Transistor

[Titus]

20 του μήνα κυκλοφορεί το Transistor, το επόμενο παιχνίδι της Supergiant Games του Bastion.

Προπαραγγελίες έχουν ήδη ξεκινήσει στα 20 δολλάρια (νομίζω κάτω από 15 ευρώ) από το site τους. Πληρωμή με paypal και amazon payments. Έκανα ήδη τη δική μου για να στηρίξω την ομάδα.

http://supergiantgames.com/

[Deus]

Review που διάβασα θέλουν το transistor να είναι εξαιρετικό σαν gameplay, art direction, μουσική αλλά όσον αφορά το σενάριο υπάρχει η άποψη πως είναι πολύ δύσκολο να το παρακολουθήσεις σε σημείο κάποιοι να ισχυρίζονται πως είναι ανύπαρκτο. Όσοι το τελειώσετε τα φώτα σας αν έχετε όρεξη.

Θα το τιμήσω σίγουρα αλλά όταν το βρω σε προσφορά, τα 20 ευρώ μου φαίνονται πολλά.

[sub_zero]

To βρίσκεις και κάτω από 15... http://www.kinguin.gr/category/6339/...or-steam-gift/
Το σκέφτομαι και εγώ σοβαρά να το χτυπήσω.

[Titus]

Review που διάβασα θέλουν το transistor να είναι εξαιρετικό σαν gameplay, art direction, μουσική αλλά όσον αφορά το σενάριο υπάρχει η άποψη πως είναι πολύ δύσκολο να το παρακολουθήσεις σε σημείο κάποιοι να ισχυρίζονται πως είναι ανύπαρκτο. Όσοι το τελειώσετε τα φώτα σας αν έχετε όρεξη.

Θα το τιμήσω σίγουρα αλλά όταν το βρω σε προσφορά, τα 20 ευρώ μου φαίνονται πολλά.

Ισχύει αυτό που λέει ο sub, επίσης από το site τους είναι 20 δολλάρια μέσω humble bundle/ paypal + amazon payments βγαίνει 15 ευρώ.

Για το σενάριο...Κοίταξε, η αφήγηση είναι ελλειπτική και αποσπασματική. Δεν το έχω τερματίσει για να έχω ολοκληρωμένη εικόνα, αλλά σε σχέση με το Bastion είναι όντως πιο αφαιρετική. Ανύπαρκτο όχι, δεν είναι. Δύσκολο να το παρακολουθήσεις ναι, κυρίως γιατί σου πετάει πράγματα όχι τόσο χωρίς εξήγηση αλλά άτακτα. Η βασική διαφορά σε σχέση με το Bastion είναι πως εδώ υπάρχει συγκεκριμένο lore από πίσω, η ιστορία μιας πόλης την οποία βλέπεις παντού, και όχι απλά μια προσωπική αφήγηση.

Για μένα το παιχνίδι αξίζει 15 ευρώ, αλλά ξέρουμε όλοι πολύ καλά πως θα παίξει πολύ σε εκπτώσεις.

[sub_zero]

Τελικά το πήρα για 12,3 ευρώ από το kinguin. Θα περίμενα σε κανένα sale αλλά σκέφτηκα ότι θα ήταν καλό και για lets play οπότε αύριο ή μεθαύριο περιμένετε και το πρώτο επεισόδιο

[Titus]

Προχωρώντας το παιχνίδι, το σενάριο αρχίζει και δένει

Αυτό που ξενίζει μέχρι να καταλάβεις τι γίνεται (εγώ προσωπικά άργησα, και κάποιος ίσως να μην το προσέξει και καθόλου) είναι η εντελώς avante-garde επιλογή να ανοίγει το lore μέσα από...τη χρήση των skills. Τα skills έχουν διαφορετικά properties ανάλογα με το socket (active, upgrade, passive) που μπαίνουν, και όταν χρησιμοποιηθούν στην ανάλογη θέση ανοίγει ένα κείμενο με περιγραφή και πληροφορίες. Το ακόμα πιο περίεργο είναι πως κάθε skill αντιστοιχεί σε ένα πρόσωπο με μεγάλη επίδραση στην πόλη του παιχνιδιού, και δεν έχω ακόμα καταλάβει τι θέλει να πει ο ποιητής. Το "ακαταλαβίστικο" ή "ανύπαρκτο" δεν ισχύει.

Εντελώς φευγάτο παιχνίδι, και το artwork είναι πραγματικά καταπληκτικό!

[deus_d0pe]

Τώρα πήρα το Transistor και ασχολούμαι, εντελώς αφαιρετικό παιχνίδι, με πολύχρωμα γραφικά και γαμάτο σύστημα μάχης. Το έφτασα μέχρι ενός σημείου και το ξανάρχισα από την αρχή αφού δοκιμάζοντας skills ήθελα να πάρω διαφορετικά στο level up. Πέραν των μαχών δεν έχει κάτι ιδιαίτερο να με βάλει σε ρυθμό, η αφήγηση δε με ξετρελαίνει - σε σημεία ο αφηγητής θέλω να βγάλει το σκασμό - ενώ το εικαστικό του δεν με κρατάει σε μια συνέχεια αφού οι παύσεις για να τσεκάρω τις διάφορες αναμείξεις των skills είναι πολλές. Μου αρέσει όμως πολύ η στρατηγική στις μάχες επομένως κι αυτό με βλέπω να το πηγαίνω μέχρι τέλους.

[Titus]

To ϊδιο το παιχνίδι με το battle system του σε υποχρεώνει να ανακατεύεις τα skills, συν το ότι είναι άμεσα συνδεδεμένα με το lore (ανάλογα με το slot ανοίγεις περιγραφές). Συμφωνώ με το περί ρυθμού, τα checkpoints είναι πολλά, αλλά εξαρτάται και το πώς παίζεις. Διαφωνώ για τον αφηγητή, έχω φάει κόλλημα

[deus_d0pe]

To lore δυστυχώς δε μου δίνει την ευκαιρία να το παρακολουθήσω. Μετά από την εύρεση (ή το χάσιμο) κάποιου skill βρίσκομαι κάμποσα λεπτά της ώρας μέσα στο menu και βάζω-βγάζω skills ως active/upgrade/passive, προσπαθώ να δω τι θα μου ταίριαζε καλύτερα σε κάθε slot και ύστερα πως θα λειτουργούσαν όλα μαζί ως combo, λαμβάνοντας υπόψιν όλες τις παραμέτρους, τους περιορισμούς ανά turn, τα debuffs και το positioning.

Όλο αυτό παίρνει ώρα. Ύστερα το θεωρητικό πλάνο θέλει εφαρμογή σε συνθήκες μάχης για να δω τι δουλεύει και τι όχι, καθώς και κατά πόσο μου αρέσει το συγκεκριμένο playstyle.

Μέσα σε όλο αυτό, και μέχρι να βρω την επόμενη μάχη, είναι στιγμές που θέλω να σκάσει ο αφηγητής να σχολιάζει τη παραμικρή κίνηση που κάνω στο χώρο. Άσε και κάτι στη φαντασία του παίχτη βρε αδερφέ. Αλλά αυτό είναι το πρόβλημα, το εικαστικό του τίτλου δεν μπορεί να επικοινωνήσει με το παίχτη, είναι ένα πολύχρωμο πλαίσιο που εξυπηρετεί καθαρά αισθητικούς σκοπούς, δεν υπάρχει καμία αλληλεπίδραση, δεν υπάρχει εξερεύνηση και ανακάλυψη, δεν υπάρχει κάτι που να συνδέει τον κόσμο με τον παίχτη. Πλην του αφηγητή.

Έτσι πολύ νωρίς χάνω κάθε ενδιαφέρον να διαβάσω τα βιογραφικό των npc που βρίσκεις. Απλά φροντίζω να ξεκλειδώνω περισσότερες λεπτομέρεις μπας και τα διαβάσω αργότερα. Το ίδιο και με terminals. Μερικά απλά τα προσπερνάω με ένα γρήγορο reply.

Δεν ξέρω, ίσως φταίει ο ίδιος ο τρόπος που αποδίδεται η ιστορία (αν υπάρχει τελικά κάτι τέτοιο από πίσω) που δε με αφήνει να μπω στο ρυθμό της. Μου αρέσει πάντως η γενικότερη αίσθηση του τίτλου, είναι λες και βρίσκεσαι σε ένα λογισμικό υπολογιστή όπου τα πάντα είναι ζωντανά και έχουν όνομα. Μου θυμίζει κάτι παραπλήσιο του κόσμου του Killy στο Blame! μάνγκα, με το αφαιρετικό σχέδιο σε έναν κόσμο δίχως τέλος και τις ορολογίες/lore περί network κλπ. στο όχι τόσο ζοφερό του όμως. Αν κάτι ξεχωρίζω πάντως στο όλο θέμα περί lore είναι η απόδοση των εχθρών σε σχέση ονόματος που έχουν και ικανοτήτων που εκτελούν. Είναι πολύ εύστοχη.