A Gamer's Diary

[straier]

Γιατί θεωρείς το NSMB του DS τόσο κακό; Πάει πολύς καιρός από τότε που το έπαιξα αλλά δεν το θυμάμαι τόσο άσχημο. Σίγουρα ήταν εύκολο αλλά η δυσκολία σε κάποια άλλα SM ξεφεύγει αρκετά για το μέσο παίκτη, ειδικά στις extra πίστες. Επίσης είχε από τα αγαπημένα μου power up (ή power down) τον Μάριο μινιατουρα.

[Ramparter]

Συμφωνω με Straier, πολυ ευχάριστο game, επίσης NSMB >>>>>>>>> NSMB2. Απλα η Elite των platformers το θεωρει πολυ ευκολο - πραγματι ειναι το μονο στο οποιο εχω παρει ολα τα coins.

[Raf]

Ωραίοι σχολιασμοί Xeno, στην ουσία. Συνέχισε!

[Xeno]

Γιατί θεωρείς το NSMB του DS τόσο κακό; Πάει πολύς καιρός από τότε που το έπαιξα αλλά δεν το θυμάμαι τόσο άσχημο. Σίγουρα ήταν εύκολο αλλά η δυσκολία σε κάποια άλλα SM ξεφεύγει αρκετά για το μέσο παίκτη, ειδικά στις extra πίστες. Επίσης είχε από τα αγαπημένα μου power up (ή power down) τον Μάριο μινιατουρα.

Οταν το επαιξα ουτε εμενα μου χε κανει αρκετα κακη εντυπωση, το θεωρουσα συμπαθητικο θυμαμαι χωρις βεβαια να μπορουσα να το συγκρινω στο ελαχιστο με τα 2d Mario της NES/SNES εποχης.
Παιζοντας το NSMB Wii ειδα πως ειναι καλυτερο του NSMB DS.
Παιζοντας το NSMBU ειδα πως ειναι καλυτερο του NMSB Wii.
Παιζοντας το NSLU ειδα πως ειναι καλυτερο του NSMBU.

Τελος παιζοντας το NSMB2 ειδα πως ειναι καπου στον πατο μαζι με το NSMB DS.
Δε νομιζω να χει σημασια αν το ενα ειναι καλυτερο του αλλου, ειπα μια γνωμη αλλα απο εκει και περα το θεμα ειναι τι γινεται στην κορυφη, τα αλλα ειναι να χαμε να λεγαμε και να χαμε να πουμε οπως λεει και μια κινεζικη παροιμια.

Τελος το οτι ακομα και ο Ramparter πηρε ολα τα coins αποδεικνυει γιατι το παιχνιδι απετυχε στα ματια των συνειδητοποιημενων platform gamers (ναι Straier δεκτο αυτο που λες, αλλα προφανως δε θα κρινω αυτα τα παιχνιδια ως μεσος παικτης).

[Ramparter]

Οταν το επαιξα ουτε εμενα μου χε κανει αρκετα κακη εντυπωση, το θεωρουσα συμπαθητικο θυμαμαι χωρις βεβαια να μπορουσα να το συγκρινω στο ελαχιστο με τα 2d Mario της NES/SNES εποχης.
Παιζοντας το NSMB Wii ειδα πως ειναι καλυτερο του NSMB DS.
Παιζοντας το NSMBU ειδα πως ειναι καλυτερο του NMSB Wii.
Παιζοντας το NSLU ειδα πως ειναι καλυτερο του NSMBU.

Συμπερασμα, η σειρα βελτιωνεται συνεχως αλλα το resetera κραζει τα γραφικα. Πιο επικινδυνο απο τους ασχετους ειναι οι ασχετοι που νομιζουν οτι ειναι ψαγμενοι.

[Somari]

Συμφωνώ με το stack που έγραψε ο Ζήνο, με εξαίρεση το NSLU, δε με ενθουσίασε.
Αυτό το οποίο από βιντεάκια μου φαινόταν πολύ meh αλλά στην πράξη ξετρελάθηκα ήταν το 3d world, το έχω παίξει full run 2 φορές

[Ramparter]

Ειμαι απο τις λιγους που δε ξετρελαθηκαν με το 3D World

[Xeno]

Το προβλημα που εχουν τα περισσοτερα συγχρονα Mario ειναι πως κρατανε χαμηλα τη δυσκολια στο κυριο παιχνιδι λογω του mainstream appeal τους και του target audience τους.
Αλλα Mario εχουν πλουσιο post-game content και αλλα οχι. Τα περισσοτερα αν οχι ολα τα NSMB κλινουν προς το οχι. To NSLU το βρηκα διασκεδαστικο ακομα και στο main game του και αυτο το θεωρω σημαντικο.
Παντως ειναι τετοια η φυση αυτων των παιχνιδιων (καλως ή κακως) που οποιος τα παιζει απλα για να βγαλει καθε πιστα τοτε αναγκαστικα θα χασει και την ουσια του level design του τιτλου.
Πχ Somari αν επαιξες το NSLU για να το ξεπεταξεις θα πω οκ, ισως να μην ειδες αυτα που ειδα εγω, αν παλι επαιξες εχοντας στο μυαλο σου τα 3 star coins ανα πιστα και το post-game content τοτε θα πω α οκ, στην τελικη ειναι θεμα γουστου προφανως.

Το 3d world οταν το τελειωσα 100% παντως μου αφησε σαφως μεγαλυτερη ικανοποιηση απο το Odyssey και αυτο λεει πολλα οσο να ναι. Γενικα το θεωρω 3d mario πρωτης γραμμης παροτι αντικειμενικα δεν ειναι τελειο και εχει καποια εμφανη θεματα.

[Somari]

Χμ, νομίζω πως εμένα η μενταλιτέ μου στα platform εκτός από το reflex challenge είναι και η εξερεύνηση κάθε πίστας, οπότε ήδη από το NSLU να ξενκίνησα με "κακιά διάθεση", λόγω του 100" time limit. Ίσως το βάλω κάποια στιγμή να το ξαναδοκιμάσω

[Xeno]

Σου δινει αυτη την εντυπωση αλλα εν τελει ο χρονος ειναι τουλαχιστον αρκετος για να ψαξεις την πιστα.
Το οτι ολη την ωρα βεβαια πας γκαζωτος προσωπικα το βρηκα σαν μια ωραια αλλαγη.
Γενικα παντα αγχωνομουν στα Mario αν ποτε τελειωνε ο χρονος, αλλα το NSLU που ξεκιναει με αυτο το μηχανισμο σαν βαση δε θυμαμαι να με αγχωνει ποτε κι αυτο ισχυε μεχρι το τελος του παιχνιδιου.

[straier]

Τελος το οτι ακομα και ο Ramparter πηρε ολα τα coins αποδεικνυει γιατι το παιχνιδι απετυχε στα ματια των συνειδητοποιημενων platform gamers (ναι Straier δεκτο αυτο που λες, αλλα προφανως δε θα κρινω αυτα τα παιχνιδια ως μεσος παικτης).

Δεν το είπα για να σα κατηγορήσω για κάτι πάντως. Ειλικρινή περιέργεια εξέφρασα.
Γενικά θεωρείς πως μπορεί ένα platform game να είναι καλό/ να έχει εξαιρετικό level design και συγχρόνως να είναι εύκολο;

[Xeno]

Δυσκολες ερωτησεις, ορεξατος ο Straier .
Αν το παρουμε αναποδα το να ειναι κατι δυσκολο δε σημαινει πως εχει καλο level design και γενικοτερη gameplay φιλοσοφια. Για να συνεχισουμε να μιλαμε με τα Mario σαν βαση, χαρακτηριστικο παραδειγμα ειναι το Super Mario Bros 2 (Japan), το οποιο ναι μεν μου αρεσε πολυ π.χ. αλλα δε θεωρω πως εχει καλο σχεδιασμο, διοτι ειναι challenging με "λαθος" τροπο (αν μπορω να το θεσω ετσι).
To Super Mario Bros παλι χωρις να ειναι challenging, αφενος σου μαθαινει το παιχνιδι βημα βημα ακομα και αν δεν εχεις επαφη με το αθλημα, αφετερου αυξανει τη δυσκολια του και την πολυπλοκοτητα των πιστων με αρκετα καλο τροπο, οποτε νομιζω πως θα μπορουσε να ειναι παραδειγμα καλου level design χωρις μεγαλη δυσκολια.

[Xeno]

31. Mother 3 (GBA)

Το Earthbound απο το οποιο περιμενα ισως πολλα, παροτι καλο παιχνιδι με αφησε περιμενοντας το κατι παραπανω. Μετα απο αυτο ειχα ξεγραψει το να παιξω το Mother 3, αλλα αρκετους μηνες μετα και μετα απο μια συντομη κουβεντα απο το πουθενα με εναν φιλο πειστηκα να του δωσω μια ευκαιρια.

Οι συγκυριες ηταν καλες, το παιχνιδι με τραβηξε απο την αρχη και ετσι μπορεσα να δω την περιπετεια του Lucas και του υπολοιπου cast μεσα απο τις σχεδον 25 ωρες που κρατησε η διαδρομη.

Μηχανικα το παιχνιδι δεν απεχει αρκετα απο το Earthbound. Οι μαχες σε μεγαλο ποσοστο ειναι μια απο τα ιδια και η βασικη διαφορα ειναι πως πλεον υπαρχουν timing based attacks που επιτρεπουν μεχρι και 16-hit attacks. Το πώς λειτουργουν ειναι αρκετα ιδιαιτερο βεβαια, αφου το timing βασιζεται και καλα στο heart beat του εχθρου. Στην πραξη ο παικτης καλειται να ακολουθησει το battle theme που αντιστοιχει σε καθε εχθρο, αλλα το timing δεν εχει σταθερο μετρο συνηθως οποτε το εν λογω κομματι το βρηκα αρκετα δυσκολο. Πληροφοριακα το παιχνιδι βγαινει ανετα σχετικα και με 1 hit combos.

Αλλο θετικο ηταν πως το inventory management ηταν πολυ καλυτερο απο το Earthbound. Γραφικα καλα για τα δεδομενα του GBA και παρομοια αισθητικη με το Earthbound αν και το setting ειναι αρκετα πιο μελαγχολικο. Το OST του παιχνιδιου ειναι πολυ καλο και το βρηκα ανωτερο του προκατοχου του επισης.

Η ουσια του παιχνιδιου ειναι η πλοκη και το setting. Σκεφτομουν πως καποιες φορες ειναι και θεμα timing το πώς θα σου κατσει ενα παιχνιδι. Ισως στο Earthbound να μην ημουν και στη σωστη φαση, αλλα ακομα κι ετσι δε νομιζω πως ειναι παιχνιδι που ακολουθει παρομοια προσεγγιση οσον αφορα την πλοκη.

Οπως σωστα μου πε ο φιλος που μου πε να μην αγνοησω το Mother 3, η πλοκη του παιχνιδιου ειναι πολυ... meta.
Πραγματι, εχοντας συνηθισει να παιζουμε jRPGs (βλ. Squaresoft) που το ολο σεναριο συνηθως ξετυλιγεται μπροστα μας αμεσα, ξαφνικα ειναι περιεργο να βλεπεις καποια τελειως διαφορετικη προσεγγιση στο θεμα και μαλλον εκει εγκειται και η ολη μαγκια του Shigesato Itoi, ο οποιος ευτυχως δεν ειναι ο κλασικος video game writer.

Αυτα που σου δινει το Mother 3 αν τα δεις επιφανειακα ειναι το απολυτο κλισε, αλλα οποιος προσπαθησει να δει περα απο την ιστορια των πρωταγωνιστων, το παιχνιδι πραγματευεται πολλα θεματα που τα περισσοτερα jRPGs δεν αγγιζουν καν. Το πλουσιο cast βοηθαει πολυ και οι διαλογοι με τον καθε τυχαιο NPC εχουν αρκετη ουσια γιατι σε βαζουν στο κλιμα του κοσμου πολυ καλα. Επισης το παιχνιδι νομιζω πως εχει και πολυ καλυτερο χιουμορ απο το Earthbound. Εν τελει το Mother 3 θιγει πολλα κοινωνικα θεματα με πολυ εξυπνο τροπο και αυτο ειναι και το μεγαλυτερο ατου του θα ελεγα.

Οι τελικες μου εντυπωσεις ειναι πολυ πιο θετικες απ' οσο θα φανταζομουν και νομιζω πως σεναριακα ειναι το πιο ωριμο RPG απο μεριας Nintendo (1st/2nd party εστω). Το υπολοιπο πακετο ειναι αρκετα καλο και το παιχνιδι δεν εχει καμια σοβαρη αδυναμια θα ελεγα, οποτε θα το προτεινα ανεπιφυλακτα σε οποιον θα ηθελε να δει προς τι ο ντορος και οι απαιτησεις εδω και χρονια των gamers για να γινει localisation του τιτλου σε οποιαδηποτε κονσολα.

TL;DR Το Μ3 ξεπερναει το Earthbound θα ελεγα σε ολα τα επιπεδα. Καλυτερο χιουμορ, καλυτερος κοσμος, σαφως καλυτερη πλοκη και οριακα καλυτερο gameplay.

A tier

[straier]

Πληροφοριακα το παιχνιδι βγαινει ανετα σχετικα και με 1 hit combos.

Πώς το έπαιξες; Fan translation σε emulator;

[Xeno]

Οκ πασο, σωστο το σχολιο .
Eπαιξα fan translated rom στο 3ds μου και νομιζω πως εχει γινει πολυ καλη μεταφραση.

Μιας και λεγαμε και για το battle system ξερω πως πολλοι εχουν προβλημα με το timing στις επιθεσεις λογω lag οταν το παιχνιδι γινεται emulate. Ιδιως σε pc επαιζε πολυ αυτο το σεναριο οπως διαβαζα οσο το εψαχνα, αλλα το 3ds gba emu δεν ειμαι σιγουρος ποσο επηρεαζει το input lag για να μιλησω με σιγουρια.
Η ουσια ειναι πως βρηκα το timing αρκετα δυσκολο και δε μπορουσα να μπω στο κλιμα με τιποτα, αλλα θα μεινω με την απορια για το αν φταιει το timing μου ή το emulation.