Persona 5 Royal

[Xeno]

Τα Persona (απο το 3 και μετα εστω) ειναι πολυ πιο streamlined/προσιτα, σχεδον mainstream σε φιλοσοφια και γι' αυτο αλλωστε τεινουν να γινουν σχεδον ο,τι ηταν τα FF στα 90ς.
Θυμαμαι πανω στον ενθουσιασμο του P5 και την προσμονη του SMT5 να βαζω περυσι το SMT4 στο 3DS και στις 2 ωρες το πολυ απλα το εσβησα γιατι δεν την παλεψα καθολου. Πολυ πιο δυστροπο, πιο old school σε προσεγγιση, ξεκαθαρα δυσκολο και φωναζει απο μακρια dungeon crawling και grinding. Αν ολα τα SMT ειναι ετσι δεν ξερω ποσο θα θελα να ασχοληθω με τη σειρα. Θα δωσω μια ευκαιρια στο 3 οπως και να χει γιατι οταν ειχε βγει το ειχα αγνοησει, αλλα δεν αποκλειεται απλα να μη μου ταιριαζει η φιλοσοφια της σειρας.

Nooto με temperance max θυμαμαι πως χαλαρωσα πολυ γιατι μετα ειχα παραπανω χρονο οποτε ηταν ευκολο να αρχισω να κανω max το ενα μετα το αλλο. Μερικα μου ξεφυγαν αλλα κατι τρεχει θα λεγα, την μεγαλη πλειοψηφια την καταφερα και παλι. Προφανως καλο ειναι να δωσεις βαρος και στα confidants του party σου για να παρουν τα οποια νεα skills που θα σε βοηθησουν στις μαχες, αλλα αυτο το ξερεις ηδη.

Εκει 6ο-7ο palace λογικα ειναι που γινεται ο οποιος χαμος και ανεβαινει το main plot αρκετα και καπου εκει φανταζομαι αρχιζει να βγαζει νοημα και το opening sequence του παιχνιδιου. Θυμαμαι σε αυτο το σημειο πως ημουν αρκετα invested στην ιστορια παροτι καποια πραγματα εκαναν μπαμ απο χιλιομετρα, αλλα η ολη σκηνοθεσια ηταν καλη και παλι οποτε με ειχε κρατησει σε ενδιαφερον εστω.

Το bonus semester θα το συζητησουμε στην πορεια, θυμαμαι να διαβαζω πως σε καποιους αρεσε αρκετα αν και προσωπικα ημουν λιγοτερο ενθουσιωδης για αυτο.
Οσο για το τελευταιο που λες προσωπικα δεν εχω να προτεινω κατι παρομοιο με Persona. Αυτο που κανουν το θεωρω λιγο πολυ μοναδικο γιατι εχουν ενα πολυ συγκεκριμενο balance μεταξυ social sim + exploration + accessibility που δεν εχουν ουτε τα αλλα παιχνιδια της Atlus, ουτε τα παιχνιδια αλλων εταιρειων. Εφοσον εχεις Vita θα προτεινα να συνεχισεις με το P4G σε καποια αλλη φαση, τωρα αν θες P3 το FES ειναι ισως η πιο σωστη εμπειρια, αλλα και το P3P αν και streamlined δεν παυει να ναι μια βολικη λυση δεδομενης και της φορητης του φυσης.

[nooto]

Σε ενδιαφέρει να δεις παιχνίδια Shin Megami Tensei ή γενικά παιχνίδια της Atlus; Μπορώ να σου προτείνω μερικά.

Έτσι πληροφοριακά, να αναφέρω για αρχή πως τα Persona είναι spin-off των Shin Megami Tensei.

Ναι το γνωριζω οτι τα Persona ξεκινησαν σαν spin-offs των SMT και οτι πλεον εχουν ουσιαστικα ξεπερασει σε δημοτικοτητα και πωλησεις την σειρα απο την οποια προερχονται. Δεν εχω παιξει κανενα SMT, περιμενω τωρα με την επανακυκλοφορια του Nocturne ή με την κυκλοφορια του V να δω αν εν τελει θα ασχοληθω. Καποια στιγμη ηθελα να αγορασω και εγω μια απο τις εκδοσεις του IV στο 3DS αλλα η αληθεια ειναι οτι η εικονα που εχω (απο videos και περιγραφες που εχω δει) ειναι παρομοια με αυτο που περιγραφει ο Xeno. Γενικα υπαρχει παρα πολυ κοσμος που λεει πως σαν παιχνιδια ειναι απο τα καλυτερα JRPGs εκει εξω, ομως ειναι απο την αλλη αρκετα δυστροπα και old school, κατα συνεπεια δεν ξερω αν ειναι για μενα. Ξεναλεω βεβαια οτι εικονα δεν εχω μιας και δεν εχω παιξει κανενα (οτι εχω δει απο videos). Θα τσεκαρω παντως να δω μηπως μπορω να βρω και το Radiant Historia για το οποιο μιλαγατε στο Discord που απο λιγο που το εψαξα ειδα οτι εχει πολυ θετικες κριτικες.

Τα Persona (απο το 3 και μετα εστω) ειναι πολυ πιο streamlined/προσιτα, σχεδον mainstream σε φιλοσοφια και γι' αυτο αλλωστε τεινουν να γινουν σχεδον ο,τι ηταν τα FF στα 90ς.

Αυτο κατα μια εννοια ειναι και το πιο σημαντικο για μενα και συμφωνω απολυτα. Οσο εχω παιξει το παιχνιδι βγαζει ακριβως το ιδιο feeling σε επιπεδο scope και φιλοδοξιας με αυτο που εβγαζαν τα FF των 90s. Εχεις την εντυπωση οτι παιζεις κατι εξαιρετικα ολοκληρωμενο, mainstream και καθολου δυστροπο ή περιεργο, παροτι ειναι παρα πολυ ιδιαιτερο και ξεχωριστο.

Εκει 6ο-7ο palace λογικα ειναι που γινεται ο οποιος χαμος και ανεβαινει το main plot αρκετα και καπου εκει φανταζομαι αρχιζει να βγαζει νοημα και το opening sequence του παιχνιδιου. Θυμαμαι σε αυτο το σημειο πως ημουν αρκετα invested στην ιστορια παροτι καποια πραγματα εκαναν μπαμ απο χιλιομετρα, αλλα η ολη σκηνοθεσια ηταν καλη και παλι οποτε με ειχε κρατησει σε ενδιαφερον εστω.

Αυτο που μου αρεσε ηταν οτι

 

με το που ειδα την σκηνη που εμφανιζεται ο πραγματικος δολοφονος στο παλατι του Okumura καταλαβα αμεσως οτι ειναι ο Akechi, μετα ομως το παιχνιδι στο γυρναει και μεχρι να τελειωσεις το παλατι της Sae με αυτα που σου δειχνει λες οτι μαλλον εκανα λαθος και κατι αλλο παιζει. Στο τελος παλι το ξαναγυρναει και η ολη εξηγηση του πως το καταλαβανε κλπ ηταν αρκετα ωραια και καλοστημένη. Επισης ηταν οντως ωραια η ιδεα οτι στην εισαγωγη παιζεις το τελος του 6ου παλατιου και οτι βλεπεις απο κει και περα ειναι μεσω της ανακρισης + οτι καποιες σημαντικες πληροφοριες δεν ειναι εκει λογω των φαρμακων που εχει παρει ο Joker και δεν θυμαται ακριβως τα γεγονοτα.

Το bonus semester θα το συζητησουμε στην πορεια, θυμαμαι να διαβαζω πως σε καποιους αρεσε αρκετα αν και προσωπικα ημουν λιγοτερο ενθουσιωδης για αυτο.

Εχω και εγω απορια για το τι θα δειξουν εκει μιας και η ιστορια στο σημειο που ειμαι φαινεται να κλεινει. Σε καθε περιπτωση θα γραψω περισσοτερα οταν φτασω εκει.

[Deus]

Ναι το γνωριζω οτι τα Persona ξεκινησαν σαν spin-offs των SMT και οτι πλεον εχουν ουσιαστικα ξεπερασει σε δημοτικοτητα και πωλησεις την σειρα απο την οποια προερχονται. Δεν εχω παιξει κανενα SMT, περιμενω τωρα με την επανακυκλοφορια του Nocturne ή με την κυκλοφορια του V να δω αν εν τελει θα ασχοληθω. Καποια στιγμη ηθελα να αγορασω και εγω μια απο τις εκδοσεις του IV στο 3DS αλλα η αληθεια ειναι οτι η εικονα που εχω (απο videos και περιγραφες που εχω δει) ειναι παρομοια με αυτο που περιγραφει ο Xeno. Γενικα υπαρχει παρα πολυ κοσμος που λεει πως σαν παιχνιδια ειναι απο τα καλυτερα JRPGs εκει εξω, ομως ειναι απο την αλλη αρκετα δυστροπα και old school, κατα συνεπεια δεν ξερω αν ειναι για μενα. Ξεναλεω βεβαια οτι εικονα δεν εχω μιας και δεν εχω παιξει κανενα (οτι εχω δει απο videos). Θα τσεκαρω παντως να δω μηπως μπορω να βρω και το Radiant Historia για το οποιο μιλαγατε στο Discord που απο λιγο που το εψαξα ειδα οτι εχει πολυ θετικες κριτικες.



.

Ta Persona γενικά είναι αρκετά πιο light games από τα SMT, τα τελευταία είναι ο ορισμός του hardcore rpg στο οποίο πεθαίνεις εύκολα αν δεν ξέρεις να παίζεις ή/και είσαι κατάλληλα προετοιμασμένος. Το Shin Megami Tensei 4 είναι πολύ καλό παιχνίδι αλλά θα σου πρότεινα το Nocturne, είναι ΠΟΛΥ καλύτερο από το πρώτο. Στο 4 έχουν προστεθεί χαρακτηριστικά που βλέπουμε σε σύγχρονα παιχνίδια (πχ quests) αλλά με ξινίζουν αρκετά χαρακτηριστικά του, πχ το ότι στις μάχες είναι first person καθώς και το απαράδεκτο map system, είναι πάρα πολύ εύκολο να χαθείς.

Και τα δύο είναι πολύ προκλητικά και έχουν και το coversation system που είδες και στο Persona 5 αλλά δεν είναι τόσο streamlined. Είναι σαφώς δυσκολότερο από το 5 αλλά έχει καταπληκτικό σύστημα μάχης και αισθητική, είναι τεράστια ικανοποίηση όταν τα καταφέρνεις και βγάζεις εύκολα τις μάχες. Το σενάριο είναι από τα πιο σκοτεινά μάλιστα που έχεις δει, ειδικά σε jrpg. Αλλά όπως είπες είναι αρκετά hardcore αλλά αν σε κερδίσει θα το λατρέψεις. Πάντως αν είναι να διαλέξεις ανάμεσα σε αυτό και στο 4 τότε Nocturne δαγκωτό. Μπορώ να γράψω περισσότερες λεπτομέρειες αν θέλεις.

Το Radiant Historia αν το βρεις κάπου πάρτο με κλειστά μάτια. Δεν είναι "δύστροπο" 'οπως τα άλλα δύο και είναι πολύ όμορφο. Θυμίζει αρκετά Chrono Trigger, έχει ωραίο σύστημα μάχης και έχει πολύ καλό ost, ενδεικτικά να σου πω ότι το έγραψε η Υοκο Shimomura.

Τωρα που εχω προχωρησει αρκετα, θα ελεγα οτι οσo και αν ακουγεται περιεργο, το P5 για μενα ειναι το πιο δυτικογενες jrpg που εχω παιξει, παροτι φαινομενικα ειναι οτι πιο ιαπωνικο υπαρχει εκει εξω (δεδομενου του ποσο προβαλει την αισθητικη του). Αυτο που θελω να πω ειναι οτι ενω υπαρχει η κλασσικη j δομη που ο χαρακτηρας αναπτυσσεται μεσω των μαχων και του leveling, αυτο ειναι μονο η μιση (ισως και λιγοτερο) εικονα. Το αλλο μισο ειναι η αναπτυξη του χαρακτηρα μεσω του social κομματιου, που οσο περισσοτερο παιζω θεωρω οτι ειναι το πρακτικο αναλογο των διαλογων με τα δεντρα επιλογων που υπαρχουν στα δυτικα rpgs (κατι το οποιο λειπει απο τα κλασσικα jrpgs). Μαλιστα θα ελεγα οτι το P5 ειναι πιο κοντα στα παλιοτερα δυτικα rpgs μιας και οι επιλογες σου (το πως χειριζεσαι το social κομματι, τους διαλογους, κλπ) δεν καθοριζει το αν το path θα ειναι good, neutral, bad, αλλα επηρεαζει το gameplay, το τι γινεται στις μαχες, και το τι διαθεσιμες επιλογες εχει στην προσεγγιση (βλεπε confidants που αυξανουν negotiation skills και που ουσιαστικα ειναι το αντιστοιχο του charisma στα πιο παλια δυτικα rpgs).



!

Πολύ καλή παρατήρηση. Το ίδιο ακριβώς είχε εντυπωσιάσει και εμένα το Persona 3 όταν το είχα ξεκινήσει τόοοτε. Μου φαινόταν εντελώς εξωπραγματικό το ότι σε jrpg μπορούσες να έχεις δυνατότητα επιλογών που έχει κάποιες συνέπειες. Φαντάζομαι όμως πως στο 5 το έχουν εξελίξει όσο δεν πάει το κομμάτι αυτό.

[nooto]

Λοιπον, τελος μετα απο 160+ ωρες, στο hard, level 97, και με platinum, ενω καταφερα τελικα να κανω max ολους τους confidants εκτος απο το Tower (skilled gamer) που ηταν απο τα τελευταια που ανοιξαν και το εφτασα μεχρι level 7. Σαν αναφορα σε καποια πραγματα για οσους σκοπευουν να ασχοληθουν στο μελλον, τα skills οπως εγραψα τα εκανα max νωρις και νομιζω οτι ειναι ευκολο να το πετυχεις (οποτε δεν υπαρχει αγχος), σε οτι αφορα τα confidants τωρα, οταν εφτασα στο τελος του βασικου παιχνιδιου μου εμεναν μονο 3 για να κανω max, και κατα τη διαρκεια του υλικου που προστεθηκε με το Royal εκανα max τα 2 απο αυτα. Το προβλημα με το 3ο semester ειναι οτι ειναι ουσιαστικα ενας μηνας μονο και πολλες απο τις μερες δεν ειναι ελευθερες. Υπαρχει απειρος χρονος παντως για τα απογευματινα confidants και πολυ περιορισμενος χρονος για τα πρωινα (μονο 3-5 μερες νομιζω). Εμενα τα 2 απο τα 3 που μου ειχαν μεινει ηταν πρωινα και ετσι καταφερα να κανω max μονο το 1. Ολα αυτα χωρις guide και χωρις να εχω ξαναπαιξει καποιον τιτλο της σειρας, οποτε οπως ειπε και ο Xeno, οποιος ασχοληθει ας το κανει στα τυφλα και ας το απολαυσει, χωρις να εχει οδηγους κλπ στο χερι, δεν χρειαζεται καθολου,

Σε οτι αφορα το τελος τωρα, προσωπικα το παιχνιδι το απολαυσα παρα πολυ μεχρι και το τελος του 7ου palace (εχει συνολικα 9). Νομιζω o vilain ειναι πολυ καλα ανεπτυγμενος, ολα οδηγουν προς τα εκει, και εν τελει το σεναριακο driving force που σε πηγαινει σε αυτη τη μαχη ειναι παρα πολυ καλο. Το θεμα ειναι οτι το παιχνιδι στο 8ο palace (που ειναι εκει που εκλεινε κιολας ο orginal τιτλος) ακολουθει την πιο τιγκα κλισε anime κατευθυνση ever, οτι υπαρχει δηλαδη κατι αλλο πισω, ενα god-like figure που ειναι τελικα ο πραγματικος κακος, και που οι χαρακτηρες πρεπει να πολεμησουν για να σωσουν τον κοσμο. Tbh δεν ξερω, αν ειχα παιξει το orginal παιχνιδι πραγματικα θα προτιμουσα να σταματαει στο 7ο palace μιας και το σεναριο μεχρι εκει ειναι πολυ focused και αρκετα προσγειωμενο. Μετα παιρνει μια Matrix κατευθυνση που δεν ειμαι σιγουρος κατα ποσο προσφερει συνολικα. Το 9ο palace που ειναι και αυτο που προστεθηκε με το Royal και που λαμβανει μερος μετα το τελος του original παιχνιδιου μου αρεσε αρκετα, δενει με ωραιο τροπο με το προηγουμενο τελος, ασχολειται με εναν απο τους χαρακτηρες με τον οποιον υπαρχει invest απο τον παικτη, και επισης ειναι πιο toned down. Σε γενικες γραμμες χαρηκα που το προσθεσαν και σιγουρα το προτιμω σαν κλεισιμο απο αυτο του orginal P5. Σε καθε περιπτωση τα κεφαλαια 8-9 θιγουν μερικα πολυ ωραια θεματα και in principle αξιζει που υπαρχουν, αυτο που με χαλασε ηταν οτι προτιμω το πιο toned down approach των πρωτων 7, και θεωρω οτι η ιστορια θα ηταν αν οχι καλυτερη, τουλαχιστον πιο δεμενη αν το παιχνιδι τελειωνε εκει.

Στα υπολοιπα τωρα, το παιχνιδι μου αρεσε παρα πολυ και πραγματικα πιστευω οτι ειναι απο τα καλυτερα και πιο ιδιαιτερα JRPGs που μπορει να παιξει κανεις. Παραλληλα παραμενει παρα πολυ mainstream και προσβασιμο ενω ειναι και πληρως fledged σαν παιχνιδι και προσφερει κυριολεκτικα μια ολοκληρωμενη εμπειρια. Παρενθεση, κατι που δεν σημειωσα στα προηγουμενα posts και που βοηθαει στην ολη παρουσιαση του τιτλου εινα τα μηδενικα loading screens. Στο παιχνιδι υπαρχουν πολλα fast travels-εναλλαγες στις περιοχες κλπ και ολα γινονται με seamless τροπο, σαν να γυρνας τις σελιδες ενος κομικ. Δεν ξερω πως τα καταφεραν αλλα βοηθαει πολυ το παιχνιδι στο συνολο του και σιγουρα προσφερει πολλα στο immersion.

Σε καποια αρνητικα θα εβαζα:
1) Την κλισε κατευθυνση του 8ου κεφαλαιου.
2) Το οτι το παιχνιδι προς το τελος αρχισε να χανει στο pacing. Δεν κουραζει ποτε, πχ το Witcher 3 το κουβαλουσες πανω σου και το αισθανοσουν, εδω οι 160 ωρες περασαν πολυ γρηγορα και χωρις να το καταλαβω. Παρολα αυτα θα ελεγα οτι αρκετες απο τις μερες του τελευταιαου semester δεν χρειαζοντουσαν.
3) Το στησιμο καποιων εκ των bosses: Αρκετα απο τα bosses δεν εχουν αδυναμιες (που σημαινει δεν μπορεις να πραγματοποιησεις baton passes), ουτε μπορεις να κανεις καποιο technical takedown. Αυτα τα 2 ειναι ουσιαστικα τα στοιχεια που κανουν το battle system ενδιαφερον και πρωτοτυπο ας πουμε. Επειδη δινουν ωστοσο και advantages στον παικτη που θα σκεφτει στρατηγικα, μαλλον φανηκε καλη ιδεα στο dev team τα bosses να ειναι immune σε οποιαδηποτε τεχνικη μπορει να κανει την μαχη πιο ευκολη. Αυτο ωστοσο μετατρεπει τα boss fights σε μαχες που απλα κανεις power your way through και θυμιζουν το τι βλεπεις σε generic rpgs που απλα κανεις επιθεσεις μεχρι ο αντιπαλος να πεθανει. Δεν συμβαινει παντα αυτο, ας πουμε το fight με τον Okumura ειναι ακριβως το αντιθετο, αλλα γενικα θα ελεγα οτι πολλα απο τα bosses τα βρηκα λιγο απογοητευτικα για αυτον τον λογο.

Αυτα πανω κατω. Συνολικα θα ελεγα οτι ηταν ενα μεγαλο ταξιδι που αξιζε τον κοπο, μια καταπληκτικη εμπειρια, και εν τελει χαιρομαι που επιτελους καταφερα να ολοκληρωσω εναν τιτλο της σειρας. Οι φιλοι του ειδους επενδυστε αφοβα.