελειωσα επιτελους μετα απο 80 ωρες και φτανοντας στο true ending. Γενικα ειμαι πολυ ευχαριστημενος και σιγουρα ειναι απο τα καλυτερα turn-based rpgs που εχω παιξει, τουλαχιστον σε επιπεδο μηχανισμων. Παμε λιγο πιο αναλυτικα.

Το παιχνιδι θα ελεγα οτι ειναι ενα retelling της ιστοριας του πρωτου Final Fantasy (τουλαχιστον σε οτι αφορα το concept) οπου οι 4 heroes of light πρεπει να ξυπνησουν τους 4 κρυσταλους στον κοσμο και να διωξουν το σκοταδι (κλασσικα πραγματα ). Παροτι η ιστορια φαινεται απλη, η αφηγηση και το ταξιδι των χαρακτηρων ειναι απλα μαγικα και παραλληλα κρυβουν πολλες ανατροπες καθως στην πορεια οι ηρωες ανακαλυπτουν πως υπαρχει κατι αλλο πισω απο το ταξιδι τους (και ο παικτης οτι η αφηγηση το παει αλλου απ'οτι νομιζε). Σε γενικες γραμμες θα ελεγα οτι ευχαριστηθηκα πολυ το story και ολη την παραμυθενια αισθητικη του, καθως και τα twists (και το meta) που ειχε το σεναριο και που γενικα κρατουσαν το ενδιαφερον και σε εκαναν να θες να δεις τι θα γινει παρακατω. Οπτικα ο τιτλος ειναι απλα υπεροχος και αποτελει ενα συνδιασμο απο 3d σχεδιασμο για τους χαρακτηρες και το overworld και hand drawn πινακες ζωγραφικης για τα περιβαλλοντα και τις πολεις. Ολα αυτα σε αισθητικη Yoshida με το τελικο αποτελεσμα να ειναι μαγευτικο. Παροτι μιλαμε για παιχνιδι του 3DS, παραμενει απο τους πιο ομορφους τιτλους εκει εξω σε επιπεδο αισθητικης και για να πω την αληθεια δεν ξερω αν το BDII το φτανει απο τα trailer που εχω δει τουλαχιστον, παροτι ειναι σε δυνατοτερο hardware. H μουσικη ειναι εξαιρετικη και επισης στα δυνατα σημεια του παιχνιδιου, αν και θα ελεγα οτι δεν φτανει το επιπεδο του OCTOPATH.

Και παμε τωρα στο μηχανικο μερος. Καταρχην να ξεκαθαρισω οτι ειναι μαλλον το καλυτερο κλασσικου τυπου turn based rpg που εχω παιξει στη ζωη μου, καλυτερο και απο το OCTOPATH. Αυτο οφειλεται σε 2 πραγματα:

1) Qol στυσημο, οπου μπορεις να κανεις οτι μπορει να φανταστει ο νους σου. Speed up τις μαχες εως και 4x, sliders για αυξομείωση των random encounters, auto mechanics οπου μπορεις να κανεις copy εναν γυρο (με μια συγκεκριμενη στρατηγικη) και στην συνεχεια paste ωστε να επαναλαμβανεται μονος του συνεχεια, end game grinding που αν εισαι 20 levels πανω απο τους εχθρους, με το που ξεκιναει η μαχη τους σκοτωνεις αυτοματα (συνδιαστε αυτο με τον slider για τα encouners που ανεφερα για να καταλαβετε ποσο ευκολο ειναι να ανεβασεις level στο end game), memorize απο το παιχνιδι της τελευταιας εντολης σου ετσι ωστε αν θελεις να επαναλαβεις την κινηση του προηγουμενου γυρου στον επομενο να μην χρειαζεται να πηγαινοερχεσαι στο battle menu, κατι που αυξανει ακομα περισσοτερο την ταχυτητα στις μαχες, και ενα σωρο αλλα. Ειλικρινα προς το τελος ενιωθα οτι ημουν τυπου master σε κανενα tetris game και οι μαχες πηγαιναν τοσο γρηγορα που δεν καταλαβαινες τι γινεται στην οθονη.

2) Brave and Default συστημα. Η αληθεια ειναι οτι σε αυτο το παιχνιδι καταλαβα ποια ειναι η πραγματικη δυναμικη που εχει αυτο το συστημα (οτι μπορεις να κανεις πολλους γυρους σε εναν με το κοστος να μην μπορεις να κανεις κατι στους επομενους) και αυτο ισως εχει να κανει με την πολυ μεγαλη γκαμα απο jobs που εχει το παιχνιδι + τις ικανοτητες που εχεις μεσω καθε job. Ολη η μαγεια ειναι στα combos που μπορεις να κανεις συνδιαζοντας σε εναν γυρο, skills απο διαφορετικα jobs που μονα τους φανταζουν αχρηστα, και που απο την αλλη αν κατσεις και σκεπτεις πως μπορεις να τα συνδιασεις, καταληγεις σε στρατηγικες που εχουν απιστευτα αποτελεσματα. Και οι στρατηγικες αυτες ειναι απειρες και μπορουν να περιοριστουν μονο απο την φαντασια του παικτη. Η ιδια λογικη υπαρχει και στο OCTOPATH αλλα για να πω την αληθεια εκεινο ποτε δεν μου φανηκε τοσο ευρηματικο στο πως μπορεις να καταστρεψεις για πλακα bosses που φανταζουν αδιανοητα δυσκολα, αν απλα κατσεις και σκεπτεις πως μπορεις να συνδιασεις τις επιλογες που σου παρεχονται. Ειναι απο τα λιγα παιχνιδια που θα ελεγα πως δεν εχει σημασια τοσο το level σου οσο το ποσο καλος εισαι στον αυτοσχεδιασμο.

Σε γενικες γραμμες λοιπον βρηκα το παιχνιδι απιστευτα διασκεδαστικο και παρα πολυ εξυπνα στημενο, κατι το οποιο του δινει και μια πραγματικη φρεσκαδα και δινει και νεα πνοη στο ειδος, που τελικα δεν ειναι τοσο κουρασμενο οσο φαινεται.

Και παμε τωρα στο μονο σημειο του παιχνιδιου που δεν μου αρεσε. Ο τιτλος εχει intro + 8 κεφαλαια + εναν επιλογο. Στο τελος του τεταρτου κεφαλαιου κατι γινεται και στην πραξη στα επομενα κεφαλαια πρεπει να παιξεις το παιχνιδι αλλες 4 φορες απο την αρχη, μια για καθε κεφαλαιο που μενει . Στην ουσια τωρα δεν ειναι τοσο τραγικο οσο ακουγεται διοτι ολος ο χαρτης μαζι με τα shortcuts ειναι ανοιχτα ενω παραλληλα εχεις στην κατοχη σου και το αεροπλοιο οποτε η ολη διαδικασια ειναι πολυ πιο γρηγορη. Επιπλεον αν θες να δεις το normal ending μπορεις να πας κατευθειαν απο το κεφαλαιο 5 στον επιλογο η ακομα και αν θες να δεις το true endιng, μπορεις να παιξεις μονο τα 4 main bosses (4 φορες το καθενα, μια φορα για καθε κεφαλαιο) προκειμενου να πας πολυ πιο γρηγορα στον επιλογο. Να πω επισης οτι η επιλογη αυτη εχει να κανει με το σεναριο και στηριζεται δυνατα σεναριακα. Παρολα αυτα θα πω οτι οταν ξεκινησα το κεφαλαιο 5 και ειδα ολα οσα πρεπει να κανω απο την αρχη, μου ηρθε να παρατησω το παιχνιδι. Επιπλεον ενω η ιστορια εξελισσεται μεχρι και το κεφαλαιο 6, τα 7 και 8 ειναι εκει για να δωσουν μερικες παρα πολυ δυσκολες και ωραιες optional μαχες και τιποτα σεναριακα. Εν τελει αυτο που εκανα εγω ηταν να κανω τα παντα στο κεφαλαιο 5, skip τα παντα στο κεφαλαιο 6 (περα απο το conjurer asterisk), καποιες απο τις optional μαχες στο 7, σχεδον skip τα παντα στο 8. Γενικα θα ελεγα οτι σε αυτα τα κεφαλαια εχει μπει μαλλον το post game και η ολη δομη δεν ειναι τοσο λειτουργικη. Το παιχνιδι ειναι πολυ μεγαλο και με αυτα τα κεφαλαια γινεται ακομα μεγαλυτερο σε σημειο που (ακομα και για μενα που ειμαι καταναγκαστικος και θελω να δω τα παντα) δημιουργειται overdose. Ξαναλεω οτι υπηρξαν στιγμες ηθελα να παρατησω το παιχνιδι παροτι μου αρεσε τοσο πολυ. Να ξεκαθαρισω οτι αν θελει καποιος να κανει skip τα παντα, ισως να μπορει να φτασει στο τελος μεσα σε 2 ωρες (μετα το τελος του κεφαλαιου 4), αυτο που σχολιαζω ομως ειναι οτι δεν θα επρεπε το παιχνιδι να ειναι σχεδιασμενο ετσι που να αναγκαζει τον παικτη να θελει να κανει skip το content του.

Το τελικο boss btw μου φανηκε αρκετα ευκολο και το εβγαλα με την πρωτη, ειχα φοβηθει πολυ με πραγματα που ειχα διαβασει στο internet οτι τυπου ειναι το πιο δυσκολο boss ever κλπ. Καμια σχεση με καποιες optional μαχες στα κεφαλαια 7 και 8 που ειναι οντως πραγματικα πολυ δυσκολες (και πολλες απο τις οποιες δεν τις παλεψα).

Αυτα, σε γενικες γραμμες ενα φανταστικο παιχνιδι που θα ηταν απλα ακομα καλυτερο αν ηταν μικροτερο ή αν ειχε μια διαφορετικη διαταξη στα τελευταια του κεφαλαια. Σε καθε περιπτωση οι τελικες εντυπωσεις ειναι θετικοτατες. Περιμενουμε το ΙΙ τωρα!

[sain't]

Πάντα με ιντρίγκαρε η σειρά λόγω του art style αλλά και του battle system με το οποιο η μόνη που επαφή ήταν απο την εκδοχη του Octopath. Δυστυχώς το 3DS για κάποιο λόγο δε με τράβηξε ποτε και τώρα που βγαίνει το 2 στο switch θα ήταν μια καλή ευκαιρία να ασχοληθώ. Παρόλα αυτά από τα 2 demo δε μου κερδίζει καθόλου το ενδιαφέρον :-p είμαι περίεργος να δω την άποψη καποιου έμπειρου στη σειρά για το πώς είναι το 2 συγκριτικά. :-)

[nooto]

Λοιπον τελειωσα το Bravely Default II μετα απο 75 ωρες περιπου κανοντας σχεδον τα παντα, οποτε θα γραψω εδω τις εντυπωσεις μου (μιας και δεν εχουμε ξεχωριστο topic).

Σε γενικες γραμμες θα ελεγα οτι το παιχνιδι ηταν πολυ καλο, με φανταστικο οπτικο τομεα (κυριως σε οτι αφορα το art), πανεμορφο, με υπεροχη μουσικη, και σχετικα συμπαθητικη ιστορια που για αλλη μια φορα θα μπορουσε να την δει κανεις σαν remake των ιστοριων απο τα πρωτα FF που εχουν σαν κυριο θεμα τους κρυσταλλους. Το gameplay του ηταν παρα πολυ καλο, στα ιδια επιπεδα με το πρωτο παιχνιδι αλλα με μικρο-αλλαγες εδω και εκει σε καποια πραγματα. Τα qol features του πρωτου παιχνιδιου υπαρχουν και εδω, η βασικη αλλαγη που σε περιοριζει καπως ειναι οτι πλεον δεν υπαρχουν random encounters αλλα οι εχθροι ειναι ορατοι, οποτε δεν υπαρχει και ο slider του πρωτου παιχνιδιου οπου μπορουσες να ρυθμισεις το rate των μαχων αναλογα με τις απαιτησεις σου. Δεν ξερω αν σαν αλλαγη λειτουργει θετικα ή αρνητικα tbh, εκει που δεν μου αρεσε και τοσο ηταν σε καποια dungeons που ειναι στενα σχετικα και δεν μπορεις να αποφυγεις τους αντιπαλους ακομα και να το θες. Overall θα ελεγα παντως οτι το συνολο ειναι πολυ καλο και καποιος που ειναι fan του ειδους θα ευχαριστηθει τον τιτλο, τοσο σε οτι αφορα τα ιδιατερα mechanics του (ειδικα αν δεν εχει ερθει σε επαφη με την σειρα), οσο και τα υπολοιπα στοιχεια του, απο τη απιστευτη αισθητικη του μεχρι την ευχαριστη και παραμυθενια ιστορια του.

Απο κει και περα εχω να πω οτι το πρωτο παιχνιδι μου αρεσε περισσοτερο και θα ελεγα οτι ηταν πολυ πιο memorable εμπειρια. Ο πρωτος λογος ειναι η ιστορια και το structure της. Ειχα αναφερει και στο προηγουμενο μου post οτι το πρωτο παιχνιδι εχει μια αμφιλεγομενη δομη απο τη μεση και μετα, η οποια ομως βοηθαει παρα πολυ στο χτίσιμο της ιστοριας που θελει εν τελει να πει. Μπορει οταν επαιζα τοτε το παιχνιδι να μου ειχε κανει αρνητικη εντυπωση αυτη η δομη, αλλα τωρα που εχει περασει ο καιρος θεωρω οτι αυτο ηταν που εκανε το παιχνιδι τοσο memorable, απο την πλοκη του μεχρι και τους χαρακτηρες του. Πραγματικα το story χτιζοταν βημα βημα, ο τιτλος εκανε τον παικτη να αναρωτιεται αν οντως κανει το σωστο, και η τελικη ανατροπη ειχε πολυ καλο build up, που βασιζοταν και στο σπασιμο του 4ου τοιχου πολλες φορες. Το ΙΙ δεν εχει κατι αντιστοιχο. Αυτο σημαινει φυσικα οτι εχει καλυτερη δομη και pacing, αλλα η ιστορια και οι χαρακτηρες του ειναι εν τελει σχετικα αδιαφορα (παροτι ευχαριστα οπως ανεφερα πιο πανω). Για οσους εχουν παιξει το πρωτο παιχνιδι, σκεφτειτε οτι το BDII ειναι ουσιαστικα τα πρωτα 4 κεφαλαια του πρωτου παιχνιδιου σε στυλ. Δεν υπαρχει κατι αλλο στο σεναριο ή καποια ουσιαστικη ανατροπη στο τελος. Ο κακος επισης (ή γενικοτερα οι villains μεχρι και το τελικο boss) ηταν τελειως αδιαφοροι, καμια σχεση με το πρωτο που οταν καταλαβαινες για πoιο λογο οι antagonists εκαναν αυτα που εκαναν, αρχισες να αντιλαμβανεσαι τα κινητρα τους και ακομα και να τους συμπαθεις.

Ο δευτερος λογος ειναι οτι το παιχνιδι ηταν μαλλον αρκετα πιο ευκολο απο το πρωτο. Το τελικο boss για παραδειγμα βγηκε μεσα σε 3 γυρους και δεν ειχε καθολου challenge (αν τελος παντων και εσυ ειχες καπως maxαρει τους χαρακτηρες σου). Αυτο επηρεαζει αρκετα και το gameplay καθως δεν θα ελεγα οτι αισθανθηκα ποτε οτι πρεπει να σκεφτω παρα πολυ για οptimal συνδιασμους απο jobs προκειμενου το ταδε boss να βγει. Δεν λεω οτι το παιχνιδι ειναι πανευκολο αλλα σιγουρα πιστευω οτι τα challenges του πρωτου τιτλου ηταν πολυ καλυτερα μελετημενα. Δεν επαιζε τοσο ρολο το level σου οσο η προσεγγιση σου. Εδω δεν θα ελεγα οτι ισχυει κατι τετοιο. Φυσικα μπορεις να φτιαξεις teams που καταστρεφουν τα παντα αναλογα με το πως συνδιαζεις τα jobs, αλλα η δυσκολια του παιχνιδιου δεν το καθιστα τοσο αναγκαιο.

Σε αλλα θεματα, δεν μου αρεσε και τοσο οτι υπηρχαν side quests κλασσικου jrpg τυπου, δηλαδη fetch και αγιος ο θεος (στο πρωτο παιχνιδι τα side quests ηταν συνδεδεμενα μονο με optional asterisks) και επισης οτι το παιχνιδι παρα-ηταν grindy σε πολλα σημεια (αυτο υπηρχε σαν θεμα και στο πρωτο, αλλα απο την αλλη ειχες τους sliders αν δεν ηθελες να κανεις μαχες, εδω οπως εγραψα περνας απο μερη που εχουν στενη δομη και δεν μπορεις να κανεις πολλα πραγματα αν θες να αποφυγεις την μαχη). Τελος στα τεχνικα, το παιχνιδι εχει θεμα με stutters και frame skips εδω και εκει, tbh βεβαια με αυτα που ειχα ακουσει περιμενα κατι πολυ χειροτερο. Το αναφερω απλα σαν πιθανο αρνητικο, αλλα θα πω οτι απο την αλλη οτι προσωπικα δεν με ενοχλησε και βρηκα το συνολικο performance πολυ ok.

Αυτα, μπορει να ακουγομαι καπως αρνητικος αλλα τα παραπονα μου εχουν να κανουν κυριως με το οτι θεωρω το πρωτο παιχνιδι καλυτερο. Απο την αλλη αν καποιος δει τον τιτλο αυτονομα ειναι ενα πολυ καλο jrpg που σιγουρα θα το προτεινα. Σαν αλλο μετρο συγκρισης, θα ελεγα οτι μου αρεσε περισσοτερο απο το Octopath για παραδειγμα. Σε καθε περιπτωση θεωρω οτι η ομαδα πισω απο αυτους τους τιτλους εχει κατι πολυ καλο στα χερια της που σιγουρα μπορει να παει ακομη ψιλοτερα. Σε αναμονη λοιπον του Project Triangle πλεον.